Do you believe in destiny " โชคชะตามักเล่นตลกกับเราเสมอ"
 
กรกฏาคม 2553
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
21 กรกฏาคม 2553

จดหมายฉบับสุดท้ายที่ไม่ได้เปิดอ่่าน

สำหรับ พี่สาว

น้องคนนี้เหนื่อยมากกับการที่พยายามที่จะมี พี่สาวซักคน ซึ่งเมื่อก่อนเคยคิดว่า พี่เป็นผู้ใหญ่ ที่น่าศรัทธาในทุกๆด้าน พอมาวันนี้หลังจากที่ได้มีเหตุการณ์ต่างๆ เกิดขึ้นระหว่างเรา ซึ่งสาเหตุที่มาไม่ได้มีอะไรมากมายไปกว่า คำว่ารัก ที่มันเกินเลย ซึ่งไม่ผิดที่พี่เองไม่ยอมรับในความรู้สึกที่มันเกินเลยได้ ยังจำคำพูดพี่ได้เสมอ ที่พี่สอนไว้ ว่า

ถ้าเรารักใครซักคนแล้วไม่สามารถเดินต่อไปด้วยกันได้ มันจึงจำเป็นต้องตัดจบ อย่าให้มันเกินเลย จนเราไม่สามารถแก้ไขอะไรได้

ที่ผ่านมายังไม่เข้าใจเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่ก็ไม่ต้องการคำตอบแล้วล่ะ ปล่อยทุกอย่างให้มันเป็นไป ตามที่พี่ต้องการ ถึงยังไงน้องคนนี้ก็เป็นคนที่ผิดเสมอในสายตาของพี่ ถึงจะทำอะไรให้ไม่ว่าดีซักแค่ไหน ก็เป็นแค่คนเลวในสายตาพี่เสมอ ก็จะยอมรับทุกอย่างที่พี่อยากให้เป็น

อดทนมามาก กับการสาดอารมณ์ของพี่ ซึ่งก็ทนได้เสมอเพราะเชื่อว่า สิ่งที่ตัวเองทำ เป็นเหตุผลที่ทำให้พี่คิดอะไรได้มากมาย ไม่อยากทำให้พี่สาวคนนี้เสียใจ คิดแทนพี่มาตลอด พร้อมนะ ที่จะดูแล พร้อมที่จะอยู่กับพี่ ถ้าพี่ต้องการ ทั้งที่ตัวเองก็โดนคนรอบข้างประนามในความโง่ที่จะทนกับการถูกทำร้าย ครั้งแล้วครั้งเล่า มาตลอดเวลา

แต่เรื่องราวที่ได้รับรู้ในวันนี้ซิ รับไม่ได้จริงๆเพราะพี่ทำให้น้องคนนี้เป็นตัวตลก ให้คนที่อยู่รอบข้างพี่หัวเราะเยาะ เอาเรื่องของเราไปคุยกันอย่างสนุกปาก ใครๆก็เออออไปกับพี่ แน่นอนล่ะ เพราะพี่อยู่ในสถาภาพที่เหนือกว่า ใครจะกล้าไม่ปฏิเสธความคิดพี่ได้ สนุกไหมกับการกระทำแบบนี้ ถ้าสนุกก็ทำต่อไปเถอะ

แคร์มากมายกับสังคม พี่แคร์คนรอบข้าง ก็เข้าใจ แต่สิ่งที่สังคมรอบข้างพี่รู้มาจาก คำบอกเล่าของพี่ทั้งนั้น ทำไมล่ะ อยากบอกให้คนอื่นรู้ว่า มีน้องหน้าโง่คนนึงมาหลงรักพี่เหรอ ไม่มีปัญญาไปหาใครแล้วถึงได้หน้ามืดมาตามตื้อพี่อยู่ได้ จบก็ไม่จบ ไล่ก็ไม่ไป

อธิบายได้ไหมว่า อะไรที่ดูแล้วเกินเลย เล่าตามความจริง พูดเรื่องจริงกันไหม ที่ผ่านมาพี่โกรธเหรอ ที่น้องคนนี้เอาความจริงมาพูด แล้วพี่ล่ะ ถ้าไม่มีอะไร ไม่คิดอะไร แล้วทำไมไม่ยอมคุยกันให้รู้เรื่อง กลัวเหรอว่าถ้า พูดความจริงแล้วคนอื่นจะอ่านความรู้สึกพี่ได้

ไม่ได้รักกัน ก็ไม่ได้เคยว่า แต่อย่าทำร้ายได้ไหม ไม่เคยต้องการอะไรจากพี่ ไม่พอใจอะไรทำไมไม่บอกกัน ไม่ให้อธิบายอะไรเลย แล้วพี่คิดว่าพี่เข้าใจน้องคนนี้เหรอ พี่รู้ไหมว่าน้องคนนี้คิดอะไรอยู่ ถ้าให้คุยตั้งแต่แรกเรื่องต่างๆ คงจบไปนานแล้ว จะได้สบายใจ ไม่อึมครึม คบก็คบ ไม่อยากคบก็ไม่ต้องฝืนใจ ต่างคนต่างไป จะไม่ร้องขอซักคำ ที่จะให้พี่อยู่ตรงนี้ เมื่อพี่ไม่พอใจที่จะอยู่ แต่ที่อยู่ ที่ไม่ไปไหน ก็แค่สงสัยและอยากรู้ว่า อะไรทำให้เป็นแบบนี้ หรือว่า ที่พี่ไม่ยอมให้คุย พี่กลัวว่าคำตอบที่ได้จะไม่ตรงกับใจ

ที่จริงแล้วเรื่องนี้น่าจะเป็นเรื่องระหว่างเราสองคนมากกว่า มากกว่าที่จะกลายเป็นเรื่องสาธารณะ เมื่อตอนคบกันก็คบกัน 2 คน ทำไมเวลาที่จะไม่คบ ต้องให้ใครๆรู้ ยืนยัน ว่า ไม่เคยบอกใคร ไม่เคยพูด เรื่องของเรา จนวันนึง ที่พี่ดึงน้องคนนั้นเขาเข้ามา และก็ใครต่อใคร

อยาก....อยากอยู่กับพี่สองคน ในฐานะน้องคนนึงที่มีความรัก และความห่วงใยให้พี่สาว แต่เมื่อเรื่องมันเป็นเรื่องสาธารณะไปแล้ว ก็ให้คนอื่นเขาพูดกันต่อไป เพราะนั่นน่าจะเป็นสิ่งที่พี่ต้องการ

ช่างมันเถอะ ถึงตรงนี้ อยากให้พี่ดูแลตัวเองให้มากๆ ยังเป็นห่วงอยู่เสมอ พี่ก็อยู่คนเดียว กับคนที่พี่แคร์ต่อไป พี่ทำได้อยู่แล้ว เพราะพี่เป็นคนเก่ง ฉลาด มีความสามารถ และที่เหนืออื่นใดก็ คือ ทางสายนี้พี่เป็นคนเลือกเอง น้องคนนี้ทำอะไรไม่ได้อยู่แล้ว เพราะเป็นการตัดสินใจของพี่ที่ต้องยอมรับ

พี่ไม่ต้องกังวลนะ จะไม่ไปยุ่งไปเกี่ยวกับชีวิตพี่ เพราะคงติดต่อกันไม่ได้ เบอร์โทร อีเมล์ อะไรต่างๆนานา ก็ลบทิ้งไปนานแล้ว จะได้ไม่ต้องโทร ไม่ต้องทำอะไรให้พี่ไม่สบายใจ อึดอัดใจ และไม่ต้องทำดีกับน้องคนนี้ เพราะต้องการแค่รักษาน้ำใจกัน แล้วไปบอกใครๆว่าอึดอัด ไม่พอใจกับการกระทำที่ทำให้ มันปวดใจนัก กับการได้รับรู้ ว่าสิ่งที่ทำให้ด้วยความหวังดี กลับกลายเป็นสิ่งที่ทำให้พี่เป็นทุกข์ และไม่สบายใจ และจะพยายามหลบเลี่ยงทุกทาง ถ้ามันทำให้เราต้องเจอกัน พี่สบายใจได้ ว่าจะได้ไม่เห็นกันอีกต่อไป ขอสัญญา.....................................................นอกจากเหตุสุดวิสัย.........

อยากจะบอกว่า ยังไงๆก็อย่าพาลกับคนอื่นมากนัก สงสารเขาบ้าง ซึ่งบางทีเขาอาจจะไม่รู้เรื่องอะไรเลยก็ได้ แต่สิ่งที่ทำให้เขารู้ก็เกิดมาจากการกระทำของพี่ คำพูดของพี่จากการสาดอารมณ์ที่ไม่ควรกระทำ เก็บอาการไว้บ้า่ง ถึงยังไงก็ไม่อยากที่จะให้คนอื่นดูถูกพี่อยู่ดี

สุดท้ายอยากจะบอกพี่สา่วว่า เหนื่อยใจมากมายกับการที่อยู่ตรงนี้ น้องคนนี้ไม่อาจจะเป็นดั่งคนที่พี่คาดหวัง ก็รู้ตัวว่าไม่ได้เป็นเด็กดีของพี่เหมือนแต่ก่อน ลืมทุกอย่างที่เกิดขึ้น อย่าได้เก็บความทรงจำอะไรไว้อีกต่อไป ลบทิ้งไปเถอะ ถือซะว่า สิ่งที่เคยทำให้นั้นเกิดจากความไม่ตั้งใจของเด็กเลวๆคนนึงก็พอ พี่จะได้สบายใจ

วันนึง เมื่อพี่ได้อ่าน blog นี้ พี่คงจะเข้าใจ ความคิด และรับรู้ถึงความหวังดี และความห่วงใยที่น้องคนนี้มีให้พี่ อย่างบริสุทธิ์ใจ ถึงแม้ว่าวันนั้นน้องคนนี้ไม่ได้อยู่ตรงนี้อีกต่อไป หวังเสมอว่า พี่จะให้อภัยในความคิด หรือการกระทำ หรือคำพูด ที่ไม่สมควร ของเด็กเลวๆคนนี้ซักครั้ง

จาก เด็กเลวๆคนนึงในสายตาพี่










 

Create Date : 21 กรกฎาคม 2553
3 comments
Last Update : 22 กันยายน 2553 1:55:00 น.
Counter : 377 Pageviews.

 

เศร้าจัง

 

โดย: Natthanicha 22 กรกฎาคม 2553 2:46:53 น.  

 

เราอ่านแล้วหล่ะ เราว่าเธอคิดมากไปนะ

 

โดย: ดาวริมทะเล 22 กันยายน 2553 23:44:01 น.  

 

คนเรามีสิทธิคิด

จะมาก หรือ น้อย ไม่มีใครรู้
และไม่มีใครเข้าใจดีเท่ากับตัวเรา

คนอื่นก็ไม่ควรมาตัดสินใคร
จากความคิดของตัวเอง
ว่าใครคิดยังไง
ทั้งๆที่ไม่รู้จักกันดีพอ

 

โดย: somebear (somebear ) 29 กันยายน 2553 2:06:35 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


somebear
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add somebear's blog to your web]