ปีใหม่บ้านฉัน วันสิ้นปีเก่าเริ่มต้นปีใหม่ อาจเป็นเพียงสิ่งที่มนุษย์กำหนดขึ้นมาเท่านั้น จะเพื่ออะไรก็ตาม แต่ฉันก็ว่าเป็นความคิดที่ฉลาดไม่ใช่น้อย ต้องขอบคุณที่เขาทำให้พวกเราได้มีเวลากลับมาพบเจอกัน สิ้นปีอาจเป็นวันธรรมดาวันหนึ่งเท่านั้น แต่ลองคิดดูว่าไม่มีเทศกาลส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ หลายๆคนคงจะหาวันหยุดติดกันหลายๆวันเช่นนี้ได้ยาก มันอาจเป็นเพียงการสมมุติขึ้นมา แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้หลายๆคนมีจุดหมายมากขึ้น ดีกว่าเราดำเนินชีวิตไปโดยไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปเท่าไหร่แล้ว อย่างน้องเราก็รู้ว่าเวลาผ่านไปอีกปี ปีใหม่เราจะทำอะไรอีกต่อไป อะไรที่เราจะไม่ทำ เพราะฉันคิดว่าหลายๆคนคงมีความเชื่อในใจลึกๆว่า การเริ่มต้นทำอะไรตอนปีใหม่จะเป็นมงคลแก่ตัวเอง ผ่านไปอีก 1 ปี หลายๆคนก็อายุเพิ่มขึ้นอีก 1 ปี ที่บ้านของฉัน ปีนี้ลูกหลานของตากับยายกับบ้านเกือบจะครบทุกคน ยกเว้นหลานสาวอีกคนของยายที่ไม่กลับ ยายบ่นหาใหญ่เลย คนที่โดนยายบ่นมากสุดเห็นจะเป็นหลานชายอีกคน ที่อยู่ที่เดียวกับน้องสาว แต่ไม่ยักกะพาตัวน้องให้กลับบ้านด้วย แต่กระนั้นก็ได้เห็นรอยยิ้มของตากับยาย ที่ได้เฝ้าดูหลานๆกลับมาร่วมตัวกันที่บ้าน ถ้าเป็นปีก่อนๆยายจะเรียกพวกเรามานั่งฟังยายอ่านค่าวให้ฟัง ฉันจำได้ว่าฉันเป็นคนที่ได้ฟังค่าวยายบ่อยที่สุด เพราะปีที่แล้วฉันอยู่ที่บ้าน และบ้านของฉันก็อยู่ใกล้กับบ้านของยายมากที่สุด หากเป็นปีก่อนๆฉันคงหาเรื่องออกไปกินหมู่กระทะที่บ้านเพื่อน เราคงจะนัดกันตั้งแต่ยังไม่ทันสิ้นปี มีโปรแกรมมากมายให้พวกเราได้สนุกแบบเพื่อนๆจนลืมที่บ้าน ปีนี้ฉันก็ยังไปสนุกกับเพื่อนๆ แต่ก็ไปแค่แป๊บเดียวแล้วก็ขอตัวกลับ ได้มาหยุดมองดูสิ่งที่อยู่รอบตัวเราทุกๆปี แต่เรากลับมองไม่เห็นมันในวันเวลาที่ผ่านมา เห็นแม่กับป้าๆช่วยกันคนละไม่ละมือทำกับข้าวในครัว แม่แต่ละคนก็จะทำกับข้าวของโปรดของลูกตัวเอง อาหารจึงมีมากมายระลานตาไปหมด ได้เห็นพ่อกับพวกลุงๆคุยกันอย่างออกรสออกชาติ นานๆทีที่จะได้เห็นลูกชายลูกเขยยายมานั่งกินข้าวด้วยกันพร้อมหน้า ส่วนฉันกับพวกพี่ๆน้องๆเราก็สนุกกันอีกแบบ หลังจากที่เราได้ทำความเคารพและไปเยี่ยมญาติของเรากันจนครบแล้ว ความจริงมันก็เหนื่อยนะกับการไปหาญาติให้ครบทุกคน แต่มันก็มีความสุข สุขใจทั้งผู้ไปและผู้รอ คนแรกที่หลานๆจะต้องไปหาคือตากับยาย เพราะเมื่อก่อนเวลาพี่ๆกลับบ้านแล้วเข้าบ้านไม่ได้ เราจะต้องไปที่บ้านยายเพราะรู้ว่าแม่จะต้องฝากกุญแจบ้านไว้ที่ยาย จากนั้นก็จะไปที่บ้านน้องสาวน้องชายของยาย และก็บ้านลุงๆป้าๆ ไม่ได้ไปทำอะไรมากมาย เพียงแค่ไปทำความเคารพเพื่อบอกให้ท่านทราบว่าเรากลับถึงบ้านโดยปลอดภัยกันดี เราไปเที่ยวน้ำตกด้วยกันโดยไม่มีพี่แพรวเพราะพี่แพรวเดินทางมากับพี่จรในวันที่เราไปเที่ยวน้ำตก น้ำตกตาดควัน ที่ซึ่งฉันเห็นมันมาตั้งแต่เด็กๆ ปีนี้น้ำดูจะลดลงไปมาก น้ำไม่ตกแรงเหมือนสมัยฉันเด็กๆ ฉันเคยถามแม่ว่าทำไมเขาตั้งชื่อว่าน้ำตกตาดควัน ทำไมไม่ตั้งชื่ออื่นล่ะแม่ แม่คงจะรำคาญกับการช่างซักช่างถามของฉัน สุดท้ายแม่ก็เล่าให้ฉันฟังแต่โดยดี แม่บอกว่าตอนที่ชาวบ้านไปพบน้ำตกใหม่ๆ บริเวณน้ำตกมีหมอกควันคลุ้งไปหมด เวลาคนดินเข้าไปก็จะเหมือนหายเข้าไปในนั้น ฉันจึงเข้าใจว่าควันที่ทุกคนหมายถึงก็คือ ละอองน้ำที่ตกลงมากระทบกับซอกหินและพื้นน้ำด้านล่าง ส่วนคำว่าตาดนั้นหมายถึงลักษณะบริเวณที่น้ำตกลงมา ที่มีความสูงชันและชาวบ้านแถวบ้านฉันเรียกลักษณะเช่นนั้นว่าตาดนั้นเอง ฉันชอบตำนานน้ำตกตาดควันมาก มันอาจไม่ใช่ตำนานก็ได้ แต่ฉันจะเรียกมันว่าอย่างนั้น แม่เล่าว่าเมื่อก่อนสมัยที่หมู่บ้านเรายังไม่มีถนนตัดผ่าน ไม่มีไฟฟ้าใช้ คนที่มาที่นี้มักจะไม่ได้กลับไปอีกถ้าไปเยียบใส่บ่วงเครือเขาหลงเข้า เขาจะหลงป่าและหาทางออกไม่ได้ แล้วยังมีเรื่องถ้ำใต้น้ำตกอีก ที่มีคนเข้าไปเจอและพบว่าข้างในนั้นมีพระพุทธรูป มีสมบัติ แล้วมีคนพยายามเอาออกมา แต่แล้วก็ต้องตาย ส่วนคนที่ไม่เอารอดกลับมามีชีวิตและเล่าให้ใครๆฟัง แล้วยังมีเรื่องบริเวณแอ่งกระทะใต้น้ำตก มีคนเล่าเอาไว้เช่นกันว่ามีบริเวณใดบริเวณหนึ่งในน้ำตกเป็นบริเวณที่ลึกที่สุด ลึกขนาดเอาไม้ไผ่หยังลงไปแล้วไม่เจอพื้นดิน สมัยเด็กๆฉันชอบฟังเพราะมันสนุกและตื่นเต้นเหมือนกำลังฟังนิทานหรือนิยายอะไรสักเรื่อง จนป่านี้ยังไม่มีใครพิสูจน์ได้ว่าเรื่องราวเหล่านั้นจริงเท็จเช่นใด แต่ฉันคิดว่าเป็นเป็นเรื่องเล่าที่ดี อย่างเรื่องเครือเขาหลง มันจะเตือนให้เราเวลาเดินป่าจะได้ระมัดระวังตัว จะได้ไม่เดินไปเหยียบต้นไม้ หรือบางทีอาจเหยียบใส่สัตว์มีพิษเอา ส่วนเรื่องถ้ำใต้น้ำนั้นก็สอนเรื่องไม่ให้โลภมาก และเรื่องแอ่งกระทะมันจะสอนให้เรารู้จักระวังตัวเวลาเล่นน้ำ จะได้ไม่ประมาท ฉันเองเคยเล่นน้ำแห่งนี้จนสำลักไปก็หลายครั้ง นั้นเป็นเหตุการณ์สมัยยังเด็กๆ ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติที่เด็กเวลาเห็นน้ำแล้วอยากลงไปเล่น วันนี้กลับมาดูมันอีกครั้ง น้ำตกตาดควันได้กลายเป็นวนอุทยานที่มีเจ้าหน้าที่ค่อยดูแลไปแล้ว ตำนานที่ตื่นเต้นและฉันเคยเชื่ออย่างสนิทใจว่าเป็นความจริง คงมีน้อยคนนักที่จะรู้ คนเก่าคนแก่ในหมู่บ้านก็เริ่มทยอยจากไปตามอายุขัย ฉันคงจะหาคนที่จะมานั่งเล่าตำนานพวกนี้ให้ฉันฝังได้ยาก ฉันนึกเสียดายที่เมื่อก่อนไม่ได้สนใจเรื่องเหล่านี้มากมาย นอกจากขอให้แม่ให้ยายเล่าให้ฟังก่อนนอนเพราะเห็นว่ามันสนุกดี วันนี้ฉันอาจพูดไม่ได้อย่างสนิทใจว่าตำนานนั้นเป็นจริง เหมือนที่เคยเชื่อ แต่ฉันก็ยังอยากให้มันคงอยู่ตลอดไป ความจริงตอนนั้นน่าจะมีคนทำโครงงานเกี่ยวกับน้ำตกตาดควันนะ ฉันจำได้ว่าฉันเคยโดนตำหนิว่าเป็นเด็จที่เรียนสายวิทย์ แต่ทำโครงงานล้ำน้ำต๋ำซึ่งไม่ใช่โครงงานที่เด็กเรียนสายวิทย์ควรทำ ก็ฉันสงสัยว่าทำไมต้องทำตั้งชื่อว่าแบบนี้ ฉันก็เลยทำ วิทยาศาสตร์ไม่ใช่หรือที่สอนให้ฉันรู้จักสงสัย ตั้งสมมุติฐาน และหาคำตอบ ฉันไม่ได้ทำโครงงานวิทย์ก็จริง แต่กระบวนการที่ฉันใช้ก็เอามาจากวิทยาศาสตร์นะ และอีกครั้งที่ทำโครงงานเสนอจบ ม.ปลายไม่ตรงกับสายตัวเอง เพราะฉันทำโครงงานรวบรวมนิทานพื้นบ้านที่ปรากฏในเขตสองตำบลที่ฉันอาศัยอยู่ เพราะยายชอบเล่านิทานก่อนนอน(กลางวันและกลางคืน)ให้ฉันฟัง หากวันใหนฉันไม่ได้ฟังนิทานฉันก็จะดื้อกับยายมากเป็นพิเศษ “ทำไมไม่เอาโครงงานวิทยาศาสตร์ที่ทำมาเสนอจบ” ฉันจึงบอกไปว่าโครงงานวิทย์ที่ฉันทำมันได้รางวัลจากมหาลัยแล้ว ถ้าเกิดฉันเอามานำเสนออีกรอบแล้วมันไม่ผ่านขึ้นมา ก็เสียเครดิตหมดนะสิ เวลานี้ทางบ้านก็คงจะเริ่มกลับเข้าสู่ภาวะปกติ หลานตาหลานยายเริ่มเดินทางกลับตั้งแต่เมื่อวาน ฉันคงเป็นหลานตาคนเดียวที่ทุกครั้งเวลากลับบ้าน ก่อนจะกลับมาเรียนตาจะต้องให้สตางค์ค่ารถเสมอ ตาพูดติดตลกว่านี้ตาให้ค่ารถกลับนะ อย่าเอาไปซื้อขนมกินจนไม่มีเงินจ่ายค่ารถอีกละ ไม่มีใครมายืนรอจ่ายค่ารถให้นะที่โน่นนะ ใช่อย่างที่ตาพูดไม่มีใครมายืนรอจ่ายค่ารถให้ฉัน ตายังชอบล้อฉันเสมอ เรื่องที่ฉันไปเที่ยวในเมืองแล้วใช้สตางค์จนหมดไม่เหลือจ่ายค่ารถ จนต้องมาเรียกหาแม่ที่หน้าบ้าน ให้จ่ายค่ารถให้ หากวันไหนแม่ไม่อยู่ ฉันก็จะเรียกตาแทน ฉันเลยบอกตาว้าวันนี้น้าออมไปส่งฉันตากหากละตา ตาเลยบอกว่าก็เอาไปซื้อขนมก็ได้ ระหว่างทางเราแวะเที่ยวที่วัดร่องขุ่น ก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับไปตามทางเดินของตัวเอง ไปทำหน้าที่ของตัวเอง ฉันอยากบอกว่าขอบคุณฟ้าที่ลิขิตให้เราได้มาพบกัน ให้เราได้รู้จักกัน ตากับยายมองเห็นหลานๆในวันนี้ท่านคงจะชื่นใจ ที่ไม่เห็นพวกเราทะเลาะกันเหมือนก่อน ยายพูดเสมอว่าเมื่อก่อนฉัน พี่มะลิ พี่ออย เรามักจะหาเรื่องทะเลาะกันประจำ และพี่ก็มักจะว่ายายอยู่ข้างฉัน ก็ฉันตัวเล็กกว่าใครๆนี้ เวลายายไม่อยู่คนที่คอยห้ามทัพของพวกเราคือพี่รินกับพี่แพรว วันนี้ไม่มีเวลาพอให้เราทะเลาะกัน เพราะเราต่างก็ไม่มีเวลาให้ทำอย่างอื่นนอกจากทำตามเสียงของหัวใจ ที่บอกว่าเราคือหลานของตาและยายเหมือนกัน เส้นทางไปน้ำตกตาดควัน นี้ไงน้ำตก พวกเรามาถึงแล้ว และต่อไปนี้คือเวลาสนุกของพวกเรา 555 แถมด้วยภาพขากลับ วัดร่องขุ่น(ถายด้วยมือถือ วันหลังถ้าไม่ลืมจะเอาที่พี่รินส่งเมล์มาให้ดูค่ะ)   Create Date : 02 มกราคม 2551 18 comments Last Update : 5 มีนาคม 2551 18:37:17 น. Counter : 592 Pageviews. Share Tweet

น้องเบญจ์คะ.. ตามมาเยี่ยมบ้านน้องด้วยคนนะคะ น้ำตกน่าเที่ยวจังเลย แถมความร่าเริงแจ่มใสของนักท่องเที่ยวกลุ่มนี้ ทำให้บรรยากาศของน้ำตกยิ่งน่าเที่ยวไปใหญ่ ชีวิตรื่นรมย์ ในปีหนูนะคะ สาวน้อยนักเรียนพยาบาล   โดย: พี่นก (Nok_Noah ) 2 มกราคม 2551 20:16:14 น.

สวัสดีปีใหม่จ๊ะน้องเบญจ์ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะจ๊ะ พี่ก็ขอให้น้องเบญจ์เป็นเด็กที่น่ารักอย่างนี้ตลอดไปนะคะ เป็นลูกที่ดีของครอบครัว ขอให้การเรียนราบรื่นโดยตลอด รอดูน้องคนนี้รับปริญญาพยาบาลศาสตร์นะจ๊ะ น้ำตกน่าเที่ยวมากเลยจ๊ะ ปีที่ผ่านพี่ยังไม่ได้ไปน้ำตกเลย ฝนตกทั้งปีพอว่างก็เจอแต่ฝนเลยทำให้อดไป ปกติคนสงขลาจะเที่ยวคู่กันจ๊ะ ตอนเช้าไปน้ำตกโตนงาช้างหรือไม่ก็น้ำตกบริพัตร พอตอนเย็นก็ไปหาดสมิหลา เกือบทุกเทศกาลที่เป็นแบบนี้กัน   โดย: มัยดีนาห์ 2 มกราคม 2551 22:04:40 น.

เลิก..เอ๊ย ฤกษ์งามยามดีแล้วหน้องเอ๊ย.. เพราะพี่แจมได้โอกาสมาอวยพรปีใหม่ด้วยตัวเอง ชนิดตัวเป็นๆ อิอิ สุข สวัสดี มีชัย จงเป็นของน้องเบญ ตลอดปี และตลอไปนะคะ ปล. พี่อาจจะห่างหายไปบ้าง แต่เชื่อว่าหัวใจเราสื่อถึงกัน ปล. ที่สอง ขอบใจที่ไปเฝ้าบล็อกให้บ่อยๆ ค่า   โดย: สีน้ำฟ้า 3 มกราคม 2551 3:07:52 น.

โดย: สเลเต 3 มกราคม 2551 10:01:20 น.

ทริปน้ำตกคล้ายๆจะได้กลิ่นข้าวเหนียวส้มตำลอยมาด้วยแฮะ   โดย: ตาพรานบุญ 3 มกราคม 2551 13:51:40 น.

ดีจ้า...... หนูมาช้าไปนิดนะจ๊ะสำหรับปีใหม่ ก้อตอนนี้มันเก่ามาหลายวันแล้ว....ก็หยวนๆกันนะ ใช้ชีวิตโลดโผนโจนทะยานให้สุดเหวี่ยงกับวันมันส์นะจ๊ะ และอย่าลืมมองซ้ายขวาก่อนข้ามถนน ช่วงต้นปีใหม่งานอาจยุ่งๆไม่ได้แวะมาทักทายไปกวาดบ้านให้ด้วยนะจ๊ะ   โดย: ปลายแปรง 3 มกราคม 2551 14:42:16 น.

สวัสดีปีเก่าของวันใหม่ครับ อ่านแล้วมีความสุขมากครับ การที่ได้อยู่กับครอบครัวที่อบอุ่นกับหมู่มิ่งมิตร น้อยคนนักที่จะนึกถึงคนรอบข้าง นิ่งนั่งมองสิ่งรอบๆตัว หลายคนเลื่อนไหลไปตามกระแส การดื่มกิน สังสรรค์ เฮฮา.... เพื่ออะไร ? หลงลืมสิ่งรอบข้าง คือครอบครัว ผู้ที่ "ให้" ความรัก แก่เรา *แต่เป็นที่น่าแปลกคือ ทำไมถึงไปเที่ยวน้ำตกในฤดูหนาวแบบนี้ ตอบหน่อยน่ะครับ   โดย: ดอกเสี้ยวขาว 4 มกราคม 2551 8:30:03 น.

ตอนไปเชียงราย ก้ออยากไปน้ำตก แต่ไม่รู้ไปถูกทางมั้ยอะ ไปถึงแค่ตรงที่เลยหมู่บ้านชาวเขาไปหน่อยนึงก้อกลับกันลงมา เพราะคนที่ไปด้วยเค้าไม่ยอมจอดรถถามทางใครเลย แงๆๆๆ แล้วไปมอไซด์กันไงคะ เลยกลับรถลงกันได้โดยง่าย 555 อดเที่ยวกันไป แต่ไปวัดร่องขุ่น มะผิดหวังค่ะ แต่ไม่ได้ไปช่วงปีใหม่ เห็นข่าวคนบานเบียงแล้วแอบดีใจ ที่ชิ่งไปมาซะก่อน อิอิ   โดย: หนูใบข้าว 4 มกราคม 2551 16:05:02 น.

สวัสดีค่ะ ขอบคุณพี่ๆและทุกๆท่านที่เข้ามาทักทายนะค่ะ ช่วงนี้ยุ้งนิดหน่อยค่ะ ชั่วโมงเรียนไม่พอ เนื่องจากถูกกิจกรรมต่างๆเบียดเอาเวลาไป ร่วมถึงเทอมนี้มีวันหยุดบ่อย วันนี้เลยมีเรียนนอกรอบ เรียนชีวเคมีตั้งแต่ 10.00-15.00 น. จากนั้นจึงออกไปข้างนอกกับเพื่อนๆ ไปไหว้พระที่วัดศรีโคมคำ พอดีเขามีงานเทศการนมัสการพระบรมสารีริกธาตุ ประจำปีเกิด แล้วได้เลยไปที่ร้านหนังสือมือสองระหว่างรอรถกลับ ได้หนังสืน่าอ่านมาหลายเล่มทีเดียวค่ะ เลยไม่ค่อยได้เข้ามาดูบล็อก พรุ่งนี้ก็มีเรียนภาษาไทย ตั้งแต่ 09.00-14.00 น. ฝากดูบล็อกก่อนนะค่ะช่วงนี้ พี่นกค่ะ สนใจไปเที่ยวด้วยกันไหมค่ะพี่นก นักท่องเที่ยวกลุมนี้ส่วนใหญ่เห็นกล้องไม่ค่อยได้นะค่ะนะค่ะ กะจะถ่ายวิวสวยๆ แต่ไหงมีคนติดมาทุกรูปเลย วันนี้ไปวัดศรีโคมคำยังนึกถึงพี่นกอยู่เลย รู้ว่าพี่นกชอบไปวัด หนูไปไหว้พระประธานในโบสถ์ ไหว้พระบรมสารีริกธาตุประจำปีเกิด ไหว้พระประจำวันเกิด หลังจากนั้นพวกเราก็ถ่ายภาพกัน (เอาไว้เป็นหลักฐานว่าเข้าวัดได้ ถึงจะรู้สึกร้อนๆแต่ก็ทนพอไหว 555) พี่นาค่ะ ขอบคุณพี่สำหรับคำอวยพรเช่นกันค่ะ "รอดูน้องคนนี้รับปริญญาพยาบาลศาสตร์นะจ๊ะ" ค่ะอีก 3 ปีกับ 1 เทอม ถ้าพี่อยู่ใกล้ๆแถวสวนอัมพรในวันรับปริญญาหนูก็อย่าลืมไปทักทายกันนะค่ะ(ชวนล่วงหน้าเลยเรา พี่นกและพี่ๆทุกคนเลยนะค่ะ) สวยใช่ไหมค่ะพี่นา ถ้าไปในช่างที่มีน้ำมากๆน้ำตกจะแรงและเยอะกว่านี้อีกค่ะ รับรองว่าสวยกว่านี้อีก ถ้ามีโอกาสมาทางเหนือ อยากไปเที่ยว ยินดีเป็นคนนำเทียวค่ะ พี่แจมค่ะ ขอบคุณค่ะสำหรับคำอวยพร ขอให้พี่มีความสุขเช่นกันค่ะ เอ้แต่ว่าพี่แจมยุ้งอะไรค่ะช่วงนี้ อย่าทำงานเพลินจนลืมดูแลสุขภาพนะค่ะ พี่สเลเตค่ะ ก่อนอื่นต้องอวดพี่ก่อน หนูหาโค้ตเพลงเป็นแล้ว พึ่งเป็นเมื่อไม่กี่วันนี้เอง เพลงที่ได้ยินนี้เป็นฝีมือในการหาของหนูเองเลยนะค่ะ แต่ก็ขอบคุณพี่ที่คอยหาโค้ทเพลงส่งมาให้หนู พี่พรานค่ะ จมูกไวนะค่ะเนีย ของโปรดเลยแหละค่ะ ข้าวเหนียว ส้มตำ หมูปิ้ง ไก่ย่าง ปลาเผา และข้าวหลาม หิวแล้วสิค่ะ พี่พรานเห็นภาพคนปลอกข้าวหลามกะคนยืนรอกินข้าวหลามไหมค่ะ ภาพนี้แอบถ่ายเลยนะค่ะ คนปลอกข้าวหลามเป็นเพื่อนของพี่รินสมัยเด็กๆ พี่รินคือผู้ชายที่ใสเสื้อสีดำในรูป คนที่ยืนมองคือพี่มะลิ ส่วนคนปลอกข้าวหลามคือพี่รัตน์ คนปลอกก็ปลอกคนรอกินก็ลุ้น พอปลอกเสร็จ คนปลอกไม่ได้กินคนกินไม่ได้ปลอกละค่ะงานนี้ 555 พี่ปลายแปลงค่ะ มาช้าดีกว่าไม่มาจริงไหมค่ะ ค่ะแต่จ่ายค่าจ้างล่วงหน้านะค่ะ พี่ดอกเสี้ยวขาวค่ะ ตอนคำถามให้หายสงสัยก่อน เดี๋ยวจะนอกเรื่องไปใหญ่ จนไม่ได้ตอบคำถาม ไม่มีอะไรพิเศษหรอกค่ะ กับการไปเที่ยวน้ำตกหน้าหนาว เพียงแค่ว่าน้ำตกมันอยู่ใกล้บ้าน แล้วเราก็ไม่รู้จะไปเที่ยวไหน ประกอบกับพี่รินคนที่ไปทำงานไกลบ้านสุด ไม่ได้กลับบ้านติดกัน 2 ปีแล้ว เกิดอยากไปเที่ยวน้ำตกที่สมัยก่อนเคยพาสาวๆไปเที่ยว 555(แอบเผ่านิดหนึ่งแล้วกันคงไม่ว่ากันนะค่ะพี่ริน) พวกเราไม่มีปัญหาเพราะเป็นพวกที่กลับบ้านบ่อยอยู่แล้ว โดยเฉพาะหนูกับพี่มะลิกลับบ่อยจนชาวบ้านชาวช่องเขาบอกว่านานๆ รอให้คิดถึงแล้วค่อยกลับมานะ 555 แต่มันก็แปลกเหมือกันว่า ทุกครั้งที่เรากลับมาพบกัน ที่แรกๆที่เรามักจะนึกถึงและไปเที่ยวด้วยกันเป็นน้ำตกแห่งนี้ค่ะ อาจเพราะว่ามันอยู่ใกล้บ้าน และเป็นที่เที่ยวของเราตั้งแต่เด็กๆ เลยทำให้เราไม่เคยลืมมัน ก็ใครจะไปลืมวันที่ตัวเองเล่นน้ำจนเกือบจมน้ำ แล้วจู่ๆก็มีเท้าของใครบางคนถีบเราขึ้นมาเกยก้อนหิน ตอนนั้นจะโกรธก็โกรธไม่ลง แต่ตะหงิดใจเล็กๆว่าทำไมต้องถีบด้วยว้า แต่พอเห็นหน้าพี่ๆที่ซีดกลัวเราเป็นอะไรไป เห็นหน้าตกใจของหลายคนเลยหายตะหงิดใจ ว่าแล้วนอกเรื่องจนได้ สวัสดีปีเก่าของวันใหม่เช่นกันค่ะ ชอบคำนี้จัง "สวัสดีปีเก่าของวันใหม่" จริงด้วยปี 2551 ก็กลายเป็นปีเก่าแล้วสิเนอะ หนูใบข้าวค่ะ ใช่ที่เดียวกันหรือเปล่านี้ ทางไปน้ำตกตาดควันก็ไปทางเดียวกับทางไปหมู่บ้านชาวเขาด้วย แต่ไปไม่ถึงหมู่บ้านชาวเขา เพราะจะมีทางแยกให้ไปน้ำตกไปอีกทางหนึ่งก่อนถึงหมู่บ้านชาวเขาค่ะ อันนี้เป็นน้ำตกแถวๆบ้านนะค่ะ เชียงรายมีน้ำตกแยะเลยค่ะ แต่ที่อยู่ในเมืองน่าจะเป็นน้ำตกขุนกรณ์ น้ำตกขุนกรณ์ก็สวยค่ะ ตกสูงตั้ง 70 เมตร(อันนี้ไม่แน่ใจว่าจำมาถูกหรือเปล่านะค่ะ) แต่ถ้าพูดถึงลักษณะการตก รับรองว่ากระแสน้ำที่ตกจากน้ำตกในหมู่บ้านสวยกว่า 555(ไม่โปรโมทเลยเรา) ที่วัดร่องขุนวันที่ไปนักท่องเที่ยวเยอะเหมือนกันค่ะ เพราะเป็นวันที่คนบางสวนเดินทางกลับแล้วแวะมาชมความงามของวัดค่ะ เป็นวัดที่สวยจริงๆ แต่ว่าไปดูๆไปก็ไม่มีบรรยากาศของวัดซักเท่าไหร่ แบบว่าดูไม่ขลังเหมือนเราไปวัดจริงๆ มีความรู้สึกว่าเป็นสถานที่ท่องเที่ยว ที่มีลักษณะแปลกตาแปลกใจมากกว่า แต่ก็เอาเถอะค่ะ ยอมรับว่าเป็นวัดที่สวย และทำให้รู้สึกอยากถ่ายรูปไปซะทุกมุมเลยค่ะ เอาอย่างนี้ไหมค่ะ ถ้าวันหลังได้ไปที่เชียงรายอีก อยากไปเที่ยวน้ำตกบอกนะค่ะ จะอาสานำเทียว จะได้ไม่ต้องง้อเขาคนที่พาไป เพราะเขาคนที่พาไปใจร้ายจัง ไม่ยอมจอดรถถามทาง ไม่รู้หรือไงว่าอยากไป แงแงแงไม่ยอม (นอกเรื่องแล้วเรา) แต่มีข้อแม้ว่าต้องเป็นที่ที่รู้จักนะค่ะ ถ้าไม่รู้จักก็ไม่รู้จะนำเที่ยวอย่างไร 555 ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ   โดย: เบญจวรรณ IP: 61.7.231.130 5 มกราคม 2551 19:48:52 น.

สวัสดีปีใหม่จ้ะหลานเบญจ์ ลุงมาช้าไปหน่อยไม่เป็นไรนะ แต่ลุงก็มาแล้ว   โดย: พ่อพเยีย 5 มกราคม 2551 21:26:27 น.

มาสวัสดีปีใหม่จ้า มาแล้ววววว ช้าหน่อยแต่ก็มาล่ะ เมื่อกี้เขียนไปตั้งยาวลืมใส่ชื่อ ไม่เหลือเลย ไว้จะมาเขียนใหม่นะ อิอิ เอายาวๆแบบที่เขียนเมื่อกี้อ่ะ ตอนนี้ขึ้เกีบจเขียนละ อิอิ   โดย: ซิมมี่ IP: 192.43.227.18 6 มกราคม 2551 13:35:17 น.

อ่ะ...ทำไมอวยพรแล้วไม่ขึ้นล่ะทีแรกน่ะ ไม่เป็นไร... พี่ถือคติยิ่งให้เท่าไหร่เรายิ่งสุขใจเท่านั้น (ฮา) สวัสดีปีใหม่ค่ะ...น้องเบญ มีความสุขในทุกจังหวะการใช้ชีวิตนะคะ เรื่องตำนานนิทานพื้นบ้านนั่น...เก็บรวบรวมไว้นะคะน้องเบญ พี่เองก็ไม่อยากเห็นมันสูญหายไปพร้อมคนรุ่นตายาย เวลาพี่ออกทริปต่างจังหวัดหากไปในที่ที่เคยไปกับตา แล้วตาเล่าตำนานต่างๆ ให้ฟัง พี่มักเศร้าเสมอหากถามเด็กรุ่นใหม่ของพื้นถิ่นนั้นแล้วไม่มีใครรู้จัก พี่เคยทำนะคะ เก็บรวบรวมตำนาน โอ้...ตอนนั้นเพื่อนรุ่นพี่ที่ทำโปรดักชั่นเฮ้าส์ดี๊ด๊าใหญ่เลย เถียงกันอยู่นานจะออกอากาศยังไง 3 นาที 5 นาที 10 นาที หรือครึ่งชั่วโมง แล้วถ้าหนึ่งชั่วโมงไปเลยล่ะคนจะเบื่อไหม แล้วจะเอาไงต่อดี วันจันทร์ถึงศุกร์ หรือเฉพาะเสาร์-อาทิตย์ ช่องไหนดี ช่องห้าดีมั้ยค่าเช่าเวลาถูกดี หรือไปช่องสามแต่ช่องนี้มีปัญหาเรื่องสปอนเซอร์นิดหน่อย แต่อย่าไปทีวีเสรีเลยนะ มันขโมยงานเราไปหลายรอบแล้ว ปรึกษากันเพียงเท่านี้ ก็ปรากฎว่า...พี่เขียนเพลงเสร็จไปหนึ่งเพลง "เป้ใบเก่ารองเท้าคู่เก่ง" พี่ช่างภาพก็ไวไม่แพ้กัน หยิบกีต้าร์มาช่วยใส่คอร์ดยามพี่ร้องเนื้อเพลงนั่นเป็นทำนอง พี่เจ้าของบริษัทเตือนพี่ให้ไปจดลิขสิทธิ์ ด้วยความชะล่าใจค่ะ...ครึ่งปีถัดมาหลังจากพี่ลงเก็บข้อมูลภาคสนามมาเขียนสคริปสิบตอนแรก กลับมาถึงกรุงเทพฯ บังเอิ๊ญเข้าไปที่บริษัททีรับจ้างทำรายการอีกแห่งหนึ่ง หนึ่งในสิบแปดจอทีวีขนาดสิบสี่นิ้ว...มันช่างละม้ายคล้ายรายการพี่นัก น้ำตาตกหน้าบริษัทนั้นล่ะค่ะ จนพี่คนหนึ่งที่พี่ขอเข้าพบออกมา หน้าเจื่อนทันตาเห็น...พลางขอโทษที่เอางานตัวนี้พี่มา เพราะเขายื่นข้อเสนอนี้...เขาจึงกลายเป็นหนึ่งในทีมผู้บริหารของที่นี่ เสียใจนะคะแต่พี่ก็คิดว่า...เพราะมันเป็นสิ่งที่มีคุณค่า แล้วถ้าใครเห็นค่าต้องการทำมันก็เป็นเรื่องที่ดีไม่ใช่หรือ วันนั้นพี่ในฐานะตัวแทนพี่เจ้าหน้าที่ที่ดูแลสื่อด้านการท่องเที่ยว เลยยกเลิกการคุยที่เค้าอยากให้พี่ไปช่วยพูดให้พี่เจ้าหน้าที่ช่วยสนับสนุนรายการท่องเที่ยวหน่อย หุหุ ไม่ได้แก้แค้นนะคะ...แต่จังหวะนั้นพี่เองก็ตั้งตัวไม่ติด เลยจำต้องขอกลับบริษัทตัวเองไปซบอกพี่ๆ ทีมงานร้องไห้ก่อน (ฮา) เล่าใฟ้ฟังเฉยๆ คิดถึงอดีตแต่ต้นปีเลย 555 ทำเถอะคะน้องเบญ คนคิดน่ะ ทำยังไงความคิดมันก็หนีเราไปไม่ได้ ไม่เหมือนคนที่ก๊อปเรามาพอเจอปัญหาเจอทางตันเข้าหน่อยก็ไม่รู้จะไปยังไงต่อแล้ว   โดย: เพลงฝนต้นลมหนาว 6 มกราคม 2551 16:04:01 น.

ด้วยอากาศร้อนของเมืองที่อยู่นี้ 43 องศา ร้อนมาก และก็แห้งมากด้วย พอมาเห็นรูปน้ำตก โอ้วว...อีปี้ใคร่โดดลงน้ำซุ่มมมมมมม สักกำลอ แล้วก็แช่มันอยู่อย่างนั้น ไม่ขึ้นจากน้ำหรอก ให้ดิ้นตายดิเอา ร้อนไม่ร้อนคิดดูแล้วกันว่า ลุงซานต้าที่เมืองนี้ใส่กางเกงว่ายน้ำสีแดงแปร๊ดเล่นเซริ์ฟอยู่กลางทะเลอ่ะ ฮ๋า ๆๆๆๆๆ เกาะนี้น่ะมันมีไรน่าแปลกหูแปลกตา แปลกใจเยอะมาก มีอากาศครบทุกประเภทที่เจอในโลกนี้ มีทั้งหิมะ มีทั้งทะเลทราย มีทะเลและมีภูเขา ร้อนตับแล่บ หนาวตับหด มีไปซะป๊ะ สัตว์ก็แปลก คนที่มาเรียนเช่นพี่ก็คงแปลกพอดูเหมือนกันถึงมาอยู่กับเขาได้เนี่ย อิอิ ซีกโลกใต้นี่มันแปลกจริง พระจันทร์เสี้ยวก็คนละทางกะบ้านเรา อากาศก็กลับกันกะบ้านเรา บ้านเราช่วงอากาศหนาว ที่นี่เป็นฤดูร้อนที่สุด จะจุดพลุรับปีใหม่ก็กลัวไฟไหม้กัน รถดับเพลิงเตรียมตัวกันหน้าตั้ง ระวังตัวตลอด เพราะอากาศมันร้อนและที่สำคัญ แห้งมากกกกกก แค่กระป๋องโค้กทิ้งกลางแดดบนหญ้าแห้ง ไฟก็ลุกพรึบแล้ว พออากาศแห้งเหมือนช่วงนี้นะ ต้นยูคาลิบตัสเนี่ยมันเป็นต้นไม้ที่มีลักษณะพิเศษคือ มันมีน้ำมันและพออากาศร้อนแห้งมากๆ มันระเบิดเองและลุกไหม้ได้ ป่าไม้ไม่เหลือเลยน้องเบญ เดือนก่อนไฟไหม้เกาะแคงการู ที่รัฐพี่นะ ระดมดับไฟกัน อยู่หลายวัน พอสำรวจความเสียหายนะ ไปซะครึ่งเกาะเลย ที่พี่ว่าน่าสนใจอีกอันหนึ่งของซีกโลกใต้เนี่ย คือ น้ำที่ไหลงอ่างหรือลงท่อเนี่ย บ้านเราซีกโลกเหนือเนี่ย มันวนตามเข็มนาฬิกาอ่ะ ลองสังเกตุดูนะ แต่ท่นี่ ที่ซีกโลกใต้ มันไหลลงแบบทวนเข็มนาฬิกาล่ะ พี่ทึ่งในความมหัศจรรย์ของธรรมชาติจริง ได้เรียนรู้เรื่องสนามแม่เหล็กไปในตัว ดีจัง พี่เลยเรียนรู้ว่า สิ้งใดก็ตามที่เราไม่เห็น ไม่รู้ ไม่ได้หมายความว่า มันไม่มีอยู่ บางทีมันมีอยู่แต่เรามองไม่เห็น เพราะอคติของเรา หรือเพราะความรู้ที่มีจำกัดของเรา หรือเป็นเพราะระบบสิ่งแวดล้อมที่เราอยู่ซีกโลกเหนือทำให้เรารับความคิดการถือเอาความรู้ในบริบทนั้นเป็นที่ตั้ง ทำให้เราไม่สามารถมองเห็นสิ่งอื่นๆรอบตัวได้ พี่เรียนรู้ผ่านเพื่อนๆพยาบาลของพี่ที่อยู่ที่นี่ ว่า เพราะอากาศแบบนี้ การพยาบาล หรือสุขอนามัยที่นี่ก็จะต่างไปจากบ้านเรา การล้าง การเช็ดด้วยน้ำยา นั้น ที่นี่เขาไม่ได้อะไรมาก เขาทำนะแต่ไม่เท่าบ้านเรา ที่นี่อากาศแห้งเชื้อตายเร้ว อะไรประมาณนี้แหละ พี่อาจจะรับความรู้จากเพื่อนๆมาไม่เต็มที่เท่าไหร่นะ อาจจะผิดถูกเรื่องขั้นตอนพยาบาลบ้าง อิอิ แต่เอาเป็นว่ามันมีความต่างบ้างละกันนะ อิอิ ไปล่ะจ๊ะ   โดย: พี่ซิมมี่ IP: 198.142.231.147 7 มกราคม 2551 7:56:43 น.

อิจฉาคนได้เที่ยวจัง น้ำตกท่าจะเย็น นี่หน้าหนาวด้วย น้องบ้าเปล่าเที่ยวน้ำตกหน้าหนาว (555 แซวเล่น) ปีใหม่ที่ผ่านมาตั้งใจว่ากลับบ้านไปจะทำในหลาย ๆ อย่าง เหมือนที่น้องเบ็ญเคยทำและได้ทำ แต่พี่กลับไม่มีแก่ใจไปทำอะไรเลย เพราะรู้ข่าวว่าย่าเข้าโรงพยาบาลตั้งแต่วันที่ 28 นั่งรถไปก็น้ำตาไหลพลาง ถึงบ้านลำปางเห็นย่านอนอยู่ก็พูดอะไรไม่ออก อยากบอกท่านว่า "น้องมาแล้วหนา" ก็ได้แต่เรียกท่าน "ย่า ย่า ย่า ย่า" อยู่อย่างนั้น ใครจะไปคิดว่าวันที่พี่เดินทางเข้ากรุงเทพฯ จะเป็นวันสุดท้ายที่พี่ได้คุยกับท่าน ปีใหม่ปีนี้เลยเศร้าถนัด ย่าเสียเมื่อวันที่ 1 พอดีเลย ขอโทษที่เล่าเรื่องเศร้าให้น้องฟัง ยังไงก็รักคนที่บ้านให้มาก ๆ นะ   โดย: kuakul 7 มกราคม 2551 19:17:05 น.

สวัสดีค่ะลุงโดม พี่ซิมมี่ พี่เพลง และพี่เกื้อ ช่วงนี้ยุ้งๆค่ะ มีเรียนเสาร์อาทิตย์ และสอบติดๆกันอีก 3 วันเลยยกยอดการอัพบล็อกเอาไว้ก่อนค่ะ พรุงนี้สอบจุลชีววิทยา เรื่องเชื้อรา กะไวรัส เมื่อคืนอ่านๆไป ทำท่าว่าตัวเองจะเป็นมันไปซะทุกโรคเสียให้ได้ ทั้งคลื่นใส้ ทั้งเวียนหัว นอนก็นอนไม่หลับ ตื่นเช้ามาทานข้าวแทบจะมองเห็นจานข้าว เป็นเชื้อโรค เป็นโรค เป็นยารักษาโรคไปตามๆกัน วันพฤหัสสอบกายวิภาคฯเรื่องการขับถ่ายของเสีย(หน่วยไต) วันศุกร์สอบเรื่องฮอร์โมน วันเสาร์เรียนจุลชีววิทยา ตอนนี้ขอตัวไปอ่านหนังสือก่อนนะค่ะ แล้วค่อยคุยกันค่ะ   โดย: เบญจวรรณ IP: 61.7.231.130 8 มกราคม 2551 15:58:02 น.

เอากำลังใจมาฝากคนสอบ สักสองสามกระสอบ จะพอไหม อิอิ   โดย: หมี่เกี๊ยว IP: 198.142.231.109 10 มกราคม 2551 20:11:37 น.

..มาส่งใจช่วยสาวน้อยนักเรียนพยาบาลในการสอบค่ะ..   โดย: พี่นก (Nok_Noah ) 11 มกราคม 2551 15:08:53 น.

มีคนส่งกำลังใจมาให้เยอะแยะเลย สวัสดีจ๊ะ พรุ่งนี้น้าไปเดินป่าที่แม่แจ่ม เพื่อว่าหมู่บ้านนี้ชื่อผืนผา ไม่เคยได้ยินชื่อเหมือนกัน แล้วจะมานำเรื่องมาฝาก   โดย: แพรจารุ IP: 124.157.202.236 12 มกราคม 2551 9:22:03 น.