|
ตอนที่ 2 - ยอมรับความจริง (ตอนจบ)
นิยายรัก จากมือใหม่หัดเขียนนะคะ เป็นแนวสีรุ้ง รักในหลากหลายเพศ .. นะคะ
ตอนที่ 2 (ต่อ)
"วันนั้นพี่นัทมาพบวรรณกับมิวที่บ้านของวรรณเอง ค่ะคุณนัน" วรรณณษารวบรวมพลังใจที่จะเล่าถึงมันต่อ
"สวัสดีคะพี่นัท มิวหวังว่าพี่นัทจะพูดแต่ความจริงนะคะ มิวอยากรู้ว่าพี่มาหลอกเพื่อนมิวทำไม ... มาดูแล มาทำดีกับเพื่อนมิว ทั้งที่พี่มีคนที่พี่รักอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้น คือพี่เป็นเกย์ ทำไมคะพี่ พี่ทำแบบนี้ ทำไม" "พี่นัทคะ หนูวรรณแค่อยากรู้เรื่องราวคะ หนูวรรณไม่โกรธ ไม่เกลียด แต่หนูวรรณอยากรู้ความจริง" "เอาล่ะ ... เอก คือผู้ชายที่พี่รักคือความรักทั้งหมดที่พี่มีทั้งในปัจจุบันและอดีต...." นัทวุฒิเริ่มต้นเล่า "แล้วยัยวรรณล่ะคะพี่นัท" มิวถามแทรกขึ้นมา ก่อนที่นัทวุฒิจะพูดจบประโยค "พี่รักหนูวรรณนะคะ แบบที่พี่ชายมีให้น้องสาว" "แปลว่าพี่นัทเป็นเกย์แล้วมาหลอกยัยวรรณ งั้นซิ่" "ความจริงที่ว่าพี่เป็นเกย์ หรือไม่ พี่ก็ตอบตัวพี่เองไม่ได้ หลังจากที่เอกจากไป แม่พี่ ขอร้องให้พี่เป็นปกติ หาผู้หญิงดีๆซักคนเพื่อแต่งงานด้วย"
"พี่นัท ... แต่พี่เป็นเกย์ พี่ไม่มีทางพิศวาสยัยวรรณนะพี่ .. แต่... ยังไงนะคะ พี่เอกแฟนพี่จากไป คือเค้าไปมีคนใหม่หรือค่ะ" "เอก เสียชีวิตไปแล้วคะน้องมิว" ระหว่างการสนทนานั้นวรรณณษาได้เงียบ บทสนทนาทั้งหมด ถูกผูกขาดไปกับเพื่อนสาวของเธอเกือบทั้งหมด "แล้วพี่นัท กลับไปที่บ้านหลังนั้นทำไมคะ ในเมื่อพี่เอกก็จากไปแล้ว" มิวยังคงสงสัย
"วันที่ 27 คือวันที่เอกจากไป วันนั้น ถ้าพี่สนใจเอกมากกว่านี้ พี่คงพาเอกไปโรงพยาบาลทัน เอกจากไปอย่างปวดร้าว ทรมาน และอ้างว้าง ที่พี่ไม่ได้อยู่เคียงข้างเอกจนถึงนาทีสุดท้ายที่เอกจากไป พี่ถึงได้กลับไปที่บ้านหลังนั้น ไปอยู่เป็นเพื่อนเอกในวันที่เอกเจ็บปวดที่สุดไงคะน้องมิว น้องวรรณ"
"พี่นัท... แล้วพี่จะทำยังไงกับเพื่อนมิว มันคงไม่ดีนะพี่ ที่แฟนเรา กลับไปใช้วันเวลาเก่าๆ กับแฟนเก่าและที่แย่ไปกว่านั้นคือ แฟนเก่าของแฟนเรากลับเป็นผู้ชาย และทำแบบนี้เป็นประจำทุกเดือน เป็นปี ๆ" ได้ยินแบบนี้ทำให้มิวถึงกับใจอ่อน ทำไมเธอจะไม่รู้ ว่าการได้มีช่วงเวลาที่ดี ๆ กับคนที่ตัวเองรัก มันดีเพียงใด ถึงบางครั้งจะเป็นการหลอกตัวเองก็ตามนี้ .. แต่ก็เพราะเหตุผลนี้ไม่ใช่หรือ ที่ทำให้เธอต้องทำแบบที่ทำอยู่ขณะนี้ ทำไมเธอจะไม่รู้ว่า วรรณณษาตั้งความหวังกับรักครั้งนี้มากเพียงใด เธอจึงต้องทำหน้าที่เพื่อนให้ดีที่สุด อย่างน้อยมันก็ทำให้ เธอได้เห็นรอยยิ้มของวรรณณษา ถึงมันจะไม่ได้มีไว้สำหรับเธอก็ตาม..
"พี่.... จะปรับตัว จะเปลี่ยนตัวเอง เพื่อน้องวรรณ ดีมั้ยน้องมิว" นี่เป็นทางออกเดียวจริงๆ ที่นัทวุฒิคิดได้ในยามนี้ มันคงเป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้วจริงๆ สำหรับเรื่องราวยุ่งเหยิงแบบนี้ คงใช้ช่วงเวลานี้นี่แหล่ะที่จะเป็นตัวบอกว่า ความรักของเขาและเธอจะเป็นไปในทิศทางใด และสุดท้ายแล้ว นัทวุฒิก็เป็นฝ่ายเดินเข้ามาบอก วรรณณษาด้วยตัวเองว่า
เขาไม่พร้อม ที่จะเป็นคนรักที่ดี ไม่พร้อมที่จะรักเธอ จากที่เขาคิดว่าได้ แท้ที่จริงแล้ว มันเปลี่ยนไม่ได้ และเขาไม่สามารถทำเพื่อแม่ของเขาได้ในเช่นกัน และเขาคิดว่า เขาจะไม่หลอกตัวเอง และตัวเธออีกต่อไป
ไม่มีใครรู้ว่า ความรักในครั้งนั้นจะจบลงด้วย อุบัติเหตุที่จะพรากนัทวุฒิไปจากวรรณณษาจริง ๆ เธอไม่ได้ตั้งใจที่จะไล่ให้นัทวุฒิไปตาย เพื่อให้ได้เจอเอกรัตน์เสียหน่อย มันเป็นแค่คำพูดพลั้งปากของคนที่เสียใจคนหนึ่งเท่านั้นเอง นั่นจึงเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ วรรณณษาตัดสินใจทำอะไรโง่ ๆ อีกครั้ง เธอโทษว่า เธอเป็นคนที่ทำให้นัทวุฒิเสียชีวิต ถ้าเธอเพียงแต่เลือกที่จะยอมรับ การตัดสินใจ เรื่องราวมันคงไม่รุนแรงถึงเพียงนี้ ...
.. ..
ทั้งสองคนปล่อยให้บรรยากาศรอบข้างพาไปสู่อารมณ์สงบ ต่างคนต่างทบทวนถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาของตนอย่างใคร่ครวญ ว่า อะไรคือสิ่งที่ผิดพลาดไปในครั้งนั้น การพบเจอกันครั้งนี้ มันอาจจะหมายถึงการเริ่มต้น เรียนรู้ สิ่งอื่น ๆ ที่เธอทั้งสองก็ยังไม่เคยรู้ และต้องการจะรู้ หรือเปล่านะ .. แล้ว วรรณณษาก็ทำลายความเงียบขึ้นมาก่อน
"ทำไมวรรณถึงไม่เคยรู้ ว่าพี่นัทมีน้องสาวฝาแฝดล่ะคะ" นี่ตะหากคือเรื่องที่เธออยากรู้ "นันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันนะคะคุณวรรณ ว่าทำไม คงมีแต่พี่นัท มั้งคะที่รู้" "อ้อ.. แต่ที่นันรู้ เรื่องหนึ่งดีเลย ก็คือเรื่องคุณวรรณไงคะ" "ทำไมล่ะคะ .. ที่คุณนันเล่ามา คุณรู้จักวรรณแค่ครั้งนั้นครั้งเดียวเองนี่คะ" "คุณวรรณ เคยรู้สึก love at first sight มั้ยคะ นันได้ยินเรื่องคุณบ่อยมาก จริงๆ นันไม่เคยจินตนาการอะไรถึงคุณเลยนะคะ จนวันนั้น ที่นันได้เห็นรูปของคุณ นันก็เฝ้าแต่รอให้พี่นัทเล่าเรื่องเกี่ยวกับคุณให้นันฟัง" นันไม่เพียงเล่าด้วยน้ำเสียงชวนฟัง แต่เธอยังส่งสายตาวิบวับที่ช่วยย้ำว่าเธอรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ มาอีกด้วย
"นัน... รอที่จะพบคุณวรรณ ในงานพี่นัท แต่นันก็ไม่เจอแม้เงา รู้มาจากคุณแม่แค่ว่า คุณวรรณแฟนพี่นัทเข้าโรงพยาบาล" "ค่ะ วรรณทำอะไรโง่ๆ อีกแล้ว ถ้าไม่ได้พี่นัทไปตาม วรรณคงไม่ได้กลับมาที่นี่" "พี่นัท.. ไปตามคุณวรรณ ไปตามได้ยังไงหรือค่ะ มันเป็นช่วงเวลาที่ ต้องเลือกคะ คุณนัน เลือกที่จะกลับมาที่นี่ มารับกรรมในภาคมนุษย์ หรือทำผิดบาป แล้วรอรับกรรม เวียนว่ายตายเกิดอยู่ ซึ่งวรรณเลือกทางที่พี่นัทเป็นคนชี้ให้ กลับมาใช้กรรม ทำความดี และอุทิศไปให้กับเจ้ากรรมนายเวรรอบ ๆ ตัววรรณ เผื่อว่าวันหนึ่ง วรรณจะสมหวังในเรื่องความรัก เหมือนคนอื่น ๆ บ้าง
ถ้าแบบนั้น .. คุณวรรณจะลองให้โอกาสนันบ้างได้มั้ยคะ นันทิยารวบรวมพลังใจแล้วถามออกไป โอกาส ?? .. โอกาสสำหรับอะไรหรือคะ วรรณณษาพูดประโยคนี้ออกไป หัวใจเจ้ากรรมก็เต้นแรงอย่างไม่มีเหตุผล คุณวรรณ อาจจะมองว่า นันประหลาด ที่อยู่ๆ มาถามคุณวรรณแบบนี้ และอาจจะคิดว่านันวิปริตผิดเพศ มันอาจจะเร็วไปจริงๆ นะคะ แต่นันขอ โอกาสที่จะเป็นเพื่อนกับคุณวรรณ เรามาเรียนรู้กัน และกันนะคะ โอกาส สำหรับเพื่อน วรรณมีให้เสมอคะ คุณนัน และวรรณไม่ได้คิดว่า คุณนันเป็นคนไม่ปกติ ผิดเพศอะไรแบบนั้นนะคะ เพียงแต่วรรณคิดว่า วรรณยังไม่ค่อยคุ้น ถึงปากของเธอจะบอกว่าให้โอกาสสำหรับเพื่อน แต่ทำไม หัวใจถึงยังเต้นแรงแบบนี้นะ ไม่เพียงแค่นั้น เธอยังรู้สึก ร้อน ๆ ที่หน้าอีกด้วย
ตกลงว่า .. คุณวรรณให้โอกาส นัน แล้วใช่มั้ยคะ ค่ะ .. คุณได้สิทธิ์นั้นเดี๋ยวนี้ วรรณณษา ตอบอย่างใจดี เย้ ... นันดีใจที่สุดเลย ครั้งนี้นันทิยาไม่พูดอย่างเดียว เธอลุกเดินอ้อมมา คว้ามือของวรรณณษามาเขย่า โยกซ้าย ขวา ไปมาไม่อยู่ เหมือนเด็ก ๆ ที่ได้ของขวัญถูกใจ คุณนัน .. ปล่อยมือ วรรณ แล้วหยุด กระโดด โลดเต้นได้แล้วคะ วรรณอายเค้า วรรณณษาต้องรีบเตือนนันทิยาเมื่อเห็นว่าเจ้าหล่อนจะดีใจมากเสียจนลุกมากระโดดโลดเต้น อีกทั้งเธอยังเห็นว่า ป้าน้อยออกมายืนยิ้มอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากโต๊ะที่เธอนั่ง อายทำไม คุณวรรณ ไม่เห็นมีใครซะหน่อย ป้าน้อย มองอยู่ตรงนั้น แล้วยังจะเด็กๆ ในร้านอีก เธอทำเสียงดุขึ้น ค่ะ ๆ ก็นันดีใจนี่นา .. ที่คุณวรรณไม่รังเกียจนัน อย่างน้อยวันนี้นันได้ตำแหน่งเพื่อนมาล่ะ นันทิยา พูดไปยิ้มไป นันว่า ... อีกไม่นาน นันต้องได้เลื่อนตำแหน่ง แน่ๆ เลยล่ะ คุณวรรณ นันทิยากล่าวอย่างมาดมั่น นัยต์ตาเป็นประกายวาววับนัก
.. ..
จบตอนที่ 2 แล้วนะคะ .. ตอนที่ 3 จะเป็นยังไง โปรดติดตาม อาทิตย์หน้าเน๊อะ
Create Date : 04 มีนาคม 2554 |
Last Update : 4 มีนาคม 2554 13:51:19 น. |
|
18 comments
|
Counter : 715 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ck_naka วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:14:20:50 น. |
|
|
|
โดย: ck_naka วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:14:22:58 น. |
|
|
|
โดย: toeyao วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:17:20:36 น. |
|
|
|
โดย: ck_naka วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:18:00:09 น. |
|
|
|
โดย: ck_naka วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:18:02:16 น. |
|
|
|
โดย: ck_naka วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:18:04:45 น. |
|
|
|
โดย: ดวงลดา วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:20:45:56 น. |
|
|
|
โดย: littlepup วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:21:36:44 น. |
|
|
|
โดย: -..- (tictin ) วันที่: 5 มีนาคม 2554 เวลา:13:28:23 น. |
|
|
|
โดย: ck_naka วันที่: 6 มีนาคม 2554 เวลา:1:12:45 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
|
login ที่ไม่เข้ากับตัวซักนิด แต่ถ้าเทียบกับความรู้สึก โค ตะ ระ เหมือน ตัวจริง เลย
เป็นนักบัญชี ที่ไม่เหมือนนักบัญชีเท่าไหร่ ที่มีงานอดิเรก เป็นการอ่านนิยาย ฟังเพลง ดูซีรี่ย์เกาหลี เล่นอินเตอร์เน็ต ถ่ายรูป รวมถึง แต่งนิยาย ...
Color Codes ป้ามด
========================= ข้อความและภาพถ่ายในสื่อคอมพิวเตอร์ แห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมด ได้รับการสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539
ผู้ฝ่าฝืนโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์ อักษรจะถูกดำเนินคดีตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด ==========================
นิยายเรื่องใหม่ ที่แอบเขียนไว้ ที่ Dek-d ค่ะ
Puppy in Love - Yuri
|
|
|
|
|
|
|