ป้ายกขอนำเสนอ..นักยูโดไทยคนเก่ง..น้องจั้ม ศุภณัฐ

บล็อกนี้ขอเป็นแม่ยกนำเสนอเรื่องราวของเด็กไทยคนเก่งคนนึงที่มีโอกาสได้เดินทางมาฝึกซ้อมยูโดที่ญี่ปุ่นเป็นเวลาหนึ่งเดือนเต็ม โดยมีสปอนเซอร์ดูแลทั้งที่พักและอาหารการกิน


เมื่อประมาณเดือนมิถุนาที่ผ่านมา (..สามเดือนเอ๊งงง) ลุงเขาเปิดหนังสือพิมพ์อ่านๆอยู่ ก็ทำเสียงตื่นเต้นประมาณอ่านเจอข่าวญาติโยมเขาในหนังสือพิมพ์(จริงๆแล้วเวลาลุงเขาอ่านเจออะไรที่เกี่ยวกับเมืองไทย เขาก็จะตื่นเต้นชี้ชวนให้ป้าโซดูทุกครั้งไปแหละ) แล้วก็อ่านให้ป้าโซฟังว่า มีเด็กผู้ชายคนไทยคนนึงจากจังหวัดจันทบุรีมาเก็บตัวฝึกซ้อมยูโดที่ประเทศญี่ปุ่น และที่สำคัญเด็กคนนี้ประวัติการแข่งจะชนะอิปป้งมาตลอด โอ้..อะไรจะเก่งขนาดนี้นะ ขอดูหน้าหน่อยดิ๊.. ป้าโซชะเง้อมองหน้าหนังสือพิมพ์ที่ลุงกำลังอ่านอยู่ เห็นเด็กผู้ชายตากลมโตป๊อกยืนเคียงข้างกับผู้ชายญี่ปุ่นตัวพองๆ ซึ่งก็น่าจะเป็นสปอนเซอร์ที่พามานั่นแหละ เด็กตัวแค่นั้นน่ะนะอิปป้งมาตลอด แสดงว่าต้องเก่งพอตัวทีเดียวแหละ เสียดายที่ไม่ได้ตัดรูปในหน้าหนังสือพิมพ์นั่นเก็บไว้..

จากนั้นเรื่องราวของน้องคนนี้ก็เงียบหายไป จนมาวันหนึ่งมีขาจรเข้ามาเม้นท์ในบล็อกยูโดของป้าโซ

ตอนนี้ลูกชายไป คุมาโมโต เพื่อฝึกยูโด 1 เดือน มีสปอนเซอร์ที่ญี่ปุ่น

โดย: จันทร์เพ็ญ IP: 118.172.243.228 วันที่: 3 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:13:56 น.



เข้าเค้ากับข่าวจากที่ป้าโซรับรู้จากหนังสือพิมพ์จึงทักไปว่า..

ลูกชายคุณจันทร์เพ็ญ เป็นคนจันทบุรีหรือเปล่าคะ? เหมือนๆกับเห็นข่าวทางหน้านสพ. เมื่อสองอาทิตย์ก่อนหรือไงเนี่ย ว่ามีนักเรียนไทยมาฝึกยูโดที่นี่โดยมีสปอนเซอร์คนญี่ปุ่นพามา เด็กคนนี้ชนะอิปป้งมาตลอด..

โดย: ป้าโซ วันที่: 3 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:54:27 น.


และคำตอบที่ได้รับก็คือ..

ใช่แล้วค่ะ เขาเล่นยูโดตั้งแต่อายุ 10ป๊ วันนี้เขาบอกว่าไปซ้อมที่ชิบูชิ คงจะไม่ใกล้ไม่ไกลจากป้าโซเท่าไหร่นะคะ ....

โดย: จันทร์เพ็ญ IP: 180.180.92.57 วันที่: 3 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:18:05 น.



โป๊ะเช้ะ!!! ความบังเอิญที่เป็นญาติกับความฟลุ้คได้บังเกิดขึ้น..

"คุณจันทร์เพ็ญ" เป็นแม่ของเด็กชายคนเก่งที่ป้าโซเห็นทางหนังสือพิมพ์ญี่ปุ่นนั่นเอง .. น้องจั้ม หรือน้องศุภณัฐ ประเสริฐศรี เปิดเผยตัวกันไปเลยเนาะ เพราะชื่อนี้เซิร์ชตามอากู๋เจอตามหน้าข่าวกีฬาได้อยู่แระ


จากการติดต่อทางเมล์กับคุณจันทร์เพ็ญ ทำให้ป้าโซได้รับรู้เรื่องราวความเป็นมาของน้องจั้มว่าเป็นมาอย่างไรถึงได้มาเล่นยูโดจนกระทั่งเก่งกาจเช่นนี้ ขอยกบางตอนจากข้อความในเมล์ของคุณจันทร์เพ็ญมาเล่าสู่กันฟังค่ะ..


น้องจั้มเป็นเด็กคลอดก่อนกำหนดน้ำหนักแรกคลอด 2.5 กก. หลังคลอดได้ 2 ชม.ตัวเริ่มเขียวเนื่องจากปอดทำงานไม่เต็มที่ ต้องนำเข้าอยู่ห้องวิกฤตถึง1สัปดาห์ หลังจากนั้นก็กระเสาะกระแสะเรื่อยมา โรงพยาบาลเป็นสนามเด็กเล่น กินยาเป็นขนม ฝนตกเป็นป่วยเนื่องจากว่าจันทบุรีอากาศชื้นมาก มีลุงเป็นอดีตนักฟุตบอลทีมชาติ พ่อก็นักฟุตบอลจังหวัด จึงหมายมั่นปั้นเท้าให้เล่นฟุตบอลเพื่อต่อสู้กับเชื้อโรคในอากาศ..


และแล้วน้องเค้าก็ได้เล่นบอลในชั้นประถม แต่แล้วก็มีเหตุการณ์มาหักเหให้มาเล่นยูโดตอนอายุ 9 ขวบกว่าๆ โดยเริ่มเรียนยูโดที่รร.ศรียานุสรณ์ พอซ้อมได้ประมาณ 2 เดือนก็ได้ไปแข่งขันที่เดอะมอลล์งามวงศ์วาน รุ่น นน. 36 กก.อายุไม่เกิน 14 ปี ได้ที่ 2 จากวันนั้นมาถึงปัจจุบันก็ประมาณ 6 ปี ที่น้องจั้มวนเวียนอยู่ในแวดวงยูโดโดยไปแข่งตามที่ต่างๆได้รับเหรียญมาโดยตลอด


คนกลางเลยค่ะ..




กับน้องสาวคนสวยซึ่งเล่นยูโดตามพี่ชาย และก็คว้าเหรียญตามพี่ชายมาติดๆ คาดว่าปีหน้านี่แหละ ยัยหนูคนสวยจะต้องมาแงๆที่นี่





นั่นคือประวัติความเป็นมาคร่าวๆของน้องจั้ม .. และเนื่องจากการที่น้องเค้าเล่นยูโดได้ดีมีแวว ทำให้เป็นที่สนใจของกุนซือยูโดชาวญี่ปุ่นซึ่งไปๆมาๆระหว่างไทย-ญี่ปุ่นเป็นประจำ ซึ่งกุนซือคนนี้เป็นคนนำเด็กไทยที่เก่งๆยูโดมาฝึกเอาประสบการณ์ที่ญี่ปุ่นมาหลายรายแล้ว โดยเป็นสปอนเซอร์ออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมดที่อยู่ญี่ปุ่น รวมถึงพาตระเวณออกทัวร์ไปฝึกซ้อมและแข่งขันเอาประสบการณ์ตามที่ต่างๆในญี่ปุ่น นับเป็นโอกาสที่ดีของเด็กไทยที่ได้มีโอกาสเช่นนี้และปีนี้.. น้องจั้มเป็นหนึ่งในโอกาสที่ว่านั่น



ป้าโซเคยผ่านตาดูรายการทีวีญี่ปุ่นอยู่รายการหนึ่ง ไม่แน่ใจว่าเป็นของ NHK หรือไม่ เขาถ่ายทำเรื่องราวเกี่ยวกับเด็กคนไทยที่มาฝึกซ้อมยูโดที่นี่ประมาณหนึ่งเดือน โดยตามถ่ายทำตลอดทั้งเวลาฝึกซ้อม แข่งขัน รวมไปถึงเวลาส่วนตัวที่อยู่ที่บ้านพักต่างๆนั้นด้วย .. ดูไปก็ส่งกำลังใจให้น้องๆเหล่านั้นไปเพราะเด็กพูดภาษาญี่ปุ่นแทบไม่ได้เลย การสื่อสารต่างๆก็อาศัยภาษาอังกฤษงูๆปลาๆ ตามวัยของเด็กที่ได้เล่าเรียนมาขณะนั้น กับภาษาไทยกระท่อนกระแทนของสปอนเซอร์ที่พามา การมาอยู่ที่นี่เพื่อฝึกหนักอย่างนี้ต้องอาศัยกำลังใจ กำลังกายอย่างมาก เนื่องจากต่างทั้งภาษา ความเป็นอยู่ต่างๆ ต้องทรหดพอควรแหละ เพราะที่นี่ฝึกซ้อมกันอย่างหนัก มาเหยาะแหยะก็เท่ากับเป็นหุ่นให้เขาทุ่มเอาๆ เพราะงั้นเราต้องอึดพอควร น้องผู้หญิงที่เห็นในรายการที่ถ่ายทำ ฝึกไปน้ำตาไหลไป เห็นแล้วสงซ้าน.. สงสาร.. แต่นี่แหละนะ ถ้าจะเก่งก็ต้องอดทน


อย่างน้องจั้มนี่มาอยู่ที่ญี่ปุ่นเดือนนึง มีโอกาสผ่านมาทางเกาะใต้ที่ป้าโซอยู่นี่ ป้าโซก็ได้รับทราบเบอร์โทรศัพท์จากคุณแม่น้อง เคยโทร.ไปหาน้องเค้าหนสองหน แต่เบอร์โทรศัพท์ที่ได้มาก็เป็นมือถือของครูฝึกชาวญี่ปุ่นผู้มาพา โทร.ไปน้องเค้าซ้อมอยู่มั่ง ออกไปทานข้าวมั่ง ได้พูดกับน้องเค้าคำสองคำอย่างลวกๆ ก็ให้น้องเค้าได้รู้สึกน่ะแหละว่าเค้าไม่ได้หัวเดียวกระเทียมลีบอยู่ในต่างแดนอย่างนี้นะ ยังมีคนพูดภาษาเดียวกับเค้าอยู่ที่นี่เหมือนกัน ได้ทักทายกันคำสองคำพอหายเปรี้ยวปากอยากพูดไทยมั่ง ถึงแม้จะได้พูดไม่นานก็เหอะ

น้องจั้มมาอยู่ที่นี่ นอกจากการถูกฝึกอย่างหนักแล้ว ยังถูกขุนอย่างหนักอีกด้วย แม้กระทั่งอิ่มแสนอิ่ม ง่วงแสนง่วงยังถูกยัดเยียดให้กินๆๆเพื่อเพิ่มน้ำหนัก เพราะความพร้อมของร่างกายก็มีส่วนเสริมให้การแข่งขันไปถึงเส้นชัยได้ง่ายเข้า .. อย่างนี้ได้ตัวเล็กของป้าโซมันคงไปไม่ถึงดวงดาว เพราะกินประมาณแมวดม

ก่อนน้องจั้มจะกลับไทย มีการแข่งขันใหญ่ครั้งสุดท้ายที่ฟุกุโอกะ ซึ่งเป็นการแข่งแบบไม่จำกัดอายุ น้ำหนัก และเด็กไทยคนนี้ก็ทำชื่อให้เมืองไทยจนได้โดยการเข้าไปถึงรอบชิงชนะเลิศแต่แพ้ได้เหรียญเงินกลับบ้าน โดยแพ้ให้กับสายดำซึ่งมีน้ำหนักถึง 100 กก. ขณะที่น้องจั้มน้ำหนัก 63 กิโล ให้ๆเค้าไปเหอะลูก ดีกว่าหักสองท่อน



ดูขนาดคนขวามือสุดซะก่อน



การแข่งขันคราวนี้ครูฝึกชาวญี่ปุ่นที่เป็นสปอนเซอร์พอใจกับการแข่งครั้งนี้มาก ถึงกับออกปากว่า "จั้มเวรี่กู้ด ญี่ปุ่นตกใจ..อ่า.." เพราะน้องจั้มบอกว่าตอนแข่งคนญี่ปุ่นพูดว่าจั้มคงสู้ไม่ได้ หุหุ.. เล็กพริกขี้หนูครับ ถือเป็นประสบการณ์ที่คุ้มค่าของน้องจั้มและครูฝึกผู้พาไปก็ไม่เสียหน้าด้วย เมื่อผู้ใหญ่ได้เห็นผลงานของเด็กไทยเราดีเช่นนี้ก็จะให้การสนับสนุนกันอีกต่อไป


น้องจั้มเดินทางมาญี่ปุ่นในวันที่ 26 มิย. 53 และกลับในวันที่ 25 กค. 53 เป็นการเดินทางไปต่างประเทศคนเดียวเป็นครั้งแรก โดยมีคำแม่สั่งไว้ว่า.. " อย่าไปใกล้กระเป๋าใครนะ อย่าให้ใครใกล้กระเป๋าเราด้วย " โดยความรู้สึกของคนเป็นแม่นั้น เชื่อว่าลูกสามารถเอาตัวรอดได้ และจะเก็บเกี่ยวประสบการณ์มาถ่ายทอดต่อไป แม้ว่าการเดินทางครั้งนี้ของน้องจั้มจะไม่ได้ไปในนามทีมชาติไทย แต่ไปในนาม "คนไทย"

ขอขอบคุณคุณแม่น้องจั้มที่ได้ร่วมกันถ่ายทอดประสบการณ์ และขอบคุณน้องจั้มที่ได้นำชื่อเสียงจิ๋วแต่แจ๋วให้คนญี่ปุ่นได้ประจักษ์.. ขอให้น้องจั้มฝึกซ้อมต่อไปอย่างตั้งใจ อนาคตทีมชาติไม่ไกลเกินเอื้อม และเมื่อนั้นชื่อ "ศุภณัฐ ประเสริฐศรี" จะเป็นหนึ่งในทีมนักกีฬาทีมชาติไทยที่ได้คว้าเหรียญมาสู่มาตุภูมิ..


ดูขนาดตัวของน้องเค้าในวันกลับไทยสิคะ.. ถูกขุนมาอย่างบึ้ก




Create Date : 25 กันยายน 2553
Last Update : 29 กันยายน 2553 22:19:08 น. 60 comments
Counter : 2493 Pageviews.

 
อ่านเรื่องของน้องจั้มแล้วก็พลอยปลื้มไปด้วย เก่งจริงๆ นะ เด็กที่อ่อนแอเมื่อแรกเกิด เติบโตมาได้แข็งแกร่งขนาดนี้ ขอเป็นกำลังใจให้น้องจั้มและครอบครัวด้วย ขอให้ประสบความสำเร็จ เอาเหรียญโอลิมปิคมาให้คนไทยได้ชื่นชมในอนาคตด้วยนะจ๊า


โดย: เ จ้ า ช า ย น้ อ ย วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:23:12:22 น.  

 
หวัดดีคุณน้องป้าโซ...

เพิ่งเคยได้ยิน "ป้ายก" 555+ อย่าลืมพวงมาลัยแบ๊งค์นะคร้าบ
เห็นไซส์คู่ต่อสู้น้องจั้มแล้ว...อย่างป้าโซว่า ให้เค้าไปเต๊อะลูก...ยืนยันนอนยันว่าน้องจั้มเก่งมั่กมากกก
น่าชื่นชมชื่นใจจริงๆ

ว่าแต่ตัวเล็กของป้าเถอะ ทะมายกินเท่าแมวดมเหมือนลูกสาวผมเลย
ยังงี้ต้องใช้ไปตักน้ำตำข้าวละม้าง ป้าโซเล่นแต่ใช้ไปซื้อผ้าอนามัยนี่ หุ หุ หุ

สุขสันต์วันหยุดคร้าบ


โดย: Dingtech วันที่: 26 กันยายน 2553 เวลา:0:16:49 น.  

 
ประทับใจมากครับป้าโซ

แต่แอบขำคำของป้าที่ว่า "หักสองท่อน" 5555+
แต่ดูจากขนาดก็น่าจะทำได้นะ อิอิ


น้องจั้มสู้ๆ


โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 26 กันยายน 2553 เวลา:9:38:49 น.  

 
5555 ป้าโซ.....เป็นป้า ยก ถามจริง ๆ ก่อนกลับ

น้องเขาเพิ่มน้ำหนักขนาดนั้น ป้ายกได้เหรอ...

อิ อิ.


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 26 กันยายน 2553 เวลา:14:58:10 น.  

 
อ่ะ...น่าชื่นชมในความสามารถของน้องจั้มที่เตะตาสปอนเซ่อร์ ได้มาฝึกฝนยูโดถึงถิ่นเค้าเลยนะคะ

อาจจะเหงา อาจจะเหว่ว้า ที่ต้องไกลบ้าน ไกลพ่อแม่พี่น้องอันเป็นที่รัก ทว่าประสบการณ์ครั้งนี้ คุ้มค่า นอกจากได้ฝึกฝนทางด้านกีฬา น่าจะได้ภาษากลับมาบ้างแหละ แถมเรซูเม่คงหรูตั้งแต่เด็ก ๆ

ขอแสดงความชื่นชมและยินดีไปกับคุณพ่อคุณแม่ของน้องจั้มด้วยคนค่ะ


โดย: Oops! a daisy วันที่: 26 กันยายน 2553 เวลา:15:05:21 น.  

 
สวัสดีครับ

ขอบคุณครับ

ที่เป็นกำลังใจให้ผม


ออที่ได้คุยกับป้าโซนิดเดียว ตอนนั้นจะกำลังซ้อมอยู่เลยครับ แล้วไม่ได้เจอป้าโซด้วย

ตอนนี้ผมน้ำหนักยังคงเท่าเดิมเหมือนตอนอยู่ญี่ปุ่น

ยังลดไม่ลงเลยครับ

ป้าโซเป็นยังไงบ้างครับ

สบายดีไหม

ตอนนี้ผมสบายดีครับ

แต่เรียนหนักมากๆ

ตามเรียนทีหลัง



โดย: Jump IP: 118.172.242.245 วันที่: 26 กันยายน 2553 เวลา:19:50:09 น.  

 
สวัสดีค่ะป้าโซ พอดีวันนี้หนูได้รับข้อความทางโทรศัพท์ คิดว่าคงจะเป็นคุณแม่น้องจั้๊มนี่แหละค่ะที่ส่งมาอวดลูกชาย ๕๕๕
ขอแนะนำตัวก่อนว่าหนูเป็นรุ่นพี่ยูโดของน้องเองค่ะ แล้วก็เป็นหนึ่งในนักเรียนไทย ๕ คนที่ได้ไปฝึกซ้อมที่ญี่ปุ่นเมื่อ ๕ ปีก่อนด้วย ซึ่งเด็กที่ป้าโซว่าฝึกไปน้ำตาไหลไปนี่ก็คือหนูนี่เองและค่ะ =__= ตอนนั้นอยู่แค่ม.๓ เป็นน้องเล็กในกลุ่มคนเดียวที่ยังอยู่ม.ต้นค่ะ ยังจำความรู้สึกนั้นของตัวเองได้อยู่เลยค่ะ นาทีที่ตะคริวขึ้นครึ่งตัว และตอนที่ถูดรัดคอจนชักแหง่กๆอยู่กลางสนามแข่งน่ะค่ะ ฮาาาา
ตอนนี้หนูเรียนอยู่ที่ม.ธรรมศาสตร์ ปี๒แล้ว ก็ได้ทราบข่าวจากอาจารย์มาว่าน้องได้ตามรอบไปญี่ปุ่น ดีใจมากค่ะ เพราะว่าน้องคนนี้เก่งจริงๆ จำได้ว่าตอนที่น้องเค้ามาเล่นยูโดใหม่ๆหนูยังแอบนินทาเด็กคนนี้ด้วยความอิจฉาในฝีมือเลยค่ะ แหม.. เรารึก็ฝึกมานานตั้งหลายปี เด็กนี่มาจากไหน จับชุดได้ปั๊บกระชากเราทุ่มเฉยเลย =___="

พอได้เห็นน้องได้รับการพูดถึงแบบนี้ในฐานะรุ่นพี่ก็ปลื้มใจแทนค่ะ คุณพ่อคุณแม่น้องภูมิใจมาก ทำให้คิดย้อนวัยไปถึงตอนนั้นที่เราก็เคยได้สัมผัสความรู้สึกแบบนี้ แต่ด้วยหน้าที่การเรียนอย่างหนักในเวลานี้ก็ทำให้หนูห่างหายจากยูโดไปมากเลยล่ะค่ะ ^^ ได้แต่คอยเอาใจช่วยให้น้องเค้าไปถึงทางฝันแทนพี่แก่ๆคนนี้ด้วย ฮาาาา

ขอบคุณสำหรับคำชื่นชมรุ่นน้องที่น่ารักนะคะป้าโซ
และขอบคุณคุณแม่น้องจั๊มด้วยค่ะที่ส่งข้อความมา ฮาาาา


โดย: กุลธิดา IP: 180.183.227.178 วันที่: 26 กันยายน 2553 เวลา:20:59:06 น.  

 
สวัสดีตอนเช้าจ้ะป้า ก่อนอื่น ขิมขอยินดีกับน้องก่อนนะคะ ยินดีจากใจ ปลื้มแทนคนเป็นพ่อแม่ และปลื้มที่เป็นคนไทยจ้ะ เด็กไทยที่เก่งในการเรียนและกีฬานี่ปลื้มมากๆ

มีความคิดเห็นนิดหน่อยเรื่องที่น้องเค้าต้องกินมากๆ อย่างที่ป้าโซเล่าไว้ในบล็อก ขิมออกกำลังกายมาก็หนัก และมีเพื่อนๆหลายคนที่รักการออกกำลังกายและกำลังจะกลายเป็น BodyBuilder เค้าก็กินอาหารเยอะ และจะเน้นพวกโปรตีน เพราะจะทำให้ออกกำลังกายได้นาน และไปซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอของร่างกาย อีกทั้งยังเสริมสร้างกล้ามเนื้อ เมื่อออกกำลังกาย ไขมันในร่างกายจะเปลี่ยนเป็นกล้ามเนื้อและมีมวลหนักกว่าไขมันจ้ะ

อ่านคำทักทายป้าในบล้อกแล้วคิดว่าใครที่ไหนซะอีกแน่ะ ป้าโซมาทำให้น้องได้ยิ้มแต่เช้าพร้อมกับถ้วยกาแฟถ้วยโปรด เพราะอาทิตย์ก่อนทำแตกไปใบนึง ไมค์ถามถึงแต่แก้ว แต่เมียไม่ยักถามถึง ใช่แล้วจ้ะ ไมค์ดูแลต้นไม้เอง ขิมเลยไม่ต้องทำฮ่าๆ อันนี้เรื่องดี

ป้าโซทำอะไรกินกาแฟตอนเช้าหรือเปล่าจ๊ะ ขิมเนี่ยชอบหนมปังปิ้งหล่ะ ทาเนย แล้วก็มีผลไม้นิดหน่อยๆ จะได้อยู่ท้องนานหน่อย เพราะต้องทำนู่นทำนี่รอบๆบ้าน อย่างน้อยต้องทำความสะอาด เตรียมฟอลล์หล่ะจ้ะ หน้าหนาวทำไม่ไหว

สามีไม่อยู่หนูนาดำๆอย่างขิมก็ร่าเริงอีกแล้วจ้ะ แต่เริงร่าได้ไม่นาน เพราะถูกยื่นคำขาดว่า หากเค้ากลับมาวันพฤหัส เสาร์อาทิตย์ถัดไป เค้าจะให้ทำข้อสอบคำศัพท์เทคนิค

ไปแล้วจ้ะ ว่าแต่ไปแซวน้องเล่นแต่เช้า สดชื่นมากละซี้


โดย: aArMel วันที่: 26 กันยายน 2553 เวลา:21:16:32 น.  

 
ป้าโซก๊ะ ขอโทษที่เนทล่มเลยมาช้านะจ๊ะป้าจ๋า

โห.... อ่านแล้วขนลุกอ่ะ ทุกอย่างไม่ได้มาโดยง่ายดายเลยจริงๆ แล้วคุณจันทร์เพ็ญบังเอิญเข้ามาบล๊อกป้าโซใช่ไหม ถึงได้สานต่อจากเรื่องบังเอิญมาเป็นเรื่องแสนประทับใจแบบนี้....แต่น้องถูกขุนอย่างนั้น อยากเป็นน้องจั๊มจังเลยป้า

แล้วมาอึ้งอีกตรงที่รุ่นพี่น้องจั๊มเข้ามาเม้นท์ในบล๊อกป้า ความรู้สึกนี่บอกไม่ถูกเลย ป้าโซกลายเป็นขวัญใจนักยูโดไทยไปแล้ว

สองสามวันมานี่อากาศแถวมิลานไม่ดีเลยป้าโซ ฝนตกมันได้ทุกวัน แถมมีลมตึงๆอีก หน้าหนาวมาแล้ว ความหดหู่ค่อยๆคืบคลานเข้ามา เห็นแล้วคิดถึงบ้านชะมัด เกลียดอากาศหดหู่แบบนี้เหลือเกินป้า (แต่พอแดดดีๆก็รีบทากันแดดแทบไม่ทัน)

ขอตัวก่อนนะจ๊ะป้า ตื่นมายังไม่ได้ทำอะไรเลย วิ่งมาหาป้าโซก่อนซะงั้น


โดย: ปลาทอง9 วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:14:47:42 น.  

 
ดีค่าป้าโซ
เข้ามาทักทายกะiphoneก่อน เนื้อหาเยอะ เด๋วไปต้มมาม่าแล้วเปิดcom
ดีก่า หาดใหญ่ฝนตกทุกวันเลยค่ะ บรรยากาศคงคล้ายของป้าแอ็กเน็ตเลยจูง
มือกันล่มซะงั้น;;
ดีใจค่ะที่มีคนห่วงใย เรื่องหวัด2009 ที่ทำงานให้ฉีดวัคซีนแล้วค่ะ ปลอดภัย
แต่หลังฉีดเล่นเอาไข้ขึ้นเลยค่ะ
ป้าโซเองก็ดูแลสุขภาพนะคะ
คิดถึงน๊า


โดย: apple.007 วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:22:05:59 น.  

 
อรุณสวาทครับป้าโซ
เฮ่อ...ลงเรื่องเหมือนให้อ่านนวนิยายยาวบรื้ดเลยครับ
อ่านได้ไม่กี่บรรทัดก็ตาลายแล้วครับ อิอิ
แถมต้องลุกขึ้นลุกลง เลยไปกันใหญ่
มาลงชื่อไว้ก่อนแระกัน อิอิ


โดย: smack วันที่: 28 กันยายน 2553 เวลา:6:52:46 น.  

 
เด็กไทยเก่งไม่แพ้ชาติใดในโลก เป็นกำลังใจให้น้องนะคะ สู้ๆ


โดย: แม่ยูอะ วันที่: 28 กันยายน 2553 เวลา:12:20:51 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับป้าโซ ^^


โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 29 กันยายน 2553 เวลา:10:36:52 น.  

 
ป้ากิ๋มอ่านไปน้ำตาคลอเลย ดีใจที่เด็กๆ ของเราเก่ง
กำลังนึกหมั่นไส้นักวิชาการเมืองไทยบอกเด็กไทยโง่
อย่างโน้น อย่างนี้ จนครูอย่างป้าทำใจไม่ได้ ลูกๆ หลานๆ ชั้น เก่งจะตายมาว่ากันได้
ลูงของป้าโซน่ารักเนอะ สมกับเป็นเขยเมืองไทยจริงๆ


โดย: kim_tiger วันที่: 29 กันยายน 2553 เวลา:21:19:28 น.  

 
สวัสดีครับน้องจั้ม..

ได้ยินจากคุณแม่ว่าหนูต้องไล่เรียนหนักเพื่อตามให้ทันที่ไปอยู่ญี่ปุ่นมาเดือนนึงใช่มั้ยลูก? พยายามเข้านะครับ ป้าโซเชื่อว่าจั้มทำได้ลูก.. ความสำเร็จทุกอย่างไม่เกินความพยายาม




สวัสดีค่ะรุ่นพี่กุลธิดา..

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและเม้นท์นะคะ ยินดีที่ได้รู้จักตัวจริงค่ะหลังจากที่เคยลุ้นอยู่หน้าจอทีวีที่นี่ตอนหนูมาเก็บตัวซ้อม

ป้าโซเคยเห็นเด็กที่เป็นรุ่นพี่ในชมรมยูโดที่เจ้าตัวเล็กอยู่ พอเข้าชั้นมัธยมแล้ววิธีการเล่นยูโดจะเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด นั่นคือจากที่เคยเล่นๆแบบเด็กประถมก็จะมาเล่นกันอย่างเด็กโต ท่าต่างที่ห้ามใช้ในระดับประถมเพราะอันตรายก็จะงัดมาใช้กันได้ตอนนี้ เช่น ท่าชิเมะวะสะ.. พวกรัดคอจนเกือบหมดสติ หรือดึงแขนดึงขาจนต้องยอมแพ้ เห็นเด็กรุ่นพี่คนนั้นที่เพิ่งเข้าม.หนึ่งถูกเด็กม.สองหรือสามเนี่ย รัดคอจนดิ้นกระแด่วๆ เหมือนปลาถูกทุบหัว เห็นแล้วสยองงงงมากกกก รุ่นพี่ม.สองม.สามนั่นก็เกินไปที่ไปทำเด็กม.หนึ่ง เพราะเด็กเพิ่งเข้ามาสู่ระดับนี้ใหม่ๆ ยังไม่รู้จักการพลิกแพลงอย่างนี้ .. ในระดับมัธยมนี่เขาคละกันเล่นได้ในการแข่งแบบทีมค่ะ คือม.หนึ่ง สอง สามนี่สามารถเล่นปนกันได้ไม่ระบุระดับชั้นปีเป๊ะๆ อย่างชั้นประถม

น้องกุลธิดาคงถูกรัดท่านั้นแน่ อยากทราบความรู้สึกจริงๆว่าเป็นยังไง มันเหมือนสติจะหลุดไป จู่ๆก็จะวูบ.. อย่างนั้นหรือเปล่าน้อ? อูยย.. น่ากลัวๆ..

ขอให้น้องกุลธิดาประสบความสำเร็จในการเรียนและตลอดไปจนถึงการงานที่จะได้ทำในอนาคตนะคะ..



โดย: ป้าโซ วันที่: 29 กันยายน 2553 เวลา:22:18:13 น.  

 
ขอบคุณครับ

ผมพยายามสุดๆครับ


โดย: jump IP: 118.172.241.180 วันที่: 30 กันยายน 2553 เวลา:8:18:09 น.  

 
สู้ๆนะครับน้องจั้ม ^^


สวัสดียามเช้านะครับป้าโซ ^^


โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 30 กันยายน 2553 เวลา:9:43:45 น.  

 
อ่านแล้วปลื้มจริงๆเลยค่ะ...ดีใจกับคุณพ่อคุณแม่ของน้องที่มีลูกน่ารักเก่งทั้งสองคน

ชื่นชมน้องทั้งสองขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

ชื่นชมป้ายก..ลุงยก...บ้านนี้ที่ถ่ายทอดเรื่องราวของน้องให้ได้รับรู้

ขอบคุณป้าโซค่ะ


โดย: แม่สามข้าว (sinaporn ) วันที่: 30 กันยายน 2553 เวลา:10:00:14 น.  

 
ขอแวะมาชื่นชมความสามารถของเยาวชนไทยด้วยคนจ้ะป้าโซ กว่าเก่งได้ขนาดนี้คงต้องพากเพียรฝึกฝนและทุ่มเทกายใจให้อย่างท่วมท้นเลยอ่ะนะป้า นับถือน้ำใจเลยเนาะ

ขอบคุณป้าโซจากหัวใจที่แวะไปเยี่ยมบล็อกตู๊กตาอย่างว่องไวปานกามนิตหนุ่มเลย ตอนแรกก็กะว่าจะมาเคาะประตูเรียกป้าอ่ะแหละ แต่กว่าจะเสร็จมันดึกมากแล้ว แบ็ตตารี่หมดเกลี้ยงซะก่อน


โดย: เกลือหนึ่งกำน้อย วันที่: 30 กันยายน 2553 เวลา:13:07:09 น.  

 
สวัสดียามเช้านะครับป้าโซ ^^


โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 1 ตุลาคม 2553 เวลา:9:14:46 น.  

 
ช่วงนี้เนทที่บ้านไม่ค่อยดีเลยป้าโซ ฝนลงมาเป็นอาทิตย์แล้วนะ แถมเมื่อวานค่ำๆพายุเข้า เช้าวันนี้ก็เหมือนเดิม ฟ้าปิดหมอกลง ฝนตกอีกต่างห่าง..... บรึ๊ยๆๆๆๆ
แหม....ตัวเองก้อ(บิดชายเสื้อไปมา) ป้าก็ไม่ได้รู้อะไรเยอะแยะหรอกค่ะ อ่านจากแผ่นพับผ่านๆ แล้วก็มาหาอ่านเพิ่มในอากู๋อีก บางอันก็ฟื้นความจำจากตอนเด็กๆ พวกเรื่งอเทพนิยายกรีกอะไรพวกนี้น่ะ แต่จำได้ลางเลือนแล้วป้าโซจ๋า

อากาศแถวบ้านป้าโซเป็นยังไงบ้าง รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะป้า

มาสั้นๆง่ายๆแค่นี้ก่อน เดี๋ยวถ้าเนทอืดขึ้นมาจะไม่ได้คุยกันซะเปล่าๆ


โดย: ปลาทอง9 วันที่: 1 ตุลาคม 2553 เวลา:14:06:56 น.  

 
น้องจั้มเท่ห์อ่ะ
หน้าเหมือนดาราครใสักคนช่อง7อ่ะ...จำชื่อไม่ได้อ่ะ
หน่วยก้านดีอ่ะ
ป้าชุลี..ขอส่งปะกวดค่ะๆๆๆ

น้องจั้มไปญี่ปุ่นป้าโซพาไปกินข้าวเป็นแม่ยกให้
เดี๋ยวป้าชุลีอย่างเค้าไปมั่ง..ขอเหล้าญี่ปุ่นชุดนึงได้ป่าว
แต่เดี๋ยวรอส่งฝาโออิชิอีกสักรอบก่อน..ฮ่ะๆๆ


โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ วันที่: 2 ตุลาคม 2553 เวลา:10:46:00 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: แม่สามข้าว (sinaporn ) วันที่: 2 ตุลาคม 2553 เวลา:16:56:04 น.  

 
ปรบมือ ชื่นชมด้วยคนค่ะ ถึงตัวเล็ก ก็เล็กพริกขี้หนูเน๊อะ แชมป์ 100 กกถ้าน้ำหนักใกล้กัน น้องจั๊มอาจจะชนะก็ได้น๊า

จะว่าไปคนไทยอยู่ไหนเจอคนพูดภาษาเดียวกันก็แอบตื่นเต้นนะคะ บางทีเราไปเที่ยวอาทิตย์ 2 อาทิตย์ เจอคนไทย ได้ยินเค้าพูดภาษาไทย เล่นเอาเราหันไปคุยด้วยแทบไม่ทัน อยู่ที่ไหนคนไทยก็รักกัน


โดย: j a r n i k วันที่: 2 ตุลาคม 2553 เวลา:20:40:12 น.  

 
มอร์นิ่งครับป้าโซที่รัก
วู้ว...ป้าโซทายแม่นหลายครับ
ผมมาเหยียบชั้น7ที่79.7แล้นครับอิอิ


โดย: smack วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:6:23:35 น.  

 
สวัสดีค่ะ
ดูรายการทีวีพาไปเที่ยวฮอกไกโด เมืองฟุโอโนะหรืออะไรซักอย่างจำไม่ได้ อิ อิสวยจังค่ะเห็นแล้วอยากไปเที่ยวฮอกไกโด แล้วก็พาให้คิดถึงป้าโซขึ้นมาทันทีเลยค่ะ


โดย: apple.007 วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:21:56:31 น.  

 
ป้าโซก๊ะ ยังซ้อมยูโดไม่เสร็จเหรอก๊ะ ถึงยังได้ไม่อัพบล๊อก.... อิ อิ(เดี๋ยวป้าโซสกายคิกขาคู่แล้วจะหนาว เร่งอยู่ได้ 555+)

แวะมาหาด้วยความคิดถึง ไม่ได้คุยกับป้าโซหลายวันเค้าเหงานะ เลยต้องมาแอบส่องหน่อย

รักษาสุขภาพนะจ๊ะป้า อากาศหนาวแล้ว ระวังจะน้ำมูกย้อย


โดย: ปลาทอง9 วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:19:10:42 น.  

 
คู่แข่งน้ำหนักร้อยกิโล..เอ่อ..ไม่บี้แบนไปก็บุญแล้ว...

ระบบบล็อกที่นี่เป็นยังไงไม่รุ กดให้มันเตือนอัพเตททางเมล์ มันก็ไม่ทำ

ส่วนโอเคเนชั่นก็จัดหน้าจัดฟอนต์ได้เละเทะมาก เออ..ประเสริฐไปคนละแบบ

ป้ามัวไปซ้อมยูโดกะตัวเล็กอยู่เหรอ?


โดย: พี่หมี (Bkkbear ) วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:8:49:38 น.  

 
ขอชื่นชมในความสามารถขอเด็กไทยด้วยคนค่ะ
แต่เหนือสิ่งอื่นใดต้องชื่นชมป่้าโซมากๆ ที่ทำให้พวกเราได้รับรู้ข่าวสารข้อมูลดีๆ อย่างนี้

ป้าเหมียวเองเป็นป้าแท้ๆ ของน้องจั๊มค่ะ แต่เวลาป้าเหมียวเรียกจะเรียกว่า "พี่จั๊ม" เพราะเรียกเผื่อน้องสาวเขาน่ะค่ะ น้องสาวเขาชื่อ "น้องแจม" แม่ของทั้งสองป้าเหมียวเรียกว่า "น้องปู" นี่พ่อของเขาส่งเมล์มาให้เข้ามาอ่านจร้า

ค่ะ พี่จั้๊มเป็นเด็กที่มีความมุ่งมั่นในกีฬายูโดมาตลอด เมื่อคราวที่ไปแข่งขันครั้งแรกที่เดอะมอลล์ งามวงศ์วาน ได้เหรียญเงิน ในวันอาทิตย์ พอเช้าวันจันทร์พี่จั๊มก็เตรียมชุดไปฝึกซ้อมต่อเลย ไม่เคยต้องหยุดพักก่อนเลย ป้าเหมียวถึงมองว่าพี่จั๊มมีความมุ่งมั่นในกีฬายูโดมาก และอีกอย่างหนึ่งพี่จั๊มจะแข่งแบบที่เรียกว่าแบกอายุแบกน้ำหนักมาตลอด ถ้าแข่งในรุ่นเดียวกันมาตลอดก็จะเป็นเจ้าพ่อเหรียญทอง
เคยไปดูเขาแข่งที่เดอะมอลล์ งามวงศ์วานครั้งหลัง ซึ่งเหลือเวลาอีกเพียง ๗ วินาที และเขากำลังแพ้คะแนนอยู่ แต่พี่จั๊มก็พยายามไล่ตามจับคู่ต่อสู้ซึ่งเป็นนักยูโดจากโรงเรียนกีฬาชลบุรีซึ่งถือว่าเป็นนักยูโดที่เก่งมากทั้งทีม และสามารถจับได้แล้วยกตัวชูขึ้นเหนือศีรษะและทุ่มลงไป ทำให้ได้รับชัยชนะอย่างเห็นได้ชัดเจนที่สุด พี่จั๊มเขาเก่งจริงๆ ป้าเหมียวไม่มีโอกาสตามไปดูทุกครั้งเนื่องจากติดภารงานของทางราชการบ้าง ของชุมชนบ้าง แต่ไปดูที่ไรไม่เคยผิดหลัง
การไปญี่ปุ่นครั้งนี้ป้าเหมียวก็เป็นสปอนเซอร์ให้ด้วย แม่เขาบอกอีกว่าให้ป้าเหมียวเตรียมเงินไว้ในปีหน้าด้วยเพราะอาจจะได้ไปอีกทั้งพี่ทั้งน้องด้วย
ป้าเหมียวไม่ได้เป็นป้าธรรมดานะ แต่เป็นเสมือนแม่ของทั้งสองคนด้วย เพราะไม่มีลูก สมบัติทุกอย่างก็ยกให้ทั้งสองนั่นแหละ

ขอบคุณทุกท่านที่ชื่นชมค่ะ


โดย: ป้าเหมียว IP: 202.143.137.34 วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:10:22:18 น.  

 
สวัสดียามเที่ยงนะครับป้าโซ ^^


โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:12:15:26 น.  

 
สวัสดีค่ะป้าเหมียว..

ขอบคุณสำหรับรายละเอียดที่กรุณาเล่ามานะคะ ทีนี้เลยรู้จักชื่อเล่นแม่ปูเลย เรียกชื่อเต็มยศมาซะนาน

ป้าเหมียวขรา.. ป้าเหมียวเป็นแม่บุญธรรมให้น้องจั้มน้องแจมแล้ว จะกรุณามาเป็นแม่บุญทุ่มให้เจ้าสองตัวของป้าโซบ้างได้ไหมก๊ะ? ประมาณเศษๆสมบัติที่เหลือก็ได้ก้ะ

อ้าว..แสดงว่าที่น้องจั้มจะไปแข่งที่ฮ่องกงต้นเดือน พย. นี่ แม่ปูกลั้นใจควักกระเป๋าเองหรือคะนี่?

อัพเดทนิดนะคะแฟนคลับน้องจั้ม.. วันที่ 4-9 พย. 53 นี้คนเก่งของเราจะไปเดินสายแข่งขันที่ฮ่องกงค่ะ ในรุ่นอายุไม่เกิน 20 ปี

กัมบะเระ จั้มคุง!!


โดย: ป้าโซ วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:12:55:06 น.  

 
สงสัยครับป้าโซ ว่าสปอนเซอร์ได้อะไรจากการพาเด็กไทยไปฝึกซ้อมที่ญี่ปุ่น


โดย: มาจะกล่าวบทไป IP: 10.2.6.114, 58.137.199.126 วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:13:04:37 น.  

 
^
^

ตอบคุณมาจะกล่าวบทไปค่ะ -->>

ป้าโซขอตอบแบบผู้ไม่รู้นะคะ เพราะไม่เคยเป็นกับเค้าหรอก สปอนซ่งสปอนเซอร์เนี่ย เป็นแต่สปอนโง่

ถ้าสปอนเซอร์ที่ถามมา หมายถึงป้าเหมียวละก็ อันนี้คงไม่ต้องสงสัยว่าสปอนเซอร์ป้าเหมียวได้อะไร เพราะเป็นป้าแท้ๆ เสมือนแม่ แต่ถ้าน้องจั้มยังมีสปอนเซอร์คนไทยท่านอื่นๆที่ช่วยสนับสนุนด้วยละก็ สปอนเซอร์ท่านอื่นๆก็คงได้ความรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจที่ได้ช่วยเหลือสนับสนุนให้เด็กมีแววคนนึงได้ก้าวไปข้างหน้ากระมังคะ

สำหรับสปอนเซอร์ญี่ปุ่นนี่ ป้าโซขอตอบตามความเข้าใจส่วนตัวนะคะ.. สปอนเซอร์ที่ว่านี่ท่านเป็นคนเล่นยูโดคนนึงเหมือนกัน เพราะฉะนั้นท่านก็คงอยากสนับสนุนเด็กที่มีหน่วยก้านดี มีแววดี มีความมุ่งมั่นในทางยูโด ให้มีโอกาสฝึกฝนวิชานี้ เพื่อให้สืบทอดต่อๆไป

ความซึมลึกในเรื่องกีฬาของคนญี่ปุ่นนี่ ป้าโซเข้าใจว่าเขาซึมได้ขนาดจริงๆค่ะ ประมาณทุ่มเทแม้เมื่อตัวเองเลยวัยที่จะเล่นกีฬานั้นๆแล้ว ถ้าอยู่ในฐานะที่สามารถให้การสนับสนุนกีฬานั้นๆในเรื่องใดได้บ้าง เขาก็จะไม่ลังเลใจ บ้างก็ตั้งเป็นชมรมยูโดฝึกซ้อมให้เด็กๆรุ่นหลัง บางท่านไม่มีกำลังเงินก็เอากำลังกายและใจนี่แหละ ไปช่วยฝึกซ้อมให้เด็กๆหลังจากงานประจำโดยไม่มีอะไรตอบแทน สิ่งที่ท่านๆเหล่านี้จะได้ก็คือความสุขใจ ความภูมิใจที่ได้สานต่อกีฬาชนิดนั้นกระมังคะ

จบข่าว..


โดย: ป้าโซ วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:13:42:58 น.  

 
สวัสดีค่ะ

ป้าโซตอบคำถามเรื่องการเป็นสปอนเซอร์ได้โดนใจจริงๆค่ะ

การที่เราเป็นสปอนเซอร์นั้นเป็นการให้โอกาสแก่ผู้ที่ควรได้รับการสนับสนุนค่ะ และต้องบวกกับสรรพกำลังทุกอย่างที่เราพอจะมีให้โดยที่เราไม่เดือดร้อน


สำหรับเซนเซที่พาพี่จั๊มไปฝึกซ้อมที่ญี่ปุ่นนั้นคำตอบก็เป็นอย่างที่ป้าโซตอบนั่นแหละค่ะ เท่าที่ทราบจากน้องปู ท่านเป็นดาราด้วยนะ และเป็นนักเขียน จะอยู่ที่ญี่ปุ่นประมาณ ๒ เดือนนะถ้าจำไม่ผิด แล้วก็จะตระเวณไปสอนเด็กๆในประเทศต่างๆ

ป้าโซข้อมูลทันสมัยมาก ป้าเหมียวอยู่อำเภอเดียวกับครอบครัวพี่จั๊มยังไม่ทราบเลย (ป้าเหมียวไม่ว่างเข้าไปเยี่ยม ยังวุ่นกับเรื่องได้ทุนไปเรียน ป.โท อยู่)

จบข่าวเช่นกัน


โดย: ป้าเหมียว IP: 202.143.137.34 วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:16:19:35 น.  

 
สวัสดียามเช้า ตอนหนาวๆค่าป้าโซคนสวย
สบายดีหรือเปล่าคะ ขิมแวะมาหาเพราะคิดถึ๊ง คิดถึง แล้วก็มาส่งข่าวพี่ลูกหมูตัวกลมจ้ะ
พี่ลูกหมูกลับเมืองไทยจ้ะ เมื่อวานได้มีโอกาสคุยโทรศัพท์กัน พี่เค้าเลยฝากขิมมาส่งข่าวป้าโซคนสวยหล่ะ

ที่นี่ออกไปข้างนอกต้องใส่แจ๊คเกตกะขายาวแล้วหล่ะ ไม่สนุกเลย ไม่อยากเป็นข้าวต้มมัดเวลาออกไปข้างนอก
จิบกาแฟแก้หนาวหรือยังจ๊ะ

ไว้คุยกันใหม่น๊า


โดย: aArMel วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:18:24:23 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: sinaporn วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:19:06:53 น.  

 
สวัสดีค่ะ เพื่อนๆป้าโซ ขอบคุณทุกท่านที่เป็นกำลังใจให้ครอบครัวของเรา ขอบคุณจากใจค่ะ


โดย: จันทร์เพ็ญ IP: 118.172.251.207 วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:21:43:51 น.  

 
หวัดดีค่ะป้าโซ บล๊อกนี้กลายมาเป็นป้ายกไปซะแล้ว
ขอชื่นชมน้องจั๊มด้วยคนนะคะ คงดีใจไม่น้อยที่ป้าโซโทรไปหา
นึกถึงตัวเอง ถ้าอายุเท่าน้องเค้า แล้วต้องไปกินอยู่อย่างนั้น
ฝึกหนักขนาดนั้น จะต้องร้องไห้วันละกี่รอบกันน๊อออ...

สู้ต่อไปนะ จีบัน..


โดย: kamaron วันที่: 6 ตุลาคม 2553 เวลา:0:25:23 น.  

 
อรุณสวัสดิ์นะครับป้าโซ ^^


ฮั่นแน่ แอบหลับรึเปล่าครับ อิอิ


โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 6 ตุลาคม 2553 เวลา:9:41:45 น.  

 
ขวัญได้รับกำลังใจและคำอวยพรของป้าโซ
ผ่านบล็อกของคุณพระจันทร์ค่ะ

ตอนนี้ขวัญดีขึ้น
เลยขอแวะมา..ขอบคุณและกล่าวคำทักทาย

สวัสดียามเที่ยงนะคะ..
ขอเป็นสมาชิกบล็อกนี้ด้วยคนด้วยค่ะ

ด้วยความเคารพค่ะ


โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 6 ตุลาคม 2553 เวลา:11:56:11 น.  

 
พี่ที่ได้เหรียญทองแม็ช พระจอมป่ะ


โดย: สว.3 IP: 125.27.223.124 วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:12:23:12 น.  

 
สวัสดีค่ะป้าโซ
โอ้..เพิ่งได้ตามมาอ่านบล็อกของป้าโซวันนี้เองค่ะ
เพราะหายไปเที่ยวมาหลายวัน
อ่านไปก็ขนลุกไป ภูมิใจแทนน้องจั้มจริงๆ ค่ะ
ที่สำคัญ รู้สึกละอายใจมากเลย
ที่เราก็อยู่จันทบุรีเหมือนกัน แต่ทำไมเราถึงไม่เคยรู้จักน้องจั้ม
มาก่อน ฮือๆๆๆๆๆๆๆ



โดย: หกพันไมล์ วันที่: 24 ตุลาคม 2553 เวลา:11:26:47 น.  

 
-->>

พี่ที่ได้เหรียญทองแม็ช พระจอมป่ะ

โดย: สว.3 IP: 125.27.223.124


เข้ามาตอบช้าไปหน่อยค่ะ เพิ่งได้รับข้อมูลมาจากแม่ปู..คุณแม่น้องจั้ม

ถูกต้องแล้วค่ะ น้องจั้มไปแข่งในรายการของเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือไทย-เยอรมันคัพ เยาวชน-ประชาชน 19-20 ตค. 53 และได้เหรียญทอง

ส่วนอีกวันเป็นการแข่งประเภททีมชาย 3 คน ได้เหรียญทองแดงค่ะ


โดย: ป้าโซ วันที่: 26 ตุลาคม 2553 เวลา:12:28:17 น.  

 
555 พี จั้ม เล่นเก่งมาก

ได้เจอตัวจริง แล้ว [น่ารักด้วย]

ได้ไปแข่งกับพี่จั้ม ด้วย

คิดถึง พี่ จั้ม มากเลย

แบบปลื้ม


โดย: น้องกิ๊กศรีเกด IP: 125.26.152.240 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:10:34:03 น.  

 

^
^

อ๊ายยย.. พี่จั๊มเป็นดาราไปแร้ววว.. ดีใจค่ะ ที่มีคนช่วยปลื้มพี่จั๊ม ไม่ทราบช่วงนี้แม่ปูจะแวะเข้ามาที่บล็อกนี้บ้างหรือเปล่า แล้วจะก็อปไปเล่าสู่ให้พี่จั๊มอ่านผ่านเมลล์แม่ปูนะคะ


โดย: ป้าโซ วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:11:50:47 น.  

 
สวัสดีค่ะป้าโซ

ช่างพอเหมาะพอเจาะจริงๆ เน็ตที่บ้านเพิ่งจะใช้งานได้ค่ะ ไกลปืนเที่ยงช่างเค้าก็เลยมาช้าหน่อยค่ะ
เอ๊..น่าจะเป็นสาวศรีษะเกศ รุ่น นน.45 ไปแข่งฮ่องกงด้วยกัน..ปลื้มหลานป้าโซแน่แท้เชียว
ฝากข่าวถึงน้องกิ๊ก..หนูได้ถ่ายคลิปพี่จั๊มแข่งฮ่องกงได้บ้างหรือเปล่าจ๊ะ เพราะกล้องทีมจันท์ไม่มีใครถ่ายได้เลย..

ป้าโซ..พรุ่งนี้แม่ปูจะไป..ตะแลปแก๊ป..พัสดุนะคะ อาจจะมีเสียงในฟิลม์หลุดๆบ้างตามประสาวัยรุ่นเชียร์ อ้อ..แล้วก็มีสาวอวบเดินผ่านกล้องให้ระคายเคืองนิดๆ
หลังจากนั้น3ทุ่มนัดกับเด็กๆไว้..เดินขึ้นเขาคิชฌกูฏ..แล้วจะกลับมาเล่าให้อ่านนะคะ



โดย: แม่ปู IP: 118.172.245.80 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:46:17 น.  

 
สวัสดีค่ะ ป้าโซ!!
ก่อนอื่นต้องขออนุญาติแนะนำตัวก่อนนะคะ หนูชื่อ ปลายข้าว ค่ะ เป็นเพื่อนที่ซ้อมอยู่เบาะเดียวกับจั๊ม ตอนนี้ พวกเราทุกคนในทีมเดินทางมาที่จังหวัดอุตรดิตถ์เพื่อแข่งขันกีฬาเยาวชนกันค่ะ วันนี้ก็เป็นการแข่งวันที่ 3 แล้ว ส่วนจั๊มแข่งวันแรกค่ะ ก่อนมาแข่งจั๊มมีอาการบาดเจ็บที่แขน ทำให้ผลการแข่งขันในครั้งนี้ออกมาไม่เป็นไปตามที่หวังนัก แต่จั๊มก็ไม่ทำให้พวกเราเสียใจเลยค่ะ จั๊มได้เหรียญเงินจากการแข่งขันในครั้งนี้ ต้องนับถือจริงๆเลยค่ะ เพราะเจ็บขนาดนี้ยังคว้าเหรียญมาให้พวกเราได้ แข่งเสร็จแพทย์สนามก็ให้แม่ปูพาจั๊มไปเอ็กซเรย์แขนทันที ผลออกมาว่า "เส้นเอ็นอักเสบ" ตอนนี้ ก็อยู่ในช่วงรักษาตัว ถ้ามีข่าวอะไรเพิ่มเติม แล้วหนูจะเข้ามาอัพเดตให้ฟังนะคะ :)


โดย: ปลายข้าว IP: 110.164.204.9 วันที่: 24 มีนาคม 2554 เวลา:12:37:54 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องปลายข้าว..

ขอบคุณที่แวะมาส่งข่าวคราวนะคะ ดีใจด้วยกับเหรียญที่ได้มา กีฬายูโดก็งี้แหละเนาะ มีเจ็บกันบ้างเป็นธรรมดา ขอให้ทุกคนซ้อมและแข่งอย่างปลอดภัยนะคะ


ป้าโซพยายามหาคลิปดูการแข่งเหมือนกัน แต่ไม่เจอเลยค่ะ เห็นแม่ปูบอกว่ามีถ่ายทอดสด คงต้องนั่งลุ้นที่เมืองไทยละมังคะ


ขอให้น้องจั๊มเส้นเอ็นเข้าที่เข้าทางเร็วๆนะคะ


โดย: ป้าโซ วันที่: 24 มีนาคม 2554 เวลา:12:58:00 น.  

 
สวัสดีค่ะป้าโซ

ณ.วันนี้อาการน้องจั๊มดีขึ้นและกลับเข้าค่ายฝืกซ้อมกับชุดทีมชาติที่ กทม.แล้วค่ะ ขอบคุณในความห่วงใยนะคะ

และสืบเนื่องจากวันที่24 ที่ปลายข้าวส่งข่าวถึงป้าโซ ในช่วงเย็นทีมเราก็ได้เหรียญทองมา1ทอง เด็กๆก็ลั้นลากันทีเดียวเชียว ก่อนกลับเข้าที่พักแวะไปเดินห้างกลางเมืองอุตรดิตถ์กัน ชิมนั่นกินนี่อิ่มหมีพลีมันมีความสุขกันเชียว ทีมเราพักอาคารเรียน4ชั้น และได้รับเกียรติมากได้อยู่ชั้น4ซะด้วย ทุกชั้นนักกีฬาเข้าพักเต็มเพียบหลายจังหวัด ช่วงเวลานั้นประมาณ2ทุ่มกว่าๆ บางคนก็ไปอาบน้ำ บางคนรอที่จะอาบ บ้างก็นั่งรวมกลุ่มกินข้าวกินน้ำกัน(โค้ช)อยู่ที่ใต้อาคาร ส่วนแม่ปูก็นั่งเมาส์..กับอาจารย์และเด็กๆที่บนห้องพัก กำลังได้ที่..จู่ๆก็รู้สึกมึนหัว เด็กที่อยู่ใกล้ก็บอกว่ามึน พร้อมกันนั้นเอง อ.ยุทธ ก็บอกว่า..เฮ้ย!ไฟมันสั่น..พวกเราก็มองกันพร้อมกับเริ่มขยับ..เสียงใครไม่รู้พูดว่า..แผ่นดินไหว!..ก็ลุกขึ้นยืนกัน..อารมณ์นั้นที่แม่ปูยืนยังแวบๆคิดว่าจริงรึเปล่า..พอยืนแล้วก็..มันสั่นๆๆๆ..ไป!..หยิบของมีค่า..กระเป๋า..เรียกน้องแจมซึ่งเพิ่งจะนุ่งกางเกงเสร็จ555..ปากก็พูดไป..เด็กๆไม่ต้องตกใจค่อยๆเดิน..แต่เมื่อออกมานอกห้องเด็กๆทีมอื่นๆก็วิ่งกันอย่างอึกทึก..ในทุกๆชั้นไป..ตัวใครตัวมันล่ะเว้ย..พวกเราก็หอบสังขารลงมาข้างล่างอย่างปลอดภัยไม่ตกบันไดตายก็บุญแล้ว..ในความตระหนกก็ยังมีโจ๊กจนได้..เหล่าโค้ชที่นั่งกินข้าวข้างล่างไม่รู้สึกถึงความสั่นโยกนั้น..ก็ได้แต่สงสัยว่าเด็กๆวิ่งเล่นอะไรกันลงมา..ขยับจะว๊ากประมาณนั้น..แต่เอ๊ะ!มันไม่ใช่ทีมเราทีมเดียว..จังหวัดอื่นก็ลงมา..แม่ปูก็เป็น1ในนั้นที่ตะโกนบอกโค้ชพร้อมๆกับเด็กๆว่า..แผ่นดินไหว!..แน่ะยังทำหน้างงๆกันอีก55..เมื่อรู้ความจริงกันเท่านั้นก็เผ่น!ซิครับท่าน..แต่ยังถือจานข้าวติดมือมาด้วย..ก็ยังไม่อิ่มนี่นา..คนที่อยู่ข้างล่างเขาไม่รู้สึก..ตั้งแต่ชั้น2ขึ้นไปวิ่งกระเจิง..เราออกมาที่โล่งเริ่มโฟนส่งข่าวกันเพราะเราไม่ได้รับข่าวสารเลยไม่มีทีวีดู..สักพักก็เริ่มได้ข้อมูล..พม่านะ6.7ริก..เชียงรายมีตาย1..น่านถนนแยก..อีกมากมาย..แล้วจะทำอย่างไรกันดี..ปลอดภัยครับกู้ภัยมาแจ้งกับเราขึ้นตึกได้..อุตรดิตถ์วัดได้0.75หางๆ..ประมาณ1ชม.นิดๆพอหายตระหนกขึ้นก็ขึ้นสิวะ..เจ้าเด็กบางคนก็บอกว่าตายหมู่เน๊าะอาจารย์..ขึ้นไปแล้วแม่ปูยังไม้ล้มตัวลงนอนนั่งยุบหนอพองหนอไป..เด็กๆเขาไม่สนแล้วหลับกันไปหมดผู้ใหญ่4คนก็ครึ่งหลับครึ่งตื่น..คิดว่าปลอดภัยแน่แล้วจึงปิดไฟทั้งหมดแล้วเอนตัวลงนอน..มีเสียงโฟนดังเข้าที่อาจารย์เพื่อนส่งข่าวว่าเชียงรายไหวอีกแล้วคุยกันไม่กี่คำวางสายไป..แม่ปูขยับตัวอีกครั้งเท่านั้นแหละ..อาจ้านนน..มันสั่นอีกแล้ว..ปลุกเด็ก..อพยพกันอีก..รอบนี้เด็กหลายคนขวัญกระเจิง..ผู้ใหญ่ปรึกษากันนอนข้างล่างเถอะ..ผู้ปกครองเริ่มโทรเข้าด้วยความเป็นห่วง..นักกีฬาภาคใต้บางคนไม่ยอมขึ้นตึกอีก..น้ำตาคลอ..หนูเคยโดนสึนามิ..โถ!ลูก..สำหรับแม่ปูถือเป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งของชีวิต..แต่ขอเพียงครั้งเดียวก็พอ..ขอคุณพระคุณเจ้าคุ้มครองชาวโลกด้วยเถิด.


โดย: แม่ปู IP: 118.172.252.161 วันที่: 30 มีนาคม 2554 เวลา:21:59:33 น.  

 
เรื่องที่แม่ปูเล่ามา เป็นประสบการณ์ที่ตื่นเต้น สำหรับพวกหนูมากเลยค่ะป้าโซ!! เพราะว่าพวกเราทุกคนเพิ่งเคยอยู่ในเหตุการณ์แบบนี้เป็นครั้งแรก ในใจก็คิดไป ถ้าตึกถล่มลงมาจะทำยังไงดีเนี่ย? พอลงมาอยู่ชั้นล่างก็รู้สึกโล่งใจมากๆเลยค่ะ คืนนั้นหลับเป็นตายเลยทีเดียว คงเป็นเพราะความเหนื่อยรวมกับความง่วงแบบสุดขีด วันนั้นกว่าจะได้นอนกันก็ดึกมากแล้ว ตอนเช้าเลยแอบไปหลับที่สนามแข่งต่อ ฮ่าๆๆ


โดย: ปลายข้าว IP: 125.27.107.106 วันที่: 2 เมษายน 2554 เวลา:21:49:02 น.  

 
สวัสดีค่ะป้าโซ

ครบรอบ1ปีแล้ว "มิตรภาพชาวยูโด" แม้อยู่ไกลกัน..แต่

อบอุ่นใจทุกครั้งที่เข้ามาคุย..ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ดี

งามนี้นะคะ..จะมั่นคง..ยั่งยืนตลอดไป..ขอให้ประเทศไทย

จงเจริญ..ฮิ้ววววว..ว

ส่วนความคืบหน้าของ"จิ๋วจอมพลัง" น้องจั้มเข้าเก็บตัวฝึก

ซ้อมชุดซีเกมส์ที่กกท.ตั้งแต่เดือนเมษา ประมาณต้นสิง

หานี้มีแมทช์ไปแข่งที่ไทเปและปลายเดือนน้องจั้มจะได้ไป

เยือนญี่ปุ่น(น่าจะเป็นโตเกียว) แมทช์นานาชาติรุ่นอายุไม่

เกิน18ปี ส่งใจไปเชียร์ด้วยนะคะ


โดย: แม่ปู IP: 118.172.241.152 วันที่: 4 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:54:28 น.  

 
ขอแสดงความดีใจกับทีมฟุตบอลหญิงของญี่ปุ่นด้วยนะคะ
ตอนนี้หนูกำลังจะสอบมิดเทอม เตรียมตัวอ่านหนังสือแล้วคร่า พี่จั๊มได้พัก1อาทิตย์เพื่อกลับมาสอบเหมือนกันค่ะ


โดย: น้องแจม IP: 118.172.245.50 วันที่: 18 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:32:39 น.  

 
สวัสดีค่ะป้าโซ

ขณะนี้น้องจั๊มอยู่ที่โตเกียว ออกเดินทางมาเมื่อเช้า 22สค. เริ่มแข่งขันวันพรุ่งนี้และวันมะรืน..เดินทางกลับในวันที่ 29สค. ส่งใจไปเชียร์ด้วยนะคะป้าโซ..


โดย: แม่ปู IP: 180.180.111.169 วันที่: 26 สิงหาคม 2554 เวลา:23:15:23 น.  

 
สวัสดีคร้าบบบบ อิอิ มากันหมดเลยอ่าส์ แม่จั๊ม น้องแจม ป้าเหมียว น้องดำ น้องปลายข้าว อิอิ จั๊มเป็นเด็กฉลาดหัวไวครับ ผมยินดีและชื่นชม กับรุ่นน้องคนดีมาก และดีใจแทนน้องผมคนนี้ที่มีคนคอยห่วง คอยให้กำลังใจ อนาคตไกลแน่ครับ อ่อ แนะนำตัวสักนิดนะครับ ชื่ออู๋ครับ เป็นรุ่นพี่ ที่เล่นยูโดกับจั๊มครับ ผมยินดีแทนบก่นอาจารย์ ยงยุทธ คงเมือง ผู้ฝึกสอนยูโดโรงเรียนศรียานุสรณ์ครับ ที่สามารถทำให้ด็กผู้ชายตัวล็กๆ คนนึง (เมื่อก่อนนะครับ) สามารถขึ้นแท่นไปอยู่จุดสูงสุดของเค้าแล้ว ดีจัยครับ ยังไงก็ขอขอบคุณป้าโซเนาะ อิอิ ให้กำลังใจน้องผม อิอิ แลวก็ขอขอบคุณทุกท่านด้วยนะครับ ขอบคุณครับ


โดย: อุ๊อู๋ IP: 125.27.59.70 วันที่: 27 สิงหาคม 2554 เวลา:0:03:08 น.  

 
สวัสดีค่ะป้าโซ

รายงานผลวันนี้ น้องจั๊มแข่งรุ่นนน.60กก.
รอบแรกชนะอิปป้งฟิลิปปินส์
รอบสองแพ้ (ถูกล๊อก) ญี่ปุ่น
พรุ่งนี้แข่งประเภททีมค่ะ


โดย: แม่ปู IP: 180.180.110.24 วันที่: 27 สิงหาคม 2554 เวลา:19:15:24 น.  

 
ยินดีกับสะเดาด้วยนะคะ นานเก่งมากนะ ตัวนิดเดียว แต่ใจสู้สุดๆ ทีมยูโดจันทบุรีสุดยอดมากคะ ถึงเราจะอยู่ในทีมยูโดอันดัาหนึ่งของภาคอิสาน แต่เรารู้สึกเหมือนว่า เรายังทำไม่ได้เท่าสะเดาเลย ทั้งๆที่เราเปนเด็กร.รกีฬา เราได้เหนฝีมือสะจดามาตั้งแต่เยาวชนที่สุราษ เราจำไม่ได้ว่าสะเดาได้เหรียญรึป่าว แต่เราชอบสไตล์การเล่นของนายมาก และเราก็ติดตาม นายมาทุกแมท ทั้งที่เราได้ไปแข่งและไม่ได้ไปแข่ง แมทไหนทีเราได้แข่งและได้เจอนาย เราก็จะไปขอถ่ายรูปทุกครั้ง เชื่อไหมว่าเรามีอัลบัมรูปของนายด้วยนะ อิอิ เนาขอเปนกำลังใจให้นายตลอดนะสะเดา หลังจากแมทที่ฮ่องกง เราก็ได้รู้ว่านักยูโดที่เขาเก่งๆเขาวางตัวยังไง แมทนั้นทำให้เราได้คลุกคลีก่ะนาย ทำให้รู้ว่านาย ไม่หยิ่งนิสัยดีเปนกันเอง เราดีใจที่เราได้เปนเพื่อนก่ะนาย และเราก็ภูมิใจแทนคุนแม่ปู คุนพ่อสะเดาอาจารย์ยงยุธ เราขอให้นายหายบาดเจ็บเร็วๆรักษาสุขภาพด้วยนะ คิดถึงมากๆ
ป.ล คิดถึงวนิข้าว น้องแจม นายบาสและสาวเตยมากกกกกกกกกกก


โดย: หมูยออุบล อร่อยสุดในสามโลก IP: 103.1.167.200 วันที่: 28 สิงหาคม 2554 เวลา:13:35:10 น.  

 
สวัสดีค่ะป้าโซ

เราได้พบกับแฟนคลับตัวจริงของ "สะเดาหว๊าน หวาน" แล้วค่ะ ขอบใจน้องหมูยอมากนะคะ

กีฬาพาให้มีมิตร..เวลาแข่งขันก็สู้กันเต็มที่เมื่อลงจากเวทีก็เป็นเพื่อนกัน..ตลอดไป

จากกีฬานี่เอง..เมื่อต้นปีการศึกษาที่ผ่านมา เด็กๆหลายคนได้โควต้าเข้าเรียนดั่งที่ตั้งใจไว้ เช่น น้องปลายข้าวเข้าคณะกายภาพที่ ม. รังสิต(ทุนฟรี) น้องหมูยอสถาปัตย์พระจอมเกล้าเป็นต้น

และในปีการศึกษาหน้า ผลโควต้ากีฬาน้องเตยติดที่ ม.เกษตร(นิติฯ) ส่วนน้องจั้มยังลูกผีลูกคน ล่าสุดเมื่อเช้านี้ออกเดินทางไปฝึกซ้อมที่จีน(เฉินตู) 21วัน

แม่ปูไม่คิดอะไรมากขอแค่ลูกจบ ม.6 พร้อมเพื่อนๆก็พอ..555

รักษาสุขภาพนะคะป้าโซ


โดย: แม่ปู IP: 118.172.246.237 วันที่: 27 กันยายน 2554 เวลา:17:18:57 น.  

 
พี่จั้มมีเพือนนักกีฬายูโดกี่คนค่ะ


โดย: มิน นันทิยา สายแก้ว IP: 192.168.10.101, 58.11.55.91 วันที่: 15 ตุลาคม 2554 เวลา:22:26:51 น.  

 
เข้ามาตอบแทนพี่จั้มนะคะน้องมิน

ชมรมยูโดในบ้านเรามีอยู่ทั่วประเทศ มีการแข่งขันเมื่อไรส่วนใหญ่ก็จะได้พบกันตลอดได้รู้จักและเป็นเพื่อนกันมากมาย น้องมินเล่นยูโดหรือเปล่าคะ ถ้ายังก็ลองเข้ามาฝึกนะคะจะได้มีเพื่อนเยอะๆเหมือนพี่จั้ม..


โดย: แม่ปู IP: 125.27.56.29 วันที่: 22 ตุลาคม 2554 เวลา:18:44:29 น.  

 
จะดีหลอมินไม่เคยเล่นเลยนะค่ะ


โดย: มิน นันทิยา สายแก้ว IP: 192.168.10.107, 58.11.3.215 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2554 เวลา:22:50:20 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ป้าโซ
Location :
คุรุเม่ ฟุกุโอกะ Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]




สวัสดีค่ะ ..

ป้าโซอยู่อำเภอเล็กๆแห่งหนึ่งในจังหวัดฟุกุโอกะ ซึ่งอยู่ในเกาะคิวชู เกาะทางใต้ของญี่ปุ่น

เรื่องราวที่เล่าๆสู่กันฟังนี่ มาจากประสบการณ์ส่วนตัวซึ่งสอดแทรกความคิดเห็นเข้าไปด้วย อันไหนไม่เข้าทีก็อ่านผ่านๆไปละกันนะคะ

ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาค่ะ
New Comments
Group Blog
 
<<
กันยายน 2553
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
25 กันยายน 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ป้าโซ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.