|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ถนนสายตะพาบ 19....รักเราไม่เก่าเลย
 | |  | |
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อข้าวเหนียว วันนี้วันหยุดที่ฉันหวงมากเลยนะ
แต่เพราะมีนัดเรียนไวโอลีนกับคุณยายท่านหนึ่งแต่เช้า
แน่นอนว่า การตื่นเช้าเป็นสิ่งที่ฉันอยากทำ...ซะที่ไหน
ผีเสื้อราตรีอย่างข้าวเหนียวมิโกะ(อยากเป็นญี่ปุ่นบ้างอะไรบ้าง)
ก็เลยต้องแปลงร่างเป็นแพนด้าอารมณ์บูดๆในทุกเช้า
คุณยายข้าวต้ม..ใช่แล้ว ชื่อของคุณยายคล้องจองกับข้าวเหนียวดีแท้
ทั้งๆที่เราสองคนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
ตอนชมรมของฉันมาทำบุญปีใหม่ตอนต้นปี ทำให้ฉันมีเวลาคุยกับยายข้าวต้ม
เพราะยายเป็นนักไวโอลีนของศูนย์ฯ ทำให้ฉันทึ่งตั้งแต่แรกเห็น
"ความตายย่อมน่าเศร้า หากใช้ชีวิตอย่างไม่คุ้มค่า”
แปลกแฮะ วันปีใหม่อะไรดีๆ ทำไมคุณยายถึงพูดถึงความตายซะนะ
แต่ก็เป็นประโยคทักทายท่ียายทักฉันตอนนั้น ฉันเห็นด้วยจริงๆ
อย่างน้อย ในปีใหม่วันนั้น ฉันก็ได้เจอคุณยาย คุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม
คุ้มยังไง มาลองฟังเรื่องของฉันดูก่อนมาเจอคุณยายนะ...
เนื้อเพลงคุ้นๆเพลงหนึ่งก็ดังขึ้นในหัวของฉัน
Last Christmas,I gave you my heart.
But the very next year you give it away....
ย้อนเวลากลับไปคริสต์มาสต์เมื่อสองปีก่อน
ที่"หมูปิ้ง"เพื่อนต่างคณะเข้ามาในชีิวิตของฉันและขอฉันเป็นแฟน
และก็ทำให้เป็นปีที่หวานจนน้ำตาลอาย...เพราะฉันรอหนุ่มโสดในฝันแบบหมูปิ้ง
ร่างท้วมๆ ผิวสีแทนๆ นักกีฬารักบี้ล่ำแบบนี้ ฉันรอมานานแล้ว
ทั้งที่ใครๆก็มักคิดว่า สวยหมวยลุคเกาหลีอย่างฉัน
จะอยากควงหนุ่มตี๋เจ้าสำอางค์เสียอีก
source://my.dek-d.com/gikako/
ใครๆก็ว่าเราเหมาะสมกันมาก..ข้าวเหนียวกับหมูปิ้ง
อิ่มท้องในราคาย่อมเยาอีกแน่ะ
เพราะเราสองคนก็ชอบไปกินข้าวเหนียวหมูปิ้งที่ตลาดนัดข้างหอพักบ่อยๆ
พอมาปีที่แล้วนี่แหละ หมูปิ้งทำฉันเสียน้ำตาและแทบเสียผู้เสียคน
เหมือนเป็นคนโง่เลย เพราะฉันกลายเป็นกิ๊กของหมูปิ้งโดยไม่ได้ตั้งใจ
เค้ามีแฟนอยู่แล้ว แต่ไปแลกเปลี่ยนที่อเมริกา
พอแฟนไปแลกเปลี่ยน หมูปิ้งเลยเหงาใจ
เห็นฉันเป็นตัวคั่นเวลารึ..ชิชิ..
พอแฟนกลับมา ฉันรู้สึกเหมือนถูกตบหน้าไปฉาดใหญ่ ปวดหัวใจแบบเหมือนโดนกรีด
แต่ทำไงได้ละ รักเค้าไปแล้วนี่
แล้วนายหมูปิ้งก็แก้เก้อด้วยประโยคคลาสสิกว่า
"เราเลิกกันเถอะ เพราะเธอดีเกินไป"
ตอนนั้นก็เลยอกหักดัง "ปัง"
มันเป็นเสียงระเบิดดีๆนี่เอง
ฉันเอาแต่คิดเพ้อเจ้อ ฟังเพลงอกหัก ดูหนังเศร้าๆ
ช่วงนั้นหนังเกาหลีเศร้าๆกำลังฮิต
ใครไม่เคยนี่คงไม่เข้าใจจริงๆนะ
ตาฉันนี่บวมซะยิ่งกว่าปลารักเร่เสียอีก
คิดเลยว่า ชาตินี้คงหาคนที่ดีพอกับเราไม่ได้แน่ๆ
ปล่อยเนื้อปล่อยตัวเลยละ โทรมมาก ข้าวปลาก็ไม่กิน
จนพ่อแม่เป็นห่วง
บางทีความคิดมันสั้นมากจนฉันอยากจะให้ชีวิตมันสั้นตาม
source://fazril-lollipop.blogspot.com/2010_06_01_archive.html
"ความตายย่อมน่าเศร้า หากใช้ชีวิตอย่างไม่คุ้มค่า”
ประโยคนั้นของยายเหมือนเตือนให้ฉันตื่นจากอดีต ที่เรากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้ว
และใช้ปัจจุบันให้คุ้มค่า
อย่างน้อยวันนี้ ฉันก็ได้มาช่วยยายข้าวต้ม ตักข้าวต้มเสริฟคุณตาคุณยายที่สถานสงเคราะห์
แถมได้มาเรียนไวโอลีนกับยายอีก คุ้มค่าเสียนี่กระไร
//www.theswingdolls.com/
ยายข้าวต้ม จริงๆแล้วมีเชื้อเจ้ามาจากประเทศเพื่อนบ้านแถบมะละกา
ยายเป็นสาวสังคมไฮโซใช้ชีวิตแบบสุดโต่งมาก
คือเป็นผู้นำแฟชั่นของสมัยนั้น นักเรียนนอก เที่ยวกลางคืนทุกอาทิตย์
และมีนัดเดทกับผู้ชายตลอดเวลา ไม่นับรวมแอลกอฮอล์และบุหรี่
ที่สมัยนั้น ยายเท่มาก เป็นไอดอลของสาวยุคนั้นเลย
ผู้ใหญ่ยุคนั้นบอกว่าเธอเป็นผู้หญิงไม่ดี เพราะอบายมุขครบขั้นมาก
ยายมีคนรักอยู่แล้วชื่อตังฉ่าย เป็นคนขับรถส่วนตัวของยายนั่นแหละ
เป็นชาวจีนอพยพ แต่ว่าตาเป็นคนขยันและนอบน้อมมากๆ
แต่นะ..อุปสรรครักมีตั้งแต่เริ่ม ยายข้าวต้มกับตาตังฉ่ายก็เช่นกัน
ทั้งสองใช้เวลาเพียงช่วงระยะที่ยายไปแวะกินข้าวต้มรอบดึก
หลังจากไปแฮงค์เอาท์กับเพื่อนๆ ตาก็จะไปนั่งเป็นเพื่อน
เพื่อรอเวลาเช้า แล้วยายจะได้เนียนแว้บเข้าบ้านตอนเช้าเลย
ตลอดเวลาเกือบปีที่คบกัน
ตาเจียมเนื้อเจียมตัวว่าเป็นเพียงข้ารับใช้ ไม่บังอาจไปเด็ดดาวบนฟากฟ้า
ตาบอกว่ายายสูงส่งเหลือเกิน และดีกับตามาก
จริงๆแล้วยายจะแอบให้สินบนตานั่นแหละ เพื่อปิดปากเรื่องยายหนีเที่ยว
//hi5.com/friend/p140159634--Anusurant+pepzaa--html
ยายเลยบอกว่า
“ ไม่มีใครดีเกินไป เกินกว่าที่เราจะรักได้ “
เรื่องมันแดงตอนที่ยายตั้งครรภ์..พ่อแม่ของยายโกรธมาก
แต่ยายก็ไม่บอกว่าใครคือพ่อของลูกในท้องเสียที
ก็ถ้าลองยายได้บอกไป ตาตังฉ่ายก็จะไม่มีที่ยืนแน่ๆ
และเผลอๆอาจไม่มีลมหายใจก็ได้
แถมผู้ต้องสงสัยก็เยอะเหลือเกิน
พ่อกับแม่เลยจัดการตกแต่งยายกับหนุ่มหล่อทายาทตระกูลสูงเหมือนกัน
"การจากลาย่อมเศร้าโศกเสมอ ไม่ว่าจะจากกันด้วยดีหรือไม่”
ตาตังฉ่าย กับ ยายข้าวต้มก็เช่นกัน
โชคชะตาเล่นตลกอีกครั้ง
เมื่อพ่อกับแม่บอกยกเลิกงานแต่งงานกับหนุ่มหล่อคนนั้นเสียก่อน
เพราะได้รับโทรเลขจากเพื่อนเก่า ที่แม่เคยหมั้นยายเอาไว้ตอนท้อง
โอ้แม่เจ้า..และหนุ่มคู่หมั้นของยาย ก็คือ...
..
..
ตาตังฉ่ายนั่นเอง
ตาปลอมตัวมาเป็นคนขับรถ เพราะกลัวว่ายายจะรับความเป็นจีนของตาไม่ได้
แถมอยากรู้จักยายมากขึ้น
จริงๆแล้วตามาเพื่อประชดพ่อกับแม่ด้วย
แต่ไม่คิดว่าจะกลายเป็นรักกันได้
ยายเองก็เช่นกัน ไม่คิดว่าคนขับรถของตัวที่แท้คือคู่หมั้นตั้งแต่พ่อแม่
การจากลา เลยกลายเป็นจุดเริ่มต้น..
เมื่อทั้งสองกำลังจะแต่งงานและเริ่มชีวิตคู่
ก่อนงานแต่งงานเพียงแค่ไม่กี่วัน
สองหนุ่มสาวก็ขับรถไปกินลมชมวิวปกติ
ตาชอบแอบพายายไปฟังตาสีไวโอลีนที่ริมทะเลเสมอๆ
แต่มันไม่ปกติ ตอนขากลับ
เพราะตากับยายถูกกลุ่มโจรผ้าม่วงปิดหน้ามาตัดไม้ขวางไว้
พวกมันเห็นยายสวยและตาขับรถแพง
พอตาจะปกป้อง จนโดนซะน่วมเลย
ยายเองก็ตกเป็นเหยื่อกามารมณ์ของพวกโจรกลุ่มนี้..
ชนิดที่เรียกว่าไม่น่าจะรอดได้จนสลบไป
พอโจรไปแล้วทิ้งสองคนไว้กลางทุ่งหญ้ารก
ยายมารู้สึกตัวอีกทีที่โรงพยาบาล
คนที่เห็นเหตุการณ์บอกว่าตาอุ้มยายมาที่ถนน
ในสภาพที่ตาตัวโชกเลือดเพราะถูกแทงไปหลายรอย
ทุกคนลงมติว่าตาไม่น่าจะรอด แต่เพราะตาอยากจะช่วยยาย
จึงกัดฟัน อุ้มยายมาถึงถนนและตัวเองก็จมกองเลือดสลบไป
ตอนนั้นตาอยู่ห้องไอซียู
source://www.ispub.com/journal/the_internet_journal_of_health/volume_3_number_2_21/article/intensive_care_unit.html
สายระโยงระยางเต็มไปหมด ยายเข็นรถมาหาตา
ยายหวังว่าตาจะฟื้น
ยายกุมมือของตา ในสภาพที่ยายเองก็นั่งรถเข็นไม่ค่อยได้นี่แหละ
กายและใจบอบช้ำเกินเยียวยา สิ่งเดียวที่ยายอยากได้คือ
อยากให้ตาฟื้นขึ้นมา สร้างปาฎิหาริย์เหมือนที่ตาเคยทำเพื่อได้แต่งงานกัน
"ตังฉ่าย ไหนคุณบอกว่าเราจะแต่งงานกัน"
"ไหนคุณบอกว่าจะเล่นไวโอลีนให้ฉันฟังทุกวัน"
"ตื่นขึ้นมาสิ มาบอกสิว่าพรุ่งนี้เราจะแต่งงานกัน"
"ไหนคุณบอกว่าเราจะมีลูกกันเป็นทีมฟุตบอล"
"คุณบอกว่าคุณจะอยู่ดูแลกันไปจนวันตายไง"
"คุณต้องฟื้นนะ ที่รัก"
ยายพูดทุกประโยคแบบที่ตาเคยบอกยายไว้
หวังเพียงให้ชายที่เธอรักที่สุดมีชีวิตอยู่กับเธอ
source://articles.sfgate.com/2009-09-16/bay-area/17204866_1_bride-and-groom-intensive-care-myasthenia-gravis
ยายยืนยันจะใส่ชุดเจ้าสาวมาพบตาในวันรุ่งขึ้น ซี่งเป็นวันแต่งงานของยาย
เธอหวังว่าตาจะตื่นมารับทราบว่า
เธอจะเป็นภรรยาของตาคนเดียวและตลอดไป
แต่...โลกนี้ อาจจะไม่มีปาฏิหาริย์มากพอสำหรับเราทุกคน
..การจากลาย่อมเศร้าโศกเสมอ ไม่ว่าจะจากกันด้วยดีหรือไม่
ตาจากไปในบ่ายวันนั้น พร้อมกับลูกในท้องของยายที่จากไปเมื่อวาน
ปล่อยให้ยายเป็นเจ้าสาวเดียวดายเพียงไม่กี่ชั่วโมง
ทั้งที่ยังรักกันมาก และกำลังจะมีชีวิตคู่ที่ดีแท้ๆ
ฟังถึงตรงนี้ อยู่ๆฉันก็น้ำตาคลอและไหลพลั่กๆ โดยไม่รู้ตัว
"เราทุกคน มีต่อมน้ำตา และนั่นแปลว่า ชีวิตอนุญาตให้เราร้องไห้ได้”
ฉันจึงขออนุญาตยายมารับน้ำตาฉันไปหนึ่งกระบุง
แต่คิดว่ายายคงเอาไปทำอะไรไม่ได้ เพราะเรื่องยายยิ่งกว่าฉันหลายล้านเท่า
จากเรื่องวันนั้น ยายหนีมากรุงเทพฯเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่
แบบคนธรรมดา ยายบอกว่า "ชีวิตต้องเดินต่อไป...
และ
ตาจะอยู่กับยายเสมอ
ตาเคยบอกว่า ถ้ายายคิดถึงให้เอาไวโอลีนมาสี
ยายจึงอยากสีไวโอลีนให้ตาได้ฟังบ้าง
และให้เพื่อนๆที่คิดว่าอยู่คนเดียว และเดียวดายได้ฟังและรู้ว่า
คุณไมไ่ด้อยุ่คนเดียว การมีความรักนั้น
ไม่ได้จำกัดรูปแบบ และวิธีการ
ทุกอาทิตย์ ยายจึงทำข้าวต้มกับตังฉ่ายมาที่สถานสงเคราะห์
พร้อมกับสีไวโอลีนให้ทุกคนได้ฟัง
ยายดีใจที่เห็นคนชราคนอื่นๆ มีความสุข แม้สิ่งที่ยายทำจะเป็นสิ่งเล็กๆ
..เผื่อว่าตาจะได้ยินและได้รู้ว่า..
source://brownbutton.blogspot.com/2009_03_01_archive.html
..ยายก็ส่งผ่านความรักของตาให้คนอื่นๆเช่นกัน..
::::::
หลังตะพาบ..
ตะพาบนี้ทุลักทุเลมาก
เพราะด้นสด(อีกแล้ว)
แถมพกสี่ชั่วโมงหลังจากกลับจากงานแต่งงานที่ไม่ได้เตรียมตัว
งานที่เจ้าบ่าวครองโสดมาสี่สิบสองขวบเพื่อรอเจ้าสาวคนสวย
งานจึงใหญ่และน่ารักดี
เลยบันดาลใจนิดๆให้เอานิยายหลายๆเรื่องมายำรวมกัน..
กลัวเหมือนกันจะหาสนามบินลงไม่ได้ แต่ก็จบแบบยาวๆหน่อย
เช่นนี้แลค่ะ
ปล.ไว้จะไปตามอ่านงานเพื่อนๆนะคะ จะตึหนึ่งแล้วสำหรับวันนี้
ราตรีสวาทค่ะ
| |  | |  |
| Create Date : 06 พฤศจิกายน 2553 |
| Last Update : 6 พฤศจิกายน 2553 0:59:02 น. |
|
21 comments
|
| Counter : 881 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: อิ ส ร ะ ช น ตั ว โ ต เ ต็ ม วั ย . . ไม่ ใ ช่ ใ ค ร . . . มัน คื อ . . (เป็ดสวรรค์  ) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:2:06:43 น. |
|
|
|
| โดย: MaFiaVza วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:2:47:02 น. |
|
|
|
| โดย: Gunpung วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:5:19:27 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:5:28:05 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:41:03 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นดอย วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:45:56 น. |
|
|
|
| โดย: is_ninja วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:14:12 น. |
|
|
|
| โดย: พธู วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:18:32 น. |
|
|
|
| โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:26:37 น. |
|
|
|
โดย: JewNid  วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:14:17 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี  วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:0:34:14 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:7:52:22 น. |
|
|
|
| โดย: คล้ายดาว วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:23:11 น. |
|
|
|
| โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:30:51 น. |
|
|
|
| โดย: ชะเอมหวาน IP: 117.47.130.87 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:38:17 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Dalian(China),Guildford(UK),กทม.,สกลนคร United Kingdom
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
|
Edutainment
International Business
Bossa Nova& Easy Listening
ถ้าถามอะไรในนี้ไม่ได้ตอบ
กรุณาส่งไปทางเฟซบุ๊คเลยนะคะ
ไม่ค่อยได้เช็คบล็อกค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ยินดีต้อนรับ
ณ บ้านชะเอมหวานค่ะ
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนกันเสมอนะคะ
จขบ.เป็นอาจารย์เล็กๆค่ะ
ฟรีแลนซ์ พิธีกรงานแต่งงาน
สะสมโปสการ์ดค่ะ
ฟังเพลงสบายๆ
ชอบแต่งหน้าแต่งตัว
แต่งกลอน ขีดๆเขียนๆ
ท่องเที่ยว
ก็เป็นกำลังใจให้กันด้วยค่ะ จุ๊บๆ
|
บ้านนี้จขบ.ต้องการสร้างสรรค์ให้เบา สบายๆค่ะ
เอนทรี่เก่าๆเกี่ยวกับอาหารและการท่องเที่ยวจะย้ายบ้านไปที่
Amiley lala(ท่องเที่ยวและอาหาร)
POSTCARD & International Business
ถ้าจะโหวตขอหมวดการศึกษา
และหมวดดนตรีค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
credit::::
photo by พี่เป็ดสวรรค์)
Head blog กับของตกแต่งจาก
pk12th และ
คุณกุ้ง Kungguenter
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
กู๊ดไนท์จ่ะ