BlogGang.com : : ดวงลดา : กว่าจะรัก (ภาคกาลพฤกษ์บาน)

กว่าจะรัก (ภาคกาลพฤกษ์บาน)

วันก่อน ขับรถกลับจากที่โรงงาน ... มุมหนึ่งบนถนนแถวๆ โรงงาน มีต้นไม้ต้นหนึ่งที่ทิ้งใบหมดแล้ว ... เหลือแต่ดอกสีชมพูอ่อน สะพรั่งเต็มต้น
... เค้าคือ ต้นกาลพฤกษ์ หรือ กัลปพฤกษ์ ...

ญาติสนิทของราชพฤกษ์(หรือคูน) ที่มีสีเหลืองไง ลักษณะดอกเหมือนกันเป๊ะ

ดอกนี้นี่แหละค่ะ สัญญลักษณ์การสอบ

... สมัยเรียนหนังสือที่มอสีอิฐ เดือนกพ. อันเป็นเดือนเริ่มต้นแห่งการสอบไฟนอล (อยากอ่านว่าไฟเน่ามาก เพราะคะแนนจะเน่ามาก) บานเต็มมหาลัย โดยเฉพาะถนนจากสีฐานเข้ามาเขตการศึกษา

มันคือซากุระมอ ... (พวกฉันกะเพื่อนๆ เรียกกันงี้ค่ะ ไม่รู้ว่ารุ่นหลังเรียกยังไง) แบบที่ไม่ต้องไปดอยแม่ยะเพื่อดูนางพญาเสือโคร่งกันแต่อย่างใด ...

เรียกว่าพอลมหนาวเริ่มจาง (สมัยนั้นหนาวจริงหนาวจังค่ะ แว้นเข้าเมืองที แทบจะต้องแกะมือออกจากแฮนเดิ้ลมอเตอร์ไซค์) อากาศเริ่มอุ่น กาลพฤกษ์ก็จะเริ่มผลิดอก ทิ้งใบ เหลือไว้แต่ดอกสีชมพูสะพรั่งงงงงง

สมัยนี้อากาศแปรปรวน เดี๋ยวหนาว เดี๋ยวร้อน ... ต้นไม้ดอกไม้งงไปหมดแล้ว เลยไม่รู้ตอนนี้กาลพฤกษ์ที่มอเป็นไง บานหรือยัง (หนูมายด์บอกด้วย)

ตอนสอบ ... พวกฉันจะมีสภาพคล้ายๆ ซอมบี้ บวกกับแพนด้ารวมกัน อ่านหนังสือกลางคืนแบบไม่หลับไม่นอน (ซึ่งไม่ถูกต้องนะค้า) นอนเช้า ตื่นเที่ยง อ่านหนังสือต่อ ตกเย็นมา ... ไม่ไหวแล้วโว้ยยยย

มันเครียดง่า

ก็จะชวนกัน 4 สาวแห่งหอ 17 (คือว่า 4 สาวเรียนคณะเดียวกันค่ะ ห้องตรงข้ามกันหนึ่ง ห้องติดกันหนึ่ง ... และก็ยายโซวฯ เพื่อนซี้ที่อยู่คนละหอ แต่ขอสิงด้วยอีกหนึ่ง ครบ 4 พอดี ซ้อนมอเตอร์ไซค์ได้สองคัน) ไปขี่รถชมซากุระมอกันไปถึงบึงสีฐาน เพื่อปิดท้ายชมพระอาทิตย์ตกน้ำที่บึงกัน

ระหว่างซ้อนรถกันไปก็เห่าหอนร้องเพลงกันสนั่นทาง (ก็บอกแล้วว่ามันเครียดดดด ...

)

แล้วก็จะไปป๊ะกะผองเพื่อนคณะทั้งหญิงชาย ที่บึงสีฐานนั่นแหละ โดยไม่ต้องนัดหมาย เพื่อนคณะอื่นๆ ก็มีค่ะ วิธีคลายเครียดสมัยนั้น

จากนั้นพอมืด ก็เข้าเมืองไปหาอะไรกิน ... กินอะไรก็ตามต้องมาปิดท้ายด้วยนมร้อนที่ร้านหน้าโรงหนังราชา (สมัยนี้โรงหนังนี้ไม่อยู่แล้วล่ะ ...

)

สอบเสร็จเป็นอันว่า น้ำหนักขึ้น (แต่เกรดมักจะทรงกับทรุด) ...... ก็พฤติกรรมมันเห็ลๆ ง่า

ไอ้พฤติกรรมที่ชอบอ่านหนังสือสว่าง ทำเหตุเอากะฉันไปทีนึง ... สมัยนั้นก็ปีสามแล้วล่ะ แต่นิสัยอันนี้ยังไม่เลิก

วันนั้นสอบเก็บคะแนนวิชา Heat Transfer ... เก็บคะแนนเฉยๆ ก็จริง (ไม่ใช่ mid-term หรือ final) แต่ก็เยอะนะ 10% แน่ะ (วิชาภาคก็ดีงี้แหละ ไม่ต้อง 30-70 เหมือนวิชามหาลัย) เลยอ่านกันสุดฤทธิ์ ฉันจำได้แม่นว่า เป็นบทการนำความร้อน

ก็อ่านยันเช้าแหละ แล้วหลับ ตื่นมาอ่านต่ออีกทีเที่ยง ... สอบบ่ายสอง

บ่ายโมงก็กินมาม่า แล้วก็อาบน้ำแต่งตัว ... (เด็กมหาลัยก็งี้แหละ ตื่น กิน นอน อาบน้ำ เวลาไม่เหมือนมนุษย์มนา)

เสร็จเรียบร้อยหันมาดูนาฬิกา ... บ่ายโมงครึ่งเอง อีกตั้ง 20 นาทีค่อยออกละกัน (ชีวิตอันแสนสุข ... ผิดกับปัจจุบันที่ต้องเผื่อเวลาเป็นชม.ๆ)

ทำไรดีฟะ 20 นาทีที่เหลือ ... ฮ๊าวววว นอนดีกว่าว่ะ 20 นาทีก็มีค่า

ว่าแล้วก็ตั้งนาฬิกา ... ให้มันปลุกก่อนสอบ 10 นาที ...

แล้วฉันก็ตื่น ... แต่ไม่ได้ตื่นเพราะนาฬิกาปลุกง่า ... ตื่นเพราะเสียงพี่รูมเมท ... "ยายด้า ... สอบไม่ใช่เหรอ ... ทำไมยังไม่ไปอีกกกกกก"

เจี๊ยกกกกกกกกกกกก

บ่ายสองครึ่ง ... แม่จ้าวววววววววว ไม่ทันแย้ววววว

แต่ก็ตาเหลือกพุ่งไปถึงห้องสอบ (สอบชม.ครึ่งค่า)

อจ.สุดแสนดี ให้สอบ (ก็เป็นจัดสอบ internal น่ะ) ... บอกว่า ไม่เป็นไรๆ ไม่ต้องตกใจ ... ค่อยๆ ทำ ... เวลาอีกชม.นึง

อจ.ขา ไม่ทันแล้วค่า นังนี่ panic ไปแล้ว ...

ไอ้ที่อ่านมา ... กระจายหล่นหายไปตลอดทางจากหอมายังภาควิชา

แล้วมานจะไปได้คะแนนอารายยยยยยย

จากนั้นมา ... ยายด้า จะอยู่เดินหน้าแฉล้มไปมาอยู่หน้าห้องสอบก่อนเวลาเป็นชั่วโมงเสมอเลย

ปล. สุดท้ายวิชานั้น ผ่านด้วยเกรดอันงามพอสมควร (งามจริง ไม่ได้งามไส้)
ปล. 2 ... หลังจากนั้น .. ใครมาพูดคำว่า 20 นาทีก็มีค่า ยายด้าจะปรี๊ดดดดดด อยากโดดเตะก้านคอคนพูด

.........

ชม youtube เพลงร่มกาลพฤกษ์กันดีกว่าค่ะ เพลงนี้เพราะมาก สมัยจบตรีใหม่ๆ อยากแต่งงานแล้วมีเพลงนี้ประกอบในงานด้วยล่ะ (เลือดสถาบันแรงงงงง)

ต่อด้วยเพลงคณะ ... วิศวฯ ร่วมภูมิใจ ...
(เป็น cheerleader เพลงนี้ด้วยล่ะ ... นุ่งกางเกงเลขึ้นไป lead อีกต่างหาก ... คุณสมบัติ leader ผู้หญิงคณะนี้ไม่มีไรมาก ... ขอให้เป็นผู้หญิงพอ)

สมัยนี้จำท่า lead ไม่ได้แล้วง่า

blog นี้ขึ้นปั๊บ ก็มีคำถามจากคุณจิ้งขึ้นมาเรื่องยายด้าเคยเป็น lead ... (อ๊ายยยยย อับอายอ่ะ)

ตอบคุณจิ้งว่า @ เป็น lead คณะตอนอยู่ปีสองแป๊บเดียวค่ะ lead ให้เฉพาะน้องเฟรชชี่ตอนซ้อมเชียร์ค่ะ ใส่ชุดช็อป ปิดไฟมืด ใส่ถุงมือขาว (มีหลอดแบล็คไลท์) เห็นแต่มือขาวๆ ลอยไปมา 5555 (ดังนั้นไม่เน้นความงาม)

เวลาปกติ ไฟสว่างๆ แวะมาดูน้องซ้อมเชียร์ในชุดกางเกงเล เสื้อยืด (เชียร์ค่ำค่ะ) รุ่นพี่เรียกให้ขึ้นไป lead อี๊ก (กรรม) เพื่อนเลยจำได้มาถึงตอนนี้ว่ายายคนนี้ lead ในชุดกางเกงเล (ดีนะ ผูกเก่ง ไม่หลุดตอน lead) ก็วาดมือไปๆ มาๆ อ่ะค่ะ 5555

ยายนี่ก็เป็นคนความจำดีเริ่ดดด หัดไป 5 เพลง จำได้พอจะออกไป lead น้องได้ 2 เพลง (คือเพลงใน youtube ข้างบนอันนึงล่ะ วิศวฯ ร่วมภูมิใจน่ะค่ะ)

พอแข่งกีฬาน้องใหม่ เราเน้นร้องเพลงเชียร์แบบบ้าๆ บอๆ ... อย่างเพลงคณะเพลงมหาลัย จะไม่เอามา lead ค่ะ แต่มี lead เพลงบูมแทน อันนี้เน้นความแข็งแรงของท่า lead

ส่วนเวลามข.เชียร์กลาง เราส่งพี่ประธานฝ่าย cheer leader (คนละคนกะประธานห้องเชียร์นะคะ) ลง lead ร่วมกับคณะอื่นค่ะ จำได้ว่าพีประธานหล่อ สมาร์ทททททมั่ก

lead ได้แป๊บเดียวเพราะจากนั้นหนีไปเป็นนักกีฬามหาลัยด้วยค่ะ จากนั้นก็ดำ ล่ำ ถึก หมดสภาพ cheer leader ไปโดยปริยาย

youtube ข้างล่างก็เป็นเพลงบูม KKU ปีหลังๆ ซึ่งชุดที่ใส่ lead ก็ชุดนศ. ถุงมือขาว เหมือนเดิมเลยแฮะ

ท่าเพลงมหาลัยจะเป็นท่ามาตรฐานค่ะ ทุกคณะ lead ท่าเดียวกันหมดดดด ผู้ชายที่เป็น cheerleader ของคณะวิศวฯ แมนจริงทุกคนนะค้า (หล่อจริงทุกคนด้วยยย)

Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2554

Last Update : 9 เมษายน 2554 20:38:03 น.

65 comments

Counter : 8749 Pageviews.

ใช่ครับน้องด้า
ถ้ารัก
แล้วไม่เข้าใจการจากลา
เราทุกข์จากรักแน่ๆ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:8:16:13 น.

ต้องรู้วิธีรักอย่างไรไม่ให้ทุกข์นอะพี่ก๋านอะ (ยากซะด้วย แต่ก็ต้องเรียนรู้นะ เรื่องมันจำเป็น)