|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
~ 1 ขวบ 6 เดือน จากเบบี๋ สู่วัยเด็ก ~
เดือนนี้เด็กน้อยของแม่ ข้ามไปอีกก้าวนึงแล้วน๊า ไม่ได้เป็นเบบี๋เหมือนเดิมแล้ว หนูกลายเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ แล้วนะจ๊ะ มีหลายๆ อย่างทำให้แม่รู้สึกว่า หนูไม่ได้เป็น เบบี๋เหมือนเมื่อก่อนแล้ว เพราะหนูโตขึ้นเยอะแยะ จนพ่อกับแม่แปลกใจเลยหละ เริ่มโตขึ้น รู้มากขึ้น หนูเข้าใจเวลาที่พ่อกับแม่พูดกับหนู และสื่อสารกับพ่อแม่ได้ วีนได้ด้วย 555 เราสองคนรู้สึกว่า ตอนนี้มีเด็กตัวเล็กๆ อยู่ในบ้านเลยหละ แม่กับพ่อรู้สึกว่าหนูเลี้ยงง่ายขึ้นเยอะเลย ช่วงนี้ทุกคนกำลังอยู่ในโหมด “หลงรัก” ลูกพีชกันเลยหละ (ถ้าไม่ดื้อนะ) ทั้งน่ารัก ขี้อ้อน ช่างประจบ ช่างพูด ช่างเลียนแบบ อยู่ด้วยแล้วไม่เบื่อเลย มีความสุขทั้งวันเลยเด็กเนี่ย เห็นแล้วอิจฉาจริงๆ
ตอนนี้ทุกคนติดเธอมากๆ น้าป้องเนี่ยบ่น คิดถึงเธอวันละหลายๆ รอบ ยายก็ถามคำถามยอดฮิต (ยายอยู่กับใคร ให้เธอตอบทุกวัน) ส่วน ปู่ ยา อาเต้ ก็ดู blog ที่แม่เขียนทุกวัน ถึงแม้แม่ไม่ค่อยได้อัพก็เถอะ 555 โอ๊ย....ทุกคนหลงเธอกันหมด จนป๊ะป๊า บ่นว่า “ตอนนี้เค้าอยู่อันดับที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย”
พัฒนาการเดือนนี้
อัพเดทน้ำหนักกับส่วนสูงซักหน่อย เพิ่งไปฉีดวัคซีนครบ 1 ขวบ 6 เดือนมา
หนัก 10.8 กิโล สูง 80 เซ็นต์แล้วหละ
• วิ่ง ปีน เดิน ได้คล่องแคล่วไม่มีหกล้ม เวลาปล่อยปุ๊บ วิ่งปั๊บ วิ่งเร็วมากๆ แม่ก็กลัวลูกจะหกล้ม แต่ลูกกลับไม่เคยล้มเลย ถ้าแม่ไปขัด หรือไปคอยประคอง จะทำให้ลูกเสียศูนย์มากกว่า ก็เลยต้องปล่อยไป ต้องคอยปรามๆ ว่าวิ่งเบาๆ
พอดีสิ้นเดือนที่แล้ว แม่กับป๊ะป๊าไปปราณบุรีกับเพื่อนๆ หนูได้แผลที่จมูกมา 1 แผลเลย เลือดกำเดาไหลไม่หยุด ต้องพาไปรพ.ที่ปราณบุรี จมูกบวม ปากแตก เพราะว่าวิ่งล้ม แล้วไปกระแทกกับขอบโต๊ะ หนูร้องไห้จ้าเลย คงเจ็บมากๆๆๆ เพราะว่าแม่ไม่เคยเห็นหนูร้องไห้ขนาดนี้มาก่อน ยิ่งพอเห็นเลือดไหลแม่แทบจะลมจับ ทำอะไรไม่ถูก แต่พอมาถึงโรงพยาบาล กลับยิ้มร่าเหมือนเดิม เด็กๆ นี่ไม่เจ็บนานเนอะ โชคดีที่จมูกไม่หัก ที่เลือดออกเยอะเพราะแม่ใช้น้ำอุ่นประคบ หมอบอกว่า “ต้องใช้น้ำเย็นค่ะคุณแม่” พอใช้น้ำแข็งประคบ หายบวมเลย ตอนนี้หายเป็นปกติแล้ว
แต่สิ่งที่หนูหกล้มมาตอนนั้น แม่ว่ามันคุ้มค่านะ เพราะตอนนี้หนูวิ่ง พอเจอประตู โต๊ะ เก้าอี้ หนูจะชะลอก่อนที่จะถึงสักนึง ให้มีระยะเบรคก่อน ถ้าเป็นสมัยก่อนนะวิ่งชนเลยไม่ยั้ง
• พูดรู้เรื่อง ไม่งอแง ไม่วีนเหมือนเมื่อก่อน เราก็พยายามใช้เหตุผลคุยกัน เวลาหนูทำผิด อย่างหนูงอแงจะดูการ์ตูนให้ได้ทั้งๆ ที่ดูไปหลายเรื่องแล้ว พอแม่ห้ามจะทำท่าไม่ยอม หรือเวลาป้อนข้าว เวลาอิ่มหนูจะคายทิ้ง แล้วพ่นรอบๆ พื้น แม่จะดุหนู หนูก็จะร้องไห้แล้ววิ่งไปหาป๊ะป๊า ป๊ะป๊าจะบอกหนูว่า “อันนี้หนูทำไม่ดีนะลูก ไปขอโทษคุณแม่เค้าซะนะ” หนูจะค่อยๆ เดินร้องไห้แล้ววิ่งเข้ามากอดแม่ นี่แหละที่แม่เข้าใจว่าหนูขอโทษแม่แล้ว แม่ก็จะกอดและพูดกับหนูดีๆ ว่า “ไม่ทำแบบนี้อีกแล้วนะจ๊ะลูก” เวลาแม่ทำผิด แม่ก็จะ “ขอโทษ” หนูเหมือนกัน อย่างน้อยก็จะได้สอนให้หนูรู้ว่า เวลาทำผิด ต้องรู้จัก “ขอโทษ”
• ใช้มือและนิ้วคล่องขึ้น ตักข้าวกินเองได้โดยไม่หกเลอะเทอะมากเหมือนเมื่อก่อน (แต่ก็ยังหกอยู่ดี) / จับดินสอสีเขียนลงบนกระดาษได้ เริ่มมีอารมณ์ศิลปิน ระเลงสีลงบนรูป / หยิบของชิ้นเล็กๆ ได้ / เปิดหนังสือได้ทีละ 2-3 หน้า (ปกติเปิดทีนึงเกือบทั้งเล่ม) / แงะ / หมุน/ ปิด / เปิด ฝาได้หมดแล้ว
แต่สิ่งที่ลูกพีชชอบมากตอนนี้คือ “การแปะ” จะชี้แล้วบอก “แปะ” ไม่ว่าจะเป็น สติกเกอร์ (แม่ซื้อสมุดสติกเกอร์แบบแปะแล้วลอกได้มาให้ชอบมากๆ ได้ไอเดียมาจากไปธนาคารพี่ๆ ให้สมุดแปะสติกเกอร์มา แปะจนหมดเล่มเลย) มีอย่างนึงที่เรียกว่าแม่ซื้อมาแล้วคุ้มมากๆ เลยก็ เป็นแผ่นแปะหน้าสัตว์ อันนี้เล่นทุกวัน ตอนนี้แปะหน้าได้ถูกทุกตัวแล้ว ไม่แพงและคุ้มมาก แม่ก็ชอบ ลูกก็ชอบ
• ชอบอยู่ใกล้ๆ แม่ เรียกว่า ตัวติดกันตลอดเวลา ถ้าแม่อยู่ด้วยนะ ไม่ว่าจะเป็นกิน นอน เล่น จะมาวนเวียนอยู่รอบๆ เกาะขา นั่งตัก กอด จุ๊บ อ้อนมากๆ ทุกอย่างเลย ดูมีความสุขมากๆ เวลาบอกให้ kiss หรือ จุ๊บ จะหันมาจุ๊บเลย ชื่นใจมากๆ
• ไม่ชอบทำอะไรคนเดียว เวลาจะทำอะไรต้องมีคนอยู่ข้างๆ ใครก็ได้ อยู่เป็นเพื่อน เล่น ดูหนัง อ่านหนังสือ จะต้องนั่งบนตัก หรือชี้ๆ ให้คนอื่นดูเป็นเพื่อน เวลาเดินก็เหมือนกัน ถ้าไม่จูงมือ จะคอยหันมามองมามีคนเดินตามหรือเปล่า ถ้า ไม่มีก็จะเดินกลับมาตามให้เดินตามไปด้วยทุกครั้ง
• ออกเสียงคำยากๆ ได้ อย่าง “หมวก” ชัดเลยหละ “เสื้อ” และพูดได้ชัดขึ้นมาก ชอบพูดตาม สื่อสารเป็นคำพูดได้ว่า ต้องการอะไร จะทำอะไร สรุปพูดได้เกือบทุกคำแล้ว แต่เน้น “พยางค์เดียว”และเริ่มที่จะใช้คำ สองพยางค์มากขึ้น
เรื่องเรียกชื่อเนี่ย.....มีล่าสุด ถึงกับทำป๊ะป๊าช็อคเลย อิ อิ อยู่ดีๆ ป๊ะป๊ากำลังเดินไปที่รถ เรียกว่า “พ่อๆ” ป๊ะป๊า หันมา เรียก “พ่อๆ” สงสัยจำจากคุณครูที่เนิร์สแน่ๆ เลย ก่อนหน้านี้ก็เรียก “ป๊ะป๊า” อยู่ดีๆ เริ่มขี้เกียจ เรียก “ป๊า” อย่างเดียว ป๊ะป๊า อยากให้เรียก “ป๊ะป๊า” เพราะว่าน่ารักดี แต่ลูกเรียก “ป๊า” 555 ตอนนี้ดันจะเรียก “พ่อ” ซะอีก
อ้อๆ เกือบลืมแน่ะ!!!! เรียกชื่อตัวเองได้แล้วถาม ถามว่าคนนี้ชื่ออะไร (ชี้ที่ตัวลูกพีช) ตอบ “พีช” ชัดเชียว
• จำได้ว่า อะไรอยู่ที่ไหน ใครทำอะไร และจำที่แม่สอนได้ อย่างเช่น แม่ถามว่า “ยายอยู่กับใครจ๊ะ” ลูกพีช “โมโม่” “ป๊ะป๊า หาหมอแล้วออกมา ร้องว่าไงน๊า” ลูกพีช “เย้ๆ” (ทำท่าชูมือด้วย) ฯลฯ น่ารักดี เวลาอ่านหนังสือให้ฟัง จะเริ่มออกเสียงตาม ชี้ภาพที่ตัวเองรู้จัก เริ่มจะ “เล่า” ให้แม่ฟังบ้างแล้ว ลูกพีชยังสับสนระหว่า “ไก่” กับ “เป็ด” ยังแอบงงว่าตัวไหน “กุ๊กๆ” ตัวไหน “ก๊าบๆ”
• ช่วยงานบ้านได้แล้วน๊า พอเห็นแม่หยิบไม้กวาดปุ๊บ ลูกพีชจะวิ่งไปหยิบที่ตักผงมายืนรอทันที ถอดแพมเพิร์ส ก็วิ่งเอาไปใส่ถังขยะ ถอดเสื้อผ้า ก็วิ่งเอาไปใส่ตระกร้าซักผ้า ทำน้ำหกก็หยิบผ้ามาเช็ด เวลาตัวเองกินเลอะเทอะ จะเรียกหา “ผ้าๆ” มาเช็ดหน้าทันที / ให้เอาของไปเก็บเข้าที่ก็ทำได้แล้วนะ
• ชอบสำรวจ รื้อ ค้น ตู้เอย กระเป๋าเอย ลิ้นชักเอย (อันนี้สร้างงานให้แม่) ค้น รื้อ สำรวจได้ทุกวัน ที่เดิมซ้ำๆ แม่ตามเก็บจนปวดหมองไปหมด แต่รู้นะอันไหนใส่ยังไง อันไหนของป๊ะป๊า อันไหนของแม่
• เรียกใช้ป๊ะป๊าน้อยลง แต่มาเริ่มเรียก “แม่” แทนแล้ว ไม่รู้ว่าช่วงนี้ติดแม่มากหรือยังไง เวลาทำอะไรไม่ได้เดี๋ยวนี้จะเรียกหา “แม่” ก่อนเลย ป๊ะป๊าเริ่มสบายแล้ว แงๆ
• ชอบเที่ยวมากๆ เห็นทุกคนแต่งตัว จะรีบวิ่งไปหยิบ รองเท้าทันที พร้อมบอก “เท้าๆ” แล้วนั่งเก้าอี้รอให้ใส่ให้ เปิดประตูปุ๊บวิ่งปรู๊ด ออกไป แต่ไม่ลืมหันมามองว่าแม่เดินตามมาหรือยัง ยิ้มหวานอารมณ์ดีเลย โดยเฉพาะที่ๆ มีคนเยอะๆ แอร์เย็นๆ ไฟสว่างๆ นี่ชอบมากๆ (ห้าง รพ. หรือ ที่ไหนก็ได้ขอแอร์เย็นๆ) แต่แม่ชอบไปเดินสวนจตุจักรวันหยุด ลูกร้อนหน้าหงิกมากๆ แต่ก็สู้ เพราะคนเยอะ 555
ป๊ะป๊าบอกว่า “ได้แม่มาเยอะเลยนะเนี่ย” แม่ช้อปปิ้งจนวันสุดท้ายที่ไปคลอดลูกพีชเลย นึกแล้วขำตัวเอง ท้องก็แก่มากๆ นั่งแท๊กซี่ไปเดินเซ็นทรัล ออกมาจากเซ็นทรัล เกือบสามทุ่ม หมอนัด 6 โมงเช้า ขึ้นแท๊กซี่ พี่แท๊กซี่ถามว่า “คลอดเมื่อไหร่ครับเนี่ย ท้องใหญ่จัง” อิพ่อหัวเราะร่าเลย ตอบด้วยความสะใจว่า “พรุ่งนี้ครับ” เล่นเอาพี่แท๊กซี่ค้างไปเลยทีเดียว คงคิดในใจว่า “จะคลอดอยู่วันพรุ่งนี้แล้ว วันนี้ยังมาเดินห้างอยู่เลยเรอะ”
• เริ่มติดคนรอบข้าง เวลานอน แม่กับพ่อต้องนอนอยู่ข้างๆ ด้วย เวลาทำอะไรต้องครบทีม ไม่งั้นจะเรียกอยู่นั่นแหละ เจอแม่ต้องถามหา ป๊ะป๊า เจอหน้าป๊ะป๊าต้องถามหา แม่ เวลาเดินต้องมีป๊ะป๊ากับแม่เดินไปด้วยข้างๆ เวลาไปหาน้าป้องที่คอนโด เล่นกัน กินข้าวด้วยกัน พอจะกลับทีไรร้องไห้จ้าทุกที บ๊ายบายขึ้นรถปุ๊บ เรียก “ป้องๆ” ซึมเลยหละ สักพักค่อยดีขึ้น
• รักสวยรักงามมาก สมกับเป็นลูกสาวเสียจริงๆ ไม่สู้แดด กลัวร้อน รักความสะอาด ชอบดูคนแต่งหน้าทาปาก เล่นโต๊ะเครื่องแป้งแม่ รื้อโน้นรื้อนี่อยู่ทุกวัน ห้ามปรามเธอจะอารมณ์เสียทันที เอาลิปสติคมาทาปาก หยิบน้ำหอมมาฉีด เห็นแม่ทำอะไรทำตามหมด ยิ่งเดี๋ยวนี้เปิดฝาได้หมดแล้ว แม่ก็มัวแต่แต่งตัว หันมาอีกที ปากดำ มือแดง แก้มแดง เฮ้อๆๆ มาสคาร่า อายไลเนอร์ Tint ของแม่ เรียบร้อยไปแล้ว เศร้าจริงๆ
ไม่ใช่แต่เครื่องสำอางค์นะ ยังรวมไปถึง ต่างหู สร้อยคอ เข็มขัด เสื้อผ้า รองเท้าของแม่ด้วย เธอลองมาหมดทุกอย่างแล้ว ชอบมากๆ รื้อประจำ ป๊ะป๊ายังให้ท้ายเธออีก บอกว่า “อย่าดุหนูนะคะ ก็หนูเป็นลูกสาวนี่คะ” เฮ้ออออออ พ่อลูกคู่นี้ T__T
• เป็นนักเลียนแบบตัวยงเลย เห็นใครทำอะไรก็จะทำตาม แถมทำได้เหมือนด้วยนะ จนบางครั้งแม่นึกภาพตัวเองออกเลยหละ / เริ่มเล่น “สมมติ” เป็นแล้วน๊า อย่างโทรศัพท์ พูด “โหล”, เทน้ำออกจากกะละมัง, ป้อนข้าว นม ขนมตุ๊กตา
• ชอบตุ๊กตามากกกกก กอด หอมกันหวานชื่น เรียกชื่อ และจำได้ทุกตัวว่าตัวไหนชื่ออะไร (เพราะมีชื่อทุกตัว) ป๊ะป๊าบอกว่า “ขนาดเค้ายังจำไม่ได้ทุกตัวเลย”
• รู้จักรอ เวลาบอกให้ รอก่อน และ ถ้าบอกว่าให้ทำเดี๋ยวนี้ ก็จะกระตือรือร้นทันที (อันนี้สงสัยแม่ใช้เสียงช่วยด้วยมั๊งเนี่ย อิ อิ)
• ชอบส่ายหัว หรือพูดว่า “ไม่” เวลาจะไม่เอาอะไร แต่ยังแอบ งง นิดนึง บางครั้งแม่ถามเอาไหม จะส่ายหัวก็มี
• ร่าเริง แจ่มใส บ้าพลัง และชอบแสดงออก เวลาอารมณ์ดีจะยิ้มแป้ม ฮัมเพลง พูดภาษาเบบี๋ บ้าพลังก็ วิ่งเล่นได้ทั้งวันไม่ยอมหลับยอมนอน ชอบยก หรือเข็นของที่ใหญ่กว่าตัวเอง ชอบให้คนอื่นหันมามองตัวเอง หรือเล่นกับตัวเอง ทำอะไรก็ได้ ให้คนอื่นชื่นชม บ๊ายบาย ยิ้มหวาน ธุจ้า ทำได้หมด (จมูกยื่นด้วย อิ อิ)
• เริ่ม “กลัว” ปกติไม่ค่อยกลัวอะไรนะ แม่พาไปเซ็นทรัลเวิร์ล เจอพี่ๆ แมสคอส เค้าจะอุ้มถ่ายรูป ร้องกรี๊ด ให้แม่อุ้มเลยอ่ะ
• ไม่ยอมให้คนแปลกหน้า หรือคนที่ไม่คุ้น "จับตัว" หรือ "อุ้ม" เลยอ่ะ มีคนอยากเข้ามาจับ มาเล่นด้วยกับลูกพีช ลูกพีชจะส่ายหน้า ปัดแขนไม่ให้อุ้ม ไม่ให้จับตัวเลย แม่เองก็ไม่รู้จะทำไงดี จะว่าอารมณ์ไม่ดีก็ไม่ใช่ บทเวลาจะให้คนเล่นด้วยก็ไปเล่นกับเค้าเอง ส่วนคนที่อยากเล่น อยากอุ้ม กลับไม่ยอมซะงั้น คิดว่าโตขึ้นอีกนิดน่าจะดีขึ้นนะเนี่ย อารมณ์แบบนี้น่ะ
• ขี้เล่น ชอบแกล้งให้หัวเราะ ชอบมาเป่าที่พุงแม่ แกล้งแม่ ชอบทำท่าทางตลกๆ ให้หัวเราะประจำ บ้ายุด้วยนะ ทำอะไรแล้วฮา ทำตลอด แม่บอก ว้ายๆ อย่าเปิดเสื้อนะลูก ลูกฮา เปิดไปเปิดมา หัวเราะกิ๊กกั๊กชอบใจ ปกติท่าทางของเธอก็ตลกไร้เดียงสาอยู่แล้ว ทำอะไรพ่อกับแม่ก็ยิ้มได้ตลอด อย่างเอาโทรศัพท์ไปทาบที่หู พูดว่า “โหลๆ” เดินไปคุยไปใหญ่เลย (ภาษาที่แม่พยายามฟังอยู่) เวลาเธอตกใจ หรือทำของตก จะทำเสียง “โอวๆ”
ล่าสุดฮาดี น้าป้องซื้อขนมถั่วแปปมาให้ แม่ถามเธอว่า “หม่ำไหม” เธอก็ลองชิมๆ นิดหน่อย แม่ก็กินด้วย แล้วก็นั่งกินขนมปังลูกเกดด้วย เธอมานั่งตักแม่กินขนมปังลูกเกดกับแม่อย่างเมามันส์
ป๊ะป๊าเดินมาถามแม่ว่า “แป๋มกินถั่วแปปอีกป่ะ”
แม่บอก “ไม่แล้ว” ว่าแล้วป๊ะป๊าก็หม่ำอย่างเอร็ดอร่อย พอเธอเบื่อขนมปัง หันไปอีกที ถั่วแปบหมดแล้ว
เธอชี้ไปที่ชามบอก “หมดๆ” ทำหน้าไม่พอใจ
แม่บอกว่า “โทรไปหาน้าป้องโน้นให้ซื้อมาให้ใหม่”
เธอหยิบโทรศัพท์ เอาหูแนบ “โหลๆ ป้องๆ หมดๆ” 555 ฮามาก
• นั่งยองๆ แล้วลุกขึ้นยืน ขึ้น-ลง ได้อย่างคล่องแคล่ว / ตาดูทีวี แต่เดินถอยหลังมานั่งเก้าอี้เองได้ / กระโดด 2 ขาได้แต่ขาไม่ลอยนะ
• ได้ยินเสียงเพลงไม่ได้ ออกท่าออกทางตลอด เก็บอาการไม่อยู่กันเลยทีเดียว
• มาเรื่องอาหารการกินกันบ้าง กินนมวันละ 26-28 ออนซ์ ข้าว 3 มื้อ ผลไม้ 1 มื้อตอนบ่าย ไม่รวมขนมอื่นๆ อีกมากมาย กินเยอะมากๆ ไม่ชอบรสเค็ม หวาน กับข้าวที่มีรสหวาน ขนมหวานๆ อย่างเค้ก คุ้กกี้ ขนมปังนี่ไม่ชอบเลย ชอบรสจืดๆ พวกต้มจืด ก๋วยเตี๋ยวต้มจืด หรืออาหารที่รสไม่เข้มข้นมาก รสเปรี้ยวนิดๆ ก็ชอบ ผลไม้ที่ชอบมากๆ ก็ มะม่วง สตอเบอร์รี่ แก้วมังกร มะละกอ ข้าวโพด ถั่วต้ม แอปเปิ้ล รสออกขมๆ นิดๆ ก็ชอบ ต้มจืดหัวไชเท้า แล้วก็ช็อคโกแล็ตนี่ของโปรดเลย โดยเฉพาะ ป๊อกกี้
• ชอบเล่นกับเด็กที่โตกว่า ตอนนี้เป็นพี่ใหญ่ของเด็กๆ ข้างบนแล้ว เดือนหน้าจะลงมาอยู่ข้างล่าง คุณครูพามาลองช่วงกลางวัน ปรากฏว่าชอบมากๆ แม่เองก็สังเกตได้ว่า ตอนไปส่งที่เนิร์ส พอพี่ๆ มาจะเรียกชื่อพี่ๆ เข้าไปเล่น สนใจว่าเค้าทำอะไรกัน เวลาแม่พาขึ้นไปหาคุณครูข้างบนจะงอแง ไม่ค่อยยอมขึ้นไป
พอกลับบ้านก็ชอบที่จะแวะเล่นกับพี่ๆ ก่อนจะกลับบ้านเป็นประจำเลย คิดว่าลูกโตขึ้นแล้ว เค้าคงเบื่อที่จะเล่นกับน้อง อยากเล่นกับพี่ๆ ข้างล่างมากกว่า ดูลูกแฮปปี้มากๆ เล่นซะเหงื่อเปียกเลย แถมคุณครูบอกว่า กินเยอะมากๆ ขอเติมข้าวตลอด เพราะเห็นพี่ๆ กินกัน ตอนเย็นกลับมาถึง กินเยอะกว่าเดิมมากๆ ท่าจะเล่นเหนื่อยจริง
• สุดท้าย....ยังคงดูดเต้าแม่ก่อนนอนเหมือนเดิม
อัพบล็อคเดือนละครั้ง ก็เยอะเหมือนเดิมเนอะ นี่ก็ใกล้คริสต์มาสกับปีใหม่แล้วเนอะ เดี๋ยวแม่มาอัพบล็อคอีกทีดีกว่า (จะจริงหรือเปล่าน๊อ) เดือนนี้พ่อกับแม่เข้าโรงพยาบาลเป็นว่าเล่นเลย ผลัดกันไม่สบาย ขอให้หนูแข็งแรงไม่เจ็บไม่ป่วยนะจ๊ะลูกสาวสุดที่รัก เดือนหน้าว่าจะเลิกเต้าแม่ก่อนนอนแล้ว แต่ก็ขึ้นอยู่กับว่าแม่จะทำใจได้มากน้อยแค่ไหนกัน คอยดูกันต่อไปเนอะ อิ อิ
| Create Date : 21 ธันวาคม 2553 |
| Last Update : 21 ธันวาคม 2553 1:01:41 น. |
|
13 comments
|
| Counter : 4284 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: kate_raisin IP: 92.98.100.221, 92.98.100.221 วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:1:45:42 น. |
|
|
|
โดย: MaFiaVza  วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:2:38:49 น. |
|
|
|
| โดย: i_nookae วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:9:53:51 น. |
|
|
|
| โดย: อ้อมLSQ IP: 118.173.210.64 วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:11:23:26 น. |
|
|
|
| โดย: เจง IP: 124.121.40.233 วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:14:15:35 น. |
|
|
|
| โดย: Chic_Angel วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:14:52:26 น. |
|
|
|
| โดย: อ้อ (smartdevil ) วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:16:22:41 น. |
|
|
|
| โดย: iamnerisa วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:20:42:55 น. |
|
|
|
| โดย: จ้าว..จอม วันที่: 28 ธันวาคม 2553 เวลา:10:03:27 น. |
|
|
|
| โดย: i_nookae วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:7:59:12 น. |
|
|
|
| โดย: nuengnarak วันที่: 6 มกราคม 2554 เวลา:12:36:48 น. |
|
|
|
| โดย: คุณเจี๊ยบ IP: 49.229.94.126 วันที่: 17 มกราคม 2554 เวลา:11:11:35 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
นอนหลับฝันดีนะครับ 
คิดถึงนะจ๊ะแป๋ม