|
|
ตอนที่ 3 - เพื่อนสนิท (1)
สำหรับคนที่เพิ่งเปิดเข้ามานะคะ .. นี่คือนิยาย หญิงรักหญิง นะคะ ถ้าไม่ชอบใจ ปิดเลยคะ ถ้าสนใจเปิดอ่านตั้งแต่ บทนำ ทางด้านซ้ายนะคะ
ตอนที่ 3 เพื่อนสนิท
ตรู๊ด ตรู๊ด ... ตรู๊ด ตรู๊ด
คุณหนูวรรณ .. ทำบุญเสร็จรึยัง ไปหาอะไรกินด้วยกันมั้ย?
ยัยมิว .. เหมือนแกรู้เลยนะเนี่ย ว่าชั้นกำลังคิดถึงแก แต่ตอนนี้ชั้นอิ่มแล้วอ่ะแก
อ้าว .. แกไปทำบุญ 100 วันให้พี่นัท นี่นา .. แล้วแกไปแอบกินข้าวกับใครมา ชั้นจำได้นะ ว่าคุณหนูวรรณไม่เคยนั่งกินข้าวคนเดียว แกแอบไปมีนัดกับใครอีก มิวโวยวาย ด้วยความขัดข้องใจ นี่มันไม่ใช่เรื่องปกติซะแล้ว ต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่
เออ ใช่ ชั้นมาทำบุญให้พี่นัทจริง ๆ และ บังเอิญชั้นเจอใครบางคน อะแก แกอยู่บ้านใช่มั้ย เดี๋ยวชั้นไปหาที่บ้านล่ะกัน เม้าท์ทางนี้ไม่สะใจ
แวะซื้อของกินเล่นมาเผื่อชั้นด้วยนะแก
เอ๊า .. อย่าบอกนะว่า แกเพิ่งตื่น ??
ก็ใช่อ่ะดิ่ .. แหม แกกว่าชั้นจะเลิกงาน ก็ตี 2 แล้ว ยังจะช่วยยัยมี่ เคลียร์บิลที่ร้านอีก แกคิดว่าชั้นสบายรึไง มิวโวยวายกลับบ้าง ใช่แล้ว .. มิวหรือ มินวดี เพื่อนสาวคนสวยของวรรณณษาเป็นนักร้องประจำที่ร้าน IN LOVE Pub & Restaurant และร้านนี้ก็ไม่ใช่ของใครอื่น เป็นของน้องมี่ น้องสาวของมิวนั่นเอง เธอเคยมานั่งฟังเพลงที่ร้านบ่อย ๆ มิวมีลูกค้าประจำ และแฟนคลับจำนวนไม่ใช่น้อย แต่เธอก็ยังไม่เคยเห็น มิว คบกับใครเป็นตัวเป็นตนซะที มิวบอกกับเธอบ่อย ๆ ว่า ชั้น รอแกแต่งงานก่อน ชั้นถึงค่อยมีแฟน วรรณณษาเคยย้อนกลับไปว่า แล้วถ้าชั้นไม่แต่งงาน แกก็จะอดมีแฟนไปตลอดชีวิตเลยนะ ยัยมิว ยักไหล่ ไม่ยี่ระ แล้วบอก ชั้นก็จะอยู่กับแกไปตลอดชีวิตไง
งั้น เดี๋ยวชั้นหาทั้งของหนัก ของเบา ไปฝากนะจ๊ะ
จ๊ะ แม่คุณหนูวรรณ แกให้ลุงเพิ่ม มาส่งแล้วกลับไปเลยนะ เดี๋ยวชั้นไปส่งแกที่บ้านเอง
วรรณณษาใช้เวลาไม่นานนักก็ไปถึงอาคารห้องชุดใจกลางเมืองที่ มินวดี เป็นเจ้าของอยู่ เธอถือความคุ้นเคย ไขประตูห้องเข้าไปในห้องของมินวดีโดยไม่เคาะประตู เธอเข้าออกที่นี่เสมือนบ้านหลังที่สองของเธอ เรื่องอะไรที่เธอจะต้องเคาะประตูอีก
มาแล้ว ๆ ชั้นซื้อของชอบของแก มาเพียบเลย
เงียบ ... ไร้เสียงตอบของมิวเพื่อนรัก
นี่แก .. ไก่ย่าง ส้มตำปูปลาร้า น้ำตกคอหมูย่าง และ ลาบวุ้นเส้น ของโปรดของแกทั้งนั้นเลย แกไปอยู่ไหนเนี่ย? ว่าแล้ว วรรณณษาก็เปิดประตูห้องนอนเข้าไป ทั้งเธอและมินวดี ก็ต่างตกใจด้วยกันทั้งคู่
เฮ้ยยยย มินวดี ร้องเสียงหลง มิวไม่ได้คิดว่า ยัยหนูวรรณจะมาถึงเร็วขนาดนี้ ซึ่งตอนนี้เธอยังแต่งตัวไม่เรียบร้อย แย่ แน่ ๆ ยัยวรรณเห็นของเธอหมดแล้ว
อุ๊ย .. แก ชั้นขอโทษ ชั้นไมได้ตั้งใจ ว่าแล้ว วรรณณษาก็รีบปิดประตูกลับออกไปทันที เธอรู้สึกแปลก ๆ กับตัวเองอีกครั้ง ทำไมเธอรู้สึกว่า หัวใจของเธอกำลังเต้นแรง ยังกับจะหลุดออกมา นี่เธอเป็นอะไรไปนะ
ชั้นไปจัดการอาหาร ไว้รอแกนะ มิว รีบออกมาเหอะ ไม่ต้องอาย พูดจบ ยัยหนูวรรณก็จัดการอาหารให้พร้อมทาน
มิว ... ออกมาได้แล้วมั้งแก .. แกแต่งตัวนานไปแล้วนะ วรรณณษาเริ่มรู้สึกว่า มิวแต่งตัวนานเกินไปแล้ว ทั้งที่ชุดอยู่บ้านของเพื่อนเธอนั้นแสนง่าย
อืม ๆ กำลังจะออกไป แต่แกต้องสัญญาว่าจะไม่ล้อชั้นนะ มิวร้องถามเสียงอ่อยๆ
เออหน่า แกออกมาเถอะ ไหนบอกว่าหิวไง
วรรณณษานั่งมองจานอาหารที่ถูกตั้งอยู่บนโต๊ะเรียบร้อย พร้อมด้วยแจกันดอกไม้สีสด นี่เป็นสิ่งเดียวที่มิวเพื่อนของเธอ ชอบเป็นที่สุด เพราะเพื่อนเธอมักพูดว่า นี่คือสิ่งพิเศษที่สุดระหว่างมิตรภาพของเรา แม้กระทั่งพี่นัท ก็ไม่ได้สิทธิ์นี้ วรรณณษาบอกกับมิวว่า อาหารจะอร่อย ก็ต่อเมื่ออยู่ในบรรยากาศดี ๆ และจะทำให้เจริญอาหารด้วย แต่สิ่งที่มินวดี คิดและไม่ได้พูดออกมาคือ แค่วรรณณษาลงมือจัดแจงจัดการอาหาร นั่นก็ทำให้เธอเจริญอาหาร และรู้สึกดีมากแล้ว
วรรณณษาไม่เคยมาที่ห้องชุดมือเปล่า เธอรู้ว่า มิวนั้นมีลักษณะนิสัยกินอยู่อย่างไร ใช่แล้ว .. มิวกินเพื่ออยู่ ไม่ได้อยู่เพื่อกิน แต่สำหรับเธอ เธอยอมให้เพื่อนของเธอทำตัวแบบนั้นไม่ได้ นั่นทำให้เพื่อนของเธอ มักเรียกเธอว่า ยัยคุณหนูวรรณ
อะไรนะหรือที่บอกกับมินวดีว่า วรรณณษาเป็นลูกคุณหนู เธอได้มีโอกาสไปเที่ยวบ้านของวรรณณษา ได้เห็นว่า คนในบ้านนั้น ดูแลวรรณณษาในแบบใด เพียงแค่เธอเอ่ยปากเท่านั้น เหมือนเนรมิต ทุกสิ่งทุกอย่างจะเพรียบพร้อม ไว้คอยท่า ในเวลาต่อมาทันที ไหนจะมีทั้งแม่นม แม่บ้าน คนขับรถ คอยทำให้เสมอ ๆ แล้วยังจะมีคุณป๋า ที่ใจดี คุณม๊าที่เข้าอกเข้าใจ นั่นทำให้ชีวิตของวรรณณษากับมิว ต่างกันจนเกือบจะสุดขั้ว แต่สิ่งนี้คือสิ่งที่หล่อหลอมให้ วรรณณษาเป็นคนใจเย็น อบอุ่น และเข้าอกเข้าใจ เธอมีรอยยิ้มสดใส เย็น ๆ อยู่เสมอและสิ่งนี้ทำให้มินวดีเผลอใจ
มิวกับมี่ มีกันแค่เพียงสองคนพี่น้อง พร้อมกับเงินประกันอุบัติเหตุอีกก้อนหนึ่ง ที่บิดามารดาของเธอได้ทำไว้ มิวแทบยืนไม่อยู่เมื่อได้ทราบข่าวร้าย คนขับรถทัวร์คันที่พ่อกับแม่ของเธอใช้เดินทางไปกฐินสามัคคีเกิดหลับใน รถทัวร์เสียหลักตกลงไปข้างทาง มีผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมาก และพ่อแม่ของมินวดีก็เป็นหนึ่งในนั้น
วันที่เกิดอุบัติเหตุ ตรงกับวันที่เธอเปิดเรียน เป็นน้องใหม่ เฟรชชี่วันแรก ๆ พอดิบพอดี ขณะกำลังเข้าร่วมกิจกรรมรับน้อง ที่รุ่นพี่ให้เธอเต้นท่าไก่ย่างอยู่ .. และเมื่อเธอรับโทรศัพท์เสร็จเรียบร้อย เธอร้องไห้เสียจนเพื่อน และ รุ่นพี่ ต่างก็กลัวว่าเธอจะหมดสติไป ไม่มีใครกล้าเข้ามาปลอบเธอ คงมีแต่ คุณหนูวรรณ ที่เข้ามากอดปลอบเธอไว้
เธอจำได้ว่า เพื่อนคนนั้นชื่อ วรรณ เธอเห็นว่า เพื่อนเธอคนนี้ หิ้วกระเป๋าราคาแพง มีคนขับรถคอยรับ และส่ง ทุกวัน วรรณณษาไม่ได้พูดอะไรกับเธอเลย แต่เดินตรงเข้ามากอดเธอไว้แน่น ไม่มีคำถามหลุดออกมาจากริมฝีปากบางนั้นแม้แต่คำเดียว ช่วงเวลาที่คนหนึ่งเป็นคนส่งความอบอุ่น ผ่านอ้อมกอดไปให้อีกคน น้ำตาที่เคยไหล กลับหยุดลงได้ เธอรู้สึกว่า ความอ้างว้างโดดเดี่ยวเมื่อสักครู่ก่อนหน้านี้ มันหายไป กลายเป็นความอบอุ่นขึ้นมาแทน
ตกลงแกจะไม่ออกมาใช่มั้ย มิว ?? วรรณณษาตะโกนถามอีกครั้ง ครั้งนี้เธอใส่เสียงดุ ๆ ลงไปด้วย
มาล่ะ มาล่ะ ไม่ต้องดุก็ได้แม่เสือน้อย มิวไม่พูดเพียงอย่างเดียว ยังกระโดดเข้ากอดเอววรรณณษาที่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว
ไอ้บ้านี่ มากอดทำไม อากาศยิ่งร้อน ๆ อยู่ และชั้นตัวเหม็น วรรณโวยวายกลบเกลื่อนความรู้สึกแปลก ๆ ก็ตอนที่มิวกอดเธอแบบนั้น เธอรู้สึกว่า เธอสัมผัสกับส่วนโค้งเว้าของมิว และนั่นยิ่งทำให้เธอรู้สึกครั่นเนื้อครั้นตัว
เอ้า .. ปล่อยก็ได้แหม ๆ เพื่อนกอดกัน ไม่เห็นแปลกอะไรเลย มินวดี แอบสูดกลิ่นตัวของเพื่อนสาวก่อนจะปล่อยวรรณณษาเป็นอิสระ
แกก็ยัง หอมม.. เหมือนเดิมนะ หนูวรรณ มิวไม่พูดเฉย ๆ ยังทำท่ากรุ้มกริ่มอีกด้วย
นี่ แก.. อย่ามาทะลึ่งกับชั้นนะ วรรณณษากล่าวเสียงเข้ม กลบเกลื่อนอารมณ์เสียดายที่มิวปล่อยเธอเป็นอิสระ ง่ายเกินไป
ตกลงจะกินมั้ย เอาแต่นั่งจ้องหน้าชั้นอยู่นั่น วันนี้มันวันอะไรของกัน ตั้งแต่เช้าก็โดนนันทิยานั่งจ้องมาแล้วครั้งนึง นี่ตกบ่ายก็ยังมาโดนเพื่อนสนิทจ้องอีก รึหน้าเธอมีอะไรผิดปกติ
กิน ซิ กิน .. แกกินด้วยกันมั้ย?
ไม่อะ เดี๋ยวชั้นนั่งเป็นเพื่อนเล่าเรื่องหนึ่งให้แกฟัง ล่ะกัน วรรณณษาเริ่มต้นเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น ให้มินวดีฟังตั้งแต่ต้นจนถึงตอนสุดท้าย แล้วถามมินวดีว่า
ผู้หญิง กับผู้หญิงจะรู้สึกพิเศษต่อกัน ดูแลกัน คบกันเป็นแฟนกันได้ด้วยหรอแก วรรณณษาถาม
ป.ล. ทิ้งท้ายให้ คาใจ กันเลยยยยย
งานนี้ เชียร์ คนไหนดีน๊า 
| Create Date : 08 มีนาคม 2554 |
| Last Update : 8 มีนาคม 2554 14:40:14 น. |
|
24 comments
|
| Counter : 648 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ดวงลดา  วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:15:14:15 น. |
|
|
|
| โดย: ck_naka วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:19:39:03 น. |
|
|
|
| โดย: ck_naka วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:21:36:29 น. |
|
|
|
| โดย: ck_naka วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:21:50:53 น. |
|
|
|
| โดย: ck_naka วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:21:56:50 น. |
|
|
|
| โดย: is_ninja วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:22:11:30 น. |
|
|
|
| โดย: littlepup วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:22:17:31 น. |
|
|
|
| โดย: moccoffee วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:23:43:35 น. |
|
|
|
| โดย: ck_naka วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:23:45:25 น. |
|
|
|
| โดย: -..- tictin IP: 58.136.118.66 วันที่: 9 มีนาคม 2554 เวลา:15:45:58 น. |
|
|
|
| โดย: moccoffee วันที่: 9 มีนาคม 2554 เวลา:20:11:01 น. |
|
|
|
| โดย: ck_naka วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:17:47:30 น. |
|
|
|
| โดย: ชะเอมหวาน วันที่: 7 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:57:31 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
|
login ที่ไม่เข้ากับตัวซักนิด
แต่ถ้าเทียบกับความรู้สึก
โค ตะ ระ เหมือน ตัวจริง เลย
เป็นนักบัญชี ที่ไม่เหมือนนักบัญชีเท่าไหร่
ที่มีงานอดิเรก เป็นการอ่านนิยาย ฟังเพลง
ดูซีรี่ย์เกาหลี เล่นอินเตอร์เน็ต ถ่ายรูป
รวมถึง แต่งนิยาย ...
Color Codes ป้ามด
=========================
ข้อความและภาพถ่ายในสื่อคอมพิวเตอร์
แห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมด
ได้รับการสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ
ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539
ผู้ฝ่าฝืนโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์
อักษรจะถูกดำเนินคดีตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
==========================
นิยายเรื่องใหม่ ที่แอบเขียนไว้ ที่ Dek-d ค่ะ
Puppy in Love - Yuri
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ทิ้งท้ายงี้อีกแล้ว
นั่นดิ่ เลือกใครดีน๊อ