จากกฐินวัดอุตรดิตถ์ธรรมาราม เจ้านายให้พามาทอดกฐินที่วัดป่าปทีปาราม หรือวัดบ้านแก่ง ซึ่งทอดเมื่อวันอังคารที่ ๒๙ ตุลาคม ๒๕๕๖ อาวาสนี้อยู่ในเขตอำเภอตรอน จังหวัดอุตรดิตถ์ สงบเงียบ สะอาดเหมือนทุกวัดที่ผ่านมา ตอนเช้ามืดอากาศเย็นสบาย มีหมอกปกคลุมทั่วไป เนื่องจากอยู่ติดแม่น้ำน่านที่ไหลผ่านหน้าวัด มาถึงก็เห็นสาธุชนคนใจบุญมากันมากแล้ว รวมทั้งชาวมาเลเซียเชื้อสายจีนที่ตามมาทอดกฐินตั้งแต่วัดแรกๆ หนึ่งคันรถทัวร์ เห็นโรงทานตั้งเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ ถือโอกาสลิ้มรสอาหารเบาๆไว้ก่อน ทราบจากป้ายประกาศว่ามีโรงทานของศรัทธาญาติโยมรวม 68 โรง
โรงทานบริการอาหารเบาๆยามเช้า
มากมายเรียงราย
โรงทานของศรัทธาคฤหบดี อุตรดิตถ์
โรงทานตรวจสุขภาพเบื้องต้นของคุณเฉลิมขวัญและลูกสาวคุณหมอคนสวย
หลังจากนั้นเข้าไปในศาลาพิธี กราบพระพุทธรูปในศาลาแล้ว ก็ชื่นชมความเปลี่ยนแปลงของวัด เห็นศาลาสว่างไสว แหงนหน้ามองเพดานจึงรู้ว่ามีการเปลี่ยนฝ้าเพดานใหม่ เป็นวัสดุไวนิล(มั้ง) เพราะดูเรียบสวยงาม เห็นหลังคาที่ต่อยื่นออกไปจากเดิมเป็นปีกทั้งด้านซ้ายขวาของตัวศาลา ใช้แผ่นเมตัลชีท (มั้ง...อีกแล้ว) ปีกนี้น่าจะกันแดด กันฝนสาดได้อย่างดี ทำให้ตัวศาลาดูกว้างใหญ่ขึ้น ต่อมาทราบว่ามี คฤหบดีส.ว.ชาวอุตรดิตถ์เป็นเจ้าภาพในการปรับปรุง เปลี่ยนแปลงครั้งนี้ ด้วยวงเงินเลข 7 หลัก ผมเห็นคฤหบดีท่านนี้และคนในครอบครัว วงศ์ตระกูล ทำบุญกับวัดแพร่ธรรมารามและวัดสาขามานานหลายปี ฐานะทางเศรษฐกิจมีแต่ดีขึ้น ผมคิดในแง่ของการสร้างบุญบารมี แล้วอธิษฐานขอให้ได้มนุษย์สมบัติ ผลก็คือ ยิ่งให้ ยิ่งมี แต่นั่นหมายถึงว่า จะต้องตั้งใจในการทำมาหากินอย่างขยันขันแข็งด้วยนะ ไม่ใช่อธิษฐานแล้วงอมืองอเท้าไม่ทำอะไรเลย
ภายในศาลาก่อนถวายภัตตาหาร ลพ.น้อม นมกาโร เข้ามานั่งรออยู่ก่อนแล้ว
ฝ้าเพดานปรับปรุงใหม่ด้วยฝ้าระแนงไวนิล
ปีกหลังคาด้านซ้าย
ปีกหลังคาด้านขวา
ธรรมะที่ได้รับฟังมาและนำมาฝากกันวันนี้ ผมตั้งชื่อเองว่า กฐินปล่อยวาง กฐินไม่หลงทาง ลพ.กัณหา สุขกาโม ท่านให้ พระอาจารย์เอกราช เขมานันโท เป็นผู้แสดงธรรม ผมสรุปสั้นๆตามที่จดจำมาได้นะครับ
ภาพระหว่างพิธี
กฐินปล่อยวาง....การทอดกฐินวัดนี้ให้ทำเพื่อเป็นการบูชาคุณพระรัตนตรัย ครูบาอาจารย์ และพ่อแม่บรรพบุรุษบุพการีชนผู้มีพระคุณทั้งหลาย การฟังธรรมนั้นให้ฟังด้วยการทำใจให้ผ่อนคลาย เบาสบาย หายใจเข้าให้สบาย หายใจออกให้สบาย การทำบุญทอดกฐินนั้นเป็นมหาสังฆทาน เราสามารถน้อมจิตอธิษฐานให้ประสบความสำเร็จตามความปรารถนาทั้งด้านมนุษย์สมบัติ สวรรค์สมบัติ และนิพพานสมบัติได้ การเกิดมาเป็นมนุษย์นั้นประเสริฐที่สุด สามารถสร้างบุญบารมีให้แก่กล้าได้ ความจน ความร่ำรวยนั้นไม่สำคัญเท่ากับการที่ต้อง มีศีล รักษาศีล โดยเฉพาะศีล 5 ต้องสมาทานแต่สิ่งที่ดีไว้ในใจ ต้องอดทน ต้องฝึกฝืนต้านกระแสแห่งความไม่ดี ความชั่ว อย่าห่วงคนโน้นคนนี้ ห่วงลูกห่วงหลาน ห่วงสมบัติบ้านช่อง กลัวความยากจน กลัวความลำบาก อย่าติดสุขติดสบาย เป็นพระเป็นเณรก็เช่นเดียวกัน ทุกคนทุกรูปต้องหมั่นทำสมาธิ เดินจงกรม ทำใจให้สงบ พิจารณาดูจิตดูใจตัวเอง อยู่กับปัจจุบัน
เมื่อเสร็จพิธี ลพ.กัณหา สุขกาโม เคาะหัวให้พรญาติโยม
ศรัทธาจากเมืองแป้ก็มาเจ้า
กฐินไม่หลงทาง...คนเรามักจะพากันหลงใน ลาภ ยศ สุข สรรเสริญ หลงในอำนาจ หลงในเงินทอง ความมั่งมี จิตใจฟุ้งซ่าน ท่านให้เรารู้จักตัวเองก่อน อยู่กับตัวเองก่อน ทำความสงบให้เกิดขึ้นกับใจตัวเองให้ได้จะทำให้ไม่ฟุ้งซ่าน ส่วนใหญ่ไม่เป็นเช่นนั้น ไม่ว่าพระเณร ญาติโยม มักจะทำอะไรตามใจตัวเอง ทำตามอารมณ์ตัวเอง ทำให้เกิดวัฏฏสงสาร เป็นการพ่ายแพ้ต่อกิเลส ถ้าเป็นเทวดาก็เป็นเทวดาที่มีความเห็นผิดคือเป็นเทวดามิจฉาทิฏฐิ ให้เรากลับมาพิจารณาตัวเอง ไม่ดีตรงไหนจะได้แก้ไข ตัวเรานี่แหละให้คุณให้โทษกับตัวเองไม่ใช่ใครที่ไหน ดังนั้นให้เราเอา ศีล เอา ธรรม เป็นที่ตั้ง เอาความดีเข้ามาอยู่ในตัว สิ่งไม่ดีให้เอาออกไป สร้างบุญบารมีให้ยิ่งใหญ่ ปัญหาก็จะไม่มี
ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [
