เพราะฉัน 'ให้' ... ฉันจึง 'ได้รับ' ...

เมื่อหลายวันก่อนคุ้ยค้นจนพบบัตรเข้าชม คาบาเร่ต์ อยู่ก้นลิ้นชัก เป็นบัตรซึ่งกำลังจะหมดอายุในสิ้นเดือนนี้เลยบอกอ้วนอ๋องให้รีบๆโทรไปจองที่นั่งไว้ในคืนวันเสาร์อย่างว่องไว

โรงแรมดูแปลกที่แปลกทางเมื่อนานๆได้เข้าไปที ความทรงจำที่มีต่อการพักนอกสถานที่ส่วนใหญ่เป็นบังกะโลหลังเล็กๆตามแหล่งท่องเที่ยวเสียมากกว่า ในโรงแรมมีนักท่องเที่ยวเกลื่อนตา สารพัดสัญชาติและเชื้อชาติปนเปแต่ไม่ถึงขนาดเอะอะเสียงดัง

เราไปตามเวลาที่พนักงานรับโทรศัพท์ที่เคาน์เตอร์บอกไว้ว่าราวๆทุ่มตรง การแสดงเริ่มจริงตอนสองทุ่มสิบห้านาทีเห็นจะได้

ทุกอย่างเป็นปกติ...

นั่นสิ...ก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะมีอะไร ‘ผิดปกติ’ แถวนี้นี่นา

พอจวนเวลาโชว์เริ่มก็ต้องเอาบัตรไปเปลี่ยนที่เคาน์เตอร์เป็นตั๋วเฉพาะสำหรับรอบการแสดงนั้นๆ หางบัตรพนักงานจะดึงแยกออกเก็บหลังสั่งเครื่องดื่ม 1 ดริ๊งค์ ฟรีต่อ 1 ที่นั่ง วันนี้ได้ชาอุ่นๆมาช่วยลดไอเย็นของเครื่องปรับอากาศลง

คนมาชมการแสดงเท่าที่มองๆแล้วถ้ามีคนไทยคงน้อยมาก หลักๆเป็นนักท่องเที่ยวแบบหมู่คณะที่มากับทัวร์ คนเอเชียกินขาดชาติฝรั่งตาน้ำข้าวในการเข้ามาชม หมดข้อสงสัยว่าทำไมถึงต้องออกตั๋วโปรโมชั่นสำหรับชาวไทยโดยเฉพาะ

การแสดงขอละเว้นไม่เล่าถึง เพราะ...สนุกสนานเกินกว่าจะเล่าไว้ได้

พอการแสดงจบก็เหมือนกับตอนเข้าโรงหนังแล้วทุกคนกรูกันออกไป เป้าหมายของหลายคนคือห้องน้ำที่อยู่ใกล้ๆ ฉันเองก็ไม่ได้รีบร้อนอะไรปล่อยให้ใครต่อใครไปก่อนแล้วตัวเองก็เดินไปถึงจึงต่อคิว

ด้านหน้าคือกลุ่มป้าๆชาวจีนไม่ต่ำกว่า 5-6 คน

ด้านหลัง เอ้า...ขนาบด้วยเซทคล้ายๆกันนั่นแหละ

คนไทยอยู่กึ่งกลางอย่างเราก็ไม่ได้ว่าอะไร ทำตัวเป็นเจ้าบ้านที่ดียืนรอตามลำดับแบบสุภาพ สักพักคนที่อยู่กลุ่มด้านหน้ามองเห็นห้องน้ำที่เขียนว่าเฉพาะพนักงาน เป็นประตูแบบผลักเปิดได้โดยไม่ได้ลงกลอนจึงพากันเฮละโลออกจากแถวพุ่งถลาราวกับนกโบยบิน (ป้าๆออกอาการดีใจจริงๆนะ)

ในขณะนั้นสายตาฉันก็เห็นป้าคนที่อยู่ด้านหน้าชิดกับฉันเกิดอาการลังเลใหญ่

ขอเรียกว่า ป้าเสื้อน้ำเงิน...ป้าค่อยๆถอยผ่านหน้าฉันแสดงอาการยุ่งยากใจ ในลักษณะกึ่งๆออกจากแถวจนเกิดที่ว่างตอนที่แกกำลังโผล่หน้าไปเมียงมองสองจิตสองใจว่าจะตามเพื่อนไปดีไหม ซึ่งในระหว่างนั้นคนไปก่อนก็พากันยึดห้องน้ำไว้หมดแล้ว แถวเดิมที่ป้าเสื้อน้ำเงินหันมาก็มีคนเหลือก่อนหน้าแกแค่สองคนเอง

แกมองทีว่างขยับจะกลับ แต่พอเห็นฉันแกก็ชะงัก เหมือนกลับกลัวว่าฉันจะว่าไหม เพราะเห็นๆอยู่ว่าแกสมัครใจออกจากแถวไปแล้ว ซ้ำตอนนี้ก็ยืนอยู่ค่อนข้างไกลออกไป

ฉันยิ้มให้ แล้วยื่นมือแสดงอาการเว้นที่ว่างตรงหน้าเพื่อให้ป้ากลับมา

ใจฉันคิดว่านั่นคือสิทธิ์ของป้าที่มาก่อนฉัน

และแกก็ยังไม่ออกห่างขนาดจะเรียกว่าทิ้งพื้นที่แม้ว่าถ้าฉันคิดแคบๆกว่านี้จะสวมรอยก้าวไปแทนที่เลยก็คงไม่มีใครทักท้วงอะไร

ป้าเสื้อน้ำเงินค่อยๆเดินกลับเข้าแถวแล้วเราก็ไม่ได้พูดอะไรกัน...

ทว่าหางตาฉันเริ่มมองเห็น ป้าอีกคนที่สวมเสื้อสีแดงยืนอยู่ด้านหลังฉัน (ในแถวมันว่างมากพอที่เราจะมองหันไปหันมาระหว่างรอ) แกทำตาวาวเหมือนเห็นว่าพื้นที่ว่างด้านหน้าฉันยังพอมี

สเต็ปแรกแกหย่อนขายื่นมาข้างหน้า

ทว่าฉันก็ทันพอจะขยับเบี่ยงตัวขวางกรายๆทำให้แกชะงักไปชั่วอึดใจ

แต่ด้วยท่าทีของฉันที่ยังคงแสร้งตีหน้าปกติเหมือนเมื่อกี้เป็นจังหวะบังเอิญไปขวางเท่านั้น...ไม่รู้จริงจิ๊ง ว่าป้าเสื้อแดงอยากแย่งที่ฉันเพื่อจะได้เข้าห้องน้ำไวๆอีกนิดหนึ่งแบบไร้มารยาทมากๆ

คราวนี้ป้าเสื้อแดงแกมามุขใหม่ หยิบถุงผ้ามาทำเป็นเปิดดูโน่นดูนี่ แล้วยื่นถุงอ้อมข้างขณะค่อยๆพาตัวเองแทรกผ่านไปยังป้าเสื้อน้ำเงิน ด้วยการชี้ชวนให้ป้าเสื้อน้ำเงินที่คงรู้จักกันอยู่ก่อนแล้วดูของในมือ ปากก็คุยโขมงโฉงเฉงไปเรื่อย ตัวอวบๆก็เลื้อยเบียดผ่านพยายามจะทำเนียนไปหาเพื่อนซะอย่างงั้น

ของพรรค์นี้มันพอดูสายตาดูท่าทีกันออกหรอกนะ ว่าใครมีเจตนายังไง...

ฉันตัดสินใจว่าจะยุติเรื่องไม่สบอารมณ์นี้ด้วยการสะกิดป้าเสื้อแดงให้เข้าแถวดีๆ

แต่ป้าเสื้อน้ำเงินที่หันมาตามเสียงเพื่อนซึ่งใช้อีกมือเอื้อมสะกิดไม่เลิกอยู่นั่นแหละ ป้าเสื้อน้ำเงินเกิดนึกยังไงไม่ทราบเงยมามองหน้าฉัน แล้วฉับพลันนั้นเอง ป้าเสื้อน้ำเงินก็ยกมือขึ้นดันท่อนแขนห้าเสื้อแดงส่งเสียงเข้มๆในภาษาบ้านเกิดแกออกไปรวดเร็วสีหน้าเอาจริงเอาจัง ป้าเสื้อน้ำเงินใช้กิริยาดันป้าเสื้อแดงให้ต้องหยุดการเดินหน้า จากนั้นจึงชี้ลงพื้นในที่เดิมคือด้านหลังฉัน

ถึงจะฟังไม่ออกแต่ฉันรู้สึกดีขึ้นมาอย่างฉับพลัน

ป้าเสื้อแดงเหมือนจะอับอายที่เพื่อนบอกเสียงดังแกมดุให้กลับไปรอตามแถว จึงเงียบแล้วรีบกระถดถอยไปทันที

ป้าเสื้อน้ำเงินหันมามองฉันเล็กน้อยแล้วก็หันไปด้านหน้าแถวตามเดิม

ไร้การเจรจา

แต่เหมือนเรารู้กัน

สิ่งเหล่านี้มันคือจิตสำนึกไม่ได้เกี่ยวกับเชื้อชาติหรือสัญชาติใดๆ

...เพราะฉัน ‘ให้’ ฉันจึง ‘ได้รับ’

ขอบคุณที่คืนกลับด้วยความรู้สึกดีๆและมารยาทอันงดงาม...จาก...คนไม่รู้จักกัน

Create Date : 02 ธันวาคม 2553		4 comments
Last Update : 2 ธันวาคม 2553 16:01:29 น.
Counter : 2059 Pageviews.
Share Tweet