ชีวิตการเป็นออแพร์ พี่เลี้ยงเด็ก
เมื่อการทำงานเป็นออแพร์เริ่มต้น..........เดือนแรกๆก็ยังต้องใช้เวลาปรับให้เข้่ากับเด็กๆเพราะเข้าใจว่าเรามาใหม่ ยากที่จะเข้ากับเด็กๆในช่วงแรกๆ เรียนรู้งาน นิสัยเด็กๆทุกคน บอกเลยว่าเด็กที่นี้ช่างแตกต่างกับเด็กไทยโดยสิ้นเชิง ดื้อมากฮ่าๆๆ อาจจะเพราะการสอนให้เด็กเป็นอิสระ กล้าคิด กล้าลอง กล้าทำเอง บางครั้งเลยมองดูดื้อมาก ภาษาก็ยังไม่ค่อยพัฒนาการสอน การพูดคุย โน้มน้าวเด็กๆก้แน่นอนยังดีไม่พอ แต่ก็ไม่ท้อ บอกกลับตัวเองผ่านด่านนี้ไปได้ ชีวิตจะเข้มแข็งกว่าเดิม.............ณ ตอนนี้เป็นออแพร์มาเป็นระยะเวลา หนึ่งปีกลับอีกสองเดือนแล้ว เพียงสิบเดือน เราก็จะปลดประจำการแล้ว ต้องเริ่มคิดจะทำอะไรต่อไปหลังจากนี้ การเป็นออแพร์ทั้งเหนื่อย ต้องอดทนกับเด็กดื้อและปรับตัวให้อยู่กับต่างครอบครัวมันอาจมีปัญหาบ้าง ไม่สบายเหมือนอยู่บ้านเราเอง แต่ให้กำลังใจตัวเองเสมอ และบอกตัวเองอีกนิดเดียวสู้ๆ คิดถึงอนาคต คิดถึงพ่อแม่ ทำให้เราอยู่ได้และสู้ต่อไป
Create Date : 21 พฤศจิกายน 2555 |
|
4 comments |
Last Update : 16 มีนาคม 2556 0:36:04 น. |
Counter : 1595 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: azafata IP: 202.28.249.94 20 ธันวาคม 2555 23:12:16 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]
|
เป็นสาวจากภาคอีสาน เมืองดอกคูณ เสียงแคน ใฝ่ฝันอยากจะมาเป็นกระเหรี่ยงเมืองนอกเพื่อหาเงินเรียนต่อและฟ้ามีตามอบโอกาสให้มาเป็นพี่เลี้ยงเด็กหัวทอง จนพบรักกับหนุ่มหัวทองใจดีแต่งงานกัน และสู้ตามฝันของตัวเอง
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|