~* ถึงฟ้า จะไม่ใช่สีฟ้า คนก็ยังเรียก ว่า "ท้องฟ้า" *~
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2554
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
4 มีนาคม 2554
 
All Blogs
 
ตอนที่ 2 - ยอมรับความจริง (ตอนจบ)

นิยายรัก จากมือใหม่หัดเขียนนะคะ เป็นแนวสีรุ้ง รักในหลากหลายเพศ .. นะคะ



ตอนที่ 2 (ต่อ)

"วันนั้นพี่นัทมาพบวรรณกับมิวที่บ้านของวรรณเอง ค่ะคุณนัน" วรรณณษารวบรวมพลังใจที่จะเล่าถึงมันต่อ


"สวัสดีคะพี่นัท มิวหวังว่าพี่นัทจะพูดแต่ความจริงนะคะ มิวอยากรู้ว่าพี่มาหลอกเพื่อนมิวทำไม ... มาดูแล มาทำดีกับเพื่อนมิว ทั้งที่พี่มีคนที่พี่รักอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้น คือพี่เป็นเกย์ ทำไมคะพี่ พี่ทำแบบนี้ ทำไม"
"พี่นัทคะ หนูวรรณแค่อยากรู้เรื่องราวคะ หนูวรรณไม่โกรธ ไม่เกลียด แต่หนูวรรณอยากรู้ความจริง"
"เอาล่ะ ... เอก คือผู้ชายที่พี่รักคือความรักทั้งหมดที่พี่มีทั้งในปัจจุบันและอดีต...." นัทวุฒิเริ่มต้นเล่า
"แล้วยัยวรรณล่ะคะพี่นัท" มิวถามแทรกขึ้นมา ก่อนที่นัทวุฒิจะพูดจบประโยค
"พี่รักหนูวรรณนะคะ แบบที่พี่ชายมีให้น้องสาว"
"แปลว่าพี่นัทเป็นเกย์แล้วมาหลอกยัยวรรณ งั้นซิ่"
"ความจริงที่ว่าพี่เป็นเกย์ หรือไม่ พี่ก็ตอบตัวพี่เองไม่ได้ หลังจากที่เอกจากไป แม่พี่ ขอร้องให้พี่เป็นปกติ หาผู้หญิงดีๆซักคนเพื่อแต่งงานด้วย"


"พี่นัท ... แต่พี่เป็นเกย์ พี่ไม่มีทางพิศวาสยัยวรรณนะพี่ .. แต่... ยังไงนะคะ พี่เอกแฟนพี่จากไป คือเค้าไปมีคนใหม่หรือค่ะ"
"เอก เสียชีวิตไปแล้วคะน้องมิว" ระหว่างการสนทนานั้นวรรณณษาได้เงียบ บทสนทนาทั้งหมด ถูกผูกขาดไปกับเพื่อนสาวของเธอเกือบทั้งหมด
"แล้วพี่นัท กลับไปที่บ้านหลังนั้นทำไมคะ ในเมื่อพี่เอกก็จากไปแล้ว" มิวยังคงสงสัย

"วันที่ 27 คือวันที่เอกจากไป วันนั้น ถ้าพี่สนใจเอกมากกว่านี้ พี่คงพาเอกไปโรงพยาบาลทัน เอกจากไปอย่างปวดร้าว ทรมาน และอ้างว้าง ที่พี่ไม่ได้อยู่เคียงข้างเอกจนถึงนาทีสุดท้ายที่เอกจากไป พี่ถึงได้กลับไปที่บ้านหลังนั้น ไปอยู่เป็นเพื่อนเอกในวันที่เอกเจ็บปวดที่สุดไงคะน้องมิว น้องวรรณ"


"พี่นัท... แล้วพี่จะทำยังไงกับเพื่อนมิว มันคงไม่ดีนะพี่ ที่แฟนเรา กลับไปใช้วันเวลาเก่าๆ กับแฟนเก่าและที่แย่ไปกว่านั้นคือ แฟนเก่าของแฟนเรากลับเป็นผู้ชาย และทำแบบนี้เป็นประจำทุกเดือน เป็นปี ๆ" ได้ยินแบบนี้ทำให้มิวถึงกับใจอ่อน ทำไมเธอจะไม่รู้ ว่าการได้มีช่วงเวลาที่ดี ๆ กับคนที่ตัวเองรัก มันดีเพียงใด ถึงบางครั้งจะเป็นการหลอกตัวเองก็ตามนี้ .. แต่ก็เพราะเหตุผลนี้ไม่ใช่หรือ ที่ทำให้เธอต้องทำแบบที่ทำอยู่ขณะนี้ ทำไมเธอจะไม่รู้ว่า วรรณณษาตั้งความหวังกับรักครั้งนี้มากเพียงใด เธอจึงต้องทำหน้าที่เพื่อนให้ดีที่สุด อย่างน้อยมันก็ทำให้ เธอได้เห็นรอยยิ้มของวรรณณษา ถึงมันจะไม่ได้มีไว้สำหรับเธอก็ตาม..

"พี่.... จะปรับตัว จะเปลี่ยนตัวเอง เพื่อน้องวรรณ ดีมั้ยน้องมิว" นี่เป็นทางออกเดียวจริงๆ ที่นัทวุฒิคิดได้ในยามนี้
มันคงเป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้วจริงๆ สำหรับเรื่องราวยุ่งเหยิงแบบนี้ คงใช้ช่วงเวลานี้นี่แหล่ะที่จะเป็นตัวบอกว่า ความรักของเขาและเธอจะเป็นไปในทิศทางใด และสุดท้ายแล้ว นัทวุฒิก็เป็นฝ่ายเดินเข้ามาบอก วรรณณษาด้วยตัวเองว่า

“เขาไม่พร้อม ที่จะเป็นคนรักที่ดี ไม่พร้อมที่จะรักเธอ จากที่เขาคิดว่าได้ แท้ที่จริงแล้ว มันเปลี่ยนไม่ได้ และเขาไม่สามารถทำเพื่อแม่ของเขาได้ในเช่นกัน และเขาคิดว่า เขาจะไม่หลอกตัวเอง และตัวเธออีกต่อไป”

ไม่มีใครรู้ว่า ความรักในครั้งนั้นจะจบลงด้วย อุบัติเหตุที่จะพรากนัทวุฒิไปจากวรรณณษาจริง ๆ เธอไม่ได้ตั้งใจที่จะไล่ให้นัทวุฒิไปตาย เพื่อให้ได้เจอเอกรัตน์เสียหน่อย มันเป็นแค่คำพูดพลั้งปากของคนที่เสียใจคนหนึ่งเท่านั้นเอง นั่นจึงเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ วรรณณษาตัดสินใจทำอะไรโง่ ๆ อีกครั้ง เธอโทษว่า เธอเป็นคนที่ทำให้นัทวุฒิเสียชีวิต ถ้าเธอเพียงแต่เลือกที่จะยอมรับ การตัดสินใจ เรื่องราวมันคงไม่รุนแรงถึงเพียงนี้ ...


..
..

ทั้งสองคนปล่อยให้บรรยากาศรอบข้างพาไปสู่อารมณ์สงบ ต่างคนต่างทบทวนถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาของตนอย่างใคร่ครวญ ว่า “อะไรคือสิ่งที่ผิดพลาดไปในครั้งนั้น” การพบเจอกันครั้งนี้ มันอาจจะหมายถึงการเริ่มต้น เรียนรู้ สิ่งอื่น ๆ ที่เธอทั้งสองก็ยังไม่เคยรู้ และต้องการจะรู้ หรือเปล่านะ .. แล้ว วรรณณษาก็ทำลายความเงียบขึ้นมาก่อน


"ทำไมวรรณถึงไม่เคยรู้ ว่าพี่นัทมีน้องสาวฝาแฝดล่ะคะ" นี่ตะหากคือเรื่องที่เธออยากรู้
"นันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันนะคะคุณวรรณ ว่าทำไม คงมีแต่พี่นัท มั้งคะที่รู้"
"อ้อ.. แต่ที่นันรู้ เรื่องหนึ่งดีเลย ก็คือเรื่องคุณวรรณไงคะ"
"ทำไมล่ะคะ .. ที่คุณนันเล่ามา คุณรู้จักวรรณแค่ครั้งนั้นครั้งเดียวเองนี่คะ"
"คุณวรรณ เคยรู้สึก love at first sight มั้ยคะ นันได้ยินเรื่องคุณบ่อยมาก จริงๆ นันไม่เคยจินตนาการอะไรถึงคุณเลยนะคะ จนวันนั้น ที่นันได้เห็นรูปของคุณ นันก็เฝ้าแต่รอให้พี่นัทเล่าเรื่องเกี่ยวกับคุณให้นันฟัง" นันไม่เพียงเล่าด้วยน้ำเสียงชวนฟัง แต่เธอยังส่งสายตาวิบวับที่ช่วยย้ำว่าเธอรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ มาอีกด้วย


"นัน... รอที่จะพบคุณวรรณ ในงานพี่นัท แต่นันก็ไม่เจอแม้เงา รู้มาจากคุณแม่แค่ว่า คุณวรรณแฟนพี่นัทเข้าโรงพยาบาล"
"ค่ะ วรรณทำอะไรโง่ๆ อีกแล้ว ถ้าไม่ได้พี่นัทไปตาม วรรณคงไม่ได้กลับมาที่นี่"
"พี่นัท.. ไปตามคุณวรรณ ไปตามได้ยังไงหรือค่ะ”
“มันเป็นช่วงเวลาที่ ต้องเลือกคะ คุณนัน เลือกที่จะกลับมาที่นี่ มารับกรรมในภาคมนุษย์ หรือทำผิดบาป แล้วรอรับกรรม เวียนว่ายตายเกิดอยู่ ซึ่งวรรณเลือกทางที่พี่นัทเป็นคนชี้ให้ กลับมาใช้กรรม ทำความดี และอุทิศไปให้กับเจ้ากรรมนายเวรรอบ ๆ ตัววรรณ เผื่อว่าวันหนึ่ง วรรณจะสมหวังในเรื่องความรัก เหมือนคนอื่น ๆ บ้าง”


“ถ้าแบบนั้น .. คุณวรรณจะลองให้โอกาสนันบ้างได้มั้ยคะ” นันทิยารวบรวมพลังใจแล้วถามออกไป
“โอกาส ?? .. โอกาสสำหรับอะไรหรือคะ” วรรณณษาพูดประโยคนี้ออกไป หัวใจเจ้ากรรมก็เต้นแรงอย่างไม่มีเหตุผล
“คุณวรรณ อาจจะมองว่า นันประหลาด ที่อยู่ๆ มาถามคุณวรรณแบบนี้ และอาจจะคิดว่านันวิปริตผิดเพศ มันอาจจะเร็วไปจริงๆ นะคะ แต่นันขอ โอกาสที่จะเป็นเพื่อนกับคุณวรรณ เรามาเรียนรู้กัน และกันนะคะ”
“โอกาส สำหรับเพื่อน วรรณมีให้เสมอคะ คุณนัน และวรรณไม่ได้คิดว่า คุณนันเป็นคนไม่ปกติ ผิดเพศอะไรแบบนั้นนะคะ เพียงแต่วรรณคิดว่า วรรณยังไม่ค่อยคุ้น” ถึงปากของเธอจะบอกว่าให้โอกาสสำหรับเพื่อน แต่ทำไม หัวใจถึงยังเต้นแรงแบบนี้นะ ไม่เพียงแค่นั้น เธอยังรู้สึก ร้อน ๆ ที่หน้าอีกด้วย


“ตกลงว่า .. คุณวรรณให้โอกาส นัน แล้วใช่มั้ยคะ”
“ค่ะ .. คุณได้สิทธิ์นั้นเดี๋ยวนี้” วรรณณษา ตอบอย่างใจดี
“เย้ ... นันดีใจที่สุดเลย” ครั้งนี้นันทิยาไม่พูดอย่างเดียว เธอลุกเดินอ้อมมา คว้ามือของวรรณณษามาเขย่า โยกซ้าย ขวา ไปมาไม่อยู่ เหมือนเด็ก ๆ ที่ได้ของขวัญถูกใจ
“คุณนัน .. ปล่อยมือ วรรณ แล้วหยุด กระโดด โลดเต้นได้แล้วคะ วรรณอายเค้า” วรรณณษาต้องรีบเตือนนันทิยาเมื่อเห็นว่าเจ้าหล่อนจะดีใจมากเสียจนลุกมากระโดดโลดเต้น อีกทั้งเธอยังเห็นว่า ป้าน้อยออกมายืนยิ้มอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากโต๊ะที่เธอนั่ง
“อายทำไม คุณวรรณ ไม่เห็นมีใครซะหน่อย”
“ป้าน้อย มองอยู่ตรงนั้น แล้วยังจะเด็กๆ ในร้านอีก” เธอทำเสียงดุขึ้น
“ค่ะ ๆ ก็นันดีใจนี่นา .. ที่คุณวรรณไม่รังเกียจนัน อย่างน้อยวันนี้นันได้ตำแหน่งเพื่อนมาล่ะ” นันทิยา พูดไปยิ้มไป
“นันว่า ... อีกไม่นาน นันต้องได้เลื่อนตำแหน่ง แน่ๆ เลยล่ะ คุณวรรณ” นันทิยากล่าวอย่างมาดมั่น นัยต์ตาเป็นประกายวาววับนัก

..
..


จบตอนที่ 2 แล้วนะคะ .. ตอนที่ 3 จะเป็นยังไง โปรดติดตาม อาทิตย์หน้าเน๊อะ


Create Date : 04 มีนาคม 2554
Last Update : 4 มีนาคม 2554 13:51:19 น. 18 comments
Counter : 715 Pageviews.

 
emo


โดย: ฟ้าสีหม่น คืนไร้ดาว วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:14:09:28 น.  

 
หุหุ อ่านคนแรกเลย หุหุ


โดย: ck_naka วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:14:20:50 น.  

 
เพิ่งกลับมาจากพบลูกค้า พอเปิดblog คุณแอร์
ก็เจอนิยาย ตามคำสัญญา แปะช่วงบ่าย ๆ จริง ๆ

แล้วทำไม พี่นัท ตายอะ

ถามอีกหน่อยคะ เป็นนิยายแบบ หลายตอนเลยหรือเปล่าคะ



โดย: ck_naka วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:14:22:58 น.  

 
คุณซี ... ย้อนกลับไปอ่านตอน บทนำ - จุดเริ่มต้นนะคะ

จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่นัท คะ ...

ตอบว่า เป็นเรื่องยาว เท่าที่แอร์จะเขียนได้ค่า .. ตอนแรกตั้งใจเขียนสั้น ๆ แต่ไป ๆ มา ๆ มันงอกได้ ก็เลย ลองงอก ออกมา เลยได้มาแบบนี้คะ


โดย: ฟ้าสีหม่น คืนไร้ดาว วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:14:35:11 น.  

 
ตามมาอ่านแล้วววว และติดตามตอนต่อไป...


โดย: พระจันทร์กลางแดด วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:14:55:21 น.  

 


โดย: toeyao วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:17:20:36 น.  

 
อ๋อ หุหุ ว่าทำไม งง ว่าทำไมพี่นัทตาย เหอเหอ ซีไปอ่านตอนที่ 1 เลยคะ ไม่ได้อ่านบทนำ

อายจัง หุหุ



โดย: ck_naka วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:18:00:09 น.  

 
ภาษาที่คุณแอร์ ใช้ในบทนำ

ทำให้มองเห็นภาพชัดเจน เป็นฉาก ๆ เลยนะคะ

จินตนาการออกมาเป็นมโนภาพได้เลยคะ



โดย: ck_naka วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:18:02:16 น.  

 
คุณแอร์ เคยเขียนนิยายมาบ้างหรือเปล่าคะ



โดย: ck_naka วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:18:04:45 น.  

 
แฮ่ ๆ เรื่องนี้ เรื่องแรก ค่า ..
จากเป็นผู้อ่าน หนังสือ มา หลายหมื่นบาท


โดย: ฟ้าสีหม่น คืนไร้ดาว วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:18:22:28 น.  

 
พี่มีน - ต้อง เข้ามาอ่านทุกตอนนะพี่มีน ไม่งั้น มีงอน ฮ่าๆๆ

น้องจอย - ส่งสายตาแบบนี้ พี่แปลความหมายไม่ออกง่ะ

คุณซี - ขอบคุณนะค่ะที่ติดตาม จะขยันๆๆ เขียนออกมาเรื่อย ๆ ค่ะ

แอบเล่าให้ฟัง สำหรับคนที่เข้ามาอ่านใหม่นะค่ะ ถ้าเป็นเรื่องย้อนอดีต ที่ผ่านมา แอร์จะใส่รายละเอียดไม่เยอะนะคะ ยกเว้น เรื่องสำคัญ ๆ ที่เป็นแผลในใจ .. หรือ เรื่องความรัก สำคัญยังไงบ้าง เปลี่ยนแปลงอะไรบ้าง แบบนี้ ผู้แต่ง จะค่อนข้างลงรายละเอียดนะคะ

ขอเขียนให้จบแล้วค่อยกลับมาแก้ทีเดียวนะคะ


โดย: ฟ้าสีหม่น คืนไร้ดาว วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:18:38:52 น.  

 
อ่านแล้วๆๆๆๆ


งงๆ นิดนึง ทำไมมีเลือกให้กลับมาใช้กรรม รอรับกรรม???? อ่านตรงนี้เจ้งงๆ ค่ะ

แต่เขียนได้น่าตามอ่านต่อค่ะ ว่าจะเป็นไงต่อน้อ


โดย: ดวงลดา วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:20:45:56 น.  

 
ฮ่าๆๆ นู๋ ก็เขียนตอน งง ๆ แล้วเหมือนกันคุณเจ้ เดี๋ยว รอ รอบ revise ทีเดียว ขอบคุณนะค่ะ


โดย: ฟ้าสีหม่น คืนไร้ดาว วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:21:11:48 น.  

 
เหอๆๆ อ่านจบแล้ว น่าหนุกดี แต่คิดว่า คนเรารับเป็นแฟนกันง่ายงี้เลยเหรอ (แฟนป่าวหว่า หรือแค่เพื่อน)


โดย: littlepup วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:21:36:44 น.  

 
น้องโบว์ ... เพื่อน จ้าาา อ่านยังไงพี่ก็ว่าเป็นเพื่อนน๊าา

ป.ล. ส่วนตัว คนเขียนเชื่อว่า การเปิดโอกาสให้อีกฝ่ายได้แสดงความรู้สึกนั้น ควรจะเริ่มต้นจากเพื่อนก่อน จ้าาา รับรองไม่ข้ามขั้นแน่นอน และ ไม่ง่ายด้วยยย ปราการเยอะนัก


โดย: ฟ้าสีหม่น คืนไร้ดาว วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:21:49:37 น.  

 
ตีพิมพ์เลยมั้ยค่ะ อุดหนุนค่ะ
อ่านรวดเดียว อ่านยังงี้ลุ้นเกิ้น ตอนต่อไปเมื่อไรจะมาอ่ะค่ะ คุณแอร์


โดย: -..- (tictin ) วันที่: 5 มีนาคม 2554 เวลา:13:28:23 น.  

 
ซี เพิ่งเริ่มอ่านนิยายคะ

ก็เริ่มอ่านจาก yes or no ก่อน แล้วรู้สึกว่าสนุกดีนะนิยายเนี่ย ก็เลยลองอ่านตามเวป เด็กดี บ้างคะ

อ่านแล้วค้างคะ เพราะเค้าโพสต์แค่บางส่วน ก็เลยต้องไปสอยเป็นเล่ม มาสนองนี้ดดด

ซี เองก็ชอบนะคะกับงานเขียนเนี่ย สมัยเรียนที่กทม. ระหว่างโหนรถเมล์ ก็คิดพล็อตอะไรได้เยอะเลยคะ แต่ พอจะกลับมาเขียน แค่จับปากกายังคิดไม่ค่อยออกเลยคะ

ภาษาที่ใช้ก็ อืม มม เกินคำบรรยายคะ

คุณ แอร์ เคยอ่านพวกการ์ตูน มหาสนุกมั้ยคะ มันจะมีเป็นพวกเรื่องสั้น ประมาณ สาม ถึง สี่ หน้า คะ ตอนวัยรุ่น ( ย้อนไปนานขนาดน้าน เลยเหรอ เราเพิ่ง สิบแปดมะใช่เหรอ ) ซี เคยเขียนด้วยคะ แล้วก็ใจกล้าส่งไป แต่ ก็นะ แป๊กกกก


อย่าลืม รีบมาอัพนะคะ



โดย: ck_naka วันที่: 6 มีนาคม 2554 เวลา:1:12:45 น.  

 
คุณพี่หมู - แอร์แค่ มือใหม่หัดเขียน น๊า

คุณซี - เคยอ่านค่ะ เรื่องสั้นในเล่ม นั่นสนุกดีนะคะ ชอบอ่านเหมือนกัน แต่ไม่เคยส่งคะ สมัยที่อ่านขายหัวเราะ ยังไม่เคยคิดว่าจะเอาดีทางนี้เลยค่า

ตอนใหม่ จะพยายามไม่ให้เกินวันพุธ บ่ายๆ นะคะ


โดย: ฟ้าสีหม่น คืนไร้ดาว วันที่: 7 มีนาคม 2554 เวลา:13:24:39 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ฟ้าสีหม่น คืนไร้ดาว
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




login ที่ไม่เข้ากับตัวซักนิด
แต่ถ้าเทียบกับความรู้สึก
โค ตะ ระ เหมือน ตัวจริง เลย

เป็นนักบัญชี ที่ไม่เหมือนนักบัญชีเท่าไหร่
ที่มีงานอดิเรก เป็นการอ่านนิยาย ฟังเพลง
ดูซีรี่ย์เกาหลี เล่นอินเตอร์เน็ต ถ่ายรูป
รวมถึง แต่งนิยาย ...


Color Codes ป้ามด



=========================
ข้อความและภาพถ่ายในสื่อคอมพิวเตอร์
แห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมด
ได้รับการสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ
ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539

ผู้ฝ่าฝืนโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์
อักษรจะถูกดำเนินคดีตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
==========================

นิยายเรื่องใหม่ ที่แอบเขียนไว้ ที่ Dek-d ค่ะ

Puppy in Love - Yuri
Friends' blogs
[Add ฟ้าสีหม่น คืนไร้ดาว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.