Bloggang.com : ป้าโซ : กีฬาของลูก..กับความเหมาะสมของพ่อแม่

กีฬาของลูก..กับความเหมาะสมของพ่อแม่

สุภาษิตที่ว่า .. ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น .. ดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่ (ถ้าจะให้แน่ต้องดูถึงยาย) หรือพูดแบบธรรมดาๆก็คือ พ่อแม่เป็นไง ลูกก็เป็นอย่างนั้น ป้าโซเชื่ออย่างนั้นเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ อีกสิบเปอร์เซ็นต์ที่เหลือเผื่อเป็นการแตกเหล่าเผ่ากอของตัวเด็กเองเอ้า!!

เด็กในวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า และจะเป็นผู้ใหญ่ที่มีวุฒิภาวะ สามัญสำนึกเหมาะสมหรือไม่นั้น การอบรมสั่งสอน การทำตัวของพ่อแม่จะเป็นเรื่องพื้นฐานที่เด็กจะซึมซับเอามาเป็นแบบอย่างของตนได้

เกริ่นมานี่เพราะมีเรื่องจะเล่าให้ฟังอีกละค่ะ ..

หัวข้อหลักของบล็อกนี้คือ " กีฬา กีฬา เป็นยาวิเศษ.." เพราะนอกจากจะช่วยในเรื่องการพัฒนาทั้งทางด้านร่างกายและจิตใจแล้ว ยังสอนได้อีกหลายๆเรื่อง เช่นการรู้แพ้รู้ชนะ ให้อภัย มารยาทการอยู่ร่วมในสังคม แต่สำหรับบางคนแล้วคงไม่ใช่เช่นนั้น..

ในกลุ่มกีฬาที่นี่ ขอพูดเฉพาะในเรื่องของยูโดนะคะเพราะประสบการณ์ตรง .. แต่ละกลุ่ม ทีม ชมรม ที่จัดตั้งฝีกซ้อมยูโดขึ้นมาจะลงทะเบียนขึ้นตรงต่อส่วนกลางของท้องถิ่นนั้นๆ เป็นสมาคมยูโดของแต่ละที่จัดเป็นระดับอำเภอ จังหวัด ..

เรื่องมีอยู่ว่ามีอยู่ทีมหนึ่งที่จัดตั้งมานาน มีชื่อเสียงทั้งในอำเภอและนอกอำเภอจนถึงระดับจังหวัด เนื่องจากเป็นทีมที่สามารถเอาชนะในการแข่งขันเข้าถึงรอบงวดๆมาโดยตลอด ชนะเลิศมาก็หลายครั้ง ทุกปีทีมนี้จะต้องมีติดอันดับในการแข่งขันไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง ..

แต่ทีมนี้ภายหลังมีปัญหาภายในเนื่องจากครูฝึกจะคัดเฉพาะเด็กที่ตัวชอบใจ มาฝึกปรือและให้ออกแข่งบ่อยครั้ง ไม่กระจายการแข่งขันให้เด็กอื่นในทีมได้ออกแข่งบ้าง บรรดาผู้ปกครองจึงไม่พอใจจนต่อมาเกิดการแบ่งแยกทีม โดยครูฝึกกลุ่มที่ว่าได้ชักชวนพาเด็กเก่งๆทั้งหมดออกไปตั้งทีมใหม่ของตัวเอง

ไอ้จะออกไปตั้งทีมใหม่น่ะได้.. ก็ตั้งทีมของตัวไปแล้วหาเด็กใหม่มาเข้าทีม จะให้เก่งแค่ไหนก็ฝึกซ้อมกันไปไม่มีใครว่า .. แต่การพาเด็กที่เก่งๆทั้งหมดในทีมเก่าออกไปนี่ถือเป็นเรื่องไร้มารยาท ไม่ให้เกียรติทีมเก่า เขาไม่ทำกันเพราะเป็นการกระทำที่เห็นแก่ตัว ไม่น่าเชื่อว่าคนประเภทนี้เติบโตมากับกีฬายูโดซึ่งถือเป็นกีฬาของลูกผู้ชาย

และแล้วทางสมาคมยูโดส่วนกลาง ก็ได้ลงโทษทีมนี้โดยจำกัดสิทธิ์การลงแข่ง ไม่ให้ลงแข่งในพื้นที่จังหวัดฟุกุโอกะหนึ่งปีเต็ม ทีมที่ว่านี่จึงต้องระหกระเหินออกไปแข่งตามต่างจังหวัด ได้ยินว่าแม้กระทั่งพื้นที่ในการซ้อมก็มีปัญหา เพราะยังหาที่ๆจะซ้อมอย่างถาวรไม่ได้ ย้ายไปซ้อมที่โน่นทีนี่ที ฟังแล้วก็สงสารแต่เด็กที่มีความสามารถเหล่านั้น แทนที่จะได้ประลองฝีมือตามธรรมชาติของเขาซึ่งถ้าเก่งจริงก็ได้เลื่อนระดับขึ้นไปเป็นตัวแทนจังหวัดได้ อนาคตกลับต้องมาชะงักอยู่ปีนึงเพราะความไม่เป็นผู้ใหญ่พอของผู้ใหญ่

ดูจากลีลาการเล่นยูโดของลูกทีมแล้ว ก็เข้าใจถึงพื้นฐานการอบรมฝึกซ้อมจากครูฝึกได้เลยทีเดียว เพราะเด็กทุกคนในทีมนี้จะเล่นแบบเดียวกันหมด นั่นคือไม่ประจันหน้ากันตรงๆ หนีไปเรื่อยๆและหาจังหวะก้มตัวลงต่ำจะคว้าแต่ขาคู่ต่อสู้ เมื่อไม่ประจันหน้ากันเช่นนี้แล้วจะจับปกเสื้อเข้าท่าตามหลักยูโดกันได้อย่างไร? เอะอะก็กระโจนลงต่ำพรวดแล้วคว้าขาคู่ต่อสู้ให้ล้มลงน่ะ นั่นมันหลักของมวยปล้ำไม่ใช่ยูโด!! และก็จะเล่นแต่ขอบๆริมๆเบาะแข่ง เพื่อที่ว่าเวลาตัวเพลี่ยงพล้ำแล้วจะได้ดิ้นหนีออกนอกเบาะแข่งให้กรรมการพักการแข่งขันได้ เห็นแล้วมันเขี้ยวพิลึก

ถ้ากลัวแพ้แล้วจะลงแข่งทำมั้ย??.. แข่งน่ะใครก็อยากจะชนะ แต่ถ้าเพื่อให้ได้ชัยชนะด้วยลีลาการเล่นแบบไม่สง่างามอย่างนี้ .. อย่าลงแข่งซะดีกว่า ดูเด็กในทีมนี้เล่นแล้ว รู้ไปถึงอุปนิสัยของครูฝึกประมาณ.. ดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่ .. อุ๊ย.. วกเข้ามาได้แฮะ

นอกจากครูฝึกแล้ว ยังมีกองเชียร์พ่อสั่งมาอีก ประมาณ..เมื่อลูกตัวเพลี่ยงพล้ำ พ่อจะตะโกนทันทีให้กรรมการตัดสินพักการแข่งขันชั่วคราวเพื่อตั้งหลักใหม่ ซึ่งปกติแต่ละท่าก่อนกรรมการจะตัดสินพักเนี่ย ต้องมีระยะเวลาตามดุลพินิจของกรรมการอยู่แล้ว ไม่ใช่ใครก็เจ๋อไปสั่งกรรมการได้.. นอกจากนี้ยังนำกรรมการตัดสินอีกด้วย ประมาณท่าที่ทำล้มกรรมการตัดสินให้เป็นระดับการทำคะแนนอย่างนึง แต่พ่อตัดสินอีกอย่างที่ได้คะแนนสูงกว่า .. ทีมนี้แปลก..ทั้งครูฝึกทั้งพ่อนิสัยเหมือนกันหมด และด้วยการเชียร์อย่างนี้แหละ จึงเคยมีกรณีที่กรรมการไล่ครูฝึกออกไปนอกสนามแข่งเพราะไร้มารยาทในการเชียร์

ล่าสุดที่ป้าโซเจอมาก็คือ เด็กในตัวแทนทีมป้าโซแข่งกับเด็กในทีมนี้ซึ่งพ่อของเด็กก็เป็นครูฝึกด้วย เด็กสองคนนี้ทั้งขนาดตัวและฝีมือไล่เลี่ยกันมาตลอด ผลัดกันแพ้ชนะมาเรื่อยซึ่งมันก็เป็นธรรมดาในการแข่งขัน ความสนุกอยู่ตรงนี้แหละ ตรงที่แต่ละครั้งที่พบกัน เด็กจะพยายามเอาชนะอีกฝ่ายให้ได้เพราะรู้ลีลาการเล่นของอีกฝ่ายอยู่แล้ว ต่างก็พยายามจะฉวยเอาจุดอ่อนของอีกฝ่ายมาเล่น บ่อยครั้งที่การตัดสินจะจบลงด้วยคำตัดสินชี้ขาดตามดุลพินิจของกรรมการ ไม่ใช่จากการเล่นแพ้ชนะที่เด็ดขาดบนเบาะ ..

ครั้งนี้ก็เช่นกัน เมื่อปลายๆของการแข่งขัน เนื่องจากแต่ละฝ่ายไม่สามารถทำอะไรกันได้ ฝ่ายโน้นก็หนีฝ่ายเราก็ไล่จับ อีท่าไหนไม่รู้พ่อฝ่ายโน้นตะโกนบอกกรรมการให้ปรับโทษฝ่ายเราโดยเอ่ยชื่อทีมมาเสียงลั่น.. "มิซุม่า ชิโดะ!!" เฮ้ยย!! ใครเค้าทำกันอย่างนี้วะ? ประเภทกล่าวโทษอีกฝ่ายน่ะเค้าไม่ทำกัน ใช้อะไรคิดถึงตะโกนมาอย่างนี้วะอิพ่อเด็กนี่!!

เชียร์ก็เชียร์ไปสิ อยากให้เด็กของตัวทำยังไงก็ตะโกนสอนไปสิ ป้าโซไม่เคยเห็นมีใครมากล่าวโทษอีกฝ่ายชัดเจนดังลั่นอย่างนี้เลยจากประสบการณ์ที่แข่งมาหกปี.. บังเอิญแม่เด็กฝ่ายเราอยู่ใกล้ๆได้ยินเข้าเลยตะโกนออกไปด้วยความไม่พอใจว่า "อย่ามาหาเรื่องนะ" อิพ่อคนนั้นเลยเงียบไป .. คงลืมตัวว่าตัวเป็นกรรมการมัง..

ทั้งๆที่เค้าก็เห็นอยู่ว่าครูฝึกของเราคนนึงเป็นกรรมการร่วม ยังกล้าตะโกนออกมาอย่างนี้ โอ้..ช่างเป็นการแข่งที่เอาเป็นเอาตายจริงๆ ระดับประถมนะนี่.. ผลการแข่งวันนั้นออกมาที่ฝ่ายของเราแพ้จากการตัดสินของกรรมการ เด็กเราน้ำตาไหลป้อยๆออกมาจากเบาะ

ช่างไม่คิดถึงจิตใจเด็กบ้างเลย ผู้ใหญ่บางคนก็สักแต่ว่าได้ชื่อเป็นผู้ใหญ่ คิดแต่เข้าข้างลูกตัวเองเมื่อลงแข่งต้องฆ่ามันให้หมด คิดประมาณนี้หรือเปล่านะ?

การแข่งขันมันก็คือการแข่งขัน มีแพ้มีชนะเป็นรสชาติของชีวิต และนี่ก็คือการแข่งขันในระดับประถม .. เด็กมันก็คือเด็ก ยังไงมันก็เด็ก จิตใจเด็กสำคัญที่สุดไม่ว่าจะเป็นเด็กเค้าเด็กเรา สรุปแล้วมันก็คือเด็ก .. เมื่อพ่อแม่เป็นอย่างนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเด็กโตขึ้นจะเป็นยังไง จะสอนลูกให้รู้จักคำว่าการเสียสละ การอยู่ร่วมกันในสังคม การเอาใจเขามาใส่ใจเราบ้างหรือเปล่านะ? หรือจะรู้จักแต่คำว่า เอาแต่ได้ เห็นแก่ตัว ช่างน่าสงสารเด็กจริงๆ

ในขณะที่พ่อแม่เด็กบางคนมีนิสัยแย่ๆ กลับพบว่าเด็กบางคน.. ย้ำ.. "เด็ก" นะคะ .. กลับมีนิสัยที่ผู้ใหญ่บางคนสมควรจะอาย

ในการแข่งขันครั้งนึงของเจ้าตัวเล็ก เค้าทำคะแนนยูโคได้ครั้งนึง ซึ่งเมื่อจบการแข่งขันสมควรที่เจ้าตัวเล็กมันจะชนะ แต่กรรมการกลับยกมือตัดสินให้คู่ต่อสู้ชนะ .. แต่แล้วคู่ต่อสู้เจ้าตัวเล็กกลับบอกกรรมการว่า "ผมเป็นฝ่ายถูกยูโคครับ" กรรมการเลยกลับคำตัดสินให้เจ้าตัวเล็กชนะไป .. น่ารักมั้ยล่ะคะกับความซื่อ ความตรงไปตรงมาของเด็ก

น่าเรียกอิพ่อคนนั้นมาก้มหัวคำนับเด็กคนนี้เสียจริง

จบบล็อกนี้ด้วยการบันทึกการแข่งขันเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา 17/10/10 แข่งประเภททีมของอำเภอคุรุเม่ ทีมเจ้าตัวเล็กได้ที่สอง แข่งประเภทเดี่ยวเจ้าตัวเล็กบาย.. ไม่ได้ลงเนื่องจากนักกีฬาของเราตัวรุมๆมีไข้ต่ำๆตั้งแต่คืนวันเสาร์ กัดฟันลงแข่งประเภททีมให้เพราะไม่งั้นทีมเดือดร้อน พอแข่งทีมเสร็จเลยขอถอนตัวแบบเดี่ยว

วานนี้ในหนังสือพิมพ์ได้ลงชื่อเจ้าตัวเล็กที่ไปแข่งเดี่ยวคราวที่แล้วที่ได้ที่สามด้วย เป็นการได้ลงหนังสือพิมพ์ครั้งแรกของเค้า.. เรื่องนี้ต้องตัด นสพ.แปะเข้าไฟล์

Create Date : 20 ตุลาคม 2553

Last Update : 20 ตุลาคม 2553 12:18:38 น.

25 comments

Counter : 697 Pageviews.

อ้าว วันนี้เราเจิมเอง

คู่ต่อสู้ของเจ้าตัวเล็กนี่ ต้องยกความดีให้กับพ่อแม่ และคนที่อบรมสั่งสอนมาจริง ๆ ค่ะ ตัวแต่นี้ยังมีสปิริตดีกว่าผู้ใหญ่หลาย ๆ อีก น่าชื่นชมจริง ๆ แต่ว่าเจ้าหลานชาย ก็ต้องขอแสดงความยินดีกับชัยชนะอีกครั้งนะคะ แต่สงสัยว่า เวลาป้าโซเชียร์ลูกนี่ เชียร์เป็นภาษาอะไรคะ

ถ้าชอบนะ ป้าโซต้องไปเที่ยวที่นี่ให้ได้เลย เพราะของเค้าใหญ่โตอลังการงานสร้างจริง ๆ จ้ะ คิดว่าลูก ๆ น่ะแหละ น่าจะชอบ 19 พิพิธภัณฑ์ วอชิงตันดีซี ทำให้ตู่รู้สึกว่าเราอยู่เมืองคนยักษ์ยังไงก็ไม่รู้ อะไรนี่มันช่างใหญ่โตไปหมด

ไอ้มือที่เห็นน่ะ นายแบบประตัวตู่เอง บอกให้เค้าเอามือไปวางแมะเอาไว้ และทำตัวนิ่ง ๆ ด้วยนะ จะเทียบว่าหินมันใหญ่ขนาดไหน ถ้าเป็นไอ้ก้อนที่อยู่นอกกระจกน่ะ ให้เค้าเอามือไปสัมผ้สได้ค่ะ เค้าไม่ว่า แต่ที่ห้าม เค้าก็เอาซ่อนไว้ในตู้กระจกเลย

วันนี้ทำอาหารเย็นอะไรให้เด้ก ๆ ทานกันคะ ทางนี้ยังนึกไม่ออกเลย

โดย: Candlelight Blues

วันที่: 20 ตุลาคม 2553 เวลา:17:27:13 น.

อ่านแล้วนึกถึงเพลง
กีฬา กีฬา เป็นยาวิเศษ
แก้กองกิเลสทำคนให้เป็นคน
ผลของการฝึกตนเล่นกีฬาสากล...

โดย: อุ้มสี

วันที่: 20 ตุลาคม 2553 เวลา:17:36:06 น.

อ้าว นักกีฬาป่วยซะแร้ว สงสัยจะเป็นเพราะอากาศเปลี่ยนใช่มั้ยเอ่ย
รู้แพ้รู้ชนะ รู้อภัย น่ายกย่องมากๆเลยค่ะ ผู้ใหญ่ไม่น้อยที่ทำไม่ได้ น่าอายเด็กจริงๆ

วันนี้เป็นฝรั่งค่ะ ทานพอร์คชอพชิ้นเท่าฝ่ามือคนตัวโตๆไป ชิ้นฝ่าฝ่าเท่าน้านนนเองค่ะป้าโซ กินให้หายเศร้า เหงากระเด็นไปซะ

โดย: apple.007

วันที่: 20 ตุลาคม 2553 เวลา:22:42:53 น.

ว๊าว วาว ป้าโซของเราขยันอัพบล็อกซะหัวหกก้นขวิดเลยน๊าาาาพักนี้น่ะ แต่ป้าโซอัพมาเถอะจะกี่บล็อกก็อัพมาโลด ศรีก็รับด้ายยยย แล้วก็ไปเคาะประตูด้วยนะป้านะ เพราะอ่านแล้วสนุกสนานเพลิดเพลินมากเลย คลายเครียดจากงานได้ดีทีเดียวล่ะป้า

ดีใจกับเจ้าตัวเล็กของป้าด้วยนะ เมื่อคราวที่แข่งขันเมื่อครั้งนึงนู้นน่ะ (บล็อกก่อนนี้ก็อีก ชนะคู่ต่อสู้ตัวใหญ่ด้วย จำได้ๆ) เก่งนึ (เหมือนใครน้อ??

คงไม่ใช่เหมือนแม่หร้อก

อิๆ ล้อเล่นน่า) แล้วชื่นชมน้ำใจเด็กคู่ต่อสู้คนนั้นด้วย น่ารักเนาะป้า เขาแพ้เจ้าตัวเล็กของป้า แต่ชนะใจคนดู+พวกเราเนาะ แล้วตอนนั้นน่ะตุ๊กตาอยากรู้จังว่าเจ้าตัวเล็กของป้าเเค้ทำหน้ายังไงที่กรรมการประกาศผิดพลาดอย่างนั้น

ถ้าเป็นเจ้าสตีเว่นของตุ๊กตามันคงโวยลั่นและไม่ยอมท่าเดียวเลยล่ะป้า เพราะเคยเห็นประจำเลยว่าถ้าเขาไม่ผิด แล้วใครไปว่าเขา เจ้าตัวจะไม่ยอมเลยล่ะ อันนี้นิสัยไม่เหมือนแม่น๊าาาาป้าโซ ไม่ต้องโบ้ยมาให้เลย

นึกได้ว่าลืมตอบป้าโซเรื่องอาหาร ตุ๊กตาอยู่นอร์เวย์มาจะ 9 ปีแล้วยังทำอาหารนอร์เวย์ไม่เป็น(สัปปะรด)ซักกะอย่างเลยป้า

ทำแล้วเททิ้งประจำ เลยทำแต่อาหารไทยกินกัน ถ้าวันไหนอยากกินอาหารฝรั่ง พ่อเจ้าสตีเว่นต้องเป็นคนทำ เคยทำแล้วมันไม่เอาไหนเลยอ่ะป้า พวกเนื้ออบ เนื้อทอด กินกับมันฝรั่ง แล้วราดด้วยซอสต่างๆ มันก็ไม่ยากเนอะ แต่ทำไม่ถูกรส-ไม่ถูกหลักโภชนาการฝรั่งเขาอ่ะป้า เดี๋ยวยังไงถ้าวันไหนมีเมนูเด็ดๆจะอัพให้ป้าโซได้ชมแน่นอนจ้ะ

วันนี้อากาศเย้นเย็นล่ะป้า 3 องศา มันจะรีบหนาวไปถึงไหนก็มิรู้นะป้า แถมเมือง/หมู่บ้านใกล้ๆยังมีหิมะตกด้วยสิ แต่ผักสวนรับแขกของตุ๊กตาสุขสบายดีทุกต้นนะป้า ได้เด็ดยอดไปผัด+ไปใส่แกงบ้างแล้วตามโอกาส เคยไปแอบดูต้นผักตอนกลางคืน บางต้นก็นอนหลับปุ๋ย ดูจากใบที่ลู่ลง สุขสงบ แต่บางต้นก็ไม่หลับไม่นอน ชูช่อซะตะหง่าน คงหนกขูเสียงทีวีที่พวกเราดูกันน่ะแหละ

โดย: ไอ้เจ้าตาของป้าโซจ้ะ (เกลือหนึ่งกำน้อย

) วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:1:25:28 น.

โห....ป้า อะไรเนี่ย สามบล๊อกแล้วเหรอ แต่เค้าก็ตามไปเก็บครบทั้งสามบล๊อกของป้าแล้วน๊า.... เก่งป่ะ

อัพบล๊อกถี่ๆอย่างนี้ งั้นตอนนี้ป้าโซก็ได้งานแล้วซิ งานอัพบล๊อกเป็นอาชีพไง เรื่องงานของป้าก็ใจเย็นๆนะคะ ถ้ามันจะใช่หรือเป็นของเรา เราก็ไม่ต้องดิ้นรนหรอกป้า ตอนนี้รอสบายๆนอนเกาพุงอยู่บ้านไปก่อนเนอะ

รุ่นพี่ของโนดาเมะได้ลงหนังสือพิมพ์ด้วยเหรอ กรี้ดๆๆๆ.... โนดาเมะดีจายยยยย

ป้าโซพูดเรื่องนิสัยของผู้ใหญ่แล้ว ทำให้ป้านึกถึงตัวเอง เพราะป้าเป็นคนที่ไม่ได้นับถือคนที่อายุ บางคนแก่เพราะเกิดก่อน แต่ไม่มีวุฒิภาวะให้นับถือหรือเกรงใจได้เลย และคนแบบนี้มันมีมากขึ้นๆในทุกวันและทุกที่ด้วยนะ แต่ในแนวที่ป้าโซเล่าเนี่ย ดูเหมือนคนญี่ปุ่นจะทุ่มเท่กันสุดโต่งในทุกๆเรื่องเลยนะ จนอดสงสารเด็กไม่ได้.... ดีนะที่ป้าโซเลี้ยงลูกแบบผสมผสาน ไม่งั้นรุ่นพี่เค้าเครียดแย่

ช่วงนี้หนาวน่าดูเลยป้า ป้ารักษาสุขภาพด้วยนะคะ

โดย: ปลาทอง9

วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:1:49:17 น.

จริงครับป้า เด็กบางคนมีนิสัยที่ผู้ใหญ่ยังอาย

หลานผมทำเอาผมอายบ่อย 555+

อรุณสวัสดิ์นะครับป้าโซ ^^

โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal

) วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:8:21:30 น.

ก่อนอื่นเลยต้องขอแสดงความยินดีกับลูกคนเก่ง
ด้วยนะค่ะ ป้าโซดีใจเพราะแอบภูมิใจขนาดตัดไฟล์เก็บ
น้อยไปค่ะ เพราะคาดว่าถ้าเป็นตัวนู๋เองคงหนักกว่า
ป้าโซหลายเท่าเลยล่ะค่ะ ...

อ่านไปอ่านมา ... เชือ่เลยว่าป้าโซเขียนยาวมาก
แต่ว่าอ่านทุกตัวอักษร เพราะถือว่าเป็นข้อเขียนดีๆ ฝากเรา
ทั้งผู้ใหญ่ และเด็ก และเห็นด้วยว่า เด็กน่ะยังไงก็เด็ก
จะดีได้ จะเลวมาก ก็เพราะผู้ใหญ่นี่ล่ะค่ะ

คำพูด .. ไม่สำคัญเท่ากับการกระทำ เด็กเค้ารับอะไร
ได้ง่ายมาก เพราะฉะนั้นคำพูดเค้าก็รับได้แต่ว่าเวลาเค้าเห็น
ผู้ใหญ่ทำอะไร และบ่อยๆ มันจะจำได้เร็วและง่ายกว่า
เพราะฉะนั้นเลี้ยงเด็ก ดูแลเด็ก ยังไงก็สำคัญที่ทำอะไรให้เค้า
เห็นเด็กเค้าก็จะรับแบบนั้นล่ะค่ะ

อ่านทั้งเรื่องลีลาการสอนของโค้ชแย่ๆ พ่อแม่ห่วยๆ
ที่มุ่งมั่นจะเอาแต่ได้ ชนะ ฝายเดียวก็ได้แต่อิดหนาระอาใจนะค่ะ
เพราะว่ามีให้เห็นกันเยอะเลยที่ห้ำหั่นกันก็ด้วยเรื่องอะไร
ก็ไม่รู้ หัวใจสำคัญมันคือ "เด็ก " เค้าไม่คิดถึงกันบ้างหนอ

ว่าไปแล้วสังคมสมัยนี้ไม่ว่าจะยุคไหน ที่ไหน มันก็
คล้ายกันเหมือนก็อปปี้กันไปนะค่ะป้าโซ เด็กสมัยนี้เลยลำบาก
คือ ถูกเลี้ยงแบบก้ำๆ กึ่งๆ เพราะว่าพ่อแม่ก็ต้องคอย
ประยุกต์วิธีการสั่งสอนและการดูแล เรียกว่ามีลูกหลานช่วงนี้
ลำบากและเหนื่อยจริงๆ ค่ะ ...

Fighting !!!!

โดย: JewNid

วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:11:35:08 น.

ขอบคุณค่ะคุณป้าโซ คิดหวังสิ่งใดขอให้สมความปรารถนาเช่นกันค่ะ สาธุ

โดย: tarika

วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:12:23:50 น.

ขอบคุณข้อมูลมากครับ

โดย: หน่อย - ตั้ม (tumauto

) วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:15:03:44 น.

แวะมาหานะคะ

โดย: แม่หมู (jamaica

) วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:21:26:55 น.

ป้าโซจ๋า...ไหนอ่ะจ๊ะป้า ที่ว่าอัพใหม่ตามมาติดๆ วันนี้ตุ๊กตาก็อัพตามก้นป้ามาด้วยจ้ะ เพราะมันมีเหตุจากสภาพอากาศให้อยากเล่า บวกกับบล็อกเที่ยวมันโหวงๆเหวงๆหาสาระอันใดมิได้ด้วยอะจ่ะป้า

เมื่อวานบ่นกะป้าแหม็บๆว่าอากาศเย็นเยียบ มาวันนี้มันติดลบ แล้วก็มีทั้งหิมะ ทั้งลม และฝนตกกระหน่ำมาซะทั้งลื่นทั้งแฉะเลยจ้ะป้า

โดย: เกลือหนึ่งกำน้อย

วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:2:46:15 น.

เง้อ.... ไรว้า พิมพ์เป็นวรรคเป็นเวรตั้งนาน จิ้มอะไรผิดทีเดียวหายไปทั้งยวงเลย

ฮ่วย ไม่ไหวแล้วป้าโซจ๋า รีรันอีกรอบไม่เหมือนเดิมแล้ว พรุ่งนี้มาใหม่ละกัน ตอนนี้โนดาเมะไปนอนก่อนดีกว่า เดี๋ยวหน้าเหี่ยวแล้วรุ่นพี่จะไม่รัก.... ฮ๊า ฮ๊า

โอยะสุมินะไซนะก๊ะ

โดย: ปลาทอง9

วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:4:15:32 น.

สวัสดีค่ะป้าโซ
ยินดีกับน้องด้วยนะคะ หายตัวร้อนหรือยังเอ่ย
เห็นด้วยกับป้าโซเป็นอย่างยิ่ง ทุกข้อความ อนุมัติผ่านค่ะ
พบกันทางเมล์นะคะ

โดย: แม่ปู IP: 118.172.252.73 วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:7:45:02 น.

อรุณสวัสดิ์นะครับป้าโซ ^^

โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal

) วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:8:12:44 น.

ป้าโซ
ความจริงป้ามีเรื่องเด็ดๆ จากหัวหินมาเล่าเยอะมาก ความจริงวันนี้ต้องกลับบ้านแล้ว แต่ปรากฏว่ารถไฟสายเหลืองดเดิน เนื่องจากน้ำท่วมที่ลพบุรี จะไปขึ้นรถยนต์ก็เต็มหมด จะไปขึ้นเครื่องบินรึก็ตังค์หมด

เลยต้องนอนที่เมืองนนท์อีกคืน ดีนะที่ยังมีห้องให้นอน มีเวลาให้ไปเก็บค่าเช่าร้านแถวๆ The Mall อีกวัน รึจะไปเสียให้เค้าก็ยังไม่แน่ แต่ที่รู้ๆ ไปละลายทรัพย์มาตัวเบาเลย

ป้ากิ๋มตั้งใจไปกินปูที่หัวหิน ไปทันเวลาพอดี เพราะไปก่อนวันออกพรรษา เรือปูเค้าจะงดออกล่าปูค่ะ แถมได้กินแกงเหลืองปลากระบอกใส่สับปะรดกับผักกาดดอง ขอบอกสุดยอด หรอยจังหู อย่างช้าวันอาทิตย์นะแวะไปได้เลย

โดย: kim_tiger

วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:13:01:29 น.

ลืม ให้กำลังใจ ไอ้ตัวเล็ก
สู้ๆ นะตัวเอง เค้าคนบ้านไกล ส่งใจมาเชียร์

โดย: kim_tiger

วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:13:03:41 น.

หวัดดีครับคุณน้องป้าโซ...

หายศีรษะไปหลายวันครับ งานมาก+เป็นไข้หวัด
พอสร่างซาได้โงหัวครับ

สมัยอยู่อำนวยศิลป์แข่งบอลกับสันติราษฎร์มักจะมี
การไล่ตีกันเนือง ทำให้ผมเบื่อกีฬาไปเลย

ดูไอ้พวกนักเลือกตั้งมันทะเลาะแย่งอำนาจกันแล้ว
ผมว่ามันไม่มีคำว่า "สปิริต" หรือ "น้ำใจนักกีฬา" เรย
แถมยังตอหลดสะตอบะรี่มากมาย จนผมอธิบายลูกศิษย์ไม่ได้แระ

ยินดีกับหลานชายที่มีชื่อขึ้น นสพ. ครั้งแรก...เยี่ยม!

โดย: Dingtech

วันที่: 23 ตุลาคม 2553 เวลา:14:21:48 น.

ป้าโซ.... เมื่อวานยุ่งอ่ะป้า ไปหาหมอตรวจครรภ์มาเลยไม่ได้เข้ามาหา.... กร๊าก (ไม่ใช่ๆๆๆ มดลูกฝ่อไปแล้ว จะมาท้งมาท้องได้ไง แต่ไปอัลตร้าซาวด์มา เพราะปวดท้อง) วันนั้นเข้ามาเม้าท์เรื่องหนังญี่ปุ่นที่มักจะสื่อความเอาจริงเอาจังของสังคมเค้าน่ะป้า ไม่ว่ากี่เรื่องๆก็จะมีบทสอนใจตลอด เลยทำให้ติดหนังญี่ปุ่น ตอนนี้เรื่องในดวงใจคือเรื่อง Code Blue นานแล้วแต่เอามาดูกี่ทีก็ยังซาบซึ้งรัดรึงในหัวใจ

แต่ยังไม่ได้ดูภาคสองเลย

ป้าโซกำลังติดเรื่องวนิดากับมาลัยสามชายใช่ม๊า วนิดาเค้ายังไม่ได้ดูเลยนะ กลัวจะไปกรี้ดกับคุณประจักษ์เข้า แต่ตอนนี้เค้าตามมาลัยสามชายอยู่ป้า พอจะสองทุ่มเนี่ยต้องเฝ้าหน้าจอแล้ว แถมยังไปค้นหนังสือมาอ่านอีกรอบซึ่งเป็นรอบที่เท่าไหรแล้วก็ไม่รู้ ชอบมากๆ มากขนาดแบกกลับมามิลานด้วยอ่ะคิดดูดิ

เดี๋ยวว่าจะเข้ามิลานเหมือนกัน แต่เห็นท้องฟ้ามืดหม่นเหมือนฝนจะตกแล้วก็แอบลังเลเหมือนกัน หนาวก็หนาวแล้วต้องไปเดินแฉะๆเนี่ยเค้าไม่ชอบเลย.... ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะเอายังไงดี ไม่ชอบอากาศแบบนี้เลยป้าโซจ๋า

โดย: ปลาทอง9

วันที่: 23 ตุลาคม 2553 เวลา:14:57:46 น.

หวัดดียามเย็นจ้าป้า ตอนนี้แค่หกโมงกว่า ๆ แต่มิดสะปานยังกะสองทุ่มแล้ว แถมหนาวอีกด้วยแนะ

บล็อกนี้อีกตามเคย พลอ่านไปแล้วอารมณ์ประมาณคิดภาพตามเป็นช็อต ๆ เลย ไม่ได้เม้าท์นิจะบอกให้ คิดตามออกจริง ๆ ว่าอะไรยังไง

ตอนพลอ่านไป ก็คิดตามไปด้วยนะ ว่าพ่อเด็กคนนั้นเนี่ย เค้าก็เคยเป็นเด็กมาเหมือนเรา ๆ เค้าได้รับการอบรมเลี้ยงดูมายังไงนะ ถึงเป็นคนที่อะไร ๆ ก็เอาแต่เข้าข้างลูกตัวเองไปหมดอย่างนั้น ตอนเป็นเด็กเค้าโดนรุมเอาใจ มีแต่คนคอยปกป้องอย่างนี้นะหรอ แปลกน้อ ตอนเป็นเด็ก ๆ พลว่าเกือบทุกคนแหละ จะต้องเคยเจอประสบการณ์บางอย่างที่ทำให้รู้สึกว่า ผู้ใหญ่ไม่ยุติธรรมกับเรา หรือว่าอีตาพ่อคนนั้นเคยโดนมาก่อน เลยกลัวว่าลูกจะเจอ เลยต้องปกป้องลูกตัวเองงั้นหรอ อุย ปวดหัว

โลกมันไม่ยุติธรรม เจอพ่อแม่อย่างนี้ ลูก ๆ ที่โตมามันจะยังไงอะ สืบต่อนิสัยเยี่ยงนี้ ไปเป็นทอด ๆ งี้หรอป้า

พลซีเรียสไปไหมเนี่ย

หนุ่มน้อยที่บอกกรรมการว่าตัวเองควรแพ้นะ น่ารักสุด ๆ พ่อแม่น้องเค้าเป็นหนึ่งในกลุ่มที่แยกตัวไปตั้งชมรมใหม่ด้วยหรือเปล่าอะป้า

ใบมะกรูดที่ถามนะ แถวบ้านพลยังพอมีขายจ้าป้า มีตลาดแถวบ้าน (คนอื่น) ที่พอหาซื้อของไทย ๆ ได้อยู่ ไม่ได้ครบเครื่องอะไรหรอก แต่ก็ยังดีที่พอหาซื้อได้บ้าง

ส่วนข้าวที่เห็นในจานข้าง ๆ สีแปลก ๆ นะเพราะมันคือข้าวผัดคะน้าปลาเค็ม ป้าเอ๊ยยยยย ตอนผัดตอนกินอร่อยดีแท้ ๆ พอดมกลิ่นเสื้อผ้าเท่านั้นแหละ ต้องรีบถอดอย่างเร็ว ของเค้าดีจริง ๆ

ส่วนน้ำพริกอ่อน อ๊ายยยยยยย คนฉะไม่เคยกิน

เขียนไม่ผิดหรอก น้ำพริกอ่อน ไม่ใช่น้ำพริกอ่อง แถวพิดโลกเค้ามีกินกัน ไม่เชื่อไปถามป้ากิ๋มเลยดิ (

ขอให้ป้ากิ๋มรู้ด้วยเทอดดดดดด) มันไม่ยุ่งยากอะไรเลยนะป้า แค่พริก หอม กระเทียม น้ำปลามะนาว แค่นั้นแหละ ฝรั่งที่บ้านลองกิน ยังว่าอร่อยเลย ตอนแรกบอกเธอไปนะว่านี่ของฉันคนเดียว เพราะคิดว่าเค้าคงไม่ชอบ ทีไหนได้ กินแล้วดันบอกว่าอร่อย แหม ของดีก็งี้อะน้อ

ไม่ได้อยากจะคุยเลยนะเนี่ย

โดย: พล (aoigata

) วันที่: 23 ตุลาคม 2553 เวลา:17:22:16 น.

อ่ะ โซซัง

แฟนตึมเลยนะนี่

มิน่าไม่ค่อยแวะบ้าน(เพลง)เก่า

เด๋วมีงอนๆๆ

โดย: xv IP: 202.183.235.3 วันที่: 23 ตุลาคม 2553 เวลา:17:44:37 น.

กลับมาถึงบ้านแล้วค่ะ
รีบเอารูปลง จัดการเสียก่อนเสียคำพูด
แล้วก็มาช่วยน้องพลตอบเรื่อง น้ำพริกอ่อนของเธอค่ะ
มันคือน้ำพริกน้ำปลาอะค่ะ แถบบ้านเธอเรียกแบบนั้น ส่วนบ้านป้าเรียกน้ำพริกขี้กาเพราะมันมีสีเขียวสีแดงจากพริกเขียวแดงแถมตัดหวานนิดนึง ในตลาดเค้าเรียกน้ำพริกน้ำปลา อร่อยนะเปรี้ยวๆ เค็มๆ หอมกลิ่น พริก กระเทียม หอมแดงเผา

แล้วไปดูบล๊อคหัวหินของป้านะ
เดี๋ยวบล๊อคต่อไปป้าจะพาเลียบหน้าวังไกลกังวล

โดย: kim_tiger

วันที่: 23 ตุลาคม 2553 เวลา:22:02:08 น.

ป้าโซจ๋าแวะมาตามจ้ะ วันนี้ตุ๊กตาครึ้มใจเลยอัพบล็อกโชว์ลีลาเจ้าสตีเว่นเล่นหิมะเล็กๆน้อยๆ แวะไปดูหน่อยสิว่าหลานป้าโซมันพอจะมีแววเป็นนักเล่นสกีกะเค้ามั่งเปล่า

โดย: ตุ๊กตาจ้ะ (เกลือหนึ่งกำน้อย

) วันที่: 24 ตุลาคม 2553 เวลา:13:40:33 น.

โหลๆ ป้าโซ วันอาิทิตย์สุขสันต์ไปทำอะไรกับครอบครัวอ่ะ
ตุ๊กอยู่บ้าน วันนี้จะมีเพื่อนบล๊อกมาเยี่ยมล่ะ ให้ทายว่าใคร
คุณสามีไปซื้อเค้กมารอไว้ กินกาแฟตอนบ่าย อยากกินรึเปล่า..

บล๊อคนี้อ่านไปได้หลายวันแต่ไม่ได้เมนท์...
พ่อแม่เนาะก็อยากให้ลูกตัวเองชนะ..จนบางทีลืมคำว่าแพ้
ตุ๊กเคยเป็นเหมือนเด็กคู่ต่อสู้เจ้าตัวเล็กป้าโซ ที่บอกว่า
"ผมเป็นฝ่ายถูกยูโดครับ" เพราะโกงไง แต่ระหว่างนั้น
ธรรมะกับอธรรมก็ตีกัน จึงไปสารภาพเหมือนกัน..
อดได้รางวัล แต่ก็ไม่มีอะไรคาใจ..

โดย: tuk IP: 81.247.44.185 วันที่: 24 ตุลาคม 2553 เวลา:17:58:15 น.

สวัสดีค่ะป้าโซคนเก่ง
แวะมาทักทายวันหยุดค่ะ ไปเที่ยวไหนรึปล่าวเอ่ย

โดย: apple.007

วันที่: 24 ตุลาคม 2553 เวลา:22:49:22 น.

สวัสดียามเช้านะครับป้าโซ ^^

โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal

) วันที่: 25 ตุลาคม 2553 เวลา:10:16:10 น.