Bloggang.com : แป๋วภูเก็ต : ทำไมต้องพาลูกเที่ยว

ทำไมต้องพาลูกเที่ยว

หลาย ๆ คนอาจสงสัยว่าทำไมต้องพาลูก ๆ ไปเที่ยว เพื่อความสนุกอย่างเดียวหรือเปล่าตอบได้เลยว่าเปล่าเลยค่ะ การพาลูกเที่ยวคือการพาลูกเปิดโลกทัศน์ให้กว้างไกล มีประโยชน์อย่างไร อ่านเรื่องสอนการบ้านน้องปางแล้วจะเข้าใจค่ะ

น้องปางเป็นเด็กเรียนหนังสือดีพอใช้ได้ เมื่อสมัยป.1 น้องปางสอบได้ที่หนึ่งทั้งสองเทอม แต่ด้วยความที่น้องปางเป็นเด็กที่มีทัศนคติแปลก ๆ ที่ป้าแป๋วเองยังกังวลว่าลูกเป็นเด็กออทิสติกหรือเปล่า....อาการเหล่านั้นมีให้เห็นแล้วเมื่อตอนสามขวบและกว่าจะกลับมาควบคุมอารมณ์และรู้จักรอ รู้จักฟังก็ใช้เวลานานเป็นปี ๆ จึงจะปรับตัวได้ในระดับหนึ่ง

น้องปางมีข้อดีอยู่อย่างหนึ่งคือ เป็นเด็กที่ซื่อสัตย์ ไม่เจ้าเล่ห์เหมือนพี่ปอม ดังนั้นถ้าหากลูกทะเลาะกันต้องถามน้องปางว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะน้องปอมจะออกแนวความดีรับความไม่ดีโยนไปโน่น... ถ้าน้องปางเล่าอะไรมาจึงต้องเชื่อไว้ก่อน ความซื่อสัตย์บางครั้งก็ทำให้ป้าแป๋วปวดหัวได้ค่ะ

เรื่องที่ปวดหัวไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตอะไรเลยค่ะ มันเป็นเรื่องการสอนการบ้านเท่านั้นเอง

ทุกเย็นป้าแป๋วจะต้องคอยเช็คว่าลูกทำการบ้านหรือยัง และบ่อยครั้งที่น้องปางจะรอทำการบ้านกับอิลุง และก็อีกนั่นแหล่ะ ทั้งแม่ทั้งลูกเป็นคนขี้ลืม ก่อนนอนก็จะต้องถามอีกครั้งว่าการบ้านเสร็จหรือยัง จัดตารางสอนหรือยัง

เหตุผลที่น้องปางและน้องปอมรอให้อิลุงสอนการบ้านเพราะ อิลุงใจเย็น แต่ป้าแป๋วใจร้อน สอนแล้วลูกไม่เข้าใจก็จะเสียงดัง ลูกจะขวัญหนีหมด แหะๆ อีกทั้งบางทีป้าแป๋วร่ายยาว ชักแม่น้ำทั้งห้ามาสอน ลูกก็ยิ่งงง สุดท้ายพ่อสอนดีกว่า 555

วันหนึ่ง อิลุงมีกินเลี้ยงกะลูกค้า กลับดึก ดังนั้นป้าแป๋วก็ต้องคุมลูก ๆ ทำการบ้านและจัดตารางสอนและพาลูก ๆ เข้านอน วันนั้นน้องปางยืนยันจะรออิลุงมาสอนการบ้านให้ได้ แต่ป้าแป๋วบอกว่าแม่ก็สอนได้

การบ้านภาษาไทย โอ้ววว ง่ายจะตายไป ทำไมฉ้านจะสอนไม่ได้ ป้าแป๋วคิด 555
แต่งประโยคอีกต่างหาก โห โคตะระง่ายเลยยยยยยย

1.เมื่อนักเรียนนั่งอยู่ริมแม่น้ำ นักเรียนจะเห็นอะไร ให้แต่งมา 3 ประโยค
2.ให้นักเรียนวาดภาพประกอบ

ง่ายไม๊คะ ง่ายใช่ป่าว ใคร ๆ ก็คิดออก แต่น้องปางคิดไม่ออก
ป้าแป๋ว - "ไม่เห็นยากเลยน้องปาง เวลาน้องปางไปนั่งอยู่ริมแม่น้ำ น้องปางจะเห็นอะไร บอกแม่ซิ"
น้องปาง เงียบและก้มหน้า
ป้าแป๋ว - "น้องปางเงียบทำไม ตอบแม่สิ"
น้องปางยังคงเงียบ
ป้าแป๋ว - "น้องปาง หนูเงียบทำไม ทำการบ้านสิ" (เสียงเริ่มดุ)
น้องปาง - "น้องปางทำไม่ได้ครับ" ฮือๆๆๆๆๆๆ (น้ำตาท่วมจอเลยค่ะ)
ป้าแป๋วงง และก็งง มันยากตรงไหนฟ๊ะ
ป้าแป๋ว - "น้องปาง หนูจะร้องไห้ทำไม ก็มันไม่ยากตรงไหนเลย หนูไปนั่งริมแม่น้ำ หนูเห็นอะไร หนูก็เขียนไปซิลูก" (เสียงแม่แข็ง ๆ)
น้องปางร้องไห้โฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ "ก็น้องปางไม่เคยเห็นแม่น้ำนี่ครับ"
ป้าแป๋วคิดในใจ "เวรกรรม แล้วตอนนี้จะพาไปดูแม่น้ำตรงไหนได้เนี่ย สี่ทุ่มแล้วด้วย แถมคิดไปคิดมาภูเก็ตไม่มีแม่น้ำจริง ๆ ด้วย เฮ้อออ " อย่ากระนั้นเลย พยายามอธิบายต่อไปละกัน

ป้าแป๋ว - น้องปางเคยเห็นคลองที่ทางไปสะพานหินหรือเปล่า
น้องปาง - ไม่เคยเห็น
ป้าแป๋ว คิดเวรกรรมจริง ๆ จะสอนไงเนี่ย
พี่ปอม - ปางที่มันมีน้ำไหลเป็นทางตรงสะพานหินน่ะ คลอง
ป้าแป๋ว ค่อยโล่งใจมีตัวช่วยนิดนึง
ป้าแป๋ว - ใช่ ๆ อันนั้นแหล่ะ ปางนึกออกหรือยัง
น้องปาง - นึกไม่ออก
ป้าแป๋วอยากกรี๊ดสุดฤทธิ์ แหะๆ แต่ก็ต้องพยายามต่อไป

ป้าแป๋ว - คลองมันจะเล็กกว่าแม่น้ำ หนูนึกถึงแม่น้ำเจ้าพระยาที่เราเคยผ่านเวลาไปกรุงเทพฯ หรือผ่านตรงนครสวรรค์สิ ใหญ่หรือเปล่า
น้องปาง - น้องปางไม่เคยเห็น
ป้าแป๋วอยากกุมขมับทุบหัวตัวเองที่ไร้ความสามารถในการสอนลูกเจง ๆ

เวลาผ่านไปเนิ่นนานเกือบชั่วโมงกับการตะล่อมให้น้องปางเข้าใจแม่น้ำ มันช่างยากกว่าเข็นครกขึ้นภูเขาซะอีก สุดท้ายต้องบังคับให้ทำการบ้านค่ะ ไม่เช่นนั้นคงได้นอนกันเที่ยงคืนแน่ ๆ
ป้าแป๋ว - "น้องปางเขียนไปนะ ว่า ฉันนั่งอยู่ริมแม่น้ำ 1. ฉันเห็นเรือแล่นไปมา
2. ฉันมองเห็นปลาว่ายในน้ำ 3.ฉันเห็นคนนั่งตกปลา

น้องปางไม่ยอมเขียน....ไม่ว่าจะพูดย้ำกี่ครั้ง ฮือๆๆๆๆๆๆ คือคำตอบ
โอ้วววววว ฉ้านจะตายอยู่แล้ววว ปวดหัวเฟ้ยยยย ทำไมมันยากเช่นนี้

ป้าแป๋ว - "น้องปางเขียนสิที่แม่บอกน่ะ"
น้องปาง - "น้องปางไม่เคยเห็นอะไรสักอย่างที่แม่พูดมา"
ป้าแป๋ว - "จะเขียนหรือไม่เขียน ไม่เขียนแม่จะตี" ว่าแล้วก็ไปหยิบไม้มา
น้องปาง - "โฮๆๆๆๆๆ " แล้วก็เขียนการบ้านไปด้วยน้ำตา แต่งประโยคสามประโยคพร้อมรูปภาพที่ป้าแป๋วร่างให้ดูแล้วลูกลอกตาม การบ้านป. 2 ทำไมมันยากอย่างนี้นะ

ดังนั้นเมื่อครั้งที่ไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำมีเส้นทางสำรวจริมทะเล มีป่าโกงกาง ป้าแป๋วดีใจเหมือนได้แก้ว
ป้าแป๋ว - "น้องปางๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มานี่เร็วววววว มาดูนี่เร็วววว"
น้องปาง - "อะไรแม่" เสียงห้วน ๆ ไม่สนใจ
ป้าแป๋ว - "ต้นโกงกางไงลูก เห็นไม๊ๆๆๆ" ป้าแป๋วแนะนำอย่างดีใจ
น้องปาง -"เห็นครับ"
ป้าแป๋ว - "ต้นโกงกางมันมีรากยาว ๆ เพื่อเกาะดิน ทำให้รักษาหน้าดิน ดินไม่ทรุดไหลไปกับคลื่นเหมือนดินตรงศาลานู้นน่ะ (ชี้ให้ดูศาลาที่เอียงกะเท่เร่) ไม่มีอะไรยึด ทรายมันก็ไหล ๆ ไป ศาลาถึงทรุด ตรงนี้ดินไม่พังเพราะมีป่าโกงกางยึดไว้ แถมยังเป็นแหล่งอนุบาลลูกสัตว์ พวกปลา กุ้ง ปู ให้อยู่ตรงนี้เพราะน้ำไม่แรง มีอาหารและมีที่ซ่อนตัวจากพวกสัตว์ที่กินพวกลูกปลาลูกกุ้งลูกปูไง"
ป้าแป๋วร่ายยาวว่าด้วยเรื่องป่าโกงกางเพราะคิดว่าสักวันลูกคงมีการบ้านที่ต้องคิดถึงป่าโกงกางอีกแน่ ๆ 555

สรุป คุณพ่อคุณแม่คะ เห็นอะไรรีบ ๆ ชวนลูกดูและอธิบายนะคะ ใครจะไปคิดนะคะว่าแค่แม่น้ำยังทำให้แม่อย่างป้าแป๋วแทบแปลงร่างเป็นสัตว์ประหลาดได้อ่ะ อิอิ

Create Date : 01 พฤศจิกายน 2550

Last Update : 1 พฤศจิกายน 2550 19:17:23 น. 38 comments

Counter : 785 Pageviews.

Share
Tweet

สวัสดีค่ะคุณแม่แป๋วคนสวย...อ่านเรื่องราวสอนการบ้านน้องปางแล้วสงสารเจ้าลูกชายคุณแป๋วจัง...เฮ้อ...

โดย: แม่เจ้าเมฯ(ลืมล๊อคอินฮ่ะ...) IP: 172.202.36.97 วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:20:00:03 น.

เป็นครอบครัวที่น่ารักจังค่ะป้าแป๋ว

น้องปาง ช่างน่าเอ็นดูจังเลยนะคะ
พี่ปอมก็น่ารักซะ ช่วยแม่อธิบายน้องด้วย

สรุปว่าป้าแป๋วไม่เหมาะสอนการบ้านลูกใช่ป่ะคะ อิอิ ต้องให้อิลุงของป้าแป๋วสอนคนเดียว

ไว้มีลูกจะไปปรึกษาวิธีเลี้ยงลูกจากบ้านนี้นะคะ

มีความสุขทั้งครอบครัวนะคะป้าแป๋ว

โดย: janeko

วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:20:32:27 น.

โธ่ป้าแป๋ว สอนการบ้านลูกอยู่ดี ๆ จากคุณแม่ที่ใจดี จะกลายร่างเป็นนางมารร้ายซะแล้ว

แต่ครอบครัวดูอุ่นดีจังนะค่ะ น่ารักทั้งคุณแม่ คุณลูกเลย

ทุกวันนี้ถ้ามีเวลาก็จะพาลูกเที่ยวตลอดเลย จะได้เห็นโลกกว้างขึ้น

โดย: ดาวหมีพูร์

วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:20:58:52 น.

สวัสดีค่ะแม่น้องเมย์ คุณเจนส์ และแม่อิ๋ว

แม่เจ้าเมย์คะ ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมค่ะ บล็อคแม่เจ้าเมย์อ่านเพลินเลยค่ะรูปเยอะมากกกก น่าสนุกดีค่ะได้เที่ยวเยอะๆ ตอนนี้กะลังคิดหนักเพราะลูกถามว่าหิมะมันเป็นยังไง บางทีอาจต้องพาลูกไปดรีมเวิรล แหะๆ ไปเมืองนอกแพงไปหน่อยค่ะเอาไว้ให้ลูกหาตังส์ได้เองค่อยให้ไปเที่ยวเองนะคะ อิอิ

คุณเจนส์คะ ถูกต้องค่ะ อิลุงเท่านั้นที่ลูกต้องการ เวลาอิลุงไม่อยู่ลูกจะพยายามทำการบ้านเอง อย่างน้องปางถ้าไม่เข้าใจ หลัง ๆ จะขอให้น้องปอมสอนการบ้านให้ 555 คงเข็ดที่แม่สอนแบบหักหาญน้ำใจมากๆ

แม่อิ๋วคะ น้องเพิร์ลลี่ก็น่ารักค่ะ เดินเที่ยวเยอะก็ยังยิ้มและโพสต์ท่าถ่ายรูปได้ บ้านป้าแป๋วถ้าลูกเหนื่อยจะงอแงและไม่ยอมให้ถ่ายรูปเลยค่ะ

ฝันดีค่ะทุกคน

โดย: แป๋วภูเก็ต

วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:44:42 น.

ประกาศ ไม่รู้ช่วงนี้เน็ตป้าแป๋วอืดหรือพันทิปอืดไม่ทราบนะคะ ป้าแป๋วไปเยี่ยมบล็อคของเพื่อน ๆ หลาย ๆคนไม่ได้ แต่จะพยายามเข้าให้ได้นะคะ ขออภัยที่ไม่ได้ไปเยี่ยมนะคะ แต่จะไปให้ได้ค่ะ

โดย: แป๋วภูเก็ต

วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:53:30 น.

เน็ตบล๊อกแกงค์อืดค่า

ขอยืนยัน

ขนาดที่บ้านแม่กิ่ว แบบว่าเร็วกว่าตากระพริบ(เวอร์มั้ยคะ)
ตอนนี้ต้องกระพริบตาสามทีแน่ะค่ะ 555

สอนการบ้านลูกเป็นอะไรที่ ไม่อยากบอกเลยค่ะ

เหงื่อตกค่ะ

แต่ต้องทำค่ะ สู้ๆๆๆค่ะ

โดย: เพลงเสือโคร่ง

วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:29:11 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดให้โบนะคะ ดีใจจริงๆเลยค่ะ

โดย: โบค่ะ (bodiamond1

) วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:35:26 น.

555 ขำอ่ะ นึกถึงภาพป้าแป๋วแปลงร่างแล้วหัวเราะเลย เด็กนะคะ
น่าสงสาร นึกไม่ออกร้องให้เลยค่ะ
ยังนึกภาพตัวเองไม่ออกเหมือนกันถ้าสอนการบ้านลูกจะเป็นไงกันเนี่ย เฮ้อ..

โดย: ฟ้าสวยมาก

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:3:55:45 น.

ป้าแป๋วคนดีของบี

พ่อบุกลับบ้านแล้วจ้า

คิดถึงค่ะ

รักป้าแป๋ว

โดย: be (be-oct4

) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:7:16:48 น.

มาดามแพ้ท้อง
แต่กะก๋าอ้วนเอาๆครับพี่แป๋ว

สั่งกับข้าวมา 5 อย่าง
เค้ากิน 2 คำ
ที่เหลือจะใครละครับที่ทาน

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:7:58:44 น.

อีกสองเดือนเรามาดูกัน ว่า
มาดามท้องป่อง รึ กะก๋าท้องป่อง กันแน่

เจ้ารันเคยเจอการบ้านอย่างนี้เหมือนกัน
แต่แม่น้องรันบอกว่าให้ รันเขียนไปเลยว่า
"ไม่เคยไป นึกภาพไม่ออกครับ"
เจ้ารันว่า "มี้ งี้เรียกว่าทำการบ้านแล้วรึเปล่า"
เออ......

ปล.เน็ตแม่น้องรันปกติน่ะ

โดย: แม่น้องรัน (runch

) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:17:04 น.

^
^
^

เดี๋ยวก็อืดมากกว่าเดิม คอยดู..

หวัดดีค่ะป้าแป๋ว..อิอิ หนูจะออกล่าฝันอีกแล้วว ไว้ไปแถวอ่าวมะขามแล้วจะไปชะเง้อ

หนูจำหน้าน้องไว้แล้ว ถ้าเห็นสาวๆ เข้าไปกอดลูกชายไม่ต้องตกใจนะค่ะ 55555

โดย: คนไม่เจียม..

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:17:42 น.

วัยรุ่นเซ็ง...โดนคุณพี่ฯ ปาด

โดย: คนไม่เจียม..

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:21:02 น.

แวะมาเยี่ยมวันศุกร์คะแม่แป๋ว

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:37:32 น.

สวัสดีค่ะแม่กิ๋ว น้องโบ น้องแตงโม น้องบี ครูก๋า แม่น้องรัน น้องเจียมและน้องอ้อยค่ะ

แม่กิ๋วคะ ชอบรูปเด็ก ๆ ที่บ้านแม่กิ๋วมากค่ะ ของป้าแป๋วลูก ๆ บางทีก็ยอมให้ถ่ายรูป บางทีก็ไม่ยอมให้ถ่าย วิ่งเป็นลูกลิงเลยค่ะ

น้องโบคะ ขอให้มีความสุยมากๆ นะคะ

น้องแตงโมคะ บล็อคน้องแตงโมเป็นหนึ่งบล็อคที่ป้าแป๋วพยายามเข้าหลายครั้งแล้วค่ะ แต่เข้าไม่ได้ แหะๆ แต่ป้าแป๋วจะพยายามต่อไปค่ะ

น้องบียินดีด้วยค่ะ พ่อบูเก่งมากๆ ค่ะที่พยายามขยับตัว น้องบีก็น่ารักที่ทุ่มเทเวลาดูแลพ่อบูทุกวินาที

ครูก๋า ทำไมสั่งมาเยอะจังสงสัยพ่อจะแพ้แทนแม่ซะแล้ว

แม่น้องรันคะ บางทีอาจเป็นที่เครื่องคอมพ์ที่บ้านป้าแป๋วก็ได้ค่ะ ที่อืด บางทีเป็นที่โปรแกรมสแกนไวรัส แหะๆ ไม่รู้เหมือนกัน ถ้าถามอิลุงมากๆ อิลุงจะตอบว่าก็ไม่ต้องเข้าสิ เฮ้อออออ จะพยายามต่อไปค่ะ

หนูเจียมแล้วเราจะเจอกันเหรอคะ แต่ป้าแป๋วจะคอยมองซ้ายมองขวาให้ดี ๆ ถ้าเห็นสาว ๆ หน้าตาดีจ้องมาป้าแป๋วจะทึกทักว่าเป็นหนูเจียมนะคะ อิอิ

น้องอ้อยคะ ป้าแป๋วเข้าบล็อคน้องอ้อยไม่ได้อีกบล็อคนึงค่ะ แต่สัญญาว่าจะเข้าให้ได้ค่ะ

โดย: แป๋วภูเก็ต

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:21:00 น.

โดย: Mooky Miracle Mom

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:58:53 น.

ช่วงนี้แม่น้องรันจะกลับไปขัดสนิม
หัดเขียนรูปอีกครั้ง
หลังจากทิ้งมา 20กว่าปี
คงเจอกันทุกวัน แต่ไม่ทั้งวันเหมือนเดิม
มาบอกไว้ก่อนถ้ามาแล้วไม่เจอก็เข้าใจตามนี้ด้วยน่ะคร้า
แล้วจะเข้ามาทักทายให้บ่อยที่สุดเท่าที่มีโอกาส คิดตึ้ง คิดตึ้ง

ปล.โปรแกรมป้องกันไวรัส ก็ทำให้แม่น้องรันป่วนเหมือนกัน

โดย: แม่น้องรัน (runch

) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:07:20 น.

พี่แป๋วครับ

ผมว่า 3 วันคุณแม่ฯก็เบื่อแล้วครับ
5555
ผีบล็อกแก๊งค์ลากขากลับมาแน่นอน

55555

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:17:33 น.

จะมาบอกว่าทำไมคุณแป๋วช่างรู้ทันแม่น้องรันไปซะหมด
มาเจอเม้นกะก๋า เข้าไปอีก
สงสัยแม่น้องรันท่าจะใสซื่อเกินไป ใครๆก็เลยรู้ใจไปเสียหมด

โดย: แม่น้องรัน (runch

) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:43:17 น.

ผมว่าท่าทางจะไม่รอดวันนี้ด้วยซ้ำครับ
พี่แป๋ว
55555

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:17:29 น.

ไปล่ะคุณแป๋ว ต้องเริ่มตั้งแต่ไปหาซื้อเครื่องเขียน
บ้ายบาย จุ๊บๆ
(ฝากฟาดนายนั้นด้วย)

โดย: แม่น้องรัน (runch

) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:02:38 น.

เหมือนผมเลยสอนอะไรใครไม่ได้ อธิบายครั้งเดียวไม่เข้าใจ จะรำคาญและหงุดหงิดก่อนเลย

โดย: ลุงแอ๊ด

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:49:33 น.

55555 สอนลูกนี่ยากจังเลยนะคะ

เมื่อตอนสาย ๆ ก็มา 2 รอบแล้วค่ะ แต่อ่านไม่จบซะที 555

โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:57:03 น.

ใช้อินเตอร์เน็ตให้เป็นประโยชน์สิคะพี่แป๋ว... ฮานึรก็คล้ายๆน้องปาง รายนี้ถ้าสงสัยแกจะซักจนขาวล่ะค่ะ บางครั้งแม่อย่างเราก็จนมุมเหมือนกัน อะไรที่อธิบายลูกไม่ได้ก็จะเปิดคอมฯ ใช้ google หาให้ลูกดู มีอยู่วันนึงมาถามว่าแม่..ภูเขาไฟมันเป็นยังไง มีไฟพ่นออกมาจากภูเขาเหรอ....

โดย: แม่ฮานึร

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:51:43 น.

คุณมุกคะ เรื่องขึ้นเขามะวานโรแมนติคมากๆ ค่ะ

แม่น้องรันคะ สุ้ๆ ค่ะ อย่าสนใจเสียงนกเสียงกาพ่อมือใหม่เลยค่ะ อิอิ เค้ากลัวเหงาน่ะเลยตามจิก 555
สู้เพื่อลูกและครอบครัวนะคะ ป้าแป๋วเอาใจช่วยอีกคนค่ะ

ครุก๋าสงสัยฮอร์โมนต์คนตั้งท้องมันเกิดขึ้นที่ตัวครูก๋าแน่ ๆ ไปตรวจกะหมออีกทีนะคะว่ากะก๋าน้อยอยู่ในพุงใครกันแน่ อิอิ

แม่น้องรัน (อีกที) แล้วอย่าลืมเอาผลงานลูกมาอัพบล็อคนะคะ

ลุงแอ๊ดคะ ง้านเราสองคนเหมือนกันค่ะ อิอิ ป้าแป๋วยกหน้าที่สอนการบ้านให้อิลุงไปละ 555

หนูบอมาบ่อยเพราะคิดถึงป้าใช่ป่าวคะ อิอิ

น้องบุ๋มคะ ขอบคุณค่ะคราวหน้าป้าแป๋วจะสอนตามที่น้องบุ๋มบอกมาค่ะ คราวที่แล้วทำไมไม่นึกถึงอินเตอร์เน็ตก็ไม่รู้ แหะๆ ดีเหมือนกันสอนโดยอินเตอร์เน็ตลูก ๆ จะได้คิดว่าเก่งซะที 555

โดย: แป๋วภูเก็ต

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:27:06 น.

พุงผมยื่นแซงหน้ามาดามมาตั้งนานแล้วครับ
5555

วันนี้งานยุ่งมากเลยครับ
ไม่มีเวลาทำอะไรกับบล้อกเลยครับ

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:54:26 น.

แวะมาสวัสดีคะแม่แป๋ว สบายดีนะคะ

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:11:05 น.

สวัสดีค่ะคุณแป๋ว วันนี้ขอคุยกับหลานนะค่ะ...น้องปางคร้าบ

น้านาเห็นใจและสงสารน้องปางมากๆที่โดนแม่แป๋วบังคับขืนใจให้เขียนตามคำบอกเล่าอ่ะค่ะ แต่มันดีมากๆด้วยรู้ไหมน้องปาง เพราะแม่แป๋วได้คิดและน้องปางก็ได้เที่ยวได้รู้ได้เห็นมากขึ้นเนาะ...

โดย: samelaa (samelaa

) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:45:26 น.

ครูก๋าคะ ขอให้ลูกแข็งแรงเหมือนพ่อนะคะ 555

น้องอ้อยคะ ขอบคุณค่ะ ป้าแป๋วแข็งแรงดีค่ะ พร้อมรบกะเด็ก ๆ อิอิ แต่บางวันก็มีเบื่อๆ เหนื่อย ๆ อยากไปทำธุระส่วนตัว อยากช็อปตัวปลิวไม่ต้องมีลูกลิงพ่วงท้ายอย่างทุกทีค่ะ 555

คุณนาคะ น้องปางอมยิ้มและหัวเราะที่รู้ว่าแม่เอาเรื่องนี้มาเล่า น้องปางเป็นเด็กที่ชอบอ่านหนังสือค่ะ ถ้าบอกให้อ่านหนังสือกี่บทกี่ตอนน้องปางจะทำอย่างเคร่งครัดค่ะ หลัง ๆ ก็ค่อยสบายใจหน่อยเพราะหลายอย่างบางทีน้องปางก็บอกว่าเคยอ่านมาแล้ว ป้าแป๋วรู้สึกโล่งใจไปอีกหน่อยค่ะ คิดว่าไม่นานคงสอนให้ลูกเซิร์ทหาข้อมูลในเน็ตอ่าน แต่เรื่องเน็ตนี่ต้องยกให้ปอมเค้าจะหัวไวกว่าค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับจดหมายน้อย ๆ ถึงน้องปาง น้องปางดีใจมากๆ ค่ะ

โดย: แป๋วภูเก็ต

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:22:01 น.

โดย: Mooky Miracle Mom

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:2:54:31 น.

จำได้ว่าตอนปอสอง แม่สอนการบ้านเลข แล้วแม่ชอบพูดว่า
"นึกถึงหลักความจริงสิลูก"

สงสัยอยู่นาน หลักความจริง มันคืออารายยยย T_T

ป้าแป๋วเล่าได้หนุกดีเช่นเคยค่ะ
ติดตาม ๆ

โดย: มันจะดีเหรอคะ

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:42:16 น.

เม้นท์ไม่ออกเลยครับพี่แป๋ว
ไปให้กำลัวใจคุณเพียงมาแล้วครับ

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:10:47 น.

สวัสดีค่ะแม่มุก คุณเล็ก ครูก๋า

แม่มุกคะ ป้าเข้าไปอ่านบล็อคแม่มุกแล้วเพลินตาเพลินใจเสมอค่ะ

คุณเล็กคะ อ่านเรื่องจิ้นๆ ของคุณเล็กแล้วป้าแป๋วรู้สึกมีแรงทำงานค่ะ 555

ครูก๋าคะ วันนี้เศร้าเน๊าะ

โดย: แป๋วภูเก็ต

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:28:35 น.

กลับมาแล้ว...
มาพร้อมความคิดถึง
บวกด้วยความรักทุกห้วงคำนึง
เก็บเป็นคำซึ้งๆมาฝากด้วยใจ

emo

โดย: big-lor

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:29:04 น.

โดย: Mooky Miracle Mom

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:37:47 น.

มาเล่าให้คุณแป๋วฟังอีกเรื่อง
เมื่อวานตอนยืนรอเจ้ารันอยู่กะปันปัน ที่รร. (รับลูกกลับบ้าน)
แม่น้องรันเห็นปันปัน เบื่อๆก็เลยชวนตอบคำถามภาษาอังกฤษ
แม่น้องรันจะบอกศัพท์ ให้ปันๆตอบเป็นเสียงร้อง
แม่ฯ "อีละเฟ้น"
ปันปัน"แปล้น"
แม่ฯ "ฟล๊อก"
ปันปัน "โอ๊บๆ"
แม่ฯ "สเน็ค"
ปันปัน "ฟ่อๆ"
แม่ฯ "มิลเล่อร์" (แกล้ง)
ปันปัน ยิ้มๆแล้วตอบว่า "เพล้ง"
แม่ฯ "ฟลาวเวอร์" (แกล้งอีก)
ปันปัน "วู้วววววววว" (หัวเราะ)
แม่ฯ "ดอกไม้มีเสียงด้วยเหรอปันปัน ปันปันมั้วแล้ว"
ปันปัน "ก็เสียงเวลามานโดนลมไง วู้ววววว"
แล้วก็ขำกลิ้งกันไป

โดย: แม่น้องรัน (runch

) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:33:37 น.

เดี๋ยวเยี่ยมเพื่อนเสร็จแล้วก็จะไปล่ะ เขียนภาพค้างไว้
มีความสุขมากๆน่ะ
บายจ๊า

โดย: แม่น้องรัน (runch

) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:35:54 น.

บิ๊กลอคะ ไปตามหารักแท้เจอแล้วเหรอคะ อิอิ มารอบนี้หวานเชียว

แม่มุกคะ ขอบคุณค่ะ ป้าแป๋วชอบอ่านเรื่องที่แม่มุกเล่าค่ะ

แม่น้องรันคะ น่าเอาเรื่องนี้ไปอัพบล็อค อิอิ น่ารักมากๆ ลูก ๆ ฉลาดมากกกกกก
ขอให้แม่น้องรันมีความสุขมากๆ นะคะ

โดย: แป๋วภูเก็ต

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:33:20 น.