บ้านเกาะหมาก-เกาะขาม-เกาะกูด(อ่าวอู๋) ACROSS THE UNIVERSE (The Beatles,Performed by Jim Sturgess) Words are flying out like endless rain into a paper cup They slither while they pass They slip away across the universe Pools of sorrow waves of joy are drifting thorough my open mind Possessing and caressing me Jai guru deva om Nothing's gonna change my world Nothing's gonna change my world Nothing's gonna change my world Nothing's gonna change my world Images of broken light which dance before me like a million eyes That call me on and on across the universe Thoughts meander like a restless wind inside a letter box they tumble blindly as they make their way across the universe Jai guru deva om Nothing's gonna change my world Nothing's gonna change my world Nothing's gonna change my world Nothing's gonna change my world Sounds of laughter shades of life are ringing through my open ears exciting and inviting me Limitless undying love which shines around me like a million suns It calls me on and on across the universe Jai guru deva om Nothing's gonna change my world Nothing's gonna change my world Nothing's gonna change my world Nothing's gonna change my world Jai guru deva Jai guru deva .................... Across The Universe - Across The Universe ............... "คุณเป็นคนแปลกนะ รู้ตัวไหม?" "พี่เป็นคนแปลกที่สุดเท่าที่เคยรู้จักมาเลย.." "ตกลงเอ็งเป็นคนยังไงกันแน่?" ตลอดยี่สิบเก้าปีกว่าๆ !! ประโยคพวกนี้ ผ่านเข้ามาให้ได้ยินนับครั้งไม่ถ้วน มีหลายครั้งที่ผมถามตัวเองว่าผมแปลกอย่างที่เขาว่านั้นไหม มีอีกหลายครั้งที่นอนมองเพดานห้อง เงยหน้ามองดาว ก้มหน้ามองดิน เพื่อค้นหาตัวเองให้พบ ผมมีหลายบุคลิก มีหลายตัวตนในคนเดียว ผมเรียนรู้ชีวิตทุกมุม ศึกษาทุกมุมและเป็นมันทุกมุม! ผมพบตัวเองที่แท้แล้วส่วนหนึ่ง แต่ยังมีอีกหลายส่วนที่ยังค้นไม่พบ ผมดีใจที่มันเป็นอย่างนั้น เพราะชีวิตคือการค้นหา ส่วนจะค้นหาอะไร คำตอบ แล้วแต่ตัวบุคคล พื้นเพ สิ่งแวดล้อม ภาระและหน้าที่ที่ได้เกิดมาลืมตาดูโลก ไม่มีเส้นทางเดินของใครซ้ำกัน มันแตกต่างกันทั้งหมด เพราะฉะนั้น ทุกคนล้วนเป็นคนแปลกในความคิดของผม ผมไม่ได้เป็นคนแปลกอยู่คนเดียวในโลกหรอกนะ! (อิอิ) ปลายเดือน ก.พ. 2551 มีโอกาสได้เดินทางไปพบกับคนแปลก บนโลกอีกหลายชีวิต คนแปลกเหล่านั้น อาศัยอยู่บนเกาะหมาก จ.ตราด ขณะที่บางส่วน แปลกมาจากในเมืองใหญ่ เกาะหมากเป็นเกาะขนาดใหญ่เป็นอันดับสามของจังหวัดตราด รองจากเกาะช้าง และ เกาะกูด ห่างจากฝั่ง 35 กิโลเมตร เนื้อที่ทั้งหมด 16 ตารางกิโลเมตร และระยะทางรอบเกาะทั้งหมด 27 กิโลเมตรเท่านั้น จากบรรดา 20 กว่ารีสอร์ทรอบเกาะ ดูเหมือนว่า "บ้านเกาะหมาก" (Baan-koh-mak, //www.baan-koh-mak.com) จะเป็นความลงตัวที่เหมาะเจาะที่สุด บ้านพักน่ารัก สะอาด สะดวกสบาย บ้านทุกหลังถูกวางตัวเป็นเกือกม้า หันหน้ารับวิวทะเลครบถ้วนทุกหลัง บริการดี อาหารอร่อย(ทุกอย่าง) มีกิจกรรมทางทะเล พนักงานใจดี อัธยาศัยดี มีหาดทรายที่น่าเดินเล่น น้ำทะเลสวยใส อาทิตย์ตกดินที่งดงาม มี "ทะเลบาร์" เป็นบาร์ติดทะเลที่กันเอง มีโชว์ควงไฟเป็นประจำทุกค่ำคืน และมีเจ้าของ "พี่โจ" ผู้ใจดี มีอัธยาศัยไมตรี ที่จะทำให้ผู้มาเยือน เสพติดงอมแงม พูดคุยด้วยแล้วอยากขอแกแต่งงาน! บรรยากาศโดยรวม เป็นแบบนี้ครับ.. ข้างในบ้านพัก ห้องน้ำกับห้องนอนเป็นห้องเดียวกัน หรืออีกนัยหนึ่ง รีสอร์ท บ้านเกาะหมาก นี้เป็นรีสอร์ทของห้องน้ำขนาดใหญ่ ที่เอาเตียงเข้าไปวางไว้ เผื่อเข้าห้องน้ำจนหมดแรง...จะได้นอนพัก (แล้วค่อยตื่นไปเข้าห้องน้ำใหม่อีกรอบ) Beach Cafe' คือ ร้านอาหารของ บ้านเกาะหมาก ครับ กลางวันเป็นแบบนี้ กลางคืน เป็นแบบนี้.. นี่คือเจ้าของสถานที่ พี่ชายใจดี... "พี่โจ" ครับ เวลาอยู่กับทะเล ผมมักจะกลายเป็นอีกคนนึง ซึ่งแตกต่างจากผม ตอนอยู่ในเมือง ผมชอบนั่งมองทะเลเงียบๆ ไม่ก็เอาหนังสือไปอ่านลำพัง (นอกจากจะมีเพื่อนมาร่วมวงสนทนาฮาเฮ) เหมือนตอนดำน้ำ SCUBA ผมก็ชอบดำน้ำเงียบๆ ไม่ชอบพูดคุยกับใครเหมือนกัน !!! วันที่ไป ฟ้าใสไม่มีเมฆ แสงสุดท้ายที่บ้านเกาะหมากเลยออกมาเป็นแบบนี้ (แต่งใน photoshop น้อยมาก) ตกเย็น คงไม่มีอะไรดีไปกว่าการได้นั่งเอกเขนกริมหาด มีเพลงดีๆ ฟัง เชิญแวะที่ทะเลบาร์ ได้ทุกเวลา ยกเว้นเวลาที่เจ้าของบาร์แอบหนีหายไปเที่ยว! กีตาร์ตัวที่แขวนนั้น ไปลองเล่นมาแล้ว เสียงดีครับ เปิดแสงโสม สองแบนขึ้นไป หยิบยืมเล่นได้หนึ่งชั่วโมง เปิดแสงโสม สองกลม...เอาไปเล่นได้ทั้งวัน (อิอิ) นี่เจ้า "สีฟ้า" หมาทะเล เป็นหมาน่ารัก ใจดี ขี้เล่นและขี้อ้อน โดยเฉพาะเวลาดื่ม ชอบมาหมอบแทบตัก สะกิดขาขอเหล้ากินประจำเลย! นี่ไง คุณ "เรย์" หุ้นส่วนทะเลบาร์ และ ผู้ดูแลหลักอย่างเป็นทางการ (เป็นเจ้าของกีตาร์ตัวที่แขวนนั้นด้วย) น่านอนเล่นไหมครับ? เก้าอี้ตัวนี้ ถูกวางเหงาอยู่หน้า Beach Cafe' รอคนมานั่งมัน... นี่คือ เกาะหมากคอทเทจ (Koh Mak Cottage) บ้านกระทัดรัด นอนพอดีตัว ราคาย่อมเยาว์ อยู่ติดกับ บ้านเกาะหมาก นั่นแหละครับ โชว์ควงไฟยามค่ำคืน โดยนักแสดงมือหนึ่ง ที่โอนสัณชาติ จากชาวเสม็ด มาเป็นชาวหมาก.. นี่อุปกรณ์ สำหรับการแสดง จากเกาะหมากทางตอนเหนือ สามารถนั่งเรือหางยาว โดยสารไป "เกาะขาม" ได้ ใช้เวลาเพียงแค่สิบกว่านาที น้ำทะเลใส ทรายสวย ฟ้าแจ่มๆ แบบอันดามันตอนเหนือ ก็ปรากฎแก่สายตา ปกติเจอกับทะเลสวย ๆ แบบนี้ ผมชอบนั่งอยู่ในภวังค์คนเดียว สามารถนั่งเฉยๆ ได้ทั้งวัน โดยไม่ทำอะไร... ถ้าได้นั่งมองคนที่เดินทางมาที่นี่ เราจะเห็นคนแปลก ปรากฎตัวขึ้นมาอีกหลายคน อันนี้ของฝากจาก เกาะขาม ครับ ... "ทิฐิ นำมาซึ่งการทะเลาะเบาะแว้ง" "การรู้จักขอโทษและรู้จักให้อภัย นำมาซึ่งความเข้าใจและปรองดองกัน" "มันจึงทำให้ ความรัก สามารถดำเนินต่อไปได้..." ... ไปดูภาพทะเล กันต่อครับ.. เอาภาพแอบถ่าย ก่อนแล้วกัน ชอบจริงๆ... เลยเกาะหมากลงไปทางใต้ จะมีเกาะขนาดใหญ่เป็นอันดับสองของ จังหวัดตราด เกาะกูด ไงครับ เป็นเกาะใหญ่ รีสอร์ทมากมาย ผมเคยมาหลายครั้ง แต่ละครั้งก็ได้บรรยากาศทะเลต่างๆ กันไป รีสอร์ทริมทะเล ก็มาก รีสอร์ทบนน้ำ ก็เยอะ คราวนี้ลองมาพัก รีสอร์ท (เรียกว่า โฮมสเตย์ น่าจะดีกว่า) บนเขาติดทะเลดูบ้าง งานนี้ประทับใจครับ หากไม่ได้ "พี่โจ" แห่ง บ้านเกาะหมาก แนะนำมา คงไม่ได้รู้หรอกว่า เกาะกูด มีบรรยากาศ เกาะร้าง ส่วนตัวสุดๆ แบบนี้ด้วยเหมือนกัน... ดูห้องพักซะก่อน... เหอเหอ (จริงๆ แล้วนี่คงเป็นห้องของ "พี่ถก" เจ้าของที่นี่ครับ บังเอิญแกไม่อยู่ ก็เลยบอกน้องที่นั่นว่า จะพักห้องนี้แหละ) มองลงไปจากห้อง เป็นแบบนี้ อาหารที่นี่ สั่งไม่ได้ครับ ไม่มีเมนู สุดแท้แต่ น้องๆ ผู้ดูแลจะนั่งเรือออกไปจับได้ปลาอะไรมาทำให้ทานบ้าง นี่ต้มยำปลาเก๋า...(ยกครีบขอความช่วยเหลือซะ ไม่กล้ากินเลยแฮะ ..แต่หมดเกลี้ยง) นี่ปลาข้างเหลืองทอดหอม ครับ...อร่อยนะ นี่เป็นน้ำมธุรส (เรียกซะหรู เพราะอยู่ที่อ่าวนี้ ไม่มีบริการนะครับ ต้องหามาเอง) น้ำแข็งที่เห็น แบกมาเองครับ ผมซื้อน้ำแข็งจากร้านป้า ตรงท่าเรืออ่าวนิด ถุงละ 7 บาท แล้วพี่สาวพี่ชาย ที่ร้านกาแฟ Bon Coffee ตรงอ่าวนิด ที่ขายตั๋วเรือให้นั่นเอง กุลีกุจอเอากล่องโฟมขนาดใหญ่มาให้ เอามา "ให้" นะครับ ไม่ได้ขาย แม้มันจะเป็นกล่องโฟมเก่าๆ แต่มันก็มีคุณค่าและมีความหมายมากในยามนั้น ถามพี่แกว่าแล้วจะเอากล่องโฟมนี้มาคืนยังไงดี เขาก็บอกทันทีว่า เอาไปเลย ไม่ต้องคืน เลยตอบกลับไปว่า "งั้นผมฝากเอาไว้ที่อ่าวอู๋แล้วกันนะครับ" "ได้เลย" คือคำตอบ จนป่านนี้กล่องโฟมใบนั้นก็ยังคงอยู่ที่อ่าวอู๋ ใครได้ไป ขอเด็กที่นั่นดูได้ครับ (ฮา) ถ้าไม่ได้กล่องโฟมใบนั้น ก็จะไม่มีเครื่องดื่มชุ่มฉ่ำใจ แก้วนี้ให้เห็น อ้อ..แล้วที่อ่าวอู๋นี้ ไม่มีไฟฟ้าใช้นะครับ มีเครื่องปั่นไฟตัวเล็ก ไว้ชาร์ตแบตมือถือและทำอะไรเล็ก ๆน้อยๆ ได้เท่านั้น พออาทิตย์ตกดิน ถ้าไม่ใช่คืนวันเพ็ญ ทุกอย่างจะมืดสนิท แต่เขามีเทียนถ้วยให้สองกล่องครับ...ใช้ได้ตามสบาย ทะเลเกาะกูด แถวอ่าวอู๋ สงบสุข แบบนี้ล่ะครับ... หลายเดือนที่ผ่านมานี้ ผมนอนมองฟ้า ก้มหน้ามองเท้าตัวเองเดิน ไปนับไม่ถ้วนชั่วโมง มีอะไรหลายอย่างที่ผมหาคำตอบให้ตัวเองได้หนักแน่น และมีอะไรอีกหลายอย่างที่ผมยังไม่เข้าใจตัวเองหรือคนอื่นบางคน โดยเฉพาะคนอื่น ที่มีความสำคัญในชีวิต ผมว่าบางที กับคนที่มีความสำคัญเหล่านั้น เราอาจจะจริงจังในการตั้งใจเรียนรู้พวกเขาเกินไปก็เป็นได้ เราอาจจะรัก ชื่นชอบ เคารพ นับถือเขาเกินไปก็เป็นได้ บางทีเราอาจต้องหันมาเปลี่ยนมุมมองใหม่ ให้ลองมองพวกเขาแบบผ่านๆ ไป อย่างที่เรามองคนอื่นๆ ไม่แน่ว่า คนแปลก ที่สำคัญเหล่านั้น อาจจะไม่ใช่คนแปลกๆ สำหรับเราอีกต่อไป ก็เป็นได้ ผมไม่เห็นด้วยนัก กับคำบอกเล่าที่ว่า หากเรายังไม่เข้าใจตัวเอง จะไปเข้าใจคนอื่นได้ยังไง เพราะผมคิดว่า หากทำความเข้าใจคนอื่นรอบตัวได้ทั้งหมดเมื่อไร เราอาจจะเข้าใจตัวเองได้อย่างหมดสิ้นเมื่อนั้น มีคนตั้งมากมาย ที่เข้าอกเข้าใจคนอื่น แต่ไม่เข้าใจตัวเอง มีคนตั้งมากมาย ที่รักและเสียสละเพื่อคนอื่น แต่ไม่ได้รักตัวเองและทำเพื่อตัวเองสักเท่าไร มีคนอีกตั้งมากมายเช่นกัน ที่บอกรักใครต่อใครไป ด้วยหวังว่าตัวเองจะได้รับความเข้าใจ แต่ไม่เคยคิดที่จะไปทำความเข้าใจคนที่เราบอกรักไปอย่างแท้จริง ผมเลิกเรียกร้องที่จะให้ใครมาเข้าใจผม นานแล้ว เพราะบางครั้ง แม้แต่ตัวเอง ก็ยังไม่เข้าใจในสิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไปเลย แล้วนับประสาอะไรกับคนอื่น ที่ไม่ได้เป็นเจ้าของจิตใจดวงนี้กันเล่า ผมพยายามเรียนรู้ที่จะทำความเข้าใจคนอื่น มานานแล้วอีกเหมือนกัน สำหรับบางคนแล้ว ผมสามารถมองเห็นตัวตนของเขาแบบทะลุปรุโปร่ง จนแม้แต่ตัวเขาเองก็อาจจะนึกไม่ถึง ว่านั่นคือเขา ถึงกระนั้น บางการกระทำของเขา ผมได้แต่เพียงเห็น แต่ไม่เข้าใจ จนถึงวันนี้ คนแปลกในสายตาผมบางคน ก็ยังคงเป็นคนแปลก ทั้งๆ ที่ผมพยายามทำความเข้าใจพวกเขาเหล่านั้นเต็มที่แล้ว ที่เกาะหมากแห่งนี้ มีบางวัน ผมตื่นเช้ากว่าปกติ ตื่นมาถ่ายภาพ เดินเล่น แล้วก็นั่งคิดอะไรไปเรื่อย ตัวหนังสือในสมุดบันทึกของ "พี่โจ" ที่แกหยิบมาอ่านให้ฟังอย่างตั้งใจในคืนหนึ่ง ผุดโพล่งขึ้นมาในหัวหลายประโยค ผมแอบตั้งใจฟังและวิเคราะห์อะไรหลายๆ อย่างโดยที่พี่โจไม่รู้ตัว และแอบเก็บตก วิชาชีวิต ที่พี่โจไม่ได้ตั้งใจสอนมาเรื่องหนึ่งเหมือนกัน ,,,คลื่นเบาๆ ซัดสาดเข้ามา กวาดเอาขยะทะเลส่วนหนึ่งลงไป ในขณะที่พัดพาเอาเศษไม้ใบหญ้าจำนวนหนึ่งขึ้นมาทิ้งไว้,,, ..การทำความเข้าใจใครสักคนหนึ่ง ไม่ใช่เป็นการนำตัวตนของเขามาทำความรู้จัก ด้วยความคิด ความรู้สึก ประสบการณ์และคำพิพากษาของเรา แต่เป็นการรับฟัง เรียนรู้ และศึกษาตัวตนของเขาเหล่านั้น ด้วยความคิด ความรู้สึก ประสบการณ์และคำพิพากษาของเขา โดยอาศัยใจของเราเป็นตัวกลาง... ,,,,,,,,,,,, ................   Create Date : 06 มีนาคม 2551 41 comments Last Update : 14 มีนาคม 2551 15:44:33 น. Counter : 1892 Pageviews. Share Tweet

ภาพสวยดี เคยไปแต่เกาะกูด สงบดีมากเลย   โดย: MM (ongchai_maewmong ) 6 มีนาคม 2551 17:14:22 น.

ไปไม่ชวน ภาพสวยหลายภาพเลย   โดย: Zantha 6 มีนาคม 2551 18:22:33 น.

ไปไม่ชวนนะป๋า งอนละ   โดย: ตุ๊ดตุ่ IP: 117.47.96.140 6 มีนาคม 2551 21:33:50 น.

ไว้มีโอกาสก็ด้วยด้วยกันเด้อ อิอิอิอิอิอิอิ   โดย: pachit IP: 124.120.157.100 6 มีนาคม 2551 22:27:43 น.

ชอบๆๆ มีทริปดีๆแบบนี้อย่าลืมบอกเด้อ อีกหน่อยจัดทัวร์ท่องเที่ยวไปเลย รับรองว่ามีลูกค้าตามไปเที่ยวเยอะแน่ๆ แล้วก็ทำรีสอร์ตหวิวๆไว้เรียกผู้ชมด้วยนะคะ หลิว's หวิว รีสอร์ต อิอิ หรือ จะตั้งว่า หลิว หวิว รีสอร์ต ดีอ่ะ 555   โดย: Ap'Ple IP: 58.9.8.248 6 มีนาคม 2551 22:39:27 น.

สวยค่ะ (สั้นๆได้ใจความคิดกันเอง)   โดย: จูนจัง IP: 125.24.216.159 6 มีนาคม 2551 22:55:19 น.

สวยค่ะสวย รูปสวยน่าไปเที่ยวมากเลย   โดย: Summer Flower 6 มีนาคม 2551 23:13:19 น.

บรรยากาศดีจัง น่าไปๆๆ.... อยากไปหามุมสงบให้ชีวิตแบบนี้บ้างจัง   โดย: Noon IP: 124.120.184.232 6 มีนาคม 2551 23:40:22 น.

ภาพสวยจัง สวยทุกภาพเลย งั้น... ขอยืมกล้องไปถ่ายรูปหนมหน่อยจิ อิอิ (ล้อเล่นนะ ) เคยไปแต่เกาะกูด ประทับใจเพราะมีอาหารบุฟเฟ่กินได้ไม่อั้น โฮ่ๆ ที่จริงว้วสวยมากๆเลย ยังไม่เคยไปเกาะหมาก เคยแค่ผ่านๆ   โดย: J-Nap 6 มีนาคม 2551 23:48:51 น.

สวยเนอะ...อยากไปเกาะสุรินทร์อ่ะน้อง   โดย: แม่อ้อ IP: 58.8.183.8 7 มีนาคม 2551 11:30:33 น.

น่าไปๆๆๆๆๆ แต่ไม่มีคัยพาไป   โดย: hua IP: 58.9.25.197 7 มีนาคม 2551 11:33:23 น.

ชอบที่เขียนนะ แต่ครีบน้องเก๋าน่ากลัวไปหน่อย อีกอย่าง สงสัยว่า เวลา Scuba อยู่ในน้ำจะพูดกับใครได้ยังไง   โดย: เนรัญชรา IP: 136.8.5.100 7 มีนาคม 2551 11:35:43 น.

อิจฉาอ่ะ   โดย: เล็ก IP: 202.57.155.34 7 มีนาคม 2551 11:39:19 น.

ทำไม ทำตัวน่าอิจฉาจังฟะ ...   โดย: h2ami IP: 117.47.114.188 7 มีนาคม 2551 11:51:11 น.

สอนวิธีใช้ PS ลบพุงหน่อยคับ.....เนียนมาก   โดย: sigy IP: 125.27.219.94 7 มีนาคม 2551 12:27:45 น.

อยากไปม้างงงงง สวยทุกภาพเลยพี่นัท เจ้าสีฟ้า น่ารักดี ตลกตอนพี่บรรยายห้องน้ำในห้องนอนจัง อิอิ   โดย: ปอ Michiyo IP: 58.8.47.166 7 มีนาคม 2551 12:38:18 น.

ชอบรูปสุดท้ายอ่ะพี่ กางเกงอ่ะ...กางเกง อยากได้.... มีเวลาจะแอบสะกดรอยตามไปดูมั่ง   โดย: ป๊อกคนงาม IP: 124.121.182.178 7 มีนาคม 2551 18:20:20 น.

เคยไปเกาะหมาก แล้วนั่งเรือไปเล่นน้ำที่เกาะขาม สมัยนั้นยังไม่มีรีสอร์ทเลย ทะเลสวย ทรายขาว ตัดกับหินภูเขาไฟ ประทับใจมากๆ หวังว่ายังสวยเหมือนเดิมนะคะ ตรงข้ามกับเกาะหมาก ทะเลสีไม่สวย ทรายไม่ขาว ธรรมชาติช่างแปลกจริงๆ ทะเลห่างกันแค่มองเห็น ทำไมแตกต่างจัง ปล. กลับมาเขียน blog เหมือนเดิมแล้วค่ะ ว่างๆ แวะเยี่ยมบ้างนะจ๊ะ บ้านเหงาเชียวค่ะ   โดย: scubalove 8 มีนาคม 2551 1:42:42 น.

จ้ะ ...   โดย: ปีศาจน้อยฯ IP: 118.173.35.72 9 มีนาคม 2551 23:50:11 น.

ไม่ได้แวะมานาน เจ้าของบล็อกเดินทางท่องเที่ยว น่าอิจฉาจังเล๊ยยยย   โดย: กระจ้อน 10 มีนาคม 2551 20:35:31 น.

beautiful photos nice explantion Awesome!!!   โดย: Fon (DekYing) IP: 75.39.216.118 11 มีนาคม 2551 5:18:37 น.

รีสอร์ทบรรยากาศดีจัง น่าไปเที่ยวมั่กๆ ขอบคุณสำหรับรูปสวยๆที่เอามาฝากนะคะ   โดย: haiku 11 มีนาคม 2551 17:41:38 น.

จะฟ้องพี่โจว่าแอบคิดอะไรกับพี่โจ 55555   โดย: YUI IP: 124.121.101.133 13 มีนาคม 2551 19:44:30 น.

งามทั้งเรื่องและรูป แต่เรื่อง ดูเศร้า ไปหน่อยนะ อิอิ   โดย: ตลกดี IP: 58.9.66.53 14 มีนาคม 2551 16:17:30 น.

ทะเลสะอาด ชายหาดยิ้ม ประจันหน้ากับความเวิ้งว้าง เปล่าเปลือยสรรพสิ่ง ทอดความรู้สึกให้แล่นไปกับสายลม เรือใบแห่งความฝันหายลับตรงขอบฟ้าในยามเย็น   โดย: ปุถุซน 14 มีนาคม 2551 16:21:25 น.

ตามไปเที่ยวนะพี่ ตกใจ เห็นว่าจะขอพี่โจแต่งงาน ไอ้เราก็นึกว่าพี่โจเป็นผู้หญิง 555 บล็อคพี่หลิวนี่ยาวใช้ไดเลย รูปขึ้นไม่หมดอีกแล้ว ยังไม่ได้เห็นน้องหมาทะเลเลย   โดย: quin toki 14 มีนาคม 2551 22:58:35 น.

อย่าแอบดู !   โดย: ผู้ล่า IP: 61.47.19.243 17 มีนาคม 2551 16:59:29 น.

เจ้าสีฟ้า.. เมาแป้บเลย สงสัยขอเหล้ากินเยอะไปหน่อย   โดย: kimura IP: 119.42.64.194 22 มีนาคม 2551 13:35:00 น.

ป.ล. ดำน้ำที่เกาะหมากสวยไม๊ค้าบ มีปลาเยอะไม๊ อยากไปมั่งจัง   โดย: kimura IP: 119.42.65.164 22 มีนาคม 2551 13:49:13 น.

ป.ล.2 พี่หลิวๆสนใจไปเที่ยวเกาะหลีเป๊ะไม๊ กำลังจะจัดทริปค้าบบ   โดย: kimura IP: 119.42.65.164 22 มีนาคม 2551 13:52:04 น.

สงสัยว่าหนูยังคงจะเด็กอยู่มากเนอะพี่หลิว ทุกวันนี้ก็ยังอยากจะเรียกร้องให้ใครคนนึงเข้าใจ "เข้าใจฉันซักทีได้มั๊ย ว่าฉันรู้สึกยังไง" ก็ได้แต่ตะโกนอยู่ในใจเท่านั้นเอง รูปสวย น่าไปเที่ยวมากค่ะพี่ สงกรานต์แพมคงไม่ได้ไปค่ะ ต้องไปเบิ่งอุดรน่ะ เที่ยวเผื่อหนู แล้วก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่หลิว   โดย: Pam_Pink 22 มีนาคม 2551 22:16:48 น.

สวยจังเลยค่ะ ชอบทะเลเช่นกันค่ะ อยากไปจัง   โดย: catt.&.cattleya.. 3 เมษายน 2551 23:39:16 น.

แปลกจัง! เป็นคนแปลกดีค่ะ ไม่เหมือนใคร มีเอกลักษณ์ เป็นของตัวเอง ถ่ายภาพออกมาได้สวยค่ะ ภาพสวยมากนะค่ะ สักวันจะไปยังสถานที่นี้ ไม่แน่ เราอาจจะเดินสวนทางกันก็เป็นได้ อิอิ แต่ว่า...คุณเป็น....อย่างนั้นจริงหรือ   โดย: love...love IP: 58.8.187.181 4 เมษายน 2551 20:51:57 น.

เที่ยวเยอะดีจัง   โดย: น้องอ้อ ลิงทาโมน IP: 124.120.25.84 12 เมษายน 2551 11:44:32 น.

เข้าใจ..ฮ่าฮา   โดย: Private Angel IP: 124.121.105.216 15 เมษายน 2551 10:33:05 น.

เข้าใจ..ฮ่าฮา   โดย: Private Angel IP: 124.121.105.216 15 เมษายน 2551 10:33:55 น.

เพิ่งไปบ้านเกาะหมากกลับมาค่ะ สวยมาก บรรยากาศดี ผู้คนอัธยาศัยดี จะกลับไปอีกแน่นอนค่ะ   โดย: aum IP: 61.90.156.131 23 เมษายน 2551 13:02:10 น.

ทะเลสวยขนาดนี้จิง ๆ เหรอ..   โดย: ying..ying korat IP: 125.24.60.118 28 เมษายน 2551 21:53:12 น.

แวะมาชวนไปเที่ยวขอรับท่าน   โดย: Zantha 23 พฤษภาคม 2551 13:02:02 น.

What a nice place, thanks for the information.   โดย: Turning Around IP: 62.204.102.43 12 พฤศจิกายน 2552 18:52:12 น.

อ่านแล้ว อย่าหยุด กรุณาอ่านต่อ เพราะ คุนได้โดนคำสาปนี้ไปแล้ว…. อ่านต่อ เลย เป็น เรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงใน จ. พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนัก เรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็น วันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะ สอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดิน เข้าไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่อง ใส่กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าใน นั้นมีอะไร แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้ง และเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขา อยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตก กลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม เตะ เล่นและเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมี กระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ใน กระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เรา ชื่อ”เปลวเทียน”เป็นเด็กนักเรียนคนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและค่าหมก อยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มี แม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เรา พยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีใคร มา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมา อยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่ อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกับ เรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้ เทอก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่อ อะไรก้อได้ เป็นจำนวน 10 coppy แต่ ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะ ไปตามเทอมาอยู่เป็นเพื่อน * หลังจาก ที่นิ้งได้อ่านนั้น เทอก้อไม่เชื่อ และคิดว่า มีคนมาแกล้งเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระ และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้ง และเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ **** เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็ก เหล่านั้นตายได้เช่นไร _ ตอนนี้พวกเท อได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบ เหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 10 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคน โชคดี.......////////...   โดย: 888 IP: 118.174.64.68 18 พฤศจิกายน 2553 12:16:15 น.