หลายคนอาจไม่รู้ว่าตัวละคร Rainman ของดัสติน ฮอฟแมน
ที่ได้รางวัลออสการ์ปี 1988 นั้นสร้างขึ้นจากคนที่มีตัวตนจริง
คิม พีค ที่เพิ่งเสียชีวิตไปเมื่อต้นเดือนนี้
แบร์รี่ มอร์โรว์ ค้นพบคิมและเขียนบทภาพยนตร์ดังกล่าว
เรนแมนไม่ได้สร้างจากชีวิตจริงของคิม แต่เขาเป็นตัวละครแรงบันดาลใจ

สมองของคนเราทำงานได้อย่างมหัศจรรย์อย่างที่คนเราคาดไม่ถึง
ไม่มีใครรู้ว่าทำไมการที่คนคนหนึ่งไม่มีคอร์ปัส คอรอสซั่ม
ที่เป็นไฮเวย์เชื่อมสมองซีกขวาและซ้ายเข้าด้วยกัน
เมื่อขาดหายไป กลับทำให้คนคนหนึ่งกลายเป็นคนปัญญาอ่อนที่น่ามหัศจรรย์

คิมเป็น Savant (ซาวองค์ เป็นคำเรียกคนที่มีความผิดปกติทางสมอง
แต่กลับมีความสามารถทางสมองในบางมิติได้อย่างน่ามหัศจรรย์
ดร. ดาวน์ ผู้คิดคำว่า Down Syndrome เป็นคนคิดคำนี้ขึ้นมา
คำจำกัดความของอาการซาวองต์ ซินโดรม คือ
"extraordinary memory but with a great defect in reasoning power"
---มีความจำที่สุดมหัศจรรย์แต่ขาดมิติในการพินิจพิเคราะห์อย่างถึงที่สุด ว่ากันว่า
มีคนชนิดนี้ที่กำลังถูกศึกษาเพื่อเรียนรู้มิติการทำงานของสมองมนุษย์อยู่ไม่ถึง 30 คนในโลก)
ซาวองต์กับออทิสติกไม่เหมือนกัน ไม่ใช่ว่าซาวองค์ทุกคนต้องเป็นออทิสติก

เมื่อแรกเกิด คิมถูกวินัจฉัยว่าปัญญาอ่อนเกินเยียวยา
และควรถูกส่งเข้าสถานพยาบาลโดยไม่ต้องนึกถึงอีก
แต่พ่อของคิมไม่ยอม เขาตั้งใจเลี้ยงดูคิมด้วยตนเองแม้่ว่าไม่เห็นความหวัง

พอสองขวบ คิมแสดงอัจฉริยภาพโดยการอ่านหนังสือทั้งหมดในบ้าน
ไม่มีใครสอนให้คิมอ่าน ไม่มีใครรู้ว่าคิมเรียนรู้ในการอ่านได้อย่างไร
วิธีที่คิมอ่านหนังสือคือ สแกนตาซ้ายที่หน้าซ้าย และสแกนตาขวาที่หน้าขวาของหนังสือ
หนึ่งหน้ากระดาษที่อ่านทำให้คนธรรมดาใช้เวลาหลายนาที
คิมอ่านได้เพียงไม่กี่วินาที และจำทุกอย่างที่อ่านได้หมด!

ก่อนหน้าที่คิมจะถูกค้นพบและถูกใช้เป็นคาแรคเตอร์พื้นฐานใน Rainman
เขาไ่ม่กล้าแ้ม้จะสบตาผู้คน
เขาไม่รู้ว่าภายใต้ความพิการที่ไม่สามารถสื่อสารกับผู้คนได้ปกติ
จะมีอะไรบางอย่างให้ภูมิใจ

คิมจำทุกอย่างที่อ่านได้
และคิมอ่านหนังสือราวกับเขาเป็นหลุมดำที่ดูดข้อมูลทุกอย่างให้หายวับไป
ภายหลังเมื่อเข้าสู่วัยกลางคน คิมพัฒนาความสามารถทางด้านดนตรีขึ้นมา
จนเป็นเหตุให้พ่อกับคิมตกลงว่าจะไม่ไปดูการแสดงสดอีก
เพราะบ่อยครั้งคิมจะลุกขึ้นตะโกนขณะดนตรีกำลังเล่นอยู่ว่า
"เดี๋ยวก่อนนะ ตะกี้เล่นผิดคีย์แล้ว"

ดัสติน ฮอฟแมน พูดกับคิมเมื่อพบกันว่า I may be a star but you are the heaven.
แบร์รี่ มอร์โรว์ มอบรางวัลออสการ์ที่ได้รับจากการเขียนบทเรื่องเรนแมนให้แก่คิม
คิมได้รับเชิญให้เดินทางไปทั่วอเมริกาพร้อมกับตุ๊กตาออสการ์ัตัวนั้น
ผู้คนมากมายต้องการทดสอบความจำของเขาด้วยคำถามมากมากทั้งเกี่ยวกับประวัติศาสตร์
ดนตรี ศิลปะ บุคคลสำคัญของโลก คณิตศาสตร์ วรรณกรรม
ความรู้ทั่วไป และคิมไม่เคยทำให้ใครผิดหวัง

ในสารคดีชีวประวัติของคิม มีตอนหนึ่ง พ่อและลูกชายที่ต่างสูงวัยด้วยกันทั้งคู่เิดินเคียงกันไป
ท่ามกลางแมกไม้ในบรรยากาศมืดครื้ม ก่อนหน้านั้น คิมหัวเราะร่า
"ผมกับพ่อ เราร่วมแบ่งปันเงาเดียวกัน" พ่อของคิมยอมรับ พวกเขาเป็นเงาของกันและกัน
แม้จะมีสมองประหนึ่งมนุษย์กูเกิ้ล แต่คิมผู้พิการทางสมอง
มีความสามารถในการปฏิสัมพันธ์กับสังคมแทบเป็นศูนย์
พ่อของเขาต้องดูแลและทำทุกอย่างให้คิมราวกับเขาเป็นเด็กไม่กี่ขวบ
เช่น คิมช่วยเหลือตัวเองไม่ได้แม้กระทั่งแปรงฟัน
แน่นอนว่านั่นเป็นงานหนักสำหรับพ่อวัยไม้ใกล้ฝั่ง

ความพลัดพรากจากความตายดูน่าเศร้า แต่ว่าลึกๆ ในใจของพ่อของคิม
นี่คงเป็นพรจากสวรรค์ การที่ได้เกิดมาดูแลและเป็นเงาเดียวกันกับลูกชายที่เขารักที่สุด
ได้ร่วมแบ่งปันคิมกับชาวโลก เมื่อความตายของลูกชายมาเยือนอย่างกะทันหันในวัย 58 ปี
นั่นย่อมเป็นสิ่งที่น่ายินดีสำหรับพ่อที่พูดทั้งน้ำตาว่ากลัวตัวเองจะตายก่อนลูก

Rest in Peace, Kim, you are the best documented savant ever.
And the world should be proud to have you here.

- คิม พีค มีความสามารถพิเศษในเรื่องของความจำ ตั้งแต่อายุได้ขวบครึ่ง
ใครอ่านหนังสืออะไรให้ฟัง เขาก็จะจำได้หมด
ตอน 3 ขวบหัดอ่านหนังสือออกได้ด้วยตัวเอง
และจากนั้นมา เขาก็ไล่อ่านไล่ท่องมาเรื่อยๆ
จนทุกวันนี้ สามารถจดจำข้อความในหนังสือทุกหน้าทุกบรรทัดได้อย่างขึ้นใจ
รวมทั้งหมดแล้วประมาณ 12,000 เล่ม!

- คิมใช้เวลาประมาณ 8-10 วินาทีในการอ่านหนังสือ 1 หน้า
และสามารถอ่านได้ 2 หน้าพร้อมๆ กันทีเดียว
โดยใช้ตาซ้ายอ่านหน้าซ้าย และตาขวาอ่านหน้าขวา
ข้อมูลทุกอย่างที่เคยอ่านผ่านตามา สมองเขาจะสามารถเซฟเก็บลงฮาร์ดดิสก์ไว้ได้หมด
ทุกความรู้ ทุกรายละเอียด ถ้าคุณไปถามอะไรเขา
เขาจะสามารถเสริชจากความจำของตัวเองมาตอบได้อย่างรวดเร็ว
เสียยิ่งกว่าใช้ Google ซะอีก

- ที่ยิ่งน่าทึ่งเข้าไปอีก คิมสามารถ คิดคำนวณปฏิทินในใจ
ได้อย่างรวดเร็วและแม่นยำมากๆ เช่นสมมติ คุณบอกวันซักวันนึงไป ปีไหนก็ได้
อย่างเช่น 8 กุมภา ค.ศ. 1543 เขาก็จะสามารถบอกกลับมาได้ทันที ว่า
วันนั้นเป็นวันพุธ หรือวันจันทร์ หรือวันพฤหัส ฯลฯ
โดยที่ใช้เวลาคิดเพียงแค่ไม่ถึงเสี้ยวพริบตาเท่านั้น

ที่มา: //www.unigang.com/Article/15485

Create Date : 16 กันยายน 2556
Last Update : 22 กันยายน 2556 22:31:44 น.		0 comments
Counter : 2134 Pageviews.
Share Tweet