มิตรภาพดีดี มีอยู่ทุกที่จริงๆค่ะ
ไม่ว่าภัยจากในอินเตอร์เนต จะมีมากมาย
ทั้งนี้ และทั้งนั้น แอนว่า ต้องขึ้นอยู่กับวิจารณญาน
ในการรับข้อมูล ของแต่ละคนด้วยนะคะ
จะบอกว่าอินเตอเนตอันตราย ก็ไม่ยุติธรรมเนอะ
เพราะสิ่งดีๆ ที่ได้จากโลกไซเบอร์
ก็มีไม่น้อยเหมือนกันค่ะ

งานเข้าก็ดูแลตัวเองด้วยนะคะ สุขภาพสำคัญที่สุด

แต่เรือ่งมิตรภาพคนบล็อกนี่
เอ๋ว่าเท่าที่ผ่านมาก็ดีมากๆ นะคะ
คงขึ้นอยู่กับว่า เราเจอใครอ่ะเนาะ เพราะโลกไซเบอร์ก็เหมือนโลกปกตินา ที่มีทั้งคนที่เข้ากับเราได้และไม่ได้ ^^

ดีจังเลยค่ะ ได้เจอตัวจริงกันด้วย

เข้ามาสัมผัสกับมิตรภาพดีๆด้วยคนค่ะ....

เป็นมิตรภาพที่งดงามจริงๆค่ะ

น่าสนุกจังคะ มิตรภาพดีๆในโลกไซเบอร์ก็หาความสนิทสนมจริงใจได้เนาะ

คิดถึงพี่โรสเสมอคะ

อิจฉาจังเลยค่ะคุณโรส ได้ไปเจอตัวเป็นๆกับเพื่อนในบล็อคด้วย เอ แล้เมื่อไหร่คุณโรสจะพาน้องพิงกี้มาเดินเล่นแถวนี้บ้างล่ะคะ

สวัสดียามเช้าครับพี่โรส

ผมคนนึงที่รู้สึกเชื่อในมิตรภาพที่สวยงามครับ
บางคนกลัวที่จะไว้วางใจคน
แต่ผมว่าถ้าเราพูดคุยสักระยะ
ก็พอดูออกว่าใครเป็นอย่างไร

ความจริงใจในบล็อกมีแน่นอนครับ
ผมเองก็ได้รับมามากมายเช่นกัน
รวมทั้งจากครอบครัวพี่โรสด้วย อิอิอิ

ใช่เลยค่ะ มิตรภาพดีดี เกิดขึ้นใน Bloggang

ชีวิตจริง
มาดามไม่ค่อยยอมให้ผมทำความสะอาดบ้าน ล้างจานเลยครับพี่โรส

เธอบอกว่าถ้าผมทำ
เธอก็ต้องมาทำซ้ำอีกที
เพระาไม่มั่นใจในความสะอาดครับ 55555555

ทางนี้ก็หนาวคะ ฝนตกลมเเรงด้วย หือหือ ออกไปไหนยากๆไม่อยากหัวเปิง ก็ราวสิบเอ็ดถึงสิบสามองศาคะ เเต่โบก็ใส่สายเดี่ยวอยู่เลยในบ้านอิอิ หนูท้าความเย็นจะได้ปรับตัวสู้กะความหนาวได้จ้ะ โบว์ก็ดื่มได้เเต่เบียร์ผลไม้คะ เบียร์อื่นๆมะไหวอะ ขมๆมะชอบคะ

ดูเเลสุขภาพด้วยนะคะ

น่ารักจังเลยค่ะ

น้องโรสขา...
มิตรภาพดีดีในบล็อกมีมากมายค่ะ
มากจนล้นออกมาข้างนอกโลกไซเบอร์เลย
มีบางคนบอกว่า..โลกใบนี้หามิตรภาพแท้จริงยากมาก
แต่พี่เชื่อว่า..ยังมีมิตรภาพที่แท้จริงรอเราอยู่ค่ะ
....ไม่มากมายแต่ก็ไม่น้อย....

แล้ววันหนึ่งมิตรภาพระหว่างเราจะงดงามออกมานอกโลกใบนี้ค่ะ
รอๆๆๆๆ....คนเดียวรึป่าวน๊ะ

ดี.มามาแอบอ่านมิตรภาพน่ารัก น่ารักค่ะ

น่ารักมากเลยค่ะ ยินดีกับจขบ.ที่ได้สัมผัสมิตรภาพกันอย่างใกล้ชิด....เป็นอะไรที่อ่านแล้วประทับใจจัง ^_^

อิจฉา ๆ ๆ ๆ อยากเจอคนจริงใจ ที่นิสัยดีบ้างจังค่ะ พี่โรส
ทำไงดีหนอ คริก ๆ ๆ

สวัสดีค่ะ มาทำความรู้จักค่ะ แรกเริ่มคิดเหมือนกันค่ะว่าโลกไซเบอร์มันน่ากลัว

แต่มาคิดอีกที โลกไซเบอร์ก็เกิดจากคน คนก็มีทั้งที่เขาโอเคกับเราหรือเปล่า ทั้งโลกจริงและโลกไซเบอร์

รัชชี่เคยเจอบล็อกเกอร์ 7 ท่านค่ะ (ตัวเป็น ๆ) ตามหัวข้อในกรุ๊ปบล็อกนี้ค่ะ "เมื่อตัวหนังสือนำบล็อกเกอร์มาพบกัน"

สวัสดีค่ะพี่โรส พึ่งจะเห็นว่าพี่โรสเข้าไป comment ใน blog ตอนที่ตัวเองพูดถึงเรื่องมิตรภาพที่ทะลุนอกจอค่ะ

พี่โรสค่ะ เอาไว้ปีหน้าน่ะค่ะ ประมาณปลายปีเอาไว้เรานัดเจอกันน่ะค่ะ เพราะคุยกับพี่ mellitus ไว้แล้วค่ะ ว่าครั้งหน้าต้องไม่พลาดแน่ๆค่ะ สิ่งที่คิดไว้อยากจะไปตลุยกรุงเทพกันค่ะ shop ให้สนุกไปเลย หรือจะเป็นโปรแกรมไหนก็ค่อยคิดด้วยกันอีกทีค่ะ

สำหรับชีวิตตัวเองตอนนี้ งานท่วมหัวมากๆค่ะ ปีหน้ากว่าจะฝึกงานเสร็จก็ประมาณ ตุลาคม 53 ค่ะ ที่ต่างจังหวัด

สำหรับตัวเองก็เพียงได้คุยทางโทรศัพทธ์กับพี่ mellitus 3 ครั้งเท่านั้นค่ะ ก็ประหลาดใจเหมือนกันปกติตัวเองเป็นคนไม่ค่อยพูดอะไรเยอะเท่าไหร่กับใครที่ไม่ค่อยรู้จัก แต่ไหนกลับคุยกันได้ 5 ชั่วโมงครึ่ง ถึง ตี 2 ค่ะ

อาจจะเป็นพราะว่าจาก bloggang นี่หล่ะค่ะ comment กันไปมา เรื่อยๆ ก็เริ่มรู้สึกสนิทสนม

ถ้าย้อนไปในอดีต จากต่างฝ่ายต่างเริ่ม comment เพียง 2 หรือ 3 บรรทัด พอนานไปก็ปาเข้าไปเป็น 30 บรรทัด



ตัวเองมีความเห็นเหมือนกับพี่โรสน่ะค่ะ และเพื่อนที่ทำงานหลายคนก็เตือน และคุณพ่อคุณแม่ก้เตือนเกี่ยวกับการเปิดเผยข้อส่วนตัวใน cyberspace ค่ะ

นั่นหล่ะดาบ 2 คม แต่ทุกอย่างในโลกนี้มันก็มี 2 ด้านเสมอ

แต่ทุกสิ่งมันขึ้นกับตัวเราเองต่างหากว่าจะเลือกคบหรือไว้ใจใคร คนมีเป็นหลายแสนคนที่เล่น blog แน่ทำไมหนอเราถึงกล้าและไว้ใจคนบางคน ก็เป็นความรู้สึกที่ hmmmm.....บรรรยายไมถูกเหมือนกันค่ะ

พี่ mellitus ไม่ได้ให้อะไรเป็นที่ระลึกน่ะค่ะ แหมอิจฉาพี่โรสจังค่ะ

ไว้ปีหน้าฝึกงานเสร็จเจอกันแน่นอนค่ะ พลาดไม่ได้ค่ะ

hugs

น่ารักจังค่ะ

♥ฝันดีราตรีสวัสดิ์ค่ะแม่โรส...♥

มิตรภาพดี ดี เกิดขึ้นได้เสมอ ไม่ว่าจะรู้จักกันจากที่ไหนเนาะแม่โรส คิดถึงนะคะจุ๊บุ

เรื่องนกแขกเต้าอ้อยจำไม่ล่ายอ่ะว่าเคยเรียนตอนไหนแต่อ่านในเวปที่ไปก๊อปเอามารู้สึกว่าชอบค่ะ...

ชื่นชมกับมิตรภาพค่ะ

สวัสดีรอบดึกค่ะ ยังไม่หลับไม่นอน ค่ะ

ขอบคุณมากๆน่ะค่ะ พี่โรส แต่คิดว่าไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ ไม่อยากรบกวนค่ะ

ขอเป็นฝ่ายให้อย่างเดียวแล้วกันดีกว่าค่ะ มีความสุขแล้ว สำหรับการเริ่มต้นของมิตรภาพที่ไกลแสนไกลค่ะ

มิตรภาพดีดี มีอยู่ทุกแห่ง
ตอนแรกก็มีเพื่อนๆ ถามพี่คล้ายกับน้องโรส
แรกเริ่มคิดเหมือนกันค่ะว่าโลกไซเบอร์มันน่ากลัว
พี่ก็ไม่กลัาจะเปิดเผยเหมือนกันแต่พอเล่นไปนานๆ
กับรู้สึกผูกพันเหมือนพี่ น้อง เพื่อน ถึงจะยังไม่เคยเจอกัน
ปีนี้พี่ได้เจอเพื่อนในบล๊อกแก็งค์สองท่าน(ตัวเป็นๆ)
ยอมรับว่าตื่นเต้นหลากหลายความรู้สึก
แต่พอได้เจอกันพูดคุยกันรู้สึกเหมือนกับเรารู้จักกันมานาน
พี่ก็หวังว่าจะมีโอกาสได้พบกับเพื่อนท่านอื่นๆ

มาส่งความคิดถึงคร่าคุณโรส

สวัสดียามเช้าครับพี่โรส

มอร์นิ่งจ้ะ แม่โรส

มิตรภาพดีดีเกิดขึ้นได้ทุกที่และทุกเวลาเน๊าะจ้ะ
เพียงแต่ว่าเราจะคลิ๊กกับคนที่พบที่เจอรึเปล่า

ตั้งแต่เล่นบล๊อกมายุ้ยยังไม่เคยไปพบเพื่อนบล๊อคแบบตัวเป็นๆเลย
นึกแล้วเขินอย่างที่แม่โรสบอกเหมือนกัน
แต่ถ้าใช่ เวลาพบกันก้อคงคุยกันถูกคอเน๊าะจ้ะ

ช่วงนี้อากาศเย็นสบาย
รักษาสุขภาพด้วยน๊า

จากหนึ่งในเพื่อนบล๊อคที่แม่โรสแอบเห็น อิอิ

สวัสดีครับพี่โรส..

ไม่ได้แวะมาเยี่ยมนานเลย..ครับ
พี่สบายดีนะครับ..

เพื่อนๆใน blog หาได้เม้นท์ไปมา..ก็จะสนิทใจได้อย่างไม่น่าเชื่อ
ผมเอง..ก็ใจง่ายเหมือนกัน..เค้ามาเที่ยวบ้านแค่ไม่กี่วัน
บินตามเค้าไปอังกฤษตั้ง 2-3 อาทิตย์..555+

เจ้าสิงห์นครพิงค์ นั้นเอง..
จากนั้นมาก็สนิทอย่างกะเพื่อนเรียนมาด้วยกันเลยครับ..

ดีจ้าพี่โรส..

จากบล็อก..ร้านนี้อร่อยแบบไม่ต้องใส่ผงชูรส บรรยากาศโรแมนติดดีด้วยค่ะ
มาส่งความสุขในวันที่อากาศเริ่มอุ่นขึ้นมานิดนึง
เดี๋ยวหนาว เดี๋ยวไม่ค่อยหนาว
มีความสุขมาก ๆ นะคะพี่โรส ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ

มิตรภาพดีดีจากโลกไซเบอร์ค่ะ

พี่คิดถึงน้องโรสเสมอเช่นกันค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณโรส
ดีใจด้วยค่ะ ที่ได้พบกัน มิตรภาพที่ดีย่อมมีอยู่อย่างแน่นอน
แอบเข้ามาดู ว่าเม้นท์ไม่ได้หรือนี่....
เรามาแบบตกข่าวแล้วแล้วล่ะจ๊ะ...อิอิ

ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไร
พอพี่โรสเน้นคำว่า แทงตลอด
ผมก็เริ่มนึกแล้วล่ะครับ 5555

ดีค่ะ กลับมาเล่นแล้ว

นัทก็ได้มีโอกาสเจอเพื่อนบล็อกตอนไปเชียงใหม่ คุณพิม-ม่านฟ้านาคราช น่ารักมาก (รวมทั้งเจ้าลิงน้อยของคุณพิมด้วย)

มิตรภาพดีดียังมีอยู่บนโลกใบนี้เนอะ

นิเองก็เชื่อว่า มิตรภาพดีๆ มีเสมอในนี้คะพี่โรส

มีความสุขแบบนี้ทุกวันนะคะ

เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาทักทายคุณโรสหรือป้าโรสคนสวยใจดีของน้องอินชอน จริงๆแม่ปูกับอินชอนกลับมาจากอุตรดิตถ์ได้เกือบอาทิตย์แล้วค่ะ แล้วที่บ้านก็เริ่มเป็นหวัดทีละคนจนถึงแม่ปูและล่าสุดวันนี้น้องอินชอนก็เริ่มมีน้ำมูกแล้วละค่ะ ทั้งๆที่ป้องกันที่สุดแล้ว ไม่ว่าจะทานยาดักและปิดหน้ากากอนามัยทั้งบ้านแต่ก็ยังพลาดจนได้ เพราะมีเจ้าตัวแสบอินชอนคอยไล่เปิดผ้าปิดจมูกแล้วก็จุ๊บๆ ผลปรากฎว่าอินชอนก็ติดเรียบร้อยเลยค่ะ แม่ปูได้เข้าไปดูโรงเรียนของพี่พิงค์กี้แล้วในวันพบผู้ปกครองที่คุณโรสทำขึ้น เด็กๆน่ารักจังเลยค่ะ คิดว่าวันนึงเจ้าอินชอนคงเป็นหนึ่งในนั้น แต่ว่าอาจจะส่ายสะโพกมากกว่าหลานชายคุณโรสหรือปล่าวไม่ทราบได้นะคะ คริๆ ล้อเล่นนะคะ ส่วนเรื่องมิตรภาพในบล็อกแก็งค์แม่ปูก็เห็นด้วยค่ะและแม่ปูก็เคยโดนคนในครอบครัวและเพื่อนๆทักเหมือนกันค่ะ เคยเหมือนกันที่แม่ปูตอนทำบล็อกใหม่ๆพาซื่อเปิดทุกอย่างที่เป็นที่มาของครอบครัว แต่ก็มีน้องคนนึงที่แม่ปูเรียกว่าอาจารย์ เพราะสอนแม่ปูทำบล็อกให้ลูก คอยเข้าไปลบ ลบทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นชื่อจริง นามสกุล เลขที่บ้าน แม้นแต่กระทั่งรถของน้องอินชอน จนมีครั้งนึงออกรถป้ายแดง ทำให้น้องๆในบล็อกบ่นงึมงำตามกันว่าจะตามเลขรถไว้ลุ้น แต่ก็มาโดนปิดป้ายซะนี่ หุๆๆๆ แม่ปูเองก็มีความรู้สึกไม่ต่างจากคุณโรสเลยค่ะ คิดว่ามิตรภาพนี่ละยิ่งใหญ่ที่สุดเลยค่ะและโดยส่วนใหญ่แม่ปูกับน้องอินชอนก็จะได้จากบล็อกแก็งค์เป็นอย่างมาก ถึงมากที่สุด ทุกๆคนในนี้น่ารักที่สุด ไม่ว่าแม่ปูจะมีเวลาหรือไม่มีเวลาจู่ๆหายไปบ้างหรือหายไปนานแต่มิตรภาพก็ยังคงอยู่บางท่านแม่ปูเข้าไปหาแต่เข้าไม่ได้เน็ตหลุด แต่ก็ได้แต่ส่งใจไปหา ว่าเราสองแม่ลูกยังคงคิดถึงไม่มีเปลี่ยนแปลงนะ แม่ปูกับอินชอนดีใจที่สุดที่ได้รู้จังคนที่มีความคิดคล้ายๆกันและมองโลกในแง่ดีและเชื่อว่าเมื่อเราคิดดีทำดีชีวิตของเราก็จะเจอแต่สิ่งดีๆเองค่ะ ดีใจและมีความสุขมากๆค่ะที่ได้รู้จักครอบครัวของป้าโรสของน้องอินชอนและเพื่อนๆน้องๆในบล็อกแก็งค์แห่งนี้ และคิดว่าอีกไม่นานแม่ปูกับน้องอินชอนคงได้มีโอกาสได้เจอป้าโรสกับพี่พิงค์กี้อย่างแน่นอนไม่ช้าก็คงเร็วๆนี้ละค่ะ เดี๋ยวเดือนมีนาอินชอนจะต้องไปโรงเรียนเพื่อเรียนซัมเมอร์แล้วละค่ะป้าโรสขา แล้วพบกันนะคะ ป้าโรส ลุงจอร์จ พี่พิงค์กี้ก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะคะ เพราะอากาศเริ่มเย็นแล้วจะได้ไม่เป็นหวัดเหมือนครอบครัวน้องอินชอนค่ะ คริๆ คิดถึงและรักเหมือนเดิมน๊าค๊า จุ๊บๆๆๆๆแล้วพบกันนะคะ

มิตรภาพดีๆมีอยู่ทุกที่เนอะพี่ ^^

แม่ก็หวังว่าจะได้เจอโรสและครอบครัวบ้างค่ะ

เขาเรียกว่ามันเป็นปรากฎการอีกแบบหนึ่งซึ่งเป็นแต่ในคนไทยค่ะ

ลูกสาวแม่ เขาก็ไปเจอตัวจริงเพื่อนในบล๊อกโดยบังเอิญเหมือนกัน ได้ทักทายกันคุยกันสนุกสนาน

จนสามีเขางงค่ะ

ถามว่า เธอสองคนคุยกันยังกะเพื่อนที่รู้จักกันมานาน ทั้งที่เธอสองคนไม่เคยเจอกันเลย มันแปลกดีน่ะ

ความรู้สึกของคนต่างชาติเป็นงี้มั๊ง

หวัดดีค่ะคุณโรส

ไม่ได้แวะมาหาหลายวัน ได้ยินว่ากรุงเทพเริ่มหนาวเนื้อ อย่าลืมทำตัวอุ่นๆนะคะ ตอนนี้น้องๆที่ทำงานเป็นหวัดกันหลายคน พี่ก็เริ่มเจ็บคอ เลยไปหาฟ้าทะลายโจรมาปราบซะก่อน กลัวจะติดลูกๆ

น้องพิงค์กี้ต้องสอบเข้าม. 1 รึปล่าวคะ แม่โรสให้ไปเรียนที่ไหนเอ่ย ตอนนี้บ้านแม่ปุ้มเกิดสงครามย่อยๆกันทุกวันค่ะเพราะน้องณัฏชอบทำตัวเนียนๆแล้วแกล้งไม่อ่านหนังสือ พ่อกับแม่ต้องผลัดกันกระทุ้งคนละทีสองที วันไหนกระทุ้งแรงไปก็มีแอบงอนกันบ้าง

เพิ่งแอบเข้าไปดูโพรไฟล์แม่โรส ตกลงเราเกิดปีเดียวกันเลยค่ะ แต่แม่ปุ้มเกิดกรกฎา น้องพิงค์กี้กับน้องณัฏก็เกิดปีเดียวกันใช่มั๊ยคะ ปี 40

เพิ่งเล่นบล็อกได้ไม่ถึงเดือนเลย แต่รู้สึกถึงความมีเสน่ห์ที่ซ่อน

เร้นอยู่ภายใน เริ่มได้มิตรมากมาย แต่ละคนที่เข้ามาทักทาย

ผมคิดว่าทุกคนล้วนเป็นคนดี ชักติดใจแล้วล่ะครับคุณโรส..

ว้าว ดีจังเลยค่ะพี่โรส ได้เจอเพื่อนในบล็อกแกงค์ด้วยค่ะ มิตรภาพที่นี่ดีจริง ๆ ค่ะ

สวัสดียามเช้าครับพี่โรส

สวัสดีวันศุกร์คร่าคุณโรส มีความสุขทุกวันนะคะ

แวะมาเยี่ยมจ๊ะ

วันศุกร์แล้ว พักผ่อนมากๆ นะคะ

- หวัดดียามค่ำครับ

- ขอบคุณสำหรับสิ่งดีดีในหลายๆ สิ่งที่ได้จาก Blogg แล้วนำมาเล่าสู่กันฟังครับพี่โรสสสสส

ขอบคุณทุกๆคำอวยพร
ขอบคุณพี่ๆทุกๆคน
ขอส่งความสุขกลับคืน
ให้พี่ๆทุกคนได้พบเห็นสิ่งดีๆเช่นเดียวกับมี่ด้วยนะคะ




(โคลงผวน)


ระลึก ลึกระเร้า ...สุขสอน
กาอับ กับอาทร เพื่อนห้อม
จำหนัก จักนำพร ...มอบกลับ
ลงลุ่ม รุมหลง ล้อม ...ท่านนั้นเพลินเกษม

เปรมหลับ ปรับเล่ม หวาน...สุมทรวง
ลับสุข รุกทรัพย์ ทวง ...สุขไว้
เนาดับ นับดาว ตวง ...เริงแนบ
ลัดหน่วย รวยนัด ให้ ..........รีบอุ้มเงินหนา

พาคิด พิศค้า คบ ...ไฟฝัน
ผูกสิ่ง พิงสุขสรรค์ ...ทุกด้าน
โชคยัก ชักโยก ดัน ...จมใฝ่
เขินงั่ง ขังเงิน ล้าน ...สั่งให้รีบสอย




(โคลงสี่สุภาพ)


ขอบคุณกับน้ำจิต...อาทร
ระลึกทุกคำกลอน...เสกสร้าง
กับพรเลิศทุกตอน...อาบอิ่ม
ปรารถนาสุขกว้าง...โอบล้อมคลอผดุง

ปรุงสุขมอบให้ท่าน...เทียมกัน
ขอฤทัยเมียงฝัน...พบแก้ว
เริง,รวย,หมื่น,สม,สรรค์...ไหลสู่
สรรพลาภเพริศแพร้ว...ต่างได้เทียบสม

ชมเริงเชิงร่มร้อย...เนานาน
ทุกที่ทุกสถาน...ต่างพร้อม
พาเพลินสนองปาน...รักยิ่ง
อุปสรรคเดินอ้อม...ลัดคล้อยลืมสรรค์

วันเกิดปีนี้ใคร่...อธิษฐาน
ขอพระโปรดประทาน...โลกชื้น
เรืองรองเรื่องประสาน...เสียสละ
หาใช่โศกสะอื้น...ขื่นเค้นลอบเผา

เมาเพียงนัยใฝ่คว้า...มงคล
ทุกชีพทุกกมล...อย่าสะท้าน
กับหมองหม่นมารมนต์...แอบเลาะ
หากสุขกอดเงินล้าน...ทุกครั้งในหวัง


..................ญามี่///...

ที่จริงมีความสุขมากมายที่ได่รับจากบล็อกแก้งส์ค่ะ

แต่บางครั้ง คนข้างตัวอาจคิดแตกต่างก็ได้นะคะ

คุณโรสโชคดีค่ะที่อาจ 3 in 1 คือคนรอบข้างเข้าใจ

แต่เราก็ต้องเข้าใจคนรอบข้างเขาด้วยน่ะค่ะว่า ขอบเขตที่เขาอยากเป็นอยู่ตรงไหนน่ะค่ะ บางที่ก็เลยอาจเหมือนคนหยิ่งและเก็บตัว แต่ที่จริง ตัวจริงพูดไม่เก่ง ขี้อาย ชอบมีโลกส่วนตัว = ขี้ฝัน

สวัสดีคะพี่โรส หนูก็หิวๆเเกงป่าเเบบไทยอะคะ คิดไปก็หิวๆๆๆๆจริงๆนะคะ ฝันดีคะ

มิตรภาพมีให้พบเจอทุกที่ค่ะ พี่สบายดีนะคะ

สวัสดียามเช้าครับพี่โรส

ครูกุ๊ก
ละครเรื่องโปรดของมาดามเลยนะครับ อิอิอิ

สวัสดียามดึกและยามเช้าตรู่ของเมืองไทยค่ะ พี่ไม่ได้เข้า bloggang เสียหลายวันเพราะตอนนี้รู้สึกเหนื่อยมากๆ เมื่อวานซืนเลิกงานกลับถึงบ้านตอน 6 โมงครึ่งตอนเย็นก็หลับจนถึงเช้า เป็นอันว่าคืนนั้นได้นอนหลับพักผ่อนเสีย 12 ชั่วโมงเต็ม ตอนนี้หมอสั่งห้ามไม่ไห้พี่นั่งอยู่หน้าจอนานแล้วค่ะ

วันนี้ดีใจหน่อยที่ได้รู้ว่า สามารถเข้า Twitter ได้จากที่ทำงานเพราะปกติจะ block หมดไม่ว่า yahoo, hotmail, facebook, twitter และแม้แต่ที่ bloggang

ขอบคุณค่ะที่นำเอารูปมาลงอีกทำให้พี่มีความรู้สึกเหมือนว่าเราเพิ่งจะเจอกันเมื่อวานนี้ทำให้มีความอบอุ่นมันเข้ามาสู่ในจิตใจเมื่อนึกถึงเมืองไทยทั้งๆที่ตอนนี้ข้างนอกก็หนาวชะมัด

ดีใจค่ะที่ได้พบและเจอตัวจริงของน้องโรสและครอบครัวทำให้พี่รู้สึกว่าพี่มีน้องสาวจริงๆอยู่ที่เมืองไทย และคิดว่าปีหน้าถ้ามีเงินพอคงจะได้กลับไปเมืองไทยอีกและพบกับครอบครัวของน้องโรสอีก คิดว่าคงจะไม่มีปัญหาที่ต้องกลับไปซ่อมหลังคาบ้านเหมือนปีนี้ที่ไม่มีเวลาได้ไปไหนเลย

ขณะที่เขียนแฟนก็เข้ามาถามว่าทำอะไร ก็เลยต้องอธิบายและให้ดูรูปที่น้องโรสเอามาโพสต์ให้ดู รู้ไม้เขาบอกว่าอะไร แฟนพี่เขาบอกว่าปีหน้าจะเตรียมตัวมาแข่งกอล์ฟกับน้องจอร์จค่ะ ก็เลยบอกไปว่าเอาเหอะอยากจะไหล่หักตอนแก่อีกทีก็ไม่เป็นไร ชั้นยังมีงานทำชั้นเลี้ยงเธอได้ ถ้าได้มาก็คงจะปล่อยให้เขาสนุกตามประสาผู้ชายๆก็แล้วกันนะคะ

เสาร์อาทิตย์นี้พี่จะพยามยามอัพเดท blog ของตัวเองเหมือนกันค่ะเพราะมันคันไม้คันมือเหลือเกิน ไม่ได้พิมพ์ภาษาไทยมาหลายวันแล้ว ฝากความคิดถึงมายังคุณพ่อจอร์จและหนูพิงค์กี้ด้วยนะคะ บอกว่าถ้าปีหน้าป้าจุ๋มกลับมาจะขอเมาท์เป็ภาษาอังกฤษแทนค่ะ

สวัสดียามเช้าครับพี่โรส

พี่โรส อ่านเเล้วเเอบซึ้งนะค่ะเนี่ย มิตรภาพดีๆ หาได้ไม่ยากจริงๆ ค่ะ

ปล. เเอบชอบของฝาก น่ารัก น่าหม่ำ ทั้งนั้นเลยค่ะ

Happy everyday naja

โตขึ้นอีกปีแล้วว ว ฮิ้ว ๆๆ

หวัดดีจ้าแม่โรส

วันนี้ครอบครัวหรรษาไปลั้ลลาที่ไหนกันเอ่ย คนบ้านนี้คิดถึงจ้า

จริงๆ ค่ะ ได้รับมิตรภาพดีๆ มากมาย แรกๆ ไม่กล้าเปิดเผยตัวเช่นกัน แต่ทำไปทำมาจะกลัวอะไรเราจริงใจ เราคงได้รับความจริงใจกลับมาเช่นกัน...ส่วนคนหลอกลวงอยู่ที่ไหนก็เจอค่ะ
โลกไซเบอร์กับโลกจริงๆ คงคล้ายๆ กัน แต่โลกไซเบอร์ให้โอกาสเราได้รู้จักกันแม้จะอยู่ห่างไกลกัน

ขอบคุณครับคุณโรส ที่ทักทายมาเป็นคนแรก พรุ่งนี้จะส่ง

กล้วยไปให้นะครับ อิ อิ

สำหรับผม...การได้เล่นบล็อก
ก็เป็นการเดินทางอย่างหนึ่งเหมือนกันนะครับพี่โรส

สวัสดียามเช้าครับพี่โรส

สวัสดีค่ะพี่โรส
ว้าวๆๆๆ เกือบพลาดเรื่องราวดีดีไปแล้ว
คิดถึงจึงแวะมาค่ะ

พี่คิดถึงน้องโรสนะคะ...

มิตรภาพใน Bloggang มีมากมายครับ เท่าที่สัมผัสดูตอนนี้พี่เจอแต่ด้านดีนะครับ ยังไม่เจอด้านที่ไม่ดีเลย

สวัสดีค่ะพี่โรส สบายดีมั้ยค้า มิตรภาพดีๆเก็บไว้นานๆค่ะ วันนี้มีความสุขมากๆนะค้า

สวัสดีค่ะคุณโรส
ไม่ได้คุยกันนานจังนะคะ
คิดถึงสมาคมเราจัง(ก็สมาคมที่เราตั้งแก๊งคุยกันในmsnไงคะ)
ต่างคนต่างมีภาระกันเลยห่างหายเนาะ
คุณโรสแซวว่าจิ๋มมัวเล่นเกมส์ก็เล่นอยู่ค่ะในเฟสบุ๊คก็น้องขอให้เป็นเพื่อนก็เลยกระโจนเขข้าไปช่วย ตอนนี้เลยไปกันใหญ่ค่ะ ต้องหาคนช่วยเล่นก็คนที่บ้านแหละค่ะเกณฑ์ให้ช่วยหมดแล้วแต่ใครว่างตอนไหน แต่รู้สึกจะว่างเล่นกันตลอดค่ะ
แต่ช่วงนี้เป็นปลายปีก็เป็นเวลาเจอะเจอของเพื่อนฝูงที่อยู่ห่างไกล หรือใกล้แต่มัวทำงานจนลืมเจอก็มาเจอกันช่วงนี้ล่ะค่ะ
พวกฉันมาไกลจะได้เปรียบเพราะได้รับการเทคแคร์มากหน่อยเลยไม่ค่อยมีเวลาว่างเข้ามาเลยค่ะ
ตอนนี้รู้สึกผิดค่ะ เลยต้องรีบเข้ามาเพราะเพื่อนที่นี่ก็น่ารักทั้งนั้นมีมิตรไมตรีที่ดีต่อกันตลอดแม้ไม่เคยเห็นหน้าตากันค่ะ
แต่คงมีวันที่เราจะได้เจอะเจอกันหรอกนะคะ
คิดถึงระลึกถึงเสมอแม้ไม่ได้เจอและเม้นท์หรืออนไลน์คุยกันค่ะ

วันนี้แม่โรสซิ่งมาถึงบ้านแม่ปุ้มก่อนใครเลยนะคะ ของเค้าไวจริงๆ แถมยังชวนน้องพิงค์กี้มาอวยพรวันเกิดล่วงหน้าให้น้องณัฏอีก เห็นน้องพิงค์กี้แล้วรู้สึกเหมือนเราเลี้ยงลูกให้เป็นบอนไซยังไงก็ไม่รู้ เด็กอะไรเลี้ยงไม่รู้จักโต ทานยากจริงๆเลยจ๊ะ สงสัยต้องฝากให้แม่โรสช่วยเลี้ยงซะแระ รับมั๊ยจ๊ะ

สวัสดียามเช้าครับพี่โรส

หวัดดีคะพี่โรส....

ก็ดีใจเหมือนกันคะ ที่ได้รู้จักกับพี่โรส..ในโลกไชเบอร์ ก็รู้สึกเหมือนกันว่าพี่โรสก็เป็นพี่สาวที่น่ารักคนหนึ่ง และมีความเป็นมิตร ....

มีความสุขในทุกๆ วันเลยนะค๊าาา....

สวัสดียามเที่ยงจ้ะ แม่โรส

ขำแม่โรสอ่ะ ขอหมูสะเต๊ะตั้ง 50 ไม้จริงๆเหรอ
แสดงว่ากำลังอย่างหิวเลยนะคะนั่น

จริงๆปทุมฯนี่มีวัดวาอารามเยอะเหมือนกันนะ แม่โรส
เนี่ยเป็นครั้งแรกที่ได้ไปเที่ยวแถวๆนั้นกัน
กะว่าอากาศคงเย็นๆ เที่ยวเพลินซะหน่อย
แต่ว่าร้อนงั่กๆเจงเจง

วันนี้ยุ้ยทานข้าวเหนียว หมูทอด
แล้วก้อยำปลาทูน่า

แล้วแม่โรสล่ะจ้ะ
ทานกลางวันอร่อยๆน๊า