ปาย แหล่งท่องเที่ยวแห่งใหม่

ในระยะสองปีมานี้ผมได้ยินชื่อ "ปาย" บ่อยครั้งมาก ครั้งแรกจากคนดูหนังเรื่อง "รักจัง" ที่บอกว่าทิวทัศน์ในหนังสวยงามมาก เพราะสถานที่ถ่ายทำคือที่ "ปาย" ครั้งที่สองจากโปสเตอร์โปรโมทงาน "มหกรรมหนังกลางแปลง" จัดโดย ททท. ซึ่งผมยังเคยนำมาลงบล็อกที่นี่ด้วย

หลังจากนี้ก็มีคนพูดถึง "ปาย" กันบ่อยมากๆ ในช่วงต้นปี 2552 มีลมหนาวจากจีนพัดเข้ามา ทำให้เมืองไทยมีอากาศที่หนาวเย็นมาก โดยเฉพาะทางภาคเหนือ รก.อธิบดีกรมอุตุนิยมวิทยาให้สัมภาษณ์สื่อมวลชนว่า เป็นความหนาวที่เมืองไทยไม่เคยมีมานาน 57 ปีแล้ว (ถ้าหูผมฟังไม่ผิดนะท่าน)


"ปาย"คือชื่ออำเภอหนึ่งในจังหวัดแม่ฮ่องสอน ที่คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยจะคุ้นหูมากนัก เป็นพื้นที่ที่มีอากาศหนาวเย็นสบายตลอดปี ยิ่งต้นปีนี้คนที่ไปเที่ยวเขาบอกว่ามีหมอกลงสวยงามมากๆ จากปากต่อปากนี่เองจึงมีผู้คนไปเที่ยวฉลองปีใหม่ที่ "ปาย" กันอย่างล้นหลาม ทำเอาที่พักสำหรับนักท่องเที่ยวเต๋มหมดทุกแห่ง นักท่องเที่ยวส่วนหนึ่งต้องนำเอาอุปกรณ์เต้นท์ไปกางนอนเอง ถึงกระนั้นก็ยังมีการบอกกล่าวว่า ยังหาสถานที่กลางเต้นท์ไม่ค่อยได้ ส่วนหนึ่งก็ไปจับจองกางเต้นท์ที่ริมแม่น้ำปาย ตามสนามหญ้าหน้าอาคารหน่วยราชการ หน้าโรงพยาบาลก็ยังมี แต่ที่ป้าช้าไม่มีข้อมูลว่ามีคนไปกางเต้นท์นอนหรือไม่?

ผมและคณะที่เคยไปท่องเที่ยวกันมาหลายแห่งทั้งในประเทศและต่างประเทศ ก็ตกลงว่าจะต้องไปสัมผัสเมืองปายสักครั้ง เรากำหนดไปช่วงวันหยุดวันครู (16 มกราคม) เพราะมีวันหยุดติดกันสามวัน


การเดินทาง

คระเราออกเดินทางในคืนวันพฤหัสบดีที่ 15 มกราคม โดยเดินทางด้วยรถทัวร์ของบริษัท นครชัยแอร์ (เพราะจองเครื่องบินและรถไฟไม่ได้) ออกจากสถานีขนส่งหมอชิต เวลาประมาณ 20.00 น.




จากข้อมูลที่พนักงานต้อนรับบนรถแจ้งให้เราทราบว่า เราจะถึงเชียงใหม่เวลา 05.00 น. ที่สถานีขนส่งเชียงใหม่อาเขต จากนี้เราได้เช่ารถตู้หนึ่งคันที่เชียงใหม่เพื่อเดินทางไป "ปาย"


ก่อนที่จะเดินทางไปปายคณะเราไปที่ "บ้านแก้วริมธาร" ที่แม่ริม เพื่อล้างหน้าอาบน้ำ(ถ้าใครไม่กลัวหนาว)อากาศที่เชียงใหม่เช้านี้ประมาณ 10 องศา บ้านนี้เป็นบ้านญาติของคุณวาณิช จิตมหาวงศ์ นักเขียนสารคดีการท่องเที่ยวที่มีชื่อของนสพ.เดลินิวส์



หลังจากกินข้าวต้มหมูทรงเครื่องและตบท้ายด้วยกาแฟกันเรียบร้อยแล้ว คณะเราก็ออกเดินทางไปปาย เราเดินทางไปตามถนนสายเชียงใหม่-แม่ริม ตรงหลัก กม.35 จะมีถนนแยกทางซ้ายไปปาย ระยะทางประมาณ 97 กม. ใช้เวลาเดินทางประมาณ 3 ชั่วโมง เพราะถนนนี้ตัดขึ้นบนเขาเกือบตลอดทาง ถนนคดเคี้ยวแบบหักมุมข้อศอกนับไม่ถ้วนโค้ง ถ้าใครไม่ชำนาญทางใช้บริการรถท้องถิ่นจะปลอดภัยกว่า
ก่อนที่จะเข้าตลาดอำเภอปายประมาณ 4-5 กม.จะมีสะพานเก่าและสะพานใหม่ข้ามแม่น้ำปาย ที่นี่จะเป็นจุดแรกที่นักท่องเที่ยวมักนิยมลงมาถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกัน เพราะสะพานเก่ามีประวัติมาตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่สอง สะพานใหม่เป็นสะพานคอนกรีตเสริมเหล็กที่สร้างขึ้นมาไม่กี่ปีนี่เอง



เลยจากสะพานนี้ไปประมาณ 800-900 เมตร จะมีป้ายเขียนว่า "ปายแคนยอน" เป็นสถานที่ที่นักท่องเที่ยวนิยมมาดูเหมือนกัน สภาพภูมิประเทศเป็นป่าแห้งแล้ง มีสนสองใบขึ้นประปราย ทางเดินขึ้นมาชมทิวทัศน์ที่นี่ค่อนข้างลาดชัน เดินไม่ค่อนสะดวกโดยเฉพาะคนสูงอายุ





จากจุดแวะชมทั้งสองนี้คณะเราก็เดินทางเข้าสู่ตลาดอำเภอปาย ซึ่งเป็นตลาดไม่ใหญ่นัก สภาพร้านรวงก็ยังดูเป็นสมัยก่อนๆอยู่บ้าง มีถนนสายสั้นๆอยู่ไม่กี่สาย ขณะนี้เวลาประมาณบ่ายโมงท้องชักจะอุธรณ์ว่าหิวแล้ว โขเฟ่อร์คนขับรถตู้บอกว่าจะพาไปกินอาหารแบบอิสานที่มีคนนิยมกินกันมาก ชื่อร้าน "ครัวอิสาน"


คณะเราสั่งอาหารมาประมาณสี่ห้าอย่าง แบ่งเป็นสองกลุ่มๆละ สี่คน อาหารรสชาดอร่อยดี ราคาไม่แพงด้วย


ก่อนจะเช็คอินเข้าที่พัก ซึ่งเราจองที่พักแบบรีสอร์ตชั้นดีชื่อ "ปายวิมาน" คณะเราก็ไปเที่ยวชมวัดสองแห่งคือ วัดศรีดอนชัย และ วัดน้ำฮู และหมู่บ้านคนจีนยูนนานชื่อ "หมู่บ้านสันติสุข"



ที่วัดน้ำฮูมีสิ่งที่มหัศจรรย์อย่างหนึ่งคือ พระพุทธรูปพระประธานในโบสถ์ สามารถเปิดเศียรออกได้ และในเศียรพระฯมีน้ำขังอยู่ ไม่ทราบว่าน้ำมาจากไหน ตามความเชื่อของชาวบ้านนิยมนำน้ำที่ตักออกมาจากเศียรพระไปดื่ม เพื่อความโชคดีและป้องกันโรคภัยไข้เจ็บได้
ที่หมู่บ้าน "สันติสุข" ซึ่งเป็นศูนย์วัฒนธรรมของชาวจีนยูนนาน มีการแสดงศิลปะวัฒนธรรมต่างๆให้นักท่องเที่ยวชม มีร้านจำหน่ายสิ่งของที่ระลึก ร้านอาหารสมุนไพรแบบจีน



หลังจากนี้คณะเราก็เดินทางเข้าที่พักชื่อ "ปายวิมาน" ซึ่งเป็นรีสอร์ตระดับดีของปาย ตั้งอยู่ใกล้ตลาดและติดริมแม่น้ำปาย



ต้องขอชมผู้ออกแบบรีสอร์ตนี้ ที่ออกแบบเก๋ดี มองภายนอกห้องพักคล้ายกับกระโจมที่พักของหัวหน้าเผ่าชนเร่ร่อนในทะเลทราย แต่ภายในห้องพักตกแต่งอย่างหรูหรา โดยเฉพาะห้องน้ำมีการจัดสวนหย่อมให้บรรยากาศดี มีระบบน้ำเย็นและน้ำร้อน อุปกรณ์เครื่องใช้ดีมาก ผ้าเช็ดตัวและผ้าเช็ดหน้าสะอาดดี มีชากาแฟให้ดื่มฟรี เตียงนอนกว้างขวางนอนได้เตียงละ 3 คนทีเดียว


ทางเดินเข้าห้องพักมีตะเกียงเจ้าพายุแบบโบราณแขนไว้เป็นระยะๆ ภายในตะเกียงเป็นหลอดไฟฟ้า ดูแล้วมีบรรยากาศดี


จุดขายให้นักท่องเที่ยวอีกอย่างหนึ่งของปายคือ กลางคืนตั้งแต่เวลา 18.00-22.00 น.จะมีการปิดถนนสองสายในตลาด เพื่อเป็นถนนคนเดินเที่ยวชมสินค้าพื้นเมือง สิ่งของที่ระลึก อาหารขบเคี้ยวแบบพื้นเมือง ที่บรรดาพ่อค้าแม่ขายนำมาขายให้กับนักท่องเที่ยว ซึ่งมาเดินเที่ยวกันอย่างคึกคักมากมาย นับเป็นการสร้างรายได้ให้กับผู้คนที่นี่ได้ดีทีเดียว

คณะเราเดินชมสินค้าต่างๆอยู่จนถึงเวลา 21.30 น.จึงกลับเข้าที่พักเพื่อพักผ่อนกัน พรุ่งนี้หลังจากกินอาหารเช้าแล้ว เวลาประมาณ 09.30 น. คณะเราก็จะเดินทางกลับเชียงใหม่


ตามกำหนดการเราจะแวะชมสถานที่อีกสองแห่งคือ อุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดัง และวัดพระบาทสี่รอย
พบกันพรุ่งนี้ครับ ราตรีสวัสดิ์

ภาพประกอบถ่ายด้วยมือถือ NK N81

อ่านเรื่องที่เกี่ยวข้อง
1.บ้านแก้วริมธาร
2.อุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดัง
3. วัดพระพุทธบาทสี่รอย

Create Date : 21 มกราคม 2552 Last Update : 31 มกราคม 2559 10:26:22 น. Counter : 4225 Pageviews.		8 comments
Share Tweet