กว่าจะรัก เท่าวันนี้ มา mode ทำซึ้งคิดถึงเพื่อน จริงๆ จะเปิดฉากเผามัน ต้องจั่วหัวเป็นเพลงเก่าๆ เพลงนี้ (xyz น่าน ฟ้องอายุตูเลย) เพราะเป็นเพลงที่ฟังแล้วคิดถึงมานนน เธอคนนี้เป็นเพื่อนเก่า มีค่าประดุจของเก่า ที่ยิ่งเก่ายิ่งลายคราม (ตามผิวของเธอตอนนี้ไปดูใกล้ๆ อาจจะมีแตกลายงา ) (มันมาอ่านเจอ ตายแน่ตู) เจอกันตอนเรียนปี 1 ณ มหาลัยตจว. แรกเจอก็ประทับใจแล้ว เพราะเธอร้องห่มร้องไห้ขี้มูกขี้ตากรังมาตามทาง เป็นวันรับน้องใหม่มหาลัย เธอเป็นน้องรถไฟ เพราะลงรถไฟมาปั๊บก็มาเข้าซุ้มรับน้องปุ๊บ ส่วนฉันเป็นน้องใหม่ภูมิภาค คือ สอบโควต้าเข้ามา เลยมานอนตีพุงรอน้องรถไฟอยู่หลายวันแล้ว คือเป็นพวกเจนพื้นที่น่ะ จากปากคำของรุ่นพี่ที่พากันไปรับน้องรถไฟจากกรุงเทพฯ มา เลยรู้ว่า เพื่อนฉันมันร้องไห้แงๆ คิดถึงบ้านตั้งแต่หัวลำโพงแล้วล่ะ โอว หลายชั่วโมงนะยะ นับว่ามาราธอนไม่น้อย นัยว่าไม่อยากมาเรียนเลย แต่พ่อแม่ถีบส่งมาเรียน แล้วก็ในชีวิตนี้ไม่เคยหลุดออกนอกกรุงเทพฯ มาก่อนเลย มันมีด้วยเหรอฟะเนี่ย พวกคนกรุงไม่เคยมาบ้านนอกเนี่ย อย่างไรก็ตามมันร้องไห้มาตลอดทางเพราะมีคนไปหลอกมันว่า ตจว. ไม่มีน้ำแข็งกิน มันก็เลยนึกเห็นแต่ภาพความกันดาร พื้นดินแตกระแหง วัวควายมองเหม่อ ลมร้อนพัดหวิว ... ประมาณมหาลัยแห่งทุ่งกุลาร้องไห้ฉันใดฉันนั้น (ต้องย้อนยุคนึกภาพกันหน่อยนะคะ ว่าสมัยนั้นยังมะมีอินเตอร์เน็ต คอมพิวเตอร์ยังเป็นจอสีเขียวๆ อยู่อ่ะก๊า) ด้วยความเป็นน้องใหม่ในพื้นที่ พี่ๆ ก็เลยให้ช่วยดูแลเพื่อนๆ คนกรุง ด้วยความที่ตัวสูงเท่าๆ กัน เวลาจัดแถวน้องใหม่คณะก็เลยได้ยืนอยู่ข้างๆ มัน ... ก้อเลยต้องเป็นคนดูแลมานนน แล้วเวลาต้องซ้อมเชียร์ก็ต้องวิ่งไปรอบๆ มหาลัย อันประกอบไปด้วยท้องทุ่ง ไร่นา(ของคณะเกษตร) และหมู่แมกไม้อันร่มครึ้ม วันหนึ่งในวันเหล่านั้น ความเป็นคุณหนูเมืองกรุงของเธอก็ฉายแวว "นั่นตัวอะไรง่ะ ดำๆ มีเขา" มันคือควายค่ะ เธอไม่เคยเห็นควายมาก่อนในชีวิต เพื่อนผู้ชายก็เลยหลอกเอาว่า "วัวไง" "วัวสีขาวไม่ใช่เหรอ" ไม่เคยเห็นควาย แต่เคยรู้จักวัววุ้ย "วัวกรุงเทพสีขาว วัวอีสานสีดำ" เพื่อนผู้ชายก็ไปของมันจนได้ มันก็เลยปักใจเชื่อไประยะใหญ่ทีเดียว โทษทีนะเพื่อน วันนั้นดูแลแกไม่ดี ปล่อยให้โดนหลอก วันนี้มันรู้แล้วว่า วัวกะควายต่างกันยางงายยยย เรื่องของมันเยอะค่ะ ... เรื่องนี้ต้องมีภาคต่อ ... คริ คริ   Create Date : 25 สิงหาคม 2550 16 comments Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2554 22:05:18 น. Counter : 528 Pageviews. Share Tweet

ตอนนี้อยู่ปีไหนแล้วครับ   โดย: ใสซื่อดื้อตาใส 25 สิงหาคม 2550 17:46:05 น.

เอ่อ..เข้ามาขอบคุณที่ไปเยี่ยม blog ค่ะ รักเพื่อนเธอนะ เรื่องควายๆ น่ะ อย่าคิดมากค่ะ น้องขา   โดย: เบียร์วุ้น 25 สิงหาคม 2550 20:10:36 น.

รออ่านภาคต่อนะคะ กำลังสนุกเชียว ...   โดย: Aorora 25 สิงหาคม 2550 23:58:23 น.

อ่านกำลังเพลินเลยค่ะ คุณดวงลดา เพลงนี้ ฟังแล้วซึ้งทุกครั้งเลย คิดถึงเพื่อนๆ ตอนนี้ต่างแยกย้ายกันไป หายไปทั้งฝูงเลย จะรออ่านเรื่องเพื่อนคุณหนู ตอนต่อนะคะ   โดย: นวลกนก 26 สิงหาคม 2550 1:44:39 น.

อิอิ หนุกดี อ่านภาคนี้แล้วรออ่านภาคต่อค่า   โดย: ออ IP: 203.156.40.152 26 สิงหาคม 2550 17:11:59 น.

คุณใสซื่อดื้อตาใส - เอ่อ ... ถ้าป่านนี้ยังเรียนอยู่ ก็คงได้ปริญญาไปหลายใบมากๆๆๆ แล้วอ่ะค่า คุณเบียร์วุ้น - ม่ายคิดมากค้า ... ขำ ขำ ชิล ชิล ... แต่บล็อกคุณเบียร์อ่านมันส์มากเลยก้ะ ไว้จะขอเข้าไปเยี่ยมอีกนะคะ เพื่อนอ้อ - มารำลึกฟามหลังด้วยกันอ้อ คริ คริ คุณนัน - เรื่องของเธอคนนี้มีให้ประชุมเพลิงเยอะก้ะ คริ คริ ตามอ่านนะคะ น้องออ - อันนี้เรียกว่าเกริ่นเป็นน้ำจิ้มยั่วน้ำลายก้ะ ติดตามต่อนะก๊า ขอบคุณทุกคอมเมนท์ค่า   โดย: ดวงลดา 27 สิงหาคม 2550 8:12:15 น.

คลาดกันนิดเดียว บล๊อกใหม่เสร็จแล้วค่า เน้นรูปภาพบอกเล่าเรื่องราว ทีแรกนึกว่าคนเขียนจะสบาย ปรากฏว่าต้องมานั่งเรียงรูป ทั้งโค้ดรูป โค้ดกรอบรูป ปวดหัวหนักกว่าเขียนเรื่องเสียอีก เข็ดจริงๆ ขอบคุณที่แวะไปคุยด้วยค่ะ   โดย: นวลกนก 27 สิงหาคม 2550 16:00:12 น.

กริกริกริ แวะมาเยี่ยมเยียนค่า ^^ คิดตึ๋งอย่างแรงกล้าาาาาาาา ฮี่ๆๆๆ   โดย: small Qpid 28 สิงหาคม 2550 10:01:48 น.

คุณนัน - ไปเยี่ยมแว้วก้ะ น้องหยก - คิดถึงมั่กก่ะ   โดย: ดวงลดา 28 สิงหาคม 2550 16:47:51 น.

สมัยนิดไม่มีน้องรถไฟแล้วอ่ะ แต่รถไฟไปเหมือนกัน แต่ไปกับที่บ้านแทน   โดย: เสือเตี้ย IP: 202.47.237.156 29 สิงหาคม 2550 10:49:32 น.

เหรอนิด ... ว้า ประเพณีลอดขอนไม้ป้ายชื่อเมือง ตรงหน้าสถานีรถไฟก็ไม่มีแว้วอ่ะดิ ..   โดย: ดวงลดา 30 สิงหาคม 2550 8:12:42 น.

พี่ๆ อย่ารำลึกมาก เดี๋ยวเด็กมันนับอายุถูก   โดย: ชลธิรา 12 กันยายน 2550 17:30:24 น.

ดูมัน ยายชลฯ แกก็เหมือนกันแหละฟะ คริ คริ   โดย: ดวงลดา 18 กันยายน 2550 10:01:11 น.

ยิ้ม ยิ้ม คะ   โดย: ck_naka 19 มีนาคม 2554 19:54:33 น.

สมัยเด็กๆ มีอะไรเปิ่นๆให้ได้นึกถึงแล้วอมยิ้มได้เสมอค่ะ   โดย: ing IP: 182.53.212.113 21 มีนาคม 2554 8:24:29 น.

อ่านเรื่อง ควายๆวัวๆ ทำให้คิดถึงเพื่อนชาวกรุงคนหนึ่งค่ะ ชะรอยเธอจะเป็นแต่คุณหนูอยู่ในกรุงจริงๆ .. นั่งรถตู้ไปเที่ยว ตจว. ด้วยกันหลายคน .. ระหว่างทางขับรถไปเจอทุ่งนาเขียวสะพรั่ง .. ฉับพลัน เจ้าเพื่อนคนนี้สะดุ้งเฮือกกระเด้งตัวจาพนักเก้าอี้ ชี้ไม้ชี้มือ ให้เพื่อนๆ มองไปที่ท้องทุ่ง .. ปากก็บอก "อุ๊ยๆๆ .. นั่นๆๆๆ ดูๆๆ นั่น.... วัวๆๆ!!!" เพื่อนๆ ก็ตกใจ เอ๊ะอะ ชี้อะไรให้ดรูดูฟระ (กำลังงัวเงียๆ) .. หันไปมองกลางทุ่ง ... เห็นตัวดำๆ มีเขา "เอ่อ .. นั่นมันควายน่ะ ... ไม่ใช่วัว" นับจากนั้นมา เพื่อนคนนี้เวลาออก ตจว ด้วยกันทีไร จะโดนล้อเรื่องนี้ตลอดเลยค่ะ ฮ่าๆๆ   โดย: เจเจ (See You Then ) 3 พฤษภาคม 2554 9:08:37 น.