นวนิยายโดย : ดวงตะวัน

สำนักพิมพ์ : ดวงตะวัน

รายละเอียด

เป็นไทมองหญิงสาวที่เดินเคียงข้าง

ยามนี้ มาฆมาสไม่เหมือนคุณนาย

ยิ่งไม่ใกล้เคียงกับลูกสาวเจ้าของร้านอาหารชื่อดัง มีสาขาอยู่ทั่วประเทศ

แล้วเหมือนอะไร

ตบชัดเจนตรงใจที่ชุดนี่หรือ หล่อนเหมือนหญิงสาวธรรมดาๆ คนหนึ่ง

ที่มาเดินจ่ายตลาดกับแฟนหนุ่ม ซื้อขนม ของกิน ป้อนให้กัน

มันก็แค่ “เหมือน” แต่ไม่ใช่ความจริง

เถอะ...จะเหมือนอะไรก็ช่าง เป็นไทอยากรู้แค่ว่า ทำอย่างไรกันนะ

ความรู้สึกงดงามที่เกิดขึ้นในชีวิตอีกครั้งเช่นนี้...

จะคงอยู่ต่อไป และตลอดกาล

หรือว่าควรเปิดอกพูด “เรื่องนั้น” กับหล่อน

แค่คิด ครีมขาวฟูหวานหอมก็วาบหายไปจากใจ

ที่มาแทนที่คือถ่านแดงแรงร้อนที่ใครสักคนสาดเข้าใส่

จนปวดแสบปวดร้อนไปหมด ภาพบางภาพในอดีตฉายวาบขึ้นมา

ราวกับใครสักคนตวัดผ้าสีหม่นลงปกคลุม

ใจเขามืดมัว หม่นหมอง คล้ายมีกำแพงทะมึนขวางกั้น

...ทลายมันลงสิไท เผื่อบางที อีกฟากฝั่งที่มองเห็น

อาจไม่ได้มืดมิดน่ากลัวนักก็ได้ อาจมีแสงสว่างสาดลงมาให้เห็นทางเดิม

ทางที่มาฆมาสจะเดินเข้ามาในชีวิตของเขาพร้อมกับ...ใครคนนั้น!

เรื่องย่อเพิ่มเติม

เพราะงานแต่งงานของน้องสาวอย่างสายฟ้าแลบทีเดียว ทำให้บรรดาเครือญาติพากันถามถึงวันวิวาห์ของเธอบ้าง ชีวิตของเธอที่อยู่แต่ในครัว คงไม่มีวันได้พบรักดั่งส่ายฟ้าแลบเช่นน้องสาวหรอก มาฆมาส ยังมีรักแรกตั้งแต่วัยเยาว์ รักแรกที่ “ฝังใจ” เธอจวบจนทุกวันนี้ เธอยังเชื่อมั่นในพลังแห่งรัก มาฆมาสจึงเลือกที่จะออกเดินทางสู่ไร่เป็นไท เพื่อตามหาหัวใจ ตามหาความทรงจำครั้งเก่าให้กลับมาสวยงามดังเดิม แม้ว่าต้นรักจะเจือปนด้วยหนามร้ายก็ตาม

เธอกลับมาทำไม...เธอมาเหยียบที่ไร่เป็นไททำไม เขาไม่เข้าใจ จากกันไปร่วมสิบปีแล้ว ทำไมไม่จากกันให้ขาด เป็นไท รู้ดีว่าเขาไม่มีวันลืมหนูดี...มาฆมาสได้ แต่เขาก็เลือกที่จะเก็บเธอไว้ในความทรงจำ เป็นไททำใจสานสัมพันธ์กันเธอไม่ได้ ยิ่งนึกถึงเรื่องราวในอดีต...เขายิ่งทำใจไม่ได้จริงๆ รักมาฆมาสมากเท่าไร หากแต่เขาก็เกลียด วรรษา มารดาของเธอมากเท่านั้น!

ทำไมเป็นไทจึงจงเกลียดจงชังแม่ของเธอนักหนา...แค่ “เรื่องนั้น” น่ะหรือ จึงทำให้เป็นไทโกรธแค้นณภา หรือว่าไม่จะไม่ใช่แค่เรื่องนั้น ทว่ายังมีความจริง มีความลับระหว่างวรรษา กับเป็นไทที่ซุกซ่อนอยู่ มาฆมาสจะต้องรู้ความจริงให้ได้ ความลับที่ถูกปิดมานานจะต้องได้รับการเปิดเผย

คือรักบันดาลใจ...รักของเป็นไทบันดาลให้มาฆมาสรักที่จะเป็นแม่ครัว รักที่จะเปิดร้านอาหาร รัก “ครัวสายสุข”

คือรักบันดาลใจ...รักของมาฆมาสดลบันดาลให้เป็นไทปลูกพืชผักนานาชนิด จนก่อเกิดเป็น “ไร่เป็นไท”

คือรักบันดาลใจ...บันดาลให้สองหัวใจได้พบกัน ได้รักกันอีกครั้ง และพลังแห่งรักของเป็นไทกับมาฆมาส จะไม่มีวันพรากทั้งคู่ให้จากกันได้อีกแล้ว...

ความรู้สึกส่วนตัว...บันทึกหลังอ่าน

ดวงตะวันออกนิยายไทยเล่มใหม่มาแล้ว อุ้มสมจะพลาดได้อย่างไร เรียบสอยมาอ่านอย่างรวดเร็ว (รู้สึกว่าเล่มก่อนหน้าแกยังดองอยู่นะ...ตาอุ้มสม) แหะๆ ที่ยังดอง พิมานเพลิง อยู่ก็เพราะไม่ได้อ่าน รักแผลงฤทธิ์ สักทีครับ ว่าจะอ่านทั้งสองเล่มต่อเนื่องกัน กลับเข้าสู่เรื่องของ รักบันดาลใจ เลยนะครับ เรื่องนี้ชอบตามมาตรฐานของผู้เขียน

“รักบันดาลใจ” เป็นเรื่องราวของต้นกล้าแห่งรักของคนสองคน ที่เริ่มโรยเมล็ดตั้งแต่ทั้งคู่ยังเด็ก ทว่าทั้งคู่กลับไม่ได้พบกันอีกกว่าสิบปี “มาฆมาส” ยังไม่เคยลืมรักครั้งแรก เธอจึงเลือกที่จะออกเดินทางเดินกลับไปหาความทรงจำครั้งเก่า “เป็นไท” ก็ไม่เคยลืมเธอ เขาจำต้องเก็บรักไว้ในหัวใจ เขารักเธอไม่ได้ด้วยเขาชิงชังแม่ของเธอเป็นที่สุด อะไรที่ทำให้เป็นไทเกลียดแม่ของมาฆมาสมากจนไม่สามารถรักกับเธอได้ นั่นคือความจริงที่ต้องค้นหา

อุ้มสมอยากจะบอกว่าพอรู้ว่าเรื่องนี้ “มาฆมาส” หรือ “หนูดี” เป็นนางเอก อุ้มสมก็รีบสอยมาอ่านทันที และจบในเวลารวดเร็ว ด้วยติดใจในบุคลิกของเธอ ที่ดูมีเสน่ห์และน่าค้นหา ตั้งแต่เธอปรากฏตัวในฐานะพี่สาวนางเอก ที่มีบทเด่นใน แสงรักจากสายฟ้า แล้วละครับ จึงอยากจะรู้ว่า ดวงตะวันจะให้นิยามความรักของมาฆมาสเป็นแบบไหน พระเอกของเธอจะเป็นเช่นไร

“รักบันดาลใจ” เป็นภาคต่อจาก แสงรักจากสายฟ้า ครับ ส่วนตัวอุ้มสมชอบรักบันดาลใจ เรื่องนี้มากกว่า (แสงรักฯ ค่อนข้างเฉยๆ) อ่านแยกได้มั้ย? ได้ครับ แสงรักฯ เป็นเรื่องของน้องสาวมาฆมาส ถ้ามีแสงรักฯ ในครอบครองแล้วยังไม่ได้อ่าน ก็แนะนำให้อ่าน แสงรักฯ ก่อนละกันครับ เพราะถ้าอ่าน “รักบันดาลใจ” ก่อน ความสนุกในการอ่านแสงรักจากสายฟ้า อาจลดหดหายไปเยอะเลย เพราะปมในเรื่องที่แล้ว ในเรื่องนี้มีการพูดถึงและเฉลยค่อนข้างมาก

ทั้ง แสงรักจากสายฟ้า กับ รักบันดาลใจ ถ้าหากจะให้ตั้งชื่อชุด อุ้มสมขอเรียกว่าชุด “ครัวสายสุข” ซึ่งเป็นร้านอาหารของสองศรีพี่น้องละกัน ๕๕๕. สิ่งแรกที่เห็นในความเหมือนกันของทั้งสองเรื่อง คือจุดสะดุด เจอบางจุดที่รู้สึกขัดๆ แบบไม่ค่อยสมเหตุสมผล (ในแสงรักจากสายฟ้ามีมากกว่า) แต่ด้วยความที่อุ้มสมชอบเรื่องนี้พอสมควร เลยพอปล่อยๆ ไปได้บ้าง

สำนวนภาษาของดวงตะวัน ยังอยู่ในมาตรฐานของเธอคือไหลลื่น มีเสน่ห์ และชอบซุกซ่อนปมของเรื่องเอาไว้ ในแต่ละบทแต่ละตอน ส่วนการดำเนินเรื่อง ก็เป็นขนบของดวงตะวัน เช่นกัน ในช่วงแรกจะเน้นปูมหลังของตัวละคร บรรยายเยอะหน่อย เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง ความรักของพระนางไม่ค่อยหวือหวา

ทั้งที่อุ้มสมชอบพล็อตเรื่องนี้มาก แต่อ่านจบแล้ว เกือบจะชอบมากครับ ฮ่าๆ ด้วยช่วงแรกจนเกือบๆ กลางเรื่อง เรียบๆเกินไป ไม่ค่อยน่าสนใจ แต่พอช่วงกลางเรื่องจนจบนี่ชอบมากเลยครับ แบบว่าความจริงใกล้คลี่คลาย มีดราม่ามาเป็นระยะๆ ซึ่งผู้เขียนก็ขยี้อารมณ์ดราม่าได้ดี จี๊ดๆ พอประมาณ ให้ยังคงความเป็นนิยายรักโรแมนติกอยู่ ช่วงแรกๆ จะเน้นพ่อแง่แม่งอน ของพระนางมากกว่า พระเอกพยายามจะเกรียน จะร้ายใส่นางเอก ไปๆมาๆ ยอมพูดดีกับนางเอกแล้ว ในส่วนนี้รู้สึกว่าเร็ว รวบรัดไป คือตามไม่ทัน ๕๕๕.

อุ้มสมชอบพล็อตเรื่องนี้มาก ชอบประเด็นหลัก ในคิดหลักที่พูดถึงความรักในเรื่องมาก หากพูดถึง แสงรักจากสายฟ้า ความรักของ วิสาข์ นางเอกในเรื่องนั้น เปรียบดั่งสายฟ้าฟาด ที่รวดเร็วและร้อนแรง แต่ความรักของ “มาฆมาส” เป็นดั่ง รักฝังใจมาเนิ่นนาน ต้นกล้าแห่งรักที่ค่อยๆ เติบโต กลายเป็นรักที่บันดาลให้หัวใจทำได้ทุกอย่าง

ชอบที่ผู้เขียนเล่นกับประเด็น “รักบันดาลใจ” ที่พุดถึงพลังแห่งรัก อานุภาพของความรักที่ทำได้ทุกอย่าง จนเกินเรื่องราวในนิยายรักร่วมสมัยเรื่องนี้ ความรักที่สามารถดลบันดาลทุกสิ่งทุกอย่างให้เป็นไป ทั้งดีและร้าย งดงาม สร้างสรรค์ หรือทำลาย ดังเช่นตัวละครหลักในเรื่อง ที่ล้วนแต่มีความรักกันทั้งสิ้น

...รักที่ทำให้ เป็นไท อดทน รอคอย ไม่เปลี่ยนใจ

เป็นเรื่องมา พระเอกของเราออกแนวๆ เกรียนๆ ครับ แถมไม่ค่อยถูกกับคนเป็นพ่อสักเท่าไหร่ ราวกับมีเรื่องขัดแย้งกันมาเนิ่นนาน เป็นไทรักนางเอกมาก แต่เขาต้องเก็บไว้ในใจ พอมาฆมาสกลับมาหา เขาก็ต้องทนทำทุกอย่าง ต้องร้ายเพื่อให้เธอไปจากเขา พอรู้ “ปม” ของเป็นไท ก็สงสารเขานะ ปมที่ทำให้เป็นไทต้องเกลียด “วรรษา” แม่ของมาฆมาส นางเอกของเรา ปมที่ทำให้เป็นไทไม่สามารถรักมาฆมาสได้ รักลูกมากเท่าไร ก็เกลียดแม่มากเท่านั้น

แต่พอเฉลยความจริงของเรื่องมาก โอ้โห...มันดราม่ามากครับ ตัวละครที่เป็นต้นเหตุของเรื่อง ก็ร้ายจริงๆ แบบว่าชวนหมั่นไส้มาก ร้ายแบบคนเห็นแก่ตัว รักแต่ตัวเอง และกลับกลายเป็นว่า วรรษา แม่ของนางเอก กลายเป็นตัวละครที่อุ้มสมชอบมากที่สุด ในพาร์ตพ่อแม่เลยครับ ชอบในความเข้มแข็งของเธอ คือดวงตะวันบรรยายผ่านเหตุการณ์ บทสนทนา แล้วรู้สึกได้เลยว่าผู้หญิงคนนี้มีพลัง

...รักที่ทำให้ มาฆมาส กล้าหาญที่จะเดินทางมาที่นี่ เพื่อพิสูจน์หัวใจรักของตัวเอง...

ชอบมาฆมาสจากเรื่องที่แล้วมากเท่าไร มากเรื่องนี้ชอบมากกว่าเดิมอีกครับ เพราะเราจะได้เห็นมุมมองของมาฆมาส ในหลายๆ ด้านมากขึ้น เพราะเธอได้เป็นนางเอกเต็มตัวแล้ว เธอไม่ใช่แค่หญิงสาวเงียบขรึม จริงจังกับงาน อ่านใจยาก เท่านั้น แต่เธอยังมีความเป็นผู้หญิง มีความรัก ชอบความรักของมาฆมาสที่มีให้เป็นไท โดยเฉพาะช่วงหลัง คือรักก็คือรัก รักก็ต้องแสดงออก ต้องมั่นคงต่อหัวใจตัวเอง ชอบมาฆมาสมาก เธอเข้มแข็งเหมือนแม่จริงๆ

พูดถึงความหวานของพระนาง มันได้อารมณ์ฟีลกู๊ด โรแมนติกแบบอมยิ้ม อบอุ่นหัวใจอ่ะครับ ท่ามกลางต้นไม้ ท่ามกลางไร่เป็นไท น่ารักดีครับ ฉากหวานๆ ของพระนางมีเยอะ อ่านแล้วอาจจะโหยหาผักปลอดสารพิษขึ้นมาทันทีทันใด ๕๕๕. (เสียดายอุ้มสมดันไม่ชอบกินผัก มาแก้ตอนนี้ก็กู่ไม่กลับซะแล้วด้วย)

เรื่องนี้ตัวละครเยอะครับ มีบทบาทโดดเด่นกันทั้งนั้นเลย ส่วนมากพวกตัวประกอบที่โดดเด่น ก็เป็นบรรดารุ่นพ่อรุ่นแม่นี่ละครับ ปล่อยของกันทั้งนั้น ตัวละครหนุ่มสาวที่โดดเด่นก็มีแค่พระนางของเรานี่ละ

แต่คือตอนจบนี่แบบ จบแบบอารมณ์ค้างนะ จบแบบอ้าวจบแล้วเหรอฟระ ปมพระนางเคลียร์เรียบร้อยแล้ว โอเคแล้วนะ แต่เรื่องของอีกตัวละครที่อุ้มสมรู้สึกว่ายังไม่ค่อยเคลียร์คือ “เกสร” หญิงวัยกลางคน ที่ดูไม่มีเสน่ห์ จืดชืด ดูเหมือนมีอะไรซุกซ่อนอยู่ในใจ แล้วอะไรที่ทำให้เกสรรัก “ณดล” หลานชายของเธอมาก ยังคงสงสัยอยู่ เอ๊ะหรือคนแต่งจะแต่งเรื่องของครอบครัวนี้ต่อ หรือคนแต่งจะให้โอกาสณดล ได้แก้ตัว ได้เป็นพระเอกกะเค้ามั่ง ฮ่าๆ

พูดถึงการดีไซน์หน้าปกโฉมใหม่ ของดวงตะวันกันบ้าง ฉลองนิยายเรื่องที่ ๕๑ ของดวงตะวัน เลยจัดปกเซตใหม่ให้แฟนๆ กันซะเลย แต่ความรู้สึกส่วนตัว อุ้มสมชอบปกสไตล์เดิมของดวงตะวันมากกว่าแฮะ เซตก่อนหน้ามันสวย มีเสน่ห์ เก๋ กว่ามาก ฟร้อนต์ตัวอักษรในเรื่องนี้ก็ดูใหญ่ผิดปกติ ตัวใหญ่กว่าเรื่องอื่นๆ คือถ้าตัวอักษรเท่าเรื่องก่อนๆ ราคาเล่มนี้อาจลดลงถึง ๔๐ บาท คนอ่านได้ซื้อในราคา ๓๐๐ บาทได้เลยนะ

ชวนลองอ่านครับ นิยายรักร่วมสมัย ที่อ่านแล้วอินไปกับความรักของพระนาง

คือกล้าไม่หอมหวานแห่งความทรงจำ

คือรัก...คือแรงบันดาลใจของกันและกันตลอดไป

อุ้มสม

๒๓ กันยายน ๒๕๕๗