Bloggang.com : ploy666 : 111_[ผักชี@ปทุมธานี] : ไปส่งเสื้อใหม่ ให้พี่หมา "หลง"

111_[ผักชี@ปทุมธานี] : ไปส่งเสื้อใหม่ ให้พี่หมา "หลง"

31 กค 2563

อัพเดตข่าว : หมาหลง ป่วยช่วงหลังๆมานี่
ตอนนี้ตายแล้ว
ได้รับแจ้งข่าวมาว่านำไปฝังเรียบร้อยแล้วค่ะ

เป็นบั้นปลายชีวิตที่มีความสุขตามอัตภาพ

** **********************

เริ่มออกต่างจังหวัดหนแรกของพ้นเคอร์ฟิวจากโควิดค่ะ
^ ^
ผักชีเลยมารายงานตัวอีกครั้งในบล็อกนี้ พร้อมภารกิจใหม่
ไปส่งเสื้อสุนัขที่ตัดใหม่ ให้พี่หมาที่ชื่อ หลง
ธุระคราวนี้ต้องนั่งรถออกไปไกลราวๆ 4-5 ชม.
เวลาขากลับก็อีกเท่าตัว

คือ เธอแวะลงข้างทางขับถ่าย และเดินเล่น กินหญ้า O_o*
แล้วแต่อารมณ์มากมาย...เหง่อ

เอาหมาไปด้วยอย่ารีบร้อนค่ะ
โชคดีไม่เจอฝน แต่เจอรถติดอย่างแรงมาก

หน้าตาน้องหมาที่รอไปเที่ยว
วิ่งร่ำร้อง เร่งคนจนเหนื่อยหอบไปข้าง
แต่ผู้คนในบ้านก็ชักช้า เก็บโน่น ทำนี่ เอ้อระเหยชิลๆ
หมาหมดแรง เบื่อ เลยนอนรอล่ะ 555+

ให้ดูแบบเสื้อผ้าที่ไปส่งวันนี้

เป็นเสื้อแบบเบสิกผักชีนี่ล่ะ
บอกเลยว่าถ้าไม่ได้ตัวเท่ากัน พี่พลอยไม่ทำ
เพราะวัดขนาดตัว มิได้น่ะค่ะ T^T
อันนี้อาศัย ตัวสูสีกัน เลยทำเท่าผักชีไปเลย

ด้วยความที่วิ่งไปมาตอนจับๆถอดๆใส่เสื้อ
เลยบอกว่า นิ่งๆ แล้วจะให้ขนม
คิดนิดหน่อย แล้วก็เลียปากแผล่บ ถือว่าตกลงค่าจ้างกันได้
เสร็จงานก็วิ่งมาเอารางวัลดังภาพข้างบน
555+ ถ้าไม่จ่ายมีทวงเน้อ

พี่หลงเป็นหมาตัวผู้ ก็เลยต้อง คว้านพุงขึ้นไปอีกเยอะๆ
เผื่อฉี่จะได้สะดวกๆ

พอคว้านแล้วให้ชีชีลองสวม มันก็เลยหย่อนลงมา
ก็ต้องเย็บเก็บเพิ่มเติมเล็กน้อย เอาแค่พอใช้งานได้

ได้เวลาขึ้นรถแล้ว เด็กหญิงมีหาง ผู้เบิกบาน
กรีดร้องระงมด้วยความฟินไปตลอดทางเลยทีเดียว
ไม่ยอมหลับไม่ยอมนอน -"-

ดูหน้าตา หัวหู ก็รู้ว่าแฮปปี้ระดับไหน (555+)

อย่าขับไวนะคะ ค่อยๆไป ปลอดภัยไว้ดีกว่า
วันเดินทางเจอรถติดบานตะไทเลย ยังกับเข้าในเมือง
T^T

ก็ล่าช้ากันไปกว่าจะพ้นโซนองครักษ์อะไรแถวนี้
ไปต่อจนถึงปลายทางโดยสวัสดิภาพ
ส่งมอบเสื้อผ้าใหม่ๆกันเถอะ มีกลิ่นผักชีนิดหน่อย พี่หลงไม่ว่าอะไร

(เนื่องจากไม่รู้อายุ แต่เห็นความ "งอม" ของหลงเลยให้ผักชีเรียกพี่ไปก่อนละกัน)

พอจับใส่เสื้อเท่านั้น
พี่หลง ย้วยลง เป็นหมาไร้กระดูกไปในทันที
นึกถึงผักชีสมัยก่อนเด๊ะๆ 555+
พี่หลงนี่ขั้นกว่าค่ะ เลื้อย ซ้ายขวาอ้อนคนหนักมาก จนใส่เสื้อแทบไม่ได้

ที่มาก็เป็นหมาจรจัดที่ กทม.
แล้วก็งอมพระรามอยู่ตามเลียบทางด่วนและไซต์ก่อสร้างคนงาน
ร่วมกับหมาๆในก๊วนอีกนิดหน่อย

แต่โชคดีในบั้นปลายก็ได้ถูกหอบกลับมาบ้านต่างจังหวัดด้วย
ถึงจะเลี้ยงบ้านๆไปหน่อย ก็ไม่ธรรมดาเน้อ
เห็นงี้ กลางวันถ้าร้อนมาก มีพัดลมเปิดจ่อให้ด้วย ^ ^

ปีนึงก็เห็นหลงทีสัก 3-4 หนได้อยู่นะ
บางรอบผักชีก็เอาขนมไปส่งบ้างอะไรบ้าง
แต่ชีชีของเราลงจากรถไม่ได้ค่ะ พี่หลงจะกัดเอา

ความห้าวและหวงถิ่น (ตามนิสัยหมาจรที่ต้องดิ้นรน)
พี่หลงยังมีเต็มเต็มพิกัด เลยชวนเพื่อนไปกัดหมาอื่นที่ข้ามเขตมาละแวกใกล้เคียงบ่อย
ทั้งที่ฟันก็ไม่ค่อยมีกับเขา เคี้ยวอาหารยังต้องกลืนเอาตามประสาหมาป่วยๆ
หมาในก๊วนที่เหลือ ก็สภาพพอๆกัน เรียกว่าที่เก็บมาพร้อมกันนี่
อย่าไปคาดหวังเรื่องสุขภาพดีงาม

แต่นิสัยดีกับผู้คนค่ะ ส่วนมากหมาจรมักประจบคน
ขอของกินเพื่อความอยู่รอด ^ ^
และในขณะเดียวกันก็จะกีดกันไล่กัดหมาอื่น เนื่องจากต้องปกป้องเขตหาอาหารด้วยมั้ง

ตัวก็จะปุปะตามนี้ เดินก็จะตัวงอๆสั่นหงึกๆๆศูนย์กลางไม่ค่อยดีเท่าไหร่แล้ว
เรียกว่าก็ต่อสู้ในชีวิตมากับหลายสิ่งหลายอย่างล่ะนะ

ตอนนี้พี่หลงอยู่ท่ามกลางความรักแล้ว มีคนเลี้ยงดูอย่างดีพอประมาณ
น่าจะเรียกได้ว่า จบแฮปปี้อยู่พอสมควรค่ะ ^o^
(หวังไว้ว่างั้นน่ะนะ)

ป.ล.ใครขนย้ายสุนัขกลับต่างจังหวัดหรือไปไกลๆ
แบบจะขนไปอยู่ถาวร เวลาจับใส่รถ ดูแลให้แน่นหนา
ระวังกระโดดลงมาตามถนนแล้วหนีหายนะคะ

รุ่นที่ย้ายมานี่พลอยแนะนำไปว่าให้ขอ ยาซึม จากคุณหมอมาให้กิน
จะทำให้สุนัขง่วงซึมก่อนเวลาเล็กน้อย
ปรึกษาสัตวแพทย์ค่ะ ตามน้ำหนักตัวสัตว์เลี้ยงนะคะ
ก็เลยขนย้ายง่ายหน่อย เพราะบางตัวก็ไม่ยอมให้จับขึ้นรถง่ายๆเลยล่ะ

ให้ยาแล้วกรุณาเฝ้าระวัง มีอีกตัวล็อตนั้นเขาเล่าให้ฟังว่า
มันแอบหนีไปนอนในพงหญ้า เกือบหาไม่เจอ รถจะออกล่ะ
โชคดีสุดท้ายทันมีคนเห็นยอดหญ้าไหวๆแปลกเลยลองไปดู..หลับอยู่ค่ะ
ที่เจอเพราะมันตัวใหญ่ด้วย ไซส์เหมือนลูกวัว

ทั้งหมดนี้ได้ทราบว่ามีการจับทำหมันฟรีแล้วครบถ้วนนะคะ
บางตัวเลยอ้วนปั๊ก 55+

ทุกวันนี้เท่าที่ได้ข่าวมา พี่หลงผู้กินข้าวลำบากลำบน
ก็คงความห้าวไว้แน่นหนา ชวนก๊วนหมาบ้านตัวเอง ไปกัดกับหมาบ้านตรงข้ามทุกวัน
สู้เขาไม่เคยได้หรอก หมาเขาสภาพดีกว่ามาก (555+ อยากสมน้ำหน้า)
โดนกัดก็หนีหัวซุกหัวซุน โทษใครไม่ได้ ชอบไปหาเรื่องเอง

แต่ไม่มีดราม่านะคะ เขาอยู่กันแบบชิลๆ หมาก็ไม่ได้เอาเป็นเอาตายขนาดนั้น
เลี้ยงกันตามประสาบ้านนอกนั่นแหละ คงเพราะพี่หลงก็สภาพง่อยๆด้วย
เจ้าของหมาอีกบ้านเลยขี้เกียจจะใส่ใจ
อาจสมเพชเวทนาพี่หลงหน่อยๆว่าไม่เจียมสังขาร

** *************

อ้อ ลืมบอกวัตุประสงค์
ว่าที่ตัดเสื้อให้พี่หลงไม่ได้ต้องการความสวยงาม
เพราะตัดไป พี่หลงก็ไม่ได้ใส่แน่นอน มันร้อนไงคะ
แต่ว่าฤดูหนาวตามต่างจังหวัดจะโหดร้ายเอาเรื่อง

ดังนั้นสิ่งที่จะกลายเป็นเป้าหมายตอนท้ายของบันทึกนี้
ก็คือปลายปีว่าจะตัดเสื้อกันหนาวให้พี่หลงสักตัว จะได้อุ่นๆค่ะ
หมามีแต่ซีโครงจะทรมานมากในช่วงกลางคืนที่อากาศหนาวเย็นจัดๆ

^ ^
ตอนนี้เลยลองเอาขนาดเสื้อผักชีไปทดสอบก่อนว่าใส่ไซส์ราวๆนี้ได้ไหม
แต่ก็อย่างที่เห็นว่าต้องปรับอะไรหลายอย่าง ให้เข้าที่เข้าทาง
แล้วก็หาผ้าหนาๆอุ่นๆ มาทำเสื้อกันหนาวให้พี่หมาหลงอีกที

ทีแรกเขามาขอเสื้อผักชี แต่พอดีก็นึกได้กันว่า พี่หลงเป็นตัวผู้
ระยะฉี่มันต่างกันเยอะเลยต้องทำใหม่นี่ไง

ปิดท้ายด้วยรูปผักชีวันนี้
หมาน้อยผู้ทำภารกิจยิ่งใหญ่เสร็จสิ้นไปอีกครั้งเมื่อไม่กี่วันก่อน
วันนั้นนั่งรถ ไป-กลับ เฉียด 10 ชม. หมดสภาพทั้งคนและหมา
TOT
เดชะบุญที่ไม่เจอฝนตกกระหน่ำลงมาตามรายทางซ้ำเติมนะนั่น...

ไว้มีทริปอะไรอีกจะแวะมาทักทายนะคะ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
รักนะ

ผักชี.

ก่อนหน้า / สารบัญ / ถัดไป

Create Date : 18 มิถุนายน 2563

Last Update : 18 มกราคม 2565 22:32:56 น.

1 comments

Counter : 991 Pageviews.

31 กค 2563
อัพเดตข่าว หมาหลงป่วยช่วงหลังมานี่
ตอนนี้ตายแล้ว
ได้รับแจ้งข่าวมาว่านำไปฝังเรียบร้อยแล้วค่ะ

เป็นบั้นปลายชีวิตที่มีความสุขตามอัตภาพ

โดย: ploy666 IP: 171.6.107.184 วันที่: 31 กรกฎาคม 2563 เวลา:21:21:34 น.