BlogGang.com : : lukkongpoka : คำถามเป็นของใครก็ได้ คำตอบเป็นของคุณเอง

คำถามเป็นของใครก็ได้ คำตอบเป็นของคุณเอง

เคยมีสักครั้งไหมที่รู้สึกแย่ จนถามตัวเองว่าฉันเกิดมาทำไม ฉันเกิดมาเพื่ออะไร แล้วฉันจะมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไรกัน แล้วจะมีสักกี่เหตุผลละที่จะทำให้เรารู้สึกแย่ได้ขนาดนั้น คำถามเป็นของใครก็ได้ แต่คำตอบเป็นของตัวคุณเอง

ฉันอยากให้ให้คุณมาร่วมเดินทางไปพร้อมๆกับสิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่พยายามฝ่าฟันอุปสรรคที่ขวางกัน เพื่อไปยังจุดหมายที่มีอะไรบางอย่างรอเขาอยู่ ในชั่วโมงหนึ่งของการเรียนที่น่าเบื่อกับการดูสารคดี แวบหนึ่งที่ฉันรู้สึกได้ รู้สึกว่าฉันช่างโชคดีเหลือเกิน ที่มีโอกาสได้มารู้จักกับโลกกลมๆใบนี้ อะไรกันนี้ฉันมีคู่แข่งมากมายถึงขนาดนี้เลยหรือ แต่ในที่สุดฉันก็ฟันฝ่าและเอาชนะมาได้ อดคิดไม่ได้ว่าสิ่งมีชีวิตเล็กๆเหล่านั้นมันจะคิดหรือเปล่าว่ามันเดินทางไปเพื่ออะไร

มนุษย์ทุกคนที่มีโอกาสได้มองดูโลกใบนี้ คุณจะรู้หรือเปล่าว่าหนึ่งชีวิตของคุณแลกมากับอีกหลายๆชีวิตที่ต้องการลืมตาขึ้นมามองดูโลกใบนี้เช่นเดียวกับคุณ แต่คุณก็เป็นคนที่โชคดีที่สุด ไม่ใช่เพียงแต่ความโชคดีเท่านั้น หากคุณไม่มีความพยายามและอดทนพอ คุณอาจจะตายตั้งแต่เริ่มออกเดินทาง ทุกๆครั้งที่คุณท้อ ฉันอยากให้คุณนึกถึงอีกหลายๆชีวิต ที่คุณตัดโอกาสของเขา โดยการที่คุณเดินทางไปถึงจุดหมายก่อนใครพวก และขึ้นไปยืนบนจุดนั้นจนใครๆที่วิ่งตามหลังคุณมาไม่อาจขึ้นไปยืนบนจุดนั้นได้อีก

ไม่รู้เป็นความโชคดีหรือโชคร้าย ที่ฉันได้มีโอกาสได้เห็นหนึ่งชีวิต ที่กำลังจะลืมตาขึ้นมาดูโลกอย่างใกล้ชิด ในวินาทีนั้นคนที่ฉันนึกถึงคือแม่ ฉันอาจเคยดูสารคดีการให้กำเนิดบุตร ที่มีคนให้คำบรรยายสถานการณ์ แล้วฉันต้องร้องไห้ทุกครั้งที่ดู แม้จะเป็นเทปเดิมแต่ทุกครั้งที่ดู ฉันก็จะร้องไห้เสมอ แต่เมื่อฉันได้เห็นของจริง ไม่ต้องมีใครให้คำบรรยายใดๆ และไม่อาจอยู่ในสถานการณ์ที่จะร้องไห้ได้ ฉันก็สัมผัมได้ถึงความรักความเสียสละอัญยิ่งใหญ่ของ ผู้หญิงที่เรียกตัวเองว่าแม่ เพื่อนบางคนทนดูไม่ได้ จนต้องออกจากห้องมาก่อน

สำหรับฉันไม่ใช่เป็นคนที่กลัวเลือด แต่ในภาวะนั้นฉันยังแอบเบือนหน้าหนีเป็นระยะๆ ใบหน้าที่น่าแปลกของหญิงคนนั้น ดูจากเสียงร้องเธอคงจะเจ็บปวดน่าดู แต่ทำไมแววตาเธดูอิ่มเอิบยิ่งนัก คนที่เป็นพ่อกำมืออยู่ข้างๆเธอ ส่งเสียงร้องเป็นจังหวะในการแบ่งให้กับเธอ พร้อมๆกับพี่พยาบาล

ในวินาทีนั้นที่ฉันต้องหลับตามอง เพื่อปิดประสาทการมองเห็นให้เหลือครึ่งเดียว ฉันแทบหยุดหายใจ เมื่อกรรไกรคมกริบ ตัดลงตรงบริเวณช่องคลอดของผู้หญิงคนนั้น “ห้ามหลับตา ลืมตามาดูว่าเขาตัดอย่างไร” เสียงที่เรียกให้ทุกคนตื่นจากภวัง ฉันทันได้เห็นวิธีการตัด ซึ่งต่างจากที่ฉันคิดเอาไว้มาก ถ้าฉันไม่ทันได้ดูวันหลังถ้ามีโอกาสได้ทำ ฉันคงจะทำแบบที่ฉันคิด

ก้อนกลมๆโผล่ออกมา ค่อยๆโผล่ออกมาที่ละนิดๆ และในที่สุดก็โผล่ออกมาทั้งหัว และในที่สุดชีวิตใหม่อีกหนึ่งชีวิต ก็ได้ลืมตาขึ้นมาดูโลกกลมบ้างเบี้ยวบ้างใบนี้เสียที ท่ามกลางการรอคอยของชายหญิงที่เรียกแทนตัวเองว่า “พ่อ และ แม่”

“ดีใจด้วยนะค่ะ พี่ได้ลูกสาวค่ะ”

หลังประโยคนี้ ขณะที่บางส่วนวุ่นอยู่กับการทำความสะอาดตัวเด็ก และอีกส่วนวุ่นอยู่กับการเย็บแผลแม่ของเด็ก แน่นอนว่าฉันจะต้องพยายามเก็บเกี่ยวเอาประสบการณ์ให้มาที่สุด จึงต้องคอยดูการเช็ดตัว ชั่งน้ำหนักและการบันทึกลายละเอียดเกี่ยวกับตัวเด็ก ประสาทอีกส่วนหนึ่งก็ต้องคอยหันกลับมาดู แม่ของเด็ก เลือดยังไหลออกมาจากบาดแผล ฉันพึ่งจะรู้สึกได้ถึงกลิ่นเลือดสดๆที่ลอยทะลุผ้าปิดจมูกบางๆที่ฉันส่วมอยู่ เลือดที่อยู่ในถังครึ่งถัง และมีบางส่วนที่ยังไหลออกมาจากแผล พี่พยาบาลพูดให้ฟังว่า นี้เป็นcaseที่คลอดง่าย จะมีบางcaseที่คลอดยาก และจะเสียเลือดมากกว่านี้อีก

โอ้ ฉันอุทานกับตัวเองเบาๆในลำคอ นี้ขนาดว่าคลอดง่ายแล้วนะเนี้ย ถ้าคลอดยากจะขนาดไหนกัน เพียงเท่านี้ฉันยังอดสงสัยไม่ได้เลยว่า อะไรกันที่ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่ง เสียสละตัวเอง เพื่อใครอีกคนที่เธอไม่เคยรู้จักมาก่อน เธอเสียสละตั้งแต่วินาทีแรกที่ได้พบเขา และคงจะต้องเสียสละอีกตลอดไป เสียสละช่วงเวลาชีวิตที่เหลืออยู่นับแต่นี้ไป เพื่อคนที่เธอคิดว่าเป็นลูกของเธอ อะไรกันที่ทำให้เธอคิดได้เช่นนี้ ทำเพื่อคนที่เธอไม่รู้จัก และไม่รู้ว่าเขาจะรักเธอได้หรือเปล่า

ฉันดูการเย็บปิดปากแผลของพี่พยาบาล ฉันทนดูได้ไม่จบก็ต้องออกมาทำใจข้างนอกห้อง ฉันเข้าใจว่าเย็บเพียงแค่รอบเดียวก็เสร็จ แต่ความเป็นจริงแล้ว มีการเย็บหลายรอบ ฉันทันได้ดูแค่การเย็บชั้นในสุด ขณะที่มีการเย็บอยู่นั้น เลือดก็ยังใหลไม่หยุด ดังนั้นจึงต้องมีการเอาผ้าตาข่ายยัดตรงบาดแผลบริเวณที่จะเย็บเอาไว้ เพื่อให้เลือดไหลบริเวณนี้น้อยลงและจะได้เย็บให้สะดวกขึ้น ฉันไม่ไหวจริงๆจึงขอออกมาก่อน เลยพลาดโอกาศได้เห็นการเย็บตกแต่งแผลบริเวณชั้นผิวหนัง

ข้างนอกห้องทำคลอด มีพี่พยาบาลอีกคนหนึ่งกำลังทำการชั่งน้ำหนักของรก และตรวจดูก้อนเนื้อของรกว่าออกมาครบทุกก้อนหรือเปล่า มีส่วนไหนหายไปหรือหลุดอยู่ในมดลูกหรือเปล่า เพราะถ้าหากก้อนเนื้อรกออกมาไม่หมด จะทำให้เกิดภาวะการตกเลือดหลังคลอดได้ หากมีก้อนรกหายไปจะต้องมีการรายงานให้ผู้รับผิดชอบทราบ เพื่อจะได้ดำเนินการขูดมดลูก ป้องกันการตกเลือดหลังคลอด ซึ่งจะเป็นอัตรายต่อแม่ของเด็ก พี่เขาก็ทำงานไปและอธิบายให้ฟังไปด้วย

ความจริงก็นึกเสียดายที่ไม่ได้อยู่ดูการเย็บแผลจนเสร็จ ตอนนี้เลยสงสัยว่าการเย็บตกแต่งแผลภายนอกให้กลับสู่สภาพเดิมทำอย่างไร แต่หากวันนั้นทนดูต่อจนจบ ก็อาจจะออกมาในสภาพที่ไม่มีสติ น่าแปลกที่ฉันเป็นเพียงแค่คนดู แต่ก็แอบคิดแทบผู้หญิงคนนั้นว่า มันจะต้องเจ็บมากๆถึงมากที่สุด แต่ทำไมเธอยังยิ้มได้

ฉันมีโอกาสได้พูดคุยกับเธอ หลังจากที่เธอออกจากห้องคลอด มาอยู่ห้องพักผู้ป่วยธรรมดา เธอกำลังให้นมลูกน้อยของเธอโดยมีพยาบาลสอนวิธีการอุ้มให้นมบุตร และอธิบายการอาบน้ำเด็กให้เธอกับสามีฟัง เด็กน้อยนอนดูดนมอยู่ในอกอุ่นของแม่อย่างสบายใจ ไม่สนใจกับเสียงรอบกายของเธอในขณะนี้ นอนเถอะนอนในอ้อมกอดอุ่นของแม่ ให้แม่กอดให้อุ่นใจ หลังการรอคอยที่ยาวนาน

ยังมีข้อมูลอีกนิดหน่อยที่ต้องเก็บเกี่ยว ฉันถามเธอด้วยคำถามโง่ๆ แต่ทว่าต้องการคำตอบจริงๆ “ทำไมพี่ถึงอยากมีลูกละค่ะ พี่ไม่กลัวเหรอ ตอนที่พี่คลอดพี่ไม่กลัวเจ็บเหรอค่ะ” คำตอบที่ได้จากปากเธอ มันไม่อาจทำให้ฉันอธิบายออกมาได้แต่รับรู้ด้วยหัวใจ “สักวันหนึ่งถ้าน้องมีครอบครัวน้องก็จะเข้าใจความรู้สึกแบบนี้เอง พี่ไม่รู้สินะว่าทำไมถึงอยากมีลูก รู้แต่ว่าเมื่อรู้ว่าท้องก็ดีใจ พยายามรักษาตัวเองเพื่อลูก ไม่ทำงานหนัก กินอาหารที่มีประโยชน์ และเมื่อรู้ว่าต่อไปนี้เขาจะอยู่ให้เราเลี้ยงดู เพียงแค่นี้พี่ก็มีความสุข”

ฉันดูจากใบหน้าที่เธอพูด เธอไม่ได้แกล้งพูดมันออกมาอย่างแน่นอน คงจะเป็นอย่างที่เธอพูด เรื่องบางเรื่องอาจจะต้องใช้เวลาในการเรียนรู้ ฉันไม่อาจเข้าใจได้ทุกส่วนในเหตุผลของเธอ เพราะมุมมองที่ต่างกัน เพราะฉันรู้แต่เพียงผิวเผินว่า การตั้งครรภ์เป็นเรื่องใหญ่ในชีวิต ที่จะเกิดความเปลี่ยนแปลงมากมาย ทั้งสภาวะทางร่างกาย จิตใจและร่วมไปถึงความเปลี่ยนแปลงในระดับฮอร์โมนต่างๆ โดยเฉพาะความเปลี่ยนแปลงทางรางกายบางอย่างของผู้หญิงตั้งครรภ์ จะไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิมได้อีก หลังการคลอดบุตร

การสนทนากับเธอ ทำให้ทราบว่านี้เป็นลูกสาวคนแรกของเธอ สามีเธออยากได้ลูกผู้ชาย แต่สำหรับเธอไม่ว่าลูกสาวหรือชาย ก็เป็นลูกของเธอ สามีเธอพูดด้วยใส่ใจในความรู้สึกของเธอ ใจจริงก็อยากได้ลูกผู้ชาย แต่ลูกสาวก็ไม่เป็นไร ยังไงๆก็ลูกของเรา ได้เห็นภาพครอบครัวที่มี พ่อ แม่ ลูก ทำให้ฉันสุขใจยิ่งนัก

ภาพเหตุการณ์ในวันนี้ ทำให้ฉันนึกถึงใครบางคนที่บ้าน รู้สึกโชคดี่ได้มีชีวิต ได้รู้จักหลายๆเรื่องราวบนโลกใบนี้ ทำให้นึกถึงความเสียสละ ความเจ็บปวดทางร่างกายของใครบางคนที่เสียสละ เพื่อการมีชืวิตของฉัน จากที่ฉันเคยคิดว่าตัวเองรักพ่อกับแม่มากๆ เมื่อเทียบกับความรักของท่านที่มี มันคงไม่ถึงครึ่งหนึ่งของความรักที่ท่านมอบให้ สำหรับคนที่คิดว่าโชคร้ายที่สุดในชีวิต ฉันอยากบอกคุณว่าอย่างน้อยคุณก็ยังโชคดีที่ยังมีลมหายใจ เกิดมาทำไม คำถามนี้มีคำตอบอยู่ในตัวของมันเอง ไม่เชื่อลองมองย้อนกลับไปในวันคืนเก่าๆของคุณ แล้วจะพบว่านั้นแหละคือคำตอบ

Create Date : 20 มกราคม 2551

Last Update : 5 มีนาคม 2551 18:35:55 น.

51 comments

Counter : 487 Pageviews.

อ่านแล้วรักแม่มากขึ้นกว่าเดิมอีกนะคะ จขบ ถ่ายทอดเรื่องราวได้ดีมากๆเลยนะคะ ประทับใจจังค่ะ ชอบประโยคนี้ค่ะ

"ทุกๆครั้งที่คุณท้อ ฉันอยากให้คุณนึกถึงอีกหลายๆชีวิต ที่คุณตัดโอกาสของเขา โดยการที่คุณเดินทางไปถึงจุดหมายก่อนใครพวก และขึ้นไปยืนบนจุดนั้นจนใครๆที่วิ่งตามหลังคุณมาไม่อาจขึ้นไปยืนบนจุดนั้นได้อีก"

อ่านแล้วฮึดๆ เป็นแรงจูงใจที่ดีมากเลยค่ะ ^^ ขอบคุณนะคะที่นำเรื่องดีดีมาเล่าให้ฟัง

โดย: Amplify

วันที่: 20 มกราคม 2551 เวลา:11:22:29 น.

เป็นเรื่องราวที่น่าประทับใจมากๆเลยจ๊ะ

โดย: มัยดีนาห์

วันที่: 20 มกราคม 2551 เวลา:12:10:12 น.

เคยผ่านช่วงเวลานั้นมาแล้ว ตอนนั้นยังเด็กมากอาจไม่ค่อยคิดอะไรลึกซึ้ง แต่มา ณ.ตอนนี้ เขาคือพลัง คือ กำลังใจ คือ ชีวิต คือทุกๆอย่างในชีวิต บางครั้งรู้สึกท้อ แต่พอนึกถึงเขาเราต้องสู้ต่อไป เพราะเรามีกันสองคนแม่ลูก

โดย: kai (aitai

) วันที่: 20 มกราคม 2551 เวลา:12:31:01 น.

สวัสดีค่ะคุณAmplify

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
ใช่แล้วค่ะ ทำให้นึกถึงคนที่อยู่ทางบ้านของเรา
และรักเขามากกว่าเดิมจริงๆ

ขอบคุณที่ชมค่ะ
ความจริงในวันนั้นต้องทำใจกล้าเดินเข้าไปดู
ต้องขอบคุณพี่เขาด้วยที่อนุญาติให้เราเข้าไปดู
เพราะพวกเรายั่งไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะเข้าไปดูได้หากพี่เขาไม่อนุญาติให้เราเข้าไปดู
และเราก็จะไม่ได้ทำใจล่วงหน้า หากต้องเดินเข้าไปและลงมือทำเลย
วันนั้นเลยทำให้ได้เจอเรื่องราวดีๆในเสี้ยววินาทีชีวิตของคนสองคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน

สวัสดีค่ะพี่นา

พี่นารู้หรือเปล่าค่ะว่ามีเรื่องเกี่ยวกับความเชื่อในการทำคลอดครั้งแรกของนักศึกษาที่นี้ด้วย
รุ่นพี่ปี 3 (ป้าเสี่ยงของหนู) เล่าให้ฟังว่าถ้าการทำคลอดครั่งแรกออกมาเป็นผู้ชายแสดงว่าไม่ขึ้นคาน
แต่ถ้าเป็นผู้หญิงละก็ คานทองมารอที่กระไดบ้านแล้ว อิๆๆๆ
แล้วป้าเสี่ยงหนูดันทำคลอดเด็กคนแรกออกมาเป็นผู้หญิง
พี่แกเลยบอกว่า ยังไงก็ไม่เชื่อเด็ดขาด 5555

หนูก็เหมือนกันยังไงก็ไม่เชื่อ
แต่ถ้าเป็นผู้ชายก็ดีไป 555
(ไม่เชื่อแต่ก็หวั่นๆนิดๆ)

คุณkai

สู้ๆค่ะ
"เพราะเรามีกันสองคนแม่ลูก"
คุณทำให้รู้สึกถึงพลังความรักของคนที่เป็น "แม่"

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

โดย: เบญจวรรณ (lukkongpoka

) วันที่: 20 มกราคม 2551 เวลา:14:56:38 น.

เรื่องคลอดนี้เคยเห็นแต่ภาพนิ่งครับ
ตอนเข้าพิธีปฐมนิเทศน์(การบริหาร) เพื่อให้เราเข้าใจ ในหลายเรื่อง

ดูแล้วก็เข้าได้ไป 108 1009 เรื่องเลยครับ
เข้าใตครับสำหรับคำว่า ชีวิตหนึ่งเพื่ออีกชีวิตหนั่ง เป้นวัฏจักรของมนุษย์โลก ครับ

ที่แวะไปดูภาพที่บล๊อคครับ ขอให้เจ้าของบล๊อคสนุกๆกับการเรียนนะครับหรือไม่ก็เครียดน้อยๆๆๆ แล้วกัน

โดย: redPoTatO

วันที่: 21 มกราคม 2551 เวลา:9:12:34 น.

อ่านแล้วขนลุก ประทับใจจริง ๆ
เคยมีคนบอกว่า

เราเข้าโรงพยาบาลมีแต่เรื่องเจ็บป่วย และเสียใจ
จะมีก็ตอนคลอดลูกนี่แหละที่เรามีความสุข แม้ว่าบางทีต้องแลกมาด้วยความเจ็บปวด แต่มันก็มีความสุข

มาแอบสารภาพด้วยแหละ
ว่าเคยคิดถามตัวเองเหมือนกันว่าเกิดมาทำไม
เพราะวันนั้นมันเป็นวันเกิดปีที่เรารู้สึกแย่ที่สุด

โดย: kuakul

วันที่: 24 มกราคม 2551 เวลา:12:04:47 น.

น้องเบญจ์คะ..

มาเยี่ยม มาอ่านช้าไปคงไม่ว่ากันนะคะ ช่วงนี้พี่นกยุ่งมากค่ะ
พอมีเวลาก็ถึงจะเข้ามาหานะคะ น้องเบญจ์ดูจะมีความสุขดี
กับการเรียนและประสบการณืที่ได้รับนะคะ

พออ่านแล้วรู้สึกว่า..บรรยายได้ละเอียดพร้อมใส่ความรู้สึกที่..
เหมือนกับมองเห็นภาพพร้อมกับรู้สึกตามไปด้วย

เป็นเรื่องราวและประสบการณืแรกที่ดีมาก
พี่นกรู้สึก..รักแม่..ขึ้นมาอีกมากมายทีเดียว

แล้วแบบนี้..เราต้องรักตัวเองให้มากๆ นะคะ
รักและทนุถนอมตัวเอง ให้สมกับความรักที่แม่มีให้กับเรา

ตามมาให้กำลังใจสาวน้อยนักเรียนพยาบาลสม่ำเสมอค่ะ

โดย: Nok_Noah

วันที่: 26 มกราคม 2551 เวลา:11:16:02 น.

ดีจ้า

มาเยี่ยม

โดย: ปลายแปรง

วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:22:17:37 น.

สวัสดีจ้า

อ่านแล้วนึกถึงความเป้นลูกผู้หญิง
ที่เข้มแข็งไม่น้อยกว่าผู้ชาย
เป็นกำลังใจครับ

.....

โดย: ดอกเสี้ยวขาว

วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:10:34:46 น.

สวัสดีค่ะ ช่วงนี้ยุ้งๆ แต่วันนี้ช่วงเช้าวางทั้งเช้าเลย สอบตอนเที่ยงก็ยกเลิกไปสอบรวมกับปลายภาคในสัปดาห์หน้า ลันๆๆๆลา อารมณ์ดีจังเลย

คุณredPoTatO

ดีจังเลยนะค่ะปฐมนิเทศน์การบริหารก็เอาเรื่องนี้ไปคุยด้วย
ทุกๆคนจะได้เข้าใจเรื่องนี้ ซึ่งความจริงมันสำคัญมากๆที่ทุกคนควรจะต้องทำความเข้าใจโดยไม่แบ่งแยกเพศ
ดูแล้วก็เข้าใจไปได้ 108 1009 เรื่องเลยครับ(จะเขียนอย่างนี้ใช่ไหมค่ะ)
ยกตัวอย่างได้ไหมค่ะว่าเข้าใจอะไร
รู้ไหมค่ะที่ยกเลิกสอบวันนี้ก็เรื่องนี้แหละค่ะ
ตั้งแต่เรียนมานะค่ะมีระบบสืบพันธ์นี้แหละที่ใช้อาจารย์สอนเยอะมากที่สุด
ตั้ง 4 คนอาจารย์หมอ 1 คนและอาจารย์พยาบาลอีก 3 คน
พวกเราเลยได้ทำข้อสอบกับแบบอ่วมอรทัยเลย
ระบบประสาทที่ว่ายากเพราะเรียนโดยใช้จิตนาการเองยังยอมแพ้เลย
พอเจอข้อสอบอาจารย์หมอ 1 อาจารย์สูติฯ3คนรวมกัน ความจริงต้องสอบวันนี้แต่อาจารย์ออกข้อสอบไม่ทัน 555
ไม่รู้ว่าโชคดีหรือร้ายกันแน่

ดูเรื่องนี้แล้วมันทำให้เห็นถึงความมหัศจรรย์ของร่างกายมนุษย์จริงๆนะค่ะ

พี่เกื้อค่ะ

จริงด้วยค่ะ
เพื่อนหนูบางคนถึงบอกว่าอยากทำงานอยู่ห้องคลอดที่สุด
เพราะคงจะเป็นห้องที่ผู้ป่วยที่มาโรงพยาบาลแล้วมีความสุข
แต่หนูอยากอยู่ห้องอุบัติเหตุฉุกเฉิน
เพราะอยากช่วยให้เขาหายเจ็บ

พี่นกค่ะ

ไม่ว่าหรอกค่ะ
ดูท่าช่วงนี้ทุกคนจะมีอะไรยุ้งๆกันหมดเลย
หนูก็ยุ้งๆค่ะ ทั้งเรียนเสริมเพราะเวลาเรียนไม่พอ
และสอบอีก
อาทิตย์หน้าจะสอบปลายภาคแล้ว
จะได้หยุยอยู่บ้านตั้งสองอาทิตย์แนะค่ะ
ส่วนเพื่อนทางใต้ที่มาเรียนที่นี้
เขาสอบเสร็จวันนี้ตอนเที่ยง
เขาจะได้กลับวันนี้แล้ว แต่หยุดอาทิตย์เดียว
จะกลับมาหลังวันที่พวกหนูปิดเทอมวันเดียว

พี่ปลายแปรง

ไปดูหนังที่บ้านพี่มาแล้ว
โอ้..........ใจร้ายจัง

โดย: เบญจวรรณ IP: 61.7.231.130 วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:11:33:48 น.

สวัสดีค่ะพี่ดอกเสี้ยวขาว

นั้นสิค่ะหนูเองยังรู้สึกนับถือพี่เขาเลยเลย
และคงกลัวไปอีกนานแน่ๆ
ตอนแรกได้ยินข่าวว่ารุ่นพี่ผู้ชายร้อยเปอร์เช็นเป็นลมคาห้องคลอดตอนที่กำลังทำคลอด
ยังนึกหัวเราะ แต่พอเจอเองหัวเราะไม่ออกเลย
คนทำคลอดยังเป็นลม อดคิดไม่ได้ว่าคนคลอดทำไมเก่งจัง

ขนาดที่ผ่านมารู้ว่าจะโดนเอาเข็มเจาะนิ้วมือยังไม่อยากเจาะเลย
แอบคิดในใจเล่นๆว่านิ้วมือมันอยู่ของมันดีๆ
อยู่ๆต้องเอาเข็มมาทิ้มมันให้เลือดออก
น่าสงสารมัน สงสารตัวเองกลัวเจ็บ
แต่ถ้าไม่ลองทำกันเองก่อนจะไปลองกับใครละค่ะ
สุดท้ายต้องแลกนิ้วกันเจาะ
ตอนแรกจะเจาะเอง ทดลองกับตัวเองนี้เหละ
แต่ใจไม่กล้าจะทิ้มเข็มลงไป
สุดท้ายจบลงตรงที่ยื่นเข็มให้เพื่อนไป
ให้เขาเจาะให้
แล้วเราก็เจาะให้เขาเปลี่ยนกัน

ไปเที่ยวมาสนุกหรือเปล่าค่ะ
อย่าลืมเล่าให้ฟังนะค่ะ
เดี๋ยวจะไปนั่งปูเสื่อรอฟังค่ะ

โดย: เบญจวรรณ IP: 61.7.231.130 วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:12:55:15 น.

8
7
6
5
4
3
2......

มาตั้งแถวรอนับเคาน์ดาวน์วันกลับบ้านให้จ๊ะ
คิดถึงสมัยสาวๆ....ฮ๊ะ
แก่ซะแหล่วเรา
ไม่ค่อยมีความรู้สึกนี้เท่าไรหรอก....เพราะไม่ค่อยได้กลับบ้าน ประมาณเด็กใจแตก ออกจากบ้านแล้วออกเลย....

คณะที่เรียนมีกิจกรรมเยอะ ก็จำพวกกิจกรรมบันเทิงเริงใจกันเองน่ะ
เลยมีอะไรให้ทำระหว่างปิดเทอมเสมอ ถ้าปิดเทอมใหญ่ก็จะลงเรียนด้วยเก็บวิชานอกคณะ.....บ้านก็ได้กลับแค่วันสองวัน

มาถึงวันนี้....ถ้าได้กลับบ้านก็จะไม่ค่อยไปเที่ยวไหนจะอยู่กับแม่กับพี่
เพราะชีวิตตัวเองมีเวลาให้ตัวเอง 300 วัน
แค่ 65 วันที่อยู่กับท่าน 24 ชั่วโมงก็ยังดูน้อยไป

วันหนึ่งข้างหน้าร้องเบญจ์ก็คงจะรู้สึกแบบนี้บ้างนิ....
ก็แก่ขึ้นไงล่ะ

เป็นกำลังใจให้กับการสอบนะ
ปีหน้าก็คงได้ไปล้วงท้องเอาเด็กออกกะเขาแล้วล่ะ

โดย: ปลายแปรง IP: 203.113.17.148 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:7:24:44 น.

น้องเบญจ์..

เป็นช่วงสอบอยู่ ใช่มั้ย มาให้กำลังใจในการสอบนะคะ สาวน้อยนักเรียนพยาบาล

โดย: พี่นก (Nok_Noah

) วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:51:47 น.

ค่ะช่วงนีกำลังสอบปลายภาค ไม่มีเวลาไถลไปไหนเลย วันนี้สอบจุลชีวะปรสิตวิทยาเสร็จไปอีกหนึ่งวิชา รอสอบอีก 3 วัน วันพรุ่งนี้ช่วงเช้าสอบวิชาหนักๆอีกหนึ่งวิชาคือชีวะเคมี หลังจากนั้นก็สอบวิชาเบาๆอย่างภาษาไทย จะมาหนักอีกวันหนึ่ง ตอนวันศุกร์มีสอบวิชากายวิภาคศาสตร์และสรีระวิทยาช่วงเช้าถึง 11.00 น แต่ก็ไม่เป็นไรเพราะสอบเสร็จก็จะได้กลับบ้านแล้ว (ตอนนี้อยากให้ถึงวันศุกร์เร็วๆจัง ถ้ามีเพื่อนเป็นโดเรมอน จะขอประตูข้ามมิติ เปิดประตูมาอีกทีก็เป็นช่วงบ่ายวันศุกร์เลย 555) ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดจะกลับตอนเย็นวันศุกร์เลย เพราะถ้าออกเดินทางตอน 11.30 น คงจะทันกลับถึงบ้านพอดีเลยค่ะ

ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ คืนนี้จะกลับไปอ่านชีวะเคมีพร้อมกำลังใจเต็มเปี่ยมเลยค่ะ

โดย: เบญจวรรณ IP: 61.7.231.130 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:32:41 น.

อ้าว!ข้อความหายไปไหนเนี้ย แง้ๆๆๆๆ หายไปไหน
ไม่เป็นไรค่อยกลับมาคุยกันใหม่นะค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ปลายแปลง พี่นก ตอนนี้ต้องกลับหอแล้วเพื่อนมาตามแล้ว

โดย: เบญจวรรณ IP: 61.7.231.130 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:38:13 น.

น้องเบญจ์คะ..

ซินเจี่ยยู่อี่ ซินนี่ฮวดไช้ นะคะ

โดย: Nok_Noah

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:10:05:37 น.

โดย: ดอกเสี้ยวขาว

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:41:31 น.

แป่ว !!!!

นึกว่าพี่เป็นอยู่คนเดียว
ที่ไม่ได้อัพบล๊อก
น้องเบ็ญไปหนายยยยยยย

สงสัยติดสอบแน่นอน
ยังไงขอให้สอบผ่าน สอบผ่านนะคะ

โดย: kuakul

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:01:31 น.

สุขสมหวัง สุขภาพแข็งแรงครับ

โดย: zunzero

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:06:17 น.

น้องเบญจ์คะ..

สุขสันต์วันเกิดนะคะ

"ให้มีสุขภาพดีทั้งกายและใจ สมหวังในสิง่ที่ปรารถนา แวดล้อมไปด้วยคนที่รักและปรารถนาดีอย่างจริงใจค่ะ"

อ้อ ผลการสอบให้เป็นไปดังหวังด้วยนะคะ

โดย: พี่นก (Nok_Noah

) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:16:35 น.

แวะมาส่งความสุขก่อนเข้านอน
สุขสันต์วันเกิดมาก ๆๆๆ

โดย: =Lord Gary=

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:31:41 น.

สุขสันต์วันเกิดครับ มีความสุขมากๆทุกๆวัน โรคภัยอย่าได้ แพ่วพาน การงานรุ่งโรจน์ ไม่เจ็บไม่จนครับ และเพื่อเป็นการเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันเกิด ผมขอเชิญแวะเข้ามาที่ blog พอดีผมมี cocktail รอให้ดื่มอยู่ครับ

โดย: veerar

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:48:29 น.

แวะมา Say Happy Birthday!!!!! ครับ
ช่วยรับเค้กวันเกิดด้วยครับ
เอาไป 2 ก้อนเลยนะ

เอาดอกกุหลาบ กับ หัวใจมาฝากต้อนรับวันวาเลนไทน์ครับ

โดย: มิสเตอร์ฮอง

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:1:04:46 น.

สุขสันต์วันเกิดนะค้าบ ขอให้มีความสุขมากๆคับ

โดย: K_chang

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:1:07:57 น.

แก่ขี้นอีกปีดีใจด้วยนะจ๊ะ
วันเกิดปีนี้ใกล้ๆ กับตรุษจีน ของให้มีความสุขมากๆ
แบ่งปันความสุขให้คนรอบข้างด้วยนะ
อย่าลืม สำคัญมาก "โทรบอกรักแม่" หรือยัง...

โดย: หมูอ้วน (pigarea

) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:5:06:10 น.

สุขสันต์วันเกิดค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ ^^

โดย: Charlotte Russe

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:8:39:19 น.

.....ซินเจียยู่อี่...ซินนี้ฮวดไช้ ..และ สุขสันต์วันเกิด.นะคะ!!!!!!!!!!!

โดย: a_mulika

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:8:41:42 น.

วันนี้วันเกิด....
สุดประเสริฐเลิศกว่าวันไหน
วันนี้ขอให้มีแต่สุขใจ
และขอให้สุด ๆ กว่าวันไหนทุกวี่วัน

+++ H a p p y B i r t h d a y ค่ะ +++

โดย: โสดในซอย

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:8:47:52 น.

มีความสุขมากๆนะค่ะ สุขภาพกายเเละใจเเข็งเเรงค่ะ

glitter-graphics.com

โดย: รวิษฎา

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:9:35:04 น.

Happy Birthday นะค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ ปล. ตามมาเยี่ยมชมค่ะ

โดย: Takaw (Takaw

) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:37:25 น.

โดย: joblovenuk

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:57:51 น.

::::::: H A P P Y :: B I R T H D A Y :::::::

ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ

โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:00:14 น.

HaPpy BiRtHDaY มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงนะคะ

โดย: GoOsHa!R (join_Eng

) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:16:02 น.

ป้านิมนต์หลวงพ่อและนางฟ้า...
มาอวยพรวันเกิดรวมทั้ง
สวัสดีปีใหม่จีน พ.ศ.๒๕๕๑นี้ด้วยค่ะ
ขอให้พบแต่สิ่งดีๆ คนที่ดีมีจิตใจดี
และเหตุการณ์ดีๆนะคะ
หวังว่าคงจะไม่ช้าไปนะคะ
*********
*****

โดย: ป้าหู้เองค่ะ (fifty-four

) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:41:02 น.

สุขสันต์วันเกิด ร่ำรวยความสุข มั่งมีความรักจ้ะ

โดย: p_tham

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:48:00 น.

สุขสันต์วันเกิดค่ะ

โดย: โสมรัศมี

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:41:41 น.

ขอให้เจ้าของวันคล้ายวันเกิด มีความสุขมากๆค่ะ สมหวังในทุกสิ่งนะคะ สุขภาพแข็งแรง การเรียน การงานเจริญก้าวหน้าค่ะ...สาธุ

โดย: deawdai

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:14:56 น.

สุขสันต์วันเกิดค่ะ มีความสุขมากๆ ปราศจากโรคภัยนะคะ

โดย: แม่น้องแปงแปง (แม่น้องแปงแปง

) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:35:44 น.

Send this eCard !

โดย: dang1234

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:14:56 น.

โดย: สาวน้อยคอยเธอ

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:16:02 น.

สุขสันต์วันครบรอบวันเกิดค่ะ เจนนี่ขอให้คุณเจ้าของวันเกิดวันนี้ มีความสุขมากๆน่ะคะ คิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สมหวังดังใจปรารถนา เจริญก้าวหน้า ในหน้าที่การงานน่ะคะ เป็นที่รักใคร่ของคนรอบข้าง สุขภาพแข็งแรงตลอดปีและตลอดไปค่ะ เพี้ยง เพี้ยง เพี้ยง

ป.ล. ยินดีที่ได้รู้จักเจ้าของบล็อคค่ะ ว่างๆก็แวะมาทักทายเจนนี่ได้เสมอน่ะคะ ยินดีต้อนรับค่ะ

โดย: สาวอิตาลี

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:16:27 น.

สุขสันวันเกิดครับ

โดย: ดอกเสี้ยวขาว

วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:14:19 น.

"ฉันเกิดมาทำไม
ฉันเกิดมาเพื่ออะไร
แล้วฉันจะมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไรกัน..."

เป็นคำถามที่ดีที่สุดของชีวิตเลยครับ
หากค้นหาคำตอบได้ นั่นแหละคือพรอันประเสิรฐ...

โดย: pu_chiangdao

วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:17:37 น.

น้องเบญจ์...

มีความสุขกับความรักแห่งมิตรภาพค่ะ

โดย: Nok_Noah

วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:7:10:45 น.

อ้าว....เค้กหมดแล้วเหรอ

ข้าวจี่เหลือหรือเปล่า
เอาข้าวหลามก็ได้โปะวิปปิ้งเยอะๆนะ

กลับบ้านหรือยังล่ะ
รีบๆกอดแม่นะ
จะได้กลับมาเตรียมสาดน้ำสงกรานต์กัน

รักตัวเอง...และรักครอบครัวให้มากนะจ๊ะ

โดย: ปลายแปรง

วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:06:28 น.

มาช้าไปสำหรับวันคล้ายวันเกิด
แต่ไม่ช้าสำหรับวันนี้

มีความสุขกับความรักในทุกๆวันนะจ๊ะน้อง

โดย: มัยดีนาห์

วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:52:45 น.

ช่วงนี้ ทำอะไร อยู่ที่ไหนคะ น้องเบญจ์

โดย: Nok_Noah

วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:04:09 น.

เกือบสองสัปดาห์มาแล้ว พี่ลดการนั่งเพ่งหน้าจอไป
เพราะมองจอแล้วมัวๆ ไม่ชัดเจน

ต้องขออภัยที่ไม่ได้อ่านเรื่องของน้องเบญ

อยากมาคุยด้วยน่ะค่ะ.. ก็เลยคลิกมาหา พี่แจม
เพิ่งไปเที่ยว ได้พบกันกับน้ายายด้วย.. เธอยัง
ใจดี น่ารัก เหมือนที่เคยพบกันครั้แรกไม่เปลี่ยนแปลง

ทั้งนี้ได้พบ ลุงบูลย์ด้วย และที่ประทับใจก็คือการได้ไป
พักที่บังกะโลริมทะเล เอาไว้โอกาสดีๆ

เรานัดกันมั่งดีกว่านะ..

จะปิดเทอมแล้วนี่ ^____^ ..

โดย: สีน้ำฟ้า IP: 119.42.65.36 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:25:48 น.

ยินดีคะ...แล้วแวะไปทักทายกันบ่อยๆๆนะจ๊ะ

โดย: a_mulika

วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:57:21 น.

ยังไม่อัพอีก
กำจริง ๆ น้อง
คิดถึงเรื่องเล่าอ่ะ

งอนละ

โดย: kuakul

วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:18:01:02 น.

สวัสดีครับ ขอบคุณที่แวะเข้ามาที่ blog ผมหวังว่าคุณน่าจะชอบและในโอกาสหน้าคุณคงจะแวะเข้ามาอีกครั้งหรือหลายๆครั้งนะครับ ผมขอขอบพระคุณที่ให้ความสนใจครับ มึนแล้วหรือครับ คริ คริ

โดย: veerar

วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:55:26 น.