ตอนที่ 5 - แง้มหัวใจ บทที่ 5 แง้มหัวใจ มันช่างเป็นมื้อเที่ยงที่แสนทรมานเสียจริง สำหรับวรรณณษาและนันทิยา แต่ก็นั่นแหล่ะ ใครจะไปคิดว่าจะได้มาเจอแจ็คพ็อตในลักษณะนี้ ทั้งสองจึงใช้เวลาอาหารกลางวันในโลกของตัวเองกันไปเงียบๆ และสุดท้ายคนที่จะยอมให้เรื่องราวเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ไหว กลับเป็นนันทิยา “คุณวรรณคะ .. กลับไปหามิวที่งานมั้ยค่ะ” นันทิยาเริ่มเปิดประเด็น “ไม่คะ” วรรณณษาตอบเสียงเรียบๆ “คุณวรรณ ไม่อยากไปร่วมแสดงความยินดีกับมิว อย่างนั้นหรือคะ” “ไม่คะ ถ้ามิวอยากให้วรรณร่วมยินดี ด้วย มิวคงจะบอกวรรณแล้วล่ะคะ ไม่ใช่ปล่อยให้วรรณมารู้เองแบบนี้” “บางที มิวอาจมีเหตุผลอื่นนะคะ” “เหตุผลอะไรล่ะคะ คุณนัน เหตุผลอะไรกันที่บอกวรรณไม่ได้?? วรรณชักไม่แน่ใจว่า มิวยังเห็นว่าวรรณเป็นเพื่อนสนิทอยู่มั้ยด้วยซ้ำนะคุณนัน” “เราไปคุยกับมิว กันเถอะคะ เดี๋ยวนันพาไป นันไม่อยากเห็นคุณวรรณเป็นแบบนี้ ไปคุยกันนะคะ” นันทิยาอยากเห็นรอยยิ้มจากใบหน้านี้ ต่อให้ต้องยอมกรีดหัวใจตัวเอง เธอก็ยอม “วรรณคิดว่า ตอนนี้มิวคงไม่สะดวกหรอกมั้งคะ ตอนนี้เป็นนักร้องดังไปแล้ว” วรรณณษาตัดพ้อ โดยที่ไม่รู้ว่า มันทำให้คนที่นั่งอยู่ตรงข้ามรู้สึกเจ็บปวดขนาดไหน “เรากลับออฟฟิศกันเถอะคะ วรรณลืมไปเลยว่า มีประชุมตอนบ่าย” นันทิยาแวะส่งวรรณณษาที่หน้าออฟฟิศเหมือนทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ ไม่มีรอยยิ้มหวาน ๆ สำหรับเธอ มีเพียงหน้านิ่ง ๆ แววตาหมอง ๆ เท่านั้น ใช่แล้ว เธอไม่ชอบเอาเสียเลย แต่แล้ว วรรณณษาก็ทำให้ นันทิยารู้สึกผิดคาด “เย็นนี้เลิกงาน คุณนันมีนัดที่ไหนรึเปล่าคะ” วรรณณษาเอ่ยถาม “เย็นนี้ ... เย็นนี้ นันฟรี คุณวรรณจะชวนนันไปไหนค่ะ” “งั้นซัก ทุ่มนึง เจอกันล๊อบบี้นะคะ” วรรณณษากะเกณฑ์เวลาให้คนบ้างานอย่างนันทิยา เรียบร้อย เธอรู้ว่า สำหรับคนอื่นเค้าทำงานเอาเป็นเอาตาย แต่สำหรับนันทิยาทำงานเอาตาย น่าจะเหมาะกว่า “นัน ไม่แน่ใจว่า นันจะเคลียร์งานเสร็จทัน” นันทิยาเอ่ยเบา ๆ พร้อมท่าทางลังเล “คนทำงานหนัก ก็ต้องมีพักบ้างนะคะ ปล่อยให้ลูกน้องทำงานบ้างเถอะนะ 1 ทุ่มนะคะ ถ้าไม่มาตามนัด วรรณจะขึ้นไปตามถึงหน้าประตูเลยล่ะ” พูดจบ วรรณณษาก็แยกตัวไป “เอาใจยากจริง ๆ เลยยยย ผู้หญิงเนี่ย” นันทิยาบ่นอุบ เธอจะไปทำอะไรได้นอกจาก ยอม... “แต่จะว่าไปก็ดีเหมือนกันแฮะ” .. .. “ขณะนี้ เวลาสิบเก้านาฬิกาตรง เลิกงาน เก็บของหรือยังค่ะ” วรรณณษาถามเสียงใส ไปตามสายโทรศัพท์ “คุณวรรณ รู้ใจจังเลยคะ นันเพิ่งเก็บของเสร็จ กำลังจะโทรไปรายงานตัวพอดีเลยยย” “คุณวรรณ รอนัน ไม่เกิน 5 นาที เดี๋ยวนันลงไปรับ นะคะ” “โอเคค่ะ” วรรณณษาตอบรับก่อนวางสาย แล้วเดินมารอนันทิยา บริเวณหน้าลิฟท์ “นันมาแล้ว ค่า วันนี้ให้นันเป็นสารถีขับรถให้คุณวรรณนะค่ะ” นันทิยา ยิ้มเผล่มาแต่ไกล รอยยิ้มนี่เอง ที่ทำให้หัวใจของวรรณณษาเต้นแรงอีกครั้ง “ถึงคุณนันไม่อาสา วรรณก็ต้องขอแรงแล้วล่ะคะ เพราะวรรณให้คนขับรถกลับไปตั้งแต่บ่ายแล้ว เดี๋ยววรณเป็นเนวิเกเตอร์ให้เองนะคะ” “เอ ... นันจะไปไม่หลงแน่นะคะ” เป็นที่รู้กันว่า วรรณณษามีความสามารถในการจำทางได้แย่ เพราะเธอถนัดแต่นั่งหลัง และไม่จำทางนั่นแหล่ะ “เอ๊ะ .. คุณนันนี่ เดี๋ยวก็ชวนกลับบ้านซะเลย” วรรณณษาตีที่แขนนันทิยา 1 ที โทษฐานที่ล้อเรื่องที่เธอ ขับรถหลงเป็นประจำ “ไปคะ ไป ... นันว่า .. นันได้ยินเสียงอะไรร้อง .. หิวแล้ว หิวแล้ว” นันทิยายังไม่หยุดล้อ “เอ๊ะ .. คุณนัน ยังไม่หยุดล้อวรรณอีกน๊ะคะ” วรรณณษาทุบนันทิยาอีกครั้ง แต่คราวนี้ นันทิยาไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดไป เธอคว้าข้อมือบางเอาไว้แน่น “เมื่อกี้ตี คราวนี้ทุบ .. ถ้าคุณวรรณทุบอีก นัน”จูบ” นะคะ” นันทิยาพูดเสียงเรียบ แต่แววตาที่จ้องมา ทำเอาวรรณณษาใจสั่น หน้าเห่อแดง รีบดึงมือกลับ แต่เจ้ากรรมนันทิยาจับมือของเธอเอาไว้เสียแน่น “ไปเถอะคะ ลิฟท์มาแล้ว” วรรณณษาบอกเสียงสั่น “ไปค่ะไป” นันทิยาพูดจบก็เดินนำเข้าลิฟท์ไป แต่ก็ไม่ยอมปล่อยมือบาง “คุณนันนนน ปล่อยมือวรรณเถอะน๊า” วรรณณษาอ้อน “คุณวรรณต้องสัญญาก่อน ว่าจะไม่ทุบนันอีก ไม่อย่างนั้น ...” นันทิยาทำหน้าตากรุ้มกริ่มและขยับเข้าใกล้วรรณณษาอีกครั้ง เธอกลัวว่าวรรณณษาจะได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นแรงของเธอ โอกาสดี ๆ ของเธอมาแล้วจริง ๆ ต้องขอบคุณมินวดี จริง ๆ ที่ทำให้เธอได้มีโอกาสนี้ “คุณนัน จะทำ .... อะ ..ไร คะ” วรรณณษาพูดแบบกล้า ๆ กลัว ๆ ตอนนี้เธอรู้สึกร้อนผ่าวที่ใบหน้ามาก ๆ หน้าเธอต้องกำลังแดงเป็นลูกตำลึงเสียแน่ ๆ “นัน จะ ....” นันทิยาเขยิบเข้าไปเสียจนวรรณณษาจนมุมอยู่ แต่เธอยังไม่ทันได้ทำอะไร เสียงดัง “ปิ๊ง” ก็ดังขึ้น และเธอก็ได้ยินเสียงที่เธอไม่อยากได้ยิน .. .. “เฮ้ย ... สองคนนั้นทำอะไรกันหน่ะ!!” มาแปะให้ก่อนนะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ มาต่อ ค่า   Create Date : 30 มีนาคม 2554 15 comments Last Update : 30 มีนาคม 2554 18:57:29 น. Counter : 688 Pageviews. Share Tweet

ว้าวได้อ่านก่อนกลับบ้านพอดี   โดย: พีช IP: 118.172.50.26 30 มีนาคม 2554 19:30:40 น.

โดย: toeyao 30 มีนาคม 2554 20:04:51 น.

จะบอกว่า เขียนแล้วหน้าแดง พอๆกับนางเอกของเรื่องเลยอ๊า   โดย: แอร์-ฟ้าสีหม่น IP: 10.75.179.202, 110.49.245.123 30 มีนาคม 2554 20:08:17 น.

พี่ก็หน้าแดงแอร์ แกร๊จะกั๊กไว้ทามมมมม มายยยยยยย พรุ่งนี้ถ้าไม่ลง แอร์ก็หน้าแดงแน่ ๆ เพราะฉันจะบีบคอแกให้ตายคามือ ฮึ่ม ......มม   โดย: witch@thedog 30 มีนาคม 2554 20:27:38 น.

อร๊ากกกก...... จินตนาการตาม ตื่นเต้นๆๆๆๆ อิอิอิอิอิ   โดย: littlepup 30 มีนาคม 2554 20:34:33 น.

ลงให้ไวเลยนะคุนพี่   โดย: เพื่อนสนิทแบบห่างๆ IP: 183.89.224.164 30 มีนาคม 2554 21:57:20 น.

แอร์ขาาาาาา ฮึ่มมมมม รีบมาแปะต่อเลยนะ คนอ่านนอนไม่หลับรู้มั้ยคะ แหม มีกุ๊กกิ๊ก ด้วยนะคะ นิยายทั่วไป มักจะ ตบ แล้ว ก็ จูบ ใช่มั้ยคะแอร์ แต่นิยายแอร์ ทุบ แล้ว ก็ จ -ู -บ ใช่ม้าา แอร์จ๊ะ คนนะ ไม่กะท้อน นะจ๊ะ แหม ยิ่งทุบ ยิ่งหวานนนนน เขินนนนน   โดย: ck_naka 30 มีนาคม 2554 22:01:30 น.

ซี ตก ทำว่า ใช่ ตรง คนนะ ไม่ใช่กะท้อนอะ ตามมาแก้จ้าา   โดย: ck_naka 30 มีนาคม 2554 22:03:21 น.

เฮ้ย ... คุณแอร์ทำร้ายจิตใจคนอ่าน อะ   โดย: -..- (tictin ) 30 มีนาคม 2554 22:43:02 น.

เดี๋ยวได้ สยิวกิ้ว กันต่อ ตอนถัดไป แต่ .... อาจจะขัดใจ กองเชียร์มิว แน่ๆ .. .. พี่มด - เอ่อ ... จะฆ่าแกงกันเลยหรอพี่ น้องโบว์ - คนเขียนยังคิดไป ไกลแล้วเล๊ย น้องบี - ใจเย๊น ใจเย็น ซี - นางเอก ทุบเพราะความเขินอาย พระเอก ก็ยิ่งได้ใจไงซี แต่ .. ถ้า ให้ ... ง่ายๆ จะเสียเชิง ให้รอลุ้นโอกาสถัดไปดีกว่า   โดย: แอร์-ฟ้าสีหม่น IP: 10.34.62.231, 110.49.236.206 30 มีนาคม 2554 22:46:03 น.

แปะ แล้ว มา ตามอย่างด่วนเลยนะคะ   โดย: ck_naka 30 มีนาคม 2554 23:42:28 น.

มาทวง งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง วันใหม่แล้วเอามาแปะต่อแล้วไม่งั้นจะทวงทุกชั่วโมงเลย ฮึ่ม ว่าแต่น้องนันของเจ้จะได้จูจุ๊บ ยัยคุณหนูป่าวเนี่ย แต่ไม่เป็นไรแอร์ เอาน้องนันให้เจ้มาดีฝ่า   โดย: witch@thedog 31 มีนาคม 2554 7:58:44 น.

ขำพี่มด ตื่นมาทวงแอร์แต่เช้าเลยยย แอร์ขา (กระซิบข้างหูด้วยน้า) อย่าลืมนิยายนะคะ   โดย: ck_naka 31 มีนาคม 2554 8:17:58 น.

เจ๊มด - เอางั้นเลยนะคะ ฉากต่อไป ดราม่า คะพี่ เรื่องจุ๊บๆ ต้องรอไปก่อน ซี - แปะมือกะพี่มด มาทวงไวมว๊าก อ่าค่า   โดย: แอร์-ฟ้าสีหม่น IP: 10.38.27.210, 110.49.253.185 31 มีนาคม 2554 8:39:43 น.

โดย: ดวงลดา 31 มีนาคม 2554 8:50:32 น.