|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
สาบนรสิงห์ โดยคุณจินตวีร์ วิวัธน์
นวนิยายเรื่องสาบนรสิงห์ เป็นหนึ่งในผลงานนิยายแนวลึกลับที่เกิดจากการนำตำนานความเชื่อในเรื่องเทพเจ้า มาผสมผสานกับจินตนาการทางการประพันธ์ของคุณจินตวีร์ วิวัธน์ ราชินีนักเขียนนวนิยายแนวลึกลับของเมืองไทย ถึงแม้ท่านจะล่วงลับไปหลายสิบปีแล้ว แต่ผลงานที่ท่านเขียนไว้ยังคงได้รับการชื่นชม โจษจันในแวดวงนักอ่านนวนิยายแนวนี้จากรุ่นสู่รุ่นตลอดมา
จะว่าไปแล้วเราก็เป็นหนึ่งในกลุ่มคนที่เติบโตมากับนิยายของคุณจินตวีร์เช่นกันค่ะ เริ่มอ่านงานของท่านเมื่อประมาณตอน ป.6(เท่าที่จำได้) ตอนนั้นจะชอบแนวปราสาทโบราณ ลึกลับ เป็นพิเศษ แต่ก็อ่านงานของท่านทุกเรื่องที่มีอยู่ในร้านหนังสือเช่า ก่อนจะขยับไปอ่านผลงานของนักเขียนท่านอื่นอย่างของป้าอี๊ด ทมยันตี เป็นหลัก ไล่เรื่อยมาอ่านนิยายของคุณแก้วเก้า คุณอาริตา คุณโสภี คุณกิ่งฉัตร พัดชา(ที่เลิกอ่านไปแล้ว) คุณจามรี พรรณชมพู มากระทั่งจบมหา'ลัย ก็ได้ติดตามผลงานของนักเขียนหลากหลายมากขึ้น ทั้งนิยายแปลของปู่ J.R.R. Tolkien, Dan Brown หรือจากเกาหลี(เน้นของ GuiYeoni เป็นหลัก) นิยายของแจ่มใสทั้งหลายแหล่ในยุคแรก ๆ และรุ่นประมาณคุณไอริณอีกหลายท่าน
ช่วงหลายปีมานี้เหลือผลงานของนักเขียนไทยที่เรายังติดตามอยู่แทบจะนับคนได้เลยค่ะ นอกจากของรุ่นเก่าอย่างป้าอี๊ด คุณพนมเทียน และคุณโสภาค สุวรรณ แล้วก็มีแค่คุณวรรณวรรธน์ พี่หมอโอ๊ต พงศกร คุณผาด พาสิกรณ์ คุณกีณริน และคุณหมอกมุงเมือง(อาจจะไม่ได้ตามทุกเรื่อง แต่ก็อยู่ในรายการติดตามทุกครั้งที่มีโอกาส) หลัก ๆ เหลืออยู่เท่านี้จริง ๆ บางท่านมีผลงานออกมาให้ได้อ่านค่อนข้างต่อเนื่องก็ดีไป(กำไรกรู) ในขณะที่บางท่านก็มีมาให้อ่านแบบสามปีเล่ม(แถมเล่มก็ไม่หนาอีกแน่ะ) อันนี้คน(รอ)อ่านแทบจะต้องโอดครวญกันเลยทีเดียวค่ะ เพราะยังไม่หายคิดถึงสำนวนกันเลยจบซะแล้ว
ขอกลับมาที่สาบนรสิงห์ก่อนจะหาทางกลับฝั่งไม่เจอดีกว่าค่ะ นิยายเรื่องนี้เป็นการดึงตำนานเรื่องนรสิงหาวตาร ว่าด้วยการอวตารของพระนารายณ์มาในร่างของมนุษย์ครึ่งสิงห์เพื่อปราบเจ้ายักษ์ร้ายหิรัณยกษิปุ ที่เจ้าเล่ห์บำเพ็ญตบะให้แก่กล้าเพื่อขอพรจากพระพรหมให้ตนเองเป็นอมตะ ให้ตนมีฤทธิ์เดชาอานุภาพเกรียงไกร ไม่ว่าจะเป็น มนุษย์ สัตว์ เทวดา อสูรไม่สามารถฆ่าตนได้ ไม่ว่าจะเป็นกลางวันกลางคืนก็ไม่สามารถสังหารตนได้ ไม่ว่าจะเป็นบนอากาศหรือบนพื้นดินก็ไม่สามารถฆ่าตนได้ ไม่ว่าจะเป็นอาวุธประเภทไหนก็ไม่สามารถฆ่าตนได้ ไม่ว่าจะเป็นในเรือนหรือนอกเรือนก็ไม่สามารถฆ่าตนได้
เรื่องในตำนานเป็นอย่างไรคงไม่จำเป็นต้องเล่าทั้งหมด แต่เรื่องราวในนิยายมันก็เกิดต่อจากนี้ละค่ะ คือหลังจากที่พระนารายณ์เสด็จกลับไปประทับยังไวยกูนฐ์แล้ว โดยทรงทิ้งร่างอวตารในรูปลักษณ์นรสิงห์ไว้บนโลก เพื่อให้คอยทำหน้าที่ปราบมาร อยู่มาวันหนึ่งนรสิงห์ดันถูกโอรสของพญาวสวัตดีมารซึ่งถูกพ่ออัปเปหิลงมายังโลกมนุษย์ ได้เข้าสิงเพื่อใช้ร่างของนรสิงห์ในการก่อกรรมทำชั่ว จากนรสิงห์ที่มีสาวกผู้เลื่อมใสบูชากลายเป็นลัทธินรสิงห์ ก็เลยถูกเหล่าผู้อาวุโสของลัทธิที่มีอาคมช่วยกันสะกดให้นรสิงห์หลับใหล ก่อนจะนำใส่โลงแล้วเอาไปไว้ยังสถานที่ลับแห่งหนึ่ง ร่างของนรสิงห์คงจะหลับใหลไปได้อีกเป็นพันปี หากไม่ใช่เพราะนักโบราณคดีผู้อยากรู้อยากเห็นตามวิชาชีพ อุตริดั้นด้นเข้าไปในป่าลึกแล้วทำการปลุกนรสิงห์ขึ้นมาอีกครั้ง
เรื่องราวความสยดสยองของการฆาตกรรม ที่เหยื่อถูกกรงเล็บอันคมกริบของสัตว์ร้ายไม่ทราบชนิดแหวะอกแล้วควักเอาหัวใจออกมากิน จึงเริ่มต้นขึ้นอีกครั้งในยุคปัจจุบัน พร้อมกับการปรากฎตัวของเจ้าสิงหทัย นรกานต์ บุรุษผู้มีเชื้อสายสูงส่งจากเนปาล ที่ใคร ๆ ทราบกันเพียงว่าเจ้าสิงหทัยย้ายมาจากเนปาล ใกล้กับเทือกเขาหิมาลัยบริเวณแหล่งที่เคยเป็นที่อาศัยของชาวลัทธินรสิงห์ ด้วยรูปลักษณ์อันเลิศล้ำดุจเทพจำแลง กอปรกับฐานะอันร่ำรวย ทำให้หลายคนมองข้ามที่มาที่ไปอันแปลกประหลาดของเจ้าหนุ่ม แต่ในขณะเดียวกันก็มีบางคนที่รู้สึกไม่ชอบมาพากล และพยายามจับสังเกตเจ้าหนุ่มเป็นพิเศษ
เรื่องราวจะลงเอยแบบไหน มนุษย์ปุถุชนธรรมดาจะสามารถต่อกรกับเทพอวตารได้ยังไง แนะนำให้ลองหามาอ่านเองเลยค่ะ มีสองเล่มจบ รวม ๆ ก็ประมาณพันกว่าหน้า สนุกมากกกก แม้บางช่วงที่อ่านจะแอบหงุดหงิดบ้างว่าทำไมไม่เฉลียวใจกันสักทีวะ น่าจะปะติดปะต่อเรื่องได้แต่เนิ่น ๆ ก็ดันทำไม่ได้ซะงั้น แต่ก็เป็นหนึ่งในนิยายเก่าที่อ่านกี่ทีก็สนุกอยู่ดีค่ะ
Create Date : 24 มกราคม 2556 |
|
10 comments |
Last Update : 24 มกราคม 2556 15:16:19 น. |
Counter : 4703 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ยางเหนือห้วย IP: 171.6.183.15 3 สิงหาคม 2557 21:41:57 น. |
|
|
|
|
|
|
|