กุ้ยหลิน เมืองภูเขาสวย แม่น้ำใส (3)

Day 2
วันนี้เป็นวันที่สองของโปรแกรม (วันพฤหัสบดีที่ 27 ตุลาคม)
คณะเราพร้อมกันที่ห้องอาหารของโรงแรมที่พัก อาหารเช้าเป็นแบบบุฟเฟ่ต์จีนคือ มีข้าวต้ม กับข้าวแบบจีนไม่กี่อย่าง มีขนมปังหน้าตาแปลกๆ น้ำเต้าหู้แบบจีน สำหรับคนคอกาแฟคงจะผิดหวังอย่างแรงเช่นผมเป็นต้น เขามีกาแฟให้เหมือนกัน แต่รสชาดกาแฟอย่าไปคาดหวังว่าจะเหมือนกาแฟบ้านเรา ไต่ถามไกด์ว่าทำไมไม่มีกาแฟเสริฟลูกค้า คำตอบที่ได้รับคือ คนจีนเขาไม่นืยมดื่มกาแฟ เขาดื่มแต่น้ำชา แต่เรื่องสูบบุหรี่แล้ว คนจีนเพศชายเกือบจะทุกวัย สูบบุหรี่กันอย่างเอาเป็นเอาตาย ควันบุหรี่คลุ้งตระหลบอบอวลไปทั่ว ไม่ว่าห้องอาหารในโรงแรมหรือตามภัตตาคารทั่วไป ดูเหมือเขาจะไม่รู้สึกเดือดร้อน แต่สร้างความเดือดร้อนอึดอัดใจให้พวกเราอย่างมาก เพราะจีนไม่มีการรณรงค์ห้ามสูบบุหรี่ ใครมีกำลังเท่าไรก็สูบกันไป

หลังอาหารเช้าคณะเราเริ่มออกเดินทางไปล่องเรือที่แม่น้ำหลี่เจียง
คณะเราเดินทางด้วยรถบัสคันเดิมที่รับคณะเราจากสนามบินเมื่อเย็นวานนี้ และตลอดโปรแกรมการเดินทางท่องเที่ยวที่กุ้ยหลิน ก็จะใช้รถบัสแบบนี้ตลอด คณะเราเดินทางออกจากเมืองกุ้ยหลินไปตามถนนสู่ชนบท ระยะทางประมาณ 40 กว่า กม.ก็ถึงท่าลงเรือที่จะล่องแม่น้ำหลี่เจียง คณะเราโชคไม่ค่อยดีที่มาเดือนนี้ เพราะแม่น้ำหลี่เจียงน้ำจะน้อยมาก แต่เรือท้องแบนที่ให้บริการคณะเราก็สามารถล่องไปได้อย่างสบาย บางช่วงท้องเรือซึ่งเป็นโลหะก็ครูดไปกับก้อนหินที่อยู่ใต้น้ำ เสียงดังครืดคราดน่ากลัวเหมือนกัน น้ำใสสะอาดจริงๆแลเห็นก้อนหินก้อนกรวดก้นแม่น้ำอย่างชัดเจน







เรือที่ให้บริการล่องแม่น้ำนี้มีสองชั้น ชั้นล่างตั้งโต๊ะอาหารมีที่นั่งโต๊ะละ 6 คน มีจำนวนประมาณ 10โต๊ะ ชั้นบนเปิดโล่งไม่มีหลังคาสำหรับนักท่องเที่ยวนั่งชมทิวทัศน์สองฝั่งแม่น้ำหากใครที่เคยล่องเรือเหนือเขื่อนเจ้าพระยาไปดอยเต่า เชียงใหม่ สภาพทิวทัศน์คล้ายๆกัน แต่ภูเขาสองฝั่งแม่น้ำหลี่เจียงจะแปลกกว่าที่อื่นๆคือ เขาแต่ละลูกดูเหมือนจะโผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน ไม่มีทิวเขาติดต่อกับแบบภูเขาในประเทศไทย และมีรูปร่างแปลกๆตามแต่ผู้ชมจะคิดจินตนาการไป ภูเขาเหล่านี้ถูกลม ฝน กัดกร่อนมานานนับเป็นพันๆปี ผู้ชมบางคนจึงเห็นเขาบางลูกเป็นรูปม้า หอยทาก รูปเจ้าแม่กวนอิม สองฝั่งแม่น้ำจะมีภูเขานับเป็นพันๆลูกเรียงรายไปตลอด ซึ่งแม่น้ำก็จะไหลซอกซอนไปตามแนวเขาเหล่านี้
นี่คือที่มาของสัญญลักษณ์ชื่อภูเขาสวย




คณะเรารับประทานอาหารกลางวันบนเรือนี้ อาหารก็เหมือนกับที่เคยกล่าวมาแล้ว และตบท้ายด้วยกล้วยหอมรสชาดพอใช้ กาแฟอย่าถามหาเพราะไม่มี

เรือที่บริการนักท่องเที่ยวล่องชมแม่น้ำนี้ มีรูปลักษณะเหมือนกันจำนวนหลายสิบลำ เข้าใจว่าน่าจะเป็นเรือของบริษัทเอกชนรับสัมปทานมาจาก หน่วยราชการท้องถิ่น

คณะเราล่องเรือมาตามแม่น้ำนานประมาณ 2 ชั่วโมง ก็มาขึ้นเรือที่ท่าเรือตำบลหยางซั่ว

ตำบลนี้อยู่ห่างจากเมืองกุ้ยหลินตามทางรถยนต์ประมาณ 80 กม.เดิมทีเมื่อยังไม่มีนักท่องเที่ยวมาล่องเรือมากเหมือนปัจจุบันนี้ ตำบลหยางซั่วก็เงียบเหงานเหมือนหมู่บ้านตามชนบททั่วๆไป ต่อมามีนักท่องเที่ยวมาล่องเรือมากขึ้น และนักท่องเที่ยวที่เป็นฝรั่งนิยมมาเที่ยวที่นี่กันมาก ตำบลหยางซั่วก็เจริญขึ้นอย่างรวดเร็ว มีที่พักแบบต่างๆมากมาย โดยเฉพาะที่พักแบบโรงแรมมาตรฐาน 3 ดาวมีกว่า 20 แห่ง มีถนนสำหรับให้นักท่องเที่ยวเดินเล่นชมสินค้าพื้นเมืองและสินค้าที่ระลึก ชื่อถนน West Street

ข้อเขียนนี้เขียนเมื่อวันที่ 20 มีนาคม 2549 ย้ายมาจากห้องหนังสือ

Create Date : 01 พฤศจิกายน 2551 Last Update : 1 พฤศจิกายน 2551 12:32:17 น. Counter : 2541 Pageviews.		6 comments
Share Tweet