Group Blog All Blog
|
เที่ยวไปกำไร(ชีวิต) ใครไม่รู้พูดว่าการเที่ยวไปเป็นกำไรแก่ชีวิต ความจริงเรื่องนี้คนที่ชอบการท่องเที่ยวคงจะยอมรับโดยดุษฏี ผมเองก็เพิ่งมาประจักษ์แก่ตนเองเมื่อไม่นานมานี้ที่มีโอกาสเที่ยวไปตามสถานที่ต่างๆทั้งในประเทศและต่างประเทศ เราจะมาพูดถึงการเที่ยวในประเทศกันครับ สำหรับคนที่ชอบเที่ยวไปช๊อปปิ้งไป คงจะยอมรับ(อีกครั้ง)ว่า สถานที่ช๊อปปิ้งตามชายแดนที่คนไทยนิยมไปเที่ยวกัน น่าจะมีสักสองสามแห่งคือ ทางใต้คือชายแดนปาดังเบซาร์ ทางด้านเหนือคือแม่สาย ทางตะวันออกน่าจะเป็นอรัญประเทศ พูดถึงอรัญประเทศ ผู้คนมักจะนึกถึงสถานที่นี้ ตลาดโรงเกลือเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา (18พ.ค 2551.) ผมและภรรยาชวนก๊วนเพื่อนๆของเธอ ที่เคยไปหลบร้อนนอนเกาะช้างกันมา ไปเยี่ยม อ.วาสี ปรุงสิงห์ อดีตผู้ช่วย ผ.อ.โรงเรียนพระตำหนักสวนกุหลาบ ไปเยี่ยมคุณพ่อของเธอที่มีอายุยืนถึง 91 ปีแล้ว ที่ตำบลห้วยโจด อำเภอวัฒนานคร สระแก้ว เพราะเมื่อเดือนเมษายนที่ผ่าน เกิดอุบัติเหตุที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นคือ มีรถบันทุกวิ่งชนเข้าไปที่บ้านคุณพ่อของเธอ ที่ตั้งอยู่ตรงทางสามแยกของถนนพอดี โชคดีที่ไม่มีใครอยู่บ้านขณะเกิดเหตุ จึงไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ แต่ที่น่าเสียใจเป็นอย่างมากๆคือ นอกจากบ้านจะพังยับเยินเพราะแรงชนของรถบันทุกแล้ว ทรัพย์สินภายในบ้านยังเสียหายยับเยินมากมาย อาทิ ตู้เย็น ทีวี เครื่องใช้ต่างๆ และของสะสมอันมีคุณค่าที่คุณพ่อของท่านสะสมมาตลอดชีวิต ได้แก่เครื่องถ้วยลายครามต่างๆ พระเครื่องและพระบูชาต่างๆ แหวนเพชร ที่ประมาณมูลค่าความเสียหายไม่ได้  ถนนเส้นนี้ที่ตรงหน้าบ้านพอดี และรถบันทุกก็มาตามถนนเส้นนี้พุงชนบ้าน  ช่างกำลังเร่งสร้างบ้านใหม่ตรงที่เดิม กำหนดให้เสร็จภายในหนึ่งเดือน เมื่อเสร็จสิ้นการแสดงความเห็นใจและให้กำลังใจกับเจ้าของบ้านแล้ว พวกเราก็ได้รับความเอื้ออารีไมตรีจิตจากเจ้าของบ้านเลี้ยงอาหารกลางวันหนึ่งมือ และเรายังมีเวลาเหลืออยู่พอสมควร อ.วาสี บุตรสาวเจ้าของบ้านจึงอาสาพาเราไปเที่ยวชม "ตลาดโรงเกลือ" ซึ่งก็เป็นความตั้งใจของพวกราหลายคนที่สนใจจะไปชม ตลาดโรงเกลือที่ผมเคยมาครั้งหนึ่งเมื่อประมาณเกือบยี่สิบปีก่อนนั้น แตกต่างจากสภาพวันนี้อย่างสิ้นเชิง ตลาดขยายบริเวณกว้างขวางขึ้น และหน่วยงานท้องถิ่นที่ดูแลก็มีฐานะเป็นเทศบาลตำบล มีเจ้าหน้าที่จัดสถานที่จอดรถฟรี มีพนักงานทำความสะอาด มีที่จอดรถทัวร์ขนาดใหญ่ เท่าที่ผมดูภาพรวมโดยทั่วไป สินค้าที่วางหรือแขวนขายมักจะเป็นเสื้อผ้า กระเป๋าถือของผู้หญิง รองเท้า แว่นตา นาฬิกา และเครื่องประดับกระจุกกระจิก ขนมแห้งและขนมกินเล่น สินค้าเหล่านี้มาจากจีนทั้งสิ้น จึงดูไม่แตกต่างจากที่อื่นๆมากนัก ผมเคยดูรายการ "กบนอกกะลา" ที่ออกอากาศทาง ทีวีช่อง 9 ฉายให้เห็นว่าตลาดโรงเกลือยังเป็นสถานที่ขายส่งสินค้ามือสอง ประเภทรองเท้าและเสื้อผ้าเก่าที่ใหญ่มาก มีพ่อค้าคนกลางมาซื้อเป็นตู้ๆคอนเทนเน่อร์แล้วไปขายที่ตลาดจตุจักรและคลองเตย
     วันนี้ดุเพียงเท่านี้นะครับ พอหอมปากหอมคอ โอกาสหน้าจะพาไปถวายเทียนเข้าพรรษา 9 วัด แถวอิสานครับ เล่าเรื่องโดย หนุ่มร้อยปี ภาพถ่ายจากมือถือ NK N81
ขอตามไปเที่ยวด้วยคนนะครับ และมาชวนไปเที่ยวเกาะไข่นอก จ.พังงา ด้วยกันครับ  คลิกที่ภาพเพื่อตามมาเที่ยวเกาะไข่นอกด้วยกันได้เลยนะครับ โดย: มิสเตอร์ฮอง
 วันที่: 19 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:45:59 น.ตลาดโรงเกลือเคยไปมาสองครั้งแล้วค่ะ แต่เดินยังไงก้ไม่ทั่วนะคะ มันกว้างมากค่ะ เดินวนไปวนมาสุดท้ายซื้ออะไรไม่ได้ซักอย่าง สินค้าเยอะมาก อากาศร้อนอีกต่างหาก ได้แต่ของกินค่ะ
โดย: เนระพูสี
วันที่: 19 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:52:50 น. แวะมาทักทายค่ะ ตามไปเที่ยวตลาดโรงเกลือด้วยคน ยังไม่เคยไปเลยอ่ะ มีความสุขกับทุก ทุก วันนะคะ โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
วันที่: 22 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:49:50 น. |
หนุ่มร้อยปี
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?] บล็อกนี้สร้างสรรค์ขึ้นเมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2549 โดย ชายไทยวัยสูงอายุ มีวัตถุประสงค์ในการบันทึกและนำเสนอเรื่องราวต่างๆแบบครอบจักรวาล อาทิ ภาพยนตร์ ดนตรี รายการทีวี หนังสือน่าอ่าน อาหารน่ากิน ท่องเที่ยว สะสมสิ่งของ ตำนานชีวิตบุคคลน่าสนใจ รู้ไว้ใช่ว่า จิปาถะ ฯลฯ เป็นต้น คำขวัญประจำบล็อก ประสบการณ์ชีวิตที่ดีในอดีต คือทรัพยากรที่ทรงคุณค่าในปัจจุบัน คำขวัญประจำตัวเจ้าของบล็อก "อายุเป็นเพียงตัวเลข" บรรณาธิการบริหารบล็อกคือ หนุ่มร้อยปี บล็อกนี้ไม่สงวนลิขสิทธิ์ตามกฏหมาย ท่านใดเห็นว่าข้อเขียนหรือภาพประกอบในบล็อกนี้มีประโยชน์ สามารถนำไปใช้ได้ แต่โปรดอ้างอิงชื่อบล็อกนี้ด้วย จักขอบคุณยิ่ง  Friends Blog
|
||||||||||||
แต่ได้ยินคำร่ำลือมานานแล้วว่าสินค้าเยอะมาก
วันนี้ได้เห็นกะตาแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ