หลาย
คนเคยกล่าวว่า รักแท้..แพ้ระยะทาง

นักต่อนักแล้วคนที่รักกัน
ต้องมีอันเลิกรากันไปเพราะความห่างกันเนื่องจากระยะทาง
เมื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมีอันจะต้องจากอีกฝ่ายหนึ่งไปยังที่ที่ห่างไกล
(ในที่นี้ขอยกตัวอย่างการอยู่คนละประเทศ)

ความห่างเป็นปัจจัยที่อันตรายที่สุด ทำไมถึงกล่าวเช่นนี้?

การที่คนสองคนคบกัน
มันก็ย่อมเหมือนลิ้นกับฟันที่จะต้องมีการกระทบกระทั่งกันบ้างเป็นธรรมดา
แต่เมื่อคุณอยู่ไกลกันแล้ว
มันง่ายมากที่จะทำให้ทำให้ความสัมพันธ์กับคนรักต้องระหองระแหงหากคุณทั้งสอง
คนไม่มั่นคงเพียงพอ

นอกจากเรื่องของการกระทบกระทั่งกัน คุณมั่นใจได้อย่างไรว่า
ความรู้สึกของอีกฝ่ายไม่ได้เปลี่ยนไปเพราะความไกลกัน "ระแวง"

คำนี้คงผุดขึ้นในใจของคุณเมื่อคุณอ่านมาถึงตรงนี้ 
ใช่แล้ว..ต่อให้รักกันขนาดไหน ไว้ใจกันแค่ไหนแต่เมื่ออยู่ไกลกัน สิ่งนี้มันต้องเกิดขึ้นในใจของคุณไม่มากก็น้อย
หรือไม่จริง??
หากแต่ว่าคุณทั้งสองคนจะสามารถให้ความมั่นใจต่อกันได้มากแค่ไหน
ถ้าคุณเป็นคนที่มั่นคงในความรักของคุณ
บางครั้งคุณต้องบอกให้คนรักของคุณทราบ เพราะถ้าไม่บอก
ไม่ให้ความมั่นใจกับอีกฝ่ายแล้ว

คน
รักของคุณจะทราบได้อย่างไร นี่เป็นอีกกรณีหนึ่งคือ การไม่พูด

ต่างคนต่างคิดกันเอง เข้าใจกันไปคนละอย่างจากการที่คิดว่า "เค้าน่าจะรู้น่า"
แต่จะบอกให้ว่าสำหรับบางเรื่องนั่น "ไม่
ใช่!!" ฉะนั้นการพูดกันคือสิ่งที่ดีที่สุด  
ความรู้สึกที่เคยมีให้ การให้อภัย การมองข้ามเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ความคิดถึง
ที่เคยมีให้ครั้งเมื่ออยู่เคียงข้างกัน อาจจะถูกบั่นทอนลงได้
เนื่องจากระยะทาง และความห่างกัน  ความรักความทุ่มเทที่เคยมีให้
ก็จะลดน้อยลงก็เป็นได้

การ
รักษาระยะห่างให้ทั้งสองฝ่ายรู้สึกว่าอยู่ใกล้กันตลอดอาจเป็นหนึ่งในทาง
เลือกที่จะป้องกันสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้

แต่มันจะทำ
ได้มากแค่ไหน มันก็ต้องขึ้นอยู่กับคนทั้งสองคน
บางครั้งการแสดงออกถึงการให้ความสำคัญกับอีกฝ่าย ก็เป็นสิ่งสำคัญ
มันก็เป็นเหมือนกับการให้ความมั่นใจกับคนรักของคุณ การบอกรัก
การกล่าวคำว่าคิดถึง บางคนมองว่าเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็น

ในเมื่อคบกันแล้ว
ก็น่าจะรู้อยู่แล้วนี่เรื่องแบบนี้ไม่จำเป็นต้องบอกหรอก ..
คุณเคย
รู้สึกพองโต ยามเมื่อคนที่คุณรักบอกรักหรือคิดถึงคุณบ้างหรือเปล่า..
คุณ
มีความสุขเมื่อได้ยินเช่นนั้น
แน่นอนผมเชื่อว่าอีกฝ่ายคงจะรู้สึกไม่ต่างจากคุณหากคุณได้บอกกับเค้า

หมั่นรดน้ำต้นรักของคุณ
มากกว่าปล่อยให้มันแห้งตายเถอะนะ คุณจะได้ไม่ต้องเสียใจภายหลัง