1
2 3 4 5 6 7 8
9 10 11 12 13 14 15
16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29
30 31
บ้านเกาะหมาก-เกาะขาม-เกาะกูด(อ่าวอู๋)
ACROSS THE UNIVERSE (The Beatles,Performed by Jim Sturgess) Words are flying out like endless rain into a paper cup They slither while they pass They slip away across the universe Pools of sorrow waves of joy are drifting thorough my open mind Possessing and caressing me Jai guru deva om Nothing's gonna change my world Nothing's gonna change my world Nothing's gonna change my world Nothing's gonna change my world Images of broken light which dance before me like a million eyes That call me on and on across the universe Thoughts meander like a restless wind inside a letter box they tumble blindly as they make their way across the universe Jai guru deva om Nothing's gonna change my world Nothing's gonna change my world Nothing's gonna change my world Nothing's gonna change my world Sounds of laughter shades of life are ringing through my open ears exciting and inviting me Limitless undying love which shines around me like a million suns It calls me on and on across the universe Jai guru deva om Nothing's gonna change my world Nothing's gonna change my world Nothing's gonna change my world Nothing's gonna change my world Jai guru deva Jai guru deva .................... ............... "คุณเป็นคนแปลกนะ รู้ตัวไหม?" "พี่เป็นคนแปลกที่สุดเท่าที่เคยรู้จักมาเลย.." "ตกลงเอ็งเป็นคนยังไงกันแน่?" ตลอดยี่สิบเก้าปีกว่าๆ !! ประโยคพวกนี้ ผ่านเข้ามาให้ได้ยินนับครั้งไม่ถ้วน มีหลายครั้งที่ผมถามตัวเองว่าผมแปลกอย่างที่เขาว่านั้นไหม มีอีกหลายครั้งที่นอนมองเพดานห้อง เงยหน้ามองดาว ก้มหน้ามองดิน เพื่อค้นหาตัวเองให้พบ ผมมีหลายบุคลิก มีหลายตัวตนในคนเดียว ผมเรียนรู้ชีวิตทุกมุม ศึกษาทุกมุมและเป็นมันทุกมุม! ผมพบตัวเองที่แท้แล้วส่วนหนึ่ง แต่ยังมีอีกหลายส่วนที่ยังค้นไม่พบ ผมดีใจที่มันเป็นอย่างนั้น เพราะชีวิตคือการค้นหา ส่วนจะค้นหาอะไร คำตอบ แล้วแต่ตัวบุคคล พื้นเพ สิ่งแวดล้อม ภาระและหน้าที่ที่ได้เกิดมาลืมตาดูโลก ไม่มีเส้นทางเดินของใครซ้ำกัน มันแตกต่างกันทั้งหมด เพราะฉะนั้น ทุกคนล้วนเป็นคนแปลกในความคิดของผม ผมไม่ได้เป็นคนแปลกอยู่คนเดียวในโลกหรอกนะ! (อิอิ) ปลายเดือน ก.พ. 2551 มีโอกาสได้เดินทางไปพบกับคนแปลก บนโลกอีกหลายชีวิต คนแปลกเหล่านั้น อาศัยอยู่บนเกาะหมาก จ.ตราด ขณะที่บางส่วน แปลกมาจากในเมืองใหญ่ เกาะหมากเป็นเกาะขนาดใหญ่เป็นอันดับสามของจังหวัดตราด รองจากเกาะช้าง และ เกาะกูด ห่างจากฝั่ง 35 กิโลเมตร เนื้อที่ทั้งหมด 16 ตารางกิโลเมตร และระยะทางรอบเกาะทั้งหมด 27 กิโลเมตรเท่านั้น จากบรรดา 20 กว่ารีสอร์ทรอบเกาะ ดูเหมือนว่า "บ้านเกาะหมาก" (Baan-koh-mak, //www.baan-koh-mak.com) จะเป็นความลงตัวที่เหมาะเจาะที่สุด บ้านพักน่ารัก สะอาด สะดวกสบาย บ้านทุกหลังถูกวางตัวเป็นเกือกม้า หันหน้ารับวิวทะเลครบถ้วนทุกหลัง บริการดี อาหารอร่อย(ทุกอย่าง) มีกิจกรรมทางทะเล พนักงานใจดี อัธยาศัยดี มีหาดทรายที่น่าเดินเล่น น้ำทะเลสวยใส อาทิตย์ตกดินที่งดงาม มี "ทะเลบาร์" เป็นบาร์ติดทะเลที่กันเอง มีโชว์ควงไฟเป็นประจำทุกค่ำคืน และมีเจ้าของ "พี่โจ" ผู้ใจดี มีอัธยาศัยไมตรี ที่จะทำให้ผู้มาเยือน เสพติดงอมแงม พูดคุยด้วยแล้วอยากขอแกแต่งงาน! บรรยากาศโดยรวม เป็นแบบนี้ครับ.. ข้างในบ้านพัก ห้องน้ำกับห้องนอนเป็นห้องเดียวกัน หรืออีกนัยหนึ่ง รีสอร์ท บ้านเกาะหมาก นี้เป็นรีสอร์ทของห้องน้ำขนาดใหญ่ ที่เอาเตียงเข้าไปวางไว้ เผื่อเข้าห้องน้ำจนหมดแรง...จะได้นอนพัก (แล้วค่อยตื่นไปเข้าห้องน้ำใหม่อีกรอบ) Beach Cafe' คือ ร้านอาหารของ บ้านเกาะหมาก ครับ กลางวันเป็นแบบนี้ กลางคืน เป็นแบบนี้.. นี่คือเจ้าของสถานที่ พี่ชายใจดี... "พี่โจ" ครับ เวลาอยู่กับทะเล ผมมักจะกลายเป็นอีกคนนึง ซึ่งแตกต่างจากผม ตอนอยู่ในเมือง ผมชอบนั่งมองทะเลเงียบๆ ไม่ก็เอาหนังสือไปอ่านลำพัง (นอกจากจะมีเพื่อนมาร่วมวงสนทนาฮาเฮ) เหมือนตอนดำน้ำ SCUBA ผมก็ชอบดำน้ำเงียบๆ ไม่ชอบพูดคุยกับใครเหมือนกัน !!! วันที่ไป ฟ้าใสไม่มีเมฆ แสงสุดท้ายที่บ้านเกาะหมากเลยออกมาเป็นแบบนี้ (แต่งใน photoshop น้อยมาก) ตกเย็น คงไม่มีอะไรดีไปกว่าการได้นั่งเอกเขนกริมหาด มีเพลงดีๆ ฟัง เชิญแวะที่ทะเลบาร์ ได้ทุกเวลา ยกเว้นเวลาที่เจ้าของบาร์แอบหนีหายไปเที่ยว! กีตาร์ตัวที่แขวนนั้น ไปลองเล่นมาแล้ว เสียงดีครับ เปิดแสงโสม สองแบนขึ้นไป หยิบยืมเล่นได้หนึ่งชั่วโมง เปิดแสงโสม สองกลม...เอาไปเล่นได้ทั้งวัน (อิอิ) นี่เจ้า "สีฟ้า" หมาทะเล เป็นหมาน่ารัก ใจดี ขี้เล่นและขี้อ้อน โดยเฉพาะเวลาดื่ม ชอบมาหมอบแทบตัก สะกิดขาขอเหล้ากินประจำเลย! นี่ไง คุณ "เรย์" หุ้นส่วนทะเลบาร์ และ ผู้ดูแลหลักอย่างเป็นทางการ (เป็นเจ้าของกีตาร์ตัวที่แขวนนั้นด้วย) น่านอนเล่นไหมครับ? เก้าอี้ตัวนี้ ถูกวางเหงาอยู่หน้า Beach Cafe' รอคนมานั่งมัน... นี่คือ เกาะหมากคอทเทจ (Koh Mak Cottage) บ้านกระทัดรัด นอนพอดีตัว ราคาย่อมเยาว์ อยู่ติดกับ บ้านเกาะหมาก นั่นแหละครับ โชว์ควงไฟยามค่ำคืน โดยนักแสดงมือหนึ่ง ที่โอนสัณชาติ จากชาวเสม็ด มาเป็นชาวหมาก.. นี่อุปกรณ์ สำหรับการแสดง จากเกาะหมากทางตอนเหนือ สามารถนั่งเรือหางยาว โดยสารไป "เกาะขาม" ได้ ใช้เวลาเพียงแค่สิบกว่านาที น้ำทะเลใส ทรายสวย ฟ้าแจ่มๆ แบบอันดามันตอนเหนือ ก็ปรากฎแก่สายตา ปกติเจอกับทะเลสวย ๆ แบบนี้ ผมชอบนั่งอยู่ในภวังค์คนเดียว สามารถนั่งเฉยๆ ได้ทั้งวัน โดยไม่ทำอะไร... ถ้าได้นั่งมองคนที่เดินทางมาที่นี่ เราจะเห็นคนแปลก ปรากฎตัวขึ้นมาอีกหลายคน อันนี้ของฝากจาก เกาะขาม ครับ ... "ทิฐิ นำมาซึ่งการทะเลาะเบาะแว้ง" "การรู้จักขอโทษและรู้จักให้อภัย นำมาซึ่งความเข้าใจและปรองดองกัน" "มันจึงทำให้ ความรัก สามารถดำเนินต่อไปได้..." ... ไปดูภาพทะเล กันต่อครับ.. เอาภาพแอบถ่าย ก่อนแล้วกัน ชอบจริงๆ... เลยเกาะหมากลงไปทางใต้ จะมีเกาะขนาดใหญ่เป็นอันดับสองของ จังหวัดตราด เกาะกูด ไงครับ เป็นเกาะใหญ่ รีสอร์ทมากมาย ผมเคยมาหลายครั้ง แต่ละครั้งก็ได้บรรยากาศทะเลต่างๆ กันไป รีสอร์ทริมทะเล ก็มาก รีสอร์ทบนน้ำ ก็เยอะ คราวนี้ลองมาพัก รีสอร์ท (เรียกว่า โฮมสเตย์ น่าจะดีกว่า) บนเขาติดทะเลดูบ้าง งานนี้ประทับใจครับ หากไม่ได้ "พี่โจ" แห่ง บ้านเกาะหมาก แนะนำมา คงไม่ได้รู้หรอกว่า เกาะกูด มีบรรยากาศ เกาะร้าง ส่วนตัวสุดๆ แบบนี้ด้วยเหมือนกัน... ดูห้องพักซะก่อน... เหอเหอ (จริงๆ แล้วนี่คงเป็นห้องของ "พี่ถก" เจ้าของที่นี่ครับ บังเอิญแกไม่อยู่ ก็เลยบอกน้องที่นั่นว่า จะพักห้องนี้แหละ) มองลงไปจากห้อง เป็นแบบนี้ อาหารที่นี่ สั่งไม่ได้ครับ ไม่มีเมนู สุดแท้แต่ น้องๆ ผู้ดูแลจะนั่งเรือออกไปจับได้ปลาอะไรมาทำให้ทานบ้าง นี่ต้มยำปลาเก๋า...(ยกครีบขอความช่วยเหลือซะ ไม่กล้ากินเลยแฮะ ..แต่หมดเกลี้ยง) นี่ปลาข้างเหลืองทอดหอม ครับ...อร่อยนะ นี่เป็นน้ำมธุรส (เรียกซะหรู เพราะอยู่ที่อ่าวนี้ ไม่มีบริการนะครับ ต้องหามาเอง) น้ำแข็งที่เห็น แบกมาเองครับ ผมซื้อน้ำแข็งจากร้านป้า ตรงท่าเรืออ่าวนิด ถุงละ 7 บาท แล้วพี่สาวพี่ชาย ที่ร้านกาแฟ Bon Coffee ตรงอ่าวนิด ที่ขายตั๋วเรือให้นั่นเอง กุลีกุจอเอากล่องโฟมขนาดใหญ่มาให้ เอามา "ให้" นะครับ ไม่ได้ขาย แม้มันจะเป็นกล่องโฟมเก่าๆ แต่มันก็มีคุณค่าและมีความหมายมากในยามนั้น ถามพี่แกว่าแล้วจะเอากล่องโฟมนี้มาคืนยังไงดี เขาก็บอกทันทีว่า เอาไปเลย ไม่ต้องคืน เลยตอบกลับไปว่า "งั้นผมฝากเอาไว้ที่อ่าวอู๋แล้วกันนะครับ" "ได้เลย" คือคำตอบ จนป่านนี้กล่องโฟมใบนั้นก็ยังคงอยู่ที่อ่าวอู๋ ใครได้ไป ขอเด็กที่นั่นดูได้ครับ (ฮา) ถ้าไม่ได้กล่องโฟมใบนั้น ก็จะไม่มีเครื่องดื่มชุ่มฉ่ำใจ แก้วนี้ให้เห็น อ้อ..แล้วที่อ่าวอู๋นี้ ไม่มีไฟฟ้าใช้นะครับ มีเครื่องปั่นไฟตัวเล็ก ไว้ชาร์ตแบตมือถือและทำอะไรเล็ก ๆน้อยๆ ได้เท่านั้น พออาทิตย์ตกดิน ถ้าไม่ใช่คืนวันเพ็ญ ทุกอย่างจะมืดสนิท แต่เขามีเทียนถ้วยให้สองกล่องครับ...ใช้ได้ตามสบาย ทะเลเกาะกูด แถวอ่าวอู๋ สงบสุข แบบนี้ล่ะครับ... หลายเดือนที่ผ่านมานี้ ผมนอนมองฟ้า ก้มหน้ามองเท้าตัวเองเดิน ไปนับไม่ถ้วนชั่วโมง มีอะไรหลายอย่างที่ผมหาคำตอบให้ตัวเองได้หนักแน่น และมีอะไรอีกหลายอย่างที่ผมยังไม่เข้าใจตัวเองหรือคนอื่นบางคน โดยเฉพาะคนอื่น ที่มีความสำคัญในชีวิต ผมว่าบางที กับคนที่มีความสำคัญเหล่านั้น เราอาจจะจริงจังในการตั้งใจเรียนรู้พวกเขาเกินไปก็เป็นได้ เราอาจจะรัก ชื่นชอบ เคารพ นับถือเขาเกินไปก็เป็นได้ บางทีเราอาจต้องหันมาเปลี่ยนมุมมองใหม่ ให้ลองมองพวกเขาแบบผ่านๆ ไป อย่างที่เรามองคนอื่นๆ ไม่แน่ว่า คนแปลก ที่สำคัญเหล่านั้น อาจจะไม่ใช่คนแปลกๆ สำหรับเราอีกต่อไป ก็เป็นได้ ผมไม่เห็นด้วยนัก กับคำบอกเล่าที่ว่า หากเรายังไม่เข้าใจตัวเอง จะไปเข้าใจคนอื่นได้ยังไง เพราะผมคิดว่า หากทำความเข้าใจคนอื่นรอบตัวได้ทั้งหมดเมื่อไร เราอาจจะเข้าใจตัวเองได้อย่างหมดสิ้นเมื่อนั้น มีคนตั้งมากมาย ที่เข้าอกเข้าใจคนอื่น แต่ไม่เข้าใจตัวเอง มีคนตั้งมากมาย ที่รักและเสียสละเพื่อคนอื่น แต่ไม่ได้รักตัวเองและทำเพื่อตัวเองสักเท่าไร มีคนอีกตั้งมากมายเช่นกัน ที่บอกรักใครต่อใครไป ด้วยหวังว่าตัวเองจะได้รับความเข้าใจ แต่ไม่เคยคิดที่จะไปทำความเข้าใจคนที่เราบอกรักไปอย่างแท้จริง ผมเลิกเรียกร้องที่จะให้ใครมาเข้าใจผม นานแล้ว เพราะบางครั้ง แม้แต่ตัวเอง ก็ยังไม่เข้าใจในสิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไปเลย แล้วนับประสาอะไรกับคนอื่น ที่ไม่ได้เป็นเจ้าของจิตใจดวงนี้กันเล่า ผมพยายามเรียนรู้ที่จะทำความเข้าใจคนอื่น มานานแล้วอีกเหมือนกัน สำหรับบางคนแล้ว ผมสามารถมองเห็นตัวตนของเขาแบบทะลุปรุโปร่ง จนแม้แต่ตัวเขาเองก็อาจจะนึกไม่ถึง ว่านั่นคือเขา ถึงกระนั้น บางการกระทำของเขา ผมได้แต่เพียงเห็น แต่ไม่เข้าใจ จนถึงวันนี้ คนแปลกในสายตาผมบางคน ก็ยังคงเป็นคนแปลก ทั้งๆ ที่ผมพยายามทำความเข้าใจพวกเขาเหล่านั้นเต็มที่แล้ว ที่เกาะหมากแห่งนี้ มีบางวัน ผมตื่นเช้ากว่าปกติ ตื่นมาถ่ายภาพ เดินเล่น แล้วก็นั่งคิดอะไรไปเรื่อย ตัวหนังสือในสมุดบันทึกของ "พี่โจ" ที่แกหยิบมาอ่านให้ฟังอย่างตั้งใจในคืนหนึ่ง ผุดโพล่งขึ้นมาในหัวหลายประโยค ผมแอบตั้งใจฟังและวิเคราะห์อะไรหลายๆ อย่างโดยที่พี่โจไม่รู้ตัว และแอบเก็บตก วิชาชีวิต ที่พี่โจไม่ได้ตั้งใจสอนมาเรื่องหนึ่งเหมือนกัน ,,,คลื่นเบาๆ ซัดสาดเข้ามา กวาดเอาขยะทะเลส่วนหนึ่งลงไป ในขณะที่พัดพาเอาเศษไม้ใบหญ้าจำนวนหนึ่งขึ้นมาทิ้งไว้,,, ..การทำความเข้าใจใครสักคนหนึ่ง ไม่ใช่เป็นการนำตัวตนของเขามาทำความรู้จัก ด้วยความคิด ความรู้สึก ประสบการณ์และคำพิพากษาของเรา แต่เป็นการรับฟัง เรียนรู้ และศึกษาตัวตนของเขาเหล่านั้น ด้วยความคิด ความรู้สึก ประสบการณ์และคำพิพากษาของเขา โดยอาศัยใจของเราเป็นตัวกลาง... ,,,,,,,,,,,, ................
Create Date : 06 มีนาคม 2551
Last Update : 14 มีนาคม 2551 15:44:33 น.
41 comments
Counter : 1889 Pageviews.
โดย: Zantha วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:18:22:33 น.
โดย: ตุ๊ดตุ่ IP: 117.47.96.140 วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:21:33:50 น.
โดย: pachit IP: 124.120.157.100 วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:22:27:43 น.
โดย: Ap'Ple IP: 58.9.8.248 วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:22:39:27 น.
โดย: จูนจัง IP: 125.24.216.159 วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:22:55:19 น.
โดย: Noon IP: 124.120.184.232 วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:23:40:22 น.
โดย: J-Nap วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:23:48:51 น.
โดย: แม่อ้อ IP: 58.8.183.8 วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:11:30:33 น.
โดย: hua IP: 58.9.25.197 วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:11:33:23 น.
โดย: เนรัญชรา IP: 136.8.5.100 วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:11:35:43 น.
โดย: เล็ก IP: 202.57.155.34 วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:11:39:19 น.
โดย: sigy IP: 125.27.219.94 วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:12:27:45 น.
โดย: ปอ Michiyo IP: 58.8.47.166 วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:12:38:18 น.
โดย: ป๊อกคนงาม IP: 124.121.182.178 วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:18:20:20 น.
โดย: scubalove วันที่: 8 มีนาคม 2551 เวลา:1:42:42 น.
โดย: ปีศาจน้อยฯ IP: 118.173.35.72 วันที่: 9 มีนาคม 2551 เวลา:23:50:11 น.
โดย: กระจ้อน วันที่: 10 มีนาคม 2551 เวลา:20:35:31 น.
โดย: Fon (DekYing) IP: 75.39.216.118 วันที่: 11 มีนาคม 2551 เวลา:5:18:37 น.
โดย: haiku วันที่: 11 มีนาคม 2551 เวลา:17:41:38 น.
โดย: YUI IP: 124.121.101.133 วันที่: 13 มีนาคม 2551 เวลา:19:44:30 น.
โดย: ตลกดี IP: 58.9.66.53 วันที่: 14 มีนาคม 2551 เวลา:16:17:30 น.
โดย: ปุถุซน วันที่: 14 มีนาคม 2551 เวลา:16:21:25 น.
โดย: quin toki วันที่: 14 มีนาคม 2551 เวลา:22:58:35 น.
โดย: ผู้ล่า IP: 61.47.19.243 วันที่: 17 มีนาคม 2551 เวลา:16:59:29 น.
โดย: kimura IP: 119.42.64.194 วันที่: 22 มีนาคม 2551 เวลา:13:35:00 น.
โดย: kimura IP: 119.42.65.164 วันที่: 22 มีนาคม 2551 เวลา:13:49:13 น.
โดย: kimura IP: 119.42.65.164 วันที่: 22 มีนาคม 2551 เวลา:13:52:04 น.
โดย: Pam_Pink วันที่: 22 มีนาคม 2551 เวลา:22:16:48 น.
โดย: love...love IP: 58.8.187.181 วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:20:51:57 น.
โดย: น้องอ้อ ลิงทาโมน IP: 124.120.25.84 วันที่: 12 เมษายน 2551 เวลา:11:44:32 น.
โดย: Private Angel IP: 124.121.105.216 วันที่: 15 เมษายน 2551 เวลา:10:33:05 น.
โดย: Private Angel IP: 124.121.105.216 วันที่: 15 เมษายน 2551 เวลา:10:33:55 น.
โดย: aum IP: 61.90.156.131 วันที่: 23 เมษายน 2551 เวลา:13:02:10 น.
โดย: ying..ying korat IP: 125.24.60.118 วันที่: 28 เมษายน 2551 เวลา:21:53:12 น.
โดย: Zantha วันที่: 23 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:02:02 น.
โดย: Turning Around IP: 62.204.102.43 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:52:12 น.
โดย: 888 IP: 118.174.64.68 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:16:15 น.
เคยไปแต่เกาะกูด สงบดีมากเลย