Bloggang.com : Aksarapak : ~ 1 ขวบ 9 เดือน : ชีวิตวน Loop +_

~ 1 ขวบ 9 เดือน : ชีวิตวน Loop +__+" ~

ชื่อตอนนี้ ป๊ะป๊า เสนอมา อิ อิ แม่ก็ว่ามันเข้ากั๊น เข้ากัน กับช่วงเดือนที่ผ่านมาซะเหลือเกิ๊นนนนน เพราะต้องคอยตอบคำถามเด็กน้อยคนนี้ ซ้ำไปซ้ำมาตลอดเวลา ขำดี ฮาดี ถามมาเลย แม่ชอบบบบบบบบ (กัดฟันพูดหรือเปล่าเนี่ย อิ อิ)

เดือนนี้มากับคำถาม "....ไหน" เติมเอาเองน๊า อย่าง แม่ไหน, ป้องไหน, ป๊ะป๊าไหน, ยายไหน, โม่ไหน, ไอซ์ไหน ต้องตอบกันทุกวันวันละหลายๆ รอบแล้ว ถามแป๊บนึง วนไปมาจนครบทุกคน แล้วก็ถามใหม่

นอกจากคน แล้ว เธอยังใส่ สัตว์ สิ่งของหน้าคำว่า "ไหน" คำถามยอดฮิตของเธอซะด้วย ถ้าตามหาของแล้วไม่เจอ เสียงจะเปลี่ยน "หนังสือพีชไหนนนนนนน" (กึกก้องงงงง) เสื้อไหนนนนน กางเกงไหนนนนนนน

นี่ขนาดยังคิดคำมาถามไม่ออกนะ ถ้าอีกหน่อยพูดมากกว่านี้ (ขนาดนี้แม่ก็ว่ามาก...แล้วนะ) แม่กับป๊ะป๊าจะแย่ขนาดไหน ไม่อยากจะคิดเล้ยยย

นอกจากชีวิต "วนลูป" ของเธอแล้ว เดือนนี้รู้สึกว่า ลูกแม่จะทำให้แม่กับป๊ะป๊ารู้ว่า

"หนูมีตัวตน หนูเป็นคนๆ นึง หนูมีสิทธิ์เท่าเทียมกับทุกคนในบ้าน"

ส่งเสียงเจื้อยแจ้วตั้งแต่ตื่น จะเงียบก็ต่อเมื่อหลับ จะทำอะไรด้วยตัวเอง ขอความช่วยเหลือน้อยมาก และออกแนวรำคาญตัวเองถ้าทำอะไรเองไม่ได้ จนป๊ะป๊ากับแม่ต้องส่งเสียง บอกว่า "ให้ช่วยไหมลูก" อยู่บ่อยๆ

แม่กับป๊ะป๊า คอยดูหนูอยู่ห่างๆ เราสองคนรู้ว่า "ลูกทำได้จ้ะ" แต่ถ้าอะไรเกินความสามารถของหนู ป๊ะป๊ากับแม่ ยินดีช่วยหนู อยู่ข้างๆ ตลอดนะ

จากเด็กตัวเล็กๆ กลายเป็นเด็กที่ค่อยๆ โตขึ้น หนูชอบที่จะทำอะไรพร้อมหน้าพร้อมตา 3 คน พ่อแม่ลูก หนูไม่ชอบที่จะกินข้าวคนเดียว เล่นคนเดียว ดูทีวีคนเดียว แม้แต่เล่นคนเดียว ป๊ะป๊ากับแม่เองก็ชอบที่จะทำอะไรพร้อมๆ กับหนูจ้ะ

มีบางครั้งที่ขัดใจแล้วจะเริ่มส่งเสียงกรี๊ดๆ บ้าง (เสียงดังมาก อย่าคิดนะว่าป๊ะป๊ากับแม่จะอายน่ะ) นั่งลงบ้าง วิธีที่จะทำให้หนูสงบลงได้ มีอย่างเดียวคือ "นิ่ง" แม่กับป๊ะป๊า ลองทุกวิธีแล้ว ทั้งพูดดีๆ ด้วยเหตุผล ปลอบแล้ว ดุแล้ว ตีก็มี แต่ก็ยิ่งทำให้กรี๊ดหนักเข้าไปอีก (เข้าประเด็นที่ว่า น้ำเชี่ยวอย่าเอาเรือขวาง 555)

วิธีที่ดีทีสุดสำหรับครอบครัวเรา คือ "นิ่ง สงบ สยบความเคลื่อนไหว" เชื่อป่ะ สักพัก เงียบไปเอง ยิ้มหวาน พูดเล่นเหมือนเดิม ในหนังสือเค้าบอกนะว่า เวลาลูกร้องไห้ กรี๊ด ให้รีบตอบรับลูกทันที ไม่งั้นจะทำให้ลูกรู้สึกว่า พ่อกับแม่ "ไม่รัก"

แต่วิธีข้างต้นใช้กับลูกแม่ไม่ได้ผลเลย แม่เชื่อว่าแต่ละครอบครัวมีวิธีในการ "รับมือ" อารมณ์ของลูกที่แตกต่างกัน แม่กับป๊ะป๊า ก็ "เลือกที่จะใช้วิธีนี้กับหนู" หลังจากที่ "สงบ อารมณ์เย็นลงแล้ว" แม่กับป๊ะป๊าจะค่อยๆ สอน ค่อยๆ บอก หนูจะพยักหน้า และ ฟังแต่โดยดี วิธีนี้แม่ว่าเวิร์คนะ

เวลาหกล้ม แม่กับป๊ะป๊า จะไม่เข้าไปปลอบในทันที จะคอยดูว่า ลูกพีชลุกเองได้ไหม ยกเว้นถ้าหกล้มแรงมาก แล้วคิดว่าเจ็บจริงๆ จะเข้าไปกอดในทันที เชื่อไหม ว่าเวลาลูกพีชหกล้ม ทุกครั้ง หนูลุกขึ้นเองได้ โดยที่ "ไม่เคยร้องไห้" เลยจริงๆ ยกเว้นแต่ หกล้มแล้วเจ็บ จนได้แผลนั่นแหละถึงร้อง

เพิ่งไปฉีดวัคซีนมา เธอแสบมากไปถึงโรงพยาบาล เรียก "หมอมาๆๆๆ่" พร้อมทั้งกวักมือ

แม่บอก "รอก่อนนะลูก" วิ่งไปเสนอหน้าขอวัดความสูงกับชั่งน้ำหนักกรี๊ดกร๊าดๆ

แต่พอเอาเข้าจริงเค้าเรียก......ดันไม่ยอมซะงั้น แหกปากร้อง จนแม่ต้องอุ้มขึ้นชั่งพร้อมกัน (อย่างนี้แม่ก็ต้องชั่งน้ำหนักไปด้วยเลยอ่ะจิ อุตส่าห์หลงตัวเองมานาน เห็นน้ำหนักตัวเองแล้วลมจะจับ) เวลาวัดไข้ก็เอามือปิดหู กำจริง

วัดเสร็จ รอตรวจ เรียกอีก "หมอมาๆ" ก่อนเข้าห้องซ่าส์มาก กรี๊ดกร๊าดๆ วิ่งไปมา พูดแจ้วๆๆๆ เล่นของเล่นที่โต๊ะหมอกรี๊ดกร๊าดๆ จนพี่พยาบาลเข้ามาทักกันเกรียวว่าอารมณ์ดีจริงๆ แต่พอถึงคราวตรวจจริงเท่านั้นแหละ

...."เป็นใบ้ครับพี่น้อง".....หมอถามชื่อ ไม่ตอบ สวัสดีเฉยๆ เงียบมากๆ มีแต่แม่ที่พูดอยู่คนเดียว จนจะตรวจเสร็จโน้น เิพิ่งนึกออกว่าตัวเองพูดได้ ทัก คุยกับหมอซะงั้น แต่เสียใจด้วยจ้ะ!! หมดเวลาแล้วย่ะ คราวนี้หมอชมว่าน้ำหนักกับส่วนสูงสมส่วนดีจัง แม่ยิ้มเลย แต่หมออยากให้เลิกนมขวดให้ได้ก่อน 2 ขวบเพราะกลัวจะเป็น "เหยินน้อย" แม่จะพยายามนะ คงต้องค่อยๆ ทีละมื้อก่อน หักดิบไปเลยเดี๋ยวจะพาลไม่กินนมไปซะ

ออกมารอฉีดวัคซีน (คราวนี้ไข้สมองอักเสบ) ฉีดปุ๊บ แหกปากร้อง "พีชเจ็บๆๆๆๆ " ลั่นเลย ตอนพูด เอาช้างมาๆๆๆๆ เอามาๆๆๆ พีชจะเอาช้างๆๆ" (ช้างที่พี่พยาบาลเอามาให้เล่นก่อนฉีดยา) ไม่ได้ร้องอย่างเดียว ตอนนี้พูดได้แล้วนิ เรียกร้องเชียว ต้องเอามาให้แป๊บนึงเพื่อให้หยุดวีนแตก สักพักก็ดึงจากมือคืนเค้าไป แล้วป๊ะป๊ากับแม่ก็วิ่งเร็วสุดชีวิต เอาออกมา เพราะแหกปากร้องบ้านแตกกันเลยทีเดียว วีรกรรมเยอะนะคะเด็กคนนี้

เดือนนี้เป็นเดือนของการเิริ่มต้นอะไรหลายๆ อย่างเลยหละ แม่รู้สึกได้อย่างนี้นะ มาดูพัฒนาการเดือนนี้ของลูกพีชกันบ้าง
้
เรื่องภาษา่

.....สื่อสาร โต้ตอบได้มากขึ้นเยอะ พูดเป็นประโยคแล้ว อย่างต่ำก็ 2 คำติดกัน แบบพูดแล้วรู้เลยว่าจะบอกอะไร เรียกได้หมดแล้ว พูดตามได้ทันทีทันใด ชัดเจนมากๆ ยกเว้น คำว่า สวย จะบอกออกแนว "สาว" คำควบกล้ำยากๆ ยังออกเสียงไม่ได้

.....บอกเจ็บ บอกปวดได้ ว่าเจ็บตรงไหน ใครทำ ล้มตรงไหน บอกได้หมด (เวลาบอกเจ็บเนี่ย จะทำหน้าอ้อนๆ ด้วยนะ)

....อย่างชื่อตอนนี้เลย "ชอบตั้งคำถาม" ถามว่า "ไหนน๊า" เวลาไม่ตอบจะลากเสียงยาวๆ "ไหนน๊าาาาาา" น่ารักอ่ะ

....บอกชื่อสัตว์ สิ่งของ รูปภาพคน ได้ชี้ปุ๊บ บอกได้เลย แต่ถ้าอันไหนไม่รู้สอนแล้วจะพูดตามและจำทันที

....บอกชื่อ "แม่" กับ "ป๊ะป๊า" ได้ ถามว่า "แม่ชื่ออะไรน๊า" ตอบเลย "แม่แป๋ม" ถามต่อ "ป๊ะป๊าชื่ออะไรน๊า" พีชตอบ "ตั้ม"

....แนะนำตัวเองได้ (สงสัยคุณครูสอน)

แม่ถามว่า "ชื่อเด็กหญิงอะไรคะ" ลูกพีช "ธอน" (มาจากวรินทร์ธร ยังพูดคำหน้าไม่ได้)

แม่ "ชื่อเล่นล่ะจ๊ะ" ลูกพีช "พีช" เสียงดังฟังชัด

แม่ "ลูกพีชอายุเท่าไหร่จ๊ะ" ลูกพีช "แปดเดือน" แล้วพยักหน้า (มาจาก 1 ขวบ 8 เดือน) เดี๋ยวเดือนนี้้ต้องสอนใหม่ อิ อิ 1 ขวบ 9 เดือนแล้ว
้

ด้านร่างกาย

...ย่อเข่าแล้วทำท่ากระโดดได้

...ถือของ 2 มือได้พร้อมๆ กัน อย่างขวดน้ำ ข้างละขวด

...ใช้มือลากเส้นตรงได้ตรง ชอบลากเส้น ระบายสี ชอบมากๆ เลยคือ เล่นแป้งโดว์

...บอกได้ว่า มือไหนมือ "ซ้าย" มือไหนมือ "ขวา" ไม่ผิดเลย

...ฟันขึ้นเยอะแล้ว ล่าง 6 บน 8

...สูง 83 cm หนัก 11.3 kg เท้ายาว 13 cm

ท้องเสียครั้งแรก

สดๆ ร้อนๆ เลย ใกล้วันเกิดทีไรไม่สบายทุกที เดือนนี้คิดว่าพาไปฉีดวัคซีนแก้เคล็ดมาแล้วจะรอด แต่ผ่านไป 5 วันหลังจากฉีดวัคซีน ก็ต้องไปรพ.อีกรอบ ก่อนฉลองวันเกิด เฮ้อ....เริ่มจาก เป็นไข้ต่ำๆ (ประมาณ 37.8) ท้องเสีย ก่อนหน้านี้เป็นหวัดก่อน

รีบไปรพ. หมอตรวจบอก "เป็นหวัดลงกระเพาะ" ให้ยาแก้หวัด เกลือแร่ แล้วบอกว่าเกิดจากเชื้อ "ไวรัส" ให้น้องถ่ายแล้วอากาั้รจะค่อยๆ ดีขึ้น เป็นครั้งแรกที่ลูกพีชท้องเสีย ปกติอึทุกวัน ไม่เคยท้องเสียกับเค้าเลย ขนาดกินทุกอย่าง

ฮาตอนรับยามากกกกก....... ลูกพีชเห็นยา บอกเลย "ยาเยอะ" เค้าฮากันหมดเลยอ่ะ บอกว่า เยอะจริงๆ ด้วย แล้วหนูกินไหวไหมลูก พีชส่ายหน้าเลยอ่ะ

3 วันทำสถิติอึไป 26 ครั้ง ก้นแดง น่าสงสารมาก เวลาอึทีนึงจะมากอด นั่งลง แล้วบอก "พีชอึ๊" เห็นลูกแล้วอยากจะร้องไห้ ไิม่รู้จะช่วยยังไงดี นอกจาก "กอดแน่นๆ ลูบหัว แล้วช่วยเบ่ง"

ตอนนี้อาการดีขึ้นแล้ว เกลือแร่ที่หมอให้มาลูกก็ไม่กินซะงั้น ปกติชอบกินยาจะตาย กินง่ายมากกกกก แ่ต่เกลือแร่นี่ขอผ่านเลย ขอให้หายขา้ดเลยนะลูก ถ้าแม่เป็นได้แม่จะเป็นแทนหนูจ้ะ

เพิ่งค้นพบว่าลูกตัวเองกิน "แบรนด์" ได้หน้าตาเฉย แบรนด์สีเขียวต้นตำหรับเลยนะนั่นชอบมากซะงั้นกินทีเกือบหมดขวด!! ขนาดแม่จะกินยังเอามืออุดจมูกแล้วรีบดื่มน้ำตามเลย แต่ลูก ชิวมาก แถมชอบอีกต่างหาก

วีรกรรมฮาๆ ของเธอ

....นอกจากจะชอบให้ถ่ายรูปแล้วเธอยัง "บ้ากล้อง" เห็นคนอื่นเค้าแบกกล้องถ่ายรูปเธอกัน ก็อยากจะมีกล้องเป็นของตัวเองซะงั้น หากล้องจนทั่วบ้าน

ลูกพีชถามแม่ว่า "กล้องไหน"
แม่ถาม "จะเอาไปทำไมจ๊ะ"
ลูกพีช "พีชจะแชะๆ" ทำท่าจะเล่นกล้องป๊ะป๊า
แม่ "เดี๋ยวแม่ซื้อให้พีชใหม่นะ"
พยักหน้าพร้อมพูด "กล้องใหม่ๆ" เจอหน้าปุ๊บทวงเลย "กล้องใหม่ๆ"

สรุปตอนนี้ กล้อง sony รุ่นเดอะ ที่บ้านเป็นของเธอไปเรียบร้อยแล้ว ท่าทางเวลาถ่ายรูปเนี่ย เลียบแบบเหมือนเด๊ะๆ เลย ตกลงจะเลิกเป็นนางแบบแล้วชิิมิค๊า

...เรียก "พี่" กับ "ป้า" นี่ฮามาก ไปว่ายน้ำ เจอป้าเค้าใส่หมวกว่ายน้ำ เข้ามาเล่นด้วยเธอเรียกเค้า "พี่ๆ" แต่พอไปเดินห้างมี ป้ามาเล่นด้วยแรกๆ เธอเมิน พอเค้าหันหลังเท่านั้นแหละ เธอตะโกนเรียก "ป้าๆ" แม่กับป๊ะป๊าเข็นรถเข็นวิ่งแทบไม่ทัน

....ไปยืนต่อแถวซื้อของ อุ้มลูกไปด้วย เค้าก็หันมาถามลูกพีช "จะเอาอะไรจ๊้ะ" เธอทำหน้าเหวอ เอามือตบๆ ที่กระเป๋ากางเกง บอก "ตังค์ไม่มี" (ยกมือด้วยนะ) ฮาได้อีก จนต้องเอาเงินให้อ่ะ ยิ้มแป้นยืนให้คนขายเลย

พีชเป็นตัวของตัวเอง

...เดี๋ยวนี้เลือกชุดเองแล้ว เวลาแม่เลือกไม่พอใจ จะบอกว่า "ไม่เอา" พร้อมทั้งวิ่งไปหยิบที่ลิ้นชัก แล้วยื่นให้ บอกว่า "พีชจะใส่ตัวนี้"

....หลอกเด็กไม่ได้แล้ว ปกติีพีชชอบคุยโทรศัพท์มาก โดยเฉพาะกับน้าป้อง บางทีแม่ก็ไม่ได้กดโทรให้ หลอกๆ กันไป เดี๋ยวนี้ถ้าไม่ได้ยินเสียง จะบอกเลย "ไม่รับๆ บางทีทำเสียงวีนเรียก ป้องงงง รับๆๆๆ" (จะรับได้ไงเนอะก็ไม่ได้กดโทรออกนี่) แล้วยื่นโทรศัพท์ให้กดโทรให้ บางครั้งปลดล็อคโทรออกเองซะงั้น แต่โทรหาใครไม่รู้ ถ้ามีคนรับจะหัวเราะคิ๊กคัก ทำเสียงพอใจเลยหละ

....สำรวจ เอาชุดของตัวเองที่เพิ่งซักมาดม ส่ายหน้าบ่นๆ "ไม่หอมๆ" แล้วยื่นให้แม่ดมด้วย พอแม่ดม พีชบอก "แม่เหม็นๆ" แม่ถาม "แม่ซักไม่หอมหรอลูก" พยักหน้าหงึกๆ เพิ่งซักนะเนี่ย

...อยากทำอะไรด้วยตัวเอง และยืนยันว่าไม่ให้ช่วย ใส่กางเกงเอง (นั่งลงกับพื้นแ้ล้วเอาขาสอดทีละขา ยืนขึ้นแล้วก็ค่อยดึงกางเกงขึ้น) ถอดเสื้อเอง ถอดถุงเท้าเอง กินข้าวเอง ถอดรองเท้า ใส่รองเท้าเอง ฯลฯ

....ชอบที่จะสั่งอาหารเอง เลือกเอง นั่งปุ๊บสั่งเลย "พี่น้ำหน่อย" (สั่งน้ำก่อนเลยทุกครั้ง) ถามว่าพีชจะกินอะไรระัหว่าง....กับ.... เลือกได้อ่ะ แล้วก็กินที่ตัวเองเลือกจริงๆ ถ้าแม่เลือกที่ตัวเองไม่เอานะ ไม่กิน

...ตัวแค่นี้ก็รู้จักใช้เงินกับเค้าแล้วนะ ไปหยิบของปุ๊บ ขอตังค์ปั๊บ ยื่นให้คนขายทันทีเลย ถ้าไม่มีตังค์จะบอก "ตังค์ไม่มี"

่
มีน้ำใจ

....เวลาไ่ปกินกาแฟ ถ้าเห็นแก้วกาแฟเปล่าๆ จะิวิ่งไปหยิบทิชชู่มาเลย แล้วบรรจงห่อรอบๆ แก้ว จนแก้วเป็น "มัมมี่" เสร็จแล้วพยักหน้า แบบพอใจสุด ปรบมือ บอก "พีชเก่ง"

....มีวันนึงแม่ถอดชุดตุ๊กตามาซัก เอาใส่ตระกร้าไว้ ลูกพีชวิ่งไปหยิบมาทันที ยื้อแย่งกันอยู่นาน แม่ให้เหตุผลต่างๆ นาว่า "มันดำแล้ว สกปรก" พีชก็พยักหน้า แม่บอกอีก "เหม็นด้วย" พีชก็ดมแล้วพยักหน้า แต่มือก็ยังไ่ม่ยอมปล่อยให้แม่เอาไปซัก

แม่อ่อนใจก็เลยถามว่า "ตกลงแม่ซักได้ไหม"
พีชตอบ "ไม่ได้"
แม่ก็ถามต่อว่า "ทำไมล่ะลูก"
คราวนี้เบะปาก น้ำตาคลอ ตอบเบาๆ "ต่ายหนาว" โถ....สงสารตุ๊กตากลัวจะหนาวถึงไม่ยอมให้แม่ซักนี่เอง

ตุ๊กตาก็เลยต้องใส่เสื้อมอมๆ กันต่อไปถ้วนหน้าทุกตัว

ฉลาดพูด ขี้อ้อน

.....เวลาจะเอาอะไรจะอ้อนมาก เรียก "แม่แป๋ม" ปกติเรียกแม่เฉยๆ อ่ะ ได้ยินแล้วใจอ่อนขึ้นมาเชียว / บอกให้หอมแม่ หอมทันที บอกแม่หอมหน่อย ยื่นแก้มซ้าย ตามด้วยขวา ถามว่า รักแม่ไหม ตอบ "รัก" แล้วกอด ชื่นใจสุดๆ

....อยากได้ลูกอม แม่ถามว่า "ถ้าตอบได้ว่าสีอะไรแม่จะให้" (แม่มั่นใจมากว่าไม่รู้แน่ๆ) เปลี่ยนเม็ดทันที ตอนแรกหยิบสีม่วง เปลี่ยนไปหยิบสีชมพู แล้วตอบว่า "สตอเบอร์รี่" แม่ถึงกับอึ้งพูดไม่ออกเลยทีเดียว ก็สตอเบอร์รี่จริงๆ อ่ะ ก็ต้องยอมๆ กันไป เอามาเฉยๆ แต่ไม่กินนะ

บอกฉี่บอกอึเองได้แล้ว แต่บอกตอนเรียบร้อยแล้วนะ คงต้องค่อยๆ สอนกันไป ยังเลิกเพิร์สไม่ได้ แต่บอกได้แค่นี้แม่ก็โอเคแล้ว

อารมณ์สุนทรีย์

......ฮัมเพลงด้วย ได้ยิน "ทู้ยูๆ" เราก็ งง ร้องเพลงอะไรหว่า อ๋อ...แฮปปี้เิบิร์ทเดย์ทูยูนี่เอง

...ร้องเพลงได้เป็นท่อนๆ ยาวๆ อย่าง ช้างๆ ๆ (เป็นเพลงนะ) กาบ กาบ กาบ

....ตอนนี้ได้ยินเพลงพี่เบิร์ดไม่ไ้ด้ ลุกมาเต้นทันที loving you so much เพลงพี่บี้ก็ชอบนะ ขนาดเพลงช้า เต้นได้เหมือนกัน 555 ของ girls generation นี่ก็ชอบมากกกกก

ยังดูดเต้าแม่ก่อนนอนเหมือนเดิม

เดือนนี้เราจากกันครั้งแรกในรอบ 2 ปีกว่าๆ ตั้งแต่ท้องจนกระทั่งคลอดไม่เคยจากกันเลย แม่ต้องไป Outing พัทยา 2 วัน 1 คืน แม่อาลัยอาวรณ์มากกกกกก น้ำตาเข้า น้ำตาออก ดีนะที่เป็นวันธรรมดา เช้าไปเนิร์ส เย็นป๊ะป๊าไปรับ วันรุ่งขึ้นแม่ก็กลับแล้ว กลัวลูกเหงา ติดเต้า แต่ปรากฎว่า อยู่กับป๊ะป๊า 2 คน ร่าเริงดี นอนหลับสบาย แถมกลับมาเจอหน้ากัน นึกว่าจะเหมือนในหนัง ลูกจะโผเข้ากอด ที่ไหนได้ เจอหน้าปุ๊บถามหา "ป้องไหน" น่าดีใจไหมล่ะ

ปิดท้ายด้วยกิจกรรมดีๆ ที่เรามีโอกาสได้ผ่านเข้ารอบสัมภาษณ์ 35 คน mommybear blogger ปี 3 ไปสัมภาษณ์วันเสาร์ที่ผ่านมา เด็กดีขึ้นจากอาการป่วยพอดี เลยมีรูปยิ้มหวานกับเค้าหน่อย มาแค่นี้ก็ถือว่าเป็นกำลังใจในการเขียนบล็อคมากๆ แล้วหละ ขอบคุณนะค๊า

Create Date : 20 มีนาคม 2554

Last Update : 21 มีนาคม 2554 19:36:36 น.

8 comments

Counter : 1116 Pageviews.

เจิม ๆ ๆ คะ ขอให้พี่แป๋มกะลูกพีชเข้ารอบ 1 ใน 10 นะคะ จะรอเชียร์หลานสาวคนสวยยย

ช่วงนี้เด็ก ๆ เริ่มโตกันแล้วเนาะ ช่างพูดกันมากมายทีเดียวเชียว ว่าง ๆ เจอกันนะคะ ^^

โดย: prince charming isn't coming

วันที่: 22 มีนาคม 2554 เวลา:6:13:37 น.

น่ารักทั้งลูกพีซ และ แม่แป๋ม อิอิ...

พูดเก่งมาก....พักนี้เมแกนก็เริ่มพูดแล้วเหมือนกัน แต่ภาษาไทยเธอไม่กระดิกเลย...เฮ้อ...

โดย: khuntop IP: 92.26.216.120 วันที่: 22 มีนาคม 2554 เวลา:14:05:30 น.

ลูกพีซเก่งมาก เก่งทุกอย่างเลยค่ะพี่แป๋ม

เป็นกำลังใจให้ผ่านเข้ารอบ mommybear blogger ปี 3 นะคะ

โดย: ลูกกอ (มี แม่น้องเกรซ) IP: 203.170.245.54 วันที่: 22 มีนาคม 2554 เวลา:14:07:27 น.

เก่งมาก ๆ เลยสาวน้อย ช่างแจ้วเจรจา
เอาใจช่วยโหวต ๆ ๆ นะค่า

โดย: aomp (aomp^tonk

) วันที่: 22 มีนาคม 2554 เวลา:14:32:54 น.

น่ารักที่สุด เก่งมากๆ กับเรื่องการพูดเนี่ยแป๋ม ดีจังเลย ส่วนเรื่องอื่นก็เยี่ยมไม่แพ้กัน

ขอให้ได้เข้ารอบนะ เชียร์เต็มที่เลย

โดย: แม่ปู๋ (pukim

) วันที่: 22 มีนาคม 2554 เวลา:21:55:46 น.

รอเชียร์น้องพีซนะ ติด 1 ใน 10 แน่ๆ ^^
เสียดายเนอะไม่ได้เจอกัน
น้องพีซเก่งมากๆ เลย พัฒนาการดีมากๆ เลย^o^

โดย: i_nookae

วันที่: 26 มีนาคม 2554 เวลา:11:45:21 น.

ยิ้มทีไร ใจละลายอีกแล้วอ่ะ น่ารักสุดๆ
พี่แป๋มขอจองให้เฟิร์สได้ไหม อ่อนกว่า 1 ปี ไม่เป็นไรหรอก
เอาใจเชียร์ 100 ปุเซงเลย ให้ติด 1 ใน 10 นะคะ

โดย: i_fon&chok

วันที่: 28 มีนาคม 2554 เวลา:11:44:08 น.

ชอบรูปเปิดบล็อกมาก น้องลูกพีชน่ารักสุดดดดดดดดดดด เลยอ่ะ

คุณพ่อฝีมือถ่ายรูปดีมากๆ เลยค่ะ
น้องลูกพีชร่าเริง สดใสมากเลย ท่าทางพูดเก่งมากๆ เลยนะเนี่ย

อ่านซะเพลินเลย พี่แป๋มเก็บทุกรายละเอียดเลยนะเนี่ย ชอบๆๆ

โดย: How is beautiful life

วันที่: 5 เมษายน 2554 เวลา:12:28:05 น.