|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
~ 1 ขวบ 5 เดือน : ซน แสบ ซ่าส์ และบ้าพลัง ~
เดือนนึงๆ สิ่งที่แม่ต้องทำทุกๆ เดือนคือ อัพเดทว่าลูกสาวของแม่ โตไปแค่ไหนแล้วน๊า พักนี้รู้สึกว่าลูก "โตเร็วมากๆ" ไม่ได้พูดถึงเรื่อง "ความสูง" อันน้อยนิดนะ 555 แต่พูดถึงพัฒนาการของนู๋ต่างหาก อิ อิ
"สาวแสบ" ประจำบ้านคนนี้ ตอนนี้แม่กับพ่อ ได้ฉายาใหม่ของลูกพีช อีกแล้ว
นอกจาก ฉายาเดิม "ซาลาเปา" ว่าจะพูดถึงฉายานี้ที่คุณครูที่เินิร์สเรียกกัน เพราะแก้มเธอเยอะมากๆ มีวันนึง แม่ไปรับหนูที่เนิร์ส พี่ๆ วิ่งเข้ามาถามแม่ใหญ่เลยว่า "วันนี้คุณพ่อซาลาเปา ไม่มาหรอคะ" T_T ตกลงเป็นซาลาเปาจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย ฮาดีเหมือนกัน เวลาพี่ๆ เจอเธอปุ๊บ จะวิ่งกรูกันเข้ามาหา หยิกแก้มแบบหมั่นเขี้ยวมากๆ แม่เห็นแล้วก็อดขำไม่ได้ เพราะเธอก็ทำหน้างง สุดขีด แก้มนี้แดงเชียว
สำหรับความซน ไม่ต้องพูดถึง เหมือนตุ๊กตาไขลานเลย วางปุ๊บวิ่งปั๊บ จับไม่เคยทัน อยู่เฉยๆ ได้ไม่นาน จับโน้น คว้านี้ รื้อนั่น เหนื่อยโฮกกกกกก ซนและแสบได้จิตจริงๆ
แม่ก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่า ลูกเป็นสาว "บ้าพลัง" แบตเต็มตลอดเวลา หัวเราะคิกคัก วิ่งเล่น เอิ๊กอ๊ากๆ ไม่มีเหนื่อย นอนวันละ 1 รอบแล้ว เพราะคุณครูพยายามปรับเวลาให้ก่อนที่ปีหน้าจะต้องลงมาอยู่กับพี่ๆ ข้างล่าง จะเป็นเด็กเตรียมเข้าอนุบาลกับเค้าแล้วน๊า
เหมือนจะรู้เวลาทุกทีไปซิน่า ขึ้นรถปุ๊บ แอบงีบ ขอแ่ค่ 5-10 นาทีก็ยังดี (แม่กับพ่อหลงดีใจว่าจะได้หม่ำข้าวกันสบายๆ ซักหน่อย) แต่พอรถจอดปุ๊บ ตื่นปั๊บ วิ่งเล่นได้เหมือนเดิม ไม่มีเหนื่อย จนป๊ะป๊าบอกว่า "ลูกพีชเป็นรุ่นชาร์ตแบตแป๊บเดียวก็เต็มแล้ว"
ก่อนจะอัพพัฒนาการประจำเดือนของเธอ เพิ่งพาไปฉีดวัคซีน IPD เข็มที่ 4 มา หลังจากที่คุณหมอเหน็บแม่มาคราวก่อนที่พาไปฉีดอีสุกอีใส ว่า "ลูกพีชฉีดวัคซีนครบทุกตัวในประเทศไทยแล้ว"
แม่เห็นเพื่อนๆ พาลูกไปฉีด IPD เข็มที่ 4 กระตุ้นกันมา ก็โทรไปถามที่ รพ. ปรากฏว่า ต้องฉีดอ่ะ ก็เลยพาไปฉีด ก่อนจะต้องเจ็บตัวอีกครั้ง ตอน 1 ขวบ 6 เดือน ราคาวัคซีนลดลงเยอะเลย จาก 4000 กว่าบาท เหลือ 2000 กว่าบาทเอง
น้ำหนักขึ้นมาจากเืกือบๆ 10 โล เป็น 10.5 กิโล แล้วน๊า พ้นเลข 10 ไปแล้ว เย้ๆ กว่าจะพ้นได้ นานเอาเรื่องอยู่เหมือนกันแหละ
ความสูงก็ 78 เซ็นต์เท่าเดิม แม่แอบถามหมอว่าทำไมเดี๋ยวนี้สูงขึ้นน้อยจังเลย หมอบอกไม่ต้องกังวล รออีกสักพักเพราะน้ำหนักขึ้นดี ความสูงน่าจะตามมาเอง ก็รอกันต่อไปเนอะ
มาอัพเดทพัฒนาการของลูกหมู เอ้ย ลูกพีชเดือนนี้กันบ้างดีกว่า ทำอะไรได้บ้างแล้วนะเนี่ย
- โตขึ้นเยอะเลย สามารถสื่อสาร โต้ตอบกับแม่และคนรอบข้างได้เยอะแล้ว บอกได้ว่า ต้องการอะไร จะเอาอะไร พูดได้ ชี้ได้ถูก เรียกได้ว่า "พูดกันรู้เรื่อง" มากๆ เลยหละ พูดเป็นคำๆ ชัดมาก (พูดตามด้วย) เริ่มที่จะใช้คำพูด 2 คำ มากขึ้น
พูดคำเดียว ได้เยอะมาก เช่น แม่ หม่ำ ป๊ะป๊า ไม่ เรียกชื่อเพื่อนที่เนิร์สได้หลายคนแล้ว แต่เรียกคำเดียวนะ อย่างน้องช้อนชา จะเรียก ชา น้องโมเน่ต์ จะเรียก เน่ต์ สอนให้พูดอะไรก็จะพูดตามชัดเจนเลย และจำได้ด้วยว่า สอนว่าอะไร
เรียกชื่อ ตุ๊กตาได้ทุกตัว และรู้ว่าตัวไหน ชื่ออะไร อย่าง บาร์นี่จะเรียก "บาร์" แพนด้า จะเรียก "ด้า" เรียกแกะ ว่า "แบะ" ไก่ "กุ๊ก" หมา "บ๊อก" "โป" "ช้าง" ฯลฯ แต่ยังเรียก รองเ่ท้าว่า "น๊าน" เหมือนเดิม T___T
พูด 2 คำ ได้บ้าง อย่าง แม่หม่ำ หม่ำน้ำ หม่ำนม
เริ่มสั่งให้ ป๊ะป๊ากับแม่ทำโน้นทำนี่ให้เยอะมากๆ บอกให้ "แกะ" (หมายถึงแกะห่ออะไรซักอย่าง) บอก "แปะๆ" จะแปะสติกเกอร์ หรือคีย์การ์ด "มา" เรียกให้แม่กับพ่อมาหาพร้อมกับกวักมือด้วย "นั่ง" (จะนั่งแ้ล้วนะ)
"ปะๆ" แสดงว่าจะออกไปข้างนอก จะวิ่งไปหยิบรองเท้ามาให้ใส่ เรียกป๊ะป๊า แม่ให้ใส่รองเท้า (ชี้ที่รองเท้าด้วยนะ) พอปิดประตูห้องปุ๊บ จะิวิ่งนำหน้าไปเลย
ที่สุดๆ เลยคือ เรียก "ป๊ะป๊า" เวลาจะหยิบของ เอาของ ทำของตก ทิ้งขยะ เช็ดโต๊ะ เปลี่ยนเสื้อ ใส่รองเท้าให้ เช็ดตัวให้ แม้กระทั่งเปิดวีซีดีบาร์นี่ ฯลฯ ที่หล่อนทำเองไม่ได้จะเรียก "ป๊ะป๊า" เสียงดังฟังชัด ทั้งๆ ที่แม่ก็อยู่ใกล้ๆ แต่ไม่เรียกแม่นะ
ช่วงนี้เรียกว่า "เป็นยุคนางทาสของป๊ะป๊าันั่นเอง" ไม่รู้ว่าจะขำ หรือสงสารป๊ะป๊าดีกันเนี่ย (ป๊ะป๊าบอกว่าติดมาจากแม่แน่ๆ เพราะแม่ชอบเรียก ป๊ะป๊าบ่อยๆ เวลาจะเอาอะไร หรือทำอะไรไม่ได้ ลูกเลยติดไปด้วยเลย)
พาไปกินข้าวนอกบ้าน กินเองเธอทำช้อนหล่นปุ๊บ เรียก "ป๊ะป๊า" เสียงดังเลย อะไรตกก็ตามเรียก ป๊ะป๊าหมดเลย ขนาดแม่ป้อนข้าวเธอแล้วหก เธอหันควับไปมองหน้าป๊ะป๊า แล้วเรียก ป๊ะป๊า ทันที สงสัยแม่ต้องเปลี่ยนพฤติกรรมซะแล้วซิ ไม่งั้น สงสารป๊ะป๊าจังเยย
- ซ่อนตัวไม่ค่อยจะได้แล้ว อยู่ไหน รู้หมด ตามหาจนเจอ เข้าห้องน้ำ เคาะประตูเรียก "แม่ๆ" ของก็ซ่อนไม่ค่อยจะได้ หาเจอหมด ของอันไหนที่เอาไปเล่น แล้วแม่หาไม่เจอ ถามปุ๊บ จะวิ่งไปหยิบให้ทันทีเลย
- เดินตรงขึ้นเยอะเลย แต่ติดวิ่งมากกว่า ศูนย์ดีด้วยนะ ไม่ล้มเลย จนแม่ต้องขุดเอาเป้จูงเด็กมาใ้ช้แล้ว เพราะวิ่งเร็วมากๆ แม่กับป๊ะป๊าจับไม่ทันแล้ว คล่องมากๆ ทั้งปีนไปหยิบของ ลงจากเตียงเอง เร็วปรืดปร๊าด ชอบเดินขึ้นบันไดมากๆ
- จอมเลียนแบบเลยหละ นอกจากเรื่องใช้งานป๊ะป๊าแล้ว เธอยังทำพฤติกรรมทุกอย่างตามหมด ไม่ว่าจะเป็นเอารองเท้าของคนอื่นมาใส่ แล้วเดินไปเดินมา เข้าห้องปุ๊บ หยิบไม้กวาดกับที่ตักผงมาทำเป็นกวาดบ้าน โทรศัพท์ส่งเสียง "จ๋าจ๊ะ" เล่นบีบี ทำตามหมดเลย เริ่มใช้งานได้แล้ว อิ อิ ทำให้ดูปุ๊บก็ทำตาม ใส่ผ้าเปื้อนลงถัง ทิ้งขยะ กวาดบ้าน เช็ดโต๊ะ เก็บของเข้าที่ ทำได้หมด แม่เริ่มสบายแล้ว
- จำเสต็ปกิจวัตรประจำวันได้แล้วนะ จะอาบน้ำต้องถอดเสื้อผ้าก่อน เดินเข้าห้องน้ำ แปรงฟัน อาบน้ำ ล่างตัวเสร็จค่อยลงไปเล่นในอ่าง กินข้าวต้องมานั่งที่เก้าอี้ ตื่นนอนต้องไปเนิร์ส จอดรถปุ๊บพร้อมจะลงจากรถทันทีพูดว่า "ปะๆ"
- ชอบทำอะไรด้วยตัวเองมากขึ้น พยายามที่จะทำอะไรด้วยตัวเองก่อน อย่างกินข้าว ถอดเสื้อ ใส่ถุงเท้า แกะของ ฯลฯ ถ้าทำไม่ได้จะหงุดหงิด หรือไม่ก็เรียกให้ช่วย
เรื่องพยายามกินข้าวเอง ชอบที่จะตัก หรือหยิบกินเองมากๆ ที่สำคัญ ต้องกินข้าวพร้อมๆ คนอื่นด้วยนะ ไม่ชอบกินคนเดียว ชอบนั่งร่วมโต๊ะอาหารกินพร้อมหน้าพร้อมตากันมากกว่า แม่เองก็พยายามป้อนลูกด้วย ปล่อยให้กินเองด้วย วุ่นวายดี แต่ก็ลูกแฮปปี้กินได้เยอะ แม่โอเคล่ะ
เห็นชอบทำอะไรด้วยตัวเอง เดี๋ยวนี้พอจะแต่งตัวให้ แม่พยายามวางเสื้อผ้าให้เลือกปุ๊บเธอชี้เลยว่าจะใส่นี่ เอากล่องกิ๊บมาให้หยิบเลือก เวลาไปกินข้าวนอกบ้านก็เหมือนกัน เอาเมนูมาให้อ่าน ถามว่าจะำหม่ำอะไรดีจ้ะ เธอก็พยายามชี้ๆ ใหญ่เลย รู้เรื่องหรือไม่รู้เรื่องก็ไม่เป็นไร สนุกดี พยายามให้มีลูกมีส่วนร่วมบ้าง ดูเหมือนลูกจะชอบนะ
- นั่งคาร์ซีทคนเดียวได้แล้ว หลังจากที่ฟังเสียงร้องแปดหลอดของเธอมา 3 วันเต็มๆ พอรู้ว่าทำอะไรไม่ได้ ก็ต้องยอมๆ กันไปใช่ไหมจ๊ะ เดี๋ยวนี้แม่ไม่เคยอุ้มเธอเลย พอขึ้นรถปุ๊บ ป๊ะป๊าจับเธอลงคาร์ซีททันที หลังจากที่นั่งข้างหลังกับเธอมาเป็นปี แม่ก็เปลี่ยนมาเป็นตุ๊กตาหน้ารถของป๊ะป๊าเหมือนเดิม ดีจังเลย เธอเองก็ดูแฮปปี้ลัลลานะ พอนั่งปุ๊บเดี๋ยวนี้เรียกหา "น้อง" ตุ๊กตาตัวโปรด กอดรัดฟัดเหวี่ยงกัน พอเบื่อก็เรียก แม่ บ้าง ป๊ะป๊าบ้าง ให้ขานตอบ หรือเล่นกับแม่เรียกบ่อยๆ ให้แม่หันไปเล่นด้วย
- อานิสงฆ์จากการนั่งคาร์ซีท นี่เป็นผลพลอยได้ทำให้เธอ "ยอมกินนมขวดเวลาอยู่กับแม่" แล้วน๊าดีใจจริงๆ นั่งๆ อยู่เธอเรียก "แม่ หม่ำๆ" แม่ก็หยิบขวดนมให้ปุ๊บ รับไปโดยดี ดูดแป๊บเดียวหมด พอหมดก็เรียก "แม่" ให้หันไปรับขวดนมกลับมา กลับมาถึงห้องก็เหมือนกัน พอจะกินนม จะเดินมานอนตัก รับขวดนมไปดูด หมดขวดยื่นขวดนมให้ แล้วก็ตามด้วย "น้ำ" เสร็จแล้วก็เดินจากไป บทจะง่ายก็ง่ายซะจริงๆ เก่งมากๆ
- คุณครูที่เนิร์สสอนให้ทำอะไรได้เยอะมาก อย่างเจอหน้าผู้ใหญ่ ยกมือไหว้ สวัสดี ได้ยินเสียงเพลงชาติปุ๊บ ลุกขึ้นยืนปั๊บ ยืนนิ่งเลย (ตอนแรกได้ยินจะเต้น) ร้องเพลงต่อได้ พูดได้เยอะมาก นั่งกินข้าวอยู่กับที่ บอกอึเองได้ ไม่รู้ว่าถ้าแม่เลี้ยงเองจะได้ขนาดนี้ไหมน๊อ
- อารมณ์สุนทรีย์มาก ได้ยินเสียงเพลงโยกตัวตาม เต้นตาม มือไม้ ไปหมด มีหมุนรอบตัวด้วยนะ เหมือนเก็บอาการไว้ไม่อยู่เลยหละ โดยเฉพาะเพลงเกาหลี 555
- ชอบโชว์ และเป็นจุดสนใจ ทำอะไรได้จะตบมือให้ตัวเอง เรียกป๊ะป๊า เรียกแม่ให้ดู แล้วทำจมูกยื่นๆ เวลาอยู่เนิร์ส เล่นสไลเดอร์โชว์ ไม่งอแง กินเก่ง ทำได้ทุกอย่าง ยิ่งมีน้องทะเลด้วย ความเป็น "พี่" ยิ่งมากมาย คุณครูบอกว่า เวลาน้องร้องไห้ เค้าจะ ชี้ แล้วบอก "น้องๆ" แสดงว่าให้ไปดูน้องก่อนทุกครั้งเลย
- เป็นตัวตลกประจำบ้านเลย อะไรที่ทำแล้วฮา จะทำตลอด อย่างทำหน้าตลกๆ เปิดพุงโชว์ ฯลฯ ที่เห็นคนขำกัน ยิ่งทำใหญ่เลย แล้วก็ชอบแกล้งแม่มากๆ
อันนี้แม่ห้ามกินหญ้า แต่เธอแกล้งแม่ ดูจิ ยิ้มเชียว
- แม่ใช้ความเป็น "พี่" ที่แสนดี มาช่วยเลิกดูดเต้ากลางคืนได้ด้วยนะ แม่บอกว่า "แม่ต้องเก็บนมให้น้องนะลูก" เชื่อป่ะ ลูกพีชนิ่งฟังเลย เค้ามีกระสับกระส่ายนะ แต่สุดท้ายก็พยายาม หลับด้วยตัวเอง แต่.....แม่ทำใจไม่ได้อ่ะ "เหงา" และ "ขาดความอบอุ่นอย่างแรง" ลูกทำได้ แต่แม่ทำไม่ได้ ก็เลย "ดูดเต้าก่อนนอน" เหมือนเดิม รักกันหวานชื่น แม่ชอบอ่ะ มันอบอุ่นที่สุดเวลาได้กอดกันเนี่ย คิดว่าถ้าจะเลิกคงเลิกได้ไม่ยาก เพราะลูกพูดรู้เรื่องมากๆ เดี๋ยวนี้ก่อนจะหลับ ขอดูดนม "ยกมือธุจ้า" ทุกครั้ง น่ารักซะไม่มีหละ
- เดี๋ยวนี้เวลากรี๊ดคุณครูบอกให้แม่เดินหนี ทำเป็นไม่สนใจ ได้ผลแฮะ เงียบเลย
- จำคนในภาพได้ รู้ว่าคนนี้เป็นใคร ถามว่าคนไหนอยู่ไหน ชี้ได้ถูกอ่ะ บนหัวเตียงมีรูปแต่งงานของป๊ะป๊ากับแม่ ชี้ที่รูปป๊ะป๊า บอก ป๊ะป๊า แม่ก็เลยถามว่า แล้วไหนแม่ล่ะ หันมาชี้ที่ตัวแม่ บอก "แม่" ก็ลองถามอีกที ไหน ป๊ะป๊า (ชี้ที่รูป) ไหนแม่ล่ะลูก อยู่ในรูปน่ะแหละ คราวนี้เดินมาชี้ที่ตัว บอก "แม่" สรุปว่า แม่กับในรูปมันไม่เหมือนกันใช่ป่ะ จะดีใจหรือเสียใจดีเนี่ยเรา
- กินได้ทุกอย่าง แต่เริ่มที่จะ "เลือกกิน" มากขึ้น อะไรที่ไม่ชอบจะคายทันที เริ่มอิ่มจะเิริ่ม "อมข้าว" กินช้ามากไม่่ค่อยจะยอมเปิดปาก พออิ่มแล้วจะส่ายหน้า บอกว่า "ไม่ๆ"
- พลังเยอะมาก บ้าพลังด้วย ยกของหนักๆ แบกของ ยกดัมเบลล์ ลากของ ผลักของ เหมือนจะทดสอบกำลังเลยอ่ะ
ไปส่งคุณปู่คุณย่าที่สนามบิน วิ่งไปมาแบตเต็มตลอด
- ชอบสำรวจ รื้อค้น กระเป๋า ถุง กล่อง โหล กรี๊ดกร๊าดขอค้นเลยทันที
- ชอบอ่านหนังสือมาก อ่านแล้วพูดเป็นคำๆ ชี้ๆ ตาม ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดถ้าชอบนะ
- ใช้มือได้คล่องขึ้นมาก เทน้ำ เปิดฝาขวด หยิบของ โยนบอล ถอดรองเท้า ถุงเท้าเอง ทำได้ดีขึ้นเยอะ เริ่มจับดินสอมาขีดๆ เขียนๆ หยิบสติกเกอร์มาแปะลงบนกระดาษ
- เหมือนจะรักความสะอาด ชอบเช็ดปาก เช็ดหน้า ล้างมือ ห่วงสวยด้วยนะ 555
- ก้มหยิบของ และโก้งโค้ง ลุกขึ้นยืนเองได้โดยไม่ต้องเกาะอะไรแล้ว
- ชี้ส่วนต่างๆ ของร่างกายได้ถูกแล้ว ตา หู จมูก ปาก ผม ทั้งของตัวเอง และของคนอื่นด้วยนะ
- เริ่มมีหวงของบ้าง แต่ไม่มาก แต่พยายามเบี่ยงเบนความสนใจ พอมีคนแย่งของก็จะให้เล่นอย่างอื่น ก็ไม่โวยวายนะ
- บ้าตุ๊กตามากมาย มีเยอะมาก เรียกชื่อได้ทุกตัว ด้า บาร์ บ๊อบ โล้ เต๋ น้อง ต่าย (เรียกได้คำเดียว) กอด หอม ทีละตัว จนเต็มเตียงไปหมด บางครั้งมีติดสอยห้อยตามนั่งคาร์ซีทไปด้วยกันก็มีนะ แม่ล่ะอ่อนใจเกิ๊น
ครบรอบเดือนนี้ เป็นวันลอยกระทงพอดีเลย ขออินเทรนด์กับเค้านิดนึงน๊า พอดีที่เนิร์สให้ใส่ชุดไทยไปวันศุกร์ เค้าจัดกิจกรรมให้เด็กๆ กัน
วันนี้วันลอยกระทง กับวันครบรอบวันเกิด 17 เดือนของเธอ แม่กับป๊ะป๊าพาเธอไปเดินเล่น ถ่ายรูป และลอยกระทง (พอดีที่เนิร์สเค้าทำมาให้ตั้งแต่วันศุกร์แล้ว) ตั้งแต่เช้าเลย
ลุคใส่ชุดไทยเธอก็ดูน่ารัก เรียบร้อยนะ
แต่แม่ชอบลุคซนๆ ของเธอมากกว่าแหละ
เดือนนี้ขอเหมือนทุกเดือนอีกแล้ว เป็นเด็กดี และสุขภาพแข็งแรงนะลูกน๊า รักหนูสุดหัวใจเลยลูก จุ๊บๆ
| Create Date : 20 พฤศจิกายน 2553 |
| Last Update : 21 พฤศจิกายน 2553 18:00:29 น. |
|
11 comments
|
| Counter : 1592 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: red color  วันที่: 22 พฤศจิกายน 2553 เวลา:7:40:01 น. |
|
|
|
| โดย: อ้อ (smartdevil ) วันที่: 22 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:37:08 น. |
|
|
|
| โดย: แม่น้องทรังค์ IP: 192.168.1.46, 203.146.204.163 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:44:32 น. |
|
|
|
| โดย: I_fon&chok IP: 124.120.241.44 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:57:34 น. |
|
|
|
| โดย: Bethany IP: 92.98.107.153, 92.98.107.153 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:00:45 น. |
|
|
|
| โดย: น้องชีส^__^ IP: 58.11.39.140 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:09:54 น. |
|
|
|
| โดย: จ้าว..จอม วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:46:19 น. |
|
|
|
| โดย: i_nookae วันที่: 3 ธันวาคม 2553 เวลา:9:24:03 น. |
|
|
|
| โดย: i_nookae วันที่: 3 ธันวาคม 2553 เวลา:9:24:05 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
อ่านแล้วแอบสงสารป๊ะป๋าลูกพีชนิดๆ แต่ใจจริงอยากให้โบอิ้งเอาอย่างลูกพีชมั่งอะ 5555 ทุกวันนี้อะไรๆก็แม่เหนื่อยจัง T_T
ไว้ต้องลองเรียกป๊ะป๋าใช้งานบ่อยๆ เพื่ออิ้งจะทำบ้าง ^ ^
ปล.ลูกพีชในชุดไทยสวยหวานมากมายเลยจ้า + ทำผมน่ารักทุกรูปเลยอะ