เรื่องนี้หลายๆท่านคงอาจจะพอทราบกันมาแล้ว แต่ที่ จขบ.นำทาลง ก็เพียงเพื่อจะไว้เป็นคติสอนใจ เมื่อเรายังจะพยายามอ้างคำว่า "ไม่มีเวลา" กันอยู่

ใส่ใจและให้เวลาคนรอบข้างสักนิด เรื่องร้ายๆอาจจะไม่เกิดกับเราได้ค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้กับคุณมืดและคุณบี เจ้าของเรื่องจริงเรื่องนี้ด้วยค่ะ

แวะมาอ่าน เรื่องดีๆ ที่นำมาแบ่งปัน ขอบคุณครับ

ได้รับรู้เรื่องนี้จากมิวสิควีดีโอของว่านเหมือนกันค่ะ แม่โรส

ดูแล้วประทับใจจนน้ำตาเอ่อๆคลอๆ

ยังงัยก้อขอเอาใจช่วยให้คุณบีฟื้นขึ้นมาโดยเร็วด้วยเถิด ...

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับกำลังใจนะคะ

ดูกี่ครั้งๆ น้ำตาก้อไหลอยู่ดี

เป็นเรื่องราวที่น่าประทับใจมากเลยครับพี่โรส

เฮ้อ!

อ่านทุกครั้ง เศร้าทุกครั้ง

แต่ก็ยังได้รับรู้ถึงความรักที่แท้จริงอยู่เสมอ

ขอให้คุณบีตื่นขึ้นมารับความรักนั้น เร็วๆ ค่ะ


ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีๆ มาฝากนะคะ

สวัสดีค่ะคุณโรสแวะมาเยี่ยมค่ะ สบายดีนะค่ะ

แวะมาอ่านเรื่องราวดีๆ คับ

เศร้าจังเลยค่ะน้องแต่มีความหมายดีลึกซื้งกัินใจ พี่มีเวลานะค่ะแต่ตอนนี้ อุตส่าห์หลบมาพักใจดันมาทำงานไปด้วยอีก555พรุ่งนี้กลับแล้วคุยกันนะค่ะ คิดถึงน้องเสมอค่ะ

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรดีๆค่ะ พี่โรส
(ขออนุญาติเรียกตามพี่ก๋า)

ชื่นใจจังค่ะ

แม่โรส
คิดถึงนะ
กำลังตามหาเวลาอยู่พอดีเลยเนี่ย

อ่านแล้วเศร้า น้ำตาซึมค่ะ

คนเราเวลาอยู่ด้วยกันไม่ค่อยจะเห็นคุณค่า ต่อเมื่อกำลังสูญเสียหรือสูญเสียไปแล้ว มานั่งเสียใจ มีประโยชน์อะไร

รักษาความรักความเอื้ออาทรณ์ต่อกันตลอดไปนะคะ

จะส่งของให้พรุ่งนี้นะคะ ไม่บอกอันไหน ลุ้นเอาเองจ้ะ

สวัสดีค่ะพี่โรส

ลูกสาวพี่น่ารัก-สดใสมากค่ะ

ยินดี และดีใจด้วยนะค่ะ ถือว่าเป็นข่าวดีมากๆค่ะ ที่อาการของคุณแม่พี่ค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆ

ถ้าอย่างนั้นพี่เองก็ต้องหมั่นตรวจเคสุขภาพนะค่ะ โดยฉะเพราะเรื่องการรับประทานอาหาร เนื่องจากคุณแม่มีประวัติการเป็นโรคเบาหวาน อาจจะถ่ายทอดทางพันธุกรรมไปสู่ลูกได้ค่ะ

โดยหลักการแล้วผู้ป่วยที่เป็นโรคเบาหวาน มักจะไม่เสียชีวิตจากตัวโรคนี้โดยตรง แต่จะเสียชีวิตจากอาการแทรกซ้อนต่างๆที่เกิดขึ้นค่ะ

สิ่งที่ต้องระมัดระวังอย่างมากคือ โรคที่เกี่ยวข้องกับหลอดเลือดส่วนปลาย หรือ หลอดเลือดเล็กๆ ค่ะ เช่นหลอดเลือดบริเวณไต , ตา และปลายมือ ปลายเท้าค่ะ ดังนั้นสิ่งเหล่านี้จะต้องได้รับการตรวจ และดูแลเป็นพิเศษค่ะ

ซึ้งจังค่ะพี่โรส........บีอ่านแล้วน้ำตาไหลเลยแอบคิดถึงอีตาหัวหงอกตัวดีจะคิดถึงเราบ้างไหมหนอ....อิ อิ

น้องโรสขา..พี่มาซึ้งกินใจน้ำใหลด้วยคนค่ะ
น้องหายดีรึยังคะ..ยังไงก้พักผ่อนมากๆรู้มั้ย
เดี๋ยวไม่ได้มาดื่มไวน์ด้วยกันน๊า? 555
พี่สาวคนน่ารักบอกแบบนี้...

คืนนี้พี่ส่งน้องเข้านอนเลยนะคะ

มาอ่านเรื่องราวดีดี

เฮ้อ.. อยากมีเวลามากกว่าวันละ 24 ชั่วโมง..

เริ่มรู้สึกเหนื่อยแล้วค่ะ.. วันนี้ขอพัก..ใจ.. พัก..กาย...

หายป่วยไว ๆ นะคะ... ให้เวลากับการดูแลสุขภาพตัวเองด้วย..

Fighting!

ปล. ชอบอีโม.. นังเหมียวจังเลย..

ยินดีมากเลยค่ะคุณโรส
ตามมาเที่ยวบ่อยๆ นะคะ
(ขอเรียกตามคุณธัญนะคะ)
คนอยู่ไกลบ้านแบบพี่จะได้ไม่เหงา

รถโบราณคันนี้เป็นของคุณปู่
จริงแล้วหลานคนโตจะได้รับตกทอด
แต่หลานคนโตดันชอบซิ่งมากกว่า
หลานคนต่อมาเขาเรียนช่างยนต์
คุณปู่ท่านก็คิดถูกค่ะที่ให้หลานคนนี้
เพราะรถอายุ 75 ปี ยังดูดี ขับโชว์ยังได้
คนข้างๆ ของพี่เลยอดเพราะเป็นหลานเล็ก

ได้ยินว่าไม่ค่อยสบาย
ขอให้หายป่วยเร็วๆ นะคะ

หุ่ยยย กว่าจะมาเยี่ยมบล็อคพี่โรสได้ แทบแย่ ทำงานกลับมาเหนื่อยๆเลยไม่ค่อยได้ออนนะคะยังไงก็รักษาสุขภาพกันทั้งครอบครัวนะคะพี่โรส

ซึ้งจังเลยค่ะ น้ำตาแทบไหล

ขอบคุณเรื่องราวน่ารัก ๆ ก่อนนอนนะคะ

ฝันดีนะคะ จุ๊บ ๆๆ

พี่โรสขา วาเองเพิ่งได้อ่านเรื่องนี้เป็นครั้งแรกค่ะ
แล้วก้เพลงและมิวสิควีดีโฮด้วย
วาก็เคยเป็นคนหนึ่งที่บางทีบอกไม่มีเวลา อยากให้วันหนึ่งยาวกว่านี้
อยากทำไปหมด แต่ทำไม่ได้มากดั่งใจคิด เวลาสั้นจังประมาณนี้เลย
แต่วาคิดว่าได้ให้เวลากับคนที่เรารักไม่น้อยค่ะ
ถึงไกลกันแต่วาก้ติดต่อครอบครัวประจำค่ะ
พี่โรสเป็นยังไงบ้างค่ะ วาขอบคุณนะคะที่ส่งกำลังใจมาถึงวา
คนไกลบ้านอุ่นใจขึ้นค่ะ

มาเยี่ยมบ้านที่แสน จะอบอุ่น เด้อ..
แม่โรส..กับลูกสมุน..ซำบายดีน๊ะ..
คิดถึงๆๆเช่นเคย...ครับโผ๊ม

แวะมาอ่านเรื่องดี ๆ ของพี่โรสค่ะ เมื่อก่อนตอนทำงานเยอะ ๆ ก็ไม่ค่อยมีเวลาจริง ๆ ค่ะ พอตอนนี้ไม่มีงานทำแต่เวลาก็ยังผ่านไปเร็วอยู่เหมือนเดิมค่ะ แป๊บ ๆ ตกงานมาครึ่งปีแล้วเหรอนี่ 555

พี่โรสสบายดีนะคะ นอนหลับฝันดีน๊า คิดถึงค่า

สวัสดียามเช้าครับพี่โรส

สวัสดียามเช้าค่ะคุณโรส
สบายดีนะคะ
ได้ไปพักผ่อนที่ไหนบ้างไหมคะช่วงนี้
ยังไงรักษาสุขภาพด้วยนะคะ อากาศไม่ค่อยดีเลยเนอะ
miss miss ค่ะ

ขอบคุณอีกครั้งนะคะ เมื่อวานก็นั่งคุยกับเพื่อนใน MSN ทั่งวัน ใน bloggang ก็เช่นกัน ทุกคนให้กำลัง แห้ข้อคิดที่ดี ๆ ตอนนี้กำลังพยายามคิดค่ะว่า เมื่อเขาไม่ดีพอ เขาอยู่ด้วยแล้วไม่มีความสุข การที่เขาไปอยู่กับคนที่เขาเลือกและคิดว่าเขามีความสุข ถ้าเรารักเขาจริงก็ควรจะดีใจกับเขา เพราะถ้าเรายังดื้อจะดึงเขากลับมา ก็เหมือนเราอาจจะทำให้เขาทุกข์ เราสุขฝ่ายเดียว ..... ทุกข์อย่างมีพบ มีพราก ดังคำพระท่านผู้ไว้ตะ คนเราไม่จากเป็น ก็จากตาย ....จะพยายามผ่านช่วงนี้ไปให้ได้ค่ะ..ขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกคน อีกครั้งนะคะ

บางเวลาผมก็อยากยืดยาดบ้างจังเลยครับพี่โรส 555
ทุกวันนี้มาดามบอกผมไฮเปอร์มากครับ 555

สวัสดีคร่าคุณโรส มีความสุขทุกวันนะคะ

เคยดูมิวสิคเพลงนี้ น้ำตาจะไหลค่ะ ซึ้งมาก
รู้เลยว่า รักแท้น่ะมีจริง คนที่จะอยู่กับเราในวันที่เราแย่ที่สุด ไม่ทิ้งเรามีจริง

แวะมาบอกว่า ขอบคุณที่เอายิ้มของสาวน้อยไปฝากค่ะ ยิ้มหวานมากเลย

อืม จริงด้วยค่ะพี่โรส

อ๋ษเคยฟังเรื่องนี้มาเเล้ว เพียงงเเต่ไม่ได้ฉุกคิดกับสิ่งที่พี่จะบอก เวลามันไม่รอใครจริงๆค่ะ

มาสวัสดีวันพุธครับ


มีความสุขทั้งครอบครัวเช่นเคยนะครับ

ฝนตกดูแลสุขภาพกันด้วยนะ

ซึ้ง+เศร้าอะ

คนไม่มีเวลา ไม่เคยฟังมาก่อน
ฟังครั้งแรกวันนี้เอง เพราะจังค่ะ
ความหมายก็ดีด้วยน๊า แต่ปนเศร้า

ที่ถามไว้ที่บล็อก ยิ้มได้ตั้งนานแล้วค่ะคุณโรส
ชีวิตมันสั้นค่ะ เหมี่ยวเป็นไม่นานหรอกค่ะ
ปุบปับ โป๊ะเชะ เรียบร้อย อิอิ

เมื่อวานน้องบีน่ารัก ก้อปข้อความคิดถึงที่คุณโรสฝากไว้
นำมาให้ที่บล็อก ขอบคุณสำหรับความคิดถึงค่ะ

กระเทียมภาคสองมาแล้วค่ะ รีบอัพ เพราะจะไม่อยู่สองสามวันค่ะ

สวัสดีเช้าวันฝนตกค่ะ
ไม่รู้แถวบ้านพี่โรสฝนตกรึป่าวคะ
แต่บ้านแอน ตกปรอยๆ เรื่อยๆเลยต่ะ
อากาศน่านอนดีค่ะ
แต่ก็แอบร้อนอยู่เหมือนกันค่ะ
ระวังสุขภาพดีดีนะคะ
เดี๋ยวจะไม่สบายไปค่ะ

จ๊าก...พอผึ้งเห็นคำว่า 'ไม่มีเวลา' ปุ๊บ ความรู้สึกผิดมันก็แผ่ซ่านมากเลยค่ะ แหะ แหะ..จนป่านฉะนี้ น้องก็ยังไม่ได้ส่งของให้พี่โรส..
งั้นตอนนี้ผึ้งก็อ้างว่า 'ไม่มีเวลา' ไม่ได้แล้วสิเนอะ..ผึ้งขอโทษจริงๆ ค่ะ แต่ที่บอกได้เลยคือ ไม่ได้ลืมแน่นอนค่ะ นึกอยู่ทุกวันค่ะ..เอาเป็นว่าผึ้งบอกงี้ดีฝ่า 'มีเวลา แต่เอาเวลาไปทำอย่างอื่น' แง้ว มันดีขึ้นมะเนี่ย..เฮ่อ..ว่าแล้วก็นึกออกว่าจะอัพบล็อกเรื่องอะไร อุอุ

ปล.คิดถึงพี่โรสนะคะ

เคยได้รับ forward mail มาเหมือนกัน เศร้าแต่ก็ได้ขอคิดดี ๆ นะคะ

ปอลิง อยากบอกว่าน้องน่ารักจังค่ะ

น้องโรสขา...พี่มาจูงมือน้องไปบ้านพี่ค่ะ
ไปดูความรักของพี่สาวคนน่ารักกันเร็วๆๆๆๆๆ

แนะมีพากันจูงมือไปแอบดูอะไรค่ะ เดี๋ยวเถอะ เมื่อคืนพี่เปิดดูจำไม่ได้ว่าช่องอะไรยูบีชีค่ะ เค้าพูดถึงเพลงนี้ตอนแรกยังไม่ได้สนใจอะไรแต่พอเพลงขี้นเอ...เราเคยฟังทีไหนน่าเลยนึกได้
ก็เลยมาสนใจฟังจนจบ เมื่อวานอ่านไปคราวก็รู้ว่าเออผู้ชายคนนี้น่ารักจัง แต่พอเห็นน้องรู้มั้ยน้ำตามันไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัวเลย
เรารู้ว่าการมีความรักเป็นสิ่งที่ดีถ้ารักเป็น แต่เราจะหาคนทีรักเราแล้วมาดูแลเราแบบนี้ได้มั้ยหนอ ก็สุดแต่กรรมดีทีเราทำถ้า คิดดีทำดีความดีๆๆก็จะเข้ามาหาเราเองนะค่ะี่พี่ว่าอย่างนี้ ขอบคุณสำหรับความรักและความหว่งใยที่มีให้กันะค่ะ ไปแอบดูแล้วอย่าขำพี่นะค่ะ คิดถึงน้องเสอมค่ะ

ดู MV เพลงนี้แล้วค่ะ น้ำตาซึม เฮ้อ..บางคนก็โชคดีในความโชคร้ายนะคะ

ชอบเพลงของว่าน แต่ชอบจั๊กมากกว่า 555

จริงๆถ้าพี่คลิ๊กที่รูปมันก็พอจะอ่านออกนา เพราะว่าเขาห้ามเลียนแบบที่สองแพนด้าทำ จะโดนจับเข้ากรง 555

รักแท้ ในโลกนี้ก็มีนะคะ แต่น่าเสียดายที่พี่หาไม่เจอ และถ้าสถานการณ์นี้เกิดกับคนรักของพี่ พี่ก็คงจะทำแบบเขาคะ จะดูแลเขาตลอดเวลา แต่เขาไม่อยู่ให้เราดูแลเขาแล้ว เศร้าจัง

พี่โรสขา แอบมาเมาท์ต่อเรื่องสนุกๆ เอ๋อ เบลอ ฮาของนักเรียนไทยค่ะ
เรื่องทำอาหารนี่มีบ่อยค่ะ โดยเฉพาะน้องใหม่
ที่ย้ำมากๆ คือเตรียมหม้อหุงข้าวเล็กๆมาด้วยจากเมืองไทย
อันนี้ลืมไม่ได้เด็ดขาดค่ะ
ตอนที่วามาเรียน ร้านที่ขายของเอเชียยังไม่มีมาก
และขายเครื่องปรุงไทยหายากมากๆค่ะ แบบต้องขนมาจากไทยกันเลย
เรื่องทำอาหารกว่าที่วาจะ พอทานได้หม่ำข้าวคลุก น้ำตา ไปหลายจานค่ะ
ดีที่วาทานได้เกือบทุกประเทศ เลยฝากท้องกลางวันที่โรงอาหาร
เบาแรงไปหนึ่งมื้อค่ะ พูดแล้วเด็กรุ่นใหม่ที่เข้ามาสบายค่ะ
เดี๋ยวนี้สะดวกทั้งร้านซื้อทำเอง และร้านอาหารไทยค่ะ

พี่โรสเป็นยังไงบ้างเอ่ยวันนี้ สบายดีนะคะ

โห มาอ่านแล้ว รีบมีเวลาเลยค่ะ
กะว่า จะมาบอกว่า ช่วงนี้ไม่มีเวลา
เลยต้องมีเวลานั่งอ่านเลยค่ะ

เศร้า ซึ้ง จังค่ะ
บางคนมีเวลามากมาย สำหรับบางสิ่ง
แต่ลืมเวลาสำหรับคนใกล้ตัว

เรื่องนี้ สอนให้เรา มองคนข้างๆ เราให้มากๆ เลยนะคะ

รูปน้องพิ้งกี้ที่มาแปะที่บ๊อกพี่โรส สวยจังค่ะ น้องโรส

พี่แวะมาทักทายค่ะ รักษาสุขภาพดั้งคุณโรส และคนใกล้ชิด
น้องพิ้งกี้ นะคะ อากาศเปลี่ยนแปลงมากมายค่ะ

สุดูมิวสิคเพลงนี้ครั้งแรกเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน

นั่งเล่นเน็ตแล้วก็เปิดโทรทัศน์ไปด้วย

ไม่ได้ดูตอนต้นๆ ได้ยินเสียงอีกทีตอนที่ว่านเล่าเรื่อง

เงยหน้ามาดู แล้วก็ดูจนจบเพลง น้ำตาไหลพรากเลยค่ะ

แล้วก็มาดูใน youtube อีกที ก็ยังร้องไห้เหมือนเดิม

ชอบเพลงนี้จังเลยค่ะ แล้วก็เห็นใจครอบครัวนี้เหลือเกิน


ป.ล. เรื่องยาจีน สุกินจนครบแล้ว แต่ก็ไม่สำเร็จ

ไม่น่าจะเป็นเพราะยา แต่น่าจะเป็นเพราะสุมากกว่า

ก่อนกินประมาณเดือนนึง จนกระทั่งกินครบ 3 เดือน

สุมีเรื่องเครียดเรื่องเพื่อนที่ทำงาน ร้องไห้แทบจะวันเว้นวัน

เครียดมาก ประจำเดือนเลื่อนกระจาย แม้แต่ยาก็ช่วยไม่ได้

แต่มีเรื่องแปลกอยู่เรื่องนึง

ความที่เครียดมาก พี่จรก็เลยพาไปไหว้พระที่วัดหลวงพ่ออี๋

พี่จรเสี่ยงเซียมซี ใบเซียมซีบอกเลยนะคะว่า

"ถ้ามาตรแม้ขอบุตรสุดที่รัก ไม่ประจักให้เห็นมาเกื้อหนุน"

ทั้งๆ ที่ตอนนั้นไม่ได้ไปเพราะเรื่องนี้เลยนะคะ

ตอนนี้พี่จรบอกว่า ช่างมัน มีไม่มีก็ช่างมัน

ก็เองก็จะพยายามทำใจนะคะ แต่ไม่รู้จะทำได้หรือเปล่า

สวัสดีค่ะ

เรื่องนี้เศร้านะคะ ...อ่านแล้วซึมๆซึ้งๆ

เวลาอยู่ในมือค่ะ... คนเรามักจะอ้างว่าไม่มีเวลา แต่จริงๆแล้วเวลาอยู่ในมือเรานี่แหละ

รักษาสุขภาพค่ะ....

ฝันดีนะคะ

ชีวิตคนเราก็เป็นแบบนี้แหละครับ สิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นได้เสมอ ยังมีอีกหลายครอบครัวที่เจ็บปวดแบบนี้ แต่ในร้ายก็ยังมีดีครับ อย่างน้อยก็ทำให้รู้ว่าเรารักเค้ามากแค่ไหน

ขอบคุณนะคะ แวะไปทักทาย..

ฝันดี มีความสุขเ่ช่นกันค่ะ..

ว่างแระ แวะมาอ่าน เศร้าจัง

เนี่ย รองเท้าถักคู่แรกในชีวิตเลยนะคะเนี่ย น่ารักจริงเหรอ ดีใจจัง

พี่เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้เมื่อแป๊บใหญ่ๆก่อนแวะมาบ้านคุณโรส น้องที่เชียงใหม่ส่งมาให้ อ่านแล้วก็ซาบซึ้งใจในความรักของกันและกัน บางทีถ้าปาฏิหารย์มีจริง คุณบีอาจกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกครั้ง

น้องพิงกี้สวยใสขึ้นทุกวัน คุณพ่อเริ่มไว้หนวดรึยังคะ ลูกสาวพี่เป็นพันธ์ูุบอนไซ เลี้ยงไม่โตซักที ปีหน้าจะเข้าม. 1 แล้วแต่แขนขาหยั่งกับตะเกียบ วันไหนลมพัดแรงแล้วกลัวลูกจะปลิว

อ่านแล้วก็เศร้าใจไปด้วยกับเรื่องราวที่น้องโรสเอามาเล่าให้ฟัง และมันน่าจะเป็นอุทธาหรณ์ให้กับหลายๆคนว่า เงินไม่ได้เป็นสิ่งสำคัญเสมอไป

บางทีพี่เห็นคนไทยทำแต่งาน แต่ทำเกินตัว งานเดียวไม่พอต้องมีงานเสริม ที่ต้องทำเพื่อเอาไปใช้หนี้ธนาคารหรือไม่ต้องการหาอะไรเพิ่มเติมขึ้นมาอีกในชีวิต ซึ่งถ้ามองอีกแง่มันก็เป็นสิ่งที่ดีที่ตั้งเป้าหมายเอาไว้ในชีวิตแต่ต้องให้รู้ว่าเมื่อร่างการเริ่มให้สัญญาณก็ควรจะต้องหยุดค่ะ

ตอนนี้พี่เองรู้สึกเริ่มเหนื่อยกับชีวิตและก็กำลังติดต่อ trade union เพื่อขอเป็นอาสาสมัครแทนผู้ที่โดนออก เพราะตอนนี้ทางธนาคารมีข้อเสนอให้จึงอยากจะโดนออกบ้าง เพราะไม่อย่างนั้นพี่จะต้องทำงานถึง 65 ปีและก็คิดว่าไม่อยากที่จะรอถึง 65 ปีกลัวว่าปลดเกษียณปุ๊บแล้วเกิดต้องตายพอดีไม่มีเวลาที่จะใช้ชีวิตที่เหลือ เลยคิดว่ากลับมาอยู่เมืองไทยแบบคนจนๆดีกว่า ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือผิดแต่ได้ชั่งใจแล้วและฟังสิ่งตัวเองคิดและถามอยู่ในหัวสมอง

พี่คงจะได้รู้ผลภายในอาทิตย์หน้าว่าจะแลกเปลียนกับคนที่ถูกออกได้หรือไม่แล้วจะมาเล่าให้ฟังค่ะ

นอนหลับฝันดีค่ะ