บนถนนแห่งนี้....มีผู้คน
มากมาย เดินผ่านมาและผ่านไป
บนถนนแห่งนี้
ฉันก็เป็นหนึ่งในผู้คนเหล่านั้น
ที่ย่างก้าวไปบนเส้นทางที่ไม่รู้จบของ
ชีวิต


ระหว่างทาง ฉันพบกับเพื่อนมากมาย
เราเดินไปด้วยกัน
...สนุกสนาน ร่าเริง
วันเวลาเหล่านั้น ผ่านไปเพียงวูบหนึ่ง
แล้วเราก็
ต้องจากกัน
บนทางแยกที่ไม่มีวันบรรจบกันอีก


ฉัน...เดินเดียว
ดายบนถนนสายนี้...โดยไม่มีใครทันสังเกตและเหลียวมอง
ฉัน...เดินอย่างสิ้น
หวังบนถนนสายนี้...โดยไม่แม้แต่หยุดพัก
ฉัน...เดินไปบนถนนแห่งนี้...โดย
ได้พบผู้คนมากมาย ทั้งที่หวังดีและไม่หวังดีต่อฉัน
ฉัน...เดินไปแล้วคิด
...ว่าวันเวลาอันน่าเบื่อเหล่านี้
เมื่อไหร่มันจึงจะจบสิ้น


หลายๆ
ครั้งที่ฉัน...เดินไปทั้งที่น้ำตาอาบแก้ม
และหลายครั้งที่ฉัน...จะรู้สึก
มีกำลังใจที่จะวิ่งต่อไปข้างหน้า
แต่มีเพียงไม่กี่ครั้ง...ที่จะมีคนมา
ยืนหยัดข้างฉัน...แล้วรับฟังถึงปัญหาต่างๆ
แต่ทุกครั้ง...และทุก
เหตุการณ์
ทำให้ฉันได้คิดว่า
คงจะไม่มีใครมาแคร์ฉัน
มากไปกว่าตัวฉันเองอีกแล้ว


ฉันปาดน้ำตาออก
เช็ดแผลตามตัว
กรีด
ร้องออกไปโดยไม่สนใจใคร
และออกก้าวไปข้างหน้า


แม้ไม่มีใคร
แคร์ฉัน...ก็ไม่ได้หมายความว่า...ฉันจะไม่แคร์ใคร
แม้ไม่มีใครเห็นค่าฉัน
...ก็ไม่ได้หมายความว่า...ฉันจะดูถูกเหยียดหยามผู้คน
แม้จะไม่ได้รับความ
รักและเห็นใจจากใคร...ฉันไม่สน...เพราะฉันมีมันอยู่เต็มหัวใจ


เท้า
คู่นี้ออกเดินต่อ บนถนนเส้นเดิม
พร้อมด้วยหัวใจที่เต็มเปี่ยมด้วยพลัง
.............

Create Date : 24 เมษายน 2553
Last Update : 24 เมษายน 2553 16:08:57 น.		0 comments
Counter : 259 Pageviews.
Share Tweet