|
17 สิงหาคม 2553
|
|
|
|
ให้ฉันทำอย่างไร
ถึง..... คนดีของฉัน การเดินทางของความผูกพันของเรา . ฉันคิดว่ามันคงจะต้องจบลงฃักที . ฉันไม่ได้เหนื่อย.. ฉันไม่ได้ท้อ ฉันพยายามแล้วที่จะรักษามันไว้ . หากแต่ฉันเห็นว่า เธอเหนื่อยกับมัน เธอดูไม่มีความสุข ที่จะรู้จักกับฉัน . ยังมีอะไร ๆ อีกหลาย หลาย อย่าง ที่ฉันยังไม่ได้พูดออกไป . แต่ฉันคงไม่มีโอกาสที่จะพูดมัน . ฉันไม่เคยโทษอะไรก้อแล้วแต่ ที่ทำให้เธอ กับ ฉัน มาพบกัน . ฉันจะขอบคุณมันด้วยฃ้ำ . อย่างน้อยมันได้หยิบยื่นช่วงเวลาแห่งความสุขให้กับฉัน . ความรู้สึกของเราต่างกัน หรืออาจจะเหมือนกัน . เธอเลือกที่จะคิดคนเดียว โดยที่ไม่ถามฉัน . ฉันเพียงขอภาวนาให้เธอ ได้เจอกับสิ่งที่จะทำให้เธอมีความสุข . เพราะหากเพียงรู้ว่าเธอทุกข์ ฉันคนนี้จะทุกข์ไปด้วย . +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ . ฉันก้อไม่รู้นะว่าอะไรที่ทำให้ฉันรู้สึก ผูกพันกับเธอ . มันเป็นความรู้สึกที่ไม่มีคำบรรยาย มันหาเหตุผลมาอ้างอิงไม่ได้ . แล้วมันก็ไม่ได้เกิดขึ้นจากความเหงาของฉันหรอก . ถึงฉันจะเหงา แต่ก็ไม่ได้โหยหา..... . +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ฉันแค่อยากให้เธอรู้เพียงว่า . ถึงฉันจะหยุดกวนใจเธอ หากแต่ฉัน จะเก็บเธอไว้ในใจตลอดไป . ฉันคิดว่า มันคงจะเป็นทางออกที่ดีของหัวใจเรา . ไม่ใช่ฉันไม่เจ็บนะ . แต่มันคงจะดีกว่าการที่ฉันเห็นเธอเป็นทุกข์ . ฉันเลือกที่จะเก็บความรู้สึกทุกอย่างไว้ในใจ ฉัน . .......................................................................... . ความรู้สึกสุดท้าย กับบางคน
เหมือนหนังสือเล่มโปรด
ที่พลิกถึงหน้าสุดท้าย
ไม่อยากพลิกผ่าน
ไม่อยากสิ้นสุด
Create Date : 17 สิงหาคม 2553 |
Last Update : 17 สิงหาคม 2553 2:10:59 น. |
|
5 comments
|
Counter : 364 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: panwat วันที่: 17 สิงหาคม 2553 เวลา:2:52:55 น. |
|
|
|
โดย: LoveTurJang วันที่: 17 สิงหาคม 2553 เวลา:8:54:34 น. |
|
|
|
โดย: ดาวริมทะเล วันที่: 17 สิงหาคม 2553 เวลา:14:39:48 น. |
|
|
|
| |
|
|
somebear |
|
|
|
|
..............................................................
รอก่อน...รอดู