ก่อนหน้า /  สารบัญ  / ถัดไป
 

ทริปขึ้นเหนือ คืนที่ 2
ผักชีจองห้องพักได้ที่ "ไร่ชิวอวี๋"
อ.ปาย จ.แม่ฮ่องสอน

สุนัขใหญ่พักได้แต่ห้องพัดลมนะคะ
ถ้าสุนัขเล็กพักห้องแอร์ได้ค่ะ

ผักชีไปช่วงที่ยังหนาวอยู่
เลยใส่เสื้อผ้าจัดเต็มตามภาพด้านล่าง
^ ^




ผักชีได้นอนบ้านดิน
ช่วงฤดูท่องเที่ยว (ถึงมกราคม) ราคา 1,600 บาท
แต่เราจองไว้เดือน กุมภาพันธ์+วันธรรมดา
เลยได้ราคาที่ 1,200 บาท

บ้านดิน หมาใหญ่พักได้ ไร่ชิวอวี๋ อ.ปาย
มีพัดลม มีห้องน้ำในตัว
มีเครื่องทำน้ำอุ่น (แบบใช้ถังแก๊ส)
และตู้เย็นเล็กค่ะ



บอกเล่าการเดินทางต่อเนื่องจากเที่ยวลำปางเมื่อวาน
บ้านมะลิ โฮมสเตย์

แวะซื้อขนมโดนัท
Daily’s Dough ลำพูน

แวะกินข้าวร้านอาหารตามสั่งข้างทาง

ก็ปาไปบ่ายโมง
จากนั้นเราก็มุ่งหน้าไปยังเชียงใหม่
โดยใช้ถนนเส้นเลี่ยงเมือง
เข้าสู่ อ. แม่ริม เลี้ยวไปยังเส้นทาง
สู่ อ.ปาย จ.แม่ฮ่องสอน

ถนนดีเกือบตลอดทาง แต่ตามที่เห็นในภาพ
โค้งเพียบ
-"-

เราให้ผักชีกินข้าวตอนถึงแม่ริม
เพราะเกรงท้องว่างจะเมาโค้ง

แต่จากนั้นผักชีตื่นเพราะเป็นเวลาช่วงเย็นๆปกติที่เธอวิ่งเล่นค่ะ
ยืนในรถ
รถไต่ทางชัน+โค้งฉวัดเฉวียน
ผักชีเริ่มมึนหัว ตัวเอียงไปมาในรถถี่ๆ
เริ่มร้องอี้ดๆบอกคนว่าป่วย
หลังไปได้พักใหญ่

ก็เป็นวาระที่ต้องค่อยๆไป เพื่อให้หมาได้ปรับสภาพบ้าง




บางช่วงก็แวะหาที่จอดข้างทาง
ถ้าเห็นหอบบ้างเพราะไม่ค่อยสบาย
ก็จะเปิดหน้าต่างรถขณะขับขี่
ให้ลมโกรกหน้าผักชีเป็นช่วงๆไป

บางจุดที่พอแวะได้สะดวกเป็นพวกจุดพักรถชมวิว
เราก็จะจอดนานหน่อยค่ะ

ถ้าเป็นจุดย่อยก็อาศัยจอดถี่ๆ
พักสัก 5 นาทีก็ขึ้นรถไปต่อค่ะ

อาการครึ่งทางหลังเริ่มดีขึ้นล่ะ
คนขับก็พอรู้จังหวะต้องไปช้าบ้างไวบ้างล่ะนะ
^ ^

จากนั้นท้ายๆก็เริ่มตียาวไปยังปายได้เลย

ป.ล.ใช้เวลาขับช่วงโค้งเขาซิกแซก
ราวๆ 3-4 ชม. เลยนะคะ
ดังนั้นค่อยๆไปค่ะ ไม่ต้องรีบ



เราไม่แวะตัวเมือง
แต่เลยออกไปยังหมู่บ้านสันติชล
หมู่บ้านจีนยูนนาน

มาถึงก็ช่วงประมาณ 6 โมงเย็นแล้วค่ะ
อากาศกำลังดี เพราะที่ห้องพักไม่มีแอร์
ถ้ามาไวบ่ายๆผักชีน่าจะแย่จากไอร้อน

หากเห็นป้ายหมู่บ้านสันติชล โปรดขับต่อขึ้นไป
ตามลูกศรที่พลอยชี้ไว้ในภาพด้านบนค่ะ

ทางจะเล็กลงและขับผ่านหมู่บ้านหนาแน่นสองฟากฝั่ง

ถนนจะชันสูงขึ้นมากจนเราเริ่มสงสัยว่า มาผิดทางไหม???
กรณีเป็นแบบนั้นให้รู้ว่า คุณมาถูกแล้วค่ะ
-"-

มันชันจริง แต่รถเล็กไปได้อยู่นะ
สัมภาระเต็มรถ พร้อมคนและหมา
ค่อยๆไต่ไปแบบกังวลๆ

แผนที่จะบอกว่าไปทางเดียวกับ
จุดชมวิวทะเลหมอกหยุนไหล

ไร่ชิวอวี๋ ที่เราจองพักไว้อยู่ "ข้างๆ" กับ
จุดชมวิวทะเลหมอกหยุนไหล เลยล่ะค่ะ



ถ้าคิดว่าขับไต่เขามาเป็นสิบนาทีนั่นชันมากแล้ว
พอเจอแยก หันไปมองทางซ้าย
เจอป้าย ร้านอาหารไร่ชิวอวี๋

คุณจะรู้ว่า ยังไม่สุดทาง

ทางชัน มหาศาลหนักกว่าเดิม
จนสงสัยว่า รถเก๋งน้อยๆอย่างเราจะไหวไหม???

เงย เสยหน้ารถ มองไปเหอะ
ตามรูปเลยค่ะ
T^T

พลอยทำลูกศรไว้ให้
เป็นทางไปที่จอดรถยนต์ด้านหลังร้าน
เฉพาะลูกค้าที่จองห้องพักไว้ "เท่านั้น" นะคะ

และด้านนั้นเองที่เป็นจุดชมวิวทะเลหมอกหยุนไหลด้วย
อยู่ติดกัน เช้าๆเดินไปได้ คิดเงิน 20 บาท/คน
สุนัขไม่ทราบ ไม่ได้พาไป
อยากรู้ไปถามกันเอาเอง
ผักชีเดินเยอะมากเจ็บเข่าค่ะ เลยขอผ่าน 55+

ลานโล่งด้านหน้าของร้านอาหารก็คือที่จอดรถของร้านอาหารเราค่ะ
แต่จอดไหวไหม วัดใจเอาเอง
อ้วนอ๋องขับจอดโทรสอบถามกันพักเดียว ก็เสียวรถไหลลงเขาอยู่เน้อ



ลานจอดรถแบบเน้นๆ พลอยลงไปยืนถ่าย
จะเดินไปมายังต้องระวัง
คนจะลื่นไถล อย่าว่าแต่รถเลยเหอะ
-"-
ภูเขาจริงจังมากค่ะที่นี่...



ทั้หงมดนี่คือเขตไร่ชิวอวี๋นั่นเอง
เดินเล่นได้ถ้าคุณเดินไหว
มีจุดถ่ายรูปเยอะแยะ

ที่ลูกศรชี้ คือบ้านดิน ที่เราจองไว้
ต้องขับรถไปจอดอีกจุดที่ใกล้กว่านี้ค่ะ
แต่ก็ยังต้องลากกระเป๋าเดินต่อไปที่พักอยู่ดีนะ

ถนนหนทางที่นี่ไม่ค่อยเหมาะกับช่วงเทศกาลนะคะ
ขับรถจะอันตรายน่าดูถ้ามีคนมากๆ



บ้านดิน ห้องพัดลม
มีห้องน้ำ เครื่องทำน้ำอุ่น(แก๊ส)
ตู้เย็นเล็ก ทีวี
+ ราคารวมอาหารเช้า

คืนนี้มีเราพักห้องเดียวจ้า!!!

ข้างในห้องพักน่ารักมากค่ะ
เกินคาดๆ อยู่สบายนะ
^o^



วิวระเบียงช่วง 6 โมงเย็น
อากาศกำลังดี เย็นๆไม่หนาวเน้อ

พนักงานมาเช็กระบบน้ำประปา
และเครื่องทำน้ำอุ่นไว้ให้ค่ะ
จากนั้นเราก็ขอให้ตั้งอาหารเลย

ระหว่างรออาหารก็ไปชมภายในที่พักก่อนค่ะ


ข้างนอกมีลมพัดเลยเย็นยะเยือกนิดๆ
แต่ข้างในบ้านดิน อุ่นดีนะคะ

เขาปูพื้นด้วยพรม แบบขนตุ๊กตายาวๆเป็นผืน
ผักชีปลื้มมาก ตอนนอนเบาะ
มีแอบเอาหน้ายื่นมาไถๆแก้มเล่นใหญ่เลย ท่าจะฟิน 555+

กรุณาพกเบาะนอนสำหรับสุนัขไปด้วยเน้อ
เป็นกติกาเขาค่ะ



มีโต๊ะเครื่องแป้งเล็กๆ
และมีเครื่องทำน้ำอุ่นในห้องน้ำค่ะ

ประตูบานเลื่อนน่าจะมีปัญหาที่ล้อ
ประตูเอียงไปด้านนึง ตอนปิด-เปิด
ลำบากไปค่ะ
ต้องคอยดันช่วงบนๆกันเอาเองให้มันตรงๆก่อน
ค่อยเลื่อนปิดเข้าหากัน

ห้องน้ำใช้งานดี แต่ตัวกดชักโครก มันมีอาการค้างบางครั้ง
ทำให้ลูกลอยปิดไม่สนิท
ต้องคอยสังเกตว่าถ้าน้ำไหลลงมาไม่หยุด
ให้กดซ้ำอีกรอบค่ะ เพราะมันไม่เข้าที่นั่นเอง

ถ้าไม่กดซ้ำให้เข้าที่พอดี น้ำจะไหลลงท่อตลอด
ไม่มีน้ำในถังไว้กดตอนใช้งานค่ะ
-"-



อาหารมาแล้ว สั่งชุดหมูกระทะไปค่ะ

ที่นี่ไม่มีน้ำอัดลมขายนะคะ
ถ้าจะเอา ต้องวานน้องเขาขับมอเตอร์ไซค์
ตอนว่างๆไปซื้อมากจากร้านค้าอื่น

เลยสั่งน้ำแข็งเปล่า เขาก็เลยบอกว่า
งั้นไม่คิดค่าน้ำแข็งไปซะงั้น แถมให้

สรุปคร่าวๆเพราะจำได้ไม่เป๊ะ
ชุดหมูกระทะ
+เพิ่มข้าวผัดไข่ 1 ชามเล็ก
บวกราคามาที่ 769 บาทค่ะ


หมูกระทะและวิวหลักล้านยามค่ำคืน
ถ่ายด้วยมือถือก็อกแก็ก ได้มาแค่นี้ (555+)

เรามาจากลำปาง ไม่หนาวเลยค่ะ
มาถึงนี่ก็เย็นๆสบายๆ
เลยชะล่าใจ คิดว่ากินก่อน ค่อยไปเอาเสื้อกันหนาวในรถมาก็ได้

สรุปเริ่มนั่งกินไปมา ตอนราวๆ 1 ทุ่ม
ลมหัวค่ำเริ่มโกรกมาฟิ้วๆๆ

สั่นสิคะ...
TOT

นั่งหนาวหงึกๆ สุดท้ายพลอยวิ่งไปเอาผ้าขนหนูมาคลุมขาแล้วกินต่อแบบอดทน

หนาวลมแรงมากอ่ะบอกเลย
ฟินไหม ...มากๆ 5555+

มาปายก็เพื่อเจอหนาวๆนี่ล่ะเนาะ
ดี๊ดี
^o^



จากนั้นก็อาบน้ำเข้านอน
จับหมาห่อตัวก่อนเลย
แต่ในบ้านค่อนข้างอุ่นเลยนะคะถ้าเทียบกับข้างนอก

ต้องเตือนก่อนว่าด้วยความที่เป็นภูเขา
เสียงจากที่ไกลคุยกันเฮฮา ก็ดังมาชัดเจนมากนะ
ดังเหมือนคุยกันบ้านข้างๆเลยค่ะ แต่จริงๆคนละฟากเขาโน่น

เราเหนื่อย เราก็หลับง่าย ดึกมา
คนแถวนั้นก็เข้านอนกันหมดล่ะ



ถึงในบ้านจะอุ่นก็ยังต้องตุนผ้าห่มให้ผักชีเยอะๆ

คืนนี้ผักชีเหนื่อยล้า
หลับอุตุแต่หัววันเลยค่ะ
รอบดึกปลุกไปฉี่ทีนึง

ใส่แพมเพิร์สนอนตลอดนะคะ
จะได้ไม่เลอะเทอะ


วิวดึกๆของบ้านดินก็จะสวยๆแบบนี้ล่ะ
เขาใช้โคมไฟสีแดงกันค่ะ


ตอนเช้า พาผักชีเดินเล่นรอบบ้าน
แล้วก็ส่งอ้วนอ๋องไปดูวิวที่ทะเลหมอกหยุนไหล

พนักงานอธิบายเราก่อนแล้วว่า
โซนพระอาทิตย์ขึ้นจะเป็นอีกฟากเขา
ซึ่งด้านนั้นจะเป็นหมอกมาขังรวมกันง่าย

ถ้าสายๆหมอกไหลมาทางฝั่งเขาที่เราพัก หมอกจะเริ่มสลายไปค่ะ
ก็เลยไม่เห็นหมอกเท่าฝั่งทะเลหมอกหยุนไหลนั่นเอง

แต่ปรากฏว่าวันนี้ไม่มีหมอก
จบข่าว
555+



อ้วนอ๋องก็เก็บภาพสัพเพเหระมาฝาก
ว่าจุดชมวิวที่คนขึ้นมาแต่เช้า มีอะไรบ่าง
วิวก็ตามที่เห็นเลยค่ะ
แล้วก็มีขายของที่ระลึกประปราย

ตอนเช้าจะมีรถสองแถวท้องถิ่น พานักท่องเที่ยวขึ้นมาจำนวนมาก
บางส่วนก็ขับมาเองนะคะ
ขนาดไม่ใช่วันหยุดคนยังเยอะเหมือนกัน

ด้วยความที่ทางชัน
รถมอเตอร์บางคันก็ขึ้นมาไม่ค่อยรอดค่ะ


ของฝากก็ซื้อได้ที่นี่ถ้าไปเยี่ยมชม
แต่ก็จะมีประมาณที่เห็นนี่ล่ะ



ด้านบนคึอภาพถ่ายจากบ้านพักไร่ชิวอวี๋
สวยดีไม่แพ้กัน

อากาศตอนเช้าไม่หนาวค่ะ ออกแนวเย็นๆสดชื่น
พอใส่เสื้อกันหนาวได้กำลังดีงาม

เมื่อคืนดึกๆนี่หนาวลงเยอะนะ
พลอยว่าต่ำกว่า 20 องศาเลยล่ะ
แต่ผักชียัดด้วยแผ่นร้อน (เทอร์มาพลาส)
ใต้ผ้าห่มค่ะ

อุ่นสบาย หลับดียันเช้า



ตอนเช้าพลอยตื่นแต่ยังไม่ขยับตัวมาก
เหลือบมองไปทางประตูบานเลื่อนกระจก
มีหมานั่งเอาหน้าส่องแง้มม่านดูวิวเงียบๆตัวเดียวล่ะ
555+

คือผักชีตื่นก่อน แต่ไม่กวนนะ
ชีชีจะเริ่มวิ่งมาร้องเรียก
ก็ตอนที่ได้ยินเสียงตั้งปลุกดังขึ้น
เป็นเด็กดีอยู่ค่ะ...


อากาศดีๆก็เดินเรื่อยๆ
พาผักชีไปร้านอาหารไร่ชิวอวี๋
ตรงอาคารที่เราเห็นเมื่อวานน่ะแหละ
แต่เข้าด้านหลังได้

มื้อเช้ารวมในค่าห้องแล้ว
เริ่ม 7.30 น. เลยๆไปค่ะ
ตอนเช้ากว่านี้ไม่มีพนักงาน

วิวสวยมาก



เสิร์ฟก่อนด้วยชาร้อนๆ
อุ่นขึ้นเยอะ

เดินมาก็มือเย็นอยู่นะ ขนาดบอกว่าไม่หนาวมากนี่ล่ะ
5555+


ระหว่างรอพี่เขาทำอาหารเช้าให้คน
ผักชีก็ยืนชะโงกมองถนนข้างตึก
เป็นเส้นที่เราขับรถไต่ขึ้นมาน่ะแหละค่ะ

นักท่องเที่ยวที่ไปชมวิวทะเลหมอกหยุนไหล
บ้างก็แวะร้านอาหารอื่นๆแถวนั้น
บ้างก็ทยอยขึ้นรถกลับหลังดูวิวยามเช้า

ผักชีก็ยืนเกาะเก้าอี้ ดูคนอีกทอด...
-"-




สักพักใหญ่ น่าจะเริ่มเมื่อย
ดูเธอทำตัว...
เอาคางเกยไว้ค่ะ

ขนาดหัวตัวเองยังขี้เกียจจะยกน่ะคิดดูละกัน



อาหารเช้าแบบง่ายๆแต่ก็อิ่มอยู่นะ
ไข่ดาว 2 ฟอง
ไส้กรอก
หมั่นโถวทอด+นมข้นหวาน

นั่งกินนั่งเล่นฟินๆ แดดอุ่นๆเริ่มมาล่ะ
เดินกลับบ้านดินก็ถ่ายรูปไปพลางๆ



ดอกไม้มีน้อยไปหน่อยค่ะ
มองๆหาเอาเท่าที่ได้



เขาจะทำทางเดินหลายแบบไว้ให้นะคะ
ถ้าเดินวนๆตามนี้น่าจะเพิ่มระยะทางอีกเยอะแหละ


ก็มีถ่ายรูปเก็บความทรงจำยามเช้าหน้าที่พักบ้าง
ยังไม่ค่อยสว่างก็ถ่ายช่วงก่อนออกไปกินข้าวน่ะแหละ

ผักชีมาปายแล้วนะ
เช็กอินไว้ในความทรงจำละกันค่ะ


ระหว่างรอพี่พลอยเก็บข้าวของ
ผักชีก็ออกไปตากแดดอุ่นๆไปพลางๆ
เด็กหญิงมีหางชอบมากค่ะ



วานอ้วนอ๋องนั่งเฝ้า
สักพักออกไปดู ผักชีเคลิ้ม นอนนิ่งไปซะแล้ว


อะไรจะดีเท่า อากาศหนาวๆกำลังเหมาะ
ใส่เสื้อหนาๆแล้วนอนตากแดดอุ่นๆ
มีลมพัดเบาๆโชยมา

อิจฉาผักชีนิดนึงค่ะ

แต่เราก็ได้เวลาต้องกลับแล้วล่ะนะ
เศร้าๆ T^T

เสียบกุญแจไว้ที่ประตูแล้วส่งข้อความแจ้งที่พัก
เป็นอันว่าเรียบร้อยตามระเบียบเขาค่ะ

จะบอกว่าที่นี่ ที่พักดีกว่าที่คาดไว้เยอะเหมือนกัน
อาจจะเพราะบ้านพักก็ยังค่อนข้างใหม่อยู่ด้วย
เขาเปิดมาไม่นานมากหรอก
2 ปีได้มั้ง

ห้องพักมีจำนวนน้อยนะคะ
ดังนั้นติดต่อก่อนล่วงหน้าเช่นเคยค่ะ



ทางขึ้น เราจะไต่ชันๆมาจากหมู่บ้านสันติชล
ขึ้นมาตรงๆกลางชุมชนใกล้ๆ
แต่ขากลับลงไป มีป้ายให้เลี้ยวขวาค่ะ

พอเลี้ยวแล้วจะเป็นเส้นทางอ้อมไปมาในหมู่บ้านเนี่ยล่ะ
แต่ทางโค้งๆก็จะลดอัตราความชันลง ขับง่ายมากมาย


ถนนไม่แย่นะคะ
ขับได้สบายๆถ้ามาช่วงที่รถไม่เยอะ

สักพักก็จะไปบรรจบกับเส้นทางเดิมที่เราใช้ขึ้นมาในช่วงสุดท้ายค่ะ




จะเห็นว่าถนนที่เราขึ้นมา
มันไต่ตรงๆชันๆตามภาพด้านบน
โปรดขับแบบระมัดระวังค่ะ
ทางไม่กว้างมากนัก



แวะก่อน หมู่บ้านจีนยูนนาน
หรือหมู่บ้านสันติชล

สุนัขพาเดินเข้าไปได้
เท่าที่เห็นก็ไม่มีสุนัขเจ้าถิ่นอะไรนะคะ
ผักชีก็เดินสบายๆ


ที่ต้องระวังคือเอาผักชีเดินห่างผู้คน
เธอขี้ระแวง
จะพุ่งแฮ่ใส่เขาถ้าเข้าใกล้กัน



พลอยโดนดักตั้งแต่ร้านแรก
หมดไปหลายร้อยอยู่นะ
ซื้อขนมของฝากกลับบ้าน 55+


มีโซนร้านเช่าเครื่องแต่งตัวแบบจีน
ให้ถ่ายรูปแถวนั้นด้วยค่ะ
ก็มีนักท่องเที่ยวมาเป็นกลุ่ม
เล่นกัน สนุกสนานดี
ชุดแถวนี้สวยนะคะ น่าใส่มาก



บรรยากาศส่วนมากก็เป็นทุ่งโล่งๆ ล้อมด้วยร้านค้ารายรอบ
ถ้าไม่ชอบซื้อของก็ไม่น่ามีอะไรให้ดูมากนัก

เราไปตอนราวๆ 9 โมงเช้าค่ะ
คนยังน้อยอยู่
แต่แดดเริ่มแรงล่ะ



พาผักชีเดินออกกำลังกายเล็กน้อย
ผลาญพลังงานก่อนขึ้นรถค่ะ
ไม่งั้นก็จะแรงเหลือแล้วคึกเกิน



ถ่ายรูปดีๆไม่ค่อยได้
เอาแต่ก้มหัวดูปลาที่กระโดดไปมา
นานๆทีจะเห็นระยะใกล้ขนาดนี้
ผักชีคงสงสัยว่าตัวอะไรในน้ำ


ขับรถเล่นแวะเข้าชมในเมืองเล็กน้อยจากนั้นก็ขับออกมา
ผ่านร้าน Coffee in love
เลยแวะเก็บภาพไว้นิดหน่อยค่ะ



ยังคงเป็นอาคารน่ารักในความทรงจำของใครหลายคน
หมาเริ่มเหนื่อยล่ะ
แวะเล่นตั้งแต่เช้าจนสาย 55+



ไปกันต่อที่สะพานประวัติศาสตร์ปาย
บอกก่อนว่า มีร้านค้าทั้งหัว-ท้ายสะพานเลยค่ะ

แน่นอนว่ามีสุนัขเจ้าถิ่น

ผักชีโชคดีหน่อย ฝั่งที่ลงไปเดิน
น้องหมาตัวโตที่นอนเล่นอยู่ ไม่ค่อยดุ

เราให้อ้วนอ๋องอุ้มผักชีเดินอ้อมหลบห่างๆแอบแว่บเข้าสะพาน
น้องหมาที่นอนอยู่ ก็ขยับคล้ายจะลุก
แต่พลอยส่งเสียงแค่ อ่ะ! แล้วก็ชี้ๆดุนิดนึง
เขาก็นิ่ง แล้วก็นอนลงต่อ
สรุปไม่มา ก็เลยพาผักชีเดินเล่นได้

อันนี้ต้องเตือนเผื่อเจอหมาดุ ก็ต้องระวังกันเอาเองค่ะ


แล้วคนก็มีเรื่อยๆ สะพานไม่กว้างมากนะคะ
ดังนั้นมีจังหวะที่ จู่ๆคนทำท่าจะเดินผ่าน
แต่เขาหยุดกึกใกล้ผักชีแบบกระทันหัน
เพราะเขาจะถ่ายรูปตรงนั้นค่ะ

ผักชีก็ตกใจ เราก็ตกใจ
เพราะไม่คาดว่าเขาจะหยุด
ชีก็จะแฮ่ใส่ ต้องดึงเอาไว้
ทำตกใจอยู่เหมือนกัน

ถ้าเข้าที่แคบก็ต้องระวังเพิ่มไปอีก
เพราะรัศมีทำการของผักชี
ที่ไม่ชอบให้คนแปลกหน้ามาใกล้
ช่วงนี้มันขยายขอบเขตนิดหน่อยค่ะ

เวลาใครถามว่าหมาดุไหม
เราก็จะบอกไว้ก่อนว่าหมาไม่เล่นค่ะ
เล่นไม่ได้ค่ะ ห้ามเข้าใกล้ค่ะ

เอาที่ปลอดภัยทั้งคนถามคนตอบไว้ก่อนค่ะ
^ ^
นิสัยสุนัขเปลี่ยนไปได้นะคะ
อย่าคิดว่าจะคงเดิม

แต่รวมๆถ้าสังเกตและดูแลเข้มงวด
ไม่ปล่อยคลาดสายตา
ก็ไม่ค่อยมีปัญหาอะไรหรอก

สำหรับผักชี หลักๆคืออย่าเข้ามาใกล้มากเกิน
อย่าทำให้ตกใจกระทันหัน
นอกนั้นก็ โอเค

ตามที่เห็นคือผักชีไม่ค่อยสนใจผู้คน
จะไปเที่ยว จะสำรวจโลกท่าเดียว




มุดหายไปในสะพานอีกล่ะ
กี่รูปๆก็ได้มาแบบนี้แหละค่ะ
ทำใจ...



ขับรถเลยมานิดก็จอดหาร้านอาหารตามสั่ง ผลัดกันลงไปกิน
ผักชีรอในรถ นั่งรอแบบเรียบร้อยดี

จากนี้เราก็ให้อาหารมื้อกลางวันผักชี
เพราะเตรียมที่จะขึ้นเขายาวไกลอีกครั้ง


ขากลับหลังอาหาร
รวมกับเล่นมาครึ่งวันตั้งแต่เช้าล่ะ

นอนดีมาก
เธอหลับยาว 3 ชั่วโมงครึ่ง ยันลงเขาไปฝั่งแม่ริมเลยค่ะ

ไม่ตื่นมาร้อง มีเงยมองนิดๆแล้วนอนต่อ

ลุกมาอีกรอบตอนเราแวะปลายทาง
จุดพักรถของเจ้าหน้าที่ป่าไม้ทำไว้
แต่เจอพี่หมาก๊วนใหญ่ วิ่งไล่เห่าตามรถ
หมาเป็นสิบ
ผักชีเห่าสู้แหลกในรถ
คนก็หูอื้อสิคะ


เมื่อก่อนเจอหมาอื่นก็เห่านิดนึง
หรือแค่ร้องอี้ดๆแล้วเงียบไปเล่นต่อเองตัวเดียว
เดี๋ยวนี้พอแก่แล้วห้าวขึ้นเยอะค่ะ
-"-

ปายคดโค้ง ทางคดเคี้ยวแค่ไหนผักชีก็มีโอกาสได้ไปเยือน
แม้ดูแล้วจะเป็นครั้งเดียวในชีวิตน้อยๆของลูกหมาก็ตามที
อย่างน้อยปีนี้ก็เป็นอีกครั้งที่ผักชีได้ขึ้นเหนือไปไกลลิบลิ่ว

ได้เจอลมหนาวที่หายากมาก (55+)



เราเลยขอจบ ไร่ชิวอวี๋ อ.ปาย
สุนัขใหญ่พักได้ ไว้ ณ ตรงนี้

แต่ทริปเรายังไม่จบเน้อ
เรากำลังมาปักหมุดต่อที่ อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่
รอชมครั้งถัดไปค่ะ

รักนะ
ผักชี.

บ้านมะลิ โฮมสเตย์ จ.ลำปาง

"แอท นาธา เชียงใหม่ ชิค จังเกิล รีสอร์ท"
At NaTa Chiangmai Chic Jungle Resort
อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่

 

ก่อนหน้า /  สารบัญ  / ถัดไป