นวนิยายโดย : mirininthemoon

สำนักพิมพ์ : ห้องสมุด

รายละเอียด (ปกหลังทั้งสองเล่ม)

กราบเบญจางค์วางหัวใจไหว้ไตรรัตน์

น้อมนมัส แฟน mirin ทั้งใหม่เก่า

ที่ร่วมสุขทุกข์เข็ญเป็นเพื่อนเรา

ทักกันบ้างครั้งคราวคลายเหงาใจ

ออกตำราเล่าขานผ่านลิลิต

วอนสะกิดจิตสำนึกคนรุ่นใหม่

ญี่ปุ่นดีเกาหลีเด่นไม่เป็นไร

วัฒนธรรมของไทยควรดำรง

ทุกสรรพสิ่งอันสลอนonthe earth

ได้โปรดเถิดพี่น้องอย่าลุ่มหลง

Everythin เป็นสิ่งไม่ยืนยง

มันก็คงพังภินท์inone day

เรื่องย่อเพิ่มเติม

เธอหายไปไหน เธออยู่แห่งหนใดกัน เธอผู้เป็นยอดรักยอดดวงใจของเขา...เขาเพิ่งรู้ตัวว่าขาดเธอไม่ได้ ! หลังจากที่พญาจระเข้ผู้มีฤทธิ์แรงกล้าแห่งคุ้งน้ำเมืองพิจิตรนาม พญาชาละวัน ได้ถูกเพื่อนรักหักหลัง ทำร้ายจนปางตาย แม่น้องสาวยอดรักของเขาคือ วิมาลา ก็หายตัวไป ชาละวันต้องตามหาวิมาลาให้เจอจงได้...เขาไม่ยอมเสียเธอไปอีกแล้ว และเขาก็ได้พบกับเธอคนนั้น...

เขาเป็นใคร มาจากไหน เธอก็ไม่รู้แน่ชัด รู้แต่ว่าอากัปกริยาเขาเหมือนคนบ้ายิ่งนัก แล้วเธอจะไว้ใจเขาได้อย่างไร ทั้งเขายังจับตัวเธอไป แถมยังโมเมว่าเธอเป็นคู่หมายเขาอีก มันจะไปกันใหญ่แล้วนะ วิมาลา นิสิตสาวบนโลกมนุษย์ ผู้เรียบร้อยไม่เข้าใจเอาเสียเลย ทั้งที่เธอเองก็มีคู่หมั้นแล้ว ทว่า...วิมาลาผู้นี้กลับหลงรักชาละวันผู้บ้าบิ่นเข้าจนได้ !

ด้านคู่รักหนุ่มสาวทั้งแม่ระเด่นบุษบาหนึ่งหรัด และพ่ออิเหนากำมะลอ ดันต้องผจญกับหมู่เกาะลึกลับ อันเป็นที่ตั้งของกลุ่มโจรของ วายุ ผู้ก่อการร้ายที่ทางการกำลังต้องการ วายุผู้ที่ทั้งกร่าง ทั้งกวน เพียงแค่ลมพัดเขาก็รอดชีวิตจากการวายปราณ แม้ใครต่อใครจะมองว่าเขาเป็นโจรแต่แท้จริงแล้ว วายุไม่ได้คิดไม่ดีกับใครเลย

ใช่เพียงแต่ความรักของชาละวันกับวิมาลา ที่มีทั้งความวุ่นวาย ความรักของอีกหลายคนเองก็วุ่นอีรุงตุงนังไม่แพ้กัน เมื่อต่างต้องพยายามทำให้ตนเองใช้ชีวิตบนโลกมนุษย์ยุคนี้ ให้เข้ากับทุกคนให้ได้ ขุนแผน กับ จินตะหรา ผิดใจกันบ่อยครั้งด้วยความหึงหวงกันและกัน ทั้งจินตะหรายังถูกลักพาตัวไปด้วยแรงริษยาของผู้หญิงคนหนึ่ง นานาโกะ กับ พระอภัยมณี ผิดใจกันด้วยฝ่ายสาวเจ้าดันจำเรื่องในอดีตที่เคย “หลงเงา” มาก่อนได้ซะงั้น ในขณะที่ บุษบา ถูกเจ้าทศกัณฐ์จับตัวไป...คล้ายดังว่าเธอเป็นดั่งตัวแทนนางสีดา แล้วชายผู้รักเธอสุดหัวใจอย่าง มาร์ค จะยอมได้หรือ ไหนจะ อิเหนา ตัวจริงเสียงจริงที่ปรากฏตัวมาอีกเล่า

ความรู้สึกส่วนตัว...บันทึกหลังอ่าน

มาต่อกันที่เล่มสองของบ็อกเซ็ต “The Princess Story” กันเลยนะครับ ซึ่งคือเรื่อง “หอมกลิ่นวิมาลา” นั่นเอง โดยจัดว่าเป็นภาพสมบูรณ์ของชุดนี้ เมื่ออ่านเล่มแรกแล้วก็ต้องอ่านเล่มนี้ต่อทันทีเพื่อความต่อเนื่อง และไม่ค้างคาใจ วันนี้อุ้มสมได้รีวิวถึงเล่มสอง และตอนพิเศษทั้งสามตอนเลยละครับ

“หอมกลิ่นวิมาลา” เป็นเหตุการณ์ต่อเนื่องจาก “ลิลิตบุษบา” ที่พูดถึงเรื่องราวของบรรดาตัวละครในวรรณคดีไทยหลายตัว ที่ออกมาโลดแล่นบนโลกมนุษย์ ว่าพวกเขาจะทำอย่างไร ใช้ชีวิตอย่างไร จะสามารถกลับไปยังที่ที่ตนมาได้หรือไม่ และความรักของพวกเขาและเธอจะจบลงอย่างไร ทั้งยังมีตัวละครมาสร้างสีสันเพิ่มเติมมากมาย เช่น “วายุ” หรือ “กำแหงหนุมาน” เป็นต้น

ในเรื่องของหน้าปก ก็ยังคงความสวยงาม ความลึกลับผสมผสานกับโรแมนติกแบบไทยๆ ได้ดีครับ รูปเล่มก็ยังสวยโอเคเหมือนเดิมเช่นกัน ในขณะที่คำผิด ก็ยังมีให้พบเห็นอยู่ ชวนให้เสียอารมณ์ไปบ้างอีกหน คงจะไม่ได้เกริ่นนำ หรือรีวิวยาวมากเหมือนบล็อกที่แล้วแล้วนะครับ เพราะคราวนี้ที่อุ้มสมจะรีวิวถึง ก็มีเนื้อเรื่อง ตัวละคร ข้อมูลภายใน “หอมกลิ่นวิมาลา” ภาคผนวกท้ายเล่ม และตอนพิเศษทั้งสามตอน

ฟังจากชื่อเรื่องคือ “หอมกลิ่นวิมาลา” อุ้มสมก็คิดว่าในเล่มนี้บทบาทของพญาชาละวัน กับ ยอดรักวิมาลา คงจะมีมากขึ้น และโดดเด่นขึ้น (เหมือนเล่มที่แล้ว ที่บุษบากับมาร์คโดดเด่นกว่าใคร) เพราะเล่มที่แล้วเองก็ปูปูมหลัง เรื่องของสองคนนี้ออกมาได้น่าสนใจ มาเล่มนี้พล็อตก็เจ๋ง แปลกแหวกแนวอีก ในเรื่องของวิมาลาทั้งสองคน น่าเสียดายที่มีบทบาทเพียงแค่ช่วงต้นเรื่อง จนเกือบกลางเรื่องเท่านั้น ...พอผ่านไป บทวิมาลาก็แทบจะไม่เด่นแล้ว แถมตอนจบ เส้นเรื่องของตัวละครกลุ่มนี้ ไม่ว่าจะเป็น ชาละวัน เมฆินทร์ จระเข้วิมาลา สาวน้อยวิมาลา ก็ไม่ได้เฉลยปมให้เข้าใจอย่างชัดเจนแจ่มแจ้งมากนัก ด้วยความที่เป็นจินตนิยายนั่นแหละ ไม่สมจริงมากตั้งแต่ต้น จึงอาจมีหลุดโลกไปบ้าง ตาก็ชื่นชมที่ผู้เขียนยังทำให้ติดหนึบได้อีก

และก็ยังคงไม่ทิ้งลายความเข้มข้น ลุ้นระทึกเหมือนเล่มแรก ทุกปมชวนลุ้นยิ่งนัก แต่ส่วนตัวอุ้มสมนั้นอ่านลิลิตบุษบาไหลรื่นมากกว่า ด้วยความที่เรื่องนี้มีฉากบู๊อยู่หลายฉากหลายตอน และบางตอนก็ให้ความรู้สึกยืดๆ ไปนิดนึง แต่มาถึงขั้นนี้แล้ว...ก็ต้องอ่านให้จบกันล่ะ !

หากใครได้อ่านรีวิว “ลิลิตบุษบา” มาแล้ว คงจำกันได้ดี ที่อุ้มสมเคยบอกไว้ว่า เรื่องของตัวละครที่ใครคือตัวแทนพระราม ใครคือตัวแทนของทศกัณฐ์ นั้นเป็นอะไรที่ท่าทางจะเดาง่ายไม่ยาก...อุ้มสมขอถอนคำพูดครับ ! ผู้เขียนเจ๋งมาก หักมุมได้แบบเดาไม่ถูกกันไปเลยทีเดียว และด้วยความที่สร้างปมไว้มาก ทำให้เรื่องของบางตัวละครก็ไม่ได้รับการเฉลยได้ดี หรือสมบูรณ์นัก เช่น เรื่องของชาละวันที่กล่าวไว้ข้างต้น รวมไปถึง อิเหนาตัวจริง แม้กระทั่งตัวประกอบอย่างนางโสน หรือกุลา

ตอนจบของเรื่อง...บทสรุป ไม่คิดว่าจะจบแบบนี้ครับ จบดีนะ แม้จะไม่ค่อยสมเหตุสมผล แต่ก็ถือว่าโอเค ลงตัว เพราะดำเนินเรื่องมาแบบเดาทางคนเขียนไม่ออกตั้งแต่แรกแล้ว

ต่อมาจะว่าด้วยวิวัฒนาการของตัวละครหลักทั้ง ๔ คู่

ชื่อเรื่อง “หอมกลิ่นวิมาลา” ก็เริ่มจากคู่นี้ละกัน “พญาชาละวัน” และ “ยอดรักวิมาลา” คู่นี้ยังคงน่ารักเหมือนเล่มแรกครับ เพียงแต่ว่าวิมาลากลายเป็นคนใหม่ ไม่ใช่จระเข้วิมาลาดังเดิม อุ้มสมชอบวิมาลาในแบบเดิมมากกว่า ที่ดูแก่นๆ แบบเด็กๆ เจ้าเล่ห์ ซุกซน ในขณะที่คราวนี้วิมาลาคนใหม่ ออกเรียบร้อย หงิมๆ และทำให้ขัดใจในฉากเรทที่วิมาลากลายเป็นฝ่ายรุกชาละวันแฮะ แต่ชอบความกวนของชาละวันครับ นายเกรียน และนายฮามาก ทั้งตอนกวนวิมาลา และยิ่งตอนยียวนกวนบาทา “คุณหญิงแสร์” คุณหญิงแม่ของวิมาลา โอ๊ยฮา ๕๕๕.

ต่อมาคือคู่ของ “มาร์ค” และ “ระเด่นบุษบา” ในเล่มที่แล้วอุ้มสมไม่ค่อยอินกับความรักคู่นี้สักเท่าไหร่ มาเล่มนี้เริ่มอินมากขึ้น เริ่มจับต้องได้ถึงความรักที่มาร์คมีให้บุษบามากขึ้นอีกนิด เพราะบุษบาเริ่มมีความฉลาดขึ้น และได้แสดงฝีมือช่วยเหลือมาร์คในยามคับคันด้วยเช่นกัน

คู่นี้อุ้มสมชอบมากตั้งแต่เล่มแรกคือ “ขุนแผนแสนสะท้าน” และ “จินตะหราวาตี” มาคราวนี้ยิ่งชอบมากขึ้นไปอีก แม้จะว่าเพลียนิดหน่อย ที่ทะเลาะกันบ่อยเหลือเกิน ต่างฝ่ายต่างก็ใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล บทขุนแผนความชอบยังเสมอต้นเสมอปลาย แต่ขัดใจนิดหน่อยเรื่องขุนแผนกับ “เพชรกล้า” แบบว่าทำไมดีกันง่ายจัง มาเล่มนี้เหมือนไม่ใช่ศัตรูคู่อาฆาตกันมาก่อนเลย แต่จินตะหรานี่สิ อุ้มสมกลับชอบยิ่งกว่าเดิม ! เธอเก่ง เธอเฉลียวฉลาดสมดั่งเป็นเจ้าหญิงมาก มีความเป็นผู้นำ หลายฉากหลายตอนเลยที่สัมผัสได้ในความฉลาดของเธอ (ยกเว้นตอนที่เกี่ยวกับขุนแผน ท่าทางความรักบังตา ๕๕๕.) แต่โดยรวมแล้วจินตะหราเป็นตัวละครที่อุ้มสมชอบมากเป็นลำดับต้นๆ เลยครับ

คู่สุดท้ายคือ “พระอภัยมณี” กับ “นานาโกะ” คู่นี้เป็นความเป็นผู้ใหญ่ทั้งคู่ พระอภัยมณีเองก็สุขุม สมดั่งราชนิกูล ส่วนนานาโกะ ก็เป็นพี่ใหญ่ ที่คอยดูแลทุกตัวละคร ให้ใช้ชีวิตในโลกใบนี้กันได้อย่างไร้ปัญหา ก็ยังชอบเหมือนเดิมครับ ในช่วงกลางเรื่องมีขัดแย้งกันเล็กน้อย ด้วยนานาโกะดันจำความในอดีตได้ ทำให้โกรธพระอภัยมณีไปพักใหญ่ (ซึ่งความทรงจำที่ว่านั้นจะอยู่ในตอนพิเศษ) นานาโกะเป็นตัวละครฝ่ายหญิงที่อุ้มสมชอบรองจาก จินตะหรา ชอบในความแข็งแกร่ง เด็ดเดี่ยว ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคของเธอ หากเปรียบจินตะหราเป็นฝ่ายบุ๋น นานาโกะก็อยู่ฝ่ายบู๊ ยิ่งรู้ความลับของเธอ ก็ยิ่งประทับใจ

พูดถึงตัวละครใหม่ ที่เพิ่งมีบทบาทในเล่มนี้กันบ้าง ซึ่งก็คือ “วายุ” อุ้มสมชอบตัวละครตัวนี้นะ ดูห่ามๆ เถื่อนๆ แต่จริงๆ แล้วก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร แค่มาดกลัวไปตามประสาเท่านั้น แต่ความคิดนอกกรอบของวายุนี่ล่ะ ที่ทำให้อุ้มสมชอบในตัวเขา แบบว่า...เออเนอะ...สิ่งที่วายุคิด แม้มันจะแปลกแต่มันก็เป็นจริง และเกิดขึ้นจริงในสังคมเรา เช่นเรื่องของผู้มีอิทธิพล เรื่องของการทำงานของตำรวจกับการทำงานของโจร เป็นต้น

ตัวร้ายเรื่องนี้เพิ่มมาเยอะเลยทีเดียวครับ ทั้งฝ่ายหญิงและฝ่ายชาย แข่งกันร้ายขโมยซีนไปเลย ๕๕๕. ต่อมาคือเรื่องของข้อมูลภายในเล่มนี้... “หอมกลิ่นวิมาลา” ยังคงมีเรื่องราวที่บ่งบอกถึงความเป็นไทยเราไว้มากมาย เป็นอะไรที่อุ้มสมชอบและประทับใจมาก บางเรื่องก็ไม่เคยได้รู้ ได้ศึกษามาก่อน ไม่ว่าจะเป็น การทำนายวันคลอดลูก ทำนายลักษณะ หรือตำราจีนที่ทำนายว่าผู้หญิงคนนั้นๆ จะได้บุตรเพศหญิงหรือชาย รวมทั้งเรื่องมวยไทย หัวล้านลักษณะต่างๆ เป็นต้น และทีอุ้มสมชอบมากคือการวางแผนซ้อนแผนของตัวละครที่นี่ล่ะ ไม่ว่าจะเป็นการจัดทัพของวายุ ที่หมายให้ฝ่ายตรงข้ามเข้าใจผิด หรือ การเขียนคำประพันธ์แบบ กลอนกลงูกินหาง ที่อุ้มสมไม่เคยรู้จักมาก่อนเลย อุ้มสมชอบมาก รู้สึกว่าคนไทยโบราณนี่ฉลาดจริงๆ อย่างกลอนกลงูกินหางทีว่านี่ เป็นการวางแผนที่แยบยลมากเลยทีเดียว

อีกประเด็นนี่ทั้งชอบทั้งฮาครับ คือพูดถึงการที่เด็กไทย (บางทีก็ไมใช่แค่เด็กไทย) ยุคใหม่นะครับ ที่เขียนคำผิด สะกดคำผิดกันมากมาย แล้วบรรดาตัวอย่างประโยคที่ผู้เขียนยกตัวอย่างมานี่มันฮาจริงๆนะครับ...ไม่เชื่อไปดูตัวอย่างกัน

“ลูกชายผมสองขวบมีไข่สูงมากให้กินพาราได้ไหม ขอคำตอบด่วนครับ”

“แฟนเป็นคนเสียวดังมากครับ ผมอายคนอื่นเค้า ผมจะเตือนเธอยังไงดีครับ”

“กลุ้มใจจัง แฟนเราเป็นคนเชื่อมั่นในตัวเองสูง ไม่ค่อยจะอมใครง่ายๆ”

ฯลฯ

ภาคผนวกท้ายเล่มเป็นความรู้เพิ่มเติมสำหรับผู้อ่าน ก็มีเรื่องราวที่น่าสนใจอยู่หลายเรื่องครับ ไม่ว่าจะเป็น กุมารทองของขุนแผน สำนวนที่มีที่มาจากวรรณคดีไทย มหาสุบินนิมิต เป็นต้น

ต่อมาเป็นเรื่องของตอนพิเศษทั้งสามตอน...ด้วยความที่อุ้มสมเป็นคนไม่ชอบตอนพิเศษอยู่แล้ว ยิ่งบางเรื่องนี่มันก็จบสมบูรณ์ของมันแล้ว จะแต่งตอนพิเศษยาวๆ มาทำไม แต่กรณีนี้ก็ถือว่าโอเคครับ สมเหตุสมผลที่จะมีตอนพิเศษ มีทั้งชอบและไม่ชอบ...รีวิวที่ละตอนละกัน

“หลงเงา” (ตอนพิเศษของ พระอภัยมณี + นานาโกะ...นวล)

ยามเรืองรุ่งพุ่งเปรี้ยงดุจเสียงฟ้า

แม้นเทวายังสยบหลบทางให้

ยามโรยลับอับเฉาไร้เงาใคร

เพียงน้ำใจเท่าหยาดฝนมิหล่นมา

เป็นตอนพิเศษระหว่างพี่ภัยกับน้องนวลครับ ในบรรดาตอนพิเศษทั้งสามตอนนั้น ตอนนี้ยาวสุด แต่ก็เป็นตัวที่อุ้มสมชอบมากที่สุด เพราะไม่รู้สึกว่าออกทะเลไปไกล หากแต่เล่าย้อนอดีตถึงความทรงจำเมื่อสิบห้าปีก่อน ระหว่างพระอภัยมณี กับ นานาโกะ หรือ นวล ว่าพบเจอกันได้อย่างไร ทำไมถึงผูกพันจนทุกวันนี้ และมีเรื่องอะไรที่ทำให้นานาโกะฝังใจกับพระอภัยมณี จนไม่อยาก “หลงเงา” อีก

ชอบนะครับ สนุก ลุ้น ได้บรรยากาศแบบจักรๆ วงศ์ๆ เลยทีเดียว (โปรดลืมพระอภัยมณีฉบับต้นฉบับนะครับ) พระอภัยมณีเป็นโอรสที่เกิดจากมเหสีเอก แต่ไม่สนใจเรื่องการรบ สงคราม การปกครองสักเท่าไร ในขณะที่เสด็จพ่อก็มีโอรสกับนางสนมมากมาย และเสด็จแม่ดันเกี่ยวพันกับยักษ์ ! ส่วนนางเอกเราน่ะหรือ...นึกถึงแม่มณี จาก ทวิภพ นะครับ นานาโกะได้หลุดเข้าไปในวรรณคดีไทยเรื่องนี้ และก่อเรื่องวุ่นวายไว้มากมาย พระอภัยมณีตอนนั้นแสนซน เจ้าเล่ห์ และร้ายกาจมากครับ อ่านแล้วหมั่นไส้แทนนานาโกะเลย ฮ่าๆๆ แต่ติงนิดหน่อยตรงที่ว่าอยากเห็นพัฒนาการของตัวละครพระอภัยฯ ได้ชัดเจนกว่านี้ เพราะนิสัยในวัยเด็กกับตอนโตนี่หน้ามือเป็นหลังมือเลยนะ

ช่วงท้ายเรื่อง จนจบเรื่อง ผู้เขียนทำได้ดีครับ เศร้า บีบคั้นหัวใจ ประมาณว่าจำต้องให้คนที่คนรักเข้าใจตัวเองผิด เพื่อบ้านเมือง มาคลี่คลายก็ตอนฉบับเต็มนี่ละ สงสารทั้งพระอภัยมณี ทั้งนานาโกะ หรือ น้องนวลเลยนะ

“เฝ้าฝัน” (ตอนพิเศษของ ขุนแผน + จินตะหรา)

แรกเริ่มรักรู้ว่ารักนั้นเลอค่า

เริ่มเรียนรักรู้ว่าค่านั้นยิ่งใหญ่

ร้างลารักรู้ว่ารักอยู่ที่ใด

รักร้างไกลรู้ว่าใจอยู่ที่เธอ

ในตอนนี้จะเป็นเรื่องของขุนแผน กับ จินตะหราครับ เหตุการณ์หลังจากจบภาคปกติอย่างสมบูรณ์แล้ว เปิดเรื่องมารู้สึกเพลียเล็กน้อย ...อะไรกันเนี่ย ! สองคนนี้ทะเลาะกันอีกแล้วเหรอ ไม่จบไม่สิ้นเลย ขนาดจบเรื่องแล้วยังจะหาเรื่องทะเลาะกันอีก ฮ่าๆๆ ติดจะรำคาญ แต่มูลเหตุแห่งการทะเลาะกันในครั้งนี้ก็เศร้าอยู่นะครับ ดราม่าโอเคก็เลยชอบ ยิ่งพ่วงไปกับแฟนตาซีสุดเมามันภายในป่าเขา กับการไล่ล่าเสือสมิง มันส์มาก !

“พนันรัก” (ตอนพิเศษของ วายุ กับ นภัสดา)

หมดอารมณ์ต่อขันพนันรัก

ขอหยุดพักพ่ายจากพิษที่แผดเผา

พอพานพบสบพักตร์รักนงเยาว์

สิบเตาเผาก็ไม่เข็ดเป็นเสร็จกู

ตอนพิเศษตอนที่สาม เป็นเรื่องของ วายุ กับ นภัสดาครับ ท่านที่อ่านรีวิวจากอุ้มสมคงคุ้นเคยกับวายุอยู่บ้าง งั้นพูดถึงนภัสดาละกัน เธอเป็นน้องสาวต่างมารดาของอาทิตยา หรือ แอ๋ม แม่เธอเป็นเมียน้อย ส่วนยายคุณแอ๋มนี่ก็ร้ายกาจมาก และอาทิตยายังเคยเป็นแฟนกับวายุเสียด้วย เป็นตอนพิเศษที่อุ้มสมชอบน้อย ค่อนไปทางไม่ชอบที่สุด ในสามตอน เพราะรู้สึกว่าไม่ค่อยสมเหตุสมผล และชักจะออกทะเลไปไกลแล้ว เปิดเรื่องมาก็พูดถึงนักแข่งรถ ชื่อดัง...ถูกฆาตกรรม ความรักของพระนางไม่ค่อยอินเพราะว่า นางเอกนี่เคยเจอกับพระเอกมาก่อน...แม้จะนานแล้ว แต่ตอนนั้นเธอก็น่าจะจำความได้นะ แถมวายุยังอยู่ในความทรงจำของเธออีก แต่นี่อะไร พอเขากลายเป็นอีกคนเธอกลับจำเขาไม่ได้

ก็คงจะสมบูรณ์เรียบร้อยแล้วนะครับ กับการรีวิว “หอมกลิ่นวิมาลา” เล่มสองในชุด “The Princess Story” หากใครที่สนใจแนวนี้ละก็ลองอ่านดูนะครับ...อุ้มสมอ่านแล้วยังอยากย้อนกลับไปอ่านวรรณคดีไทยเลย

The Princess Story BY Mirininthemoon

อุ้มสม

๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗