เกสรธรรม ของหลวงพ่อกัณหา สุขกาโม
เมื่อวันที่ 26 กันยายน ที่ผ่านมาผมมีโอกาสได้กราบพระอาจารย์รูปหนึ่งซึ่งเป็นอดีตผู้เคยร่วมงานกันมาก่อน ท่านได้ละเพศฆราวาสและเข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์มานานนับสิบกว่าปี ท่านได้เมตตามอบหนังสือธรรมะให้ผมและครอบครัวได้อ่านเพิ่มสติปัญญาทางธรรม ผมได้อ่านเล่มหนึ่งชื่อ พระอาจารย์กัณหาสุขกาโม เกสรธรรม ซึ่งได้รวบรวมธรรมะสั้นๆของหลวงพ่อกัณหาฯ และเรื่องราวหรือเหตุการณ์การปฏิบัติธรรมที่เกิดขึ้นระหว่างการออกธุดงค์ของท่าน มาจัดพิมพ์เป็นรูปเล่ม ต่อไปนี้เป็นเรื่องที่แสดงถึงปัญญาบารมี และเมตตาบารมีของหลวงพ่อครับ ผมคัดนำมาลงทั้งเรื่องเลย
หลวงพ่อกัณหาฯระหว่างออกบิณทบาตร
ครั้งหนึ่งหลวงพ่อเดินธุดงค์ไปทางภาคเหนือ ขณะเดินผ่านหมู่บ้านแห่งหนึ่งใกล้เวลาจะมืดค่ำแล้วมีอุบาสกผู้หนึ่งนิมนต์เข้าไปในบ้าน เมื่อท่านเข้าไปนั่งเรียบร้อยแล้วอุบาสกผู้นั้นก็ได้จัดสำหรับกับข้าวมาพร้อมนิมนต์ให้ท่านฉันอาหารเย็นก่อน เพราะเขาคิดว่าท่านเดินทางมาทั้งวันคงจะเหน็ดเหนื่อยและหิว จึงอยากถวายอาหารเย็นให้ท่านได้ฉัน คงจะได้บุญไม่น้อย ประกอบกับเขาเห็นพระ เณร ทางบ้านละแวกนั้นก็ฉันอาหารเย็นเป็นเรื่องปรกติธรรมดาอยู่แล้ว
หลวงพ่อเห็นว่าโยมมีความเชื่ออย่างนั้น ท่านก็ไม่ได้ว่าอะไรและมองถึงเจตนาที่ดีของเขา หากแต่ยังไม่ถึงเวลาอันสมควรที่จะบอกกล่าวสั่งสอนให้รู้ธรรมวินัยของสงฆ์เพื่อให้เกิดสัมมาทิฏฐิในตอนนั้น
ดังนั้น หลวงพ่อจึงให้เขาทำพิธีถวายอาหาร แล้วท่านรับอาหารนั้นแล้วก็ให้พร เมื่อให้พรเสร็จแล้วท่านถึงพูดกับเขาว่า
โยม อาตมาเป็นพระธุดงค์ ฉันมื้อเดียว มันถึงขลัง ผีถึงกลัว ถ้าฉันข้าวเย็นมันจะไม่ขลัง ผีสางก็จะไม่กลัว
เมื่อพูดเสร็จ ก็คืนสำรับกับข้าวให้โยมไป โยมเขาก็เข้าใจและมีความรู้สึกดี ทั้งยังไม่เสียหน้า ที่หลวงพ่อต้องพูดแบบนี้ ก็เพราะท่านรู้ว่าภูมิสติปัญญาของโยมเขามีเพียงแค่นั้น จะพูดลึกไปกว่านี้หรือจะอธิบายธรรมวินัยของพระเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ เขาก็ไม่เข้าใจ ก็จะเปล่าประโยชน์ และที่สำคัญมันไม่ไปกระทบกระเทือนพระ เณร วัดในละแวกนั้นด้วย นี่เรียกว่าฉลาดใช้คำพูด
ยังมีเรื่องอื่นๆของหลวงพ่อกัณหา สุขกาโม ที่น่ารู้อีกหลายเรื่องครับ รออ่านกันต่อไปนะครับ
ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [
