BlogGang.com : : พธูไทย : สำหรับงานลาบูมแล้ว ทำไมต้องเป็นเค็กชอคโกแลตเท่านั้น

สำหรับงานลาบูมแล้ว ทำไมต้องเป็นเค็กชอคโกแลตเท่านั้น

วันนี้มีงานลาบูมของตองตังที่โรงเรียน
เคยได้ยินคำว่า "ลาบูม" ตั้งแต่สมัยเป็นเด็กรุ่น ดูหนังที่โซฟี มาร์โซเล่น

แต่ตอนนี้เขาใช้คำนี้แม้กระทั่งในโรงเรียนประถม สำหรับงานปาร์ตี้ที่จัดของโรงเรียน ก็มีว่าเด็กๆ จะนำเอาขนมและเครื่องดื่มไปร่วมงาน ที่ปกติจะจัดตอนช่วงบ่ายก่อนโรงเรียนเลิก เท่าที่ทราบ เห็นว่าเด็กๆ มีการเต้นกันด้วย ตองตังชอบมากเพราะว่า มีเพลงเทคโทนิค ที่ต้องเต้นยึกยือกันด้วย

ตองตังแจ้งข่าวนี้เมื่อ 2 วันก่อน ว่าอยากให้ช่วยทำเค็กช็อคโกแลตให้หนึ่งก้อน เพราะจะเอาไปร่วมงานลาบูม

ก็ตั้งใจว่าจะทำเค็กช็อคโกแลตให้นั่นแหละ ซึ่งจริงๆ ทุกครั้งที่ต้องเอาขนมไปร่วมงานโรงเรียนทีไร ตองตังจะขอให้ทำเค็กชอคโกแลตทุกครั้ง ไม่ใช่ชนิดอื่นเลย

แต่ด้วยความที่ค่อนข้างยุ่งเมื่อวาน มีทั้งงานและต้องพาตองตังไปทำกิจกรรม กว่าจะกลับถึงบ้านกันก็เกิน 6 โมงเย็นไปแล้ว ประกอบกับช่วงนี้เหนื่อยง่ายเพราะท้องชักจะใหญ่ จะไปซื้อชอคโกแลตที่ร้านค้าต่อ ก็ไปไม่ไหว จึงบอกตองตังว่า ขอเป็นเค็กไข่ธรรมดาได้ไหม เพราะไม่มีชอคโกแลต

"ว้า.... งั้นตองตังไม่เอาเค็กไป เอาแต่น้ำผลไม้ไปละกัน" ทำท่าผิดหวังอย่างแรง
"อ้าว แล้วทำไมต้องเปลี่ยนใจจากเค้กไปเป็นน้ำผลไม้ทันทีเลยล่ะ"
"ก็ไม่มีเค็กชอคโกแลต ก็เอาน้ำไปก็พอไง"
"และถ้าทุกๆ คน เอาแต่น้ำไป แล้วไม่มีเค็กเลย มันก็ไม่ดีน่ะสิ ให้มาม็องทำเค็กไข่ละกัน มันง่ายดี ของก็มีครบแล้ว"
"ไม่ต้องทำก็ได้... ตองตังบอกแล้วไง"

ด้วยความอยากรู้ว่า ทำไมถึงไม่อยากให้ทำเค็กอื่น เลยซักต่อ
"แล้วทำไมต้องเป็นเค็กชอค ด้วยล่ะ จริงๆ เค็กอะไรก็ได้นะ มาม็องว่า อะไรๆ ก็กินกันนั่นแหละ"
"แต่ว่า... ถ้าเค็กเหลือน่ะ ไม่เป็นไรใช่ไหม?"
"ยังไง เค็กเหลือ?"
"ก็ถ้าไม่ใช่เค็กชอคโกแลต เป็นอันอื่นน่ะ ตองตังเห็นเค็กคนอื่นเหลือ แต่เค็กชอคโกแลตของมาม็องจะไม่เหลือ และตองตังจะบอกกับเพื่อนว่า อันนี้เป็นเค็กที่มาม็องทำ มันอร่อยมากๆ มันเลยหมด"
"อ้าว... อย่างนี้หมายความว่า ถ้าเป็นเค็กอื่นที่มาม็องทำ มันไม่อร่อยหรือไง?"
"ไม่ใช่มาม็อง ตองตังไม่อยากให้เค็กที่มาม็องทำน่ะเหลือ เพราะเพื่อนๆ ไม่ชอบกิน แต่เพื่อนๆ ชอบกินเค็กชอคโกแลตกัน มันจะได้หมดไง"

"เอาเถอะน่า ลองดูครั้งนี้ละกัน เราจะได้รู้ว่าถ้าไม่ใช่เค็กชอค แล้วจะหมดหรือไม่ พอครั้งต่อๆ ไป มาม็องจะได้ทำเค็กอย่างอื่นบ้างไง ถ้าเหลือจริงๆน่ะ ไม่เป็นไรหรอก ตองตังก็มาบอกมาม็องไง จะได้รู้"
"แต่มาม็องไม่เสียใจนะ ถ้าเค็กเหลือ แต่ตองตังไม่ชอบ ไม่อยากให้เค็กที่มาม็องทำน่ะเหลือ อยากให้กินกันให้หมด"

โถ โถ ลูกเอ๋ย ฟังแล้ว ต้องแอบยิ้ม เพราะถ้ายิ้มหรือหัวเราะออกมา ตองตังจะไม่ชอบ
"ทำไมต้องหัวเราะด้วย เหมือนตองตังทำอะไรตลก แล้วหัวเราะขำ ตองตังไม่ชอบ เพราะมันไม่ตลก"

ด้วยเหตุผลจากเรื่องเค็กชอคโกแลตนี้ ทำให้นึกถึงงานอื่นๆ ของโรงเรียน
ไม่ว่าจะของหวานหรือของคาว ตองตังจะวนเวียนไปที่ถาดของที่แม่ทำ หยิบแล้วหยิบอีก แล้วก็จะไปชักชวนเพื่อน ว่านี่เป็นของที่แม่เขาทำ ให้ลองกินดู มันอร่อยมาก จนหลายครั้งต้องบอกให้ไปชิมอย่างอื่นบ้าง จะได้ลองกินอะไรอย่างอื่นที่แม่ไม่เคยทำหรือทำไม่ได้ แต่เขาก็ไม่เอา

ตอนนี้จึงพอจะถึงบ้างอ้อ ด้วยว่า ตองตังไม่อยากให้ของที่แม่ทำต้องเหลือ และแม่จะเสียใจ

ด้วยเรื่องนี้ ลูกจึงทำให้แม่อารมณ์ดีตั้งแต่เมื่อเย็นวาน จนมาถึงวันนี้เลย เพราะไม่อยากเชื่อว่า เขาจะใส่ใจในความรู้สึกของแม่ถึงขนาดนี้

Create Date : 18 เมษายน 2551

Last Update : 18 เมษายน 2551 14:54:26 น.

1 comments

Counter : 507 Pageviews.

น้องตองตังน่ารักจังเลยค่ะ..ใส่ใจในความรู้สึกของคุณแม่มากๆ เลยนะคะ..

แต่ก็จริงค่ะ..ถ้าเราทำอะไรแล้ว คนทานหม่ำกันหมดเกลี้ยง จะรู้สึกดีมากๆ เลยนะคะ ถึงแม้จะไม่ชมว่าอร่อยก็ตามเถอะ

โดย: กะตุ้งนิ้ง

วันที่: 18 เมษายน 2551 เวลา:15:50:57 น.