บันทึกของกฤษณมูรติ..#8..
21 กันยายน 1973 เป็นการดีที่จะตื่นขึ้นมาโดยไม่มีความคิด หรือปัญหาใดๆ คั่งค้างอยู่ในใจเพราะถ้าเป็นดังนั้นได้ จิตใจก็จะได้พักผ่อน มันจะจัดระเบียบสะสางตัวเองนี่เป็นเหตุผลที่ว่าทำไม การนอนหลับพักผ่อนจึงเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง ทั้งยังจะก่อเกิดภาวะสมดุลขึ้นในกิจกรรม และความสัมพันธ์ในช่วงที่ตื่นอยู่ ซึ่งจะส่งผลสะท้อนให้จิตใจได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ในขณะหลับ หรือว่าในขณะหลับมันก็จะพยายามจัดการสะสางตนเอง ในระหว่างเวลากลางวันมันจะสับสนยุ่งเหยิงอีกด้วยสาเหตุหลายประการด้วยกัน ครั้งถึงยามหลับ จิตก็พยายามแยกตัวเองออกจากความสับสนยุ่งเหยิงเหล่านี้ ทั้งจิตใจและสมองจะสามารถจัดภาวะสมดุลได้อย่างมีพลังและมีความเป็นภาวะวิสัย ก็ต่อเมื่อมันมีระเบียบเรียบร้อยในตัวเอง ความขัดแย้งในทุกรูปแบบคือความยุ่งเหยิง ลองพิจารณาดูถึงสิ่งที่จิตใจต้องเผชิญในแต่ละวัน ทั้งความพยายามที่จะจัดระเบียบตัวเองในขณะหลับ และความสับสนยุ่งเหยิงในช่วงตื่น นี่คือความขัดแย้งในชีวิต วันแล้ววันเล่า สมองจะสามารถจัดสมดุลได้ ในความเป็นระเบียบเรียบร้อยเท่านั้นมิใช่ในความขัดแย้งและความสับสน ดังนั้นมันจึงหาทางจัดสมดุลโดยผ่านวิธีการทางจิตบางอย่าง แต่ความขัดแย้งยิ่งเพิ่มมากขึ้น การจัดระเบียบในจิตใจ ก็คือการแปรเปลี่ยนสิ่งรบกวนทั้งหลาย ให้กลายเป็นอย่างอื่น เมื่อใดที่ผู้มองก็คือผู้ถูกมอง เมื่อนั้นจึงเป็นความมีระเบียบเรียบร้อยที่สมบูรณ์ ในตรอกเล็กๆ ซึ่งทอดยาวผ่านบ้านเรือนร่มรื่นและสงบเงียบ แม่หนูคงมีอายุสักห้าหรือหกขวบ ยังเล็กมาก หนูน้อยนั่งอยู่บนพื้นดิน หลั่งน้ำตาเนืองนองใบหน้า เขานั่งลงข้างๆและถามว่าเป็นอะไรไปหรือ แต่หนูน้อยไม่อาจพูด แรงสะอึกสอื้นทำให้ลมหายใจขาดห้วง แม่หนูอาจโดนพ่อแม่ตีหรือของเล่นชิ้นโปรดชำรุดเสียหาย หรืออาจอยากได้อะไรสักอย่างแต่โดนปฏิเสธดุด่าว่ากล่าว แม่ของหนูน้อยออกมาจากบ้านจับหัวสั่นและอุ้มกลับเข้าไป แม่หนูได้แต่มองดูเขาเฉยๆ ด้วยว่าเป็นคนแปลกหน้า ไม่กี่วันต่อมา ขณะเดินอยู่ในตรอกเดิม เด็กน้อยก็ออกมาจากบ้าน ยิ้มเริงร่า และเดินไปด้วยกันกับเขาชั่วระยะทางหนึ่ง แม่ของเด็กคงจะอนุญาต ให้ไปกับคนแปลกหน้าได้ เขามักจะเดินผ่านตรอกร่มรื่นนั้นบ่อยๆ และหนูน้อยกับพวกพี่ๆ น้องๆ มักจะออกมาทักทายเขา พวกเขาจะสามารถลืมความเจ็บปวดและความเศร้าเสียใจได้หรือไม่ หรือว่าจะค่อยๆ สร้างหนทางหนี และการสร้างสิ่งป้องกันขึ้นสำหรับตนเอง การเก็บความเจ็บปวดไว้ ดูเหมือนจะเป็นธรรมชาติของมนุษย์และจากการนี้ ส่งผลให้การกระทำของเขาบิดเบี้ยว จิตใจของมนุษย์สามารถไหมที่จะอยู่พ้นความเจ็บปวดและบาดแผล การที่จะไม่ให้ความเจ็บปวดทำร้ายได้ ก็คือการมีหัวใจบริสุทธิ์ไร้เดียงสา ถ้าเธอไม่เจ็บปวด เธอก็ไม่ทำร้ายคนอื่นเช่นกัน สิ่งนี้เป็นไปได้ไหม ในวัฒนธรรมซึ่งเรามีชีวิตอยู่นี้ สร้างแผลลึกขึ้นในจิตและใจของมนุษย์ ทั้งเสียงหนวกหูและมลภาวะ ความก้าวร้าวและการแก่งแย่งแข่งขัน ความรุนแรงและระบบการศึกษา สิ่งเหล่านี้ล้วนก่อให้เกิดความเจ็บปวดรวดร้าว แต่เราก็ยังคงต้องอาศัยอยู่ในโลกแห่งความบ้าคลั่งและการต่อสู้ขัดแย้ง เราคือโลกและโลกก็คือเรา อะไรคือสิ่งที่ทำร้ายเราเล่า มิใช่ภาพเกี่ยวกับตัวเอง ซึ่งเราแต่ละคนสร้างขึ้นหรอกหรือ นั่นเองคือสิ่งที่ทำร้ายเรา แต่น่าแปลกที่ว่า ภาพเหล่านี้ล้วนเหมือนกันทั่วโลก ผิดแผกแตกต่างกันไปบ้างก็แต่เพียงเล็กน้อย แก่นความของภาพที่เธอสร้างขึ้นก็เป็นเช่นเดียวกับของคนที่อยู่ไกลออกไปนับพันไมล์ ดังนั้นไม่ว่าเธอจะเป็นชายหรือหญิงคนนั้น แต่ความเจ็บปวดของเธอก็เป็นความเจ็บปวดของคนอีกนับพันๆ เธอคือคนอื่นๆ เป็นไปได้ไหม ที่จะไม่เจ็บปวด ที่ใดมีบาดแผล ที่นั่นย่อมปราศจากความรัก ณ ที่ใดซึ่งมีความปวดร้าวอยู่ ความรักก็เป็นเพียงความพึงพอใจเท่านั้น เมื่อใดที่เธอค้นพบด้วยตัวเอง ถึงความงามของการไม่ต้องเจ็บปวด เมื่อนั้นแหละที่ความเจ็บปวดในอดีตจะดับสูญไปด้วยในปัจจุบันอันเต็มเปี่ยมนั้น ความถ่วงหนักของอดีตได้สิ้นสุดลง เขาไม่เคยปวดร้าวเลย แม้ว่าจะมีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นในชีวิตทั้งคำสรรเสริญและก่นด่า ทั้งสิ่งกดดันและภาวะเบาสบาย มิใช่ว่าจิตใจเขาเฉื่อยชา หรือตายด้าน แต่เป็นเพราะเขาไม่เคยสร้างภาพของตัวเองขึ้น ไม่มีข้อสรุป ไม่มีอุดมคติใดๆ ภาพที่สร้างขึ้นนั้นคือสิ่งป้องกันตนเอง เมื่อไม่มีสิ่งนี้ก็ย่อมมีจุดอ่อนช่องว่าง แต่จะไม่มีความปวดร้าว เธอไม่อาจแสวงหาความเป็นคนที่มีจุดอ่อนช่องว่างหรือเป็นคนที่มีจิตใจละเอียดอ่อนว่องไวยิ่งได้ เพราะสิ่งที่เธอเสาะหาและค้นพบนั้น ก็คืออีกรูปแบบหนึ่งของภาพในใจ จงทำความเข้าใจในกระบวนการทั้งหมดของมัน ไม่เพียงแต่แค่ความหมายจากถ้อยคำ แต่ด้วยญาณทัศนะ การหยั่งเห็นภายใน ที่เล็งลึกลงไปรู้ตัวทั่วพร้อมโดยไม่ละสิ่งใดไว้ การแลเห็นถึงสัจจะของมันก็คือจุดจบของภาพที่สร้างขึ้น น้ำในบึงเอ่อล้นตลิ่ง มีประกายระยิบระยับนับอนันต์บนพื้นผิว ยามเย็นเริ่มคลี่คลุมลงมา และฟากฟ้าก็เปิดโล่ง
เพลงเดินเล่นริมสวน
Create Date : 21 พฤศจิกายน 2548
40 comments
Last Update : 2 พฤษภาคม 2549 12:35:02 น.
Counter : 452 Pageviews.
โดย: ป่ามืด 21 พฤศจิกายน 2548 2:34:59 น.
โดย: ชายคา 21 พฤศจิกายน 2548 5:57:37 น.
โดย: rebel 21 พฤศจิกายน 2548 6:18:30 น.
โดย: ป่ามืด 21 พฤศจิกายน 2548 6:24:24 น.
โดย: ครีเอทีฟ หัวเห็ด IP: 210.246.160.2 21 พฤศจิกายน 2548 7:33:45 น.
โดย: แพ ใบไผ่ 21 พฤศจิกายน 2548 8:14:34 น.
โดย: Pataree IP: 210.246.145.36 21 พฤศจิกายน 2548 8:29:38 น.
โดย: rebel 21 พฤศจิกายน 2548 11:26:51 น.
โดย: run to me IP: 203.151.49.69 21 พฤศจิกายน 2548 11:52:46 น.
โดย: erol 21 พฤศจิกายน 2548 12:18:08 น.
โดย: ปาลินารี 21 พฤศจิกายน 2548 13:06:19 น.
โดย: กุมภีน 21 พฤศจิกายน 2548 13:52:58 น.
โดย: ป่ามืด 21 พฤศจิกายน 2548 16:06:06 น.
โดย: rebel 21 พฤศจิกายน 2548 16:11:31 น.
โดย: JewNid 21 พฤศจิกายน 2548 16:39:01 น.
โดย: catt.&.cattleya.. IP: 58.8.67.178 21 พฤศจิกายน 2548 17:58:06 น.
โดย: สมพร (Arefa Gold) (Arefa Gold ) 21 พฤศจิกายน 2548 19:14:46 น.
โดย: noom_no1 21 พฤศจิกายน 2548 19:39:54 น.
โดย: rebel 21 พฤศจิกายน 2548 20:08:59 น.
โดย: บี๋ IP: 58.10.29.185 21 พฤศจิกายน 2548 21:15:59 น.
โดย: แพ ใบไผ่ 21 พฤศจิกายน 2548 21:16:11 น.
โดย: rebel 21 พฤศจิกายน 2548 21:43:55 น.
โดย: ยัยบี๋ 21 พฤศจิกายน 2548 21:52:01 น.
โดย: ป่ามืด 21 พฤศจิกายน 2548 22:00:31 น.
โดย: ป่ามืด 21 พฤศจิกายน 2548 22:03:32 น.
โดย: Pataree IP: 210.246.145.36 21 พฤศจิกายน 2548 22:25:03 น.
โดย: rebel 22 พฤศจิกายน 2548 5:47:07 น.
Now Playing:
แว๊บๆไปเยี่ยมที่บล๊อคนะคะ ทำงานอย่างมีความสุขนะคะ