Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728 
 
11 กุมภาพันธ์ 2550
 
All Blogs
 
ทำไมคนที่เป็นพ่อแม่ไม่รู้หมดทุกอย่าง?

หลายๆ ครั้งคำถามของลูก ที่ตรงไปตรงมา และใสซื่อ ด้วยว่าเป็นคำถามที่ถามด้วยความสงสัยและอยากรู้ ที่พ่อแม่บางทีตอบได้บ้าง ตอบไม่ได้บ้าง แต่ที่แน่ๆ เป็นคำถามที่ทำให้เราต้องอมยิ้ม และคิดว่าจะตอบอย่างไรดี

ด้วยว่าเราเป็นครอบครัวที่ชอบการพูดคุย การอธิบาย และการกระตุ้นให้ลูกจะต้องอธิบาย เช่น การเล่าเรื่องราวแต่ละวันที่โรงเรียน ว่าได้ทำอะไรบ้าง? ร้องเพลงอะไร? ตอนเที่ยงกินอะไร? ชอบไหม? เพื่อนคนไหนที่วันนี้เล่นด้วย? ตอนช่วงเย็นทำอะไรที่ศูนย์เด็กเป็นพิเศษหรือไม่? พี่เลี้ยงเด็กคนไหนที่เป็นคนดูแลในวันนี้? ฯลฯ

ผลัดกันถามและผลัดกันตอบ คำถามของตองตังส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับสิ่งที่เขาไม่เข้าใจ ไม่ว่าจะเป็นปรากฎการณ์ธรรมชาติ อุปกรณ์อะไรต่างๆ ในบ้านที่ดูแล้วไม่น่าจะเข้าใจ และที่ทำให้ตองตังไม่ค่อยจะเข้าใจหนักขึ้นไปอีก ด้วยว่าคำถามหลายๆ คำถามที่เขามี และเขาคิดว่าพ่อแม่คงจะตอบไม่ได้ แต่ทุกๆ ครั้ง ทำไมพ่อแม่จึงตอบได้

"มาม็อง ทำไมคนที่เป็นพ่อแม่ถึงต้องรู้หมดทุกอย่าง? ถ้าตองตังโตต่อไปเป็นพ่อแม่ ตองตังก็จะรู้หมดทุกอย่างใช่ไหม?"
"ทำไมถามอย่างนี้ล่ะ ก็หนูอยากรู้มาม็องก็ตอบให้ไง"
"ก็ทำไมตอบได้หมด แสดงว่าถ้าเป็นพ่อแม่แล้วจะตอบได้"
"ไม่ใช่ลูก เมื่อก่อนตอนมาม็องเป็นเด็กๆ ก็ไม่รู้อะไรมากมายเหมือนกัน แต่เราก็เรียนรู้ แล้วเราก็ถามผู้ใหญ่กว่าอีกที เช่นถามพ่อแม่ของเราอีกที เช่น ปาป๊าก็ถามมานู เพราะมานูเป็นแม่ของปาป๊า ทีนี้พอปาป๊าเป็นพ่อ หนูก็ถามปาป๊าอีกไง หรือบางทีเพราะเราเรียนที่โรงเรียน เราก็ได้เคยรู้มาบ้าง พอหนูถาม เราก็เลยตอบได้"
"แต่ตองตังคิดว่า ถ้าเราเป็นพ่อแม่เราก็จะรู้หมดทุกอย่างแน่ๆ เนลส์ก็บอกเหมือนกันว่า ป่าป๊ากับมาม็องของเนลส์ก็รู้หมด ถามอะไรก็ตอบได้หมด"
"อือมมมม์ บางอย่างมาม็องก็ไม่ค่อยรู้เหมือนกัน..."

สรุปว่า ตองตังจดจำเอาไว้ว่า ถ้าถามอะไรพ่อแม่ ก็จะได้คำตอบ เพราะคนเป็นพ่อแม่จะต้องรู้หมดทุกอย่าง เป็นตรรกะที่ดูเหมือนจะเป็นจริงทุกอย่าง เพราะเราก็พยายามจะตอบคำถามทุกๆ คำถามให้ได้ บางคำถามอาจต้องอาศัยการอ่านเพิ่ม แต่จะพยายามตอบ (ก็ลูกยังอ่านไม่ได้เอง เราจึงต้องอ่านแล้วมาอธิบายต่อให้)



เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา ไปพักผ่อนกับครอบครัว มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้ตองตังไม่เข้าใจเป็นอย่างยิ่ง ด้วยว่าขัดกับตรรกะที่ตัวเองมี จากการนั่งฟังบทสนทนาของผู้ใหญ่ ระหว่างป่าป๊าและมานูผู้ซึ่งเป็นย่า

"แล้วทำไมเดี๋ยวนี้โครงการผลิตยาของบริษัท....จึงถูกระงับไป?" มานูถามป่าป๊า ภายหลังที่แขกผู้หนึ่งที่ทำงานของบริษัทแห่งนี้แวะมาทานน้ำชา กลับไปแล้ว
"ก็เพราะว่าเดี๋ยวนี้ลิขสิทธิ์ยาตัวนี้เกินอายุของการคุ้มกันแล้ว ใครๆ ก็ผลิตได้ และขายในราคาถูก เขาก็เลยงดโครงการนี้ไป แล้วพยายามพัฒนายาตัวใหม่แทน เป็นการลงทุน..." ป่าป๊าตอบ ด้วยว่าเป็นคนที่คุยกับแขกผู้นั้นในรายละเอียด

ตองตังถามในคืนนั้น ก่อนเข้านอน
"ป่าป๊า ทำไมมานูไม่รู้?"
"ไม่รู้อะไร?"
"ก็ไม่รู้ว่า ผู้หญิงคนนั้นที่มา ไม่ผลิตยาแล้ว"
"อ้อ หมายถึงเรื่องที่เราคุยกันตอนทานน้ำชาหรือ?"
"อื่อ"
ทำเอาเรางงพอสมควร ก็เห็นลูกนั่งเล่นวาดรูปอยู่ใกล้ๆ แต่ไม่คาดคิดว่าจะลอบฟังบทสนทนาด้วยความสนใจ และที่สำคัญสามารถเอามาถามต่อได้ แสดงว่าต้องตั้งใจฟังด้วยเช่นกัน

"ก็มานูอาจจะไม่เข้าใจว่าคนนั้นเขาหมายความว่าอะไร?"
"แต่ว่า คนที่เป็นพ่อแม่ต้องรู้สิ"
"ยังไง? ทำไมคนที่เป็นพ่อแม่ต้องรู้?"
"ก็ป่าป๊ากับมาม็องรู้ เพราะว่าเป็นพ่อแม่ของตองตัง แล้วมานุเป็นแม่ของป่าป๊า ก็ต้องรู้สิ"
"ทำไมจะต้องรู้หมดล่ะ มีอีกหลายเรื่องที่เราไม่รู้"
"ไม่ใช่ ต้องรู้ มานูเป็นแม่ และมานูก็แก่นิดนึงแล้ว คนที่แก่นิดนึงแล้ว จะรู้เยอะกว่าคนที่ไม่แก่"

ทำยังไงดีจะอธิบายในเรื่องนี้...
"เอาอย่างนี้นะลูก ที่มานูถามน่ะ เป็นสิ่งที่ดีนะ การที่ไม่รู้ แล้วเราถามเป็นสิ่งที่ดี เพราะเราจะไม่รู้หมดทุกอย่าง มันเป็นไปไม่ได้"
"แต่มานูแก่นิดนึงแล้ว"
"นั่นไม่ใช่ว่าจะทำให้เรารู้หมดทุกอย่าง ถ้าเราแก่เพราะเราอายุมากขึ้น เราเห็นอะไรๆ มาเยอะ เราเข้าใจหลายๆ อย่าง แต่ไม่ใช่ทั้งหมด"
"แต่คนที่เป็นพ่อแม่ต้องรู้หมดทุกอย่าง ป่าป๊าและมาม็องรู้หมดทุกอย่าง ที่ตองตังถาม?"
"ก็เพราะเป็นคำถามที่เรารู้น่ะซี แต่หลายครั้งๆ เราก็ต้องไปหาอ่านเพิ่มเพราะเราไม่รู้ แล้วจึงตอบได้"

ตองตังไม่พูดอะไรต่อ คงจะเก็บไปคิด เพราะตรรกะที่ตัวเองเคยมีมาว่า คนที่เป็นพ่อแม่ต้องรู้หมดทุกอย่าง กำลังถูกท้าทายและไม่เป็นความจริง

เราก็รอดูว่า เมื่อไรตองตังจึงจะยอมรับว่า คนที่เป็นพ่อแม่ไม่ได้รู้หมดทุกอย่างจริงๆ


Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2550
Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2550 20:08:39 น. 7 comments
Counter : 601 Pageviews.

 
ฉลาดจังค่ะ ช่างสงสัย ช่างซักดีจัง


โดย: พจมารร้าย วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:18:29:13 น.  

 
โห ท่าทางตองตังช่างพูด ช่างถามมาก ๆ แบบนี้ดีเลย เก่ง ฉลาด ย้อนกลับมาดูตัวเอง เราตอบคำถามลูกได้ไม่ค่อยดีเลยบางครั้ง ตอบแบบขอไปที ตอบไม่ได้ก็บอกว่าเดี๋ยวไปถามคนนั้นดีกว่า คนนี้ดีกว่า ต้องทำการบ้านเยอะหน่อยแล้ว


โดย: แม่น้องสองพี วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:43:01 น.  

 
น้องตองตังเก่งนะคะ รู้จักคิดให้ซับซ้อนมากขึ้น มีเหตุมีผลมากขึ้น รู้จักหาเหตุผลมาสนับสนุนความคิดของตัวเอง

คุณพธูสอนลูกเก่งคะ


โดย: ลิตเติ้ลเกิร์ล (ลิตเติ้ลเกิร์ล ) วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:08:04 น.  

 
อามิจังก็เริ่มอยากรู้อยากเห็น ถามทุกอย่างที่ขวางหน้าเลยคุณพธูใจเย็นมากๆ สงสัยแม่ปุ้มต้องฝากตัวเป็นศิษย์ด้วยคน เพราะบางครั้งสติไม่นิ่งคะ ชอบตอบแบบไม่คิดเลย วันนี้เข้าใจแล้วคะว่าเด็กเขากำลังอยากเรียนรู้แบบไหน


โดย: แม่ปุ้ม (มีมีมากุโระ ) วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:16:21:42 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณพธูไทย แอบอ่านที่คุณพธูคอมเมนท์ในกระทู้ต่างๆด้วยความชื่นชมในความคิดความอ่านมานานแล้วค่ะ วันนี้กำลังปล้ำกะบล็อกก็เลยขอทักทายอย่างเป็นทางการซะเลย แล้วก็ขอเป็นเพื่อนบ้านด้วยคนนะคะ น้องตองตังน่ารักมากค่ะ ฉลาดมากด้วย คุณแม่เลี้ยงเก่งมากค่ะ


โดย: น้องหมาตากลม วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:12:40 น.  

 
สุข สมหวัง ร่ำรวยเงินทองนะคะ...น้องตองตังน่ารักจังคะ ฉลาดถามคุณพธูก็ใจเย็นในการตอบคำถามมากๆด้วยคะ


โดย: akiko_ka วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:54:10 น.  

 
เข้ามาสวัสดีปีใหม่ไทย ค่ะ ขอให้สุขภาพแข็งแรง แมความสุขทั้งครอบครัวเลยนะคะ


โดย: hamble pie วันที่: 14 เมษายน 2550 เวลา:16:50:03 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

พธูไทย
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




บล็อกนี้เปิดไว้เพื่อเก็บสิ่งที่เขียนจากที่ต่างๆ เอามารวมๆ กัน
ไม่ได้เข้าบล็อคบ่อยๆ มาดูเฉพาะตอนที่จะเขียนอะไร
ดังนั้นถ้าใครมาเยี่ยมชมหรือเขียนถามอะไรเอาไว้ จะไม่เคยตอบ
เพราะกว่าจะตอบมันนานมาก และผู้ถามคงจะลืมไปแล้วว่าถามอะไร
Friends' blogs
[Add พธูไทย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.