79_1 [ผักชี@ปทุมธานี] : ตอนที่ 1 สุนัขเปรี้ยว หนีเที่ยว เชียงใหม่ _&แม่ฮ่องสอน_หมู่บ้านรักไทย
ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ด้วยการพา หมาไปเที่ยวกันดีกว่า^o^ ขอแบ่งอัพเป็น 2 ตอน นะคะ เนื่องจากรูปเยอะ เน็ตบ้านพลอยเองนี่ล่ะที่ไม่ค่อยจะสู้เท่าไหร่ (55+) หนาวแล้วได้เวลาขึ้นเหนือ ทริปนี้พาผักชีไป จม สายหมอก ปลายทางคือ หมู่บ้านรักไทย จ.แม่ฮ่องสอน โน่นเลย... จุดสตาร์ทออกจากบ้าน ไปเชียงใหม่ แค่เริ่มก็ใช้เวลาขับรถกันเป็นวัน ถึงตอนค่ำๆพอดี มีแวะบ้างประปรายเพื่อพักรถเท่านั้นเน้อ หนาวมาก ลมแรงตั้งแต่พาชีแวะข้างทางแถวอยุธยา สรุป ในรถทั้งคนทั้งหมา พากันรีบใส่เสื้อกันหนาวรัวๆ ช่างหาเรื่องเที่ยวได้ตรงจังหวะพยากรณ์อากาศบอกจะหนาวมาก T^T **เราไปวันธรรมดา ไม่ตรงกับเทศกาลค่ะ** ตัดฉากไปตอนถึงที่พัก รับสุนัขใหญ่ เชียงใหม่ 3b Boutique Hotel Chiangmai (ทรีบี) คืนละ 1350+หมา 450 รวมเป็น 1,800 บาท ไม่มีอาหารเช้านะคะ หมายเหตุ : มีห้องอีกราคาด้วยนะคะ ราวๆสองพันกว่าบาท โทรไปสอบถามรอบแรกเขาไม่บอกว่ามีห้องถูกกว่าแฮะ แต่ตอนโทรไปอีกรอบเพื่อจองนี่เขาให้เลือก งงๆนิดนึง แล้วถ้าไปช่วงวันที่ 25 ธันวาคม ห้องจะปรับราคาขึ้นไปเยอะเลยค่ะ สรุป กรุณาเลือกช่วงไปพักและโทรสอบถามรายละเอียดก่อนให้ดีๆ **แต่น้องที่ล็อบบี้ที่พลอยเจอมา บริการดีมาก ยิ้มแย้มแจ่มใสค่ะ พลอยเสิร์ชๆหาในทำเลที่เราจะไปต่อได้สะดวกในวันถัดไปนะคะ ปกติก็หาที่พักรับหมาตัวโตยากอยู่แล้วเนอะ เห็นเขาคุยๆกันว่าที่นี่รับสุนัขเลยเสี่ยงโทรถามไป ผักชี หนัก 12.5 กิโลกรัม ค่ะ เป็นสุนัขไซส์กลางๆ ถึงแบบมืดค่ำ ที่พัก อยู่ละแวก แยกไปสนามบิน ตอนเช้าเดี๋ยวเราจะขับรถออกต่อไป ทาง หางดง-จอมทอง เนื่องจากบ้านเราขับรถเก่งมากกกก (5555+ ประชดนะ) เราจะไปแม่ฮ่องสอนแบบไม่เน้นเส้นทางท้าทายใดๆทั้งสิ้น ขอไปแบบ เต่าๆ ชิลๆแทนตามประสาเราละกันค่ะ ว่ากันเรื่องที่พักก่อน 3b ไม่มีพื้นที่สนามหญ้าจริง ให้ขับถ่ายนะคะ มีแต่สนามหญ้าเทียมสวยๆที่จัดไว้ในอาคาร ตอนดึกเลยต้องพาผักชีมาเดินๆฉี่แถวหย่อมๆที่ปลูกต้นไม้ตรงลานจอดรถหน้าตึก สำหรับผักชีที่ถูกฝึกให้ขับถ่ายบนดินและหญ้า เท่านั้น ก็ไม่ถึงกับลำบากมากนัก ต่อไปว่ากันเรื่องห้องพัก สวย และ ดีมาก มีครบ ทีวี น้ำอุ่น ตู้เย็น ไดร์เป่าผม กาน้ำร้อน หมายเหตุ : รูปถ่ายตอนลงรถ เอาผักชีไปขังในห้องระหว่างกลับไปเอาของมา เลยยังไม่ได้ปูผ้าปูเตียงนะคะ แต่พลอยจะอยู่เฝ้าหมาตลอดไม่ให้ไปยุ่งกับเตียงนอน ^ ^ ซึ่งปกติผักชีไม่สนใจเตียงเท่าห้องน้ำนะ สงสัยคงพิสูจน์กลิ่นตามประสาหมาน้อย -"- พอเอาของลงมาหมดแล้วมันจะรกอย่างรวดเร็วมาก เก็บภาพตอนนั้นไม่ได้แล้วล่ะค่ะ 555+ ไม่มีสุนัขก็ไปพักได้เน้อ ละแวกนั้นไปมาสะดวก เห็นมีร้านอาหารต่างๆตามถนนสายหลักแถวสี่แยกสนามบิน เปิดกันหนาตาเลย เข้านอน และไปต่อทันทีที่ฟ้าสาง หาของกินง่ายๆตามรายทาง เอาสะดวกเข้าว่า ขับเลยไปทาง จอมทอง (แถวที่มีแยกไปดอยอินทนนท์นั่นล่ะค่ะ) ถนนดีมากมาย ขับกันสบายๆ ผักชีชอบเพราะชีชีนอนต่อในรถ 555+ พอเลยมาโซนป่าเขา ทางที่ไปผ่าน ออบหลวง (ไม่ได้แวะนะคะ) เลยไปเริ่มมีการทำถนน เห็นรถบดอัดต่างๆเป็นระยะ ฝุ่นเยอะเลยค่ะ แต่สวภาพพื้นผิวการจราจรโดยรวมถือว่ายังขับได้ง่าย แถมหลายช่วงที่ถนนดี วิวสวยมากจนประทับใจ จ๊ะเอ๋ สวนสนบ่อแก้ว อยู่ริมทาง มีที่จอดรถกว้างขวางเลย พระอาทิตย์กำลังจะขึ้นมารำไรๆ ไม่แวะได้ไงสวยและอากาศดีสุดๆ ผักชี ฟิน มาก... จากที่ว่า แค่ "แวะ" กลายเป็นอยู่ที่นี่ร่วมชั่วโมง ถ่ายรูป พาหมาวิ่งเล่นกันสนุกสนานเลย ^o^ พื้นที่กว้าง คนน้อยเพราะเรามาถึงแต่เช้า แต่ละกลุ่มที่มาเยือนเลยถ่ายรูปกันห่างๆ ดูภาพแล้วเหมือนไม่มีใครเนาะ 55+ ไม่เปลี่ยวนะคะ มีผู้คนประปราย มีหมาเจ้าถิ่นด้วยนะ แต่ไม่ดุมาก แค่อยากรู้อยากเห็น ก็ลองเคลียร์ๆกันดู (กับสุนัขเจ้าถิ่นฝูงนั้นน่ะแหละ 55+) พลอยกับอ้วนอ๋อง พกไม้เท้าไปด้วย แกว่งๆยืนขวาง เจ้าถิ่นก็เลยบ๊ายบายไปทางอื่น ไปต้อนรับคนค่ะ...งื้ดดด เห็นแล้วก็อยากเล่นด้วยนะ แต่ติดที่ผักชีไม่ค่อยเอาใครนี่ล่ะ ในภาพนี้คือ พื้นที่กว้างจริงๆนะคะ วิ่งกันได้เต็มฝีเท้ากลับไปมาเลยทีเดียว คนอื่นเขาก็อยู่กันโซนห่างๆออกไป ต่างคนต่างเที่ยว ที่วิ่งเล่นเหลือเฟือน่ะ ในความคิดนี่คือ ภาพต้องออกมาสวยสุดๆงั้นงี้ ความเป็นจริงคือ เราถ่ายไม่เก่ง -"- แล้วผักชีก็ไม่เคยให้ความร่วมมือ เธอเอาแต่ใจ จะไปนั่นไปนี่ตลอดตามประสาชอบสำรวจมากกว่า จริงๆจะบังคับก็ทำได้นะ แต่ว่า พามาเที่ยวนี่เนาะ ได้รูปน้อย ไม่ค่อยสวยก็ช่างมันละกัน หมาสนุกเราก็พอใจแล้วล่ะ 55+ เพลิดเพลินพอก็ได้เวลาไปต่อ ต้องใช้เวลาขับรถทั้งวันนะคะ จากเชียงใหม่ถึงแม่ฮ่องสอนเนี่ย ถนนดี โค้งเยอะ ช่วงท้ายๆที่ไปหมู่บ้านรักไทยโน่นถึงจะเป็นทางชัน เปิดหน้าต่างให้ผักชีดูข้างทางได้ หลักๆคือ เธอจะทำจูมกดม ฟุดฟิดๆ ตามสัญชาตญาณ ตามที่บอกคือ โค้งเยอะ มีรถบรรทุกมาเรื่อยๆด้วย ฉะนั้นก็เลย ขับช้าลงหน่อยและเปิดหน้าต่างได้เป็นช่วงๆ ขนาดนั้นพลอยก็ยังมึนโค้งแทบแย่เลยค่ะ แต่โค้งไม่แคบแบบสมัยเคยไปเที่ยวปาย ก็เลยพอทนล่ะ T_T ถึงเลือกไม่ขับรถไปทางปายนี่ล่ะค่ะ เข็ดโค้งด้านนั้นเอาการ ผ่านหมู่บ้านและชุมชนเป็นระยะค่ะ ป่าสองข้างทางวิวสวยมาก พอเริ่มเย็นๆค่ำๆ เราก็เริ่มไต่เขาทางชัน มุ่งหน้าไปสู่ หมู่บ้านรักไทยกันเสียที ถึงแล้วที่เป็นจุดหมายปลายทาง เย้เย... เหนื่อยนั่งรถแต่วิวคุ้มค่า เรากะเวลาได้ดี เลยมาถึงยังไม่มืดนัก ถ้ามาช้า มืดช่วงขับรถขึ้นเขา คงยุ่งยากเอาการ ใครจะมาเที่ยวก็แพลนกันดีๆนิดนึงนะคะ เราจองบ้านพักตามรีวิวบ้านคุณ doghall ค่ะ ชอบตรงติดริมน้ำ (ทะเลสาบ) ขอบคุณมากๆที่รีวิวไว้ให้ตามรอย ธนภัทร บ้านดิน รีสอร์ต คืนละ 1,200 ไม่คิดค่าพักสุนัข เราได้เป็นบ้านเดี่ยวแยกหลังออกมา หลังนี้ก่ออิฐธรรมดานะคะ ไม่ใช่บ้านดินค่ะ กว้างขวางอยู่สบายตลอด 2 คืนที่พักไป หน้าบ้านพักตามรูปเลย ^ ^ ถึงแล้วผักชีก็วิ่งสำรวจตรวจตรา 555+ อ้อ พี่ผู้หญิงเจ้าของรีสอร์ต น่ารักนะคะ แต่พี่เขากลัวหมา (เหง่อ...) ดังนั้นกรุณาใส่สายจูงสุนัขทุกท่านเอาไว้ตลอดถ้าพาออกไปเที่ยวด้วยค่ะ บางคนเขากลัว แต่เจอเจ้าของสุนัขปล่อยปละ วิ่งไปพันแข้งพันขา ไม่น่ารักค่ะ เพราะคนกลัวสุนัขอาจตกใจได้ หรือบางท่านก็แพ้ขนต่างๆนานาๆ ถ้าโดนตรงๆเต็มๆ ก็แย่เอา อย่าคิดว่าสุนัขเราไม่ดุ แล้วปล่อยยังไงก็ได้เน้อ -"- ส่วนผักชีก็อยู่ในสายจูงตลอดเวลา บางทีก็มีหมาอื่นที่เจ้าของปล่อย วิ่งมาหาชีชีไม่เลิกนะ ไม่รู้จะเล่นด้วยหรือจะยังไง มาเงียบๆด้วยสิ สุนัขที่ปล่อยมาหาหมาเรานี่ เจ้าของเขาวิ่งตามมาบอก หมาเขาไม่ดุ ไม่กัด จะเล่นด้วย แต่อยากให้ดูหมาเราก่อนไหม ว่าผักชีไม่พร้อมจะเล่น ผักชีกลัวมาก ทั้งเห่า ทั้งขู่เขาก็ไม่เลิกวนเวียนใส่ บางตัวมาประชิดจนชีล้มลง แฮ่ใส่ขนาดไหนก็ไม่ไป ผักชีเริ่มรู้สึกไม่ปลอดภัย ถูกคุกคามค่ะ หมาก็เหมือนคน ถ้าไม่เอา ก็อย่ามาเข้าใกล้กันขนาดถึงตัว หมาอื่นไม่กัด แต่ถ้าผักชีกลัวจัดจนกัดเพราะโดนเบียดใส่ตัว ตอนนั้นหมาที่บอกไม่กัด ก็อาจจะเริ่มกัดสู้ วินาศสันตะโรกันเลยทีเดียวตอนเลือดตกยากออกเนี่ย T^T ส่วนมากเท่าที่เจอ พลอยต้องลงทุนเอาตัวไปกันไว้เพื่อไม่ให้เข้าใกล้ผักชี พลอยก็กลัวโดนกัดเหมือนกันนะ ครั้นจู่ๆจะตีหมาอื่นๆก็ไม่ใช่นิสัย ปกติเราเล่นกับหมาน่ะ ยังไงก็ฝากไว้ด้วยนะคะ ว่าอย่าละเลยเรื่องนี้ ^ ^ ภาพภายในบ้านพัก ถ่ายรูปเสร็จก็ไปเอาผ้าปูเตียงเรามาปูกันขนสุนัขไปติด พลอยปูเบาะให้ผักชีนอน ตรงซอกระหว่างสองเตียงค่ะ กลางคืนจะลุกมาดูแล ห่มผ้า ง่ายหน่อย ผ้าห่มหนาและอุ่น รับมือกับอากาศเย็นได้ค่อนข้างเวิร์กเลย ไม่มีตู้เย็นนะคะ เป็นห้องพัดลม เครื่องทำน้ำอุ่นมีติดในห้องน้ำค่ะ แต่ว่า อากาศเย็นจนน้ำก็อกเย็นจัดมาก เปิดแล้วจะพอๆกับอาบน้ำธรรมดาแถวบ้านเรา -"- ฉะนั้นไปถึงตั้งแต่กลางวัน แนะนำให้รีบอาบเลย ช่วงที่พาผักชีไป หนาวระดับที่ว่า เอาถุงน้ำแข็งใส่กระติกน้ำตั้งไว้กิน 24 ชม. มันยังเหลือให้กินอยู่ได้น่ะ T^T เป็นน้ำแข็งถุงเดียวที่กินร่วมกับมื้อเย็นได้ทั้ง 2 วันที่พักที่นั่น ***** *** หมายเหตุ : พี่เจ้าของรีสอร์ต แค่กลัวหมาค่ะ ไม่ได้เกลียดหมา ถ้ามาถามไถ่เรา พี่เขาจะยืนแอบๆ ชะโงกมาจากข้างบ้าน 555+ น่ารักอ่ะ แถมเวลา ผักชีไปเห่าพี่ที่โผล่มาบริการ ผักชีก็จะโดนดุ ให้นั่งลง ชีชีจะทำท่าจ๋องๆแล้วนั่งรับการลงโทษ พี่เขาก็จะ ไม่ไปไหน ยืนมองหมาแล้วหัวเราะขำผักชีซะงั้น ตอนพี่เจ้าของรีสอร์ตยกอาหารมาส่ง พี่เขาก็ยืนดูผักชี ดิ๊กๆ ออกท่าทางต่างนานาเพื่ออ้อนวอนขอของกิน แล้วก็หัวเราะขำหมาใหญ่เลยที่เธอรู้จักแสดงออกว่าอยากกิน มิน่าถึงยอมให้เราพักได้ ...ขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ ^ ^ ส่วนผักชีก็ยังคงคอนเซ็ปต์ ทำได้ทุกอย่างเพื่อของกิน ต่อไป... ไปถึงก็สั่งเลย หมูกระทะ ชุดละ 400 สั่งข้าวผัดและเครื่องดื่มมาต่างหากอีก คือ เยอะค่ะ... สุดท้ายก็กินกันไม่หมด เหลือๆ ไม่มีคนมาเก็บกวาดหลังไปแจ้ง ตอนดึกเลยมีหมาแมวแถวนี้มาหาเศษอาหารกิน ผักชีก็เลยตกใจลุกมาดูหลายรอบ วันถัดมาเราก็เลยสั่งของกินแล้ว ยกไปเก็บให้เองตอนกินเสร็จ 555+ ในรีสอร์ตไม่เห็นเลี้ยงหมาไว้นะคะ แต่เห็นสุนัขและแมวจากละแวกนี้ผ่านมาบ้างนานๆที ปกติไม่เข้ามาข้างในที่พักค่ะ ไม่มีหมาเจ้าถิ่นดุๆให้ระแวงภัยค่ะ ฝากไอเท็มที่บ้านเราปลื้มไว้ด้วย แผ่นร้อน หาซื้อได้ตาม มินิมาร์ทที่ปั๊มน้ำมัน หรือตามร้านขายยาทั่วไป เป็นแผ่นที่แปะเพื่อให้ความอบอุ่นแก่ร่างกาย ช่วยให้เราผ่านอากาศหนาวไปได้ในแต่ละคืนดีมากเลยค่ะ จะอุ่นๆเป็น 10 ชม. (แต่ถ้าหนาวมากก็หมดฤทธิ์ไวหน่อยแหละ) พลอยเอาผ้าผืนๆมาพันทบไว้สัก 1-2 ชั้น แล้ว วางในผ้าห่มผักชี เด็กหญิงมีหางชอบมาก จนวันหลังกลายเป็นสาวกแผ่นร้อนไปเรียบร้อย เอาไปแปะตรงไหน ผักชีจะรีบไปนอนทับตรงนั้น (555+) หมาก็หนาวเป็นเน้อ ดึกๆบางทีผ้าห่มหลุดบ้างอะไรบ้างตอนลุกเปลี่ยนท่า อาศัยว่า ผักชีใส่เสื้อหนาๆกันหนาวหลายชั้น พลอยก็เอาแปะไว้เสื้อตัวหลังๆก่อนใส่ทับให้ เสื้อกันหนาวผักชีก็ตามที่เคยอัพลงไว้ เป็นแบบ นวมๆยัดใยสังเคราะห์น่ะค่ะ เย็บเป็นกระเปาะๆ เลยหนาพอที่จะไม่ให้แผ่นร้อนโดนผิวหนังโดยตรง เน้นว่า เอาวางไว้บนเบาะๆจะดีกว่า จะได้ไม่ร้อนเกินไปในตอนดึกๆค่ะ พออยู่ในผ้าห่ม ผักชีจะโผล่ออกมาแค่ปลายจมูกเพื่อหายใจ ในโปงก็จะอุ่นแบบซาวน่าส่วนตัวกันเลยทีเดียว ^o^ ลาตอนแรกไปด้วยค่ำคืนสวยงาม ราตรีสวัสดิ์ หลับฝันดีนะ ผักชี เจ้าลูกหมาน้อย... เดี๋ยวอัพตอน 2 ต่อนะคะ ขอไปทำภาพประกอบต่อก่อนสัก 1-2 วัน เป็นเจ้าของบล็อกที่ไม่เก่งอะไรเป็นชิ้นเป็นอันสักอย่างค่ะ แต่ชอบนั่งทำเล่นงุ้งงิ้งๆยามว่างเท่านั้นเอง 555+
| Create Date : 24 ธันวาคม 2560 |
| Last Update : 4 มกราคม 2565 15:55:07 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1720 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
