Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2548
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
19 ตุลาคม 2548
 
All Blogs
 
ไม่เอาหรอก ไม่อยากได้ ของเดิมยังใช้ได้อยู่

คิดเอาไว้หลายวันแล้วว่า จะซื้อรองเท้าผ้าใบคู่ใหม่ให้ลูกรัก
2 คู่เดิมที่ใส่ตอนนี้ อี๊อ่ายซื้อให้ ขนมาจากเมืองไทย

คู่แรกสีส้มปี๊ดเลย อี๊อ่ายไปเห็นแถวๆ คลองถมขายของมือสอง เห็นว่าสภาพยังดีมาก คู่ละ 50 บาทเท่านั้น ตอนได้มา ตองตังเห็นปั๊บก็ถูกใจ เพราะชอบสีจัดแบบนี้ ใส่แล้วไม่เหมือนใคร (หรือว่ายังไงๆ ก็ชอบ เพราะว่าไม่ค่อยจะเลือกเท่าไรนัก)

ส่วนคู่ที่สองเป็นรองเท้าผ้าใบแบบมีไฟแว่บๆ ที่ฐาน เวลาเดิน เห็นว่าที่เมืองไทยเคยฮิทอยู่ช่วงหนึ่งในเด็กๆ อี๊อ่ายซื้อไซส์ใหญ่เก็บเอาไว้ให้ ราคาอยู่ที่ 200 บาท คิดแล้วแค่ 4 ยูโรเท่านั้น จะไปหาซื้อที่ไหนได้ที่ฝรั่งเศส ไม่มีแน่นอน

ทั้งสองคู่นี้ใส่จนจนเยินหมดแล้ว สภาพก็เรียกว่า ได้ใช่แบบเต็มที่ เมื่อวานเลยพาตองตังไปห้างใกล้บ้าน กะว่าจะไปเลือกรองเท้าที่เจ้าตัวชอบ แล้วก็ลองใส่เดินๆ ดู

ลองได้อยู่ไม่กี่คู่ ทั้งหลายแบบหลายสไตล์
"จะเอาคู่ไหนลูก"
"ตองตังไม่ชอบ"
"เลือกเถอะ มาม็องอยากซื้อให้"
"แต่ตองตังไม่ชอบ"
"ทำไมไม่ชอบ"

ลูกมองไปที่รองเท้าเยินๆ สีส้มที่วางข้างๆ แล้วบอก
"ตองตังมีแล้ว ตองตังไม่จำเป็นต้องซื้อคู่ใหม่ ที่มีอยู่ยังใช้ได้อยู่ ไม่ต้องซื้อหรอก"

คำตอบของลูกทำให้ฉันอึ้งไปเล็กน้อย ถึงจะไม่แปลกใจในความช่างคิดที่เป็นปกติของลูก แต่คำตอบนี้กลับทำให้ฉันนึกถึงเรื่องในวัยเยาว์ของตัวเอง

ฉันเก็บรองเท้าที่เอาออกมาลองๆ เหล่านั้นเข้าที่เดิม พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมา เมื่อความทรงจำของตัวเองค่อยชัดๆ ขึ้น เป็นภาพแม่และฉันปรากฎขึ้น

"พธู หนูอยากได้รองเท้าคู่ใหม่ไหมลูก เข้ามหาวิทยาลัยแล้ว ไม่อยากใส่รองเท้าคัทชูสวยๆ แบบที่เพื่อนคนอื่นเขาใส่กันหรือ"
"ไม่เอาหรอกมาม้า ใส่รองเท้าคัทชูมันไม่สบายนะ ใส่รองเท้าผ้าใบนี่แหละดี เดินสะดวก ไม่เจ็บ รองเท้านันยางนี่แหละ คู่ละไม่ถึงร้อย ใส่เดินได้ เล่นกีฬาได้"
แม่ร้องไห้ บอกว่าวันที่เข้าไปกรุงเทพฯ แล้วแวะไปหาที่มหาวิทยาลัย เห็นฉันอยุ่ในกลุ่มเพื่อนๆ สิ่งที่เห็นคือทำไมลูกใส่รองเท้าสีคล้ำจากความเก่า ไม่เหมือนเด็กปี 1 เพิ่งเข้ามหาวิทยาลัย เพื่อนแม่ที่ไปด้วยกันถามว่า ทำไมต้องประหยัดแบบนี้ ควรให้ลูกมีเหมือนที่เพื่อนมี

"มาม้า หนูไม่จำเป็นต้องมีเหมือนที่เพื่อนมีนะ หนูพอใจในสิ่งที่หนูมีและที่หนูเป็น อีกอย่างเพื่อนๆ ของหนูไม่เห็นมีใครเขามาดูรองเท้าหนูเลยนี่นา ไม่ต้องคิดมากหรอก"


"มาม็อง...มาม็องร้องไห้?"
"น้ำตาไหลน่ะลูก"
"ทำไม? มาม็องเจ็บตา?" ตองตังยื่นมือมาจับหน้าฉัน และเข้ามาใกล้มากขึ้น
"มาม็องดีใจ มีความสุขน่ะลูก มาม็องเลยร้องไห้ เดี๋ยวเก็บรองเท้า แล้วเรากลับบ้านเลยนะ"
"มาม็องดีใจ ร้องไห้?"


Create Date : 19 ตุลาคม 2548
Last Update : 26 ตุลาคม 2548 3:29:34 น. 10 comments
Counter : 746 Pageviews.

 
ชื่อลูกๆ แปลกดีนะคะ น่ารักดี


โดย: Justin's mom IP: 68.184.211.187 วันที่: 20 ตุลาคม 2548 เวลา:12:23:59 น.  

 
น่ารักมากๆ เลย คิดถึงนะคะ


โดย: พิพพ์ IP: 203.188.53.114 วันที่: 20 ตุลาคม 2548 เวลา:18:29:14 น.  

 
คิดถึงคุณพธูกับตองตังมาก ๆ เลยครับ

คุณพธูยัง sensitive เหมือนเดิมเลยนะครับ


โดย: น้าชายตองตัง IP: 203.156.6.95 วันที่: 24 ตุลาคม 2548 เวลา:23:18:40 น.  

 
หนุ่ยอ่านบทความของพี่แ้ล้ว น่ารักดี อ่านแล้วให้อะไรกับหนุ่ยเยอะเลย


โดย: หนุ่ย IP: 82.224.64.57 วันที่: 25 ตุลาคม 2548 เวลา:5:42:52 น.  

 
อ่านเสร็จน้ำตารื้น น้องตองตังช่างคิดนัก คุณพธูไทยก็จับประเด็นคิดของลูกได้เสมอ
คิดถึงคุณพธูไทยค่ะ ดีใจที่มาเจอบล็อคของคุณ


โดย: อัญชัน IP: 83.77.12.185 วันที่: 26 ตุลาคม 2548 เวลา:15:39:01 น.  

 
อ่านแล้วซึ้งใจในความเป็นแม่จังเลยค่ะ


โดย: โสดในซอย IP: 58.10.188.156 วันที่: 27 ตุลาคม 2548 เวลา:0:44:08 น.  

 
อ่านที่พี่พธูไทยเขียนแล้ว ให้ความคิดอะไร ๆ กับพิมได้เยอะเลยอ่าค่ะ

พิมเองก็อยากให้น้องชายพิม คิดได้แบบน้องตองตังจังเลย งึมๆ


โดย: @ - ENYA - @ วันที่: 28 ตุลาคม 2548 เวลา:12:32:31 น.  

 
อ่านแล้วซึ้งตามเลยคะ น้องน่ารักมาก อยากมีลูกน่ารักเหมือนพี่พธูจังเลยคะ


โดย: elle (akiko_ka ) วันที่: 28 ตุลาคม 2548 เวลา:18:29:21 น.  

 

อ่านแล้วเหมือนมีอะไรมาจุกที่คอ...


โดย: name IP: 218.140.64.1 วันที่: 29 ตุลาคม 2548 เวลา:12:30:26 น.  

 
น้องตองตังน่ารักเหมือนเดิมน่ะเรา


โดย: Huiling IP: 202.57.175.36 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:11:49:03 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

พธูไทย
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




บล็อกนี้เปิดไว้เพื่อเก็บสิ่งที่เขียนจากที่ต่างๆ เอามารวมๆ กัน
ไม่ได้เข้าบล็อคบ่อยๆ มาดูเฉพาะตอนที่จะเขียนอะไร
ดังนั้นถ้าใครมาเยี่ยมชมหรือเขียนถามอะไรเอาไว้ จะไม่เคยตอบ
เพราะกว่าจะตอบมันนานมาก และผู้ถามคงจะลืมไปแล้วว่าถามอะไร
Friends' blogs
[Add พธูไทย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.