แข่งยูโดที่ Yamato BG .. หลังนักกีฬาฟื้นไข้

หลังจากแม็ทช์ที่แล้วเมื่อวันอาทิตย์ที่ 14 ต่อไปก็ไปแข่งในวันอังคารที่ 23
ซึ่งเป็นวันหยุดของที่นี่ โดยไปแข่งที่ Yamato โดยแพ้รวดมันเกือบทั้งหมดของการแข่งขัน !! หมายถึงเจ้าตัวเล็กนักกีฬาที่บ้านนะคะที่แพ้ มีอยู่ครั้งเดียวที่เสมอทั้งๆที่คู่ต่อสู้คนนี้เคยเอาชนะเขามาได้เพราะสภาพร่างกายนักกีฬาเราคราวนี้ไม่เต็มร้อย เพิ่งจะหายป่วย คู่ต่อสู้ของเจ้าตัวเล็กคราวนี้.. เช่นเคย .. โชคไม่ดีไปได้คู่ต่อสู้ที่ตัวใหญ่กว่ามากมายเท่านั้นยังไม่พอยังเก่งกว่าด้วย เอาน่ะ..ถึงความใหญ่ของตัวจะเป็นส่วนหนึ่งของความเก่งก็เหอะ แต่โดยส่วนตัวแล้วเขาก็เก่งแหละ เอ๊ะ..มันยังไง นังแม่คนนี้?


ถึงเจ้าตัวเล็กจะแพ้ แต่ทีมสามารถไปได้ถึงที่สาม เนื่องจากลูกทีมคนอื่นของเราสู้เขาได้(ไอ้จิ๋วของเราเกาะน้องรับรางวัล กร๊ากกก..) ในขณะที่แข่งประเภทเดี่ยวเห็นคู่ต่อสู้แล้วอยากให้เจ้าตัวเล็กลงแข่งเหลือเกิ๊นนนน.. เพราะโอกาสไปถึงเส้นชัยมีสูงมากเนื่องจากตัวเก่งๆเค้าจับลงแข่งประเภททีมหมด แต่เราหมดสิทธิ์ลงแข่งประเภทเดี่ยวเพราะลงแข่งแบบทีมซะแล้ว..


ก่อนแข่งขันแม็ทช์วันอังคาร นักกีฬาของเราไข้ขึ้นซะเช้าวันอาทิตย์.. ไข้สูงถึง 39.4 องศา ต้องสอดยาลดไข้เข้าก้น.. ตอนแรกยังกลัวว่าจะเป็นไข้หวัดใหญ่ยอดฮิตของฤดูกาลนี้ แต่ค่อยยังชั่วที่ไข้ลดลงเร็ว วันจันทร์เลยให้หยุดเรียนพักผ่อนวันนึงเพื่อวันอังคารจะได้ไปแข่งยูโด อู๊ยยย เหตุผล!! ไม่ๆๆๆ แหม่.. ไม่ได้กะการหรือโหดถึงปานน้านนน ไม่ได้มีจุดประสงค์เช่นนั้น ที่ให้หยุดก็เพื่อให้ร่างกายพักผ่อนให้พอจริงๆ บังคับให้อยู่แต่ในห้องนอนตลอดห้ามลงมายกเว้นเข้าห้องน้ำ ไข้หวัดมันก็แค่นี้แหละ พักผ่อน กิน ยา น้ำ .. วันต่อไปที่จะต้องไปยูโดนี่ ก็ดูเขาก่อนว่าไหวไหม ถ้าตัวเขาไม่ไหวก็จะโทร.ไปบอกทางทีม ถึงทางทีมจะเสียโอกาสไปคนนึงในการแข่งก็ช่วยไม่ได้ พอดีนักกีฬาเราพอไหว.. ไปถึงจะมีลุ้นแพ้หรือเสมอหรือพระเจ้าเข้าข้างมีชนะ ก็ดีกว่าไม่ไปซึ่งปิดประตูแพ้ไปเลยคนนึงหนึ่งคะแนน..


วันรุ่งขึ้นยา..พร้อม ปรอทวัดไข้..พร้อม อุปกรณ์เอาใจนักกีฬาอันประกอบด้วยผ้าห่ม(ขี้ริ้ว)ประจำตัวเก่าๆที่ปกติไม่อนุญาตให้เอาออกจากห้องนอน หนังสือการ์ตูน เกม เมื่อทุกอย่างพร้อมจึงเริ่มออกเดินทาง สนามแข่งวันนั้นอยู่ใกล้ๆ ขับรถไปครึ่งชม.ได้


การแข่งขันเป็นไปอย่างสบายๆ พอเห็นคู่ต่อสู้ก็รู้ละว่าผลจะเป็นยังไง พ่อนักกีฬาสั่งว่าเอาแต่พอควรไอ้จิ๋ว.. ไม่ต้องหักโหม ไม่ไหวก็คือไม่ไหวไม่ต้องทนนักเดี๋ยวไข้กลับ ฮีโร่มัยซิน..ใช้กินก่อได ใช้ทาก่อได .. ไม่จ่ายด้วยนะเออ อยู่นอกปท. (อ๊ะ..รู้จักกันหรือเปล่านี่ ฮีโร่มัยซิน ) นักกีฬาก็เลยสมนาคุณพ่อด้วยการแพ้มันรวดอย่างที่บอกไปข้างต้น..


จริงๆบล็อกนี้กะจะเล่าถึงการแข่งครั้งล่าสุดเมื่อวันอาทิตย์ที่ 28 ที่ผ่านมาหมาดๆ รวบยอดเป็นการแข่งสองวัน แต่เนื่องด้วยป้าโซเขียนสั้นไม่เป็นและด้วยความเมามันในน้ำลาย เห็นทีจะต้องแยกเป็นอีกบล็อกนึง เพราะไม่งั้นจะยาวเกินและผู้เชียร์ขอบสนามจะสับสน .. มันไงของมัน อันไหนวันไหนของมันกันหวา?


แข่งคราวนี้ไม่ได้ถ่ายรูปมา เพราะรู้สังขารนักกีฬาเราดีอยู่เลยไม่ได้เอากล้องไปด้วย บล็อกนี้จะพามาติดขอบเตียงตอนที่นักกีฬาเธอเปื่อยละกันค่ะ..


ช่วงป่วย .. นักกีฬาผู้อ่อนโยนในสนามแข่งของเราจะตั้งตนเป็นผู้นำ ผู้ยิ่งใหญ่ ผู้มีพระคุณ..หรืออื่นๆตามแต่จะเรียก.. ในบ้านในทันที!!

อาการไข้สูง 39 กว่าๆนี่ เป็นเรื่องปกติของเด็กบ้านนี้ที่มีไข้ทีไรจะสูงทุกที 40 ปลายๆยังเคยแตะปรอทมาแล้ว.. ต้องจับเช็ดตัว สอดยาเข้าก้นกันไข้ถึงลงมาอย่างไม่เต็มใจซักเท่าไหร่ คนถูกสอดก้นก็ไม่เต็มใจด้วยแต่จำเป็นต้องยอมโก้งโค้งให้สอดเพราะพยาบาลดุ


พอมีไข้สูงก็จะถูกกักบริเวณโดยอัตโนมัติ พื้นที่ประจำการคือบนเตียงในห้องของตัวเอง ซึ่งเจ้าตัวก็ดูเหมือนจะชอบซะด้วย สนุก..ที่ได้เปลี่ยนบรรยากาศและบทบาทความเป็นบุคคลสำคัญของตัวเอง

สนุกตรงที่ชั้นจะกินจะนอนมันบนที่นอนนั่นแหละ มีกริ่งประจำตัวอันนึง(ที่เป็นของเล่นตั้งแต่เด็กๆ) อยากได้อะไรก็กดกริ๊งๆๆ เรียกนางหรือนายต้นห้องทั้งหลายแล้วแต่ใครว่างมารับคำสั่ง .. เท็ตซึจะเอาน้ำเกลือแร่ อ้อ..ใส่แก้วอะลาดินมาด้วยนะ จะนอนดื่ม!! .. น้ำหมดแล้ว เอามาเติมให้หน่อย .. หมอนเจล(ที่แช่เย็นใช้หนุนเพื่อลดไข้)หายเย็นแล้ว เอาอีกใบมาเปลี่ยนให้หน่อย .. พอสนุกจัดเริ่มเรียกแบบไร้สาระละทีนี้ เจอนังแม่ต้นห้องตวาดแว้วววยึดอำนาจคืน ถึงค่อยลดความสำคัญจากระดับนายพลลงสู่ระดับพลตะหานเช่นเดิม





พอได้เวลาอาหาร พยาบาลคุณแม่ก็จะยกถาดอาหารขึ้นไปประเคนถึงที่ กำชับให้กินให้หมด ถ้าไม่หมด..หึๆๆ ถ้าพยาบาลแม่หายเหนื่อยก็จะพอมีอารมณ์เล่นด้วยกับคุณผู้ชายท่าน.. เคาะประตูเบาๆ "ขอโทษที่รบกวนนะค้า..ขอเข้ามาเก็บจานหน่อยค่า.." เดินกุมเป้าตัวงอเข้าไปหาประมาณเรียบร้อยเต็มที่ คุณผู้ชายท่านรับมุกพยาบาลแม่ไม่ทันก็มองพยาบาลแม่อย่างงงๆ .. "แม่..ทำไรน่ะ?" ว้า..ทีเราจะเล่นก็เล่นไม่เป็น .. ไม่หนุก ลงข้างล่างดีกั่ว ..


มีเพื่อนหอบการบ้าน รายการตารางเรียนวันรุ่งขึ้นพร้อมกับจดหมายน้อยเยี่ยมไข้ของเพื่อนๆ เอามาให้ที่บ้าน เค้ามาสามคนป้าโซก็ให้ขนมไปคนละห่อ พอวันหลังไปร.ร. เจ้าตัวเล็กบอกว่าเพื่อนฝากมาขอบคุณแม่อีกทีเรื่องขนม พร้อมกับบ่นๆว่า..

เจ้าตัวเล็ก : แม่เนี่ย.. ใจดีนะ

แม่มัน : เพิ่งรู้เรอะ?

เจ้าตัวเล็ก : แต่แม่ใจดีกับเพื่อนๆเท็ตซึเท่านั้นนี่ ไม่ได้ใจดีกับลูกตัวเอง

แม่มัน : เอ๋า.. ก็ลูกตัวเองจะต้องไปถนอมมารยาทใจดีทำไม รู้ๆกันอยู่ แล้วถ้าแม่ใจดีเกินเราก็จะดื้อวายร้ายเลยใช่มั้ยล่ะ?

เจ้าตัวเล็ก : เท็ตซึไม่เข้าใจ..ทำไมแม่ไม่ใจดีกับลูกตัวเองบ้างล่ะ?

แม่มัน : เออน่ะ.. เวลาใจดีก็มี ใจไม่ดีก็มี คละๆกันไป เอาไว้เท็ตซึมีลูกของตัวเองเมื่อไหร่ก็จะเข้าใจเองแหละ

เจ้าตัวเล็ก : เท็ตซึจะมีลูกของตัวเองได้รึเปล่าก็ไม่รู้

แม่มัน : ทำไมล่ะ? โตขึ้นก็มีแต่งงานมีอ๊อกซัง(ภรรยา)ของตัวเอง แล้วก็มีลูกไง

เจ้าตัวเล็ก : ไม่รู้เท็ตซึจะถูกชอบผู้หญิงรึป่าว (พูดด้วยสีหน้ายังงี้)


แม่มัน :


โปรดติดตามบล็อกต่อไปกับอีกแม็ทช์หนึ่ง.. ระยะนี้ถ้าไม่ติดขัดความขี้เกียจ จะอัพบล็อกอย่างถี่ยิบ กรุณาให้การหนับหนุนด้วยค่ะ


Create Date : 30 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 30 พฤศจิกายน 2553 16:39:26 น. 41 comments
Counter : 905 Pageviews.

 


สู้เว้ยยย


โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ วันที่: 30 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:25:16 น.  

 
โห แบบนี้ ... ต้องบอกป้าโซว่าอย่าขี้เกียจเลยค่ะ
เพราะเหมือนน้องเท็ตซึบอกอยู่แล้วว่า ... แม่ใจดีกับคนอื่น
เพราะฉะนั้นคนมาอ่านก็เป็นคนอื่น ป้าโซก็ต้องใจดี
เขียนบล็อกให้เราอ่านกันนะค่ะ เพราะเขียนออกมา
น่ารัก น่าอ่านซะงั้น...

อ่านไปขำไป เพราะว่าป้าโซเล่ามาทีละเอียดยิบๆ
เรานึกภาพตามออกเลย ขนาดว่าเล่นมุกเดินโค้งกุมเป้า
เข้าไปเก็บจานนี่เล่นเอาขำข้าวเกือบพุ่งแน่ะค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 30 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:59:27 น.  

 
ป้าโช นี่ดีจังเลยนะคะ ตามดูแลเด็กได้ตลอดเลย ท่าทางเด็กชอบเล่นยูโดก้นเน๊อะ แถมไม่ได้ชอบธรรมดาถึงขนาดลงแข่งด้วย เก่งจริงๆ


โดย: j a r n i k วันที่: 30 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:43:01 น.  

 
อ้าว นี่ป้าโซเป็นคุณแม่ใจร้ายของเจ้าเท็ตสึหรอกรึเนี่ย ไม่ยักรู้และไม่น่าเชื่ออ่ะนะ เพราะเห็นแม่ลูกคู่นี้ติดกันยังกะตังเมนิ มีเรื่องสนุกๆมาให้อ่านส่วนมากก็มาจากเรื่องราวสนุกสนานกระหนุงกระหนิงประสาแม่ๆลูกๆประจำ

ถึงงวดนี้เจ้าตัวเล็กเค้าแพ้ไม่เป็นไรนิป้า ชนะมาบ่อยแล้วมิใช่รึ? ปะเดี๋ยวฟื้นฟูสมรรถภาพ(จากไข้)แล้วค่อยลุยใหม่ก็ไม่สายเนาะ เท่าที่เกาะข้างสนามเชียร์กับป้าโซในบล็อกก่อนๆแล้วก็ประจักษ์แล้วหนิหน่าว่า เจ้าตัวเล็กเค้าเล็กพริกขี้หนู ลีลาลูกเล่นเกินร้อยอยู่แล้ว ชิมิป้าจ๋า

กะเพราของตุ๊กตาที่ปลูกในห้องนั่งเล่น สงสัยใกล้กลับบ้านเก่ากันแล้วล่ะจ้ะป้า ไม่มีแสงแดดให้สังเคราะห์แสงเลย เย็นก็เย็น และนี่เดี๋ยวเจ้าสตีเว่นเขาจะเวรที่คืนแล้วด้วยอ่ะป้า เค้าจะใช้พื้นที่ตั้งต้นคริสต์มาสของเขาอ่ะสิ


โดย: เกลือหนึ่งกำน้อย วันที่: 1 ธันวาคม 2553 เวลา:0:23:22 น.  

 
น่ารักทั้งคุณแม่ คุณลูก นะครับ


โดย: อสูรกายไทฟอน วันที่: 1 ธันวาคม 2553 เวลา:9:19:27 น.  

 
แวะมาทักทายยามเช้าก่อนทำงาน
พร้อมเอาใจช่วยค่ะป้าโซ
ขวัญก็เป็นคนนึงค่ะ
ที่บางครั้งรู้สึกว่า
ทำไมกับเพื่อนขวัญ พ่อใจดีจัง
ไม่ให้จะทำหน้างอเลย
แต่กับขวัญ
โดนตลอด
หุหุ


โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 1 ธันวาคม 2553 เวลา:9:27:13 น.  

 
55555555555555555+

น่ารักทั้งแม่และลูกเลย


ปล.เม้นต์ที่บ้านผม "โดนใจ" สั้นๆแต่บอกทุกความรู้สึก 55555+



สวัสดียามเช้านะครับป้าโซ ^^


โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 1 ธันวาคม 2553 เวลา:10:59:46 น.  

 
อ่าว ลืม


ฮิ้วววววววววววววววววววววววววววววว



555555+


โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 1 ธันวาคม 2553 เวลา:11:00:16 น.  

 
บ้านนี้น่ารักกันจริง ๆ เชียว แถมเข้ามาอ้าปากกับการกักบริเวณคนป่วย

เดี๋ยวนี้ใครเป็นหวัดเค้าจะมีผ้าปิดปากปิดจมูกไว้ หารู้ไม่ ญี่ปุ่นเค้าทำกันมาเป็นชาติแล้วเนอะป้าเนอะ

อ่านบทสนทนาของแม่กับเท็ตสึแล้วนึกถึงตัวเองนะป้า ของป้าเดซี่จะไม่เหมือนกันค่ะ คือกับคนอื่นชั้นจะไม่แคร์เล้ย ชีวิตนี้ชั้นแคร์คนที่บ้านสองคนเท่านั้นแหละ เลี้ยงลูกเหมือนคุณชาย ตอนนี้เค้าคงจะยังไม่รู้สึกอะไร เมื่อไหร่ที่ต้องออกจากบ้านไปนี่แหละ คงรับรู้ว่าแม่มันรักขนาดไหนเนอะป้าเนอะ อิอิ

อ้อ..อ่านเม้นท์ป้าโซ มีหลายครั้งที่อยากจะตอบนะ แต่สันดานไงป้า ไม่ชอบตอบเม้นท์ ตอนนี้มี FB แล้วเดี๋ยวตามไปตอบที่นั่นละกัน อิอิ


โดย: Oops! a daisy วันที่: 1 ธันวาคม 2553 เวลา:11:26:40 น.  

 
หวัดดีครับคุณน้องป้าโซ...

โถ โถ โถ ..... ทะมายแม่ใจร้ายจัง ไข้ตั้ง 39 ยังส่งไปรบ
เรียกว่าใจสู้ทั้งโหมะเรย

ดูบทนาง'บาลของป้าแร้วมืออาชีพมากครับ
ทำเอาคนไข้หายเครียดได้ดีจังอะ
เพื่อนๆเขาก็น่ารัก(อย่างที่เคยชม) ทั้งมาเยี่ยม ทั้งฝาก จม.เยี่ยม

ขำสุดกร้ากตรง..."ไม่รู้เท็ตซึจะถูกชอบผู้หญิงรึป่าว"
เออ เรยพลอยงงเง็งไปด้วยว่าใช้ "วาจก" อารายกาน
เสน่ห์ของเด็กลูกครึ่งก๊ออยู่ตรงนี้แหระ 5555 นะคับปร้า


โดย: Dingtech วันที่: 1 ธันวาคม 2553 เวลา:18:25:41 น.  

 
บ้านป้าโซ น่ารักกันทั้งนั้นเลยจ้ะ อ่านไปก็อดยิ้มไปด้วยไม่ได้ ถึงแม้ว่าจะยิ้มกะคอมพ์ก็เหอะ ดีหน่อยที่ไมค์ไม่อยู่บ้าน ไม่งั้นเธอคงบอกว่าขิมใกล้บ้าเข้าไปทุกที

ป้าโซเป็นคุณแม่ที่น่ารักของลูกๆเสมอเลยจ้ะ ถึงแม้ว่าจะต้องสวมบทโหดบ้างเป็นบางครั้งก็เหอะ เนอะ คนเราก็ต้องมีบทบู๊กันบ้าน อิอิ

คิดถึงป้าโซเสมอนะจ๊ะ


โดย: aArMel วันที่: 1 ธันวาคม 2553 เวลา:21:21:23 น.  

 
คิดถึงนะจ๊ะ


โดย: แม่สามข้าว (sinaporn ) วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:0:25:43 น.  

 
สวัสดียามดึกค่ะป้าโซ
วันนี้มาดึก เพราะว่าเพิ่งทำงานเสร็จค่ะ

เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเข้ามาอ่านบล็อกของป้าโซอย่างละเอียดอีกที
ตอนนี้ ขอไปนอนก่อนนะค้าาาาา
จุ๊บๆ ราตรีสวัสดิ์


โดย: หกพันไมล์ วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:1:41:30 น.  

 
ใครว่าป้าโซใจร้าย...ป้าโซน่ารักมุมิจะตาย...เนอะ วันนี้คาโกชิมะฝนตกนิดหน่อย หนาวนิด ๆ ด้วย หายไปหลายวันรู้น๊า..ว่าป้าโซแอบคิดถึงหนู...วันก่อนเกดส่งใบสมัครงานไปที่ ECC ฟูกุโอกะ เค้ารับครูภาษาอังกฤษสำหรับเด็กแต่ท่าจะชวดเพราะเอกสารบางอย่างอยู่เมืองไทยส่งมาไม่ทัน ไม่เป็นไรเนอะดีกว่าไม่ได้ลองเลย เฮ้อ...อยู่บ้านเบื่อจัง หนาวด้วย อย่างงี๊ต้องรีบมีลูกมาเลี้ยงแก้เซ็งเนอะป้าโซเนอะ...


โดย: ไก่ย่างถูกเผามันจะถูกไม้เสียบ วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:7:12:29 น.  

 
ดีใจจังวิธีนี้ได้ผล แรงดี คริ..คริ..เห็นไหมต้องมาเม้นท์เลย


แวะมาแป๊ปนึง ไว้ว่างๆ จะเข้ามาอ่านละเอียดน๊า พอดีงานเข้าน่ะ สิ้นเดือน ต้องทำบัญชี และจ่ายเงินลูกน้อง (กำนัน) ตอนสิ้นเดือนลูกหมูเป็นเจ้านาย แต่ตอนทำงานเค้าเป็นจ้ะ แลกกัน

อย่างไรก็ยังคิดถึง..


โดย: ลูกหมูตัวกลม วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:11:01:13 น.  

 
แหม... ปิดป้าไม่เคยได้เลย 5555+



สวัสดียามเช้านะครับป้าโซ ^^



โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:11:19:43 น.  

 
"แม่..ทำไรน่ะ?" เจอคำนี้เข้าไปทีไม่รู้จะพูดยังไงดีเลย

ไข้สูงถึง 40 องศาไม่ธรรมดาเลยนะครับ ที่ญี่ปุ่นถึงขนาดต้องใช้ยาสอดก้นเลยเหรอ คงคล้ายๆ ที่จีนมั้งเป็นหวัดไปหาหมอ หมอเอาแต่ถามว่าฉีดยามั้ยจะได้หายเร็วๆ โรคแต่ละถิ่นความรุนแรงของโรคก็ต่างกัน

ถามนอกเรื่องนิดนึงว่า ภาพตัวการ์ตูนที่ใช้แทนรูปตัวเอง เป็นตัวละครที่ชื่ออะไร มาจากเรื่องอะไร (คุ้นมาก แต่นึกไม่ออก)


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:12:04:53 น.  

 
ท่าทางแม่จอมโหดเหมียนกาน..คริคริ ลากลูกไปแข่งจนด้าย...

แม่ลูกคู่นี้เขาโต้ตอบภาษาไรกันอะ? เง็งกับประโยคสุดท้าย... ตกลงเท็ตสึไม่ชอบพูฉิงเหยอ..5555



โดย: พี่หมี (Bkkbear ) วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:15:16:17 น.  

 
ป้าโซ

แวะมาหาจากบล็อกพี่ลูกหมู เห็นเขียนในเม้นท์ของบล็อกเมียกำนันว่าไม่ค่อยสบาย ป้าพักผ่อนมากๆนะจ๊ะ แล้วก็ขอให้อาการดีขึ้นเป็นปกติเหมือนเดิม

ขอบคุณความเป็นห่วงนะจ๊ะ ฝนตกหนักแล้วก็ลมแรงมากเลยจ้ะเมื่อวานตอนเช้า นี่ขนาดไม่โดนทอร์นาโด จังๆ ขิมนึกสงสารคนในแถบนอร์ทแคโลไรน่ามากเลย เฮ้อ

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดจ้ะ จะช้าหรือเร็ว ขิมปลื้มเสมอจ้ะ คำอวยพรก็ขอให้ย้อนกลับสู่ป้าโซและครอบครัวนะจ๊ะ

ให้ป้าพักผ่อน แล้วจะมาหาใหม่จ้ะ


โดย: aArMel วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:21:22:32 น.  

 
มาแล้ว กลับมาอ่านแบบละเอียดยิบ คือโดดงานมาน่ะ ยังทำไม่
เสร๊จ แต่มาหนับหนุนเพื่อนให้เขียนบล็อกบ่อยๆ ก่อน

บล็อกข้างบนหนูขิมไปเยี่ยมบ้านพี่ลูกหมูแต่ดันมาเม้นท์บ้านป้าโซ เอ..เพื่อนๆ น้องๆ เรานี่เหมือนกันหมดนิ ชอบไถล..

ป้าโซชอบเล่นกับลูกเหมือนลูกหมูเลย อ่านแล้วเห็นภาพพจน์ท่ากุมเป้า ขำอยู่คนเดียว ดีกว่ากำนันไม่อยู่ ม่ายงั้นคงนึกว่าต้นห้องเพี่้ยน เพราะหัวเราะ แบบดัีงๆ เลยล่ะ

ทัตซึ ว่าง่ายเนอะ ยินยอมให้สอดยาดีๆ ลูกสาวลูกหมูขี้อาย เดี๋ยวนี่เปลี่ยนเสื้อก็หันหลังให้ แถมบอกแม่อย่ามองนะ พอแม่เปลี่ยนบ้าง แอบมองดิ แถมว่าสงสารแม่จัง ถ้าหนูมีลูกจะไม่ให้ดื่มนมขวด


คราวนี้มีป้าลูกหมูก็เข้าข้างหลานเต็มที่เพราะหลานป่วย ดูซิแม่มันยังพยายามให้แข่ง

ตัวเองไม่บายคงติดทัตซึมามั๊ง อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยน๊า หัดนอนบนเตียงเฉยๆ ซะมั่ง เดินบ่อยๆ เดี๋ยวพื้นที่บ้านทรุดไม่คุ้ม
เวลานอนก็เอาสมุดมาเขียนเรื่องไว้ก่อน พอหายค่อยพิมพ์ส่งต้นฉบับให้เพื่อนได้อ่าน.....


อย่าลืมซุปอุ่นๆ ที่เพิ่งทำไป ทำใหม่อีกซิ จะได้คล่องคอ
หายเร็วๆ น๊า ไม่อยากให้ซึม

อุ๊ย..เขียนซะยาวเหมือนจ.ม. รัก เลยเรา


โดย: ลูกหมูตัวกลม วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:23:41:04 น.  

 
ป.ล. ขอโทษที่เปลี่ยนชื่อหลาน เป็นทัตซึ เพราะำิพิมพ์ง่ายดี สังเกตุดูนะ ตัวพิมพไม้ไต่คู้มันไม่ขึ้น


โดย: ลูกหมูตัวกลม วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:23:43:18 น.  

 
อ้าว ป้าโซป่วยหรือจ๊ะเนี่ย (แอบอ่านเม้นพี่ลูกหมูถึงได้รู้อ่ะจ่ะ) อากาศเย็นแบบฉับพลันล่ะสิ ยังไงก็ขอให้ป้าหายไวๆนะ ทางตุ๊กตาก็เย็นเย้นเย็นไม่รู้มันจะเย็นไปถึงไหนอ่ะจ้ะป้าจ๋า ติดลบมาตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว -7 ถึง -9 วนเวียนขึ้นลงอยู่ระหว่างนี้ แดดด็ไม่ค่อยมี พระอาทิตย์โผล่มาจิ๊ดเดียวแล้วก็ตกปุ๊ไป

ถ้าหายป่วยแล้วก็แวะไปดูบะหมี่ผัดฝีมือตาที่บล็อกเน้อป้า ถือเป็นบล็อกคั่นแก้ขัดน่ะจ่ะป้าจ๋า

คิดถึงและเป็นห่วงเน้อป้า ขอให้แข็งแรงไวๆ แล้วกลับมารักกันใหม่ เย๊วๆๆ


โดย: ไอ้เจ้าตา (เกลือหนึ่งกำน้อย ) วันที่: 3 ธันวาคม 2553 เวลา:12:57:37 น.  

 
สวาทดีวันสุขครับป้าโซ บ้านป้าโซหนาวมากแล้วยังครับ?


โดย: smack วันที่: 3 ธันวาคม 2553 เวลา:16:23:46 น.  

 


ที่เท็ตซึไม่รับมุก เพราะไม่ได้ใส่ชุดแบบนี้มั้งครับ เลยไม่รับมุกซะเลย


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 3 ธันวาคม 2553 เวลา:17:01:43 น.  

 
ชิ ชะ หาว่าเราไปผูกคอใต้ต้นผักชี มะจิงซะโหน่ย เค้าหลบไปเลียแผลจาย เอ๊ย ม่ายช่าย เค้าเหนื่อยขับรถเยี่ยมลูกค้าเพราะจะสิ้นปีฮ่ะ ยี่ห้อ apple.007 เป็นญาติกะเจมส์ บอนด์ นะฮะ ไม่ช้ำรักนานหรอกตะเอง
ว่าแต่ป้าโซเหอะ ป่วยซะแระสิ แว่วๆว่าเจ็บคอชะม้า เอาน้ำผึ้งผสมมะนาวอุ่นซักแก้วม๊าาาา เด๋วจัดห้ายยย
วันนี้วันศุกร์ สุขเพราะได้หยุดยาว 3 วันแหละ จะนอนให้หัวแบนตาบวมเลย 555+ สลับกะหาอารายหย่อยๆกิน แล้วจะมาอัพรูปของกินหย่อยๆให้ป้าโซ
อย่างงี้เลย คอยดูสิ


โดย: apple.007 วันที่: 3 ธันวาคม 2553 เวลา:22:43:21 น.  

 

มาเยี่ยมชม มาทักทาย

มาให้กำลังใจแก่ป้าโซครับ

อิอิ


โดย: อาคุงกล่อง วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:1:21:07 น.  

 
หายไปเสียนานเลย เพิ่งจาโผล่หน้ามาเข้าบล๊อกตัวเอง อิอิ

ป้าโซดูแลคุณลูกดีจังเลยค่ะ แต่ก็จริงอย่างที่ป้าโซบอก ยามป่วยเราต้องปรนนิบัติพัดวีสุดฤทธิ์เป็นคุณพยาบาลใจดี แต่พอหายแล้ว ค่อยเผยวิชามารออกมาแทน

แต่แม่มิจังติดใจอยู่อย่างเดียวอ่ะค่ะ "ไม่รู้เท็ตซึจะถูกชอบผู้หญิงรึป่าว "







โดย: คนไกลหัวใจเป็นไทย วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:4:56:38 น.  

 
สวัสดียามเช้านะครับป้าโซ ^^


โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:10:50:13 น.  

 
กรี๊ดดดดดดดดดดด เทตซึ น่ารักมากๆ


โดย: keng_toshi วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:21:33:21 น.  

 
ป้าโซไปหนายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย


โดย: apple.007 วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:22:34:30 น.  

 
หวัดดีครับคุณน้องป้าโซ...

สงสัยจะติดเชื้อไวรัสไข้หวัดจากเท็ตซึซะแร้วสิเนี่ย

พักผ่อนเยอะๆ ดื่มน้ำมากๆ กินอาหารอ่อนๆ สักพักคงหาย

Get well soon นะคับปร้า


โดย: Dingtech วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:23:14:52 น.  

 
คนป่วยหายหรือยังป้าโซ...แหมๆ มีพยาบาลพิเศษอย่างนี้ อยากได้กริ๊งกร๊างๆ คนป่วยน่าสนุก แต่คุณพยาบาล เป็นยังไงบ้างคะ 5555 ยังไงก็หายไวๆนะครับ...

ขำเท็ตสึ กลัวไม่ถูก ญ ชอบหรอ แหม ออกจากน่ารักขนาดนั้น...
ตอนแรกนึกว่าเท็ตสึจะบอกว่า "ถ้าเท็ตสึเป็นหมัน 555"



โดย: kamaron วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:23:32:31 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...




โดย: แม่สามข้าว (sinaporn ) วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:9:06:45 น.  

 
ขอโทษนะคะป้าโซ ไม่ได้เข้ามาเช็คเลย เพราะช่วงนี้ยุ่งเหยิงมากกก หลายเรื่องเลย สงสัยคงต้องอยู่บาห์เรนช่วงนี้ไปก่อนค่ะ ก็แต่งบ้าน แต่งต้นคริสมาส หาของขวัญ หาของขวัญ และจัดส่งของขวัญ เตรียมอาหารเลี้ยงแขก ป้าโซหายป่วยหรือยังจ๊ะ ดืมน้ำร้อนเยอะ ๆ ห่มผ้าหนา ๆ เดี๋ยวก็หาย ว่าแต่มีเท็ตซีอยู่ด้วย คงหายป่วยไว เพราะทำให้หัวเราะได้ตลอด ป้าโซรักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ ไว้จะแวะมาใหม่ค่ะ


โดย: Candlelight Blues วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:17:43:33 น.  

 
ป้าโซ....ไม่อึ้งเหรอที่ลูกชาย บอกว่าไม่รู้จะชอบสตรี
หรือเป่า กลับหัวเราะ.

ถ้าเป็นผม ปกติหน้าก็เหี่ยวอยู่แล้ว ยิ่งเหี่ยวเป็นริ้วแหง ๆ
ถ้าลูกชาย เล่น บอกเล่าแบบนี้ 555


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:18:48:29 น.  

 
หวัดดีครับคุณน้องป้าโซ...

คุณน้องได้พักผ่อนลดความซู่ซ่าปายก๊อดีแร้ว
ขอบคุณที่ยังอดส่าห์หยัดกายขึ้นทักทายกัน

ได้ถวายพระพรชัยมงคลแด่ในหลวงก็เป็นมงคลยิ่งแล้ว

ที่คุณน้องถามมาว่าสาระพัดโรคที่น้องก้อยลิสต์มาเป็นโหมะเรยรึ
ตอบว่า "เยส" โรคพวกนี้ไม่ร้ายแรงอะรัย ชิลชิล

มนุษย์กับโรคเป็นของคู่กัน
ใครเป็นโรคที่หายยากก็อย่าไปกังวล
ไล่มันไม่ไปก็จงอยู่เป็นเพื่อนกัน สบายใจได้ นิ?

แต่ถ้าไม่มีเพื่อนแบบนี้ท่านว่า "เป็นลาภอันประเสริฐ"

สุขสันต์วันพ่อ ออเซาะพ่อ(ของลูก) & พบลาภอันประเสริฐโดยเร็วพลันนะคับปร้า


โดย: Dingtech วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:20:24:58 น.  

 
สวัสดีวันพ่อค่ะ ป้าโซ
ป่านนี้ป้าโซ จะหายป่วยหรือยังน้อ
ขอให้อาการป่วยไข้ จงหายไป ในวันพ่อนี้
เพื่อที่ป้าโซจะได้มีแรงร้องเพลงสดุดีมหาราชาให้ในหลวงไง
สู้ๆ


โดย: หกพันไมล์ วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:22:13:39 น.  

 
ไม่บายหายรึยัง คิดถึงนะ...


โดย: ลูกหมูตัวกลม วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:23:21:55 น.  

 
เหมือนเม้นท์ข้างบนน่ะ^^^


โดย: apple.007 วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:1:00:22 น.  

 
สวัสดียามเช้านะครับป้าโซ ^^


โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:11:25:23 น.  

 
สวัสดียามเย็น (ที่ญี่ปุ่น) แสดงว่าช่วงนี้งานยุ่งเลยไม่มีเวลามาเขียนบล็อกใช่มั้ยเอ่ย


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:15:01:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ป้าโซ
Location :
คุรุเม่ ฟุกุโอกะ Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]




สวัสดีค่ะ ..

ป้าโซอยู่อำเภอเล็กๆแห่งหนึ่งในจังหวัดฟุกุโอกะ ซึ่งอยู่ในเกาะคิวชู เกาะทางใต้ของญี่ปุ่น

เรื่องราวที่เล่าๆสู่กันฟังนี่ มาจากประสบการณ์ส่วนตัวซึ่งสอดแทรกความคิดเห็นเข้าไปด้วย อันไหนไม่เข้าทีก็อ่านผ่านๆไปละกันนะคะ

ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาค่ะ
New Comments
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
30 พฤศจิกายน 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ป้าโซ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.