ขอบคุณเพื่อน ๆ ทุก ๆ คน ขอบคุณสัญญานเตือนภัยสึนามิ ตอนทุ่มกว่า ๆ ป้าแป๋วนั่งกินข้าวและดูทีวีที่ร้านข้าวต้มสุนทร ร้านประจำอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว ดูข่าวไปก็คิดว่าคงไม่เกิดหรอก คงเหมือนครั้งก่อนที่ไม่เกิดอะไรแม้แต่น้อย ไม่น่าจะเกิดหรอกมุมไม่ให้.... แต่จากที่พี่สาวโทรมาเตือนและเร่ง รวมทั้งภาพข่าวที่คนเริ่มอพยพ ก็เริ่มได้คิดอาจจะเกิดนะ แต่ก็คิดว่าคงไม่เป็นไรหรอก บ้านอยู่ไกลทะเลเยอะ ถ้าสึนามิมาถึงบ้านก็คงไม่รู้จะหนีไปไหน ถึงคราวตายก็ต้องตาย ดีซะอีกกินเสร็จได้ตายพร้อมหน้าพร้อมตากัน ไม่ต้องคอยห่วงว่าคนที่เหลือจะเป็นอย่างไร อีกเสี้ยวของความคิดก็คิดว่า ถ้าบังเอิญน้ำท่วมมาถึงบ้านหล่ะ อันนี้ต้องอพยพแล้วนะ ก็เลยไปเติมน้ำมันที่ปั๊ม แต่รถตรึม น้ำมันดีเซลหมด... ไม่เป็นไรกลับบ้านมาแพ็คกระเป๋าก็ได้ ก็กลับมาแพ็คเสื้อผ้า เก็บขนมในตู้เย็น มาม่าสองแพ็คที่ซื้อมาเกือบเดือนได้ใช้ซะที ขนมปังกรอบด้วย หมูหยอง ปลากระป๋อง ลูก ๆ เห็นแม่แพ็คเสื้อผ้าใส่กระเป๋า แพ็คขนมของกิน พากันร้องเย้ๆ ดีใจกันยกใหญ่ คิดว่าจะเดินทางไกลกันอีก สนุกสนานจนแม่เริ่มเครียด ลูกเรามองโลกในแง่ดีเกินไปหรือเปล่า อย่ากระนั้นเลยพลิกวิกฤตเป็นบทเรียนสอนลูกเลยละกัน ลูก ๆ ครับ เวลาที่ต้องอพยพอะไรอย่างนี้ อาหารน้ำของกินเป็นสิ่งจำเป็น เป็นสิ่งขาดแคลน เงินก็ไม่มีค่ากว่าอาหาร คนส่วนหนึ่งจะกลายเป็นพวกเห็นแก่ตัว แย่งชิงเอาทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองมีชีวิตรอด สนุกเหรอครับลูก ลูกเริ่มหน้าซีด แม่สอนต่อ ตอนสึนามิ คนเจ็บนอนร้องโอดอวยขอความช่วยเหลือ คนใจร้ายเข้ามาถอดเอาสร้อยทองของมีค่า เงินของคนเจ็บ ลูกแย้งว่า ไหนว่าเงินไม่มีค่าไงแม่ เงินไม่มีค่าตอนแย่งอาหารลูก แต่เมื่อเค้าออกจากตรงนั้นได้ ไปที่อื่นมันก็ยังมีค่า เค้าแย่งชิงมาโดยไม่ละอายใจ โดยไม่คิดจะช่วยเหลืออะไร ดีเหรอลูก ลูกส่ายหัวบอกว่าไม่อยากให้เกิดเลย และหันมานั่งติดตามข่าวเป็นระยะ ๆ แต่บทเรียนแม่แป๋วยังไม่จบคอร์ท แม่ก็เริ่มพูดว่าเวลาต้องอพยพอาหารแห้งที่แกะง่าย ๆ กินง่าย ๆ จำเป็น ลูกก็บอกว่า"มาม่าเนี่ยนะ ไม่มีน้ำร้อนกินได้ไงแม่" แม่ก็ต้องตอบว่า "เวลาหิวมาก ๆ มันก็กินได้ไม่ต้องลวก" นมหลาย ๆ แพ็คนี่หอบไปให้หมด น้ำดื่มด้วย เวลาอพยพน้ำจะขาดแคลนมาก อย่าลืมยาด้วยนะ เอาไปสักหน่อย ลูกเลยบอกว่า "ยกไปทั้งกล่องยาเลยละกันนะแม่" อืม ๆ ถ้าปลากระป๋องไม่มีฝาดึงลูกต้องมีที่เปิดกระป๋องด้วย อันนี้สำคัญมากนะ อันที่จริงลูกผู้ชายต้องมีมีดสวิส (เมดอินไทยแลนด์)ด้วยจึงจะดี ว่าแล้วก็ให้ลูกเอามีดสวิสไปให้อิลุงสอนว่าอะไรใช้ยังไง เมื่อมีประกาศยกเลิกสัญญาณเตือนภัยสึนามิ ลูก ๆ เฮกันใหญ่ จบบทเรียนวันนี้ ทีแรกคิดว่าจะเข้าบอร์ดรักนกเพราะป้าเจโทรมาแสดงความห่วงใย และคิดว่าคงมีหลายคนเป็นห่วง แต่พอดีมีโทรศัพท์จากคนที่ป้าแป๋วเฝ้ารอให้เค้าโทรมา คนที่ป้าแป๋วเฝ้าส่งเอสเอ็มเอสให้กำลังใจทุกเช้า เพราะเค้าอยากอยู่คนเดียวเงียบ ๆ โทรมาแสดงความห่วงใยป้าแป๋ว คำเดียวที่มีคือดีใจ จึงคุยกันเกือบ ๆ สองชั่วโมง คุยกันไปน้ำตาก็รื้อ ปรับทุกข์กันไป สุดท้ายต่างฝ่ายต่างห่วงใยความรู้สึกกันมากเกินไปเท่านั้น ก่อนจะวางสายจึงพูดกับเค้าว่า ต้องขอบคุณสัญญานเตือนภัยที่ทำให้เค้าโทรมา ไม่เช่นนั้นป้าแป๋วก็คงได้แต่เฝ้าส่งเอสเอ็มเอสทุก ๆ เช้าเท่านั้น เมื่อคุยเสร็จก็ดึกมากแล้ว จึงต้องพาลูก ๆ เข้านอนและเข้าบล็อคมาเห็นหลาย ๆ ความห่วงใย ถ้าแค่ตามไปขอบคุณที่บล็อคอย่างเดียวป้าแป๋วคงรู้สึกแย่ จึงได้อัพบล็อคนี้ขึ้นมาค่ะ ขอบคุณแม่น้องรัน ลุงแอ๊ด น้องเปิ้ล คุณนัน น้องกิ๊ก ป้าซ่าส์ ครูหมูน้อยและเพื่อน ๆ ทุก ๆ คนที่ห่วงใยค่ะ ขอบคุณสัญญานเตือนภัยสึนามิ ที่ทำให้ป้าแป๋วมีวันดี ๆ วันนี้ค่ะ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ขอบคุณบีจีสวย ๆ จากคุณ "แค่ฟ้ามีดาว" ค่ะ   Create Date : 13 กันยายน 2550 40 comments Last Update : 13 กันยายน 2550 1:32:25 น. Counter : 944 Pageviews. Share Tweet

ว๊าย....ได้เจิมอีกแว๊ว ป้าแป๋วนอนดึกจังนาค๊า ว่าแต่ว่าหายตกใจรึยังคะ โอ๋ๆๆๆๆๆ หายตกใจไวๆนะคะ เคี้ยงเป็นห่วงค่า   โดย: หมวยเคี้ยง 13 กันยายน 2550 1:55:36 น.

ปอลิง...เคี้ยงนอนไปตอนหัวค่ำ เลยยมะรุเรื่องอะไรเลยค่า แหะๆ ขอโทษนะคะที่ส่งความห่วงใยมาช้าไปหน่อย ว่าแล้วเคี้ยงรีบไปเยี่ยมป้าซ่าส์ของเคี้ยงก่อนดีกั่ว เคี้ยงไปนะค๊า ปอลิง...หวังว่าเหตุการณืร้ายๆผ่านไปแว๊ว คืนนี้ป้าแป๋วคงนอนหลับอย่างเป็นสุขและฝันหวาน   โดย: หมวยเคี้ยง 13 กันยายน 2550 2:00:00 น.

ดีแล้วหล่ะป้าแป๋วที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่แหมเหลือเชื่อจังเลยว่าป้าแป๋วยังมีความสามารถพิเศษพอที่จะสอนลูก ในเรื่องต่างๆได้อีกในเวลาฉุกเฉินอย่างนี้ ดีใจด้วยที่มีโทรศัพท์มาค่ะป้าแป๋ว ยิ้มแก้มโป่งเลยซิท่าเนี่ย ที่บ้านป้าซ่าส์ ไม่รู้เรื่องอะไรกันเลย เพราะมัวนั่งดูรักบี้กัน เลยนอนดึกเลยน่ะป้าแป๋ว พรุ่งนี้หัวฟูกันใหม่เน๊าะ ปอ ลอ ป้าแป๋วหง่ะน่าเกลียดที่ซู้ด ไปบอกว่าเรียนเชิญ อ๊าย อาย ไม่อยากเชียว ป้าแป๋วเนี่ย รักน่ะจุ้บๆๆ จำมาจากเด็กในพันติ้บบ มาพูด   โดย: ป้าซ่าส์ 13 กันยายน 2550 2:21:05 น.

.... โห! .. นี่ว่ามากางดึกสงัดแล้วนะนี่ ยางมีคนมาเจิมตัดหน้าไปซะแระ ... มิหนำซ้ำ ยางโดนท่างป้าปาดซะอีก ... จิงๆเลย ... ... เข้ามาดูเฉยๆ ว่าป้าแป๋ว จะบ่นอะไร อิ อิ ... ป ล. ไปล่ะ   โดย: ยามบ้านรักนก IP: 202.69.140.130 13 กันยายน 2550 2:40:11 น.

อืม ป้าแป๋วเขียนบล็อกดึกจริงๆด้วย แต่ก็ยังไม่วายมีคนมาเขียนเต็มไปหมดเลย ก็เราเพิ่งเข้าบล็อกป้าไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงมานี้นี่นา ตกลงยังไม่รู้เลยว่าที่ไหนแผ่นดินไหว ที่เชียงใหม่นี่ไหวประจำเลยป้า วันก่อนสอนหนังสือตึกก็ลั่นดังตึงๆๆ แบบชักงงๆว่าโลกมันใกล้ถึงกาลปาวสานรึยังไงกันเนี่ย เฮ้อ คิดๆแล้วก็ไม่รู้ว่าคนเราจะดิ้นรนไปทำไมนะ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ห้ามได้ซะที่ไหน   โดย: พี่หมูน้อย 13 กันยายน 2550 3:28:21 น.

อุ้ย...นาตกข่าวหรือนี่ เมื่อวานคุณฝามีบอกมีแผ่นดินที่อินโดนีเซีย ฟังแล้วก็เฉยๆ ก็มันไหวบ่อยๆไม่คิดว่าแถวๆภูเก็ตก็มีเตือนภัย แต่ดีค่ะเตือนไว้ก่อนไม่เสียหาย อย่าให้เหมือนเมื่อคราวสึนามิเลย ที่ญี่ปุ่นที่บ้านนะค่ะ จะเตรียมถุงยังชีพไว้เลยค่ะ เกิดเหตุก็คว้าถุงไปได้เลยค่ะ ยังไงก็ระวังเตรียมๆไว้ก็ดีนะค่ะ ด้วยความห่วงใยค่ะ   โดย: samelaa (samelaa ) 13 กันยายน 2550 8:00:45 น.

หวัดดีค่ะป้าแป๋ว เห็นข่าวเมื่อคืน วันนี้ตอนเช้าเลยจะเข้ามาเม้นท์ซะหน่อย หุ ๆ ๆ คนอยู่ใกล้ทะเลนี่น่าเห็นใจมักเลยค่ะ แต่ก็ยินดีด้วยนะคะที่ไม่มีเรื่องร้ายแรงอะไร   โดย: บูม.. IP: 61.19.53.2 13 กันยายน 2550 8:08:59 น.

เมื่อคืนไม่เห็น แป๋วในบล๊อกก็คิดว่า โอกาสที่แป๋วจะรู้ตัวแล้วสูง แต่ลูกตั้งสี่คน แม่น้องรันอดห่วงไม่ได้ เลยนั้งเฝ้าบ้านแป๋วอยู่จนเค้าประกาศยกเลิกเตือนภัย(ทั้งที่ยังไม่ได้เตือน) ตกใจไหม แม่น้องรันนั้งอยู่ กรุงเทพฯแท้ๆยังตกใจเลย ดีที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ของที่แพ็คไว้ไม่ต้องลื้อออกหรอก เก็บไว้ยามฉุกเฉินก็ดีน่ะ   โดย: แม่น้องรัน (runch ) 13 กันยายน 2550 8:39:34 น.

กิ๋วว่าป้าแป๋วเตรียมตัวไว้ไม่เสียหายค่ะ ดีกว่าเสียใจภายหลัง โชคดีที่ไม่มีอะไรนะคะ   โดย: เพลงเสือโคร่ง 13 กันยายน 2550 9:16:05 น.

เมื่อคืนนี้บีนอนดูทีวีก็คิดอยู่ว่าป้าแป๋วจะเป็นยังไงบ้างนะ แต่ นป อยู่ ไม่อยากเปิดคอม เลยเข้านอนเร็วค่ะ สงสัยเป็นหวัดค่ะป้าแป๋ว ปวดหัว เพลีย มีไข้ ปล. ป้าได้รับ จม.ไหมคะ   โดย: rendezvous (be-oct4 ) 13 กันยายน 2550 9:44:00 น.

ขอโทษนะคะ -- ตกข่าวอย่างแรงเลยค่ะ ดีใจนะคะที่ไม่เกิดขึ้น   โดย: ~ Rain Or Shine ~ 13 กันยายน 2550 9:50:06 น.

สวัสดีค่ะทุกคน เมื่อคืนนอนดึกเพราะทีแรกเช้านี้ต้องไปทำธุระ เกรงว่าถ้าหายไปเลยเดี๋ยวทุกคนจะเข้าใจว่าป้าแป๋วหนีออกจากภูเก็ตไปแล้ว แหะๆ เลยมาอัพบล็อคค่ะ หมวยเคี้ยงคะ ขอบคุณค่ะ ป้าแป๋วเองยังไม่ค่อยรู้เรื่อง ไม่ค่อยระวังเลยค่ะ กว่าจะคิดว่าต้องเตรียมอพยพก็เพราะญาติ ๆ โทรมาย้ำค่ะ ป้าซ่าส์คะ ป้าแป๋วเป็นคนขี้บ่นค่ะ เลยสอนได้ทุกสถานการณ์ อิอิ คุณหลิวรู้แกว ว่าป้าแป๋วขี้บ่น ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยม ครูหมูน้อยคะ คิดว่าจะย้ายไปอยู่เชียงใหม่ก็มีข่าวแผ่นดินไหว ข่าวน้ำท่วม จะหนีไปอุตรดิตถ์ก็เจอโคลนถล่ม...ไม่รู้จะหนีไปไหนเหมือนกันค่ะ คิดเหมือนครูหมูน้อยเหมือนกันค่ะว่าคงใกล้จะถึงเวลาที่ธรรมชาติจะล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ออกไปซะที...อดห่วงลูกไม่ได้เลยค่ะ คุณนาคะ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ป้าแป๋วจะเตรียมถุงยังชีพไว้ในบ้านบ้างเหมือนกันค่ะ ของที่แพ็คไว้ก็ยังไม่ได้เก็บ เพราะคิดว่าเผื่อมีอาฟเตอร์ช็อคตามมา ขอบคุณค่ะน้องบูม เมื่อสึนามิคราวที่แล้วป้าแป๋วสูญเสียพี่สาวที่แสนดีไปหนึ่งคน จึงทำให้เข็ดขยาดเกาะภูเก็ต อยากหนีไปอยู่เชียงใหม่ แต่ลุงของป้าแป๋วบอกว่าเมื่อถึงคราวก็ต้องตายทุกคน ตอนนี้ทำหน้าที่ของเราต่อไปให้ดีที่สุดดีกว่า อย่าเอไปทุกข์และเครียดให้ตัวเองปวดหัวและหวาดระแวงมากเกินไป วันนี้ยังมีชีวิตอยู่ต้องดิ้นรนกันต่อไป แม่น้องรันคะ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ เมื่อคืนกว่าจะกลับถึงบ้านก็สองทุ่ม แล้วก็วุ่นวายกับการแพ็คของ และสอนลูก พอเสร็จก็พอดีมีโทรศัพท์มาคุยกันเกือบสองชั่วโมง จึงไม่ได้เข้าบล็อคค่ะ ขอบคุณความห่วงใยที่แม่น้องรันมีให้นะคะ แม่กิ๋วคะ ขอบคุณมากค่ะ ป้าแป๋วจะทำถุงยังชีพเก็บไว้นะคะ น้องบีคะ เด๋วป้าไปเช็คเมล์นะคะ ขอบคุณค่ะ ขอให้แข็งแรงไว ๆ นะคะ น้องฝน ขอบคุณค่ะ ป้าก็ดีใจเหมือนกัน   โดย: แป๋วภูเก็ต 13 กันยายน 2550 10:43:49 น.

ป้าแป๋ว ช่างเป็นคนที่มีวิญญาณความเป็นแม่สูงส่งมากเลยนะคะ สอนลูกได้เป็นฉากๆ เลย ว่าแต่ว่า ป้ากลัวเลขสิบสามกะเค้าด้วยหรอคะเนี่ย อิ อิ เปิ้ลน่ะ ไม่ได้ไปหรอกค่ะป้าแป๋ว แต่เพื่อนที่สนิทกันม๊าก มากชาวสิงคโปร์เค้าจะพาครอบครัวมา แล้วเค้าอยากให้แนะนำทัวร์ให้ค่ะ เปิ้ลลองหาดูแล้ว แต่มันไม่ได้ แฮ่ะ แฮ่ะ ดังที่หมูเห็ดเป็ดแมว บอกว่าเปิ้ลน่ะโง่ มันก็จริงซะทีเดียว ฮ่า ฮ่า ไม่อยากชมตัวเอง ขอ ฮ่า ฮ่า อีกที แต่หนูจะพยายามค่ะ เกรงใจป้าแป๋ว อิ อิ   โดย: Piterek 13 กันยายน 2550 10:47:57 น.

ได้ฟังวิทยุเหมือนกันค่ะ ก็คิดว่าเค้าซ้อมกันซะอีก แบบว่าช่วงนี้ไม่ได้ดูทีวี ตะลอน ๆ ไปเรื่อย แต่ยังคิดถึงเพื่อน ๆ ในนี้เสมอค่ะ แบบว่าถ้ามีเวลา(เมื่อไหร่หว่า) จะหาBGน่ารัก ๆ มาฝากอีกนะคะ รักษาสุขภาพนะคะ คุณพระคุ้มครองค่ะ ...   โดย: เดี๋ยวขอนึกก่อนนะ 13 กันยายน 2550 11:12:38 น.

เมื่อคืนนี้ดูข่าวก็นึกอยู่ค่ะว่าเรารู้จักใครที่อยู่พื้นที่เสี่ยงหรือเปล่านึกไปนึกมาก็พี่แป๋วเนี้ยหล่ะ เป็นห่วงอยู่ค่ะปลาก็ติดตามข่าวอยู่ว่าจะมีข่าวร้ายหรือเปล่า พอสรุปว่าไม่มีก็โล่งใจเลยค่ะ สงสารค่ะสงสารทุกๆ คนที่ต้องมาประสบเหตุการณ์สึนามิที่ผ่านมาไม่อยากให้เกิดขึ้นอีก พี่แป๋วสอนลูกๆ ได้อย่างน่ารักมากเลยค่ะ อย่างนี้ที่เค้าเรียกว่ามีจิตวิทยาในการสอนกับเด็ก ไว้ปลาจะต้องมาเรียนกับพี่แป๋วไว้บ้างแล้วล่ะค่ะ ปลาอยากยกตำแหน่งคุณแม่ดีเด่นให้พี่แป๋วเลยค่ะ เมื่อวานนี้ก็ไม่ได้แวะมาหาพี่แป๋ว ปลากลับบ้านที่กรุงเทพฯมาค่ะไม่ได้กลับบ้านตั้งเดือนนึง และก็ไปรับเด็กชายอลีฟกับคุณยายมาด้วย (หลังจากที่ยายกับหลานไปเที่ยวกันหลายวัน) พอถึงบ้านได้เห็นหน้าลูกดีใจมากเลยค่ะ ไม่เจอลูกมา 4 วันเต็มเลย พอเห็นลูกก็คิดไปเองว่าลูกปลาดูตัวโตขึ้น (ขำ ขำ กับตัวเองว่าคิดไปเองแน่ๆ ) ปลาขอตัวไปทำงานก่อนนะค่ะ เดี๋ยวจะแวะมาหาพี่แป๋วใหม่คิดถึงเสมอค่ะ   โดย: เด็กชายอลีฟ 13 กันยายน 2550 11:17:00 น.

ดีใจด้วยนะครับ ที่ไม่เกิดเหตุการณ์ร้ายแรงอะไร ผมเองก็ทราบข่าวจากพี่แม่น้องรัน ไม่งั้นคงไม่รู้เรื่องอะไร เพราะไม่ดูข่า ว ไม่ดูทีวี   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 13 กันยายน 2550 11:24:40 น.

ให้แพ็คของไว้ยามฉุกเฉิน ดันแพ็คของไว้ไปเที่ยว ก็ดี ใจเย็นดี จะได้ไม่เครียด ไม่กังวลเกินเหตุ   โดย: แม่น้องรัน (runch ) 13 กันยายน 2550 11:34:53 น.

ป้าแป๋ว เป็นยังไงบ้างคะ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วใช่มั๊ยคะ ป้าแป๋วตั้งสติได้ดีมากเลยค่ะ ยังไง ๆ ก็ระวังตัวไว้ด้วยนะคะ   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 13 กันยายน 2550 11:48:06 น.

น้องเปิ้ลคะ เลขสิบสามไม่กลัวค่ะถ้าไม่ใช่เลขที่ต้องรับแท็ค แหะๆ ที่เหลือไปตอบทีบล็อคแล้วนะคะ คุณจูนคะ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ป้าแป๋วอัพบล็อคก็เข้าไปเอาบีจีคุณจูนบ่อย ๆ ค่ะ น้องปลาคะ ดีใจด้วยนะคะที่น้องอลีฟมาอยู่ด้วย เย้ๆๆๆ แต่ป้าแป๋วไม่กล้ารับคำชมค่ะ เพราะเวลาสอนไม่ได้ใช้น้ำเสียงที่ควรจะใช้ แหะๆ ครูก๋าทุ่มเทให้กะบล็อคเหลือเกิน มาดามใจดีจริง ๆ แม่น้องรันคะ ป้าแป๋วจะทำถุงยังชีพเก็บไว้นะคะ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ น้องบอขา ยังไม่เห็นป้าแป๋วภาคเจ๊กตื่นไฟอ่ะ แหะๆ เห็นแล้วจะฮา   โดย: แป๋วภูเก็ต 13 กันยายน 2550 12:25:21 น.

กำลังลิสเหมือนกัน พรุ่งนี้จะออกซิ่งช๊อปปิ้งกระจาย โม้หน่ะ...... ความจริงคือ ของใช้ในบ้านหมดหลายอย่างล่ะ ปั๋วเริ่มบ่น   โดย: แม่น้องรัน (runch ) 13 กันยายน 2550 12:59:16 น.

พรุ่งนี้ 10 บล้อกครับ ไม่ได้ขู่นะครับ เอาจริงด้วย อิอิอิ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 13 กันยายน 2550 13:01:31 น.

แวะมาป้วนเปี้ยนก่อนออกไปข้างนอก อิ อิ วันกิ้บๆๆ ก้าบๆๆ ของครอบครัว เอิ้กๆๆๆ   โดย: ป้าซ่าส์ 13 กันยายน 2550 13:15:59 น.

พี่แป๋วค่ะเวลาปลาดุลูกนะ ลูกก็หัวเราะ จ้องตาเพื่อให้ลูกเกรงเค้าก็ขำอีก ปลาก็อดหัวเราะตามไปด้วยเลยลืมตัวว่ากำลังจะดุเขาอยู่ แต่ตอนนี้เค้ากำลังน่ารักเลยค่ะ (สงสัยแม่คิดไปเองอีกแล้ว) เริ่มเดินเองได้คล่องแล้วค่ะ ลูกปลาตอนนี้อายุ 1 ขวบกับ 4 เดือนกว่าๆ แล้วค่ะ แต่เริ่มเดินได้ตอน 1 ขวบ 4 เดือน แต่เรื่องพูดก็ยังไม่ถึงไหนค่ะ เรียกแม่ครั้งแรกก็เรียกว่า หมา พอครั้งที่ 2 -3 เรียกว่า แหม ตอนนี้ก็ยังแหม อยู่ค่ะ เริ่มเปล่งเสียงได้บ้างค่ะเวลาเค้าเผลอๆ แต่พอตั้งแต่ให้ไปเรียนเสริมพัฒนาการอาทิตย์ละครั้ง ปลาก็ว่าลูกก็มีพัฒนาการดีขึ้นนะค่ะ อย่างเวลาไปเรียนคุณครูก็จะพูดภาษาอังกฤษหมดเวลาจะให้ของเค้าคุณครูก็จะบอกให้เข้า Thank you ก่อนแล้วก็ให้สวัสดี ส่วนลูกชายปลาก็พูดว่า แต้งค์ แล้วก็สวัสดี ปลาเห็นทีไรก็จะขำทุกที และก็ได้ฝึกการอยู่ร่วมกับสังคมตอนไปเรียนครั้งแรกพอลูกเห็นของเล่นก็เหมือนจะเอาให้ได้ไม่รอ พอคุณครูให้ถึงเวลาคุณครูขอคืนก็ไม่ยอมให้คืน แต่เดี๋ยวนี้เค้าจะรู้จักการรอคอยแล้วค่ะ ถ้าเล่นเสร็จก็ต้องคืนให้คุณครู และก็จะมีกิจกรรมต่างๆ ช่วยฝึกช่วยกระตุ้นพัฒนาการเค้าค่ะ อุ๊ยลูกค้ามาแล้วไว้จะมาใหม่ค่ะ   โดย: เด็กชายอลีฟ 13 กันยายน 2550 13:41:46 น.

ป้าแป๋วขา ข่าวบอกว่าให้ระวังอีกรอบแว๊วอ่าค่า อินดแผ่นดินไหวอีกแว๊วอ่าค่า น่ากลัวจังเลย ปอลิง ..ยังไม่ได้นอนค่า เค้าโทรมา 5 ทุ่มสั่งเค็ก 6 ปอนด์ คุกกี้ 36 อัน บาวร์นี่ย์ 2 ถาด 20 ชิ้น เคี้ยงพึ่งจะทำเสร็จค่า ทำคนเดียวล้างคนเดียว แถมตอนเช้าเนยหมดนั่งกระป๊อไปตลาดซื้อของคนเดียวอีก อีกครึ่งชั่วโมงก็ต้องออกไปส่งของคนเดียว ป้าแป๋วเตรียมระวังตัวนะคะ เคี้ยงเปงห่วงอ่าค่า   โดย: หมวยเคี้ยง 13 กันยายน 2550 13:56:40 น.

แวะมาเยี่ยมคะ ป้า ... รอบหลังเก็บกระเป๋าไว้รอซึนามิเลยเน๊าะ เขาเตือนแล้ว หยิบกระเป๋าไปเลย   โดย: M-i-am 13 กันยายน 2550 15:54:58 น.

ดีค่าพี่แป๋ว มาช้าไปอีกแล้ว ตอนที่ข่าวบอกว่าไม่มีไรแล้ว ถอนหายใจโล่งอก เฮ้ออออออ ลั่นบ้านเลยค่ะ ภาพเหตุการณ์เมื่อปี 47 ยังติดตาอยู่เลย ดีใจที่เมื่อคืนไม่มีเหตุกาณ์แบบนั้นอีก พี่แป๋วมีวิญญาณความเป็นแม่สูงจริงๆ ค่ะ มีสติสุดๆ เด็กๆ ก็น่ารักกันจัง ที่เชื่อฟังคุณแม่ วันนี้ได้พักผ่อนบ้างยังคะพี่?   โดย: ฉุกละหุก 13 กันยายน 2550 16:33:08 น.

แม่น้องรันคะ วันนี้ป้าแป๋วจะออกไปซื้อของลูกเอาแต่อ่านหนังสือ ซื้อหนังสือ จากนั้นก็งอแงกลับบ้านค่ะ ไม่ได้ซื้ออะไรเลย ครูก๋าไฟแรงเกินไปหรือเปล่าคะ ป้ากว่าจะอัพสักบล็อคต้องผ่านไปหลายวันเลยค่ะ ป้าซ่าส์ไปสวีทกะคุณลุงแหงม ๆ อย่าใส่รองเท้าคู่สวยอีกนะคะเด๋วมันกัดอีก น้องปลาคะ น้องอลีฟน่ารักจังค่ะ น้องปลาก็เป็นแม่ที่น่ารัก ไม่ดุลูก ป้าแป๋วอยากเป็นแม่แบบน้องปลามั่งค่ะ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะหมวยเคี้ยงป้าไม่ได้ดูทีวีเลยค่ะ ออกไปทำธุระข้างนอกเพิ่งกลับค่ะ เดี๋ยวจะทำบัญชีเสร็จแล้วก็ไปทำกับข้าว แต่ตอนนี้อู้งาน ป้าแป๋วจะคอยฟังข่าวนะคะ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ คุณ M-i-am ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ จะระวังตัวให้มากค่ะ น้องอ้อคะ วันนี้รีบตื่นเช้าไปทำธุระให้อิลุง แต่เค้าให้มาใหม่พรุ่งนี้ วันนี้ยุ่งกะการทำบัญชีนิดหน่อย ลูก ๆ กวนจะไปร้านหนังสือ ก็พาไปนั่งอ่านหนังสือและซื้อหนังสือ แต่ไม่ได้ซื้อของเพิ่มเพราะลูกเริ่มงอแง ปี 47 เป็นอะไรที่เศร้าที่สุดในชีวิตค่ะ ป้าแป๋วแทบบ้าไปเลยค่ะ ขอบคุณทุก ๆ คนมาก ๆ ค่ะ   โดย: แป๋วภูเก็ต 13 กันยายน 2550 16:55:50 น.

ป้าแป๋วจ๋า บีส่งตอนจบไปแล้วค่ะ คิดถึงค่ะ ปวดหัวมากค่ะป้า หนูคงเป็นหวัดแน่แท้ รัก   โดย: be (be-oct4 ) 13 กันยายน 2550 17:02:24 น.

มาดามเหล่แล้วครับ 5555 วันๆไม่ทำอะไร หายใจเข้าก็บล้อกแก๊งค์ หายใจออกก็เพื่อนในบล็อกแก๊งค์ ทำไงได้.....   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 13 กันยายน 2550 17:02:31 น.

น้องบีคะ หาหมอหรือยังคะ เป็นห่วงนะคะ มาดามครูก๋า ปาท้วงค่ะปาท้วง ยึดคอมพ์ อิอิ   โดย: แป๋วภูเก็ต 13 กันยายน 2550 17:12:29 น.

ป้าแป๋วขา ป้าเอาจริงเปล่าคะ หนูเอาจริงนะคะ หิ หิ สิงคโปร์ประมาณเก้าคน รวมเด็กด้วย ไปวันที่ 20-27 ธันวาคมค่ะ กะจะนั่งเครื่องไป แล้วไปซื้อแพคเกจที่นั่น จะไปเชียงใหม่ เชียงราย แม่ฮ่องสอน กับทัวร์พร้อมที่พักสามห้องค่ะ มาเป็นขบวน .... ไม่ต้องเกรงใจนะคะ แค่แนะว่าเปิ้ลควรไปหาที่ไหนก็ได้ค่ะ ฮิ ฮิ   โดย: Piterek 13 กันยายน 2550 17:21:34 น.

โอ สัญญาณเตือนภัย ....ไม่เกิดอะไรร้ายแรงก็ดีใจกับคนในพื้นที่ด้วยค่ะ น่ากลัว (เราฟังข่าวก็ยังใจคอแป้วๆ เลย งื้อๆ)   โดย: แพนด้ามหาภัย 13 กันยายน 2550 19:03:45 น.

เสียใจกับพี่แป๋วด้วยค่ะกับความสูญเสียในครั้งนั้น จากนี้ไปขอให้เจอแต่เรื่องดีๆ นะพี่นะ เพี้ยง เด็กๆ น่ารักจังค่ะ รักการอ่านกันตั้งแต่อายุยังน้อย ดีกว่าเข้าร้านเกมส์อื้อเลย คืนนี้ฝันดีนะคะ   โดย: ฉุกละหุก 13 กันยายน 2550 19:33:06 น.

น้องเปิ้ลคะ ป้าแป๋วจะพยายามช่วยหาข้อมูลให้นะคะ ขอบคุณมากค่ะน้องแพนด้า ป้าก็เริ่มรุ้สึกใจแป้วแล้ว เตือนภัยหลายรอบ หรือว่านี่ธรรมชาติกำลังลงโทษมนุษย์อีกแล้ว น้องอ้อคะ เด็ก ๆ มีเกมส์ที่บ้านค่ะ อิลุงเอาใจลูก ๆ ด้วยเกมส์ แต่ป้าแป๋วก็พยายามกระตุ้นให้ลูกอ่านหนังสือ และกำหนดเวลาเล่นเกมส์ค่ะ   โดย: แป๋วภูเก็ต 13 กันยายน 2550 20:29:48 น.

ป้าแป๋วขา อ่านข่าวที่นี่ นักวิจัยวิชาการ และอีกหลายนัก เค้าศุกษาสุมาตราเนี่ยมาเกือบ 20 ปี แล้ว เค้าว่าจะหนักกว่าเดิมนะคะพี่ เป็นห่วงจริงๆ อย่าให้โดยมาถึงบ้านเราเลย สาธุ   โดย: เพลงเสือโคร่ง 13 กันยายน 2550 23:44:28 น.

ป้าแป๋วครับ ปกติผมจะมีแพคสำเร็จอยู่ 1 ชุด มีของที่จำเป็นต้องใช้และอาหารกระป๋องอยู่ได้ประมาณ 3-5 วัน ทั้งหมดผมซื้อกล่องพลาสติกใบใหญ่ 1 ใบ ใส่รวมของที่จำเป็นไว้หมด วางตั้งไว้อย่างนั้นเฉยๆ ของในนี้จะหมุนเวียนเปลี่ยนไปทุกหกเดือน เผื่อหมดอายุ ของในกล่องใบนี้ได้ช่วยเพื่อนฉุกเฉินไป 2 ครั้ง ได้ใช้ไปต่างจังหวัดแบบฉุกละหุก 6 ครั้ง (แวะบ้านคว้ากล่องแล้วไปได้เลย) และก็ไม่ต้องแพคบ่อยๆ (แกล้งลืมได้) เอาไอเดียมาฝากป้าแป๋วครับ สำรองไว้เผื่อได้ใช้งาน   โดย: granun 14 กันยายน 2550 1:44:48 น.

เคี้ยงจะตายแหล่วค่า 2 วันเคี้ยงได้นอนรวมกันทีนึง 5 ชั่วโมง วันนี้ตื่นมา (เจงๆไม่อยากตื่นแต่ตื่นเพราะหายใจมะออก) กทม.ฝนตกเคี้ยงเป็นภูมิแพ้อีก ตอนนี้เลยกลายเปง หมวยเคี้ยง เดี้ยงได้ (เพือนตั้งให้ค่า)   โดย: หมวยเคี้ยง 14 กันยายน 2550 7:11:30 น.

สวัสดีค่ะทุกคน แม่กิ๋วคะ ป้าแป๋วขอบคุณมากค่ะ ป้าแป๋วจะพยายามหาข้อมูลไว้นะคะ และจะพยายามสอนลูกไว้มาก ๆ เป็นห่วงลูกที่จะต้องผจญกับภัยธรรมชาติที่มากขึ้นเรื่อย ๆ คุณนันคะ ขอบคุณค่ะ ป้าแป๋วคงทำกล่องยังชีพเหมือนคุณนันแล้วค่ะ เพราะลูกเยอะ ทีแรกว่าจะทำถุงยังชีพ ยิ่งลิสรายการที่จำเป็นเยอะมาก ๆ หมวยเคี้ยงสู้ ๆ ค่ะ พักผ่อนมั่งนะคะ เป็นห่วงนะคะ   โดย: แป๋วภูเก็ต 14 กันยายน 2550 9:26:39 น.

มาตอนนี้ถือเป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นของชีวิต ป้าเจว่าเด็กๆคงสนุกค่ะ   โดย: ป้าเจ IP: 58.8.171.111 14 กันยายน 2550 12:02:44 น.

ขอบพระคุณป้าเจมาก ๆ ค่ะ   โดย: แป๋วภูเก็ต 16 กันยายน 2550 11:06:53 น.