Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2549
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
4 พฤษภาคม 2549
 
All Blogs
 
ไม่อยากโต

"อีกไม่กี่อาทิตย์ ตองตังก็จะอายุ 5 ขวบแล้วนะลูก โตแล้วนะ ต้องช่วยมาม็องรู้ไหม"
"มาม็องอย่าลืมทำเค้กแอปเปิ้ลให้กินนะ"
"ถ้าอยากกิน บอกได้เลยลูก ไม่ต้องรอให้ถึงวันเกิดหรอก แค่บอกว่าอยากกินที่มาม็องทำ มาม็องก็ดีใจแล้ว"
ว่าแล้วก็ดึงเอาตัวลูกมากอด ทั้งๆ ที่เจ้าตัวชักไม่ค่อยชอบแล้ว แต่ก็ทำตาม คงจะไม่อยากขัดใจ

"ทำไมต้องกอดด้วยล่ะ"
"กอดแล้วมาม็องมีความสุขไง ตอนหนูตัวเล็กๆ มาม็องกอดเอาไว้ อุ้มเอาไว้อย่างนี้ แต่ตอนนี้อุ้มไม่ไหวแล้ว ตองตัวตัวโตเกินไปแล้ว อุ้มไม่ได้ เดี๋ยวเจ็บหลังและเจ็บมือด้วย"

ที่โรงเรียน ทุกๆ เดือนครูประจำชั้น ครูแอนน์จะอนุญาตให้ผู้ปกครองจัดวันเกิดให้เด็กได้ โดยรวมเด็กที่เกิดในเดือนเดียวกันมาจัดด้วยกัน ในอาทิตย์สุดท้ายของเดือน

วันหนึ่งของอาทิตย์ที่แล้ว ตองตังกลับบ้านพร้อมกับบอกว่า
"อีก 1 เดือนจะถึงวันเกิดของตองตัง"
"ไม่ใช่ลูกอีกแค่อาทิตย์กว่าๆ เองนะ"
"อีก 1 เดือน ทุกคนที่เกิดเดือนนี้ก็จะอายุ 5 ขวบ เกิดวันเดียวกัน"
"ไม่ใช่ลูก เขาจัดให้วันศุกร์สุดท้ายของเดือน แต่หนูเกิดก่อนนะลูก ก็อีกไม่กี่วันก็จะ 5 ขวบแล้ว ไม่ใช่ 1 เดือน"

"....."
ตองตังเงียบไป แล้วเงยหน้าขึ้นมามองฉันไว้ น้ำตาคลอ ปากเป็นรูปตัวยูคว่ำ
"มาม็อง.... ตองตังไม่อยาก... ไม่อยากห้าขวบ ไม่เอา..."
"ทำไมล่ะ ไม่ดีใจหรือจะโตแล้วนะ จะได้เป็นผู้ใหญ่เหมือนปาป๊าไง"
"พอห้าขวบแล้ว ต่อไป... ต่อไปตองตังเป็นปาป๊า... แล้ว แล้ว ฮือฮือ...."
"ทำไมลูก ร้องทำไม"
"ต่อไป ก็จะตาย ตองตังไม่อยากตาย ไม่อยากตาย"

ทำเอาฉันนิ่งอึ้งไปเลย น้ำตาไหลร้องไปกับลูกด้วย แล้วอยู่ดีๆ ทำไมคิดเรื่องแบบนี้ ทำไมให้เหตุผลอะไรๆ แบบนี้ ถึงมันจะจริง แต่มันเศร้ามาก

เล่นเอาคนเป็นแม่อย่างฉัน ไพล่นึกไปถึงตอนที่ตองตังเกิด ว่า ช่วงของการเกิดและการตายมันห่างกันเพียงแค่เส้นด้ายบางๆ เท่านั้นเอง...

กว่าลูกจะสงบสติอารมณ์ของความเศร้าที่อยู่ๆ ก็เข้ามาทักทายแบบไม่ให้ซุ่มให้เสียง ก็ใช้เวลาสักพักหนึ่งเลย

วันนี้กำลังนั่งเขียนอยู่นี้ ก็คิดว่าคงจะไปรับลูกเร็วหน่อย คิดถึงลูกขึ้นมากระทันหัน จะนั่งทำงานหน้าคอมพิวเตอร์ให้น้อยลงหน่อย และอยู่กับลูกให้มากขึ้น


Create Date : 04 พฤษภาคม 2549
Last Update : 4 พฤษภาคม 2549 18:32:39 น. 2 comments
Counter : 583 Pageviews.

 
"เล่นเอาคนเป็นแม่อย่างฉัน ไพล่นึกไปถึงตอนที่ตองตังเกิด ว่า ช่วงของการเกิดและการตายมันห่างกันเพียงแค่เส้นด้ายบางๆ เท่านั้นเอง..."

^
^
อ่านตรงนี้แล้วอดเศร้าด้วยไม่ได้เลยค่ะ เพราะเคยอ่านเจอในกระทู้นึงในห้องสวนลุมที่คุณพธูไทยเคยเขียนแสดงความเห็นในกระทู้นั้น และกล่าวถึงการเกิดของน้องตองตังน่ะค่ะ

บางทีในเด็กก็จะมีความเป็นผู้ใหญ่ในตัวเค้า แกอาจจะรู้สึกกล้วเรื่องแบบนี้ด้วยเหตุด้วยผลความจริง

ขอให้น้องตองตังมีความสุข และขอสุขสันต์วันเกิดล่วงหน้าให้น้องตองตังด้วยค่ะ..ขอให้หนูมีสุขภาพแข็งแรงและเป็นเด็กดีของพ่อแม่..



โดย: JC2002 (JC2002 ) วันที่: 4 พฤษภาคม 2549 เวลา:21:36:57 น.  

 
Hello Khun Phathou, time flies...the fifth year is coming. This Saturday will be another year...Wish Quentin a wonderful year, full of joy and happiness. He is an adorable boy, and lucky to have a mommy like you!
Joyeux anniversaire Quentin!

ps. Question pls..does Quentin starts reading and writing at school? Will mail you later ka.


โดย: Ben IP: 218.79.190.234 วันที่: 8 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:20:03 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

พธูไทย
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




บล็อกนี้เปิดไว้เพื่อเก็บสิ่งที่เขียนจากที่ต่างๆ เอามารวมๆ กัน
ไม่ได้เข้าบล็อคบ่อยๆ มาดูเฉพาะตอนที่จะเขียนอะไร
ดังนั้นถ้าใครมาเยี่ยมชมหรือเขียนถามอะไรเอาไว้ จะไม่เคยตอบ
เพราะกว่าจะตอบมันนานมาก และผู้ถามคงจะลืมไปแล้วว่าถามอะไร
Friends' blogs
[Add พธูไทย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.