ต้นปริกน้องชอบมากค่ะพี่ ไปซื้อมาคนขายมันบอกว่า
เฟิร์นไรสักอย่าง เลยเอามาเลี้ยงไว้ต้นนึง
ตอนนี้หลายเดือนแล้ว ยังรอดชีวิตอยู่น้องงี้แสนดีใจ อิอิ

ภาพเปิดนั่งดูปลานั่น คนถ่ายภาพได้อารมณ์ประกอบซีนมาก เศร้าเหงาหงอยสุดๆ ถ้าซูมอาจเห็นน้ำตาไหลกระซิกๆ เสียดายเงินต่างหาก แงๆ

"กล้วยไม้ซอมโบเกีย (Schomburgkia tibicinis )หรือ สากกระเบือ" คนตั้งชื่อก็นะ ดอกไม้งามๆตั้งซะหมดอารมณ์เลย
เอื้องผึ้งที่บ้านก็ไม่ทราบหายไปไหนทั้งดอกทั้งต้น เสียดายมากนะคะ ตอนอยู่ก็ไม่มีดอก เลี้ยงยากจริงๆ
เอนทรี่นี้ เข้าใจอารมณ์ คนอดไปเที่ยวและอดได้ตังค์คืนเลยค่ะ รุปปลากรอบ ยังสื่อแสดงอารมณ์ได้ชัดเจนมากเลย ตอนนี้ดีขึ้นบ้างรึยังคะ แก้เบื่อชวนหนุ่มนักดนตรีเที่ยวซิงอะซองในเมืองไทยต่อซะเลยค่ะ

เคยไปพัก นอนพักบ้านเพื่อนริมคลองแยกซอยจากเจ้าพระยา

อยากมีบ้านแบบนั้นบ้าง... เพื่อนบอกว่าพี่ ฤดูน้ำมารถเข้าไม่ได้
ต้องจอดบนถนนโน่น..แจวเรือเข้ามานะพี่

แต่ดูภาพข้างบนบ้านแม่ตะลีน้ำคงท่วมไม่ถึงหรือล้น รอระบายไม่นาน
ยังไงก็ยังดูดี อยากมีแบบนั้นบ้าง 555

"""

คงมีหลายคนที่ทิ้งตั๋ว ค่ามัดจำที่ไป ตปท.เยอะเสียดายแทน
แต่คงต้องทำใจ.. ไม่ควรเสี่ยงหลายคนเป็นห่วง
ระยะนี้คงกินข้าวบ้าน หรือไปเที่ยวในประเทศ ทุ่งโล่งกว้าง
ขับรถไปเองก่อน

เศรษฐกิจคงฟุบไปพักใหญ่ ๆ อย่างน้อยเป็นปีครับ

ไปเที่ยวต่างประเทศช่วงนี้
ใจตุ่มๆต๋อมๆนะครับพี่
ไปแล้วกลับมา
จะถูกตรวจ ถูกกักบริเวณด้วยรึเปล่า

เขามาเราก็ยาก
เราไปบ้านเขาก็ยาก
ปีนี้การท่องเที่ยวได้รับผลกระทบไปทั่วโลกเลย

เดินดูดอกไม้สวยๆในบ้านดีกว่านะครับ

มีคนบอกเสมอครับ
ว่าผมกับมาดามหน้าตาเหมือนกัน
บางครั้งมาดามไปเดินกับน้องสาวของผม
มีแต่คนทักว่าเป็นพี่น้องกันครับ 555

ส่งกำลังใจครับ

มะยมแดง? ลูกสีแดงเลยป่าวคะ? ใช่ที่เค้าเอามาเชื่อมกันไหมคะ? โอ้ เพิ่งจะเคยได้ยินค่ะแม่ตะลี

เสียดายเงินค่าทัวร์ แต่ความปลอดภัยสำคัญสุดนะคะ

สรุปแล้วเข็มงามสุด แฮร่...

แต่นาคราชเหมือนงูเลยค่ะ ฮือออออ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Parenting Blog ดู Blog
nonnoiGiwGiw Review Food Blog ดู Blog
ภาวิดา คนบ้านป่า Pet Blog ดู Blog
The Kop Civil Movie Blog ดู Blog
ตะลีกีปัส Home & Garden Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

ตามมาเที่ยวชมสวนด้วยคร้า มีหลายต้นเช่นกัน
ที่บ้านเราปลูกเหมือนที่บ้านคุณตะลี...
สวยงามสดชื่นนะคะ ยามนี้อยู่แต่ในบ้านดีสุดจ้า
ที่นี่บ้านใกล้คลอง ดูร่มรื่นน่าอยู่จังค่ะ

บ้านร่มรื่น ต้นไม้เยอะดีค่ะ
อยู่บ้านชมนกชมไม้ ปลอดภัยกว่านะคะ

เงินค่าตั๋วถ้าเข้าเกณฑ์ตามนี้ ขอคืนได้นะคะ
https://www.thairath.co.th/news/business/1784575

ไม่ไปดีที่สุดค่ะ
อยู่บ้านเราดีกว่า

Concert+ เชียร์บอล ในสนาม
หรือเข้าโรงหนัง
ต้องยกเลิกหมดเช่นกันค่ะแม่ตะลี

มาเพลิดเพลินกับดอกไม้ในสวยงามๆของบล็อกนี้แทนไปก่อน

มาชมสวนกับแม่ตะลีด้วยคนค่า
ร่มรื่นที่สุดเลยค่ะ สดชื่นทั้งดอกไม้และสีเขียวของใบไม้
ชอบดอกพวงครามตอนร่วงแห้งสวยไปอีกแบบ
มีเสน่ห์ไปคนละอย่างกับดอกปีบที่ร่วงลงตามพื้น

ชอบศาลาริมน้ำจังเลยค่ะ
ถ้ามีหนังสือเล่มโปรดสักเล่มกับกาแฟหรือน้ำผลไม้สักแก้ว
เอิ่ม มีหมอนอีกสักใบ ฟินละทีนี้ 555
ไม่อยากออกบ้านไปไหนแล้วค่ะ

ขอบคุณมากนะคะ ที่แวะเยี่ยมชม
และให้กำลังใจกันค่ะ
คุณตะลี ชอบเที่ยว อีกสักครั้งคงได้ขึ้นไป
ถึงเมืองเหนืออีกนะคะ
ไปช่วงหนาวอากาศเย็นๆ มีแดด แต่ไม่ร้อนมาก
รออีกสัก2-3ปี ต้นไม้ที่นี่คงโตร่มรื่นขึ้นนะคะ

มาชมสวนสวยสดชื่นของแม่ตะลีค่ะ
อยากหนีฝุ่นพิษมาพบสถานที่แบบนี้
จะเดินเล่น นั่งเล่นให้นานๆเลยค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่

งืออออ นึกไม่ออกอยู่ดีค่ะ

เดี๋ยวลองเซิร์ชหารูปดูค่ะ 5555

เมื่อวานจินว่าจะถามแม่ตะลีแล้วค่ะ
เกรงใจ ชวนแม่ตะลีพูดถึงผ้าซิ่นอยู่เรื่อย
จินเลื่อนดูรูปผ้าซิ่นอยู่ 2 รอบ
ลวดลายผ้าทอก่อนเชิงตีนผ้าซิ่น
เหมือนลายผ้าทอไทลื้อที่จินมีด้วยค่ะ
ลายตรงกลางผ้าซิ่นเป็นลายน้ำไหลใช่มั้ยคะ

ผ้าย้อมสีธรรมชาติจะให้สีโทนคลาสสิค
ึคล้ายผ้าฝ้ายอีสานหมักโคลน สีจะออกตุ่น ๆ
แต่ผ้าทอธรรมชาติจะให้ลวดลายที่ชัดเจนกว่าเนอะ

ถ้าจินไปน่านอีกครั้ง จินจะต้องหาซื้อผ้าซิ่นน่านมาไว้สักผืนละค่ะ
เสียดายตอนไปที่ลับแล อุตรดิตถ์ได้มาผืนหรือสองผืนให้แต่แม่
แต่ตัวเองไม่ได้ซื้อเก็บไว้เลย คิดว่าโอกาสใส่น้อย

มาช่วงครึ่งปีหลัง (62) จินให้ความสนใจผ้าซิ่นมากขึ้น
เริ่มหลงเสน่ห์ผ้าซิ่นจริงจัง อยากมีไว้อย่างละผืนถ้ากำลังถึงค่ะ 55

ปกติปลายเดือนนี้จะมีงานผ้าฝ้าย ที่ศูนย์ส่งเสริมอุตสาสหกรรมทุกปี
แต่ปีนี้เหมือนเค้าจะเลื่อนไปหรือยกเลิกเหตุเพราะไวรัสระบาดเนี่ยแหละค่ะ
งานนี้ จะมีผ้าทอแต่ละหมู่บ้านมาออกงานเยอะมาก
จินก็ชอบไปเดินดูผ้าทอสวย ๆ แต่ไม่ค่อยได้ซื้อมาค่ะ
เพราะมันแพง แหะ แต่ชอบไปเดินดู

รอแม่ตะลีเปิดกรุผ้าซิ่นให้ดู
ให้ความรู้ผ้ากับน้อง ๆ นี่แหละ อิอิ

สาวยน้ำและต้นไม้ใบหญ้า สงบ ร่มเย็นทั้งกายและใจ
มีความสุขดีครับ

ถ่ายภาพต้นไม้ดอกไม้อยุ่ๆ มีแมวมาร่วมด้วยช่วยแจมเฉยเลย 555

ช่วงนี้ไม่เหมาะเดินทางจริงๆ ครับ โควิด19 นี่ประมาทไม่ได้จริงๆ ล่าสุดในไทยพึ่งมีผู้เสียชีวิตไปเองด้วย

ที่บ้านเกิดจินที่ อ.สะเมิง ก็มีอุปกรณ์ปั่นฝ้ายครบชุดเลยค่ะ
เป็นของยาย เหมือนแม่จะเก็บไว้
รุ่นยายจะอีดฝ้ายเองจากดอกฝ้าย
เอามาอีด (ภาษาเหนือเรียกแบบนี้ค่ะ) คือเอาเม็ดออก
แล้วเอาปั่นเป็นเส้นด้าย ยายจินก็ยอมผ้าเองค่ะ
บางทีก็ย้อมจากเปลือกมะพร้าวบ้าง

พูดถึงเปลือกมะพร้าว จินเคยขัดบ้านโดยใช้เปลือกมะพร้าวด้วยนะคะ
ตอนสมัยเด็ก ๆ ตัดส่วนหัวมะพร้าว มันก็จะเป็นครึ่งวงกลมเล็ก ๆ
ถูทีก้นโด่ง ไม่ก็เอาเท้าเหยียบถูไปถูมา 555
ว่าแล้วก็คิดถึงความหลังค่ะ

พอมาถึงยุคแม่จิน แม่ไม่ทำฝ้ายเองแล้ว
ใช้วิธีซื้อจากกาดหลวงที่เชียงใหม่ สะดวกกว่า
แต่ยังทอด้วยหูกหรือกี่ ที่บ้านจินมีสองกี่

เป็นที่น่าเศร้าใจ จินไม่ได้สืบสานจากแม่เลย
จินแต่งงานมีครอบครัวมาใช้ชีวิตค้าขายในตัวเมือง
เป็นลูกคนเดียวเลยไม่มีใครสืบจากแม่แล้ว
แต่ก็ยังมีลูกพี่ลูกน้องจิน ที่เป็นครูสอนที่ อ.สะเมิง
ที่เค้าพยายามรักษา อนุรักษ์ผ้าทอไทลื้อ
เป็นแรงผลักดันให้ชุมชนหันมาสนใจผ้าทอกันมากขึ้น

รุ่นจินยังพูดภาษาไทลื้อได้อยู่
แต่รุ่นลูก ๆ เด็กรุ่นใหม่ไม่ค่อยมีใครพูดไทลื้อกันแล้ว
เวลาที่จินกลับบ้านทีก็พูดไทลื้อกับคนเฒ่าคนแก่
แต่ถ้าเป็นพูดกับรุ่นน้อง ลูกหลาน ก็พูดคำเมืองแทนค่ะ

แม่จินทอผ้าซิ่นไม่แพงค่ะ แม่ขายผืนละห้าร้อยบาท
ขายให้กับชาวบ้านลวดลายธรรมดาเหมือนกันทั้งผืน
แต่ถ้าเป็นสะไบ หรือผ้าโพกหัว จะทอเป็นลายม้า ไก่ ช้าง
ถ้าเป็นตุงผืนใหญ่ ๆ จะทอลายปราสาท

ไว้มาคุยกับแม่ตะลีใหม่ค่า^^

มาชมสวนด้วยค่ะ

สายน้ำในคลองหน้าบ้านทำให้จำเริญใจจริงๆ
ดอกไม้งามด้วยนะคะ
โหวต