|
เมื่อพี่เราถูกขู่ฆ่าในโรงหนัง
เมื่อวานนี้ไปดูหนังมาที่สยามพารากอนค่ะ
"ตำนานสมเด็จพระนเรศวร"
หนังก็สนุกดี ตามปรกติ แต่ที่ไม่ปรกตินี่ซิ
เราไปกะพี่ 2 คน ไปนั่งติดกะป้าคนนึงมากะลูกเด็ก ๆ 2 คนชาย 1 หญิง 1 โดยที่พี่เราเนี่ยนั่งติดกะป้าคนนี้
ระหว่างดูเราก็ไม่รู้สึกอะไรนะคะ แต่พี่มาเล่าให้ฟังทีหลังว่า เค้าอธิบายประวัติศาสตร์ให้ลูกเค้าฟังเป็นฉาก ๆ ทุกฉาก ซึ่งพี่เราก็ไม่ได้ไปว่าอะไรเค้า
แต่พอกลางเรื่อง โทรศัพท์เค้าดังค่ะ อันนี้เราได้ยิน แล้วเค้าก็หยิบขึ้นมาคุย ซึ่งดังจนเราได้ยินชัด
คุยคิกคัก คิกคัก ไม่มีท่าทีว่าจะหยุด
เราจะไม่ว่าอะไรเลยนะ ถ้าเค้าจะรีบบอกว่าดูหนัง เดี๋ยวโทรกลับอะไรเงี้ยะ แต่ไม่เลย she คุยสนุกเหมือนอยู่บ้านมาก
เราก็ชะโงกหน้าไปดูเค้ากะจะให้เค้ารู้สึก แต่พี่เรามันไวกว่า หันไปบอกเค้าว่า "ถ้าจะคุยโทรศัพท์ไปคุยข้างนอกได้มั๊ยคะ"
แค่นี้แหละค่ะ แค่นี้เอง เค้าวางโทรศัพท์เสร็จ หันมาด่าพี่เราทันที
ด่าเสียงดังจนเราได้ยิน ประมาณว่าอีนี่ ประสาท อะไรทำนองนี้ เสร็จแล้วเราก็เห็นเค้าตั้งใจ เอานั่งไขว่ห้างเอาเท้าหันมาทางพวกเรา แล้วก็ด่างึมงำอีกพักนึง เราได้ยินไม่ถนัดหรอก แต่พี่เรามันคงได้ยินแหละ
พักนึง...พี่เราเลยหันไปถามมันว่า "จบแล้วยังค่ะ ถ้าทำให้ไม่พอใจก็ขอโทษด้วย" มันก็เริ่มต่อค่ะ ด่าต่อ ทีนี้เราเริ่มงงแล้วง่ะ คือไม่อยากให้พี่ด่ามันตอบ กลัวจะไม่จบแล้วทีนี้คนในโรงก็จะมารุมด่าพวกที่เสียงดังกันหมด 55
เราก็ชะโงกหน้าไปดู ประมาณให้รู้ว่าเสียงเค้าดังนะ เค้าก็ตะโกนเสียงดังมาใส่เราทันที
"อ๋อ มีพวกมาด้วย อยากเจอกะชั้นเหรอชั้นไม่กลัวหรอกนะ....@#$%%#"
เราไม่ได้ยินประโยคสุดท้ายแหละ แต่พี่เราทำท่าจะลุก เรานะ ใจนึงก็อยากดูหนัง อีกใจก็กลัวจะลุกกันเอิกเกริกเกรงใจเค้าเพราะเรานั่งตรงกลาง แล้วเราไม่ได้ทำไรผิดจะลุกทำไม ก็เลยกดพี่ให้นั่งต่อ แล้วก็นั่งดูจนจบ (อดทนไม่น่าเชื่อ)
ระหว่างที่ดูต่อ ใจเราคิดตลอดว่าจบแล้วทำไงฟระเนี่ย มันจะลุกมาตบป่าวเนี่ย แล้วจะด่ากันลั่นโรงก็ใช่ที่ เรากะพี่ง่ะ แพ้มันอยู่แล้ว เพราะเราคงขุดคำมาด่าได้ไม่เท่าเค้า...
พอหนังจบ เราดูแทบจะไม่รู้เรื่องเลยอ่ะ ไฟเปิดทุกคนก็ลุก เราก็ให้พี่เรามันเดินไปก่อน กลัวเค้าจะหาเรื่องตบกันในโรงหนัง เราเดินคนสุดท้าย แต่อย่างที่บอกอ่ะค่ะ เรานั่งกันตรงกลาง ก็เลยเดินออกกันคนละด้าน แต่เค้าก็หันมามองเราเป็นระยะ ๆ
55 แล้วเรารู้ได้งัยว่าเค้ามองน่ะเหรอคะ ก็เพราะเรามองเค้าเป็นระยะ ๆ ด้วยนั่นเอง 55
ออกจากโรงไม่เจอกันแล้ว พี่เราก็บอกว่าเมื่อกี๊อ่ะ ตอนที่พี่มันจะลุก ผู้หญิงคนนั้นบอกว่า "อ๋อ มีพวกมาด้วยเหรอ อยากจะเจอกะชั้นเหรอ ชั้นมีมีดนะเดี๋ยวก็แทงซะเลย"
พี่เรามันจะลุกไปเรียกพนักงานมา แต่เราไม่ได้ยิน ก็เลยห้ามไว้ ไม่น่าเลยน่าจะเรียกพนักงานมาค้นตัวเค้าตรงนั้นเลยเนอะ (แต่ถ้างั้นคนอื่นคงด่าพวกเราด้วยล่ะ ทำเค้าดูหนังไม่รู้เรื่องกันไปหมด)
เรื่องเหมือนจะจบ แต่ยังไม่จบ เพราะสยามพารากอน มันจะมีช็อตที่ต้องลงบันไดเลื่อนลงไปชั้นล่าง
เราก็พี่ลงไปก่อน ยายแม่นี่ก็ลากลูก หลุน ๆ ตามมาทันที
"เนี่ย หน้าตาอย่างนี้เอง สงสัยจะไม่มีใครเอา หาปั๋วไม่ได้"
ชั้นเนี่ยหันขวับเลยนะ ไปมองหน้ามัน
"เนี่ย ลูกมองไว้นะ หน้าตาแบบนี้แหละ ที่ด่าลูกในโรงหนัง" (ใครเค้าด่าลูกแก เค้าด่าแกนั่นแหละ)
บอกตรง ๆ โกรธมากกกก มีคำด่ามารออยู่เต็มไปหมด แต่ไม่กล้าด่าเค้า ดูลักษณะแล้วเค้าต้องด่ากลับมาแรงกว่า แล้วก็จะกลายเป็นอีตลาด 2 คนด่ากัน เราก็เลยเงียบ
"เนี่ย น่าจะจ้างคนมารุมโทรม"
โอ๊ย พูดงี้ได้งัยอ่ะ พูดอย่างนี้กับผู้หญิงต่อหน้าลูกสาวเค้า อยากจะหันไปบอกลูกเค้าจัง ว่า หนูต้องเป็นคนดีด้วยตัวเองแล้วล่ะ จะหวังพึ่งแม่คงไม่ได้
แต่นั่นแหละ อย่างที่บอก เราไม่กล้าต่อกรกะเค้าล่ะ พ่อแม่ไม่เคยสอนให้ด่าใครแบบนี้ ไม่เคยด่าใครแบบนี้ให้ฟัง แล้วเราจะชนะเค้าได้งัย คนอื่นมาเห็นเค้าไม่รู้หรอกว่ายายนี่ทำอะไรเรากะพี่ เค้าจะมองเราเสียไปด้วย
ลงมาถึงข้างล่างมี รปภ. คนนึงยื่นอยู่ เรากะพี่ก็ตรงไปหาเค้าเลย บอกเค้าว่าพวกเราถูกขู่จะแทงในโรงหนัง ยายนั่นก็คงเห็นเราไปหา รปภ. แหละ เพราะเค้าเดินตามหลังมา เค้าก็จูงลูกเดินไปสแตมป์บัตรจอดรถแล้วหายไปเลย
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ หายไปเร็วมาก
รปภ. ทำหน้าเอ๋อ ทำไรไม่ถูก ไม่เคยเจออ่ะเด้
เค้าก็บอกว่า คงได้แต่ขู่ล่ะครับ แล้วก็จบกัน
สรุปมาดูหนังวันนี้ ซวยมาก ๆ เรารู้สึกว่าเรากะพี่เราไม่ได้มีความผิดเลยนะ แต่โดนด่าซะ.....
วันนี้พี่เราพูดแค่ 3 ประโยค คือ เตือนยายนั่นครั้งนึง, ถามเค้าว่าจบแล้วยัง แล้วก็ขอโทษ ส่วนเราไม่ได้พูดเลยแม้แต่ประโยคเดียว ไม่ได้พูดอะไรซักคำ เนี่ยแค่นี้ก็น่าจะให้คนมารุมโทรมแล้ว บ้าป่าวป้า
"น้องคะ ถ้าน้องมาอ่านบล็อคนี้ น้องบอกพ่อ หรือใครที่บ้านนะคะ ให้รีบพาแม่น้องไปหาหมอได้แล้ว พี่ว่าแม่น้องอาการหนักแล้วค่ะ"
กลับบ้าน เป็นไมเกรนขนาดหนัก ปวดหัวเจียนคลั่ง ในใจคิดแต่ว่า ชั้นน่าจะตบยายนี่ล้างน้ำ หรือว่าน่าจะยืนยันแจ้งความเพราะถูกขู่ฆ่า ถูกขู่ว่าจะจ้างคนมารุมโทรม นู๋กัว 555
ตอนนี้ก็ยังคิดอ่ะ ตัดออกไปจากใจไม่ได้ เค้าก็คงยังไม่รู้สึกหรอกเนอะว่า เค้าทำไรผิด ตอนนี้คงภาคภูมิใจ กลับไปสอนลูกว่า "เนี่ย เห็นมั๊ยลูก ไม่มีใครมาทำไรแม่ได้ แม่โทรศัพท์ในโรงก็ไม่ผิด 555" เราอ่ะมาคิดเอง ทุกข์เอง ปวดหัวเอง
เราก็รู้อ่ะ แต่ตอนนี้หยุดไม่ได้จิง ๆ
Create Date : 21 มกราคม 2550 |
Last Update : 21 มกราคม 2550 9:09:15 น. |
|
11 comments
|
Counter : 442 Pageviews. |
|
|
|
โดย: โสดในซอย วันที่: 21 มกราคม 2550 เวลา:12:38:47 น. |
|
|
|
โดย: icebridy วันที่: 21 มกราคม 2550 เวลา:15:18:24 น. |
|
|
|
โดย: OkeyLa วันที่: 21 มกราคม 2550 เวลา:18:13:10 น. |
|
|
|
โดย: random-4 วันที่: 21 มกราคม 2550 เวลา:18:37:33 น. |
|
|
|
โดย: O_Sole_mio วันที่: 22 มกราคม 2550 เวลา:5:50:01 น. |
|
|
|
โดย: ปางหวัน วันที่: 22 มกราคม 2550 เวลา:23:25:52 น. |
|
|
|
โดย: O_Sole_mio วันที่: 26 มกราคม 2550 เวลา:18:17:32 น. |
|
|
|
โดย: วิน IP: 202.28.9.80 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:16:27:07 น. |
|
|
|
|
|
|
|
หายโกรธยังคะ...โชคดีที่ปลอดภัย...ใครทำยังไงก็ได้อย่างงั้นเองแหละเนาะ
ทำใจเราให้สบายดีกว่าค่ะ ยิ้มๆๆๆ...