วันพ่ออันเงียบเหงา วันพ่อปีนี้เงียบเหงามากๆ ปีที่แล้วป้าแป๋วเตรียมดอกไม้ให้ลูก ๆ มอบให้อิลุง ให้ลูกๆ บอกรักอิลุง ยังจำได้ว่าปีที่แล้วแอบเห็นคราบน้ำตาของอิลุงหนึ่งหยด ปีนี้ป้าแป๋วเริ่มเศร้าตั้งกะวันที่ 3 มันเริ่มจากความเบื่อ ๆ ที่ช่วงนี้ทำงานให้อิลุง อาจเป็นเพราะวันที่ 4 เป็นวันเกิดปอม อาจเป็นเพราะเมื่อวันที่ 3 พาปอมไปเลือกของขวัญแล้วอิลุงหนีไปเลี้ยงลูกค้า จึงทำให้ป้าแป๋วเบื่อที่จะทำอะไร ๆ แต่สาเหตุที่เศร้าไม่ได้มาจากภารกิจอันรัดตัว ไม่ได้เกิดจากอิลุงทิ้งให้เราดูแลลูกวันที่ไปเลือกของขวัญ หรืออะไรทั้งนั้น แต่มันเป็นความคิดถึงพ่อ... ป้าแป๋วก็ยังเป็นโรคประสาทที่ยังเอาแต่โทรไปบ้านพ่อ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าไม่มีสัญญาณตอบรับอีกแล้ว....ป้าแป๋วกดโทรไปเผื่อว่าปลายสายจะมีเสียงของพ่อตอบแค่คำว่า"ฮัลโหล" คำเดียวก็ยังดี มันเป็นความบ้าที่ยังอยากได้ยินเสียง อยากคุยกับพ่อเรื่องอะไรก็ได้ อยากกอดอยากบอกรักพ่ออีก แต่ก็ทำไม่ได้อีกแล้ว จะว่าไปมันก็เป็นเรื่องที่ไม่ควรทำเพราะเพื่อนบ้านผวากันไปหมดแล้ว เวลากลับเชียงใหม่เค้าจะเล่าว่าพ่อเชิดยังอยู่เพราะได้ยินเสียงโทรศัพท์เพื่อน ๆ คงโทรมาคุยกะพ่อ เหอๆ ไม่กล้าสารภาพว่าคนๆ นั้นคือป้าแป๋ว ยิ่งช่วงที่พ่อจากไปใหม่ ๆ ป้าแป๋วโทรไปบ่อยมาก อยากให้ความเชื่อเรื่องผีเป็นจริงสักครั้ง ให้พ่อคุยด้วย... เช้าวันนี้ ก็ทำภารกิจแม่บ้านไป ก็เบื่อๆ เซ็ง ๆ ไปเพราะอิลุงก็ทำงานหน้าคอมพ์ จะว่าไปก็เค้าทำงานมากมายจนไม่มีเวลาพักก็เพื่อเราเพื่อลูกนี่นา เลยเข้าไปกอดและบอกรักอิลุง บอกว่าขอบคุณที่เหน็ดเหนื่อยเพื่อเรา แล้วก็ถามว่าโทรหาปู่หรือยัง โทรซะนะหนูยังอยากโทรหาพ่อเลย อิลุงเอามือลูบหัวเขย่า ๆ ด้วยความเอ็นดูแต่ป้าแป๋วดันหงุดหงิดพร้อมกะคิดว่า จะเขย่าหัวทำไมเดี๋ยวสมองก็หลุดจากก้านสมองพอดี จากนั้นก็หันไปบอกปอมว่า "บอกรักป๊าหรือยัง ขอบคุณป๊าหรือยัง ป๊าทำเพื่อพวกเราเยอะแยะนะ" ปอมก็เข้าไปกอดและบอกรักพ่อแบบอาย ๆ ลูกเราโตแล้วเหมือนกัน...แล้วป้าแป๋วก็เข้ามานั่งตอบบล็อคตามปกติ น้องบูเดินมาหาอิลุงแบบอาย ๆ ในมือน้องบูมีการ์ดรูปหัวใจที่คุณครูให้เด็กๆ ทำเมื่อวันที่ 3 น้องบูวาดรูปเอง แต่ข้อความคุณครูเขียนให้ น้องบูค่อย ๆ ยื่นให้อิลุง แล้วบอกว่า "ปะป๊าน้องบูให้" อิลุงอมยิ้มแล้วก็คว้าน้องบูมากอด แม่แอบมองน้ำตาซึม...แอบอิจฉาลูกซะงั้น ก็อารมณ์ตอนนั้นอยากบอกรักพ่อบ้างน่ะ เมื่ออิลุงทำงานเสร็จก็พาออกไปเที่ยว อิลุงถามว่าอยากไปไหน ป้าแป๋วบอกว่าอยากไปต่างจังหวัด 555 อิลุงบอกว่าเวลาไม่พอ งานเยอะ ก็เลยบอกว่าอยากไปไหนก็ไปสิ สรุปว่าไปเที่ยวจังซีลอน ห้างที่อยู่หาดป่าตอง ทุกทีป้าแป๋วก็อยากมาเที่ยวที่นี่นะ แต่วันนี้เบื่อห้าง 555 ก็เลยปล่อยพ่อลูกเค้าเดินเที่ยวกันป้าแป๋วเดินตามต้อย ๆ ซื้อซีดีซื้อของนิดหน่อยก็กลับ...จริง ๆ ก็รู้ว่าอิลุงอยากให้ป้าแป๋วสนุกแต่ป้าแป๋วไม่มีอารมณ์ อิลุงถามว่า "วันนี้ตัวเองเป็นอะไร" ป้าแป๋วเลยตอบว่า "ปวดหัว ไม่มีอะไรหรอก" เย็นอิลุงก็พาลูกๆ ไปปั่นจักรยาน ป้าแป๋วอยู่บ้านรีดผ้ากองโต นั่งรีดผ้าไปก็ตำหนิตัวเองไปว่าทำตัวไม่น่ารักเลย แย่มากๆ สุดท้ายก่อนนอนก็กอดลูกๆ แล้วก็บอกรักลูกๆ เอากำลังใจจากอ้อมกอดที่มีให้กอดดีกว่า แล้วก็สัญญาว่าจะเข้มแข็งและดูแลลูกต่อไปแล้วก็เดินไปกอดอิลุงแน่น ๆ บอกว่าไปนอนแล้วนะ...แล้วก็ปล่อยอิลุงทำงานต่อ ส่วนป้าแป๋วหัวถึงหมอนก็หลับไปเลย พ่อจ๋า คิดถึงพ่อนะ   Create Date : 06 ธันวาคม 2550 30 comments Last Update : 6 ธันวาคม 2550 13:29:51 น. Counter : 1075 Pageviews. Share Tweet

เจิมมมมมมมมมมม   โดย: คนไม่เจียม.. 6 ธันวาคม 2550 13:49:48 น.

วู้ๆๆๆ ได้เจิมด้วย คุณพี่แม่ฯ อยู่ไหน.. อ้ายก๋าหายไป... บิ๊กก็หายไป..   โดย: คนไม่เจียม.. 6 ธันวาคม 2550 13:51:58 น.

พี่ว่านะ วันพ่อเนี่ย พ่อๆ ของพวกเรา คงนัดกันมาอยู่ใกล้ๆ เราแหละ แต่เรามองไม่เห็นเอง ซักวันจะทำเครื่องรับวิญญาณไว้มองพ่อกันเน๊าะ ป้าแป๋วเน๊าะ แล้วเราจะทำแบบที่นอกจากจะมองเห็นกันแล้ว ก็สามารถพูดกันได้ด้วย รักและคิดถึงป้าแป๋วค่ะ   โดย: ปลาทูน่าสีชมพู 6 ธันวาคม 2550 13:57:10 น.

ซึ้งจังค่ะป้าแป๋ว การพรากจากเป็นเรื่องธรรมดานะคะ (ป้าแป๋วรู้อยู่แล้วล่ะ จะพล่ามทำไมยะหล่อน) ตอนนี้บอกรักพ่อไม่ได้ ก็บอกรักลูก และพ่อของลูกแทนแล้วกันเนอะ ยิ้ม ยิ้มค่ะป้าแป๋ว^^   โดย: พจมารร้าย 6 ธันวาคม 2550 13:58:12 น.

อ่านแล้วรู้สึกว่าตัวเองเป็นลูกที่ไม่ดีเลยค่ะ เพราะวันพ่อปีนี้พ่อโทรมาหาตั้งแต่ 6 โมงเช้า โทรมาถามว่า จะให้จองตั๋วขากลับช่วงปีใหม่ให้หรือเปล่า 55555 หนูเป็นเด็กไม่ดีใช่มั้ยค่ะป้าแป๋ว ?? ป้าแป๋วมีครอบครัวที่น่ารักแล้วค่ะ พ่อยังอยู่ในใจเสมอ   โดย: คนไม่เจียม.. 6 ธันวาคม 2550 14:05:27 น.

ไม่ไหว ไม่ไหว ขี้เหงาเหลือเกิน เดี๋ยวก็กลายเป็นคุณแม่จิตตกหรอก   โดย: แม่น้องรัน (runch ) 6 ธันวาคม 2550 14:24:21 น.

พ่อของป้าแป๋วจะอยู่กับป้าแป๋วเสมอค่ะ แม่ของฝนก็จะอยู่กับฝนตลอดไปเหมือนกันค่ะ ^^   โดย: ~ Rain Or Shine ~ 6 ธันวาคม 2550 14:46:52 น.

อ่านแล้วน้ำตาซึมอะป้าแป๋ว แต่ยังดีที่พ่อแม่เอีกยังอยู่ ไม่อยากคิดถึงอนาคต รู้แต่ว่าโชคดีที่พ่อแม่ยังอยู่ รักพ่อแม่ให้มากๆ ท่านอยากได้อะไร ก็หาให้ ไม่เหลือบ่ากว่าแรงก็ทำให้   โดย: เอ๊กกี่ 6 ธันวาคม 2550 15:31:28 น.

มามะ..ปะป๋า หนูนวดขาห้ายน่ะ หนูรักปะป๋า หนูรักปะป๋า   โดย: ปรานทยา 6 ธันวาคม 2550 15:34:09 น.

นำสิ่งดีดีมาฝากอีกคะ ปล. copy เก็บไว้แล้วลบ comment ออกก็ได้นะคะ เพราะเอาพระองค์ท่านไว้แบบนี้คงไม่เหมาะสมนักคะ โดย: a_mulika 6 ธันวาคม 2550 15:06:29 น.   โดย: แป๋วภูเก็ต 6 ธันวาคม 2550 15:36:38 น.

แวะมาทักทายจ้า   โดย: eiffel_n 6 ธันวาคม 2550 15:43:59 น.

ขอบคุณทุกๆ คนมากๆ ค่ะ ป้าแป๋วไม่ค่อยมีเวลาเศร้ากะเหงาบ่อยนักเพราะปกติไม่ค่อยปล่อยให้ตัวเองอยู่กับตัวเองนาน ๆ คือพยายามคิดและทำอย่างอื่นบ่อยๆ เพื่อให้ยุ่งเข้าไว้และอีกอย่างการดูแลลูกๆ ก็เอาเวลาไปเกือบหมดอยู่แล้วเหมือนกัน ที่เหงาอาจเพราะบรรยากาศวันพ่อที่อวบอวลชวนให้คิดถึงพ่อขึ้นมามากถึงมากที่สุดค่ะ พ่ออยู่ในใจเสมอเหมือนที่ทุกๆ คนพูดเพราะคำนี้ป้าแป๋วก็ใช้เหมือนกันเวลาคุยกะพี่น้องค่ะ เวลาเศร้าร้องไห้มากพอแล้วก็จะนึกถึงว่าถ้าพ่อยืนอยู่มองดูเราร้องไห้แล้วพ่ออยากปลอบอยากกอดเราพ่อคงทรมานมากกว่าเราหลายร้อยเท่า เมื่อคิดได้ดังนี้ก็จะฮึดแล้วก็บอกกับตัวเองว่าต้องสู้และทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดพ่อไม่ต้องห่วง   โดย: แป๋วภูเก็ต 6 ธันวาคม 2550 15:46:13 น.

หนูแหม่มนักเจิม ครูก๋าคงงานยุ่ง แม่น้องรันไปรับน้องหรือเปล่า อีกแป้บป้าแป๋วก็ออกไปรับลูกอีกรอบเหมือนกันค่ะ รับวันละสองรอบ อนุบาลกะประถมเลิกไม่พร้อมกัน ขอบคุณค่ะ พ่ออยู่ในใจและอยู่ข้าง ๆ เมื่อเราคิดถึงนะคะ พ่อของหนูแหม่มน่ารักมากๆ ค่ะ ยังไง ๆ ลูกก็ยังเป็นเด็กเสมอสำหรับพ่อแม่เน๊าะ หนูแหม่มเป็นเด็กดีค่ะ ปีใหม่นี้พ่อแม่หนูแหม่มต้องมีความสุขที่สุดแน่ ๆค่ะ พี่สุคะ ขอบคุณมากๆ ค่ะ ถ้ามีเครื่องที่ว่านี่เราคงเดินชนกันไปหมดไม่รู้ว่าใครเป็นใครนะคะ แต่ถ้ามีจริง ๆ ก็ยินดีที่จะเดินชนไปทั่วเหมือนกันค่ะ คุณพจคะ ขอบคุณค่ะ บางทีป้าแป๋วอยากแย่งพ่อแม่อิลุงมาอ้อนเลยค่ะ แต่ไม่กล้ากลัวพี่ ๆ อิลุงจะว่าเราอ้อนเพื่อหวังอะไร แหะๆ จริงๆ รักและห่วงพ่อแม่อิลุงไม่แพ้พ่อแม่ตัวเองเลยค่ะ เพราะถ้าไม่มีพ่อแม่อิลุงก็ไม่มีอิลุงให้ป้าแป๋ว แหะๆ แม่น้องรันคะ ทีแรกว่าจะไม่อัพเรื่องนี้ แต่อ่านเรื่องแม่น้องรันแล้วน้ำตาท่วมจอ เลยเอามาเล่ามั่ง แงๆๆๆ ร้องแล้วก็ต้องเดินต่อไป ค่อย ๆ ก้าวพ่อเป็นกำลังใจเสมอ น้องฝนคะ ขอบคุณค่ะ ป้าแป๋วก็เชื่อเช่นนั้นค่ะถึงได้เศร้าไม่นานเพราะกลัวพ่อยืนเสียใจทุกข์ใจเมื่อเห็นเราไม่สบายใจน่ะ คุณเอ๊กคะ ขอบคุณค่ะ คุณเอ๊กเป็นลูกที่น่ารักมากๆ ค่ะ เป็นแม่ที่ดีและเป็นภรรยาที่ดีมีความเป็นแม่บ้านสูงมากๆ ค่ะ ลุงออคะ ขอบคุณค่ะ ลุงออไม่เห็นเล่าเรื่องบรรยากาศวันพ่อของลุงออให้อ่านมั่งเลย อยากรู้จังลูกๆ ลุงออทำอะไรให้ลุงอออมยิ้มบ้าง คุณ a_mulika ขอบคุณมากๆ ค่ะ ป้าแป๋วก็อปเก็บไว้แล้วค่ะพระราชดำรัสของในหลวงท่านเป็นยิ่งกว่าน้ำทิพย์ประโลมใจและเป็นกำลังใจให้ปวงชนชาวไทยจริงๆ ค่ะ คุณอุ้มคะขอบคุณค่ะ วันพ่อที่บล็อคคุณอุ้มอบอุ่นมากๆ ค่ะ   โดย: แป๋วภูเก็ต 6 ธันวาคม 2550 16:04:39 น.

อย่างคุณแป๋วว่า อาจเป็นเพราะบรรยากาศวันพ่อ ขนาดแม่น้องรันบ้าๆบอๆ ยังซึมไปเลยเหมือนกัน ยังไงซะคนเราก็ทนรับ "การจาก" ไม่ได้หรอก ไม่ว่าจะเป็นการจากในรูปแบบไหน คิดถึงไปเถอะ เศร้าไปเถอะ แต่อย่าให้กระทบกับความสุขของคนที่เรารัก คุณแป๋วสู้ๆ   โดย: แม่น้องรัน (runch ) 6 ธันวาคม 2550 16:12:32 น.

ขอบคุณค่ะแม่น้องรัน แม่น้องรันน่ารักมากๆ ค่ะ ขอบคุณค่ะ   โดย: แป๋วภูเก็ต 6 ธันวาคม 2550 16:16:37 น.

อ้าว... บล๊อกแม่น้องรันเป็นต้นเหตุเองหรอกเรอะ ขอโทษด้วยค่ะ ที่ชวนให้จิตตก โทษคร้าบ โทษคร้าบ ไงก็อย่าเศร้าจนลืมความสุขของวันข้างหน้าน่ะค่ะ เศร้าพอประมาณ นางเอกเศร้ามากเดี๋ยวพระเอกจะรำคาญ 5555555   โดย: แม่น้องรัน (runch ) 6 ธันวาคม 2550 16:18:28 น.

ซาบซึ้งครับพี่แป๋ว   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 6 ธันวาคม 2550 16:35:04 น.

คุณแป๋วขี้เห่อ ขอเชิญหลังไมล์ค่ะ   โดย: แม่น้องรัน (runch ) 6 ธันวาคม 2550 16:44:40 น.

คุณแป๋วซึมๆ คนอ่านก็กำลังซึมๆค่ะ คิดถึงพ่อเหมือนกันค่ะ รูปหัวใจของน้องบูน่ารักมากค่ะ เต็มไปด้วยความรักอัดแน่นแน่ๆเลย ครอบครัวคุณแป๋วก็น่ารักมากค่ะ โดยเฉพาะ คุณแม่แป๋วค่ะ จะเป็นแรงใจให้ซึ้งกันและกันนะค่ะ   โดย: samelaa (samelaa ) 6 ธันวาคม 2550 16:56:26 น.

หวัดดีแป๋ว เสียใจด้วยนะเรื่องพ่อหนะ พ่อของอ้อยก็เสียแล้วเหมือนกันคะ แต่พ่อของอ้อยเสียนานแล้วหนะ ตั้งแต่อ้อยอายุ 13 ปี ตอนนี้อ้อยก็เลยเฉย ๆ หนะ เออแป๋วเมื่อวานนี้สองหนุ่มเขาเอาการ์ดวันพ่อที่ทำเองจากโรงเรียนมาให้พ่อเค๊าหนะคะ แล้วก็ท่องกลอนมาให้พ่อฟังด้วย เห็นพ่อเค๊าก็ยิ้มหน้าบานเลยเหมือนกันคะ แต่วันพ่อไม่ได้ไปไหนกันคะอยุ่บ้านคะ...   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 6 ธันวาคม 2550 17:15:59 น.

อ่านแล้วรู้สึกผิดจังเลยค่ะ แนนคุยกับพ่อทุกวันแต่ไม่เคยบอกรักพ่อเลย   โดย: Complicatedgirl 6 ธันวาคม 2550 18:10:18 น.

ป้าแป๋วส่ง tagทำดีเพื่อพ่อครับ ไม่รู้ถูกต้องหรือเปล่า   โดย: ลุงแอ๊ด 6 ธันวาคม 2550 19:14:18 น.

คืนนี้นอนหลับฝันดีนะจ๊ะ... จุ๊บ.. จุ๊บ...   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 6 ธันวาคม 2550 19:25:55 น.

หวัดดีค่ะ ไม่ได้คุยกันนานเลย ^^ อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ เราเองอยู่กะพ่อทุกวันยังไม่กล้าบอกรักพ่อเลย รู้สึกละอายใจจัง แหะๆๆๆ ล.ป. การ์ดน่ารักจังค่ะ   โดย: เสือดาว 6 ธันวาคม 2550 19:49:00 น.

ป้าจ๋า เอิงก้ไม่มีพ่อให้กอดแล้วเหมือนกันค่ะ คิดถึงพ่อมากเลย เอิงเชื่อว่าคุณพ่อป้าแป๋วจะกำลังมองป้าแป๋วมาจากบนฟ้าอ่ะค่ะ... มีความสุขมากๆๆนะคะป้า...   โดย: Madam_Hatyai 6 ธันวาคม 2550 19:58:02 น.

แม่น้องรันคะ ปกติป้าแป๋วจะเขียนไดอารี่ค่ะ แต่วันนี้ขี้เกียจเขียนรู้สึกว่าเขียนได้ไม่ทันใจ พิมพ์เร็วกว่าแถมจัดบีจีได้ด้วย แหะๆ ทีนี้พอเขียนจบก็เหมือนได้ระบายออกไปแล้วก็เริ่มต้นสู้ต่อไป นางเอกซึมมากๆ หน้าแก่กว่าเดิม 555 เดี๋ยวพระเอกหนีไปหานางเอกใหม่ละแย่เลย 555 ครูก๋าคะ ขอบคุณค่ะ เวลาพูดเรื่องครอบครัวความรักมักเรียกความอ่อนโยนที่ซ่อนไว้ในใจได้นะคะ ป้าแป๋วส่งที่อยู่ให้แล้วนะคะ อิอิ กลัวไม่ได้ส.ค.ส.ทำมือจากครูก๋า 555 คุณนาคะ ขอบคุณค่ะ น้องบูน่ารักมากๆ ค่ะเป็นคนอ่อนโยนที่สุดในบ้านเลยค่ะ แต่ลูกๆ ทุกคนก็น่ารักไม่แพ้กันเวลาแม่ต้องการกำลังใจ จากที่เป็นลิงซน ๆ ก็มากอดทำซึ้งให้แม่น้ำตาซึมได้เสมอค่ะ สวัสดีค่ะคุณอ้อย สองหนุ่มน่ารักนะคะ คุณอ้อยและพ่อบ้านคงซึ้งแน่ๆ เลย ภาพเหล่านี้เป็นเรื่องที่น่าจดจำมากๆ ค่ะ น้องแนนคะ ค่อยๆ ฝึกบอกรักก็ได้ค่ะ พอทำไปสักครั้งสองครั้งก็จะไม่เขินละ อิลุงเมื่อก่อนก็เขินเวลาให้โทรไปบอกรักพ่อแม่ ต้องนั่งคุมเชิงให้พูดเลยค่ะ แต่เดี๋ยวนี้พูดได้เองแล้ว ลุงแอ๊ดคะขอบคุณมากๆ ค่ะ เดี๋ยวตามไปนะคะ คุณเสือดาวคะ ขอบคุณมากค่ะ ไม่ได้คุยกันนานมากเลยนะคะ เดี๋ยวนี้กระทู้หมอนกคนเริ่มเบาบางลงแล้ว เฮ้ออ ใจหายเหมือนกันไม่อยากปล่อยให้มันหายไปค่ะ น้องเอิงคะ ขอบคุณค่ะ ป้าแป๋วก็เชื่อเช่นนั้นค่ะ สู้ต่อไปนะคะ   โดย: แป๋วภูเก็ต 6 ธันวาคม 2550 21:13:56 น.

มาส่งเข้านอนนะป้า หายปวดหัวแล้วมั๊งป่านนี้... เพี้ยง!!!! Get FREE HI5 Comments   โดย: เริงฤดีนะ 6 ธันวาคม 2550 23:34:48 น.

คุณเริงฤดีคะ ขอบคุณมากๆ ค่ะ หายเหงาหายเศร้าแล้วค่ะ   โดย: แป๋วภูเก็ต 7 ธันวาคม 2550 12:13:00 น.

วันพ่อทีไรผมคิดถึงแม่ทุกทีครับ...555 พอดีคุณแม่เกิดเดือนธันวาคม   โดย: granun 12 ธันวาคม 2550 3:54:04 น.

อ่านเรื่องนี้แล้วคิดถึงพ่อจังเลยค่ะ พ่อไม่อยู่เห็นตอนเราแต่งงาน เวลาอยู่ที่นี่เวลามีปํญหาจะคิดถึงพ่อ อยากหาคนที่เราจะคุยด้วยใด้ นึกถึงรอยยิ้มของพ่อ ที่เข้าใจเรา ตอนเด็กๆ จะติดพ่อมากเพราะเป็นลูสาวคนเดียว คิดถึงพ่อนะ   โดย: BongKet 1 กุมภาพันธ์ 2551 1:29:28 น.