แม่ริมอยู่ไม่ไกลจากเชียงใหม่ ใช้ระยะเวลาเดินทางประมาณ 40 นาที ที่แรกเรามาถึงปางช้างกันก่อน เพื่อลูกของเพื่อนๆอิฉันที่ฟินกะสัตว์มากมาย

แต่อิฉันอยากไปที่นี่มากกว่า 5555 >> มันคือ  "ม่อนแจ่ม"

ปางช้างแม่สา

มีค่าเข้าชม 230 บาท  สามารถชมโชว์ได้ค่ะ

ช่วงนี้มีลูกช้างเกิดใหม่ที่ nursery

ซื้ออาหารเลี้ยงช้าง

ป้อนกันหน่อย

นั่งช้าง  เราไปซื้อตั๋วหน้าเคาเตอร์ ค่านั่ง 25 นาที 800 บาท

ด้านหน้าทางเข้าปางช้างมีคุณลุงท่านนี้ขายไอศกรีมอยู่ สนนราคาแท่งละ 30 บาท หรือแบบขนมปังก็ราคาเดียวกันจร้า

รสอร่อยดี ใช้สตอเบอรี่สดทำ

ม่อนแจ่ม

ถามเพื่อนคนเชียงใหม่ไม่โดยกำเนิดว่าม่อนคืออะไร ได้คำตอบมาว่า ม่อน = เนินเขาเตี้ย ตามยัยพลอยเดินขึ้นไปม่อนม่อนกันเลยดีกว่า  ชอบอะ ชื่อม่อนมันดูน่ารักดี

ที่จอดรถทางขึ้นม่อนแจ่ม มีร้านอาหารอยู่ idea เกร๋ไกร๋ ปลูกผักสวนครัวรั้วกินได้  ไม่ได้กินแต่ขอถ่ายรูป

สวยงาม น่าเอาเป็นแบบอย่าง capsicum ก็งามได้

ทางขึ้นม่อนมีร้านค้ามากมาย ส่วนใหญ่ขาย gooseberry strewberry และ เสื้อแม้ว

มีตลาดเล็กๆที่ลานจอดรถด้วย

ขายเป็นแถวเป็นแนวไป

ที่ทางเดินขึ้น

เมื่อเดินขึ้นไปถึงด้านบน มีร้านอาหารให้ซื้อแล้วไปนั่งกินไปชมไปเป็นซุ้มๆ

แต่อิฉันไม่ขออยู่ในซุ้ม  มาซุ้มนี้ดีกว่า

Carrot Cake and Coffee  อิฉันเคยสงสัยมาตลอดว่าคนเชียงใหม่เค๊าซื้อกาแฟกินกันวันละกี่แก้ว ทำไมทุกซอกทุกมุมของเมืองมันจึงมีแต่ร้านกาแฟ จะไม่กินอะไรอย่างอื่นกันบ้างเลยหรือไง กาแฟๆๆๆ ทุกหย่อมหญ้า

มีแปลงสตอเบอรี่  ใกล้ๆร้านขายผลไม้

ติดใจดอก poppy ยิ่งนัก นอกจากอิฉันชอบดอมดม เจ้าผึ้งน้อยก็ชอบเหมือนกัน

นี่แหละ เป็นดอกที่ชอบมาแต่ไหนแต่ไร มันดู Kenzo มว๊าากก

วิวดีงาม

อากาศก็ดี๊ดี ไม่หนาว

ดอกไม้ถึงจะชอกช้ำไปบ้างแต่ก็ยังคงความงามอยู่

ผึ้งยังมาดอมดม

ดอกไม้น่ารัก

180 องศา วิว

ทานตะวันก็มา

ก่อนเดินลงม่อน

จัดก่อนออก ขอบอกว่าไม่อร่อยมาก 555

ข้าวโพดแห้งไร้รสชาติ ฝักละ 20 มันเผาฝ่อๆด้านใน 3 ลูก เล็กๆ 20

ขับเลยขึ้นไป เพื่อแวะทานอาหารกลางวันตอนบ่ายแก่ๆที่.... ม่อนม่วน

มีโรงแรมบ้านม่อนม่วน น่ารัก วิวดี๊ดี

จากที่จอดรถ มีสวนแนวตั้งที่ร้านกาแฟ (อีกแล้ว)

ที่ร้านอาหาร

ขอบอกว่าอิฉันพลาดไปอย่างแรง

ดันไปนั่งโต๊ะอื่น ใครมางวดหน้าถ้าดอกนี้ยังบาน แนะนำโต๊ะนี้เลย

เนื่องด้วย พอกินเสร็จเดินมาตามหาพนังงานเพื่อเก็บเงิน เมื่อเดินผ่านจุดนี้ได้กลิ่นหอมเย้ายอลใจฝุดๆจากดอกหมื่นลี้ ถามพนักงานว่าปลูกต้นนี้ที่ไหนกลิ่นจึงอบอวลตรงนี้ พนง.บอกว่าไม่มีต้นนี้ อ่าวแล้วที่ตรูได้กลิ่นนั้นอะไรหล่ะ อิฉันเลยลองไปมองๆ มองขึ้นมองลงแถวนั้น โหมีเพียบเลย หอมนวลๆอ่อนๆ กลิ่นน่ารักดี

เลยนั่งชมวิวอยู่นี่ไม่ไปไหนสักพัก

วิวตรงนี้งามจริงๆ

ตรงทางออกมีไร่องุ่นปลูกไว้เป็นตัวอย่างเล็กๆ แต่ตอนนี้ไม่มีลูก

ขาออกจากแม่ริมแวะซื้อน้ำผึ้งที่ ร้านสุภาฟาร์มผึ้ง

มี museum เล็กๆอยู่ มีอุปกรณ์และสิ่งของรวมถึงวีดีทัศน์ให้ชม

ที่แผงรังผึ้ง ยัยพวกผึ้งงาน...

ลองจับดู

สังเกตที่เท้าผึ้งสิคะ มีเกสรดอกไม้เหลืองๆติดมากะผึ้งงานทุกตัวเลย

จับจ่ายกันจนพอใจ เพราะเพื่อนญี่ปุ่นของอิฉันเครซี่น้ำผึ้งมาก พอมาเจอขวดขนาดนี้ถึงกะกรี๊ด ซื้อกลับบ้านยกใหญ่  ชีถึงขนาดวัดถังน้ำผึ้งกะขนาดของตัวลูกชี  ชีจัดแกลลอนเล็กข้างๆไปกะอื่นๆอีกมากมาย  ถ้าชีสามารถแบกถังใหญ่กลับบ้านไปได้ชีแบกไปแล้ว 😅

ป่านนี้คงเปรมปรีย์ไปแล้วเมื่อถึงบ้าน  ขอให้ใช้น้ำผึ้งไทยอย่างมีความสุขนะจ๊ะ ทั้งกิน ทั้งทา ทั้งอาบ ในขวดเดียวกัน 555  นอกจากนั้นชียังเครซีเสื้อผ้าเรยอนลายดอกมากอีกด้วย  ขอบคุณนะ ที่อุดหนุนคนไทย

Ploy Journey Journal

Create Date : 22 มกราคม 2560
Last Update : 25 มกราคม 2560 15:56:06 น.		1 comments
Counter : 2121 Pageviews.
Share Tweet