79_2 [ผักชี@ปทุมธานี] : ตอนที่ 2 (จบ) สุนัขเปรี้ยว หนีเที่ยว เชียงใหม่_&แม่ฮ่องสอน_หมู่บ้านรักไทย
เที่ยวแม่ฮ่องสอนมี 2 ตอนนะคะใครยังไม่ได้อ่านตอนแรก ย้อนกลับไปได้ค่ะ วันนี้มาอัพต่อ ^ ^ ผักชี สาวน้อยมีหาง ยิ้มหวานใส่กล้อง... เป้าหมายหลักในการเที่ยวของเราทริปนี้คือ หมุ่บ้านรักไทย จ.แม่ฮ่องสอน เราจึงค้างที่ ธนภัทร บ้านดิน รีสอร์ต ถึง 2 คืนเต็ม ที่พัก สุนัขใหญ่ นอนได้ ไม่คิดค่าบริการเพิ่มเติมค่ะ ค่าห้อง คืนละ 1,200 บาท วิวดี ติดทะเลสาบกันเลยทีเดียว ^o^ เช้ามืดเราตื่นตั้งแต่ตี 5 เพื่อฝ่าความหนาวเหน็บไปยังปางอุ๋ง ใช้เวลาราวๆ 1 ชม.+ขับรถอย่างระมัดระวัง มืดกว่าในภาพนะคะ นี่ดึงแสงแล้วเล็กน้อย กะว่าจะมาเดินเล่นชิลชิลรอพระอาทิตย์ขึ้น แต่ขนาดยังไม่เทศกาล บ้านเราก็ต้องขอบาย เพราะวันนี้ปางอุ๋งไม่มีหมอกเลยค่ะ คนเยอะ เต็นท์เยอะ แม่ค้าขายของเยอะแยะ ไม่ค่อยเหมาะกับผักชีที่ขี้กลัวสักเท่าไหร่ ถ้าเทศกาลคนหนาตากว่านี้คงไม่ไหวเหมือนกัน -"- พยายามหามุมไกลๆที่เต็นท์น้อย จะได้ถ่ายรูปมั่ง ด้วยความที่ฟ้ายังไม่ค่อยสว่างดี ภาพเลยเบลอหนักกว่าเดิม 55+ ใครไปเที่ยวก็รักษาความสะอาด เก็บขยะของตัวเองกันด้วยนะคะ แวะแชะมุม มหาชน ที่เขาทำไว้ให้สักหน่อยก่อนเลยไปลานจอดรถ ขึ้นรถขับกลับลงมาจากปางอุ๋งดีกว่า พอลงมาพ้นเขา ก็เริ่มเป็นพื้นที่ราบ ทำไร่ทำนาล่ะ สวยอ่ะ...นั่นไงที่เราตามหา หมอกๆๆๆ อยู่เตี้ยๆละแวกด้านล่างนี่เอง รออะไร จอดรถที่เหมาะๆข้างทาง ถ่ายรูปกันสิคะ ผักชีลูกหมาน้อย เกือบจมหายไปในหมอกกลางทุ่งซะแล้ว ^o^ นี่เป็นหมอกแรกของผักชีค่ะ และแล้วความสุข+ความสนุกก็เริ่มมา แม่นางคึกคักแต่เช้า วิ่งไปมาลากคนจูงเซแซ่ดๆ แรงเยอะมหาศาลมากเวลาจะไปเที่ยวเล่นเนี่ย T^T ดูภาพขยาย ความเลอะเทอะของฝีเท้าตัวซนบ้านเรา ภาพด้านบนนี้ ชีกำลังกินบุฟเฟ่ต์ หญ้าขน ที่บ้านไม่มี เพราะเขาเทพื้นปูนกับปลูกหญ้าแต่งสนามสวยๆกันไว้ หาหญ้าขนอร่อยๆที่ผักชีชอบยากมากนะคะ ^ ^ หมาน้อยมีความสุขเราก็ดีใจ 55+ มอมแมมได้โล่ จะกลับขึ้นรถท่าไหน นอกจากจับอุ้มตัวลอย ทยอยล้างให้ทีละขา ทั้งขัดและถู คนล้างนี่แหละค่ะที่มือโดนน้ำจนมือชา ToT วันนี้คิวเราคือ พักผ่อนเต็มที่ ไม่รีบร้อน ไม่มีกิจธุระ พักร่างทั้งคนและหมา กลับมาถึงหมู่บ้านรักไทย ขับรถเล่นกันหน่อยดีกว่า แล้วก็มาปิ๊งๆกับร้านวาฟเฟิลและกาแฟร้อน valley house ร้านนี้ตั้งอยู่ที่หน้าโรงเรียนค่ะ ไม่ห่างจากที่พักเรามาก พี่เจ้าของเป็นผู้หญิง ยินดีให้หมาลงมานั่งเล่นด้วยได้ เห็นบอกว่าคนที่นี่ก็รักหมูรักหมา...พี่เขาว่างี้จริงๆนะคะ 555+ มีที่นั่งหน้าร้านนิดหน่อย อาบแดดอุ่นๆ นั่งกินขนมจิบกาแฟ มองดูเด็กๆไปโรงเรียนกัน นี่แหละฟิลลิ่งการพักผ่อนกับสุนัขที่เราต้องการสุดๆเลย ^ ^ ด้านหลังเป็นที่พักเช่นกัน แต่เราลืมถามมาให้ว่ารับสุนัขพักไหม ใครสนใจก็ลองถามกันเอาเอง แล้วมาบอกด้วยเน้อ 555+ ไม่เห็นสุนัขเจ้าถิ่นนะคะ เห็นแมวนอนอาบแดดอยู่หน้าบ้านพักอีกด้านตัวเดียว มีหมาแถวนั้นวิ่งมาสอดส่องเรา 1 ตัว พอไล่นิดนึงก็ไปล่ะ อาจจะหนาว ขี้เกียจอยู่นอกบ้านนาน 55+ ผักชีสนใจของที่มาเสิร์ฟทุกอย่าง เผื่อขอส่วนแบ่งได้ บรรยากาศนี่ดีเกินร้อยค่ะ เชียร์ให้แวะไปลองดูถ้ามาวันธรรมดานอกเทศกาลนะ เชียร์ร้านได้เนาะ บล็อกเราคนเข้าน้อยจะตาย ไม่มีกรณีผู้คนล้นหลามบุกไปถล่มร้านเขาแน่นอน (จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี? 5555+) จิบกาแฟ รองท้องกันด้วยขนมเสณ้จก็วนกลับเอารถไปจอดหน้าที่พัก เราตัดสินใจเดินอาบแดดชมเมืองเล่น ไปหาซื้อของฝากเพื่อนฝูงค่ะ โอ้ย..ฟิน บอกเลย อยากทำมานานแล้วจูงหมาเดินท่องเที่ยวตามหมู่บ้านเนี่ย เอาไม้เท้าติดมือไปด้วยเผื่อมีหมาดุๆแถวนี้ แต่วันนี้อาจโชคดี มันหนาวมาก เลยไม่มีสุนัขละแวกนี้ออกมาโผล่หน้าสักตัว ทั้งที่เมื่อวานเราก็เห็นประปรายอยู่นะคะ ฉะนั้นใครพาสุนัขไปเดินเล่น ก็ระมัดระวังมากๆด้วยล่ะ แถมถนนในวันนี้ของหมู่บ้านรักไทย ยังมีรถราและผู้คนสัญจรน้อยดี นี่เป็นอีกเหตุผลที่เราเลือกว่า จะไม่เที่ยววันหยุด (ถ้าทำได้) ไม่ไปตรงเทศกาลเพราะบ้านพักและข้าวของอาจราคาแพง ก็ประหยัดๆกันลงไปบ้างนิดนึง หลักๆเอาสุนัขไป เราเน้นอยู่ในที่พักเป็นส่วนใหญ่ค่ะ ถ้ามีรายการอาหารให้สั่งมากินได้เราจะแฮปปี้มากกว่าด้วย แถวนี้ขายแต่ใบชาแห้ง พอถามเขาว่า อันไหนเป็นยังไงบ้าง แม่ค้าในร้านที่ไปซื้อตอบมาจริงใจมากว่า ข้างในเหมือนกันแหละแค่ห่อคนละสีเท่านั้นเอง...แป่ว ^ ^" เลยอุดหนุนขนมห่อๆแทน เอามาแจกเด็กกันไป อร่อยอยู่นะคะ พลอยชอบ 55+ เอ๊ะ ไหนว่าเอาไปแจก... กลับมาก็ชวนผักชีหลับยาวๆซุกผ้าห่มอุ่น ตื่นมากลางวันก็ไปหาซื้อก๋วยเตี๋ยวยูนนานร้านเล็กๆละแวกนี้มาลองชิม ปรากฏว่าหมดชาม อร่อยเกินคาดค่ะ พอตื่นแล้วก็ชวนกันออกไปขับรถเล่นอีกฝั่งทะเลสาบดีกว่าเนาะ ถ่ายรูปมาฝากเพื่อนๆในบล็อกตามนี้ค่ะ ผักชีดูมีความสุข... หันไปดูรีสอร์ตสวยๆมั่งดีกว่า ร้านอาหารที่นั่น เมื่อเช้าก็คนเยอะนะ มีทัวร์มาลงเรื่อยๆเลยค่ะ ถ้าไปกินอาจต้องรอนิดนึง (สุนัขเข้าไม่ได้เน้อ แต่ซื้อกลับมากินที่พักได้) อย่ายุ่งยากขนาดนั้นเลย สั่งกับที่พักดีกว่า มีเมนู ขาหมู+หมั่นโถว ด้วยนะคะ ชุดละ 350 บาทมั้งถ้าจำไม่ผิดน่ะ พลอยสั่งผัดผักมาเพิ่ม 90 บาท แล้วก็ข้าวสวยมาแบ่งกันอีกห่อ กินแค่หมั่นโถวที่ให้มาก็อิ่มแทบไม่ต้องกินข้าวแล้วล่ะ ผัดผักเค็มมากนะคะ ใครอยากลองก็แล้วแต่ -"- ผักชียืนสองขาเกาะโต๊ะแอบมอง ^ ^ ส่วนขาหมูกับหมั่นโถว อร่อยมาก หมั่นโถวที่สั่งจากที่พักนี่ อร่อยกว่าของอีกร้านที่ไปลองซื้อมาชิม 2 ลูกเมื่อตอนกลางวันแฮะ แต่ควรห่อไว้ตามที่เขาห่อมาให้ หยิบออกมาแค่เท่าที่เราจะกินก็พอค่ะ มันจะได้อุ่นๆร้อนๆและยังนุ่มอยู่จนกว่าจะกินเสร็จ แพ็กไว้แบบนั้นไม่ได้แฉะจากความชิ้นของไอน้ำอะไรเลย มื้อเย็นมหึมา กินเสร็จก็ยกจานใส่ถาดไปวางคืนรีอสร์ตที่ด้านบน คืนนี้เราผ่านความหนาวเย็นแบบไม่มีอะไรมารบกวน พาผักชีมาฉี่รอบดึก เห็นดาวสวยๆเต็มฟ้าพราวไปหมด กรี๊ดมากวินาทีนั้น 55+ แต่เพราะหนาวมากจนสั่น ไม่ต้องพูดเรื่องชมดาวนานๆหรอก วิ่งกลับเข้าบ้านพักแทบไม่ทัน T^T หลับในไออุ่นของแสงดาวในฝันกันไปพลาง ในที่สุดวันกลับก็มาเยือนแบบน่าใจหายซะแล้วค่ะ ทว่ากระนั้นขุนเขาก็ยังมอบของขวัญชิ้นพิเศษส่งท้ายเมื่อเราเปิดหน้าต่างในรุ่งอรุณใหม่ (นี่...สำนวนเขียนนิยายเลยนะนั่น 55555555+) ผักชีตื่นมายืนเกาะหน้าต่าง สงสัยว่าพี่ๆดี๊ด๊ากับอะไรกัน พี่พลอย : หมอกไงชี หนูเห็นหมอกไหมนั่น หน้าบ้านพักเราเลย!!! เมื่อวานถ่อตื่นตั้งแต่ตีห้าเพื่อขับรถจากนี่ไปปางอุ๋ง หมอกไม่มาสักแอะ ที่แท้ หมอกก็มารอเราอยู่ตรงนี้ แต่เมื่อวานเราดันไม่อยู่ดูหมอกเองนี่แหละ หนาวเน้อ แต่มันก็ตื่นตาจนต้องยอมเดินออกไปชม เก็บภาพผักชีดูหมอกได้มาแค่นี้ บางทีก็สงสัยนะคะ ว่าเธอจะรู้ไหมว่าหมอกคืออะไร? แปะให้อีกรูปละกัน แดดเริ่มรำไรพ้นเหลี่ยมเขาทาบมา ฉากตระการตามากมาย... หมอกมาอวดตัวไม่นาน ใครจะดูก็ตั้งปลุกตอนเช้าๆไว้รอดักละกัน ส่วนเรา อิ่มหมอกจนพอใจ ก็เตรียมตัวกลับบ้าน บอกไปหรือยังว่า ที่ธนภัทร บ้านดิน มีข้าวต้มแถมเป็นมื้อเช้าทุกวันนะคะ ยังไงก็ลองสอบถามดูได้ อร่อยดีค่ะ ถ้าไม่เดินมากินที่เขาตั้งหม้อชามไว้ ก็ขอเขาตักใส่ชาม ปรุงให้เสร็จแล้วยกไปนั่งกินฟินๆหน้าบ้านพักได้ เนื่องจากเรามีสุนัข ไม่สะดวกไปนั่งในเก๋งจีนชมวิวร่วมกับใคร เกรงใจเขาเวลาชีระแวงแล้วเห่าใส่นิดๆนะ ทริปนี้จึงปลีกวิเวกนิดนึง แต่วันกลับเราเก็บของเสร็จหมด คนน้อยเลยมานั่งกินที่เก๋งจีนนี่ล่ะ พี่เจ้าของรีสอร์ต วิ่งเอา หมั่นโถวทอด มาแถมให้ลองด้วย จิ้มกับ นมข้นหวาน อร่อยแฮะ...ขอบคุณจากใจ ขากลับก็นั่งรถยาว จอดแวะให้ผักชีลงข้างทางขับถ่ายเป็นระยะ ส่วนใหญ่หมาเข้าใจว่า นี่คือการกลับบ้านค่ะ หมาหลับอุตุถึงขั้นนอนแผ่ข้างแบบหมดสภาพ เราไปค้างเชียงใหม่อีกคืนนึงแล้วจึงขับกลับ กทม. วันถัดมา มีเรื่องขำขำอยู่ล่ะ คือปกติทริปที่เราพาไปช่วงที่ผ่านมา เราจะไปเช้า -เย็นกลับ เต็มที่ก็คือค้างคืนเดียว แล้วขับรถกลับบ้านในอีกวัน ทีนี้ ขาไปตอนเราไปถึงแค่เชียงใหม่ นอนค้างที่ 3b กัน เช้าเราจะไปแม่ฮ่องสอนต่อใช่ไหมล่ะ ผักชีดันนึกว่า อ๋อ หมดทริปแล้ว ที่พักคือที่เที่ยวแล้วล่ะ งั้นหนูคงกลับบ้านเนอะ หนูนอนในรถดีกว่า (55555555555+) กว่าผักชีจะเก็ตว่า เรายังเที่ยวต่อนะ ก็ตอนเธอได้ลงไปวิ่งสุดฝีเท้าที่สวนสนบ่อแก้วนั่นแหละค่ะ วันถัดมาที่ตื่นไปปางอุ๋ง เธอก้เลยไม่หลับเท่าไหร่ รอดูว่าเราไปไหนกัน ^ ^ ลูกหมาก็ยังคงไร้เดียงสา คิดเอาเองตามประสาเด็กน้อยอยู่นะคะ ปิดท้ายทริปนี้ด้วยภาพวันสบายๆของสุนัขและคุณที่รักที่บ้านค่ะ พลอยชอบภาพนี้ แม้มันไม่ได้อะไรที่ดูดีสักอย่าง แต่ดูแล้ว รับรู้ถึงความผ่อนคลาย บางทีเราก็ต้องการแค่นี้เอง ^ ^ สวัสดีปีใหม่ 2561 ล่วงหน้า ขอให้ทุกคนมีความสุข มีสุขภาพแข็งแรง ร่ำรวยถ้วนหน้า มีความอิ่มใจในการอยู่กันพร้อมหน้าครอบครัวค่ะ ด้วยความขอบคุณเสมอมา ของระยะเวลาที่เจอกันในบล็อกมานานหลายปี Ploy666.
| Create Date : 25 ธันวาคม 2560 |
| Last Update : 4 มกราคม 2565 15:55:30 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 2292 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
"สัตว์เลี้ยง : สุนัข" ออกไปไหนแล้วไม่รู้
เหลือแต่ แมว น่ะค่ะ กับหัวข้อย่อย "สัตว์เลี้ยง"
สงสัยหมานี่เขาคงไม่ฮิตพอเนาะ 555+
ป.ล.ส่งคำถามไปที่ผู้ดูแลบล็อกแกงค์แล้ว
จะได้โยกย้ายให้ถูกต้องตามหมวดย่อยที่เหลือ
เหลือแค่ไหนก็ใช้ไปแค่นั้นล่ะค่ะ มีพื้นที่อัพก็ยังดี ^ ^