วิสาขบูชาปีนี้ตรงกับวันที่๒๘ พฤษภาคม ๒๕๕๓ ตามปกติทุกวันพระผมจะต้องไปทำบุญที่วัดที่เคยบวช ช่วงเข้าพรรษาปีที่แล้ว เป็นผ้าขาวไปอยู่วัดตั้งแต่เย็นวันโกน นอนวัดคืนวันโกนและคืนวันพระ ต่อเช้าวันรุ่งขึ้น จึงออกไปช่วยพระรับบิณฑบาต พอพระท่านฉันเช้าเสร็จแล้ว(พระที่วัดนี้ฉันมื้อเดียว)จึงกลับบ้าน
วันนี้ตั้งใจไปเต็มที่ เพราะนอกจากจะเป็นวันสำคัญทางศาสนาแล้ว วันนี้ยังมีการบวชพระถึง ๒๘ รูป การบวชที่วัดนี้ก็เป็นไปตามพุทธประเพณี สงบและเรียบง่าย ทรงไว้ซึ่งความขลัง
ไปวัดวันนี้ เห็นเด็กสาวสองสามคนใส่กระโปรงมินิสเกิร์ต สั้นจู๋ เกิดความไม่สบายใจ เคยเห็นหญิงสาวและไม่สาวบางคน ใส่เสื้อคอกว้างจนเห็นร่องอก บางคนใส่เสื้อบางจนเห็นบราฯ บางคนใส่กางเกงสกินนี่ไปทำบุญถวายสังฆทาน ซึ่งต้องเข้าไปใกล้พระ ดูไม่เหมาะกับเวลาและสถานที่ แต่ผมไม่คิดว่าเธอเหล่านั้นตั้งใจจะใส่ไปให้พระสงฆ์พระเจ้าดู เธออาจจะทำไปโดยขาดความระลึกรู้ว่ากำลังไปทำอะไรและทำกับใคร อาจจะทำไปด้วยความรักสวยรักงาม ตามสมัยนิยม ตามใจตัวเอง จนลืมนึกถึงความควรและไม่ควร
เรื่องนี้อาจจะมีความเห็นต่างได้ บางคนอาจจะเห็นว่าสังคมต้องการให้คนวัยเรียน วัยรุ่นและวัยทำงานเข้าวัดกันมากๆ เพื่อกล่อมเกลาจิตใจให้สะอาด ละชั่ว ทำดี มีศีลธรรม สังคมจะได้อยู่กันอย่างปกติสุข ดังนั้นก็ไม่ควรให้ความสนใจ มุ่งเน้นเป้าหมายหลักคือการชักนำคนเข้าวัดจะดีกว่า เพราะถ้าเข้มงวดมากก็จะทำให้คนหนุ่มคนสาวห่างวัดยิ่งขึ้น
ปัจจุบัน วัดที่มีข้อห้ามการแต่งกายไม่สุภาพเข้าวัด มีวัดพระศรีรัตนศาสดารามหรือวัดพระแก้ว จะมีวัดอื่นๆอีกหรือไม่ ผมไม่ทราบ
ต้องปล่อยให้เป็นเรื่องจิตสำนึกของพวกเราแต่ละคนแล้วละครับว่า ควรให้ความเคารพต่อสถานที่(วัด)และบุคคล(พระสงฆ์พระเจ้า)ก่อนหรือไม่ หรือควรส่งเสริมคนเข้าวัดให้มากไว้ก่อนเรื่องการแต่งกายให้สุภาพเป็นเรื่องรองเมื่อคนเคารพในพระธรรมแล้วย่อมรู้ตัวและแก้ไขเองภายหลัง