แข่งยูโดที่ Yamato BG
พอผ่านพ้นวันหยุดช่วงปีใหม่ การจัดแข่งขันยูโดตามสถานที่ต่างๆก็เริ่มต้นขึ้น เมื่อสิ้นเดือนมกราคมที่ผ่านมา ทางชมรมยูโดที่เจ้าตัวเล็กเข้าร่วมได้เป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขัน ว่าจะๆ เอารูปมาอัพให้ดูจนป่านนี้ป้าโซก็ยังได้แต่ว่าจะอยู่นั่นเอง เพราะบล็อกนั้นรูปจะค่อนข้างเยอะ แล้วในเมื่อรูปเยอะ การโม้ตามรูปจะน้อยกว่าไปได้อย่างไร ช่วงนี้ป้าโซหาเวลาโม้ยาวๆไม่ค่อยได้ เลยต้องร้องเพลงรอไปก่อน.. เอาอันล่าสุดนี่แล้วกันที่ไม่เยิ่นเย้อนักมาอัพเล่าสู่กันฟัง
วันอาทิตย์ที่ผ่านมาหมาดๆ นี่ เป็นคิวการแข่งที่ Yamato BG อำเภอยานากาว่า จังหวัดเดียวกันนี่แหละ เขาจัดเป็นครั้งที่ 30 ทางกลุ่มได้ส่งแข่งแบบทีมไปสามทีม และแบบเดี่ยวไปทุกชั้นปี
เนื่องจากเป็นสนามแข่งที่ไม่ไกลจากพื้นที่เราเท่าไหร่นัก จึงนัดหมายกันเวลา 7.30 น. ล้อหมุนออกจากที่นัดพบ ระหว่างทางที่ขับไปก็เจอกับมอเตอร์ไซด์ซิ่ง ประเภทมอเตอร์ไซด์กวนเมืองที่ประเทศไหนๆก็มี ตกแต่งรถกันซะซิ่งสะดุดตา บิดเครื่องยนต์ส่งเสียงบ๊านนนน.. บ๊านนนน.. ปลุกโสตประสาทชาวบ้านแต่เช้าในวันหยุด ตอนกลางคืนนานน้านน.. จะมีสักที จะได้ยินเสียงนักบิดเหล่านี้เร่งเครื่อง พร้อมๆกับได้ยินไซเรนไล่ตามจับ เห็นพวกนี้แล้วก็ขำ พวกเรียกร้องความสนใจให้คนหันมาดูตัวเอง จะว่าไปก็เหมือนเด็กนั่นแหละ โฮะๆๆ..
เนื่องจากเป็นการแข่งขันกันในเขตพื้นที่ จึงถือว่าเป็นทัวร์นาเม้นท์ที่ไม่ใหญ่ มีทีมมาร่วมแข่งทั้งหมด 23 ทีม จำนวนเด็กที่ลงแข่งขันทั้งหมด 491 คน โดยเป็นเด็กของทางชมรมมิซึม่าที่เราเข้าร่วมเป็นสมาชิกซะ 38 คน การแข่งขันเริ่มจากประเภททีมก่อน โดยแบ่งเป็นทีมชั้นประถมและมัธยมต้น
ส่วนมากถ้าเป็นการแข่งขันที่เล็กๆอย่างนี้ มิซึม่าจะเข้ารอบ Best 8th หรือรอบก่อนรองชนะเลิศแทบทุกครั้ง มีน้อยครั้งมากที่หลุดจากรอบนี้ไป และบ่อยครั้งที่ได้ที่สาม เพราะทีมค่อนข้างแข็งพอควรซึ่งไม่เกี่ยวกับเจ้าตัวเล็ก เพราะเจ้านี่แทบจะเรียกได้ว่าเป็นตัวประดับทีมให้ครบๆจำนวนชั้นปี เนื่องจากเด็กชั้นปี ป.5 ที่เป็นตัวแทนเข้าทีมส่วนมากจะคัดประเภทตัวบักเอ้ก.. ไอ้ตัวเล็กตัวผอมบางเป็นไม้จิ้มฟันเมื่อเทียบกับเขาแล้ว ส่วนมากเขาน้ำหนักเฉลี่ยกันที่ 40 กก.อัพ ไอ้ตัวเล็กมันแค่ 34 กก. ทั้งๆที่ก็เลี้ยงด้วยข้าว ไม่ใช่ให้กินหญ้านะนี่ ทำไมมันถึงไม่หนักมากขึ้นกว่านี้ก็ไม่รู้ .. ส่วนมากจะประคองตัวให้เสมอเขาได้ก็บุญของทีมถมไปแล้ว ถ้าชนะก็ถือเป็นเรื่องฟลุ้ค
สำหรับการแข่งครั้งนี้ ไม่ได้เริ่มแข่งตั้งแต่ปลายแถว เนื่องจากการแข่งขันแต่ละครั้ง ถ้าเราเคยชนะมาก่อนในประวัติการแข่งจนถึงอันดับสูงๆของการแข่งขันเช่นติดรอบแปดทีมสุดท้าย ก็จะได้เครดิตไปแข่งเอารอบสองเลยกับผู้ที่จะชนะจากการแข่งรอบแรก ซึ่งจริงๆป้าโซว่ามันดีที่เครดิตในชื่อเสียง แต่ไม่ดีในทางปฏิบัติ เนื่องจากเด็กของเราไม่ได้ยืดเส้นยืดสายแข่งก่อน ต้องนั่งรอแข่งกับทีมที่ชนะ ซึ่งกว่าจะถึงเวลานั้นเด็กก็เบื่อ เนือยๆไปซะแล้ว ก่อนจะแข่งครูฝึกต้องสั่งให้เด็กซ้อมเพื่อกระตุ้นตัวเองให้มากๆ
ทัวร์นาเม้นท์นี้แข่งทั้งหมดสี่ครั้ง เจ้าตัวเล็กแพ้ตั้งแต่แข่งครั้งแรก คู่ต่อสู้คนแรกนี่เคยแข่งกันมาก่อนหลายหนอยู่และเคยแพ้เขามาบ่อยครั้ง มีหลังๆที่ฝีมือปั๊ดตะนาเอาเสมอเขาได้ แต่แข่งครั้งนี้เจ้าตัวเล็กเรื้อเวทีไปนานพร้อมกับแข่งด้วยความรู้สึกสับสนไม่แน่ใจว่าตอนนี้คู่ต่อสู้คนนี้เก่งแค่ไหนแล้ว จะเอาชนะเขาได้หรือเปล่า การลงแข่งด้วยความรู้สึกที่ไม่มั่นใจในตัวเองก็เท่ากับทอนสัดส่วนการเอาชนะเขาลงไปด้วยครึ่งต่อครึ่งละ..
เรื่องการแข่งขันของเด็กๆนี่ เป็นการต่อสู้ประลองฝีมือกันบนตะตะมิหรือสังเวียนการต่อสู้เท่านั้นนะคะ ที่ป้าโซชอบก็คือเด็กพวกนี้พออยู่นอกการแข่งขันจะทักทายกัน คุยกัน บางคนถึงกับสนิทสนมกันก็มี ไม่ได้มีความคิดแก่งแย่งแข่งขันหลงเหลือกันอยู่ มันเป็นความใสๆแบบเด็ก.. นางงามป้าโซช้อบบบ.. ชอบบบ.. รักเด็กตรงนี้แหละฮ่า..
ถ่ายมาเฉพาะคู่แรก เพราะแม่มันอยากลุ้นเลยขี้เกียจเสียเวลาถ่ายรูป เจ้าตัวเล็กคาดเอวสีแดงค่ะ
มาคู่ที่สองรู้แต่ต้นละว่าแพ้เขาแน่ๆ เนื่องจากคู่ต่อสู้สูงกว่าช่วงแขนและยังเก่งระดับเป็นนักกีฬาตัวแทนประจำอำเภออีกด้วย แต่แม่(ยก)ให้คะแนนเรื่องกำลังใจในการต่อสู้ที่ไม่ยอมแพ้เขาง่ายๆ พ่อ(ยก)มีบ่นนิดหน่อยว่าเข้าไม่ถูกท่า เพราะตัวเล็กกว่าต้องใช้หัวคิดว่าจะเล่นยังไง ไม่ใช่ไปประจันหน้ากับเขาตรงๆ มีแต่แพ้กับแพ้
พอมาคู่ที่สามคู่ต่อสู้ตัวอ้วนตึ้บและเป็นนักกีฬาตัวแทนอำเภออีกเช่นเคย ทำไมมันต้องมาเจออย่างนี้เรื่อยเลยว้า.. แต่ครั้งนี้แม่สั่งมาว่าสัดส่วนไม่เกี่ยว เกี่ยวที่ใจและเทคนิคลูกกกก.. ในที่สุดก็เอาเสมอเขาได้ทั้งๆที่น่าจะแพ้ เล่นเอาคู่ต่อสู้น้ำตาไหลด้วยความเจ็บใจ
จบการแข่งขันสามครั้ง ตอนนี้ได้ที่สามแน่ๆรอบต่อไปเป็นไฟนอลแฟนตาซี เอ๊ย.. รอบสุดท้ายชิงชนะเลิศ รอบนี้นอนแพ้มาเลยค่ะ เพราะทีมที่จะแข่งด้วยแต่ละคนโอ้.. ประเภทพ่อแม่เลี้ยงด้วยหมูทั้งคอกมาทั้งทีม ตะละคนตัวสูงใหญ่และเก่ง แข่งหกคนชนะเขาอยู่หนึ่ง เสมออีกหนึ่ง อีกสี่คนแพ้รวด..
ได้ที่สองเอาใบเกียรติบัตรมาประดับข้างฝาอีกตามเคย เจ้าตัวเล็กบ่นว่าห้องเขาเต็มไปด้วยเจ้าใบนี่จนจะไม่มีที่ติดแล้ว เพราะได้รางวัลมาทีไรครูฝึกก็จะให้ถ้วยรางวัลเด็ก ป. 6 และให้ใบเกียรติบัตรเด็ก ป.5 ซึ่งก็คือเจ้าตัวเล็ก และในบางครั้งครูก็เลือกเด็กที่จะให้ใบเกียรติบัตรนี้แก่เด็กที่ตั้งใจแข่ง มีความพยายามในการแข่งสูงเหมือนเป็นรางวัลกลายๆ ถามว่าทำไมถึงไม่ให้เด็กเล็กกว่า เพื่อเป็นกำลังใจ .. อันนี้ป้าโซคิดว่าเด็กโตกว่าจะต้องเขยิบพ้นวาระประถมไปเป็นชันมัธยม ก็เลยให้รุ่นพี่ก่อน ส่วนน้องๆภายหน้าก็จะเขยิบขึ้นมาเป็นรุ่นพี่ และรับเกียรติบัตร รับถ้วยกันต่อไปในอนาคตเอง
สรุปผลการแข่งขันคราวนี้ ทีมประถมส่งไปสองทีม ทีมบีแพ้รอบที่สอง ทีมเอได้ที่สอง ทีมระดับมัธยมต้นชนะเลิศ.. มัธยมต้นของมิซึม่ารุ่นนี้มีระดับเทพอยู่สามคน เก่งค่ดๆ
ทีมประถมทีมเอ เจ้าตัวเล็กคนยืนที่สองจากด้านซ้าย ดูเด็กป.สี่คนถัดไปและเด็กป.สามถัดไปอีก ตัวยังโตกว่าเลย
เอาถ้วยไปชงกาแฟซักใบมั้ยครับ?
หรือจะเอาใบนี้ดี.. รางวัลชนะเลิศของรุ่นพี่มัธยม คลับเดียวกัน
Create Date : 02 มีนาคม 2553 |
Last Update : 2 มีนาคม 2553 22:28:53 น. |
|
14 comments
|
Counter : 748 Pageviews. |
|
|
|
โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 3 มีนาคม 2553 เวลา:3:00:00 น. |
|
|
|
โดย: ป๊ากับม๊า วันที่: 3 มีนาคม 2553 เวลา:3:51:44 น. |
|
|
|
โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 3 มีนาคม 2553 เวลา:13:47:09 น. |
|
|
|
โดย: ปลาทอง9 วันที่: 3 มีนาคม 2553 เวลา:22:56:11 น. |
|
|
|
โดย: ป๊ากับม๊า วันที่: 4 มีนาคม 2553 เวลา:0:45:37 น. |
|
|
|
โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง.. (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 4 มีนาคม 2553 เวลา:16:04:45 น. |
|
|
|
โดย: พี่หมี (Bkkbear ) วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:10:46:59 น. |
|
|
|
โดย: ป๊ากับม๊า วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:10:47:09 น. |
|
|
|
โดย: ปลาทอง9 วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:15:20:24 น. |
|
|
|
โดย: @FirstblusH วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:15:31:28 น. |
|
|
|
โดย: yyswim วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:2:58:09 น. |
|
|
|
โดย: จันทร์เพ็ญ IP: 118.172.243.228 วันที่: 3 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:22:26 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
คุรุเม่ ฟุกุโอกะ Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]
|
สวัสดีค่ะ ..
ป้าโซอยู่อำเภอเล็กๆแห่งหนึ่งในจังหวัดฟุกุโอกะ ซึ่งอยู่ในเกาะคิวชู เกาะทางใต้ของญี่ปุ่น
เรื่องราวที่เล่าๆสู่กันฟังนี่ มาจากประสบการณ์ส่วนตัวซึ่งสอดแทรกความคิดเห็นเข้าไปด้วย อันไหนไม่เข้าทีก็อ่านผ่านๆไปละกันนะคะ
ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาค่ะ
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
เดินหงอยๆมาอ่านบล็อก
ขอยืมซักคนไปสู้กับเจ้านาบนะฮะ